OiSyN stuurt ons naar een artikel over het succesvol bouwen door Nederlandse fysici, van een enkel-elektron transistor (Single-Electron Transistor, ofwel SET), die op kamertemperatuur funktioneert. In een dergelijke transistor, kan de lading met de precisie van één elektron worden gecontroleerd. De onderzoekers van de Stichting FOM en de Technische Universiteit Delft (TUD), zijn erin geslaagd een dubbele knik aan te brengen in een nanobuis. Dit wordt 'gecorreleerd tunnelen' genoemd. Normaal gesproken bewegen elektronen onafhankelijk van elkaar door een nanobuis, maar door de dubbele knik in de buis lopen de elektronen nu mooi in de pas, een effect wat nog niet eerder is waargenomen. Het kritische gedeelte van de nanobuis is 20 nanometer lang en 1 nanometer breed (1 nanometer is één miljoenste millimeter). Het aanbrengen van de knikken werd bereikt door met de punt van een atomaire-krachtmicroscoop aan weerszijden van de nanobuis te duwen:
In de elektronica industrie probeert men schakelingen - transistors dus - steeds kleiner te maken, want een kleinere transistor betekent een hogere snelheid. Op dit moment maakt men voor transistoren nog gebruik van klassieke natuurkundige verschijnselen. Deze zijn echter alleen van toepassing op relatief grote groepen atomen, bij kleinere afmetingen gaan quantumeffecten een rol spelen.
Deze effecten zijn op het eerste gezicht erg vervelend, maar het is ook mogelijk om er juist gebruik van te maken, in plaats van te proberen ze te omzeilen. Een voorbeeld van een schakeling die dit soort effecten gebruikt is een enkel-elektron transistor (Single-Electron Transistor, ofwel SET).
Het is al vaker gelukt om SETs te bouwen, maar in het verleden werkten deze SETs meestal alleen bij temperaturen dicht bij het absolute nulpunt. Hoe kleiner de schakeling, hoe hoger de temperatuur waarbij de SET nog werkt. Met superkleine korreltjes metaal was al een enkel voorbeeld van een SET op kamertemperatuur gerealiseerd, maar de eigenschappen van deze transistoren zijn zeer moeilijk te controleren.
Het is beter om voor een SET individuele molekulen te gebruiken. Molekulen hebben goed gedefinieerde afmetingen en eigenschappen, en zijn dus veel makkelijker te controleren. En dit is dus precies wat de FOM onderzoekers hebben gedaan, ze hebben een SET gebouwd uit een koolstof nanobuis, een cilindrisch molekuul opgebouwd uit koolstofatomen.
![]() |