Astronauten vliegen met Sojoez-capsule in recordtijd naar ISS

Twee Russische kosmonauten en een Amerikaanse astronaut hebben in een Sojoez-capsule in een recordtijd het International Space Station bereikt. Het drietal lanceerde vanaf het Kosmodroom van Bajkonoer in Kazachstan.

De astronauten Kate Rubins, Sergey Ryzhikov en Sergey Kud-Sverchkov koppelden om 10.48 uur Nederlandse tijd met hun Sojoez MS-17-capsule aan het ISS, na een vlucht van ongeveer drie uur waarbij er twee keer een rondje om de aarde is afgelegd. Het is de eerste keer dat dit snelle rendezvous-schema is gebruikt. De vlucht duurde precies drie uur en drie minuten volgens kosmonaut Ivan Vagner, die al enige tijd in het ISS verblijft. Bij deze snelle vlucht is het ISS bereikt in de helft van de tijd die er eerder nodig was. Dit is al eens eerder getest met Progress-vrachtcapsules; dat zijn varianten van het Sojoez-vaartuig. Een dergelijke snelle vlucht was echter nog niet eerder met astronauten aan boord uitgevoerd. Van de drie astronauten is Rubins al eens in het ISS geweest.

Het idee hierachter is dat deze snellere aankomst bij het ISS prettiger is voor de bemanning, aangezien ze dan minder lang in de zeer krappe Sojoez-capsule hoeven te verblijven. De Amerikaanse commerciële capsules van SpaceX en Boeing, de Crew Dragon en de Starliner, zullen beduidend langer doen over het bereiken van het ISS. Dat zal ongeveer een dag in beslag nemen, maar de capsules zijn wel veel ruimer. Die capsules hebben meer marge bij eventuele kleine afwijkingen. Die kunnen bijvoorbeeld ontstaan bij het timen van een correctieontsteking van de motoren. Dat gebeurde bijvoorbeeld in maart 2014 bij een Sojoez-capsule, waardoor de drie astronauten moesten teruggevallen op een rendezvous die twee dagen duurde, in plaats van de geplande zes uur durende vlucht.

Reacties (67)

[Asitis]

Toevallig laatst een item gezien met Chris Hadfield die ook met die capsule naar de ISS is geweest, dat ding is echt krap! Daar wil je ook niet langer dan een paar uur inzitten lijkt me!
Edit: foto van het 'interieur' met bemanning

[Reactie gewijzigd door Asitis op 25 juli 2024 01:07]

[mphilipp]

Ze gaan zodra ze in orbit zijn naar het leefgedeelte. Dat is een stuk ruimer. Ze blijven niet de hele tijd in die stoeltjes zitten. Dat zou onmenselijk zijn, want normaal deden ze er 2 dagen over. Dan blijft alles ook niet meer in die luier zitten hoor...

Hier een link naar info over deze Habitation Module.

[Reactie gewijzigd door mphilipp op 25 juli 2024 01:07]

[Hemingr]

Ook die Habitation module heeft maar 4m3 interne vrije ruimte. Voor 3 mensen is dat niet echt lekker ruim. Voor een uurtje of 3-6 is dat prima, maar twee dagen? Oef.

[Jaco69]

Ze gaan zodra ze in orbit zijn naar het leefgedeelte. Dat is een stuk ruimer. Ze blijven niet de hele tijd in die stoeltjes zitten. Dat zou onmenselijk zijn, want normaal deden ze er 2 dagen over. Dan blijft alles ook niet meer in die luier zitten hoor.

Die wordt dacht ik sinds het 6 uur i.p.v. dagen duurt niet gebruikt en is nu een bagage module bij vluchten naar het ISS. Hopelijk heb ik het fout maar ze moeten dan dus wel de hele tijd in die stoeltjes zitten. Zonder WC want die zat in het leefgedeelte.

