Canon onthult cmos-fullframesensor met 410-megapixelresolutie voor bedrijven

Canon ontwikkelt een 35mm-fullframecamerasensor met een resolutie van 410 megapixel. Er komen varianten met ondersteuning van rgb en monochrome. De sensor is bedoeld voor toepassingen in de gezondheidszorg, industrie en voor surveillancecamera's.

De 35mm-sensor heeft een resolutie van 24.592x16.704 pixels, wat volgens Canon het equivalent van een 24k-resolutie is. Gebruikers kunnen dankzij deze hoge resolutie kleine stukken van beelden uitsnijden en toch een relatief hoge resolutie behouden. Voor zover bekend beschikt de sensor over de meeste pixels op een 35mm-fullframesensor ooit. Er zijn nog geen prijzen bekendgemaakt.

Ook kan de sensor gebruikt worden voor het maken van video's. De cmos-sensor ondersteunt een 'uitleessnelheid' van 3280 megapixel per seconde, ofwel video's met 8 frames per seconde. Dat geldt voor beide versies van de sensor. Dankzij pixelbinning kan de monochromeversie zwart-witbeelden in 100 megapixel registreren in 24 frames per seconde.

Reacties (50)

[CompFrans]

Wat voor een aantal comments geldt: vergeet niet dat het hier gaat om een full frame sensor. De pixels zijn dan nog behoorlijk groot en het licht 'past' er nog makkelijk in (het gaat natuurlijk om de golflengte). Dat soort problemen krijg je natuurlijk wel bij veel kleinere sensoren.
Verder: voor de RGB sensor is de grotere resolutie zeker nuttig omdat je dan Bayer-artefacten weg kan halen. De facto houdt je dan een superscherp beeld over van 100 megapixel - interessant genoeg hoeft de lens dan zelf maar die 100 megapixel te halen, niet de 400. Voor zwart-wit, wat geen Bayer-effecten heeft natuurlijk, en zeker zonder antialias filter (wat in essentie een blur filter is), zou je superscherpe beelden moeten krijgen: dan heb je wel een goede lens nodig (en ik heb geen idee of huidige lenzen dat halen, maar bij een goede lens denk ik dat je in het centrum in een heel eind komt; de randen zijn een ander verhaal...).

Een beetje off-topic... Wat ik mij nog steeds afvraag: waarom worden er geen sensoren in standaard DSLRs gebruikt die een veel hogere pixelcount hebben? Als dat in smartphone mogelijk is, dan moet het toch ook op veel grotere sensoren kunnen.
Als je nu inzoomt op een 24 megapixel beeld dan zijn die pixels niet 'zuiver': ze hebben niet een optimale scherpte door de noodzaak van het verwijderen van de Bayer matrix. Als ze een 100 megapixel zouden gebruiken, wat toch zou moeten kunnen gezien het formaat en het algemene gebruik van 50 megapixel in veel kleinere smartphone sensoren, dan zou een pixel hebben met twee groene, een rode en een blauwe subpixel: als je die 'bint' tot een pixel, dan zou die geen artefacten hebben en blijft alleen je aliasing over... Waarom zou dit niet gedaan worden? Te duur, te weinig consumenten die tegenwoordig een DSLR kopen of toch te weinig kwaliteitswinst om de moeite waard te zijn? Ik voer nu altijd 'binning' uit op mijn 24 MP foto's. Meestal net geen 50% (in beide dimensies), maar probeer het zelf maar: verklein je beeld naar 50-60% en vergroot hem daarna weer naar het originele format (evt. history weghalen zodat je weet dat het echt bewerkt is en niet 'undo'ed) en dan is het verdomd lastig om ook maar een klein verschil waar te nemen. Dat toont aan dat die informatie er echt niet in zit. (En als je hieraan twijfelt: doe het dan nog een keer met de wel informatie-rijke 50% verkleinde foto: nog een keer verkleinen en vergroten geeft dan wel een echt groot verschil...)

[bilgy_no1]

Het is een afweging tussen verschillende factoren. Een hogere Pixel count vereist ook meer rekenkracht en buffer, dus de beeldverwerking moet het aankunnen. Dit zal technisch gezien mogelijk zijn, maar tegen welke kosten en nadelen?

Verkoopt een fabrikant meer nieuwe camera's aan bijvoorbeeld sportfotografen of natuurfotografen als deze op 50 MP en 50 fps kan schieten of als het 410 MP en maar 6 fps is? Met dat soort trade-offs hebben de fabrikanten te maken.

Dan heb je vervolgens om van die extreme resolutie gebruik te kunnen maken ook een hele zuivere lens nodig. Dat worden dan waarschijnlijk heel zware en extreem dure lenzen, waardoor zo'n systeem een nog kleinere markt zal hebben.

