Microsoft moet van rechter toegang tot Hotmail overledene verschaffen aan erven

Microsoft moet aan nabestaanden van een overleden Nederlander toegang verstrekken tot zijn Hotmail-account. Microsoft verweerde zichzelf in de zaak door te stellen dat de privacy van de overledene en andere correspondenten in de mailbox beschermd moest blijven.

De rechter ging niet mee in het verweer van Microsoft. Die oordeelt dat de Europese privacywet niet van toepassing is op overleden personen en dat de erfgenamen van de overledene zorgvuldig om zullen moeten gaan met de persoonlijke gegevens van derden in de mailbox. Microsoft heeft twintig dagen de tijd om toegang tot het account te verschaffen aan de nabestaanden. Dat, op straffe van een dwangsom van 10.000 euro per dag, met een maximum van 500.000 euro. Ook moet Microsoft de proceskosten betalen.

De eisers willen snel toegang tot het account van de overledene, om meer informatie over de omstandigheden rond zijn plotselinge dood te bemachtigen. Ook willen ze met de informatie in het account zijn contactpersonen op de hoogte stellen van zijn overlijden.

Het is officieel beleid van Microsoft om in ieder geval aanvankelijk niet mee te werken aan dit soort verzoeken, zo beschrijft het op een ondersteuningspagina. Indien nabestaanden echt toegang moeten hebben, zal Microsoft alleen handelen na een gerechtelijke procedure, zoals het hier ook doet. Een uitzondering daarop is Duitsland, waar nabestaanden alleen een aantal documenten op moeten sturen, die aantonen dat de accounthouder overleden is en de nabestaanden zijn wie ze beweren dat ze zijn.

Door Mark Hendrikman

Redacteur

11-12-2021 • 11:37

318

Reacties (318)

318
314
133
14
0
150

Sorteer op:

Weergave:

Het is ook raar natuurlijk. Alsof in de virtuele wereld de erven ineens 'heel anders' zijn dan in de echte wereld. Als erven van heb je ook gewoon toegang tot en recht op de bezittingen en correspondentie van de overledene - tenzij in bijzondere of uitzonderlijke situaties - en wordt je geacht daar correct mee om te gaan. Sterker nog, dat is je plicht en ook het afhandelen van nagekomen correspondentie en het beëindigen van contracten en diensten behoort tot je taken. De privacy claim is ronduit belachelijk van Microsoft.
Ik heb dit ook een paar keer aan de hand gehad. Ineens moet je je in allerlei bochten wringen om heel normale en soms triviale zaken gedaan te krijgen.
Wat ik wel graag zou willen zien is dat met het opsturen van dit soort documenten ook een heel zware eis aan de ontvangende/vragende kant komt te liggen. Jullie eisen dit en dat is zorgvuldig en prima. Maar als om wat voor reden dan ook de boel op straat komt te liggen of je gebruikt het buiten de functie waar het voor bedoeld is dan hang je ook dusdanig dat je het ook echt voelen zal. En dan niet een belastingaftrekbare boete van een fractie van de winst.
En als kleine tip aan iedereen: zorg dat je digitale nalatenschap goed afgehandeld is. Zorg voor toegang tot je bestanden en accounts. Scheelt een hoop gedoe en leed. En uiteraard dat alles redelijkerwijs wel veilig blijft. Niet dat iederéén toegang heeft ;-)
Er zou inderdaad gewoon een regeling voor moeten zijn. Ik snap best dat een bedrijf als Microsoft zijn vingers niet wil branden aan een mogelijk privacy issue. Maar aan de andere kant zouden zij iets kunnen bedenken en dit laten toetsen door privacy deskundigen en juristen.
Ik stel mij zo voor dat al die elektronische diensten zich zouden moeten verenigen in een organisatie die dit kan regelen. Ik zou dan daar moeten kunnen aangeven wat er moet gebeuren met mijn digitale erfenis en de aangesloten diensten aanvinken. Die organisatie kan misschien zelfs samenwerken met de overheden om het overlijden van iemand vast te stellen, maar ik zou het ook niet raar vinden als ik iets moet opsturen, want dat moet je toch ook bij de Nederlandse instanties. Niet alles gaat automatisch, en al helemaal niet direct. Maar een centraal punt waar men zoiets kan regelen is denk ik zeer gewenst. En als ik niet wil dat iemand na mijn door in mijn mail of Google account allerlei zaken kan zien, moet ik dat ook aangeven. Dan zou het inderdaad na x maanden automatisch vernietigd moeten worden. Tenzij er natuurlijk iets bijzonders aan de hand is rondom mijn overlijden. Maar dat is al geregeld volgens mij, en dan komt justitie met een bevel.
Er zou inderdaad gewoon een regeling voor moeten zijn
Wat dacht je van gewoon dezelfde regeling als die gebruikt word voor de bankrekening van een overledene?
waarschijnlijk heb je het goed, maar voor de duidelijkheid...

Voor een bank nadat de akte van overlijden is ontvangen heeft de overledene geen privacy meer, AVG/GDPR vervalt dan.

Dit is ook hier goed uitgelegd : https://autoriteitpersoon...wat-zijn-persoonsgegevens

Microsoft heeft eigenlijk dan ook geen poot om op te staan als het zegt : privacy van de overledene Echter het wordt wel interessant als het gaat over de privacy van de correspondenten en andere info...
Nee hoor, dat laatste word helemaal niet interessant. De rechten om die gegevens te zien gaan gewoon over naar de erven.
Er is ook geen enkele andere oplossing denkbaar die werkbaar is.
Geld dat ook voor de rechten om mijn Steam library te mogen zien?... want ik kan me herinneren dat bij eerdere discussies hieromtrent Valve de mening hanteert dat een steam library om een of andere reden géén overdraagbaar eigendom zou zijn omdat het een 'service' zou zijn of zo...

Maar als dat zo is.. een hotmail account is ook een 'service'... ?

Dus óf hotmail én Steam zijn overdraagbaar óf geen van beiden zijn dat, mijns inziens?
E-mail is anno 2021 bijna net zo belangrijk als fysiek post krijgen. Sommige facturen krijg je alleen per e-mail.

Steam is een service, voor games en hoewel die veel waard kan zijn, is sterk persoonsgebonden en heeft nul invloed hoe een nalatenschap afgehandeld kan worden. Bij e-mail ligt dat imho genuanceerder.. en de privacy kaart spelen bij een overleden persoon vind ik niet echt passen. Microsoft doet het op digitaal front niet echt lekker en ook dit zou beter kunnen. Daar zou men politiek ook echt eens naar mogen kijken wat wel en niet verplicht zou moeten kunnen.

Dat neemt niet weg dat ik vind dat je Steam aankopen overdraagbaar zouden moeten zijn, maar volgens mij doet geen enkele Store dat momenteel (Epic, PS, Xbox of Nintendo) en dat blijkt dat er op gebied van digitaal ownership toch maar wetten moeten komen waar alle store fronten zichzelf aan moeten houden. Het is bizar dat je hele digitale collectie verloren gaat als je legaal dit zou overdragen van persoon op persoon.

Ja - ik snap dat het “ze” geen geld oplevert maar het zou toch fijn zijn als je samen games speelt je dit kan doorgeven op een normale manier aan je nabestaanden. In theorie kan dat nu alleen door “illegaal” je login en wachtwoord te noteren en het zo te gebruiken. Dit is echter om het systeem heen werken. Mensen gaan nu eenmaal een keer dood en zou fijn zijn als we ook dat goed voor elkaar kunnen achterlaten toch ?
E-mail is anno 2021 bijna net zo belangrijk als fysiek post krijgen. Sommige facturen krijg je alleen per e-mail.
Bijna? Voor mij persoonlijk is email veel belangrijker... Ik krijg nooit meer iets per post wat ertoe doet.
Daarmee bedoel ik dus dat sommige bedrijven het nabestaanden proces analoog verplicht afhandelen…

Geloof mij, als iemand dood is, en stopt met betalen: dan weten ze je brievenbus te vinden.

Tegen de tijd dat je door een rechtszaak met een grote jongen als Microsoft heen bent dan heb je de eerste papieren reminder al liggen.
Belastingdienst stuurt geen e-mails...
Naar mij wel hoor. Ik ontvang altijd een mail dat er een nieuw bericht voor me klaar staat op mijn.overheid.nl. meestal zijn dat de berichten van de belastingdienst.
Ook die sturen e-mails - als je zelf eens af moet vragen of je alles zou kunnen afwikkelen bij een nalatenschap, zou je dan op alles ja kunnen zeggen?

Ik heb dit bijltje ten tijden van de MH17 ramp ten handen gekregen omdat passagiers ook bij mijn destijds werkgever klant waren en er een speciale desk voor die klanten was ingericht want simpel opheffen van de diensten was het niet (er waren verzoeken tot data en voice diensten) van zowel nabestaanden als overheden. Ik heb vooral de techniek toen bekeken, maar kreeg toen ook een stukje keuken nabestaanden desk mee, das toch “lastig” werk.

Tis meer dan gedoe dan je doet overkomen dat je denkt.
Belastingdienst stuurt geen e-mails...
Zeker wel. Die stuurt emails dat er een bericht in je berichtenbox zit.


En vervolgens sturen ze dat bericht twee dagen laten nog eens per post.
ik ontvang alles digitaal, behalve mn overheids correspondentie. Die staan allemaal netjes in een map in de kast. Op de een of andere manier vertrouw ik de belastingdienst etc nog niet helemaal in digitale communicatie. Ik ben die persoon die liever nog de vertrouwde blauwe brief in de brievenbus krijgt. Dit terwijl ik echt ALLES digitaal doe. Pinpas in jaren al niet meer aangeraakt bijv.
Je doet 'ALLES' digitaal, maar je hebt je pinpas niet aangeraakt .. hoe doe je dan boodschappen tank je benzine, koop je .. .wat dan ook ? Okay . .dat kan uiteraard meestal ook met je telefoon met NFC, maar dat is eigenlijk een soort pinpasvervanger.
Ik kan me de laatste keer dat ik een factuur überhaupt via post kreeg niet herinneren zelfs. Ik zou die claim dus ook omdraaien.

Email is belangrijker dan post, je krijgt maar bij uitzondering een factuur die niet digitaal kan.
Steam is een service, voor games en hoewel die veel waard kan zijn, is sterk persoonsgebonden
Ik begrijp het niet. De e-mails die ik stuur zijn véél sterker persoonsgebonden dan de games die ik speel...
Eerlijk gezegd vind ik het veel vanzelfsprekender dat mijn nabestaanden spellen kunnen spelen die ik ooit heb aangeschaft dan dat ze mijn intiemste correspondentie mogen doorpluizen.
Op Steam krijg jij geen facturen toegestuurd van diensten die je afneemt.

Dat is op je e-mail wel het geval, vaak, en dat heb je mede nodig om een nalatenschap af te wikkelen.
Ik ben het met je eens hoor, al kan het afsluiten van de bankrekening ook al helpen om afschijvingen te stoppen. De instanties die tpch echt geld tegoed hebben mogen vervolgens een poststuk sturen uiteraard.
Ik reageerde op je opmerking "Steam is sterk persoonsgebonden". Dat vind ik meevallen, e-mail vind ik véél meer persoonsgebonden.
Steam is een service, voor games en hoewel die veel waard kan zijn, is sterk persoonsgebonden en heeft nul invloed hoe een nalatenschap afgehandeld kan worden.
Volgens mij wordt er ook, of dat nu hier is in de EU weet ik even niet meer, gesproken over het doorverkopen van digitale goederen, waaronder games. Dan zou het misschien wél van invloed zijn op de nalatenschap omdat de games een bepaalde waarde hebben. Als bijv. de overledene een schuld had, dan zouden die Steam-games doorverkocht kunnen worden om zo de schuld te verminderen.
Mijn kinderen kunnen best geïnteresseerd zijn in mijn Steam library op den duur. Daar kan voor (tien) duizenden euros inzitten uiteindelijk.
Bij Steam neem je een licentie op een spel af.

Bij e-mail kan er sprake zijn van intellectuele eigendommen zoals als auteursrecht. Auteursrecht verloopt pas 70 jaar na overlijden.
Bij overlijden gaat het niet om overdragen, maar om overgaan.

Als je iets verkoopt/weggeeft, dan draag je het aan een ander over.

Als iemand overlijdt, dan gaan de bezittingen naar de erfgenamen over. Automatisch.

Dat zijn juridisch gezien twee heel verschillende zaken. En ook als het een dienst ('service') is: als erfgenaam heb je recht op alle diensten waarop de overledene ook recht had. Er zijn maar weinig uitzonderingen: alimentatie bijvoorbeeld vererft niet, en dat zou ook niet logisch zijn. Maar er is geen reden dat rechten/verplichtingen van contracten niet zouden kunnen vererven, dus die vererven in principe gewoon.
Maar heb je wel echt recht op de dienst als gebruiker (of als erfgenaam)? Het is een gratis service die Microsoft aanbiedt. Ik zou eerder stellen dat je recht hebt op inzage van gegevens als gebruiker, na overlijden gaat dit recht dus over op de erfgenaam. Het komt wat dat betreft in de buurt maar zijn wel degelijk andere rechten, al komt het in de praktijk op hetzelfde neer (lijkt me): toegang tot de email.

Als je het zo bekijkt is het trouwens ook haast achterlijk te noemen dat Microsoft eerst wacht op een rechtszaak voordat ze toegang geven. 8)7
Oh en wat dan over de informatie die in de transacties zit..., waar geld aan uitgegeven wordt... etc.
Dat is niet veel minder dan mail wisselingen.
En wat over de stapels post die als herinnering zijn bewaard waar de erven doorheen moeten ploegen?...

Een executeur testamentair heeft verplichtingen, jegens overledene, erven en andere partijen.
Want een bank werkt zonder meer mee? Heb er 2× mee te maken gehad in deze omstandigheden en geloof me, ze liggen dwars waar het maar kan. Alles zeer moeizaam, wat weken hoeft te duren duurt 10 maanden, de boel bevriezen zonder laten weten, geen antwoord geven, en op het eind de bankrekening opheffen gaat niet zonder dreigen met een gang naar de rechter.
Ik heb er helaas 1x mee te maken gehad en dat verliep heel soepel.
Ik weet niet wanneer dat was (ivm andere regelgeving) maar in mijn ervaring pusht de bank juist om de rekening te sluiten.
Soms zijn oplossingen simpel: al mijn ww staan in BitWarden en het ww daar weer voor staat op een papiertje en ligt in de kluis in huis. Mocht ik om wat voor reden ineens omvallen dan kunnen mijn nabestaanden met dat ww al mijn accounts benaderen.
Daar heeft Bitwarden een mooiere oplossing voor: https://bitwarden.com/help/article/emergency-access/

Edit: overigens zou dit bij mij het probleem van het artikel niet oplossen. Ik heb een hele hoop wachtwoorden opgeslagen in Bitwarden, maar de gebruikersnaam en het wachtwoord van primaire emailadres toch niet.