[Reactie gewijzigd door Jaco69 op 25 juli 2024 01:07]

[mphilipp]

Tsja...dat is ruimtevaart. Op ISS is er ook geen lounge met relaxstoelen...

[Bas Boss]

Ja in gewichtloosheid heb je toch niet veel aan een relaxstoel... of wel?

[tonkie_67]

Is niet aan jou wie reageert en je begint zelf over relaxstoelen

[Xfade]

Vergeet niet dat ze er al een tijdje inzitten voordat ze opstijgen.

[jeroen3]

Gelukkig kunnen ze er zelf ook grappen over maken.
https://twitter.com/Msuraev/status/1313945340039528448?s=20

[stefanhendriks]

Je zal maar naar de wc moeten...

[Franckey]

Dat vroeg ik mij ook af toen ik dit las. Hoe doen ze dat? 🤔

[rbr320]

Kort antwoord: niet. Zie ook het antwoord van @Shibal, astronauten in een Sojoez capsule dragen simpelweg een luier.

[Hatsjoe]

De Soyuz heeft gewoon een toilet aan boord, net zoals Crew Dragon. Voor de launch en vlak daarna hebben ze inderdaad een luier om, maar daarna kunnen ze gewoon naar het toilet.

Zie ook: https://www.quora.com/Whe...o-the-toilet-in-the-Soyuz

[PdeBie]

Let it goooo, let it gooooo........

[ToolBee]

...en Disney is blij met je.

[Raka]

Waar Tweakers niet allemaal naar toe leiden kan. En waar YouTube niet allemaal goed voor is: https://youtu.be/wqRQM5k6uls

Ik kan de zwaartekracht best waarderen in dit geval.

[hans_debruin]

Mary Roach heeft daar een prachtig boek over geschreven: Packing for Mars: The Curious Science of Life in the Void.
Heel veel info over de dingen van ruimtevaart waar je nooit iets over hoort. Zoals astronauten bij Apollo missies die gewoon een week niet naar de WC gingen (nr2) omdat het zo goor was (ontlasting valt namelijk niet in ~0 G). En engineers die flauw vielen bij het openen van de capsule na landing in de oceaan omdat er zo'n vieze lucht uit kwam vanwege astronauten die een week in hun eigen vuil hadden gezeten. Echt een gaaf boek!

[steveman]

Dat was volgens mij ook iets dat ze over het hoofd hadden gezien toen ze... Alan Shephard(?) de ruimte in stuurde. Of was het John Glenn?

[TijsZonderH]

Alan Shepard. Die zou een vlucht maken van 15 minuten maar moest vanwege technische problemen uren op de launchpad blijven staan. Het was teveel gedoe om hem uit de capsule te halen om naar de wc te gaan dus deed hij het in zijn pak.

[Blokker_1999]

If you gotta go, you gotta go.

[Shibal]

Je zal maar naar de wc moeten...

Bij Space expo werd mij door Andre Kuipers verteld dat ze allemaal een luier dragen. Vlucht duurt niet alleen 6 (of nu 3) uur. Maar pre-launch zitten ze ook al een tijdje in de capsule te wachten.

[Hatsjoe]

Die hebben ze gelukkig ook: https://www.quora.com/Whe...o-the-toilet-in-the-Soyuz

[Deadslim77]

Piloten hebben dit tegenwoordig:
https://www.kijkmagazine....probleem-piloten-cockpit/
Iets vergelijkbaars zou dit ook kunnen zijn.

[mphilipp]

Daar zitten ze niet de hele vlucht. Als ze in orbit zijn, gaan ze naar de habitation module.

[fastbikkel]

Klein maar fijn :-)
Ding is wel enorm betrouwbaar, is ook wel iets waard lijkt me.

De chinezen hebben een model wat hierop gebaseerd is, maar is wel iets groter.

[Ocirina]

Gemiddeld bioscoop is smaller.

