Check alle échte Black Friday-deals Ook zo moe van nepaanbiedingen? Wij laten alleen échte deals zien

Europa gaat mogelijk ook Apple Maps reguleren onder DMA

De Europese Commissie is door Apple op de hoogte gesteld dat Apple Ads en Apple Maps voldoen aan de drempelwaarden van de Digital Markets Act. De Commissie gaat nu onderzoeken of Apple als poortwachter voor de diensten moet worden aangewezen.

De Europese Commissie schrijft dat het onderzoek 45 dagen zal duren. Als de Commissie Apple aanwijst als poortwachter voor Apple Ads en/of Apple Maps, heeft het daarna zes maanden de tijd om te voldoen aan de eisen van de DMA. Het bedrijf is al aangewezen als poortwachter van het besturingssysteem iOS, de App Store en de Safari-browser.

De DMA beoogt de macht van grote techbedrijven in te perken door strenge regels op te leggen, die ervoor moeten zorgen dat kleinere bedrijven niet worden benadeeld. Naast Apple zijn ook Google- en YouTube-moederbedrijf Alphabet, Amazon, Booking, TikTok-moederbedrijf ByteDance, Meta en Microsoft aangewezen als poortwachter. De EU startte eerder deze maand samen met de Nederlandse Autoriteit Consument en Markt ook een DMA-onderzoek naar clouddiensten Amazon Web Services en Microsoft Azure.

Door Imre Himmelbauer

Redacteur

28-11-2025 • 15:18

15

Reacties (15)

Sorteer op:

Weergave:

Dat is natuurlijk zeer kort door de bocht. De EU is met meerdere dingen tegelijk bezig. De agressie van Rusland, met de oorlog in Oekraïne is er daar een van, maar het (voorkomen van) misbruik door big tech is er daar óók een van.

De EU kan zich met diverse afdelingen, werkgroepen, commissies etc met meer dan één ding tegelijk bezig houden. Elke werkgroep heeft zijn eigen kennisgebieden, werkterrein, specialismes etc..

Het is niet óf óf dus, maar én én.

Bescherming van consumenten én eerlijke concurrentie is nota bene een van de belangrijkere thema's die momenteel spelen. Dat er ook andere belangrijke zaken spelen (zoals de Russische agressie) doet daar niets aan af.
Je hebt gelijk dat de EU meerdere dossiers tegelijk kan behandelen en dat het aanpakken van misbruik door Big Tech belangrijk is voor consumentenbescherming en eerlijke concurrentie. Toch voelt het soms alsof de prioriteit vooral ligt bij de zichtbare, middelgrote kwesties, terwijl de grote strategische uitdagingen relatief minder aandacht krijgen.

Denk bijvoorbeeld aan de afhankelijkheid van China voor zeldzame grondstoffen en kritieke technologieën, waar Europa op lange termijn kwetsbaar door is. Of aan de economie die structureel achterblijft bij de VS en China, en de voortdurende agressie van Rusland aan de oostgrens. Deze kwesties hebben enorme impact op de strategische autonomie en veiligheid van Europa.

Het is niet zozeer dat de EU “het verkeerde doet”, maar het mag gerust duidelijker worden gemaakt hoe de balans tussen zichtbare regulering en grote strategische risico’s wordt gewaarborgd. Zo wordt duidelijk dat het én-én is, en niet alleen focus op de kleinere, zichtbare onderwerpen.
De grote strategische zaken hoor je weinig over in de media, maar daar is echt wel aandacht hoor. Het is alleen niet hapklaar en makkelijk aan de massa uit te leggen en dus doet de media daar ook niet aan mee. Ga eens naar de site van de Europese Unie en zoek op "strategic plan" en dan vind je de 5 tot 10 jaars plannen om onafhankelijker te worden. Al is de implementatie vaak een stuk langzamer vanwege blokkades door een aantal landen.
Je zegt het zelf al: minder aandacht krijgen. Wat niet wil zeggen dat de EU er niets of weinig mee doet. Maar overheden hebben beperkt invloed op wat de media schrijft. Je merkt ook dat "men" oorlogsmoe wordt dus op een gegeven zal dat in het nieuws op een lager pitje komen te staan.
Dit voelt weer als typisch EU-beleid: wél meteen in de haren vliegen van Big Tech over relatief kleine dingen als Apple Maps, maar ondertussen blijven de grote structurele problemen liggen.
Want de EU bestaat uit 1 persoon die maar 1 ding tegelijk kan? En de oorlog met Rusland oplossen is even makkelijk als Apple wat regeltjes opleggen?
Ah mooi. We hebben ruimte gevonden waar we snel kunnen gaan bouwen. Een paar torenflats rondom themadone's huis. Die vindt alle regels toch maar stom dus gaat hij vast niet protesteren.

