Een nadeel voor 'de wereld' en de toekomst is er wel degelijk
Ik vind dit nadeel toch wel erg vergezocht. Waar we onze kennis van de historie vandaan halen, is zelf ook verandert in de historie. Van rotstekeningen, naar geschreven documenten, naar gedrukte boeken, naar foto's, naar films, etc.
Dat niet alle foto's meer afgedrukt worden betekent niet dat ze niet meer verspreid en gezien worden zoals Grutte Pier al terecht opmerkte.
Wat zorgwekkender in dit verband is, is dat we beeldmateriaal door de hedendaagse beeldbewerkings mogelijkheden niet meer op zijn authenticiteit kunnen vertrouwen. Men kan "historie" zelf maken. Maar dit speelde ook al voor de opkomst van de digitale camera.
[Reactie op Xenna]
Ik had zo juist iemand op visite die zijn reeds overleden vader niet gekend heeft en nu probeert te achterhalen wat voor man zijn vader was. Hij moet het van foto's en herinneringen van anderen hebben. Helaas geen oude brieven die wat meer inzage in de gedachten van zijn vader konden geven. Ik kan zeker wel begrijpen hoe waardevol die brieven kunnen zijn.
Maar over de oppervlakkigheid van e-mail t.o.v. brieven: ik denk toch dat de schrijver dat zelf bepaald en niet het medium, maar ook al gaat er in e-mail iets verloren elders wordt dat toch gecompenseerd.
Wat ik nu bijvoorbeeld wel weer kan doen met digitale mogelijkheden is om bijvoorbeeld via google newsgroups de reacties van mensen te lezen in de weken na 11 september. Geeft een aardige indruk van de tijdgeest op dat moment. Wat geschiedkundigen er niet voor over hebben om een vergelijkbaar iets te hebben over het begin van de tweede wereld oorlog.
Terugkomend op digitale fotografie. Je ziet dat hoe meer de fotografie zich ontwikkelde, hoe meer historisch beeldmateriaal aanwezig was. De kranten drukken nu zeker niet minder foto's af dan 30 jaar geleden. Ik kan dus op geen enkele manier zien dat digitale fotografie een verarming wordt van onze historische kennis. Ik geloof eerder in het tegendeel.