[killercow]

Het scheelt dat er maar weinig marathons van lord of the rings zijn zonder pauze's. Dus 6 uur in je stoel is dan niet echt het zelfde als in zo'n capsule.

[RoamingZombie]

Haha, lord of the rings marathon in 6 uur. Denk eerder dat dat richting de 10 uur gaat.

[batjes]

Alles bij elkaar ben je daar bijna 12 uur mee bezig voor de extended versie. ~11 uur aan film en de plas/eet pauzes etc.

[AlphaWierie]

Interessant en goed nieuws! Dit geeft de astronauten in het ISS ook meer veiligheid als er snel gehandeld moet worden (bijvoorbeeld een evacuatie of toesturen van onderdelen).

Weet iemand wat deze recordtijd mogelijk heeft gemaakt? (rendezvous schema?) Ik kan het niet helemaal uit het artikel halen.

[Reactie gewijzigd door AlphaWierie op 25 juli 2024 01:07]

[.oisyn]

Weet iemand wat deze recordtijd mogelijk heeft gemaakt?

Ik had exact dezelfde vraag en ik vond dit artikel, waar het in behoorlijk detail wordt beschreven (inclusief de geschiedenis): https://spaceflight101.co...orbit-express-rendezvous/

To realize a two-orbit launch-to-docking profile, one would either have to deal with a very narrow phase angle range or take a different approach to find a compromise between planar and phase angle constraints. The method chosen by the Russian flight dynamics team is referred to as a Quasi-Coplanar Insertion and will broaden the planar launch window and so allow the chaser to be launched into an orbit with optimized phase angle while keeping the planar separation within a manageable range.

The second important trick that comes into play is a change in orbital inclination which can be varied in order to reduce the angle at which the orbit of the Space Station and the chaser intersect and so reduce the change in velocity required by the chaser to accomplish the plane change into the ISS orbit. Without this exploitation of orbital mechanics, the two-orbit profile was found to come with excessive propellant consumption and would not have been practical

Overigens:

Dit geeft de astronauten in het ISS ook meer veiligheid als er snel gehandeld moet worden (bijvoorbeeld een evacuatie of toesturen van onderdelen).

Helaas, er gaat heel wat weken aan koerscorrectie van het ISS zelf vooraf voordat ze in exact de juiste baan staan tov de launch. Voor een efficiente rendezvous moet het ISS min of meer recht boven de launch site langs komen. Dat gebeurt op natuurlijke wijze maar eens in de zoveel tijd, dus als je wil dat hij op een bepaalde tijd boven de launch site is dan zal het station een aantal correcties moeten doen. Dat kan redelijk efficiënt, maar dan heb je wel weken aan voorbereiding nodig. Hoe korter die voorbereiding, hoe meer brandstof het kost.

Overigens kunnen astronauten altijd wegkomen uit het ISS met een permament gedockte reentry module. Daarvoor hoeven ze niet te wachten.

[Reactie gewijzigd door .oisyn op 25 juli 2024 01:07]

[dejeroen]

Ik vermoed betere timings van de ontsteking van de motoren, dat wat in maart 2014 dus niet goed ging en het daardoor 2 dagen duurde.

Vergelijk het met een estafetteloop. het ruimtestation is de renner op de baan die langs loopt, die gaat geen snelheid minderen.
Vervolgens moet de volgende loper niet te laat, en niet te vroeg starten. De baan op komen terwijl je doelwit aan de andere kant zit, dat is niet handig.
Starten met je baan op het moment dat het doelwit achter je zit, terwijl jij je snelheid verhoogd, komt het doelwit dichter op jou af, en als je op dezelfde snelheid zit als je doelwit, wil je ernaast zitten.
En dat nog een slag moeilijker doordat je ook met de hoogte te maken hebt.