[Reactie gewijzigd door turbojet80s op 22 juli 2024 19:40]

Ah ja helaas niet voor mensen die thuis draaien
Ziet er mooi uit, maar een papiertje is veel meer lo-tech en de persoon waar het voor is, is niet zo technisch aangelegd :)
Daarom ben ik blij met Apple.. vanaf iOS 15.2 komt er een optie om je digitaal te laten erven als het ware..
Zie het voorbeeld van Duitsland. Daar is het dus wel netjes geregeld. NL en anderen landen kunnen dat voorbeeld opvolgen en het wettelijk ook zo regelen.
Dit soort regelgeving zou op Europees niveau geregeld moeten worden en niet alleen voor Microsoft (Hotmail).

Maar wil je geen toestanden zorg dan dat een van je erfgenamen toegang hebben tot je accounts, gebruik een wachtwoorden lijst of liever nog een wachtwoordmanager en maak een briefje met het Masterpassword en stop dat in een gesloten envelop voor je nabestaanden.

Overigens heeft Seniorweb ook een goede beschrijving gemaakt wat je al kunt regelen in dit geval.

[Reactie gewijzigd door Willem_54 op 22 juli 2024 19:40]

De privacy claim is ronduit belachelijk van Microsoft.
Ik heb dit ook een paar keer aan de hand gehad. Ineens moet je je in allerlei bochten wringen om heel normale en soms triviale zaken gedaan te krijgen.
Het meest kortzichtig beredenering wat ik ooit heb gezien mbt beveiliging. Wat je feitelijk vraagt is dat MS een achterdeur inbouwt dat door de gewone consument gebruikt kan worden.
Wat is dan nog de nut van beveiliging om mee te beginnen? Als er geen barrières opgeworpen worden dan wordt dat de volgende data lek plaag.
En wat als de overleden persoon helemaal niet wil dat zijn nabestaanden erbij kunnen? Dat is net alsof je iemand zijn organen gaat transplanteren zonder expliciete toestemming. Zullen we dat ook maar meteen afschaffen want het is net zo 'triviaal'.
Je zal dus op een begeven moment moeten bepalen waar de grens tussen overheid en bedrijven komt te liggen. Ga je MS toegang verschaffen tot overlijdings register van elke overheid op aarde? Ok dan moet dat ook voor Apple, Linux, FreeBSD maar ook voor de obscure handgemaakte OS van hacker xyz. Je kan niet discrimineren op een dergelijke vlak.
En dan een boete op basis van winst? Dan doe je toch gewoon wat extra investeringen zodat je nooit op papier winst maakt. Is dan je boete nul euro geworden toch?

Dat wordt een hele complexe verhaal wat door elke overheid anders geïnterpreteerd wordt m.b.t hun cultuur.
De logische keuze is gewoon helemaal geen achterdeur en 'systemen' en als het toch beschikbaar gesteld moet worden. Dan op zijn aller minst via een gerechtelijke uitspraak als dat überhaupt mogelijk is mbt encryptie.
Je bent zelf verantwoordelijk voor je digitale zaken en het idee dat je de beveiliging van elke levend persoon op aarde wil beperken zodat jij sneller/makkelijker toegang krijgt tot de data van een overledene is belachelijk.
Het meest kortzichtig beredenering wat ik ooit heb gezien mbt beveiliging. Wat je feitelijk vraagt is dat MS een achterdeur inbouwt dat door de gewone consument gebruikt kan worden.
Nee, dat zou dom zijn. Wat ik wil is dat MS en andere bedrijven zich aan de wet houden en hun diensten en producten die ze zelf (mede) geïntroduceerd hebben als vervangers van de bestaande diensten en producten (lees: post) behandelen als gevraagd/vereist. Als ik een postbus heb bij de PostNL en ik kom te overlijden moet niet PostNL ineens kunnen besluiten dat zij mijn erfgenamen en wettelijke vertegenwoordigers van hun rechten en plichten uitsluiten omwille van privacy. Dat de andere extreem is dat ze het sleuteltje zo weggeven moge duidelijk niét de oplossing zijn.
En wat als de overleden persoon helemaal niet wil dat zijn nabestaanden erbij kunnen? Dat is net alsof je iemand zijn organen gaat transplanteren zonder expliciete toestemming. Zullen we dat ook maar meteen afschaffen want het is net zo 'triviaal'.
Dan moet die persoon daar voor overlijden over nadenken. Zoals met alle andere zaken. En accepteren dat je nu eenmaal niet met alles over je sterfbed heen kan regeren. A propos je organen: ja, tenzij je daar voor overlijden een besluit over genomen hebt dat afwijkt is het nu per definitie ‘ja’ en mogen je familieleden daarover ook nog wat in de pap brokkelen.
Je zal dus op een begeven moment moeten bepalen waar de grens tussen overheid en bedrijven komt te liggen.
Je slaat de spijker op de kop. Er is dus wetgeving of een onafhankelijk instituut nodig (a la Notaris, maar alsjeblieft niet zoiets duurs en commercieels).
Dat wordt een hele complexe verhaal wat door elke overheid anders geïnterpreteerd wordt m.b.t hun cultuur.
Ja, Welkom in de wereld. Als je mondiaal speler wil zijn moet je je overal aan de wetten houden. Ook als dat betekent dat dat werk en rompslomp is en tot bizarre tegenstrijdigheden kan leiden. Zou me wat zijn: dus omdat je in Verweggistan waar je ook de markt bediend vanaf je 9e mag werken vindt MS dat dat hier ook het geval moet zijn, dacht het niet!
Je vergeet hoe dit offline wordt gedaan. 1. Correspondentie zoals brieven en dergelijke waren altijd al van de erfgenamen. 2. Zie voorbeeld Duitsland hoe het wel veilig kan: Overlijdensakte, overleden ID, testament (via de notaris) en/of codicil (zelf geschreven testament) en erfgenamen ID. Dus in totaal 4 documenten. Dit zou in Nederland ook makkelijk kunnen, want wij hebben hier zelfs een Centraal Testamentenregister, zie: https://www.rijksoverheid...l-testamentenregister-ctr en https://www.notaris.nl/bi...traal-testamentenregister
Als erven van heb je ook gewoon toegang tot en recht op de bezittingen en correspondentie van de overledene - tenzij in bijzondere of uitzonderlijke situaties - en wordt je geacht daar correct mee om te gaan.
Precies weet ik het niet, maar wat ik gemerkt heb is dat naast een akte van overlijden toch ook echt toestemming noodzakelijk is van de overige nabestaanden wil je toegang of zelfs mogelijkheden hebben om bepaalde zaken geregeld te krijgen.

Zo wilt een bank over het algemeen een uittreksel van het GBA om te kunnen zien of er nog een echtgenoot/echtgenote aanwezig is en- / of er sprake is van meerdere kinderen. Om te voorkomen dat één kind er met alles vandoor gaat is in zo'n geval een volmacht noodzakelijk. Je zou maar 1 van 5 kinderen en dus erfgenamen zijn en er één tussen hebben zitten die de rest het licht niet in de ogen gunt van de andere 4.
Zeker is dat handig. Ofwel er is een notariële verklaring/testament of anderszins een bewijs van de bewindvoerder of rechtsgeldig document van de gezamenlijke erven. In mijn ervaring gaat de bank niet af op een GBA uitreksel, maar willen ze de krabbel van de notaris die diezelfde uittreksels gezien heeft en dan de verantwoordelijkheid voor de conclusie in de ‘samenvatting’ neemt.
Maar in die stukken - zoals het GBA uittreksel - staat héél veel informatie waar een partij als MS of Facebook maar al te graag in willen grasduinen, niet iets wat je zomaar opstuurt mijns inziens. Althans, niet zonder hele strikte voorwaarden. Je zou eigenlijk een soort ‘token’ moeten kunnen afgeven waarmee MS of Facebook het kan opvragen (ergens, wat er nu dus niet is), klopt het token dan ben je rechtmatig vertegenwoordiger van de overledene. Meer hoeven ze niet te weten en zouden ze ook niet in bezit moeten willen hebben mijns inziens.
Je hebt 100% gelijk! Leuk weetje.. (Om te voorkomen dat één kind er met alles vandoor gaat) er wordt bijzonder weinig misbruik van gemaakt, en dat is mooi. Afhankelijk van de situatie kan een bank inderdaad om meer informatie vragen om er zeker van de zijn dat de erven correct afgehandeld worden
... er wordt bijzonder zelden geconstateerd dat er misbruik is gemaakt.
;)
1 van de erfgenamen is vaak ook executeur, dus als executeur zijnde heb je toestemming gekregen van de overige erfgenamen of staat het in de testament wie executeur is. Als executeur moet je overal bij kunnnen om dingen goed af te handelen en te verdelen.
Verklaring van erfrecht via de notaris. Maar vaak is dat niet nodig.
Ik snap niet echt wat nu de precieze situatie was waarin dit een issue is geworden dat het zelfs voor de rechter moest komen, mijn vader is 2 jaar geleden overleden en toegang tot zijn account was nog binnen een week geregeld. Middels recovery emailadres (waar MS qua 'erfenis' niets mee te maken heeft, dus dat lijkt me geen probleem) hebben ze netjes een reset uitgevoerd en kon daarna gewoon in hele MS account van mijn vader.
Je lijkt antwoord te geven op je eigen vraag. In jouw geval was er sprake van een herstelemailadres die al was ingesteld voor het overlijden. Je kon zelfstandig toegang verkrijgen middels dat adres en een standaard online procedure. Zonder hersteladres of enig ander middel kan Microsoft niet zomaar toegang geven tot een account (gelukkig maar) en zul je in zulke gevallen dus grotere stappen moeten ondernemen.
Nee, er was nooit een herstelemailadres, die is namelijk toegevoegd om toegang te krijgen.
Er word Microsoft ook niet gevraagd om "zomaar" toegang te geven.
Het word specifiek door de erfgenamen gevraagd.

Net zoals een bank niet "zomaar" iemand anders toegang geeft tot een bankrekening.
Maar wanneer de erfgenamen met bijbehorende documentatie bij een bank dat verzoek doen, dan krijgen ze toegang zonder dat ze een rechtzaak moeten voeren.
Wat heeft dat met dit onderwerp te maken?
Ik snap niet echt wat nu de precieze situatie was waarin dit een issue is geworden dat het zelfs voor de rechter moest komen
Het ligt voor de hand dat er blijkbaar geen andere manier was om bij het account te komen dan via Microsoft. Dwz: een of meer van:
  • Wachtwoord onbekend
  • 2FA ontoegankelijk
  • Antwoord op veiligheidsvraag onduidelijk / onbekend, of niet ingesteld
  • Recovery email adres (of mailbox) ontoegankelijk
  • ... (?)
Volgens de link is de persoon in het buitenland overleden. Dat maakt het veel complexer.
Ik snap alleen niet hoe Microsoft (Hotmail) weet dat iemand overleden is. Buiten inactiviteit moet je dat toch specifiek melden en staven met documenten en zo?
Is natuurlijk anders als je het wachtwoord niet kent en aan MS vraagt om toegang te krijgen. Zou bij mij wel niet hoeven want de wachtwoorden voor mijn e-mail accounts staan allemaal netjes bewaard op een usb stick.
Op dezelfde manier als waarop een bank weet dat iemand overleden is en ze toegang verschaffen tot de erfgenaam.
Daar heb je een specifiek document voor wat je naar een bank opstuurt. En dat kan net zo makkelijk ook voor een mailbox gebruikt worden.

[Reactie gewijzigd door mjtdevries op 22 juli 2024 19:40]

Zou bij mij wel niet hoeven want de wachtwoorden voor mijn e-mail accounts staan allemaal netjes bewaard op een usb stick.
Test je die USB stick eens in de zoveel tijd? En vervang je die geregeld?
Je denkt er mss. niet meteen aan; maar ook dat soort flash drives heeft geregeld een vervaltijd.

Zo kwam ik ergens afgelopen jaar bij opruimen van wat oude spullen een tien jaar oude USB stick tegen uit mn studietijd. Bleek volledig gedegradeerd te zijn. Alles corrupt en geen zinnig bestand meer af te halen.

"Papier is geduldig," zegt men. En dat klopt vandaag de dag nog steeds. Papier houdt het vooralsnog langer uit dan menig voor consumenten bereikbaar digitaal opslagmiddel.

Als je het echt grondig aan wilt pakken:
Papieren boekje in een bankkluisje; tweede sleutel erbij vragen; tweede sleutel onderbrengen bij een notaris om deze bij overlijden aan de nabestaanden te verlenen met instructies. Kun je zelf altijd tussentijds met de eerste sleutel erbij om wachtwoorden aan te vullen, etc.

[Reactie gewijzigd door R4gnax op 22 juli 2024 19:40]

Dat is niet wat de uitdrukking "papier is geduldig" betekent. Het betekent meer iets als "Dat wat je opschrijft, wordt niet tegengesproken."

Maar wel eens met je punt: usb-sticks zijn geen goed opslagmedium voor belangrijke zaken die lange tijd onbeschadigd bewaard moeten blijven.
Dat is niet wat de uitdrukking "papier is geduldig" betekent. Het betekent meer iets als "Dat wat je opschrijft, wordt niet tegengesproken."
De oorsprong van dat gezegde komt vziw van het feit dat wat op papier staat geschreven destijds de generaties overleefde en niet zoals een orale overeenkomst etc. met de makers mee het graf in ging, waar dan dus ook de betekenis vandaan zou komen: geen twist mogelijk over zaken onder de levenden die achterblijven.
Gebeurt zeker en vast, mijn wachtwoorden veranderen ook wel eens en dan wordt de USB even geupdate. Ook test ik hem daarna op een andere pc/laptop uit om te zien dat alles correct is.
Laat ik nu slimmer zijn en mijn ww voor bepaalde accounts, aan mijn kinderen heb gegeven voor het geval dat ik kom te overlijden.
Gewoon te erg voor woorden dat je via een rechter je gelijk moet halen over jouw familielid die is overleden om de mails te kunnen lezen, overlijdensakte zou genoeg moeten zijn om dit te kunnen :F
En als je liever niet hebt dat je mailwisselng met je minaar/minares op straat komt te liggen bij onverwacht overlijden? Gewoon te erg dat na je (onverwachte?) overlijden jouw recht om het priveleven van sommige van jouw dierbaren af te schermen vervalt.
En als je liever niet hebt dat je mailwisselng met je minaar/minares op straat komt te liggen bij onverwacht overlijden? Gewoon te erg dat na je (onverwachte?) overlijden jouw recht om het priveleven van sommige van jouw dierbaren af te schermen vervalt.
Dat is nooit anders geweest. Er zijn in de geschiedenis op die manier talloze geheimen ontdekt, omdat (papieren) documenten, brieven, etc. na een overlijden gevonden werden. En waarschijnlijk zijn minstens even vaak nabestaanden ook juist blij dat ze iets te weten zijn gekomen. Als je dat niet wilt, moet je, zoals sampoo zegt, zorgen dat die informatie er niet is. Dus documenten/brieven vernietigen. Apart email-adres wat niemand kent, etc.