Dan is de vraag: hoe groot is de markt voor die extreme resoluties? Voor prints hangt de benodigde resolutie af van de kijkafstand. Op een scherm tonen heeft ook maar een beperkte resolutie nodig.

Dus een 400 MP full frame camera body zou gewoon extreem duur worden nu en hoeveel mensen kopen die dan? Misschien dat de markt daar wel naartoe beweegt over een aantal jaar als bovenstaande geen beperkingen meer oplevert. Wie weet...

De sensoren in dit artikel zijn voor echte niche toepassingen. Canon bouwt er kennelijk geen camera omheen.

[CompFrans]

Ik dacht dan ook niet aan een 400 MP camera maar meer aan een 100 MP camera. Eventueel met pixel binning helemaal aan het begin van de processing, zodat je een 25MP (of iets in die richting) overhoudt. Zeker wel nuttig om dan de hoogste kwaliteit te hebben: voor uitvergrotingen maar zeker ook voor crops. Dan zou je bijvoorbeeld de randen kunnen bijsnijden, zodat je ook in het beste scherptegebied van je lenzen zit...

[Sylph-DS]

Er zijn enkele cameras met 100mp medium format sensor (e.g. fuji gfx, hasselblad). Medium format is een slagje groter dan full frame, maar scheelt niet gigantisch veel. Als je graag full frame wil zal je het met 'maar' 60mp moeten doen (e.g. sony A7R, leica M11). Als je je zorgen maakt over de Bayer filter kan je eventueel een Leica monochrome variant aanschaffen, die hebben helemaal geen bayer filter.

Overigens zijn dit allemaal geen DSLRs. SLR is achterhaald. Vrijwel alles is spiegelloos tegenwoordig (alleen pentax is nog niet over).

[Reactie gewijzigd door Sylph-DS op 24 januari 2025 09:22]

[banaan-X]

Bedenk dan wel dat als je de randen altijd cropt, dat je vergroting van dat systeem dus altijd verhoogd is. Dat is vaak niet wenselijk, want met een 1x lens wil je juist 1x beelden nemen. Dus bij altijd croppen zou je dan een kortere focus qua lens (0.5x) moeten nemen, en die zijn vaak een stuk lastiger (duurder) om tegen dezelfde resolutie te maken als een 1x lens. Tenslotte levert optisch inzoomen met dezelfde (zoom)lens een beter beeld dan achteraf croppen (digitaal zoom).
Voor pixel binning zie ik ook toegevoegde waarde, en dit wordt natuurlijk ook vaak gedaan in smartphones: mijn LG maakt 12MP beelden met een 48MP sensor. Dat zou in DLSR ook prima kunnen, zei het dat sensorformaat veel groter is bij DLSR, en waarschijnlijk wordt de sensor dan relatief een prijzig onderdeel in de DLSR body.

De 400MP uit dit artikel is uiteraard geen consumentensensor. Denk eerder aan wetenschappelijke toepassingen, zoals astronomie (hoewel daar pixel ruis vaak nog belangrijker is), microscopie (idem), en vision toepassingen waarbij picture stitching moet worden voorkomen (wafer inspectie?), etc.

[Reactie gewijzigd door banaan-X op 24 januari 2025 08:32]

[banaan-X]

Ik had het met de resolutie van mijn smartphone lens toch verkeerd onthouden. Nog eens naar RAW images gekeken (waarin je heel mooi het Bayer grid ziet), en ik zie met de meest goede wil geen enkele informatie meer onder de 5.6 pixel/cycle in een FFT diagram (bij een beeld van 16MP). Ofwel 5.6 / 2 = 2.8 x schaling maakt geen verschil in resolutie, ofwel 16 / 2.8^2 = 2 MP aan optische resolutie van de lens in een flagship smartphone (van een paar jaar oud). Dat komt iets logischer uit qua verwachting.

In feite heb je dan dus aan een 8 MP rgb sensor voldoende op een smartphone, maar een beetje oversampling is meestal handig voor image optimization, waardoor een 16 MP sensor niet eens een vreemde keuze is. Meer is echt overbodig.

Laat een DLSR lens qua resolutie 2x zo goed zijn per richting. Dat is optisch gezien een gigantische stap, waarbij je op 8MP voor de lens uitkomt. Daarvoor zal je een prijzige fixed focus lens moeten pakken. Om die 8 MP lens volledig te benutten is een 32 MP rgb sensor afdoende.

Dus daar heb je de reden dat meer dan 32MP in een DLSR simpelweg overbodig is! En uiteraard zou je de beelden daarmee gewoon in 8MP kunnen opslaan, dat maakt niets uit qua resolutie (scherpte) in het beeld.