Het ISS beweegt met een snelheid van 7,6 kilometer per seconde door de ruimte. Zit je er en seconde naast, dan zit je er dus 7,6 kilometer naast, timings zijn zeer belangrijk bij een rendezvous schema.
Hierdoor is er ook een zogenaamd "Launch Window", dit is het stukje tijd waarin je iets kunt lanceren, ben je te laat, dan heeft de raket te weinig brandstof om bij het doel te komen, of kan je beter wachten tot je doelwit een nieuw rondje heeft gemaakt.

Mijn vermoeden is dus een betere timings van het gehele rendezvous-schema, maar dat kan ik niet met zekerheid zeggen.

[CivLord]

Betere timing en exacte kennis van alle systemen.
Dat je exact weet hoe lang een burn duurt bij een bepaald commando, tot op de microseconde. Dat je dan ook exact weet hoeveel kracht er gegenereerd is, tot op de microNewton. En je moet een heel betrouwbaar systeem hebben om het exacte gewicht van de capsule en de inhoud te bepalen.
Vanuit de theoretische eigenschappen kom je een heel eind, maar je houd marges over die je alleen kunt verkleinen wanneer je weet hoe het zich in de praktijk gedraagt.

[MSalters]

Vanuit een engineering oogpunt klinkt me dat extreem ingewikkeld in de oren. Je wil 6-7 cijfers nauwkeurig? Met sensoren aan boord?

Het is een stuk makkelijker om met off-board sensoren de snelheidverandering te meten, en dit terug te koppelen. Dan kun je met een closed-loop systeem veel beter regelen hoeveel je nog moet versnellen.

[CivLord]

Closed loop is inderdaad erg ingewikkeld.

Het is meer een kwestie van ervaring. Wanneer ground controle (of de voorgeprogrammeerde boordcomputer) opdracht geeft voor een burn van een seconde, hoe lang en hoeveel stuwkracht levert de motor dan? Er zitten vertragingen in verschillende onderdelen van het proces en de raketmotor zal niet op exact 0,0000 van 0% naar 100% stuwkracht gaan en op exact 1.0000 van 100% naar 0%. Om al die eigenschappen te weten te komen moet je voldoende ervaring hebben met de dezelfde configuratie onder dezelfde omstandigheden. Na enkele tientallen vluchten weet je dan exact hoeveel stuwkracht een bepaald commando oplevert en die nauwkeurigheid is nodig om een capsule meteen op de juiste koers naar het ISS te brengen en om een geplande correctie nauwkeurig genoeg te maken dat zonder verdere correcties het ISS bereikt wordt.

Een klep die een milliseconde nodig heeft om te reageren en nog eens een milliseconde om van volledig dicht naar volledig open te gaan. Een raketmotor die een paar milliseconde (als het niet veel langer is) nodig heeft om van 0 naar 100% vermogen te gaan en ook een paar milliseconden o weer van 100% naar 0. Etc. etc. Dat heeft allemaal invloed op de exacte versnelling die de capsule door de hoeveelheid stuwkracht krijgt.
Neem je er de tijd voor en gebruik je meerdere stappen, dan is voor iedere stap 'ongeveer goed' goed genoeg. Je hebt altijd nog een volgende stap met voldoende marge om te corrigeren en je laatste 'ongeveer' zit ruim binnen de marge die je hebt om te kunnen koppelen. Wanneer het in één, hooguit twee keer goed moet zijn heb je veel minder marge om mee te beginnen, omdat je geen ruimte hebt om die marge later weg te werken (en omdat je veel minder tijd hebt om te bepalen hoe groot je marge eigenlijk is). Die één of twee stappen moeten dan veel nauwkeuriger uitgevoerd worden.

SpaceX zal daar ook wel komen, wanneer ze genoeg vluchten hebben gemaakt.
En misschien wordt het met on-board sensoren, hardware en software binnenkort mogelijk om een closed-loop systeem aan boord te hebben dat een directe vlucht in één of twee orbits mogelijk maakt. Net zoals het nu door verdergaande techniek en miniaturisatie mogelijk geworden is om een raket routinematig op zijn staart te laten landen, waar het nog niet zo lang geleden zeer lastig tot vrijwel onmogelijk was.