En als je echt geen enkele kans wilt lopen dat iemand erachter komt dat je een minnaar/minnares had, dan moet je die ook gewoon niet hebben. Het kan op allerlei manieren uitkomen, en als je het bij leven OK vindt om dat risico te lopen, en het prima vindt dat je op die manier andere mensen in je leven zult kwetsen, dan moet je na je overlijden ook niet moeilijk doen.
Het gaat niet alleen om minaar/minnares. Er zijn genoeg dingen die het andere mensen (ongeacht familie status) niets aan gaat.

Helaas kun je dit niet beslissen als de persoon al dood is. En vergeet niet dat hierbij de privacy van de ANDERE mensen opeens ook beinvloed wordt. Dus ik vind het goed dat Microsoft dit alleen na gerechtelijke procedure doet.
Het gaat niet alleen om minaar/minnares. Er zijn genoeg dingen die het andere mensen (ongeacht familie status) niets aan gaat.
Klopt. Maar het is altijd al zo geweest dat na overlijden iemands gegevens overgingen in de handen van de nabestaanden. Zelfs als de overledene dat niet wilde.

En daarbij: dat je bij leven niet wilt dat mensen iets weten, betekent niet dat het ze ook niets aangaat. Als jij een tweede gezin hebt, dan gaat dat beide gezinnen juist wél aan. Zeker na jouw overlijden. Zelfs al wil jij niet dat ze dat van elkaar weten.
Helaas kun je dit niet beslissen als de persoon al dood is. En vergeet niet dat hierbij de privacy van de ANDERE mensen opeens ook beinvloed wordt.
Ja. En dat geldt ook voor papieren documenten en foto's. Als je bij leven niet wilt dat bepaalde informatie bekend wordt, dan moet je dat bij leven regelen. En wat dat betreft zijn er nu véél meer mogelijkheden dan vroeger. Je kon vroeger niet postuum brieven en foto's vernietigen. Nu kan dat wel (encryptie met onbekend wachtwoord, geheim email-adres, etc.)

Het is onmogelijk om na het overlijden van iemand vooraf (zonder erin te kijken) te beslissen of de inhoud van een mailaccount (bijv), de nabestaanden aangaat. Nog afgezien van het feit dat de informatie zeer waarschijnlijk voor een deel de nabestaanden wél aangaat. Dus tenzij de overledene vooraf iets bepaald heeft, moet er een regel zijn, die voor alle informatie in dat account geldt. En de regel dat die informatie aan de nabestaanden toekomt is denk ik de beste. En als die dan privacygevoelige informatie van anderen openbaar maken, dan zijn er ook wetten om dat aan te pakken.

En nogmaals: als je niet wilt dat bepaalde informatie bekend wordt, dan moet je zorgen dat die niet bereikbaar is. Als je pikante foto's van jezelf maakt, komen ze waarschijnlijk al in de cloud, en zeker als je ze ook nog verstuurt kunnen ze op allerlei manieren in de handen van derden geraken. Ook als je nog leeft. Dat weet je, en dat risico neem je. Net zoals wanneer je liefdesbrieven naar je geheime minnaar(/es) stuurt en/of bewaart.
Dus ik vind het goed dat Microsoft dit alleen na gerechtelijke procedure doet.
Het is inderdaad goed dat ze dit doen. Maar bedenk dat die procedure er voornamelijk om ging om vast te stellen wat de regels zijn. Microsoft gaat echt niet voor elk account een rechtszaak voeren. En ze hebben ook geen zin om aansprakelijk gesteld te worden als ze onterecht géén toegang hebben gegeven tot een account.

Edit: het ging er voor Microsoft om. De eisers wilden gewoon toegang. Zodra het microsoft duidelijk is wat de regels zijn, zullen ze die hanteren. Net zoals in Duitsland.

Edit 2: niet helemaal goed gelezen. Blijkbaar wil Microsoft in NL (en bijna overal) per geval een gerechtelijk bevel. Vermoedelijk is in DE een keer een uitspraak geweest dat ze ook gewoon bepaalde documenten moeten accepteren. Eea heeft misschien ook te maken met het andere rechtssysteem in de VS: voor zaken die bij ons middels een document aangetoond kunnen worden, is in amerika waarschijnlijk de tussenkomst van een rechter nodig, of zo.

[Reactie gewijzigd door RJG-223 op 22 juli 2024 19:40]

Er is toch een errug groot verschil tussen wat ik in mijn dagboek schrijf en wat ik de hele wereld kenbaar wil maken.
Een minares is slechts een regel, een getypte naam. Maar in FB is het een link naar een persoon!
Dat zijn toch heel verschillende werelden.
Net als @Nympho al aangeeft zullen heel veel mensen voorbereidingen hebben getroffen om ervoor te zorgen dat nabestaanden bij hun accounts kunnen wanneer het zover is. Nog beter is om dit (ook) te regelen voor het geval je handelingsonbekwaam wordt (ongeval, ziekte, e.d.). En als je echt dingen doet waarvan je niet wilt dat nabestaanden dat ooit te weten komen gewoon het advies van @theobril volgen en/of andere maatregelen nemen om dit te voorkomen. Je moet wel een beetje vooruitkijken als je zaken verborgen wilt houden voor anderen. Voor het overige, het belang van nabestaanden gaat m.i. altijd voor het belang van, in dit geval, correspondenten in een emailaccount. Terechte uitspraak in deze rechtszaak. En zoals het in Duitsland is geregeld zou het ook bij ons moeten zijn.
Is toch een beetje de omgekeerde wereld? Je moet extra gaat steken om te voorkomen dat nabestaanden niet in je persoonlijke data gaan rommelen?
Is toch een beetje de omgekeerde wereld? Je moet extra gaat steken om te voorkomen dat nabestaanden niet in je persoonlijke data gaan rommelen?
Wat wil je dan ? Dat al jouw documenten, foto's, etc. tegelijk met jouw laatste adem in vlammen opgaan, zodat niemand ze kan inzien ?

De persoonlijke gegevens van jouw overleden voorzaten zijn bij hun overlijden ook in handen gekomen van hun nabestaanden. Dat gaat al eeuwen zo als mensen dood gaan. Daar heb je blijkbaar nooit bij nagedacht, maar dat is dus niet de omgekeerde wereld.
Tja, liever wel, het heeft alleen voor mij waarde. Op mijn vermogen na mag alles de kliko in. Bij mijn ouders was dit niet anders.
het heeft alleen voor mij waarde
Op dat idee valt heel veel af te dingen. Alles waarvan jij denkt dat het alleen voor jou waarde heeft, heeft voor jouw nabestaanden wellicht juist wel waarde. Foto's bijvoorbeeld liggen nogal voor de hand. Misschien dat er tussen de documenten een familiestamboom zit. Etc. Dat kun jij niet voor hen beslissen. En als zij jouw spullen inderdaad zo waardeloos vinden, dan doen zij het gewoon de kliko in. Daarbij: er moet een algemene regel zijn. Als jouw spullen misschien waardeloos zijn voor je nabestaanden betekent niet dat dat voor iedereen zo is. Dat is beslist niet zo. Als dat een algemeen principe was, dan waren heel veel kunstwerken die we nu zeer hoog waarderen verloren gegaan.

Laat ik verder een enkel tegenvoorbeeld noemen: de dagboeken van Anne Frank.
Maar van de andere kant, wat kan het jou verrotten dat er dingen uitkomen na je dood? Je bent toch dood, dus je bestaat niet eens meer.
Dan moet je dat in je testament bij de notaris regelen. Als je er geld voor over hebt dan is het misschien wel mogelijk anders heb je vette pech als gemiddeld persoon met een zelf geschreven testament (wat codicil wordt genoemd) of geen testament.
haha knap als je na je overlijden moeilijk kan gaan doen.
Het is niet dat ik het met je oneens ben, maar in alle eerlijkheid: voordat we email hadden (en je je briefwisseling met je minaar/minares in een koektrommel verstopte of weet ik veel) kwam dat na je overlijden ook uit.
Gewoon te erg dat na je (onverwachte?) overlijden jouw recht om het priveleven van sommige van jouw dierbaren af te schermen vervalt.
In het geval waar het bericht over gaat was het inderdaad onverwacht:
De eisers willen snel toegang tot de account van de overledene, om meer informatie over de omstandigheden rond zijn plotselinge dood te bemachtigen.
De manier waarop ons rechtssysteem werkt is dat alleen levende personen recht op privacy hebben. Of je het daarmee eens bent of niet is een andere vraag, maar op dit moment is dat wel hoe het werkt. Zodra je overlijdt vervalt je recht op privacy en kun je je privéleven niet meer afschermen van je nabestaanden... en zelfs niet van wildvreemden. Als iemand je dagboek vindt dan mogen ze er zelfs voor kiezen om dat als boek uit te geven (en nee, dat is geen Godwin).
Als iemand je dagboek vindt dan mogen ze er zelfs voor kiezen om dat als boek uit te geven
Ik denk het in dit specifieke geval niet. Er geld namelijk nog steeds auteursrecht, en dat is overgegaan in handen van je nabestaanden erfgenamen. Dus die zullen nog steeds toestemming moeten geven.

Edit: correctie

[Reactie gewijzigd door RJG-223 op 22 juli 2024 19:40]

Eh... we hebben het hier dus juist over wat de nabestaanden mogen.
Eh... we hebben het hier dus juist over wat de nabestaanden mogen.
robvanwijk had het over 'iemand'.

En overigens zijn de auteursrechten overgegaan in handen van de erfgenamen, niet noodzakelijk de nabestaanden (dat was mijn fout).
Je hebt gelijk, om je dagboek als boek uit te geven moet iemand ook de auteursrechten hebben (en die komen inderdaad bij de erfgenamen uit). Zonder de auteursrechten zou een wildvreemde je dagboek wel zelf mogen lezen en bijvoorbeeld ook mogen verkopen. Het punt van mijn post was dat je geen privacy meer hebt; excuses dat ik een verkeerd voorbeeld gebruikte.
Ook niet doorverkopen, want dat boek is van de erfgenamen! Verder heb je gelijk. Je kan niemand tegenhouden dat gevonden boek te lezen, maar degene moet dat boek teruggeven aan de erfgenamen.

Edit: Alleen als je het "gevonden" hebt. Als iemand je zijn dagboek of een zelfgeschreven boek heeft gekocht dan is dat jouw bezit. Maar niet het auteursrecht, dat ligt namelijk aan de manier van verkoop en wat de afspraken waren (contract) enz....

[Reactie gewijzigd door Remzi1993 op 22 juli 2024 19:40]

Ik denk dat als sommige dingen uitkomen het wel ontwrichtend kan zijn voor gezin/nabestaanden... Blijkt ineens dat je vader altijd al homoseksueel was bijvoorbeeld.
Dan zorg je ervoor dat je nabestaanden de e-mailadres waarmee je mailt met je minaar/minares niet kennen. Ook kan je een mailbox gebruiken waar alleen jij bij kan.
Ja ik kan ook wel meerdere workarounds bedenken. Maar ik snap wel dat nabestaanden recht hebben op materiele goederen, maar waarom heb je zo vanzelfsprekend recht op iemands email? Workarounds zijn in mijn ogen geen echte oplossing.
Ik heb zelf de rechterlijke uitspraak nog niet gelezen maar ik vermoed dat je daar kunt vinden waarom de rechter vind dat de nabestaanden recht hebben op inzage. Ik ben wel benieuwd of nabestaanden altijd het recht hebben of dat dit alleen geldt in bijzondere situaties.
maar waarom heb je zo vanzelfsprekend recht op iemands email
Je hebt ook recht op iemands brieven. En iemands administratie. Dat laatste is zelfs heel erg belangrijk. En dat staat tegenwoordig allemaal (deels) in de email. Dus lijkt het me logisch dat je daar toegang toe krijgt, tenzij de overledene anders bepaald heeft, of tenzij die de toegang onmogelijk heeft gemaakt.
Je hebt zelfs recht op een erfenis, ook als dat schulden zijn.
Daarom kun je een erfenis ook "beneficiair aanvaarden", mochten de schulden groter zijn dan de bezittingen dan gaat je eigen vermogen als erfgenaam er niet aan.
Nabestaanden hebben toch ook recht op immateriële goederen?

Het zou mij niets verbazen dat aangekochte digitale zaken als e-books e.d. ook onder de erfenis vallen na een gang naar de rechter.
Dit is niets anders dan in het fysieke domein. Bij een erfenis vinden ze dan ook de correspondentie in de kast als je dat daar neer hebt gelegd. Dat moet je dan dus niet doen. In het digitale domein is dat hetzelfde: de dingen die je geheim wil houden stop je niet in dezelfde account als waar je bank en andere zaken in zitten.
Als je het wachtwoord niet hebt gedeeld bij leven is alles wat in de mailbox staat m.i. hetzelfde als dat je alles in een kluis hebt gestopt waarvan je de code niet hebt gedeeld.
Dat betekent echter niet dat de nabestaanden die kluis niet kunnen en mogen openbreken.
Maar is de fabrikant van de kluis verplicht om daarbij te assisteren?
Ik denk het niet maar Microsoft is hier niet alleen de fabrikant van de Hotmail-kluis maar stelt ze ook beschikbaar voor gebruik en heeft een masterkey om toegang te verschaffen zonder de kluis open te hoeven breken.
Ik vindt het recht op "schijn" privacy belangrijk... Als ik dood ben interesseert het me eigenlijk niet meer. Ik maak gebruik van een password manager en zou het vervelend vinden als andere mensen daar toegang toe tot zouden hebben. Alleen als je dood bent heb je niks meer te vinden. Als jij wilt dat je begraven zou moeten worden kan je familie dit altijd nog wijzigen. Ook dan heb je niks te zeggen.

Ondanks mijn mening over dit onderwerp vindt ik dit een slechte zaak van Microsoft als ze met de rechter mee gaan. Ik heb geen enkele apple apparaten maar ik zou hun wel credit willen geven. Zij vechten dit soort dingen tenminste aan.

Pff,.. misschien heb ik hier toch een dubbel gevoel bij,.. Ik weet het niet. Dood is dood toch? Of ben ik de enige die er zo over denkt?
Ik denk dat je er beter over na moet denken en dan kom je er vast achter dat het niet gaat om hoe je erover denkt na je dood maar hoe je je bij leven om gaat met de gedachte dat je nabestaanden toegang krijgen tot je mailbox. Dood is dood betekent niet dat je niet bij leven betrokken bent met wat er na je dood gebeurd.
Ik vindt niet dat mijn nabestaande daar recht op zouden mogen krijgen. Ieder zijn situatie is anders natuurlijk dus kan me goed voorstellen dat iemand anders daar weer anders over nadenkt. Het is voor mij een keuze dat ik dat liever niet zou willen. Het maakt me echter niet uit na de dood.