En we kunnen best wel met minder gezondheidszorg, minder onderwijs (of veel duurder onderwijs) en slechtere infrastructuur. Allemaal nergens voor nodig, dus kan de belasting wel omlaag.

[/sarcasm off]
Mocht Apple Maps onder de DMA vallen, zou er dan iets moeten veranderen?

Want op een Iphone ben je vrij om andere navigaties te installeren. Of mis ik iets binnen de app?
Mis een beetje het gevolg van dit besluit. Wat moet Google bijvoorbeeld doen met Google Maps wat Apple nu niet hoeft te doen?
zucht.

Gaan we weer. De manier waarop Brussel deze regels nu toepast, laat zien hoe de wet dreigt door te slaan in een digitale eenheidsworst waar innovatie, onderscheidende features en gebruikersgemak ondergeschikt worden aan juridische symmetrie.

Het idee dat elke dienst dezelfde rechten, verplichtingen en interfaces moet hebben, klinkt mooi in theorie. In de praktijk betekent het vooral dat platforms geen eigen, geïntegreerde oplossingen meer kunnen bouwen zonder risico op boetes, rechtszaken of extra compliance-lasten. Daardoor schuift de markt niet richting méér keuze, maar richting minder onderscheid. Alles moet op elkaar lijken, of het nu om kaartapps, app stores, berichtenplatformen of advertentiesystemen gaat.

En ironisch genoeg is dat precies de situatie waarin grote spelers als Google en Meta floreren, want zij hebben de schaal en de budgetten om deze compliance-kosten weg te masseren. Kleinere bedrijven niet.

We zien nu al dat het consumentenbelang wordt verdrongen door regeltechnische esthetiek:
  • Anti-self-preferencing betekent dat simpele handelingen, zoals één klik van Google Search naar Google Maps, worden vervangen door omslachtige “neutrale” stappen. Dat maakt het niet eerlijker, alleen trager.
  • Verplichte interoperabiliteit klinkt sympathiek, maar dwingt bedrijven om interne systemen bloot te leggen, met echte risico’s voor veiligheid, privacy en integriteit. Je krijgt dan apparaten en apps die minder naadloos werken, minder veilig zijn en meer attack-surface bieden.
  • Voorzorgsregulering zet innovaties stil voordat ze gelanceerd worden. Apple Intelligence kwam maanden later in Europa. Threads pas veel later naar de EU. Dat is geen theoretische schade, dat is concreet verlies aan functionaliteit voor miljoenen gebruikers.
  • En ondertussen moeten mkb-bedrijven en startups zich óók verhouden tot die nieuwe verplichtingen, die vaak indirect op hen afstralen. Precies de groep die de DMA zegt te willen helpen, betaalt nu mee aan de complexiteit die vooral de allergrootste bedrijven makkelijk kunnen slikken.
Het eindresultaat? Platforms durven nauwelijks nog unieke keuzes te maken, Europese gebruikers krijgen meer frictie en minder functionaliteit, en we bewegen richting een digitale markt waarin innovatie wordt gesmoord door de angst om “te geïntegreerd” of “te groot” te zijn.

De DMA was bedoeld om afhankelijkheid van grote Amerikaanse bedrijven te verkleinen, maar het risico is nu dat Europa zelf achterop raakt. Niet omdat we geen talent of technologie hebben, maar omdat we een regelset creëren die elk onderscheidend voordeel afstraft en elke innovatieve sprong ondermijnt voordat die kan worden uitgeprobeerd.

Google producten zijn echt significant slechter geworden qua UX en Apple kan bepaalde features gewoon helemaal niet meer uitbrengen omdat de security implicaties ervan te groot zijn. Ik bedacht me er laatst nog eentje waar de EU straks weer op gaat zitten hameren, namelijk "Hotspot sync" waarbij je je telefoon als hotspot kunt gebruiken vanaf je AppleID ingelogde mac. Dat zal straks ook wel een onderzoek opleveren. Het verslechteren van producten zal zeker ook niet beter worden. Het verslechteren van Google Search is namelijk ook een probleem voor andere partijen:
Regulators should be careful however with sharing of pooled data to avoid weakening network effects, because doing so may be welfare-reducing for users (Martens, 2023). To the extent that Google Search’s market share declines when it shares data with competitors and more competing search engines enter the market, the quality of Google Search will also decline because it collects less user data and the size of its data pool will diminish. As a result, competitors will learn less from access to Google’s data, especially in the long tail of rare queries. The quality of competitor search services will not exceed the declining quality of Google Search. Consequently, the efficiency of all search engines will decline, and so will user welfare, with the weakening of data pooling and network effects.
In een poging de markt open te breken, dreigt Europa een systeem te bouwen waar alle diensten uiteindelijk op elkaar moeten lijken, een eenheidsworst waar niemand echt beter van wordt, en waar de gebruiker vooral te maken krijgt met meer kliks, minder features en achterlopende productinnovatie. Ik blijf het herhalen, het afbrokkelen van de top van de markt is niet de weg naar een gezondere markt.