[MSalters]

Inderdaad, je legt goed uit wat het probleem is. Om je versnelling te meten, moet je de stuwkracht over tijd integreren, en dat delen door de (veranderende!) massa van je raket. F(t)=m(t)*a(t), Δv = ∫ a(t) dt.

Vandaar dus dat goede engineers dat niet doen. Je berekent je versnelling niet, die meet je. Daarvoor heb je een accelerometer. Dat werkt meteen op vlucht 1.

[CivLord]

Klopt.

Maar dan meet je dus het effect van je geplande burn. Dan weet je achteraf of je wel of niet moet corrigeren met een nieuwe burn. Afhankelijk van hoe snel je die correctie kunt plannen en uitvoeren kan je vooraf je hele traject plannen en bepalen in hoeveel orbits je je doel wilt bereiken. Kan de correctie geheel automatisch worden berekend en uitgevoerd? Moet daar eerst nog een engineer naar kijken? De vluchtleider misschien? Moet er nog een stempel op van een nog hogere manager? Wanneer je baan nog niet vrijwel cirkelvormig is moet je een correctie vaak op een specifiek punt uitvoeren. Wanneer de correctie is goedgekeurd kan je met een beetje pech dus nog bijna een volledige orbit moeten wachten.
Hoe beter je het effect van je initiële injection-burn dus kunt voorspellen, en een eventuele laatste correctie, hoe minder tijd je in hoeft te bouwen voor het berekenen, planen, wachten tot het juiste moment en het uitvoeren van correcties.

Je accelerometer kan je na je burn feilloos vertellen wat je versnelling exact geweest is en wat simpel rekenwerk levert je je nieuwe snelheid en exacte baan. Wat je op vlucht 1 alleen niet weet is waarom die nieuwe snelheid 0,1 promille afwijkt van je geplande snelheid. Die 0,1 promille betekent na een rondje om de Aarde wel een verschil van 4 km in je geplande lokatie.

[MSalters]

Hoezo weet je het achteraf? Die accelerometer werkt in real-time. Je burn heeft een geplande duur, ja, maar dat is geen doel. De geplande acceleratie is het doel, en die is afgetekend door de vluchtleiding. Als je burn iets minder krachtig is dan gepland, dan moet die simpelweg ietsjes langer duren om de geplande versnelling te behalen.

En de cirularisatie kan inderdaad het meest efficient op 1 punt in de baan, maar de brandstof-efficiency van een kleine burn is toch te verwaarlozen. Dan kan die best op een ander tijdstip, voor een betere crew-efficiency.

[CivLord]

Klopt. De accelerometer werkt real-time.
Maar er zit tijd tussen het moment waarop de accelerometer een waarde meet, die waarde door de boordcomputer wordt geregistreerd, de boordcomputer deze waarde met de te bereiken waarde heeft vergeleken, de boordcomputer raketmotor opdracht geeft om te stoppen, de kleppen van de brandstoftoevoer hebben gereageerd en de motor op 0% stuwkracht zit. Je moet dus anticiperen. De boordcomputer moet opdracht geven om de motor te stoppen voordat de gewenste acceleratie is bereikt.
Hoeveel tijd die opdracht van te voren gegeven moet worden is bij benadering te bepalen, maar is bij vlucht 1 niet exact bekend. Het gebeurt dus iets te laat of iets te vroeg, waardoor je opnieuw moet corrigeren. Omdat die vertraging van verschillende factoren afhankelijk is, en die factoren onder verschillende omstandigheden anders zijn, duurt het een aantal vluchten voordat je al die factoren onder de verschillende omstandigheden voldoende nauwkeurig bepaald hebt.