Ik heb heel erg het gevoel alsof het een donor keuze wordt. Wil je je organen wel doneren als je dood bent of niet?

Een vrij simpele vraag, toch schijnt deze moeilijk te beantwoorden. We zijn niet voor niets naar default "ja" gegaan. Voor mij maakt het niks uit wat er gebeurd, en dit heb ik ook opgegeven. "For science!".. anyway.

Gaan we dit serieus normaliseren met digitale data? Of het nu je mail box is of je Youtube kanaal dit kan serieus impact hebben op de rest van de industrie. Ik denk niet dat het gaat aanslaan. Niemand zit te wachten om "donor" formulieren te moeten invullen per bedrijf. Je hebt niet alleen Microsoft als grote tech gigant maar google is er ook een om er maar even een te noemen.

Anyways, just my train of thoughts.
Ondanks mijn mening over dit onderwerp vindt ik dit een slechte zaak van Microsoft als ze met de rechter mee gaan.
Je vindt het een slechte zaak dat MS zich aan de wet houdt!? De rechter doet geen vrijblijvende suggestie, maar velt een vonnis, waar ze zich aan moeten houden.
Ja, dat vindt ik wel ja.

Ik zou het liefst zien dat Microsoft in hoger beroep gaat
En als je liever niet hebt dat je mailwisselng met je minaar/minares op straat komt te liggen bij onverwacht overlijden? Gewoon te erg dat na je (onverwachte?) overlijden jouw recht om het priveleven van sommige van jouw dierbaren af te schermen vervalt.
Recht om het priveleven af te schermen vervalt niet;

"De rechter ...oordeelt ...dat de erfgenamen van de overledene zorgvuldig om zullen moeten gaan met de persoonlijke gegevens van derden in de mailbox."
Waarmee de bescherming van de privacy van de overleden persoon wel degelijk vervalt. De nabestaanden krijgen specifiek de waarschuwing dat ze de plicht hebben om de privacy van andere personen te eerbiedigen. Als de overledene een affaire had, dan mogen ze dat in de krant zetten, maar ze mogen niet zeggen met wie (om de privacy van die persoon te beschermen).
(Opzettelijk een onrealistisch voorbeeld gekozen, in de hoop dat niemand dit slecht leest en foute geruchten de wereld in helpt.)
En als je geen kinderen hebt slimmerd
Dan heb je een notaris waarbij je een mooi document kan laten opstellen met inloggegevens wat na je overlijden aan één of meerdere personen gegeven zal worden.

Altijd verstandig om het via de notaris te laten gaan, je wilt namelijk ook niet dat je kinderen onterecht in jouw gegevens zitten te neuzen.
Hoe doe je dat met two factor?
Ook de toegang tot je telefoon regelen, mijn vrouw heeft sowieso toegang.

Verder heb ik gewoon een lijst met al mijn abonnementen en verzekeringen etc zodat men niet hoeft te zoeken naar de gegevens en gewoon bijv. KPN kan bellen en het regelen.
Bij Google bijv. kan je een tiental codes uitprinten. Ook handig om die sowieso thuis te hebben als reserve.

Sowieso heeft Google een inactiviteitsfunctie waarbij je data wordt gewist na x dagen inactiviteit of juist toegang wordt gegeven aan een contactpersoon.
in principe is het juist de taak van de notaris om de nalatenschap in kaart te brengen en te verdelen of die nu analoog of digitaal, fysiek of virtueel is, daarvoor moet je geen speciale documenten opstellen (al mag dat natuurlijk wel zoals met een testament het geval is).

Wat wel merkwaardig is, is het feit dat de erfgenamen dit moeten onderzoeken, want dat wil zeggen dat de politie het plotse overlijden niet als verdacht beschouwd.
Mensen kunnen kiezen zelf een einde aan hun leven te maken. Dan is er geen sprake van een misdrijf, maar kan het nabestaanden wel met veel vragen achterlaten.
Bij zelfdoding of dood door geweld is sprake van een niet-natuurlijke doodsoorzaak en wordt de politie ingeschakeld. Na een eerste bezoek door dienstdoende agenten stelt de recherche een onderzoek in.
bron

er is natuurlijk wel een mogelijk tot plots natuurlijk overlijden (al dan niet met een gekende oorzaak), maar dat is een andere categorie
Dan heb je een notaris waarbij je een mooi document kan laten opstellen met inloggegevens wat na je overlijden aan één of meerdere personen gegeven zal worden.
In een tijd waarin een standaard wachtwoord niet verantwoord is, en 2FA meer de standaard wordt, en accounts zelfs wachtwoordloos zijn, lijkt mij dat niet heel nuttig.

Een document met wie er na overlijden toegang mogen hebben is veel nuttiger.
Als die inloggegevens ergens liggen waar de kinderen erbij kunnen, dan kunnen ze er ook bij als je nog leeft, bij voorbeeld als je op vakantie bent of in het ziekenhuis ligt. En dat wordt helemaal leuk als er meerdere kinderen zijn die weten waar de envelope ligt. 1 van de x kinderen heeft je logins gestolen, maar je weet niet wie je wel en niet kan vertrouwen.
Laat ik zo stellen, men weet het en komt er niet aan, vroegtijdig proberen en ik kom er achter, dan weet men in huis, papa is easy, maar heeft ook een keiharde keerzijde, dus men hoort de verantwoording te dragen van hun eigen handelen ;) mattenklopper staat klaar _O-
Als je als ouder als geen vertrouwen in je kinderen hebt, heb je toch iets fouts gedaan met opvoeden.
Als het zo eenvoudig was! :) Mijn kids zijn netjes, maar nog steeds gewoon mens, met nieuwsgierigheid etc. Dat regel ik dus gewoon op een andere manier.
Kinderen willen nm ook niet dat je in hun mails/WA/FB of welke account kijkt, dan wel gelijke monniken, gelijke kappen.
tegenwoordig is er geen paper trail meer, dat betekend dat betaalde accounts gewoon door gaan. En blijkbaar moeten al die bedrijven zelf actie ondernemen om er achter te komen dat de persoon in kwestie dood is. Dat zou gewoon belachelijk zijn. Nabestaanden kun dus alleen netjes alles opzeggen als ze toegang hebben tot de accounts

En ander voorbeeld is je bitcoins die zijn dan gewoon weg.

[Reactie gewijzigd door amigob2 op 22 juli 2024 19:40]

Als ik hier in NL, de overlijdensakte laat zien, krijg ik als nabestaande alles voor elkaar om in goede banen te regelen, zonder een rechter.
Maar nu weer een Amerikaans bedrijf die het zo wil :F
Nympho, hoe weet jij welke ( betaald)accounts er zijn als je die alleen kunt vinden als je bij de emails kunt ?
Je kan toch bij de overledene zijn bank gegevens, dan zie je de spaarrekening, betaalrekening etc.
Maar zonder inlog gegevens, kom je er alleen met de overlijdensakte en langs de bank te gaan, en dan krijg je ook die gegevens.
Je kan toch bij de overledene zijn bank gegevens, dan zie je de spaarrekening, betaalrekening etc.
Maar zonder inlog gegevens, kom je er alleen met de overlijdensakte en langs de bank te gaan, en dan krijg je ook die gegevens.
Sommige betalingen gaan niet via de bank. Dus die zijn op die manier niet te traceren. En dan heb ik het nog niet eens over bitcoin. Of het is niet duidelijk waarvoor een bepaalde betaling was - die liep misschien via een derde partij, en dan moet je daar gaan navragen. En daarna bij de oorspronkelijke tegenpartij: 'Mijn overleden vader heeft 8 maanden geleden aan jullie 25 euro betaald. Waarvoor was dat ?' Nog afgezien van het feit dat het veel moeite kan kosten om alle bank-overschrijvingen uit te pluizen. En dan is ook nog niet bekend óf een bepaalde dienst misschien opgezegd is, of dat er (per email) andere wijzigingen zijn overeengekomen. Dat alles is veel makkelijker en accurater in de mailwisselingen te vinden.
dus bankgegevens zijn oke maar email niet ? ( Tasje gekocht maar de vrouw heeft die nooit gezien )
Daar naast zal de bankgegevens in veel gevallen niet alles laten zien. Ik gebruik veel paypall, en zonder email kom je dus niet achter welk account dat is en zonder account gegevens doe je helemaal niks. Er zullen steeds meer betaal dienste komen die je alleen online regelt en waar je dus op je bank rekening geen details van ziet.
De mensen met wie je emails hebt uitgewisseld leven vaak nog wel. En misschien was er een goede reden waarom de overledene in deze casus de wachtwoorden niet herft gedeeld.
Als een van je ouders of je laatste ouder overlijdt, dan heb jij als nabestaande de verplichting om alle diensten die je ouder gebruikte, te informeren van het overlijden.
Heeft je ouder bv een doorlopend krediet, dan krijg je een aantal maanden terug en zo zijn er vele zaken, die je tegemoet komen na overlijden.
En ja, je kan ook zaken tegen komen, die niet voor jou bestemd zijn, de respecteer je dat toch verder en denk er niet bij na en delete ze?
Diensten zijn toch gekoppeld aan de basisadministratie?
Groot deel wel, sommige zaken moet je zelf achteraan.
Waar triflip op doelt is dat je kinderen in je gegevens zitten te neuzen als je nog leeft.. mocht je besluiten om je inloggegevens aan hen doorgeven :+
Daar had ik niet aan gedacht, maar je hebt gelijk, dan heb ik mazzel ;)
Maar omdat ik al mijn oma en vader en zus naar de begraafplaats heb gebracht, ben ik hier juist op voorbereid met de kinderen.
Was geen fijn gesprek, want ze willen me nog niet kwijt, maar je weet het nooit zeker en zeker in deze tijd, maar ze snappen het wel.
En als je geen kinderen hebt slimmerd
Dan vervang je "kinderen" door iemand anders van wie je vindt dat die toegang moet hebben. Of je vindt dat niemand toegang moet hebben na je dood en dan laat je dat allemaal voor wat het is.
Precies dat, van te voren bedenken wat er gebeurt als je komt te overlijden om er voor te zorgen dat de nabestaanden geen extra frustraties krijgen.
Het klinkt misschien wat overdreven, maar mocht er iets met mij gebeuren is alles al op papier (notaris) vastgelegd qua bezittingen (ook van eigen bedrijf) en gebruik ik een password manager waarbij een aangewezen persoon toegang/beheer krijgt zodra ik kom te overlijden en daarmee dus toegang tot alle benodigde accounts.
Dat is de slechtst mogelijke oplossing. Ook wel bijzonder dat deze security breach hier als eerste wordt genoemd terwijl een security dingetje bij een bedrijf direct belachelijk wordt gemaakt omdat er alleen maar incompetente mensen bij zo'n bedrijf zouden werken.

Maar goed, jij hebt natuurlijk perfecte kinderen die hun hele leven perfect blijven. Zwarte schapen komen in jou familie niet voor.
Nee zeker niet, maar ik heb wel een duidelijke stempel op bepaalde zaken en als men van mij verwacht dat ik dit respecteer, dan andersom ook ;) en anders consequentie dragen.
Ik gebruik lastpass en het centrale wachtwoord zit in een enveloppe bij de belangrijke papieren. Dus voor mijn nabestaanden appeltje eitje.
Inderdaad dit is echt belachelijk, ik zou zelfs in de wet willen laten vast leggen dat erven recht krijgen op dit soort gegevens als zij een verzoek indienen, er kunnen foto's die emotionele waarde hebben of belangrijke gegevens in staan, etc.
En hoe ga je dan met de privacy om van derden? (Waarvan communicatie met overledene is te vinden in de mailbox).
Welke privacy van derden? Als je toch mailt met iemand en die familie leest mee of bij een bedrijf verschillende medewerkers wat heel vaak voorkomt ga je toch ook niet zeuren dat je privacy geschonden is. Ik ben een enorme voorstander voor privacy maar je moet ook niet overdrijven.
Het probleem is dat dit allemaal niet zo gemakkelijk is als het lijkt.

Want ik kan nu een wachtwoord uitgeven wat over tig jaar al weer een keer of tien vervangen is, dus of ik moet dit meermaals gaan vertellen of ik moet het wachtwoord niet wijzigen. Daarbij geldt dat de toegang pas geregeld moet kunnen worden na overlijden, dus nu hebben ze er helemaal niks aan cq werkt het averechts. Iets met een wachtwoord kluis en een extra master password lijkt me daarom handiger.

Voor belangrijke accounts lijkt het mij handiger om een kopie van recovery codes af te geven bij de notaris bijvoorbeeld. Dingen zoals Apple ID en outlook account. Eigenlijk alles met 2FA. Dit is nog iets waar te weinig over nagedacht wordt.
Worden Microsoft accounts niet na x-aantal dagen van inactiviteit niet automatisch gedelete?
Moet je nog haast maken ook met toegang krijgen via de rechter.
Na twee jaar, dus dat is te overzien.
Een nabestaanden regeling zou standaard moeten zijn op dit soort accounts.
De standaard regeling zou moeten zijn dat het account gewist wordt na overlijden.
Toegang zou je alleen moeten krijgen als je daar een goede reden voor hebt. Zo maar in de emails van je overleden familielid kunnen neuzen lijkt mij niet wenselijk.
Het lijkt mij dat correspondentie, of die nu digitaal is of niet gewoon onderdeel zijn van de nalatenschap. Er is een levendige handel in brieven van overleden personen. Of je het einde voelt naderen of niet; je kan gewoon regelen wat er met je nalatenschap moet gebeuren. Regel je niks is de nalatenschap voor de erfgenamen.

Wat Microsoft hier doet, ook @oks is eigenlijk aangeven dat de wet in Nederland hier niet duidelijk in is, waarschijnlijk het digitale aspect, en jurisprudentie afdwingen om zo alsnog een rechtsbron en daarmee een wetgeving te realiseren.

edit: staat ook letterlijk in de uitspraak
Microsoft voelt zich niet vrij om zonder vonnis aan de vorderingen te voldoen, omdat deze situatie in het Nederlandse recht niet (duidelijk) is geregeld

[Reactie gewijzigd door gaskabouter op 22 juli 2024 19:40]

Wet is wel duidelijk, wanneer iemand overlijdt heeft diegene geen privacy meer. Dus het verweer van Microsoft is daarmee niet sterk genoeg. Mocht Microsoft het écht niet willen doen, zal men dus een sterkere argumentatie moeten hebben dan privacy.

[Reactie gewijzigd door CH4OS op 22 juli 2024 19:40]

Microsoft verweert zich dus niet maar laat zich indekken door een uitspraak van de rechter om te voorkomen dat ze achteraf aangeklaagd worden. En de rechter zegt niet dat je als overledene geen privacy hebt maar dat de wetgeving niet van toepassing is op overledenen.
Het staat nota bene in de tekst:
Microsoft verweerde zichzelf in de zaak door te stellen dat de privacy van de overledene en andere correspondenten in de mailbox beschermd moest blijven.