Waar we daadwerkelijk wat aan willen doen is de platformen, maar een van de grootste problemen met de DMA is dat ze de verkeerde vorm van concurrentie probeert te stimuleren. De wet kijkt vooral naar de omvang van een platform, niet naar het werkelijke concurrentielandschap. Daardoor dwingt Brussel vooral intra-platform strijd af, concurrentie op een platform, maar vrijwel geen inter-brand concurrentie: concurrentie tússen platformen.

Zoals econoom Cristina Caffarra scherp stelt: de DMA verandert niets aan de machtspositie van de grote platforms zelf. Het verplicht Apple en Google vooral om andere partijen binnen hun ecosysteem toe te laten, maar dat creëert geen echte rivalen. Het blijft allemaal binnen dezelfde muren, waardoor de kern van het concurrentieprobleem intact blijft.
But when, at which point, did we actually start believing that economic regulation (the DMA) would deliver us our own digital industry?

The reality is that the nettle was never really grasped. Never really spelled out. Never really debated. In the rush to push out a regulatory solution where Europe was a pioneer, no one stopped a moment to ask “but what will this do – even assuming we can make it work”?
Daarbovenop blijven de netwerk-effecten volledig overeind. Bertin Martens (Bruegel) wijst terecht op iets dat iedereen die een smartphone heeft intuïtief begrijpt: het bestaan van alternatieve appstores of betaalsystemen betekent niets zolang ontwikkelaars en consumenten massaal kiezen voor de dominante store. Developers moeten op de plek zijn waar de gebruikers zitten, en gebruikers blijven op de plek waar de apps zijn. Dat lock-in mechanisme verandert de DMA niet.

De DMA wil een vlak speelveld creëren, maar in plaats daarvan bouwt het een extra rijtje kraampjes binnen dezelfde markt, terwijl de grote spelers buiten nog steeds het plein bezitten. De kernproblematiek van marktdominantie, schaal en netwerk-effecten worden niet aangepakt. Daardoor ontstaat geen echte concurrentie, alleen meer complexiteit zonder meer keuze. Het gevolg is dat de DMA een soort illusie van keuze creëert: je mág een andere store installeren, maar het levert je als consument geen enkel voordeel op. En voor ontwikkelaars betekent het alleen maar extra werk, hogere kosten en grotere risico’s. De “openstelling” verandert dus niets aan de marktstructuur, het verandert alleen de hoeveelheid compliance die nodig is.


Hier nog wat interessant naslagwerk:
There is unmitigated, giddy, dizzy pride in the Brussels antitrust bubble and among “digital do-gooders” around Europe about the stupendous innovation which is the Digital Market Act (DMA). It’s early – the DMA only entered into effect in March. But while I applaud the effort and commitment of the implementation team, I am less optimistic on what can realistically be achieved, and wish for some critical introspection amongst regulators and experts. I also hope to see more support for other, complementary initiatives.

[...]

Let us not just think that regulation and the DMA are the only worthwhile efforts in this space: yes we need to curb abuses of bargaining power by the current gatekeepers, but we will not achieve dispersion of power without deconcentration. So let’s not burn all calories with regulation. Because the effort may take a long time, and even if it succeeds it can only be a partial shift. We need more.
Ik heb me eigenlijk niet genoeg verdiept in de materie maar je punten komen op mij inderdaad zo over. En wat is er nu echt veranderd?

Datzelfde vind ik ook nog steeds met de cookies. Ik probeer ze automatisch weg te krijgen en ik blokkeer verder alles wat los en vast zit. Is volgens mij niet helemaal de bedoeling.
USA innoveert China produceert en innoveert verder
EU reguleert
Usz innoveert? Sinds wanneer is dat? Er is er maar 1 die innoveert en dat is China.
Voorbeelden
Het allereerste netwerk dat lijkt op wat later het internet werd, was ARPANET, gefinancierd door het Amerikaanse ministerie van Defensie (DARPA).

SpaceX: Raketten die landen

China kopieert en verbetert

Het is allemaal verklaarbaar: In USA zit nog steeds het groot kapitaal en vrijheid van ondernemen.
Go big or go home
China is gedeelte communistisch en wordt vrijheid van denken eenmaal niet getolereerd. Dat is toch wel een ingrediënt om te ontwikkelen. Het internet zou nooit in China zijn ontstaan.

Maar als je iets tegen USA heb is een discussie zinloos

[Reactie gewijzigd door lighting_ op 28 november 2025 16:49]


Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn