Bij het Chemisch Weekblad lezen we dat een aantal natuurkundigen uit Delft erin is geslaagd om DNA aan nanobuisjes te koppelen. Met behulp van de synthetische tegenhanger PNA wordt een zogenaamde bio-nano-hybride gemaakt, die technologisch zeer interessant is. Het belangrijkste principe voor de koppelingreactie is de manier waarop in DNA de nucleotiden T en A, en C en G bij elkaar horen. De koppeling met nanobuisjes combineert de eigenschappen van de twee bouwstenen en zorgt op deze manier voor een uniek product: de zeer complexe biologische eigenschappen van het DNA samen met de elektrische en mechanisme eigenschappen van het nanobuisje. Gespeculeerd wordt onder andere over transistors die elkaar kunnen herkennen en op die manier zichzelf organiseren in een circuit. Ook supergevoelige sensoren zullen wellicht gefabriceerd kunnen worden:
Maar er zijn nog meer mogelijkheden te bedenken. Je kunt wellicht een eiwit via het DNA koppelen aan het nanobuisje. "Als dat eiwit een ladingsverandering ondergaat kan een elektrisch signaal worden opgepikt door het nanobuisje", zegt Willams. Er zijn dus mogelijkheden voor het bouwen van sensoren die kunnen reageren op één molecuul. Met recht een ultra-gevoelige biosensor. Williams: "Het is bijna onmogelijk om nu al in te zien wat de full scope is van deze vinding. Wat voor mij ook erg interessant is, is de koppeling van biotechnologie en nanotechnologie. Een koppeling met naar mijn mening nog veel verborgen schatten."