De rechter ging niet mee in het verweer van Microsoft. Die oordeelt dat de Europese privacywet niet van toepassing is op overleden personen en dat de erfgenamen van de overledene zorgvuldig om zullen moeten gaan met de persoonlijke gegevens van derden in de mailbox.
Ergo; een overleden persoon heeft géén privacy, dus hoef je die ook niet te beschermen. Ik vind het best opvallend dat zoiets niet duidelijk is voor Microsoft. Ik kan mij dan ook niet voorstellen dat de juridische afdeling van Microsoft dit niet kon vinden.

[Reactie gewijzigd door CH4OS op 22 juli 2024 19:40]

Microsoft voelt zich niet vrij om zonder vonnis aan de vorderingen te voldoen, omdat deze situatie in het Nederlandse recht niet (duidelijk) is geregeld
ook @kodak staat letterlijk in het vonnis, dus het is een verweer in juridische zin, MS wilde gewoon een rechterlijke uitspraak, het is niet zo dat ze ertegen zijn, ze willen gewoon niet achteraf gedonder hebben

[Reactie gewijzigd door gaskabouter op 22 juli 2024 19:40]

Dat is van twee walletjes eten, wat niet redelijk is als ze ondertussen achter hun stelling van privacy staan. Als ze echt onzeker waren hadden ze het vooraf voor zekerheid gezorgd. Met miljoenen klanten treft dit dagelijks al jaren vele klanten, terwijl de privacywet al jaren stelt dat een bedrijf dan vooraf goede onderbouwing moet hebben om nog met persoonsgegevens om te gaan. Dus of ze waren dus van mening dat het onduidelijk was en daar al jaren niets aan te doen, of ze vonden dat het duidelijk was, of ze hebben niet redelijk aan de verplichting voldaan om vooraf duidelijkheid te hebben. Daarbij is het excuus flauwekul, aangezien wetgeving hoe dan ook niet zomaar van toepassing op een overleden persoon van toepassing is. Daar is de wet rond nalatenschap juist voor. Als bedrijf ga je ook niet zomaar stellen dat een wet onduidelijk is en je dus maar wat doet.
Ik probeer het uit te leggen, het punt was niet privacy bescherming, het punt id dat normaal erfrecht bepaald dat alles naar de erfgenamen gaat maar de wetgeving ziet digitaal bezit of toegang niet als een erfbaar goed dus MS voelde zich niet gesteund door wetgeving zomaar toegang te geven.

Je geeft namelijk ook toegang tot mails van anderen die daar achteraf bezwaar tegen kunnen maken omdat hun privacy is geschonden, niet die van de overledene, dus daarom wilde MS een rechterlijke uitspraak of toegang inderdaad gezien moet worden als een erfbaar goed zoals omschreven in de wet
Ook die redenatie van anderen kunnen bezwaar maken zorgt niet voor onduidelijkheid. Het is nu eenmaal een feit dat als je naar een ander gaat communiceren er bij overlijden andere gerechtigden over de nalatenschap gaan en dus communicatie kunnen inzien waar ze in plaats van de overledenen verantwoordelijkheid over hebben. Als een bedrijf daar al last van heeft kunnen ze zich dus nog steeds niet zomaar beroepen op een wet waar ze dit risico vooraf al ingedekt hadden moeten hebben en wet rond nalatenschap maar negeren of selectief toepassen.
Nogmaals, de casus is op zich niet ingewikkeld maar de wetgeving bij digitale toegang was gewoon niet duidelijk (want verouderd) en dat is hij nu wel.

Als iemand brieven vindt van een minnares is duidelijk dat de minnares geen bezwaar kan maken tegen het in bezit zijn van die brief door de erfgenamen. Maar bij de toegang voor e-mail en social media accounts is dat niet duidelijk omschreven in de wet en dus wil MS daar niet vanuit gaan en vragen ze de rechter om duidelijkheid te geven, daar is die voor
Je haalt er steeds iets anders bij om te doen alsof er onduidelijkheid zou zijn. Dat is onredelijk, zeker als je constant de verwijzingen waaruit zulke onredelijkheid blijkt blijft negeren. Het is niet zomaar onduidelijk omdat een bedrijf dat wil opvoeren of omdat jij een mening hebt zonder die behoorlijk te onderbouwen en andere onderbouwing die wettelijk al bestond te blijven negeren.
je kan ook het vonnis even lezen waarin de rechter letterlijk zegt;

In Nederland bestaat geen wettelijke regeling van digitale nalatenschappen.

en

Het ligt voor de hand om daarbij aansluiting te zoeken nu richtinggevende jurisprudentie in Nederland ontbreekt.

dat het voor jou dan duidelijk is briljant van je want voor de juristen bij MS is het dat niet, en voor de wetgever ook niet, er is gewoon een interpretatie van de rechter nodig geweest, dat daaruit komt wat misschien allang vond is prachtig voor je maar jouw mening heeft geen juridische status, en de uitspraak van de rechter wel

[Reactie gewijzigd door gaskabouter op 22 juli 2024 19:40]

Het is ongepast om te stellen dat dat niet gelezen zou zijn omdat je wat anders meemt te lezen.

Een rechter doet uitspraak aan de hand van wat is aangevoerd en eigen interpretatie. In de hele uitspraak is er geen aandacht geweest voor de vraag waarop Microsoft en andere aanbieders van dit soort diensten dan in de afgelopen jaren wel toegang verstrekt hebben. Ze gaan mij niet wijs maken dat ze over een periode van jaren met dagelijks vele overlijdens dan nooit op verzoek toegang verschaft hebben. Dus alleen naar de wet kijken klinkt voor de uitspraak als net doen alsof het allemaal nieuw.
Daarbij stelt de privacywetgeving dat microsoft vooraf duidelijkheid moet hebben voor een zeer natuurlijke situatie dat dagelijks klanten overlijden en ze rekening horen te houden met nabestaanden en afwikkeling daaruit. Ik lees ook daar niets over terug. Wel dat Microsoft zich selectief beroept op die wetgeving, wat practisch niet zomaar redelijk is.
Zoals argumenten wel of niet aangevoerd zijn en uitspraak is gedaan is hoe recht werkt, maar dat maakt nog niet dat het past bij de praktijk. Wat mij betreft is het pracrisch niet redelijk om te doen alsof er nu pas een uitspraak nodig was, omdat in de praktijk verplichting was om duidelijkheid te hebben en microsoft bij nalatenschap al toegang verschaft. Maar als iemand kan aantonen dat met een paar miljoen Nederlandse klanten er nooit op veroek toegangnis verstrekt aan nabestaanden zal de conclusie anders zijn.
Je haalt er steeds iets anders bij om te doen alsof er onduidelijkheid zou zijn. Dat is onredelijk, zeker als je constant de verwijzingen waaruit zulke onredelijkheid blijkt blijft negeren. Het is niet zomaar onduidelijk omdat een bedrijf dat wil opvoeren of omdat jij een mening hebt zonder die behoorlijk te onderbouwen en andere onderbouwing die wettelijk al bestond te blijven negeren.
Ik denk dat een deel van het probleem is, het verschil tussen toegang hebben en toegang verschaffen. Als derde kun je verwachten dat erfgenamen toegang hebben tot de digitale communicatie van de overledene. Bijvoorbeeld als ze het wachtwoord kennen. En daar kun je niets aan doen.

Echter, als ze die toegang niet hebben (zoals in dit geval), en een andere partij die de gegevens beheert moet de toegang verschaffen, dan verschaft die daarmee ook toegang aan gegevens van derden, voor zover die bekend gemaakt waren aan de overledene. Als naar mening van de beheerder niet duidelijk genoeg is dat dat mag, dan is het begrijpelijk dat die beheerder daarover zekerheid wil, zeker in de huidige maatschappij waar (terecht) zeer kritisch gekeken wordt naar hoe bedrijven omgaan met persoonlijke gegevens die ze beheren, en aan wie ze die gegevens doorgeven.
Dat ze toegang tot gegevens van derden geven is niet zomaar reden om nu te doen alsof er onduidelijkheid is. Daar zijn al diverse argumenten voor gegeven, die genegeerd worden.
Je geeft namelijk ook toegang tot mails van anderen die daar achteraf bezwaar tegen kunnen maken omdat hun privacy is geschonden, niet die van de overledene, dus daarom wilde MS een rechterlijke uitspraak of toegang inderdaad gezien moet worden als een erfbaar goed zoals omschreven in de wet
Je moet het vergelijken met brieven of foto's. Als die eigendom waren van de overledene, dan zijn die daarna eigendom van de erfgenamen. Ook als daar privacy-gevoelige informatie in of op staat over derden. Het is redelijk als dat ook voor email e.d. geldt.

Ik weet niet wanneer wettelijk gezien de privacy van iemand wordt geschonden. Hoe dat wettelijk gedefiniëerd is. Waarschijnlijk is daarvan helemaal geen definitie. Dat betekent dus dat het feit dat iemand (privé-persoon) in het bezit is van bepaalde informatie over jou, terwijl jij dat niet wilt, niet automatisch een privacy-schending oplevert. Vermoedelijk kan op privé-gebied, enkel de verspreiding van bepaalde informatie onrechtmatig zijn, of misschien zelfs strafbaar.

Het lijkt me dat als iemand aan iemand anders een brief, foto, email¸ etc. stuurt, dat die persoon kan verwachten dat tzt eventuele erfgenamen in het bezit daarvan komen. Die derde kan dan niet verwachten dat de erfgenamen (dwz de nieuwe eigenaars van die informatie - want de vorige eigenaar is dood) die niet zullen zien. De derde mag wel verwachten dat de erfgenamen met die informatie zullen omgaan op een manier die zijn/haar privacy beschermt.
dat zeg ik toch in mijn comment???
Als iemand brieven vindt van een minnares is duidelijk dat de minnares geen bezwaar kan maken tegen het in bezit zijn van die brief door de erfgenamen. Maar bij de toegang voor e-mail en social media accounts is dat niet duidelijk omschreven in de wet en dus wil MS daar niet vanuit gaan en vragen ze de rechter om duidelijkheid te geven, daar is die voor
dat zeg ik toch in mijn comment???
Ik reageerde op een eerdere comment van jou. Die latere comment had ik nog niet gelezen.
Verkeerde interpretatie van tekst kan verkeerd uitkomen en heeft als dat gebeurd nogal wat consequenties. Ik snap dat MS vanuit beleid tegengas geeft.

Het is aan de rechter om dit soort zaken te toetsen niet Microsoft.
Dat ze dan moeten betalen voor de procedure kosten is in dit geval goedkoper.

[Reactie gewijzigd door firest0rm op 22 juli 2024 19:40]

Verkeerde interpretatie van tekst kan verkeerd uitkomen en heeft als dat gebeurd nogal wat consequenties. Ik snap dat MS vanuit beleid tegengas geeft.
Ik snap dat je dat denkt als je weinig kennis van de privacy wet hebt.
Maar voor elke jurist is het zonneklaar dat de AVG niet van toepassing is op overleden personen. Daar is geen enkel interpretatie verschil in mogelijk. Daarom is dat verweer van Microsoft ook onbegrijpelijk.
Ik mag hopen dat Microsoft zich op elke rechtszaak wel voorbereid. Dan lijkt het mij logisch dat je informatie inwint alvorens je met een onderbouwing van verweer komt. Het lijkt mij volstrekt zinloos om als een kip zonder kop een rechtszaak in te gaan.
Dat zou je denken he?
Maar claimen dat de AVG ook van toepassing is op overleden personen is net zo iets als claimen dat dat ronde bord met rode rand met de cijfers 130 langs de snelweg een advies snelheid is.

Daar is geen enkele onduidelijkheid over. Vraag het elke willekeurige privacy jurist en die zullen zonder daarover na te hoeven denken onmiddellijk antwoorden dat de AVG niet van toepassing is op overleden personen.
Ik zeg toch juist dat overledenen geen privacy hebben, zie de thread. :) Maar dat weerhoudt MS zich niet ervan om beslagen ten ijs te komen bij een rechtszaak. Zij gaven aan dat het onduidelijk was, zij gebruikten als onderbouwing de privacy (en die van anderen) te willen blijven beschermen...

[Reactie gewijzigd door CH4OS op 22 juli 2024 19:40]

Ik had bij het lezen van de nieuwe posts alleen je laatste reactie gelezen. En dan lijkt het er op dat je Microsoft verdedigd :)
Altijd handiger om de gehele thread te lezen dus. ;)
Als je bij nieuwe reacties altijd de hele threads opnieuw wilt lezen, dan gaat dat wel heeeeel veel tijd kosten :)
Jammer dat de rechter niet ingaat op de privacy van de contactpersonen. Al die mailtjes hebben natuurlijk ook een geadresseerde of afzender die wél recht heeft op privacy (mits het een persoon betreft).
Precies. Ik ben ook wel benieuwd hoe de mensen die hier reageren met dat het maar allemaal vrijgegeven moet worden reageren als in zo'n mailbox vertrouwelijke mails zitten waar zij bij zijn betrokken. Ik deel best wel wat informatie met hele goede vrienden maar de nabestaanden daarvan hoeven niet alles te weten. En dat soort dingen wordt wel allemaal bekend als bijvangst.
Wel de erfgenamen moeten jouw privacy ook respecteren en mogen daar dus voorzichtig mee omspringen.

Toegang tot een mailbox kan ook belangrijk zijn om een aantal zaken te regelen. Zoals bepaalde accounts sluiten, of een beter voorbeeld crypto-exchanges ofzo.
dat doet hij dus wel, zie ook mijn voorbeeld hierboven, het was juist het punt wat MS maakte en juist wat de rechter van tafel veegde omdat het erfrecht voor gaat
Als iemand brieven vindt van een minnares is duidelijk dat de minnares geen bezwaar kan maken tegen het in bezit zijn van die brief door de erfgenamen. Maar bij de toegang voor e-mail en social media accounts is dat niet duidelijk omschreven in de wet en dus wil MS daar niet vanuit gaan en vragen ze de rechter om duidelijkheid te geven, daar is die voor
En de privacy van de anderen in de mailbox dan?
Ergo; een overleden persoon heeft géén privacy, dus hoef je die ook niet te beschermen.

Breng Facebook nu niet op nieuwe ideeën :o
Breng Facebook nu niet op nieuwe ideeën
Dat boeit ze waarschijnlijk niet. Overleden mensen zijn geen doelgroep voor adverteerders.
Je post bewijst dat je er bij lange na niet genoeg over hebt nagedacht.

