Internet Archive neemt buitenlandse proefschriften van Universiteit Leiden over

Het Internet Archive neemt de collectie buitenlandse proefschriften van de Universitaire Bibliotheken Leiden over. De UBL maakte vorige maand bekend deze collectie af te stoten, zodat er ruimte vrijkomt voor nieuwe aanwinsten.

De collectie bestaat uit ongeveer 400.000 proefschriften, ook wel dissertaties genoemd, die tussen 1851 en 2004 zijn gemaakt, schrijft de UBL in een aankondiging. De Universiteit Leiden ontving deze dissertaties van buitenlandse universiteiten. De UBL heeft echter beperkte groeiruimte in de depots en wil graag ruimte maken voor nieuwe aanwinsten. Door deze collectie af te stoten, komt 3,2 kilometer vrij.

In eerste instantie is gekeken of de universiteiten waar de dissertaties destijds zijn verdedigd, ze terug wilden. Zij bezitten echter nog proefschriften en wilden het Leids exemplaar niet terugnemen. Het Internet Archive blijkt wel interesse te hebben en neemt de collectie per direct over. Het Internet Archive gaat nu zorgen voor het behoud en de beschikbaarstelling van de collectie.

Door Eveline Meijer

Nieuwsredacteur

10-10-2024 • 13:26

30

Submitter: himlims_

Reacties (30)

30
30
12
1
0
10
Wijzig sortering
Pijnlijk detail: ze hadden daar in Leiden eigenlijk al de beslissing genomen om die collectie te verpulpen.

Bron: https://www.nrc.nl/nieuws...ijkste-oplossing-a4866168
Hoe raar dat ook lijkt: ook archieven en bibliotheken vernietigen soms materiaal. In dit geval ging het om proefschriften uit het buitenland, waarvan je mag aannemen dat ze ook allemaal in het buitenland (namelijk in de universiteitsbibliotheek van de desbetreffende universiteit) aanwezig zijn. Ik begrijp de beslissing wel. Plankruimte is duur in bibliotheken: depotruimtes zijn ingericht om materiaal onder ideale omstandigheden te bewaren, dus er zijn voorzieningen voor temperatuur, luchtvochtigheid, maatregelen tegen brand, etc. En dan is 3,2 kilometer plankruimte best veel...
Begrijp me goed, ik vind de oplossing om alles aan het Internet Archive te geven uitstekend, maar ik kan de redenering van de UB Leiden wel volgen.
Ik ben niet heel bekend met wat Internet Archive allemaal doet maar het is dus kennelijk zo dat zij ook fysieke werken (de proefschriften) in beheer nemen en gaan zorgen voor digitalisering? Of bedoelen ze met “beschikbaarstelling” hier slechts een fysieke bibliotheek die je kan bezoeken?
Er zijn in in elk geval al zeer veel fysieke boeken gedigitaliseerd door het internet archive.

Ze hebben daar ook speciale scanners voor. Je moet, als je interesse hebt in het archief, maar eens rondneuzen op de site. Erg interessant.

[Reactie gewijzigd door DLSS op 10 oktober 2024 14:27]

Nederland heeft ook een instelling die dit al tientallen jaren doet. Maar niemand interesseert zich natuurlijk ene reet voor Nederlandse geschiedenis behalve een paar historici.
Nooit geschiedenis op youtube opgezocht of wikipedia? Beetje ongefundeerde opmerking. Zijn zeker wel mensen geïnteresseerd in de nederlandse geschiedenis
Internet Archive redt 400.000 UB-boeken van vernietiging

De Amerikaanse non-profitorganisatie Internet Archive gaat de 400.000 proefschriften die de Leidse universiteits­bibliotheek wilde vernietigen overnemen en digitaliseren.

https://www.mareonline.nl...-boeken-van-vernietiging/
Meeste, zo niet alle, zijn al digitaal beschikbaar in digitale bibliotheken van universiteiten en verschillende tijdschriften. Dus "redden" is een zware overdrijving.

Dit wordt erg opgeblazen, maar duizenden universiteiten hebben exact dezelfde kopieën, en dit is vooral bedoeld om het op papier te behouden. Dat is sowieso onzinnig, omdat huidig papier een veel kortere levensduur heeft vergeleken met vroegere methoden zoals perkament.

Bron: Ik als oud-student UU en mijn partner

[Reactie gewijzigd door evers97 op 10 oktober 2024 14:32]

Meeste, zo niet alle, zijn al digitaal beschikbaar in digitale bibliotheken van universiteiten en verschillende tijdschriften. Dus "redden" is een zware overdrijving.
Hmmm, vindt ik lastig te rijmen met de volgende quote uit het artikel:
De collectie bestaat uit ongeveer 400.000 proefschriften, ook wel dissertaties genoemd, die tussen 1851 en 2004 zijn gemaakt
Volgens mij bestond in 1851 pdf nog niet. In mijn eigen onderzoeksgebied zie je ook dat veel papers en proefschriften nog steeds niet gedigitaliseerd zijn. Alles van voor 1995ish is gewoon vaak nog niet digitaal beschikbaar tenzij het een landmark onderzoek was. Sommige journals hebben hier wel werk van gemaakt, maar veel universiteiten echt nog niet. Je kunt je afvragen of het erg is (in journals wordt er echt raar gekeken als je naar zulke oude papers en proefschriften refereert), maar om te zeggen dat er hiermee niets gered is, is denk ik onterecht.
Meeste, zo niet alle, zijn al digitaal beschikbaar in digitale bibliotheken van universiteiten en verschillende tijdschriften. Dus "redden" is een zware overdrijving.