[Keypunchie]

Hah, ik had ook jouw vraag en thanks aan @.oisyn voor het antwoord.

Speel sinds een paar maanden een beetje Kerbal Space, niet superfanatiek, maar wel 'serieus'.

Een van de mij zelfgestelde doelen is om een modulair ruimtestation rondom de thuisplaneet te hebben. Heb intussen een manier gevonden om rendez-vous tussen het station-in-aanbouw en nieuwe modules te krijgen, maar moet zeggen dat een object in nagenoeg dezelfde baan krijgen *dichtbij* het andere object echt verdomd lastig is.

Om het dan ook nog eens *efficient* te doen, is al helemaal een uitdaging.

[.oisyn]

Nou heb je met KSP het voordeel dat de standaard launch site op de evenaar ligt, en je ruimtestation waarschijnlijk ook gewoon een inclinatie heeft van 0 graden. Dan hoef je bij launch alleen nog maar te zorgen dat je niet teveel afwijkt van je koers . Ter vergelijking, de ISS heeft een inclinatie van 51,6 graden, dan komt er al heel wat meer planning bij kijken.

Vanilla KSP is imho ook wat karig met de informatie die ze geven, maar nog steeds wel goed te doen. Met KER (Kerbal Engineer Redux) is het appeltje-eitje. Wat je iig moet doen is zorgen dat je de juiste planar angle hebt na launch (wat over het algemeen prima lukt als je gewoon een 90 graden heading aanhoudt), en in een bijne perfecte circulaire baan terecht komt die ofwel een stuk hoger danwel lager ligt dan je station (die ook in een circulaire baan zit). Zet je station als target, en plan vervolgens een manoeuvre node redelijk in de toekomst (zodat je er niet al langs vliegt terwijl je nog zit te pielen), waarbij je een burn doet om naar de baan van het station te komen. Hij laat nu de closest approach zien, en die wil je zo dicht mogelijk bij elkaar krijgen (<1km). Dat doe je door met de + en - de node een hele omwenteling op te schuiven, en daarna te schuiven van plek om te fine tunen. Over het algemeen lukt het me wel om binnen 200m van de target te komen op deze manier

Met KER is het veel simpeler, dan kun je gewoonweg aflezen over hoeveel tijd je de burn moet doen voor de juiste approach

[Keypunchie]

Vanilla idd. En ik heb bewust de baan op 0 graden inclinatie (of laat het 0.1 zijn) en nagenoeg circulair (zal een kilometer schelen tussen apo- en periapsis)

Het makkelijkste vind ik tot nu toe: een lagere circulaire baan en dan een zo laag mogelijke ‘angle of attack’ bij het inhalen (dus gas plannen/geven tot de baan precies de hogere baan raakt, in de buurt van het station*, dat laatste kan soms wat extra orbits kosten) en dan compenseren als ik in de buurt kom. Laatste stukje is dan vooral lastig omdat ik niet erg soepel in de controls van docking mode ben (maar wel heel ongeduldig) en ook niet per se goed de diepte kan inschatten met een wat langwerperige module.

Des te leuker als het gelukt is.

* Respect voor 200m. Ik richt me op minder dan 20km en ben superblij met minder dan 10km! Vanaf daar kom ik er vervolgens wel met beetje branden. Maar dat is dan wel nog een aardige achtervolging

[Reactie gewijzigd door Keypunchie op 25 juli 2024 01:07]

[AgamemnonZ]

Inderdaad mooi nieuws!

Voor evacuaties zijn er altijd genoeg capsules (Soyuz en tegenwoordig ook Dragon) gekoppeld aan ISS. Ze hoeven daar geen nieuwe voor naar boven te sturen zodra het fout gaat.

[mcDavid]

Daar heeft het echt weinig mee te maken. Deze snelle rendez-vous is alléén mogelijk door al enkele dagen vooruit de baan van het ISS zo te verleggen dat deze op het geplande tijdstip precies samenvalt met die van een mogelijke lancering vanaf baikonur.