FaceBook heeft wel een idee welke personen zich in de onmiddelijke familie-kring van de overledene bevinden. Dus reclame voor kisten, urnen, andere uitvaartsvormen, uitvaartsbedrijven, crematoria, kleding, catering, floristen, notarissen en/of advocaten (als er een testament is waarover gevochten word), verzekeringen, verhuisbedrijven, schoonmaakbedrijven (in geval van een huurhuis) en whatever ik zo snel ben vergeten te melden. Voor de onmiddelijke vriendenkring/kennissenkring: kleding, floristen, eventuele giften.

Heel specifieke groep waarvan de familie (hopelijk) erg treurig is en niet bepaald kijkt naar de beste "coffin for the buck"/"burn for the buck". Zit ook behoorlijke tijdsdruk achter, dus bedrijven zullen maar wat graag aan reclame spenderen voor een kans om uit de ruif van de overledene, familie, vrienden en kennissen te schransen.

Zaken die je had geweten als je betrokken bent geweest bij het regelen van een onverwachte begrafenis.
Zaken die je had geweten als je betrokken bent geweest bij het regelen van een onverwachte begrafenis.
Sorry als ik je gekwetst heb (?). Ik heb daar inderdaad niet mee te maken gehad, en het effect dat je beschrijft is inderdaad onverkwikkelijk.
Nee hoor, er is geen sprake van kwetsen. Wou alleen maar angeven dat je er niet genoeg over hebt nagedacht.

En waarom zou je ook? Totdat het mij overkwam, dacht ikzelf ook dat het nog vele jaren zou duren voor het leren van die levensles.

Ben je onder de 30? Dan ben je onverwoestbaar! Dat was tenminste wat ikzelf dacht. Tussen 30 en 40 verandert die denkwijze. Na je 40e weet je dat je niet onverwoestbaar bent, nooit bent geweest en dat je lichaam dat (soms pijnlijk) duidelijk maakt.

Alle goede voorzorgsmaatregelen voor je lichaam die je toepast in je tienerjaren, in je 20's en 30's, die betalen zich terug op latere leeftijd.

Doe met die levensles wat je wil.
Het staat nota bene in de tekst
Ja, zo staat het in de tekst... waarin in een journalist probeert om het hele verhaal kort en bondig samen te vatten. Maar de redactie van Tweakers is gespecialiseerd in tech, niet in juridische vraagstukken. Je kunt er niet vanuit gaan dat elk detail volledig correct weergegeven is; de woordkeuze hier hoeft niet overeen te komen met de woordkeuze van de advocaten van Microsoft.
Dat Microsoft bij de rechter van mening is dat de privacywetgeving van toepassing zou zijn is gewoon verweer. Dat het niet de uitkomst geeft die ze (of een tweaker) verwacht (beschermen van een overleden klant) maakt nog niet dat ze het dus maar om iets anders doen. Tenzij je kan aantonen dat ze die toegang in Nederland soms wel en soms niet vanwege privacy niet aan erfgenamen geven kan je daarbij niet zomaar stellen dat het om iets anders zou gaan.
Tegenwoordig gaan veel abonnementen digitaal. De erven moeten die wel kunnen opzeggen anders komt daar alleen ellende van.
Een email account moeten vrijgeven om abonnementen te kunnen opzeggen is niet logisch. De oplossing voor dat probleem moet je anders oplossen.
Dat zegt de wet helemaal niet. De AVG is simpelweg niet van toepassing op overleden personen.

[Reactie gewijzigd door StrongArmLance op 22 juli 2024 19:40]

Ik weet dat de AVG niet echt de privacy bepaald, maar meer een verduidelijking is + duidelijkere (en zwaardere) strafmaat stelt bij overtredingen.
Maar briefgeheim telt toch ook voor e-mail? Plus als alle correspondenten nog leven kan dat best gekke situaties op leveren, die hebben toch ook recht op privacy?
Briefgeheim vervalt ook wanneer iemand overlijdt. Het hangt natuurlijk af van het soort brief. Een brief van de belastingdienst bijvoorbeeld zal vooral betrekking hebben op de ontvanger van de brief. De zender is dan niet echt een natuurlijk persoon, zal ik maar zeggen, dus over welke privacy praat je dan? :) ;)
Briefgeheim met de ontvanger is er dan ook nog toch bedoel ik Dus dan kan je die post niet zomaar lezen, als de andere partij nog leeft of bestaat..
Dat vind ik niet. Een persoon kan ook overleden zijn door een misdrijf. Wie weet staat er cruciale informatie in de mail om te achterhalen hoe/wat/waarom en wie de dader(s) zijn.
Of de nabestaanden willen juist cruciale informatie laten verdwijnen.
Wat een onzin? Ik begrijp hier totaal de logica niet. Ik mag hopen dat mijn accounts geblokkeerd blijven ook na mijn dood. Zelfs als mijn moordenaar er zijn bekentenis heeft achter gelaten.

Als ik het goed begrijp hebben we dus in het geheel geen privacy na de dood?
Dat begrijp je goed, tenzij je specifiek anders vastlegt of regelt. Dat is is ook nooit anders geweest voor of tijdens het digitale tijdperk, dus ik verbaas me er juist over dat dit voor velen hier blijkbaar als een schok komt.
Overigens verwacht ik dat voor de meeste mensen geldt dat ze niet de complete mailbox van een overleden naaste gaan uitpluizen maar alleen naar specifieke, vooral administratieve zaken zoeken.
Ik verwacht ook dat de meeste mensen dat niet weten.

Wat kun je doen om dit anders te regelen? Testament lijkt mij niet handig.

Overigens wel een eye-opener. Ik zal maar eens een account gaan aanmaken specifiek voor mijn abonnementen en administratie.
En ook dan is het niet aan de familie maar aan de politie die er onderzoek naar doet.
Als er een vermoeden is van een misdrijf wordt dit gewoon opgepakt door de politie. Of heb jij voorbeelden van moord waarbij de politie niets doet?
Dan is het tijd om op andere partijen te stemmen en/of te demonstreren. #democratie
Een moord of doodslag zal echt wel onderzocht worden door de politie. Daar komt jaarlijks genoeg over voorbij tijdens bijvoorbeeld diverse TV programma's zoals 112 Vandaag, Bureau Hengeveld en Opsporing Gezocht. Geen idee waar jouw aanname op gebaseerd is.

[Reactie gewijzigd door CH4OS op 22 juli 2024 19:40]

Dit is toch aan de persoon die overleden is zelf om aan te geven?

Standaard geen toegang/wissen naar lange inactiviteit is prima, maar het opgeven van een nabestaande wie toegang krijgt na overlijden hoeft geen slechte zaak te zijn. Al is het maar om het je nabestaanden wat makkelijker te maken om bepaalde diensten op te zeggen dan wel over te nemen.
Bij leven heeft niemand er wat mee te doen en denk je er wellicht niet aan, als je dan plotseling overlijdt kun je niet meer aangeven hoe en wat. Veel diensten werken daarnaast met machtigingen, als de rekening opgeheven is, werken de sepa machtigingen ook niet meer natuurlijk en stopt een abo vanzelf.

[Reactie gewijzigd door CH4OS op 22 juli 2024 19:40]

Veel diensten werken daarnaast met machtigingen, als de rekening opgeheven is, werken de sepa machtigingen ook niet meer natuurlijk en stopt een abo vanzelf.
Dat werkt, maar wat mij betreft is het veel netter om abonnementen expliciet op te zeggen. Veel bedrijven zijn zo lief om hun kant van het abonnement te blijven vervullen, zelfs als je achterloopt met betalen. Dat soort bedrijven (degene die netjes met hun klanten omgaan) maken onnodige kosten als je het op jouw manier doet.

Edit, @reactie:
Als het niet kan, dan kan het niet, natuurlijk. Ik wou mensen alleen aanmoedigen om, als het op de "nette" manier kan, het dan ook op die manier te doen, dat is alles.

[Reactie gewijzigd door robvanwijk op 22 juli 2024 19:40]

Natuurlijk is het netter, maar dat betekent niet dat dat altijd ook kán. Je zult altijd ook edge cases hebben waarbij iemand geen erven heeft, bijvoorbeeld.
Een andere edge-case:
Het is ook een mogelijkheid voor de erven om de erfenis te weigeren.

Dat moet wel notarieel worden vastgelegd, dus er zijn wel kosten aan verbonden voor de erven. Maar als de erfenis bestaat uit goederen en schulden, wat bij mijn vader het geval was, dan is er mogelijkheid om te weigeren.

Schulden waren hoger (leuk om er in zo'n treurige tijd erachter te komen dat er sprake was van gokschulden), dan de inboedel waard was. En deze moest dan ook nog worden opgeslagen, want mijn broer (cel) en ik (ge-emigreerd) waren beide niet in staat om de goederen in de erfenis in ontvangst te nemen.

Daarnaast, een container met inboedel verschepen naar de andere kant van de wereld is ook niet gratis. En als de container bij de grens aankomt, wordt deze geinspecteerd en kan je opnieuw een onbekend bedrag aan invoerskosten betalen.

Erfenis weigeren betekent dat bedrijven gemaakte kosten dus "op moeten eten". Het bedrijf dat het huis verhuurde aan mijn vader was echter zeer behulpzaam. Het zal ook geholpen hebben dat er een boel aan verkoopbare goederen in het huis bevonden en dat ze al een trappelende huurder hadden voor het pand.

Het huis was al voorzien van trapliften en andere voorzieningen voor lichamelijke beperkingen, dus het zal de verhuurder geen windeieren hebben gelegd om behulpzaam te zijn. Maar zij zullen ook het enige bedrijf zijn geweest die er geen (of amper) geld aan hebben verloren.
Een tussenweg, maar ik weet eigenlijk niet wat er zou gebeuren wanneer je een en ander 'beneficiair' accepteert.

[Reactie gewijzigd door CH4OS op 22 juli 2024 19:40]

Fout: geblokkeerde/mislukte & gestoorneerde SEPA machtigingen/incasso's laten je niet onder je betaalverplichting uitkomen. Dat staat er ook expliciet als je een machtiging terugtrekt of een incasso blokkeert.

Als er dus een abonnement is die elke maand maar blijft opstapelen en dan een incassobureau inschakelt, zijn nabestaanden de pineut en kunnen ze tegen vervelende processen aanlopen.

Met toegang tot diegene zijn of haar emailadres is het wel degelijk een stuk makkelijker om alles op te zeggen, want soms weet je niet eens wat de overledene aan abonnementen en rekeningen heeft lopen.

[Reactie gewijzigd door MrFax op 22 juli 2024 19:40]

En in ieder contract wat ik heb staat dat het contract stopt als ik overlijd. Alleen moeten de nabestaanden dit wel aantonen. En dan is het toch wel handig als er een overzicht is met het contract in een mailbox
Met toegang tot diegene zijn of haar emailadres is het wel degelijk een stuk makkelijker om alles op te zeggen, want soms weet je niet eens wat de overledene aan abonnementen en rekeningen heeft lopen.
Laat ik even duidelijk zijn en zeggen dat ik het er mee eens ben dat het zeker een boek gemakkelijker maakt. Ik heb ook nooit de intentie gehad om dat tegen te spreken. Al zul je altijd edge cases hebben; mensen die overlijden maar géén erven hebben, bijvoorbeeld.
Dit is toch aan de persoon die overleden is zelf om aan te geven?
Ze hebben het gevraagd, maar de overledene reageerde niet...........


Nee, ik snap dat Micorsoft duidelijkheid wil. Zolang het niet in een wet geregeld is, zijn ze gebonden.
Gezien dat je er voor kan kiezen om zeer belangrijke documenten via de email te krijgen is het goed dat een optie nabestaande verplicht is voor communicatie diensten. Recent zijn al mijn verzekeringen aangepast, incl. de uitvaart, levens en ongevallen verzekering. Zonder uitprinten wordt dat een hels karwei in moeilijke tijden voor de nabestaanden om alles goed te regelen.
Zeer belangrijke documenten gaan meestal juist niet via mail. Veel te onveilig. Meestal krijg je alleen een mail dat er in een mijn-omgeving een document voor je klaarstaat.

Ik ben dan ook benieuwd of deze uitspraak ook betekent dat elke website waar een overlevende een account heeft nu toegang moet bieden aan de nabestaanden.
Als je toegang hebt tot de mail kun je een password resetten.

Word lastiger met 2fa en geen toegang tot de telefoon.
Dat wissen lijkt me nogal gevaarlijk. Tegenwoordig wordt er veel waardevolle content (correspondentie/documenten/foto's) opgeslagen gekoppeld aan (cloud) accounts. Even account wissen en de data is pissen. Er zou een optioneel addendum moeten zijn in een testament (onderdeel van nalatenschap) dat aangewezen nabestaanden na overlijden via dienstverlener toegang krijgen tot de accounts. Daarmee kunnen zij toegang verkrijgen tot de data en eventueel de lopende abonnementen stop zetten. De dienstverlener zou een zorgplicht moeten hebben om de data bijvoorbeeld minimaal 6 maanden na inactiviteit van het account te bewaren, zodat nabestaanden de kans krijgen om toegang te verkrijgen en data te kunnen analyseren.
Facturen die per email gestuurd worden, correspondentie met banken en verzekeraars.

Zomaar een paar dingen waarom je juist wel toegang zou moeten hebben.
Waarom? Is het gewoon erg handig als familie bij alle info kan zoals energie, zorgcontracten. Andere abonnementen(mijn Evernote, AWS bijvoorbeeld) eventueel kan opzeggen. Is een stuk lastigere zonder toegang tot de email dan moet je al die bedrijven gaan bellen of mailen.
De standaard regeling zou moeten zijn dat het account gewist wordt na overlijden.
Heeft overledene net een (langdurige) overeenkomst gesloten die niet schriftelijk maar digitaal is bevestigd, komt er vervolgens maanden of jaren na dato een brief bij je als nabestaande binnen of je even het openstaande bedrag inclusief wettelijke rente wilt betalen.

Kan je daar weer een hele strijd om gaan voeren, akte van overlijden verstrekken etc. om ervoor te zorgen dat die overeenkomst met terugwerkende kracht kan worden ontbinden. Iets waartoe bedrijven voor zover ik mij kan herinneren niet verplicht zijn met alle gevolgen van dien.