Dit wordt erg opgeblazen, maar duizenden universiteiten hebben exact dezelfde kopieën, ..
Dat is onwaar voor de meeste proefschriften tussen 1851 en midden jaren 90 van vorige eeuw. Die van mij uit 1990 is echt niet digitaal beschikbaar zelfs niet aan mijn eigen universiteit, ook al heb ik ‘m wel op een tekstverwerker gemaakt.
Kortom: dit is wel een zinvolle en waardevolle actie.
Die van mij uit 1990 is echt niet digitaal beschikbaar zelfs niet aan mijn eigen universiteit, ook al heb ik ‘m wel op een tekstverwerker gemaakt.
Bij de padel vragen ofje hem alsnog digitaal kunt aanleveren?
Oftewel proefschriften voor niet-intimi.
In eerste instantie is gekeken of de universiteiten waar de dissertaties destijds zijn verdedigd, ze terug wilden. Zij bezitten echter nog proefschriften en wilden het Leids exemplaar niet terugnemen.
Hier lijken het net twee verschillende zaken, terwijl het om hetzelfde gaat.
Dit zullen ze dan neem ik aan gaan digitaliseren? Want kasten vol met papier zal het Internet Archive weinig aan hebben.
Dat wisselt: een gedeelte van de boeken die het Internet Archive ontvangt, wordt na digitalisering vernietigt, maar een deel wordt wel opgeslagen en bewaard. Hangt erg af van de kostbaarheid en zeldzaamheid van de boeken. Geen idee wat de afspraken zijn over deze collectie proefschriften.
Prachtig om te zien dat deze proefschriften gedigitaliseerd worden en straks doorzocht kunnen worden. Dit zijn honderdduizenden onderzoeken van meer dan 100 jaar oud die anders door de shredder heen gehaald zouden worden.
Het is een fantastische organisatie die de laatste tijd behoorlijk moeilijk heeft. Ze kunnen steun hard gebruiken: https://archive.org/donate
Ik doneer met regelmaat een klein bedrag aan The Internet Archive. Kan ik iedereen aanraden.
Elke dissertatie pakt 8m kastruimte in? Mai

Ok factor 1000 naast kan gebeuren 😀

[Reactie gewijzigd door k995 op 10 oktober 2024 13:42]

8mm

3200(meter)/400.000 documenten = 0,008m ofwel 8mm
correctie: 0,8cm
3,2km is 3200m, dus dat is 8mm per dissertatie.
3200 m / 400.000 = 0.008 m
Dus gemiddeld 8 mm per dissertatie.

En dan zullen er ook nog wel gangpaden enzo zijn.
3200 meter, 400000 dissertaties. Ik hou het op 8mm gemiddeld
Hehe. Ik vind 8m eigenlijk grappiger, dit impliceert dat de blaadjes naast elkaar worden geplakt op een eindeloze muur.
;-) ten toon gesteld idd
Als het zoveel ruimte inneemt. Waarom zou je de boel dan niet digitaliseren? Dat zou waarschijnlijk een hoop tijd en geld kosten. Maar ik kan mij voorstellen dat 3.2km aan ruimte ook iets kost.
Ik lees in een andere reactie van @Verwijderd dat ze alles zelfs wilde verpulpen, dus dan ligt het niet aan de oudheid van de schriften.

Waarschijnlijk geef ik al antwoord op mijn vraag door te zeggen dat het niet de moeite waard is en dat het verhuizen van de fysieke producten gemakkelijker en kosten besparend is.
Digitaliseren is ontzettend tijdrovend en kost in één keer een hele smak geld vanwege de arbeidsintensiviteit(tonnen-miljoenen). Archiefinstellingen hebben ook bij lange na niet hun hele collectie gedigitaliseerd, eerder een fractie. Het Nationaal Archief zegt bijvoorbeeld de komende 15 jaar 20km van hun collectie te digitaliseren, om een beeld te geven.
Om het beeld wat vollediger te maken: momenteel wordt het CABR-archief van het Nationaal Archief in Den Haag gedigitaliseerd en toegankelijk gemaakt. Dat bevat zo'n 400.000 dossiers van mensen die na de Tweede Wereldoorlog zijn onderzocht wegens mogelijke collaboratie. Komt vanaf januari 2025 online beschikbaar. Het gaat om zo'n 70 miljoen gescande pagina's. Dat is ongeveer 3,8 kilometer archief op de plank. De kosten voor dit project bedragen iets meer dan 40 miljoen euro.
Dus geld is altijd het eerste probleem, daarna menskracht, en tijd.
Plus: na digitalisering is alles wel beter toegankelijk, maar de originelen moet je nog steeds op de plank bewaren. Het digitale object is geen vervanging voor het papieren origineel.

[Reactie gewijzigd door Martijn033 op 11 oktober 2024 11:36]

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.