[vrije_vogel]

We lezen hier natuurlijk vooral een marketing bericht. Van die sensor weten we bijna niets. Dynamisch bereik, low light, allemaal minstens zo belangrijk als een extreme resolutie. 410 megapixels, het klinkt fantastisch. Maar, misschien is de yield in productie maar 5 procent van een gewone full frame sensor. Wat gaat de kostprijs zijn van zo'n sensor? Zonder duiding zegt zo'n artikeltje niet veel.

Fuji produceert camera's met 100+ megapixels, maar wel met een middenformaat sensor. Door met meerdere belichtingen te werken en de sensor te verschuiven behalen ze zelfs de door jou begeerde 400 megapixels. Met bijbehorende objectieven wordt dit wel een gewichtig verhaal, ook financieel.

Als een kleinbeeld objectief die resolutie al kan halen dan lukt dat alleen in een vlak, met een minieme scherpte diepte bij diafragma 5.6 of 8. Color fringing zal een groter probleem worden in het objectief en omdat kleinere lensjes op de pixels vereisen dat licht meer loodrecht invalt.

Gaat het veel uithalen? In de studio met gecontroleerde belichting waarschijnlijk wel. Bij het fotograferen van gebouwen die echt stil blijven staan wellicht ook. Maar als de lucht warm is en trilt of als er stof in de lucht zit, dan zal al voordat het licht de camera bereikt het gedaan zijn met de maximale resolutie.

Die 48 megapixel sensors in smartphones, er zijn vergelijkende tests met 48 en 12 megapixels, er is nauwelijks verschil. Er is vooral veel digitale processing aan het werk. Ook de video's die Apple maakt 'in ProRES' op een iPhone, als je ze goed bekijkt dan is het niet bijster goed.

[Gwannoes]

De hoge megapixels van smartphones is vooral marketing onzin. Consumenten kicken er op, maar echt nut heeft het niet; meer pixels voegen geen scherpte toe. Zoals je zelf ook al aangeeft met je 'binning' uitleg.

Wat wel toevoegt aan beeldkwaliteit is de ruis. Om zo weinig mogelijk ruis te hebben, wil je zo veel mogelijk van het invallende licht omzetten in beeldinformatie. Als de pixels heel klein zijn, valt er relatief weinig licht in, en zal de electrische ruis van de sensor+digitizer een relatief hogere invloed hebben dan als de pixels groter zijn.
Nu kun je dat uiteraard ook verbeteren door meerdere pixels samen te nemen. Voor iedere verdubbeling van het aantal pixels verbetert de Signaal/Ruis verhouding met een factor √2. Maar dit kost ook meer processing power.

Maar door het sensoroppervlak op te delen in kleinere pixels neemt ook de "overhead" oppervlakte toe; de ruimte rondom de pixels die niet fotogevoelig is. Daardoor krijg je in totaal minder fotogevoelig oppervlak, dus minder licht wordt in electrisch signaal omgezet. Wat weer nadelig is voor je Signaal/Ruis verhouding.
Het gebruik van back-illuminated sensors maakt de verhouding tussen wel en niet fotogevoelig deel al wel veel beter, maar nog steeds kun je met grotere pixels een betere noise performance halen.

[vrije_vogel]

Even een 'serieuze' lens opgezocht. De Optimo prime series van Angenieux, op de schappen bij Vocas in Hilversum, voor ongeveer 23K euro per stuk. Een klasse waarin gewicht en hanteerbaarheid van ondergeschikt belang zijn.
Het oplossend vermogen is gespecificeerd als > 200 lp/mm. Dat zijn 400 lijnen per mm, een elementaire afmeting van 2,5 um. Line pairs worden meestal gemeten bij een 25% tot 75% contrast, het wordt dan al behoorlijk wazig. Een 12K resolutie zou deze lens waar kunnen maken.

Daarmee is niet gezegd dat deze lens de absolute scherpte kampioen is. Dit zijn lenzen die in de eerste plaats vooral een 'mooi' plaatje moeten geven. Het blijft onduidelijk bij welke lensopening de scherpte wordt bereikt. Niet over het gehele diafragmabereik in ieder geval.

Tot 100 megapixels zou je nog als zinnig kunnen beschouwen (maar totaal theoretisch), wat je met een Bayer-patroon naar 400 megapixels zou brengen. Maar ja, voor dat optimale diafragma kies je die lens niet. Op andere diafragma's gaat de resolutie stevig naar beneden.

Wat me in cinema camera's opvalt is de lage pixel count van sensors. 8 megapixels voor 4K tot 20 megapixels voor 6K full frame bijvoorbeeld. Blijkbaar wegen andere eigenschappen echt zwaarder.

[mjtdevries]

Bij video loop je al snel tegen een beperking aan dat je een gigantische hoeveelheid data moet verwerken.
Een enkele foto opslaan is niet zo'n probleem. Maar 30 of 60 fotos per seconde word dat al wel snel.
En in een cinema camera kan je geen snelle buffer vol schieten die je daarna op je gemak naar een SD kan schrijven. Nee, die moet een uur lang die data continu kunnen schrijven.