Dus nee, sorry... zoals het nu gaat is het gewoon uitstekend. Scheelt je als nabestaande, erfgenaam, boedelgevolmachtigde een enorme bak aan ellende. Mensen weten niet hoeveel relevante informatie een e-mail inbox eigenlijk wel niet zou kunnen hebben om op snelle/eenvoudige wijze een overlijden of zelfs nalatenschap goed (adequaat) af te handelen.
Zou aan de situatie moeten liggen vind ik, zomaar in mails van je overleden familielid neuzen is niet wenselijk, maar in dit geval zijn er misschien aanwijzingen te vinden over de omstandigheden rond zijn plotselinge dood, het is heel erg voor de familie als een familielid plotseling komt te overlijden en er zijn geen aanwijzingen waardoor dat gekomen is.
Het lijkt me toch heel eenvoudig dat je als accounthouder zelf aan kunt geven of je na je dood je account toegankelijk wenst te maken voor de nabestaanden of niet. En de mogelijkheid tot toegang met een gerechtelijk bevel, dat zou ook moeten kunnen.
Totaal niet mee eens. Stel dat mijn vrouw, moeder of zus bepaalde belangrijke zaken geregeld heeft met een account die aan dit email gekoppeld zijn, dan is het fijn dat er alsnog een weg is om tot dit account te komen. Is het een wenselijke route? Nee. Zouden deze personen hun zaken beter geregeld moeten hebben? Ja. Maar direct alles verwijderen kan niet zomaar meer in een tijd waarin email adressen meer is dan alleen digitale post ontvangen.
Account wissen lijkt me niet wenselijk. Kunnen wel allerlei rechtszaken lopen, die onderdeel zijn van de erfenis.
Als je een digitaal leven wil nalaten zal je dat moeten regelen bij b.v. een notaris. Kan me voorstellen dat je dit ook mee je graf in wil nemen. Kortom regel het zelf.
Mijn login van 99% van mijn acounts ligt bij mij tjuis in een verzegelde envelop in de kluis.
Het is toch wel handig bij overlijden dat abo's digitaal gestopt worden , zeker als ze van een gezamelijke rekening komen.
Met de two-factor van tegenwoordig lijkt me dat best een gedoe. Ik kan niet gewoon "het wachtwoord" van een account vastleggen. Dat moet ik misschien wel regelmatig wijzigen. Daarnaast hoort er een authenticatortoken bij, of misschien een sms op mijn mobiel. Misschien kan het via een mail gereset worden, maar op mijn mail zit ook weer two factor. Bovendien heb ik een eigen domein. Als de betaling daarvoor niet gedaan wordt zal er geen mail meer binnenkomen. En ook het account bij de domeinboer is weer two factor.

Je moet eigenlijk een hele handleiding maken voor de nabestaanden hoe ze na jouw dood bij alle info kunnen komen. Het is vooral ingewikkeld als je nabestaanden wat minder digitaal vaardig zijn dan jijzelf.
Precies en zo eentje heb ik thuis ook.
Werk met een paswoord manager waar ik e.a. secure bij hou. Master PW hiervan ligt in de kluis, gegraveerd in staal i.v.m. brand. Benaderen hem zelf via Biometry. Ben zelf PW vrij.
Digitaal abo,s ben je geen inloggegevens nodig, de nabestaanden kunnen bewijs aanleveren bij die partij en dan stopt het ook direct, daar zijn regelingen voor zonder ook maar 1 inlognaam te hebben.

[Reactie gewijzigd door mr_evil08 op 22 juli 2024 19:40]

Digitaal abo,s ben je geen inloggegevens nodig, de nabestaanden kunnen bewijs aanleveren bij die partij en dan stopt het ook direct, daar zijn regelingen voor zonder ook maar 1 inlognaam te hebben.
Dan moet je wel weten dat die abo's / contracten / overeenkomsten bestaan. Daar kom je misschien pas een jaar later achter, als er weer geld betaald moet worden. Of nog veel later, als de tegenpartij z'n geld niet gekregen heeft, emails verstuurd heeft die niet beantwoord zijn, etc, en uiteindelijk een incassobureau heeft ingeschakeld.

Of stel dat iemand een spaarrekening heeft in het buitenland. Hoe kun je ooit weten dat die bestaat, als de enige sporen ervan in z'n ontoegankelijke mailbox zitten ? De NL belastingdienst zal het dan (als het goed is :-) ook wel weten, maar ik weet niet of de nabestaanden bij die gegevens kunnen. Leuk, als je een paar jaar na het afwikkelen van de erfenis een brief krijgt van de belastingdienst dat er te weinig belasting is betaald, en een boete.

En zo kan ik nog wel een paar scenario's verzinnen.
Dat heeft google veel beter geregeld. Je kunt instellen wie na een bepaalde tijd toegang krijgt.
Moet het alleen wel ingesteld zijn.
Dat heeft google veel beter geregeld. Je kunt instellen wie na een bepaalde tijd toegang krijgt.
En zelfs dat is nergens voor nodig. Iedereen die een akte van overlijden, boedelvolmacht of andere noodzakelijke papieren heeft ter identificatie heeft toegang. Zelfs al heeft iemand expliciet aan een bedrijf te kennen gegeven dat alleen één specifiek individu dit mag.
Je recht op privacy komt met je overlijden niet te vervallen.
Sorry, maar zo zit de wet niet in elkaar. De AVG is niet van toepassing op mensen die niet meer leven.
Je recht op privacy komt met je overlijden niet te vervallen.
Dat zou ik niet weten. Maar je erfgenamen zijn óók erfgenaam van al jouw documenten, brieven, geheime dagboeken, etc. Dus ook van jouw email-correspondentie etc. En als nieuwe eigenaars hebben ze het recht die te bekijken.

Als ik op een veiling een brief van Elvis aan z'n moeder koop, dan mag ik die ook lezen ...
Je recht op privacy komt met je overlijden niet te vervallen.
Dit ligt geheel aan de vorm. Zo kan je de privacy van een overledene op financieel of administratief als overheid niet waarborgen omdat je daarmee direct en indirect nabestaanden kunt duperen.
Het is niet alleen de privacy van degene die overleden is, het raakt ook de privacy van degenen met wie hij mailde. Als iemand plotseling overlijd, kan je ook niks meer veiligstellen.

Lastige is dat veel accounts paswordresets hebben waarvoor je een werkend mailadres nodig hebt. Ben er zelf nog niet uit welk belang het zwaarste weegt omdat je ook toegang wilt krijgen tot zaken die wel tot een normale nalatenschap horen zoals crypto en andere waardevolle zaken.
Het is niet alleen de privacy van degene die overleden is, het raakt ook de privacy van degenen met wie hij mailde. Als iemand plotseling overlijd, kan je ook niks meer veiligstellen.
Dat geldt ook voor (papieren) brieven etc. Die vallen onder de nalatenschap, en worden dus eigendom van de nabestaanden. Als je niet wilt dat de inhoud na je overlijden bekend wordt, moet je eea vooraf vernietigen, of andere vergelijkbare maatregelen treffen.
Voor beide kanten valt wel wat te zeggen, enerzijds goed dat Microsoft niet zomaar toegang geeft aan een account, maar anderzijds is het begrijpelijk dat nabestaanden toegang willen verkrijgen.

Wellicht dat ze een optie kunnen toevoegen waarbij je iemand kan instellen als "Nabestaande", zodat dit soort processen vlotter afgehandeld kunnen worden. Wel met enige bewijsdracht van diens overlijden, uiteraard, anders heb je bij familieruzies de kans dat iemand je als overleden markeert en je account overneemt.
Bij Google mail heb je een dergelijke optie. Maar ik weet niet of je ook de optie hebt om je informatie te verwijderen na x maanden inactiviteit. Ik zal dat eens opzoeken.

Edit:inactive account manager van Google. Daar kun je het instellen. Na minimaal 3 maanden inactiviteit kun je ervoor kiezen om je data te verwijderen. De vraag blijft nog wat er gebeurd als een paar weken na je overlijden je familie alsnog om toegang gaat vragen. Het zou ook een optie moeten zijn voor de overleden persoon om de data bewust op "niet delen" zetten (behalve bij misdrijf, maar dan krijgt politie toegang, dat is anders)

[Reactie gewijzigd door david-v op 22 juli 2024 19:40]

Nuttig voor iedereen met een Google account:

Inactive account manager

Je kan instellen dat na x maand heel je account wordt verwijderd nadat je toegang tot een deel van of al je data aan een derde hebt gegeven.
Bij Google mail heb je een dergelijke optie. Maar ik weet niet of je ook de optie hebt om je informatie te verwijderen na x maanden inactiviteit. Ik zal dat eens opzoeken.

Edit:inactive account manager van Google. Daar kun je het instellen. Na minimaal 3 maanden inactiviteit kun je ervoor kiezen om je data te verwijderen. De vraag blijft nog wat er gebeurd als een paar weken na je overlijden je familie alsnog om toegang gaat vragen. Het zou ook een optie moeten zijn voor de overleden persoon om de data bewust op "niet delen" zetten (behalve bij misdrijf, maar dan krijgt politie toegang, dat is anders)
Leuk. Kom je na aantal maanden in het ziekenuis (ernstig auto-ongeluk bijv., misschien enige tijd in coma gelegen...) weer thuis, is je hele digitale leven verdwenen. Bankrekeningen misschien wel ontoegankelijk, etc.
3 maanden is minimaal, je kan ook 1 of 2 jaar doen .. Of helemaal niet. Jouw keuze. Bovendien, je wordt op alle mogelijke manieren op de hoogte gebracht. Ik mag hopen dat je familie zich dan wel over jouw (telefoon) heeft ontfermt en er wel voor zorgt dat dat niet gebeurd.
Ik mag hopen dat je familie zich dan wel over jouw (telefoon) heeft ontfermt en er wel voor zorgt dat dat niet gebeurd.
Hier ga je toch uit van de beste scenario. Dat de telefoon überhaupt nog heel is en dat ze de telefoon kunnen ontlocken. Stel dat je een auto ongeluk heb gehad. Weet jouw familie (partner niet meegerekend want er is een kans dat die ook in de auto is en overleden is) de code van jouw telefoon (als de telefoon nog werkt na de ongeluk)? Met vingerscanner of gezichtsherkenning is het wel mogelijk maar niet iedereen heeft dit ingesteld.

Ook een hoop dingen zoals Tweakers heb ik niet op mijn telefoon ingesteld en hier weet verder niemand van af bij mij familie

Edit: quote toegevoegd

[Reactie gewijzigd door Daoka op 22 juli 2024 19:40]

Misschien toch even kijken hoe het werkt voordat er scenario's bedacht worden die juist door deze dienst worden gedekt. Zo kun je regelen dat iemand anders, je partner, na minimaal 3 maanden, bij je account kan. Dus ook voor de langdurige coma kun je ervoor zorgen dat je partner alles met je account kan. Je kan het instellen... Of niet, de keuze is aan de gebruiker. Een prima keuze. Het enige wat ik mis is dat je expliciet kan opgeven dat niemand bij je account kan, ook niet je partner. Bij een account waarvan je liever hebt dat je familie niks weet is dat wellicht een wens voor degene die komt te overlijden.
Ik bedoelde mijn reactie ook op jouw laatste zin. Heb de quote even toegevoegd voor de verduidelijking in de reactie en ook hier.
Ik mag hopen dat je familie zich dan wel over jouw (telefoon) heeft ontfermt en er wel voor zorgt dat dat niet gebeurd.
En de wereld is natuurlijk groter dan outlook. Bij Tweakers kan je dit ook instellen. Genoeg websites die deze optie niet hebben en wel (zouden moeten) wissen/anoniem maken.
Er valt niet zomaar wat te zeggen voor de mening van het bedrijf. De regel is namelijk dat de gegevens niet zomaar onder de beslissing van een bedrijf vallen, juist om te zorgen dat alleen de verantwoordelijke dat kan. En daar is wettelijk iets voor geregeld: een testament en een uitvoerder daarvan en de erfgenamen. Wil je dat er na je dood iets met je gegevens gaat gebeuren wat wettelijk kan, dan regel je dat niet bij een bedrijf, maar in een testament. Zo voorkom je ook dat een bedrijf iets doet wat niet de bedoeling is, zoals een fout maken in de instellingen of dat een ander dat opzettelijk bij het bedrijf doet.
Door op deze manier te werken, dwingt Microsoft jurisprudentie af en weten ze wat het juiste is om te doen om de juiste redenen.
Een uitzondering daarop is Duitsland, waar nabestaanden alleen een aantal documenten op moeten sturen, die aantonen dat de accounthouder overleden is en de nabestaanden zijn wie ze beweren dat ze zijn.
Na deze uitspraak zal Microsoft ook wel een dergelijke procedure voor Nederland opzetten.

[Reactie gewijzigd door The Zep Man op 22 juli 2024 19:40]

Dat is een wat onzinnige hobby zo om ons gerechtssysteem jurisprudentie te laten genereren.
Je hebt geen ongelijk, echter als de wetgever verzuimt om passende maatregelen te treffen, dan is jurisprudentie vereist zodat MS niet zelf recht gaat interpreteren.

Onze wetgever loopt, zoals de meesten, hopeloos achter op de realiteit van alle dag.
Nee, wat je nu zegt is klinkklare onzin.

Je hebt geschreven recht en je hebt ongeschreven recht.


In casu is het gebruikelijk dat alle bezittingen doorgaan naar nabestaanden,

alleen zal dat Microsoft tijd (en dus ook geld) kosten. Ipv daarvan kiezen ze er voor dat je defacto niks krijgt totdat het door middel van een gerechtelijke procedure en/of wetgeving wordt afgedwongen met de mededeling dat er een “hiaat” in de wet zit en “privacy-gevoelig”.


Dat is dus onzin van de hoogste rangorde en een dikke vinger naar elke beschaafde maatschappij.
Dezelfde juridische afdeling van oa Microsoft heb ik nooit horen klagen over belasting-ontwijking en/of informatie verzamelen om geld mee te verdienen.


Met de kennisgeving dat MS aan cherry-picking ,
daag ik je ook hierbij uit welk (westers) land het niet gebruikelijk is dat het niet naar de nabestaanden gaat 🙂
Onze wetgever loopt, zoals de meesten, hopeloos achter op de realiteit van alle dag.
Je maakt namelijk jezelf (maatschappij) een verwijt omdat een commercieel bedrijf bewust doet alsof die het niet snapt.
Ik heb een jaar of 2/3 geleden een seminar bijgewoond wat ging over digitale nalatenschap. Het werd daar vrij duidelijk dat er wel degelijk tegenstrijdigheden zijn ontstaan door verschillende wetten die allemaal aan hetzelfde onderwerp raken. Erfrecht, Privacy, Computervredebreuk, enz. Ik weet niet hoe het op dit moment gesteld is, maar op het moment van dat seminar moest daar nog naar gekeken worden door de politiek. Het was destijds niet duidelijk toegestaan om toegang te krijgen tot online accounts van een overledene, of tot een beveiligde telefoon/computer.

Het zou me niet verbazen als dat dossier nog steeds ergens onder op een stapel ligt.
Je roept wel heel hard, maar volgens mij zijn er genoeg mogelijkheden die het nog eens lastig kunnen maken. Zo kan een overledene het een en ander laten vastleggen bij de notaris (onterven om maar een voorbeeld te noemen, voor zover dat toegestaan is in Nederland). Wat als een overledene expliciet bij de notaris heeft vastgelegd dat hij geen toestemming geeft om zijn data met familie/nabestaanden te delen? Als je iemand onterft dan wel je ook niet dat die persoon toegang krijgt tot de data, of wel?

