Een NDA is voornamelijk om bedrijfsgeheimen te beschermen. De man in kwestie zou bijvoorbeeld in overtreding zijn (en dat zou de rechter ook vinden) wanneer hij binnen wandelt bij Microsoft met de tekeningen van de Apple M1 onder zijn arm. Die documenten behoren tot het bedrijfsgeheim en daar mag hij dan ook niet meer over beschikken zodra hij uit dienst treedt bij Apple. Hier bestaat geen enkele dubbelzinnigheid over.
Wat niet beschermd is onder het NDA is de persoonlijk opgedane kennis. Gedurende zijn tijd bij Apple zal hij vast het een en ander aan kennis hebben opgedaan waardoor de Apple M1 zo'n ongewoon hoge prestatie kan neerzetten met zo'n laag verbruik. Zelfs zonder de exacte tekeningen heeft zo'n persoon natuurlijk wel een hoop kennis in grote lijnen hoe de baanbrekende prestaties van de nieuwe Apple M1 tot stand zijn gekomen, en hoe hij diezelfde innovaties in een andere architectuur zou kunnen toepassen.
Dit is het grijze gebied waar moeilijk te bepalen is waar de grens ligt tussen vakkennis en bedrijfsgeheim. Enigszins vergelijkbaar is het ontvangen van bijscholingen en/of cursussen gefinancierd door je werk. Door die bijscholingen en cursussen wordt je een waardevoller werknemer voor je baas, want je hebt meer kennis/kunde tot je beschikking. Stel dat je besluit naar een andere werkgever te gaan, zou je dan die opgedane kennis uit die bijscholingen en cursussen niet meer mogen gebruiken bij je nieuwe baan, omdat die kennis is opgedaan door de investering van het vorige bedrijf waar je werkte?
Toch blijft het wrang voor je vorige werkgever, want jij zit nu bij een ander bedrijf beter werk te verrichten dan dat jij zou hebben kunnen doen zonder die cursussen. Het wordt helemaal zuur wanneer het geen cursussen zijn, maar kennis van zaken is die het bedrijf een heel eind boven de concurrentie heeft geplaatst. Want was jij bij het eerste bedrijf gebleven, zou die voorsprong rustig nog een paar jaar kunnen duren. Nu kan het vorige bedrijf er redelijk vanuit gaan dat jouw nieuwe werkgever ook over deze innovatieve kennis beschikt. Tuurlijk, het zijn geen exacte tekeningen, maar de kennis om tot een vergelijkbare innovatie te komen is er. Dus niet alleen zijn alle cursussen weggegooid geld bij je vorige werkgever zodra jij ontslag neemt, jij bent, als werknemer van een ander bedrijf, een risico op hun marktpositie.
Dit is niet echt een oplosbaar probleem. Specialisten hebben altijd voorgaande kennis wat maakt dat ze specialist op een bepaald gebied is geworden. Zodra iemand brede kennis krijgt van een innovatief concept, is dat persoon ook direct een gevaar voor je marktpositie wanneer dat persoon besluit uit dienst te treden en bij een concurrent te gaan werken. De enige juiste methode om hiermee om te gaan is om te proberen zoveel mogelijk te voorkomen dat één persoon teveel weet. Als de innovatie niet is bereikt door het werk van één persoon, maar door vijf personen die elk afzonderlijk van elkaar hebben gewerkt, dan is je product redelijk veilig zolang je concurrent niet al die vijf mensen in dienst neemt. Niettemin zullen er altijd weer mensen zijn die het project als geheel samen moeten voegen tot één eindproduct die, met voldoende randkennis, alsnog het gevaar samenvatten in één persoon.
[Reactie gewijzigd door naarden 4ever op 13 januari 2022 12:50]