Voor beeldschermen en TVs die 4K op 60fps moeten kunnen weergeven moesten we een nieuwe HDMI standaard maken, omdat de eerste simpelweg niet voldoende bandbreedte had om die data door te sturen.

Voor cinema komt daar ook nog bij dat bij het bewerken van een film die hogere resolutie nog meer van je aparatuur vergt.
En dat terwijl je klanten het verschil niet kunnen zien.

Als je een foto afdrukt op 2 bij 3 meter dan is het effect van die 400MP wel zichtbaar als je er heel dicht op gaat staan. (armlengte)
Maar dat doe je bij een foto al vrijwel nooit. En bij een film doe je dat zeker niet.

[vrije_vogel]

Het is zeker veel data in real-time. De componenten daarvoor zijn wel beschikbaar. Angelbird levert bijvoorbeeld opslagmedia die je lange tijd zwaar kunt belasten. SDI 12G is een snelle interconnect. Nieuwe codecs gaan efficiënter om met de opslag van RAW output, zoals onder andere ProRES RAW.
Film wordt nog steeds meestal gemaakt op 24fps. 6K of 8K RAW is eigenlijk geen issue.

Ik maak het uitstapje naar film omdat daar camera's groter mogen zijn en kosten minder een beperkende factor.

[banaan-X]

Interessante vraag wel. Want door Bayer interpolaties is de beeld resolutie van een 24MP rgb sensor uiteraard maar 6MP. Meer informatie bewaren dan dat heeft weinig zin, daar heb je gelijk in.
Ik heb wel eens van mijn smartphone de beeld resolutie proberen te bepalen m.b.v. een grijs image nemen (dus in feite met een volledige 24mp aan beeld resolutie, zoals in monochrome sensor), en na fft analyse de maximale informatiedichtheid te bepalen. Ik weet het niet meer zeker, maar ik was verbaasd dat ik nog ruim onder de 2 pixels aan informatiedichtheid uitkwam (dus rond de 8 MP optische resolutie).
[[edit: dit bleek onjuist herinnerd, zie mijn latere bericht in deze thread. Optische resolutie moet zijn 2 MP]]

Als een smartphone (flagship) dat al redt, dan zou een DLSR lens nog beter moeten kunnen. Verbazingwekkend alleen, aangezien vision lenzen vaak maar tot 4 MP gaan. Dus wellicht toch een denkfout gemaakt, en zijn DLSR lenzen ook maar rond de 6 MP. Dan heeft meer resolutie dan 24 MP rgb geen zin.
Ook is de vraag of je aan 48 MP rgb sensor opgeslagen als 12 MP veel meerwaarde hebt t.o.v. de helft daarvan. De huidige 6 MP (met 24MP sensor) is voor de meeste professionals al voldoende voor uitvergrotingen.
Maar gezien de lage prijzen van 48 MP of 64 MP en toepassing in smartphones, is het wel enigszins typisch.

[Reactie gewijzigd door banaan-X op 24 januari 2025 11:54]

[Burning]

Ik denk dat je het uit een andere hoek moet zoeken.

Canon is heer en meester in kleine upgrades, niet je eigen producten cannibaliseren. Die weten precies genoeg features weg te laten om het irritant of het overwegen van een upgrade aanlokkelijk te maken.
Hetzelfde geld hier in de brede zin. Canon is marktleider in cameras met een behoorlijke marge, niet zoveel belang voor hen om de markt op te schudden met revolutionaire producten dus.

Canon (En de andere grotere spelers ongetwijfeld ook) heeft de techniek best om een enorme sprong te maken. Echter heeft het weinig zin om dat te doen als je iemand elke zoveel jaar een nieuwe camera wil verkopen.

5D Mark II een mooi voorbeeld, mensen hebben een decennia met die camera geschoten. Dat levert Canon minder centjes op. Sony A7 III en Nikon D3 ook mooie voorbeelden van producten die eigenlijk net te goed waren en daardoor ontzettend lang relevant blijven en de vervolg modellen toch wat minder aantrekkelijk.

Canons 5D Mark III met de MagicLantern firmware kan RAW video schieten in 6K. Dat kunnen de meeste van Canons huidige mirrorless camera van 13 jaar nieuwer niet eens. Niet omdat ze dat technisch zouden kunnen maken, maar puur als product segmentatie, Canon heeft duurdere modellen en een Cinema camera lijn.

Daarom denk ik dat je bij dit soort dingen je meer moet afvragen naast of het kan technisch en of het meerwaarde heeft, ook: is het commercieel wenselijk om een dergelijk product in de markt te zetten.