Ik ben geen juridisch expert (jij wel? Dan hoor ik graag wat te doen met een dergelijke vastlegging bij de notaris) maar ik denk dat een rechter dan wel zal moeten kijken wat wel en niet gedaan moet worden en dat het niet aan MS is om te bepalen hoe om te gaan met zoiets.
Je roept wel heel hard, maar volgens mij zijn er genoeg mogelijkheden die het nog eens lastig kunnen maken. Zo kan een overledene het een en ander laten vastleggen bij de notaris (onterven om maar een voorbeeld te noemen, voor zover dat toegestaan is in Nederland).
Leuk dat je het aanhaalt, dan moet je als nabestaande per definitie weten of de overledene een testament heeft. Er zijn genoeg situaties denkbaar waarom je daar als nabestaande daar soms te laat achter komt (of zelfs helemaal niet). Zo bewaart lang niet iedereen allerlei papieren als ze bijvoorbeeld van een keurige woonhuis naar een aanleunwoning, verzorgingsflat etc. verhuizen (vaak met alle gevolgen van dien). En je zal als nabestaande toch echt flink wat onderzoek moeten verrichten om daar achter te komen.

Dat onterven is een wassenneus, tenminste.. voor een zeer groot deel van de mensen tenminste. Zelfs onterfde heb je tenslotte nog altijd recht op een legitieme portie.
Wat als een overledene expliciet bij de notaris heeft vastgelegd dat hij geen toestemming geeft om zijn data met familie/nabestaanden te delen? Als je iemand onterft dan wel je ook niet dat die persoon toegang krijgt tot de data, of wel?
De enige gegevens die een onterfde krijgt is dat iemand [vul naam in] is overleden en er een legitieme portie is - als dit er überhaupt is anders niet - voor zover ik mij kan herinneren.
Er is een centraal testament register daar kun je als erfgenamen het testament opvragen.
Als je een verklaring van erfrecht laat opstellen door een notaris (iets wat je bijv. nodig hebt om bij de bankrekening van een overledene te kunnen), dan checkt de notaris meteen of er een testament is, en wie de erfgenamen zijn.
Bedrijven van deze orde doen niets zonder rechtszekerheid.
Het vooruitzicht van een horde goudzoekers die je aanklagen als blijkt dat je net niet alles hebt afgedekt is simpelweg te groot.

Privacy is in deze tijd zo ongeveer het grootste goed, en de gang naar de rechter, voor een duidelijke beslissing waarop een protocol kan worden gebaseerd, is geen verassing.

Wijzen naar algemeen erfrecht en bezittingen is niet alleen te simpel, maar ook naief.
In casu is het gebruikelijk dat alle bezittingen doorgaan naar nabestaanden,
Voor stoffelijke bezittingen wel ja, maar van informatie? Ik weet niet wat de precieze regels zijn, maar het zou me niet verbazen als die afwijken van de normale. Microsoft hoeft je (voor zover ik weet) ook niet te helpen toegang te krijgen tot data die lokaal is opgeslagen op een Windows machine
alleen zal dat Microsoft tijd (en dus ook geld) kosten. Ipv daarvan kiezen ze er voor dat je defacto niks krijgt totdat het door middel van een gerechtelijke procedure en/of wetgeving wordt afgedwongen met de mededeling dat er een “hiaat” in de wet zit en “privacy-gevoelig”.
Leuke theorie, maar dat is niet de reden; iemand op de klantenservice die vijf minuten bezig is zal vele malen goedkoper zijn dan de kosten van een rechtszaak, zelfs als ze die gewonnen hadden (en al helemaal nu ze verliezen).
Dat is dus onzin van de hoogste rangorde en een dikke vinger naar elke beschaafde maatschappij.
Dezelfde juridische afdeling van oa Microsoft heb ik nooit horen klagen over belasting-ontwijking en/of informatie verzamelen om geld mee te verdienen.
Net zomin als je ze hebt horen klagen over deze situatie!? Dat het een rechtszaak is geworden is namelijk heel iets anders dan "klagen". Ze zeggen gewoon dat ze niet zeker weten wat ze moeten doen en daarom leggen ze het aan de rechter voor. Als ze (zonder duidelijke reden) in hoger beroep gaan of miepen over het feit dat ze voor de proceskosten moeten opdraaien dan wordt het een ander verhaal, maar dat lees ik hier niet terug.
daag ik je ook hierbij uit welk (westers) land het niet gebruikelijk is dat het niet naar de nabestaanden gaat 🙂
Als we het er hier al met elkaar over eens zijn dat niemand van ons weet hoe het exact geregeld is in Nederland, dan is de "uitdaging" om een ander land te vinden waar het anders geregeld is niet bepaald een eerlijk argument.
ps. Tel je ontkenningen nog even na; "niet gebruikelijk dat het niet naar de nabestaanden gaat" is (twee keer de ontkenning omkeren) hetzelfde als "wel gebruikelijk dat het wel naar de nabestaanden gaat". :p
Ze zeggen gewoon dat ze niet zeker weten wat ze moeten doen en daarom leggen ze het aan de rechter voor.
Als dat echt de reden was, dan had de rechter geen dwangsom opgelegd.
Is dat niet gewoon een standaard-maatregel voor een zaak waar haast bij is?
Wil je nu beweren dat het vaste prik is dat een rechter bij een uitspraak dit soort hoge dwangsommen oplegt?
Ik zie dit zelden gebeuren. Ik denk dat de rechter ook vond dat Microsoft hier een dubieuze rol heeft en daarom zich genoodzaakt voelde een flinke dwangsom op te leggen.
10.000 euro per dag is voor Nederland volgens mij echt niet normaal.
Wil je nu beweren dat het vaste prik is dat een rechter bij een uitspraak dit soort hoge dwangsommen oplegt?
Bij "rechter legt dwangsom op" heb ik geen associatie met "de veroordeelde is een klier die het vonnis anders zou negeren". Maar goed, daarvoor moet ik vertrouwen op mijn herinneringen van iets waar ik nooit specifiek op gelet heb, dus ik kan niet beloven dat dat betrouwbaar is.

Ik heb even gekeken, maar kan geen heel gedetailleerde omschrijving vinden. Veel van de hits over "dwangsom" gaan over bestuursrechtelijke dwangsommen (de overheid die een burger een dwangsom oplegt), over dwangsommen die door een rechter worden opgelegd is veel minder informatie. Zowel deze pagina als Wikipedia zeggen alleen wat een dwangsom is, niet wanneer een rechter die oplegt. Op deze pagina staat wel dat een dwangsom alleen opgelegd wordt als de eiser daar expliciet om vraagt en de rechter het ermee eens is... maar ook daar geen indicatie wanneer de rechter er wel of niet mee instemt.
Ik denk dat de rechter ook vond dat Microsoft hier een dubieuze rol heeft en daarom zich genoodzaakt voelde een flinke dwangsom op te leggen.
Dat is nogal een aanname.
10.000 euro per dag is voor Nederland volgens mij echt niet normaal.
Da's kleingeld voor MS, zelfs met dit bedrag verwacht ik niet dat de beslissing of ze zich wel of niet aan het vonnis houden afhangt van de dwangsom. (Voor de duidelijkheid: ik heb geen reden om aan te nemen dat ze zelfs maar overwegen om zich er niet aan te houden, dit is puur in theorie.)
Voorop gesteld dat ik voor jurisprudentie ben was dit vooraf al een duidelijke zaak, want de AVG privacy bepalingen gelden niet voor overledenen.

Persoonlijk heb ik daar wel mijn bedenkingen bij. Reputatie is namelijk wel iets wat een overledene achterlaat en dat kan feitelijk schade oplopen als privacy na de dood niet gerespecteerd wordt. Je zou bijvoorbeeld publicatie van gegevens die voorheen wel onder de AVG vielen kunnen verbieden.

[Reactie gewijzigd door mrmrmr op 22 juli 2024 19:40]

Onder GDPR zijn de persoonlijke gegevens van een overleden persoon expres geen "personal data". Juist omdat nabestaanden erbij moeten kunnen om vanalles af te handelen.

Dus je hebt helemaal gelijk. Totaal nutteloos van Microsoft om hier tegenin te gaan.
Onder GDPR zijn de persoonlijke gegevens van een overleden persoon expres geen "personal data". Juist omdat nabestaanden erbij moeten kunnen om vanalles af te handelen.
Wel jammer dat je niet het digid account van een overledene kunt gebruiken na diens overlijden. Dat account wordt direct beëindigd zodra de overheid weet dat iemand overleden is.

Dus je kunt als erfgenaam niet via het account van de overledene bij diens pensioengegevens bijvoorbeeld.
Dat is ongelofelijk dom en onhandig! Wel goed om te weten. Voordat de boel wordt gemeld dus direct inloggen en de overzichten downloaden van pensioen en direct UWV (ook voor werkenden toont UWV een uitgebreid jaaroverzicht van je complete werkhistorie, best interessant).
Als je bij de gemeente een overlijden meldt gaat dat inderdaad automatisch ook naar allerlei gelinkte instanties; belastingdienst, uitkerende instanties, en pensioenfondsen dus. Je krijgt waarschijnlijk zelfs de vraag van het pensioenfonds om wat gegevens toe te sturen zodat ze kunnen onderzoeken of jij als nabestaande nu aanspraak maakt op dat pensioen (als je bv echtgenoot bent van- of ooit gescheiden bent van de overledene).
Dat is ongelofelijk dom en onhandig! Wel goed om te weten. Voordat de boel wordt gemeld dus direct inloggen en de overzichten downloaden van pensioen en direct UWV (ook voor werkenden toont UWV een uitgebreid jaaroverzicht van je complete werkhistorie, best interessant).
UWV stuurt vaak geheel automatisch een recent overzicht over het gehele jaar.
Zou mooi zijn als je dat zou kunnen aanwijzen in de wet. Waar staat dat? Dan kunnen we zien of je gelijk hebt. Serieuze vraag...
Op verschillende plekken in ondertekende verdragen waar uiteindelijk GDPR op is gebaseerd en de definitie die daarin gebruikt wordt voor personal data. Of je vraagt het aan de Privacy Officer van het bedrijf waar je werkt, mocht die werkelijk kennis hebben van zijn of haar expertise ;) En anders kan je het aan de meeste advocaten, rechters of anderen die Rechten hebben gestudeerd (en onthouden) vragen, het gaat immers meer om de definitie van een natuurlijk persoon, een term die veelvuldig wordt gebruikt in de wet.

[Reactie gewijzigd door Jazco2nd op 22 juli 2024 19:40]

Nee dat bedoel ik. Dat van horen zeggen dat geloof ik nu wel. Waar staat het letterlijk in de wet, dat is mijn vraag. Dat soort vaklieden gebruiken om de zaak te verhullen daar wordt ik een beetje moe van.
Ik heb geen flauw idee waar de legal definitie van natuurlijk persoon staat gedefinieerd..
Volgens mij staan dat soort definities elders vast dan in wetgeving. Komt erop neer dat een overleden persoon geen rechten/plichten meer heeft en dus de status van natuurlijk persoon is vervallen. Dat is een algemeen feit van de definitie.

In Artikel 4.1 van de GDPR staat de definitie van personal data, waarbij dus heel duidelijk natuurlijk persoon wordt aangeduid. Ook daar ga je niet de definitie van elke term vinden zoals natuurlijk persoon.

In vrijwel al het (officiele) lesmateriaal wordt dit vervolgens ook zo uitgelegd zoals ik dat doe. Daarnaast is er ook nog een berg aan jurisprudentie.
Uiteindelijk is een wettekst opgesteld op basis overwegingen, die de basis vormen van de letter van de wet. Jurisprudentie is noodzakelijk om de letter beter te duiden. Dit soort zaken voelen misschien wrang, maar zorgen ervoor dat het duidelijk wordt wat wel en niet past binnen de wet.
Waarom zou het overzetten van het eigenaardschap van een mailbox moeilijker moeten zijn dan dat van een bankrekening?

Microsoft lijkt hier moeilijk te zitten doen zonder enige valide reden.
En hun verwijzing naar de AVG is al helemaal belachelijk. Elke jurist weet dat die wet voor bescherming van persoonsgegevens niet van toepassing is op mensen die niet meer leven.
Kleine kantekening is dat bij het openstellen van een mailaccount voor de erven ze ook toegang krijgen tot de mails die derden naar de overledene hebben verzonden en vice versa. Dat er voor de overledene geen privacy meer geld zou nog aannemelijk gemaakt kunnen worden, hoe zit het dan met de privacy van de mail contacten in deze?
Dat is een wat onzinnige hobby zo om ons gerechtssysteem jurisprudentie te laten genereren.
Onzinnig lijkt het me niet: in Angelsaksische landen is het principe van jurisprudentie heel sterk... dat Microsoft als Amerikaans bedrijf zo handelt, lijkt dus logisch. Daarnaast zal het wel een deel met marketing te maken hebben: als ze te soepel meegaan, kan hen verweten worden dat ze niet discreet genoeg omgaan met de data.
Dat er andere manieren zijn om dit goed te regelen (zoals "wie kan in mijn mailbox na overlijden?"), is een andere discussie natuurlijk.

[Reactie gewijzigd door edeboeck op 22 juli 2024 19:40]

Dat is een wat onzinnige hobby zo om ons gerechtssysteem jurisprudentie te laten genereren.
Maar dat is wel precies hoe ons rechtssysteem werkt, en behoort te werken. Er worden wetten gemaakt, die onduidelijk kunnen zijn, ambigu, of onvolledig. Of zelfs schijnbaar (of echt) tegenstrijdig. Of de maatschappij verandert, en dan kan het onduidelijk zijn op welke manier de bestaande wet van toepassing is op de nieuwe situatie. Het is aan de rechters om de interpretatie te doen, en waar nodig de kale wetteksten te ontwarren, te vervolledigen, en/of aan te vullen. Dat heet jurisprudentie.

Soms is een wet met opzet enigszins vaag (bijv: 'redelijkheid'), omdat de werkelijkheid ook bijna nooit zwart/wit is. Het is dan juist de bedoeling dat de details middels jurisprudentie ingevuld worden.
Waarom kan het dan bij Apple wel al enige jaren?
https://support.apple.com/nl-nl/HT208510
Veel geluk om de aanvraag in te dienen :+ , de Hotmail helpdesk is uit eigen ervaring ronduit nutteloos (ondertussen hebben zowel mijn vriendin als mezelf geen toegang meer tot onze hotmail).
Interessante zaak.
Enerzijds is het eigenlijk logisch dat een account in handen komt van de erfgenamen.
Anderzijds is dit misschien ongewenst omdat er bijv e-mails van derden zijn die in vertrouwen naar overledene zijn gestuurd.
Maar ja, met ouderwetse briefpost zal ik toch ook de brieven van mijn ouders erven (ervan uitgaande dat ik ze overleef) en die kunnen ook verstuurd zijn door iemand die niet wil dat ik ze ooit lees.

Dus uiteindelijk vind ik dat de accounts inderdaad overgedragen moeten worden.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.