[Anoniem: 57411]

Een beetje off-topic... Wat ik mij nog steeds afvraag: waarom worden er geen sensoren in standaard DSLRs gebruikt die een veel hogere pixelcount hebben? Als dat in smartphone mogelijk is, dan moet het toch ook op veel grotere sensoren kunnen.

Als ik een gok mag wagen: dslr wil wel eens (o.a. in sportfotografie) gebruikt worden om secondenlang continue foto's te schieten, om net dat ene moment te kunnen vangen.

De nadelen van meer megapixels (energieverbruik, grotere bestanden, minder foto's per seconde, buffer sneller vol) worden bij zo een sessie stevig uitvergroot.

[beerse]

Even los van de mooi uitgelegde technieken: Er van uit gaand dat een lens in principe rond is: Hoe lang zal het duren voordat dit soort sensoren meer vierkant worden? Hier gaat het om een full-frame sensor in de 35-mm maat. In de analoge tijd was dat 'kleinbeeld'. Hier in huis heb ik nog camera's die met 6x6 negatieven werken. Dan hoef je de camera niet te draaien voor portret of landschap formaat.

Toegegeven, er zijn ook toestellen die met 6-cm negatieven in 6x9 formaat plaatjes schieten. Maar dat formaat lijkt mij echt alleen maar voor exotische ontwikkelingen.

[Marcel Br]

Fourthirds is meer vierkant dan standaard en zie ik eerder achteruitgaan.
Het gaat ook om de schermen waarop het bekeken wordt en die worden ook niet vierkant.

[beerse]

Daar waar het bekeken wordt is het vaak en landscape en portrait. En het valt mij steeds meer op dat de beelden die rond gestuurd worden boven en onder en/of links en rechts worden voorzien van balken met verschillende inhoud om te wisselen tussen landscape en portrait zodat het fysieke scherm niet gedraaid hoeft te worden met als uiteindelijk resultaat dat ik naar een postzegel midden op mijn scherm zit te turen... (sorry, even een frustratie van mij af schrijven)

[mjtdevries]

Zelfs in de tijd van analoge film was het vierkante formaat niet erg populair.
Hoewel er best foto's zijn die heel geschikt zijn voor een vierkante uitsnede kom je toch in de meeste gevallen op een rechthoek uit.

Wat ik me wel kan voorstellen is dat er ronde of vierkante sensors komen omdat de sensor steeds goedkoper word. Zeker die kleine sensors in telefoons.

Ik stel me voor dat je op je telefoon dan kiest voor een portrait, landscape of vierkante uitsnede. En dat de vierkante sensor dan gewoon die uitsnede op je scherm toont.
Dan verspil je wel wat van je sensor dat je dan niet gebruikt, maar als de kostenpost van de sensor er niet meer toe doet, dan is dat niet belangrijk. En dan is dat een stukje gemak dat je je telefoon niet hoeft te draaien.

[beerse]

qua uitsnede heb je groot gelijk. Maar in het 6-cm tijdperk was het toch echt wel een vierkant negatief. Daarna kon bij het afdrukken (of nog later) bepaald worden of dat anders wenselijk was. Toegegeven, daar waar de toestellen het aan kunnen werd 6x9 gebruikt, bijvoorbeeld juist voor die uitsnede.

In het 35mm formaat is het beeld, zeker in het begin, zo groot mogelijk gebleven: Het beeld was 24 x 36 mm met de 24 mm in de breedte zodat het op de 35 mm film past. En daar dan zo weinig mogelijk last had van de korrel grote en dus zo veel mogelijk scherpte. Er zijn wel andere technieken geweest maar de techniek waarbij 2 beeldjes naast elkaar op de film werden gezet, dat werd pas gebruikt toen de films een dusdanige kleine korrel hadden dat ze ook scherp genoeg was.

Wat ik met de huidige lenzen en de huidige sensoren zie is dat er vaak 'electronisch' wordt gezoomd: dat er gewoon een uitsnede gemaakt wordt. Dat zou met de huidige lenzen ook goed kunnne met de utisnede: Maak het basis beeld vierkant en bepaal later of het landscape of portrait moet en of het 2x3, 3x4, 4x5 of eventueel 16x9 moet worden. Of andersom natuurlijk: 3x2, 4x3 en zo..

[mjtdevries]

of toch te weinig kwaliteitswinst om de moeite waard te zijn?

Dit laatste.
4 pixels combineren tot 1 is de meeste primitieve manier om de bayer matrix te verwijderen.
Daarbij verlies je vooral veel detail informatie, en dat is helemaal niet nodig. Voor het menselijk oog is scherpte het belangrijkste en de kleur minder van belang.
(denk maar aan video signalen waarbij de scherpte met een hogere resolutie word verzonden dan de kleur informatie zonder dat we dat echt merken)

Vandaar dat er slimmere methodes gebruikt worden in cameras. En daardoor is de kwaliteitwinst niet de moeite waard.

[Gosse_W]

Wat ik mij nog van de zeroes herinner tijdens de "megapixel race" (ik heb er 4 en jij maar 3,2 ) is dat ook de lichtgevoeligheid mee ging spelen (los van de hierboven genoemde onscherpte door de soms matige lens). Dit omdat zo veel pixels op zo'n klein oppervlakte per stuk nog nauwelijks een foton vangen (gechargeerd ) bij korte sluitertijden. (bsi)cmos was toen een verademing tov. de ccd-sensors van weleer. Zou hier de lichtopbrengst per pixel ineens weer ok zijn? Of wat voor truukjes hebben ze ontwikkeld om dit geen probleem te laten zijn?
Ok, ander toepassingsgebied waarschijnlijk dan mijn oude Ixus 285hs

[Sylph-DS]

Omdat dit full frame is valt het nog redelijk mee. Pixel dichtheid is vermoedelijk lager dan van die oude ixus, omdat die oude ixus een sensor had met ~25 keer kleiner oppervlak.

[Eusebius]

Je wordt gedownvote, maar dit is een hele terechte vraag. Men verkijkt zich snel op mp van een sensor, terwijl er nog meer variabelen zijn. Lens is er ook zo eentje. Je kunt nog zo veel pixels hebben, als je te veel chromatische aberratie hebt door de goedkope lens ben je nog nergens.

[Server.1968]

Tzt. zit dit in elke mobiel. Leuk, net zoals in de originele 'Blade Runner' film, waarin Deckard steeds verder inzoomt op een foto tot in extreem detail. Maar geloof ook dat 'ie om een hoek kon kijken, dat zal dan niet lukken met deze oplossing.

[Zyk]

Vermoedelijk niet. Op een zeker moment worden de pixels dusdanig klein dat de golflengte van licht er niet meer in past, en daar bereik je de natuurkundig bepaalde limiet. Een 35mm sensor is ook wat aan de grote kant voor een telefoon 😉

Het ligt dan meer voor de hand om enkele foto’s snel achtereen te nemen, en aan de hand van versnellingshoeksensoren en andere foefjes te berekenen wat er tussen de pixels had moeten zitten.

Canon had eerder al een sensor met ~200MP resolutie voor grofweg €10.000,-. Ik ben benieuwd wat deze sensor gaat kosten, maar ik verwacht haast dat het eenzelfde ordegrootte zal zijn.

[RogierColijn]

Voor de geinteresseerden onder ons. De limiet waar @Zyk naar refereert is de diffractielimiet. (Wikipedia: Diffraction-limited system)

Je kunt dit voor een bepaald optisch systeem (schalend met de numeric aperture) zien als een absolute maximum resolutie. Een perfect lens systeem zonder enige imperfecties heeft nog steeds een natuurkundige limiet aan hoe klein een enkel gefocust puntje kan zijn. (bekend als de Airy Disk) Dus het maken van een sensor met kleinere pixels dan dat heeft geen zin, je lens kan gewoon niet "scherper".

[Zyk]

Daar is niks op aan te merken, maar dat benadert het probleem vanuit de lens in plaats van de sensor.

Waar je op zeker moment tegenaan loopt is dat licht zelf een “afmeting” heeft en niet meer efficiënt een pixel in te krijgen is.

Overigens neem ik terug dat we 400MP niet in een smartphone gaan zien. Omnivision is al op de helft met een 200MP sensor met 560nm grote pixels, en bij gelijkblijvende pixelgrootte zou een 400MP sensor dan uitkomen op een diagonaal van 15mm. Dat valt in een smartphone te proppen…
(Wel met de kanttekening dat de prestaties van een individuele pixel niet heel best meer zullen zijn)

https://www.ovt.com/wp-co.../08/OVB0A-PB-v1.0-WEB.pdf

[Reactie gewijzigd door Zyk op 23 januari 2025 20:03]

[florizla]

Ik denk niet dat jouw redenatie klopt. Zelfs als licht 'te groot' zou zijn, het is nog altijd de beschouwen als een golfvorm en/of als een deeltje (foton).

Elke foton die door een beeldsensor 'gezien' wordt, wordt ergens gevangen door een atoom (silicium in het geval van een CMOS sensor). Dus zolang een pixel nog 1 siliciumatoom bevat, kan de pixel werken.

Een groter probleem is de photon shot noise. Een enkel silicum atoom ziet maar heel af een toe een foton inslaan. Dat gebeurt vaker bij de (honder)duizenden atomen in de buurt (ernaast of eronder, niet alle licht wordt aan de oppervlakte gevangen).

Extreem kleine pixels zien dus meestal helemaal niks. En soms 1 foton, of twee, of drie. Wat dus al een factor >300% is, terwijl de scene niet verandert!

Miniem kleine pixels geven dus een zeer onstabiel signaal (ruis in het beeld!). Dit is een fundamenteel probleem dat je niet kan oplossen, maar er zijn drie mitigaties mogelijk.

1) De pixels groter maken (of meerdere pixels samen te voegen via binning)
2) Meer licht laten invallen, wat het aantal fotonen verhoogt. Sterkere lampen gebruiken dus, of een betere lens.
3) Langer 'kijken', dus de frame rate verlagen.

[Knijpoog]

Volgens mij via een reflecterend oppervlak kon die om de hoek kijken. (Schaam me een beetje dat ik het niet zeker weet want het is mijn favoriete film en zeker 8 tot 10x gezien.

[Server.1968]

Het is ook één van mijn klassiekers en bovenaan de lijst met favoriete films. Heb 'm in drie versies, de VHS, de DVD en de Blu-Ray. Alle drie de uitvoeringen verschillen licht.

Hoe dan ook, ga 'm van 't weekend weer eens kijken, wil toch wel precies weten hoe het zit met die foto-scene.

[_Thanatos_]

Een klein stukje van deze sensor zit al in je mobieltje. Daar zitten nu sensors in van een paar vierkante millimeter, met 40MP of meer. Of dat echte fysieke megapixels zijn, valt te betwisten, maar zelfs dan is de pixeldichtheid vergelijkbaar.

[honey]

Voordat mensen enthousiast worden. Ik vraag me af welke lens zoveel resolutie heeft.

Edit:
Zeker als ik kijk op https://www.dxomark.com/Lenses/

[Reactie gewijzigd door honey op 23 januari 2025 19:37]

[Coolstart]

Die discussie gaat al heeel erg lang mee. Zeker 20jaar. Ik weet nog dat men zei dat met 16 MP sensors dat het de limiet zou zijn voor lenzen en hoger zinloos zou zijn.

Natuurlijk zijn lenzen op die resoluties niet pixelprecies meer maar je kan er nog wel extra data uit halen. Zeker op een 35mm formaat + wat trukjes.

Het is een sensor voor bedrijven, dus zeer specifieke toepassingen. Dan is een lens van 20.000 euro normaal. Die is misschien breder dan de lens in uw camera. Hoe dan ook, het idee dat de extra resolutie geen meerwaarde kan hebben klopt niet.

Er zijn ook methoden om rond de refractielimieten van een lichtgolf te gaan. Door pixels te combineren. Dan verlies je absolute resolutie maar je wint praktische pixelscherpte als je van 400mpix naar 100Mpix gaat. Ook zijn er technieken om de sensor te bewegen.

[Reactie gewijzigd door Coolstart op 23 januari 2025 20:10]

[mjtdevries]

Ik weet nog dat men zei dat met 16 MP sensors dat het de limiet zou zijn voor lenzen en hoger zinloos zou zijn.

Ik weet nog dat niemand dat ooit heeft gezegd. (loop al mee sinds de 6MP sensors)

Er bestaat geen limiet. Maar op een gegeven moment is de impact van hogere resolutie wel steeds kleiner. Tot het moment dat het economisch gezien onzinnig is.

16MP was nooit de limiet. 16MP was het moment waarop het zeer vergelijkbaar was met film.
En denk er om dat lenzen in die tijd een stuk minder scherp waren dan tegenwoordig. Vergelijk de EF 50/1.2 maar eens met de RF 50/1.2

Dan verlies je absolute resolutie maar je wint praktische pixelscherpte als je van 400mpix naar 100Mpix gaat.

Sorry, maar nee. Daarmee omzeil je de refractielimiet totaal niet.

Ook zijn er technieken om de sensor te bewegen.

Dat is een methode om met een lagere resolutie sensor een hogere resolutie sensor na te bootsen. Handige voor statische objecten. Maar ook daarmee omzeil je de diffractielimiet niet.

Het is vooral een kwestie dat een hogere resolutie sensor maken relatief simpel is. (maar niet goedkoop)

[KaiTak]

dat is nu al een issue met 4K of hoger.. vooral voor langere lenzen.

[Eldunari]

4k valt dat nog wel mee. Zelfs voor langere lenzen zijn ze daar ver voorbij. 410MP daarentegen...
De betere lenzen hebben genoeg oplossend contrast voor de huidige high end full frame resolutie die ca 50MP is (beetje afhankelijk welk merk)
Dat is ruim meer dan 8K.

Ik heb zelf een oudere (en veel goedkopere) 150-600mm en die is in het centrum van het beeld scherp genoeg voor 24MP, maar verliest wat scherpte en contrast richting de randen. Maar zelfs daar is 4K nog wel te doen.

[mjtdevries]

vooral voor langere lenzen

Waarom zeg je dat? Juist bji langere lenzen is het technisch makkelijker om een hogere resolutie te bereiken.
Ga de MFT waardes van de lange Canon L lenzen maar eens met de korte Canon L lenzen vergelijken. Het verschil is duidelijk.

[computerjunky]

Voor zover ik weet heeft de gemiddelde lens een resolutie tussen de 12 en 16 megapixel dus nee niet echt. Alle hogere megapixels camera's vallen of staan echt bij de beeld processing unit die erin zit. Raw bestaat dan ook eigenlijk niet echt meer. zelfs de raw foto's hebben een vorm van processing gehad.

[Jaïr.exe]

Ook al zijn er 24k resolutie beveiligingscamera's, als je een aanvraag voor camerabeelden doet dan krijg je alsnog aardappel kwaliteit 144p beelden terug. Zal wel een opslagruimte dilemma zijn.

[MiesvanderLippe]

Israel gebruikt graag camera's en beeldherkenning op de grens met de Gazastrook en het gebied eromheen. Voor de prijs van een drukke nacht iron dome kun je best een aardig NASje bouwen.

Wat ik probeer te zeggen is: prijs is relatief en ik kan alleen maar aan dystopische toepassingen denken.

[Reactie gewijzigd door MiesvanderLippe op 23 januari 2025 19:50]

[Floris4970]

Als je mensen wil herkennen met AI dan gooi je helt beeld daarna gewoon weg. En sla je alleen een 4k/8k stream op en misschien wat cutouts van de gezichten. Ik zeg maar wat.

(Niet dat ik heel blij wordt van zo een soort systeem.. maar er is steeds meer vraag naar dat soort dingen)

[Nairu777]

Dat, maar zou het niet ook zijn omdat je snel door de beelden heen moet kunnen bladeren op een low spec machine?

[the_stickie]

In mijn ervaring zijn de capture machines voor bedrijfsbewaking, niet bepaald low spec. Een security agent kan op lagere bitrate scrollen op een client, maar kan een stream wel op volle kwaliteit bekijken. Die wil natuurlijk details zien: gezicht, schoeen, nummerplaten
Wel word oudere voltage ofwel verkleind, of geupload naar goedkopere colder storage. Zoveel maand nadien zijn de beelden vaak ook gewoon niet zo interessant meer

[T_knoop]

Dat persbericht is redelijk vrij van specs, gelukkig zijn die wel te vinden als je wat verder klikt:
https://canon-cmos-sensor...h-resolution-cmos-sensor/

1.5mu pixels, dat is niet heel groot. Sony IMX, veelgebruikte industrie-sensoren zitten nu op 2.74mu.
Mooi ding verder, voor vrij specifieke toepassingen. Je moet wel de tijd hebben om al die data binnen te harken en te verwerken.

[hooibergje]

Aja, toepassingen voor bewakingscamera's, zodat er op Opsporing Verzocht misschien iets beter beeld van een verdachte kan komen dan super grainy useless zwartwit shite, waarop z'n smoel zes hele pixels in beslag neemt? In 2025? Het zaaaaal toch niet zeker?

[Reactie gewijzigd door hooibergje op 23 januari 2025 23:36]

[Knijpoog]

Oh 8 frames per sec geen probleem gewoon Nvidia pixel generator dan heb je er weer 60.

Ontopic: De enhance meme is nu wel realiteit geworden.

[Sharky]

Welke toepassing in de gezondheidszorg moet ik aan denken? Op welk moment maakt men foto's die zo'n enorme resolutie nodig hebben?

[Frame164]

[off-topic] Blijft grappig dat kleinbeeld full frame wordt genoemd. Ik stam nog uit de tijd dat kleinbeeldfilm toch een beetje inferieur was. Als je echt kwaliteit wilde had je minstens 6x6 nodig (rolfilm). (en nu eigenlijk nog steeds: beelden uit een full frame camera zijn heel goed, totdat je beelden uit een Hasselblad of Fuji GFX ziet (weliswaar geen 6x6 maar groter dan FF).

[Reactie gewijzigd door Frame164 op 24 januari 2025 14:06]

[mjtdevries]

In theorie klopt dat, maar de beperkte lens selectie voor medium format cameras doet dat ten dele teniet.
Dat laatste is dan ook waarom Canon deze sensor voor FF maakt. Dat geeft veel meer mogelijkheden.

Als je wat gaat zoeken dan zie je dat veel mensen die met beiden werken, zeggen dat de FF beelden scherper zijn en beter dynamisch bereik hebben. En dat de medium format beelden mooiere kleuren hebben.

medium format zou in theorie meer licht moeten kunnen vangen en dus minder ruis hebben. Maar in de prakijk zijn het juist de FF beelden, omdat er super snelle FF lenzen beschikbaar zijn, waar equivalente lenzen bij medium format vaak niet bestaan.

Hier een leuke video die laat zien dat het allemaal niet zo zwart/wit is.
https://fstoppers.com/med...e-it-worth-upgrade-682300