Bij een mogelijke evacuatie gebruiken de astronauten simpelweg de capsule waarmee ze gekomen zijn. Er worden nooit astronauten in het ISS achtergelaten zonder dat er een capsule beschikbaar is om terug te keren. In het space-shuttle tijdperk liet Rusland zelfs speciaal daarvoor een extra Soyuz-capsule gedocked aan het ISS die in geval van evacuatie gebruikt kon worden door achtergebleven space-shuttle astronauten.

Edit: En wat het "mogelijk" maakt is dus een sterk staaltje planning, synchroniseren van de banen en een raket die de kapsule direct in de juiste orbit brengt.

[Reactie gewijzigd door mcDavid op 25 juli 2024 01:07]

[lasharor]

De vlucht zelf duurt in dit geval een paar uur. Ik denk de voorbereiding en alle andere afhankelijkheden veel problematischer zullen zijn. Vermoedelijk is het niet mogelijk om zomaar een raket de ruimte in te sturen om wat mensen op te halen van het ISS.

[zap8]

Ondanks dat de commerciële capsules een stuk comfortabeler en preciezer zijn kan ik me voorstellen dat in noodgevallen snelheid een voordeel is. 3 uur tov 1 dag (commerciële capsules) is nogal wat tijdsverschil.

[Reactie gewijzigd door zap8 op 25 juli 2024 01:07]

[wica]

Ik vraag mij af, waarom de capsule van SpaceX niet zo snel zouden kunnen?

Voor noodgevallen, lijkt mij de Sojoez-capsule als nog niet geschikt, daar altijd nog een raket voor nodig is.
Anders gezegd, denk ik dat SpaceX sneller een raket klaar heeft staan, dan de russen.

[.oisyn]

Ik vraag mij af, waarom de capsule van SpaceX niet zo snel zouden kunnen?

Natuurlijk kán het wel, maar het is niet nodig (want comfortabel), en het is een wat inefficiëntere burn. Een langere rendezvous scheelt gewoon brandstof, en er is meer tijd voor correcties wat weer een langere launch window geeft en minder koerscorrecties van het ISS zelf behoeft.

En voor noodgevallen hoeft er niemand gehaald te worden, ze kunnen gewoon zelf weg.

[Reactie gewijzigd door .oisyn op 25 juli 2024 01:07]

[HKLM_]

ze kunnen zelf terug vroeger gebruikte ze daar de Soyuz modules voor.

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Crew_Return_Vehicle
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Soyuz_TMA

[Reactie gewijzigd door HKLM_ op 25 juli 2024 01:07]

[CivLord]

Ze zouden het misschien wel kunnen, maar ze vertrouwen de capsule en het hele systeem er omheen nog niet genoeg.

Alles moet uiterst precies. Je hebt maar een zeer kleine marge waarin je correcties uit kunt voeren. Dan moet je exact weten hoe alles onder verschillende omstandigheden in de praktijk werkt. Aan de theorie van papier heb je dan niet veel.
Wanneer je er langer over doet zijn je marges groter en heb je meer tijd/ kansen om extra correcties uit te voeren.

[buutske]

Bij deze snelle vlucht is het ISS bereikt in de helft van de tijd die er eerder nodig was.
Voorheen was dus 6 uur.

[mphilipp]

Dat was al een kortere trip. Vroeger waren ze een dag of 2 bezig om bij ISS te komen.

[dabronsg]

Ach, ik zit met regelmaat meerdere uren in een Nissan Pixo... dat is pas krap.

[ShakerNL]

Ja, maar jij kunt ondertussen nog even uitstappen en de benen strekken.

[TweakerVincent]

[Blasterxp]

Cool man. In 3 uur erheen, 30 rondjes rond de aarde, in 3 uur weer terug, en 's avonds thuis slapen.

[Morkatog]

Hoe hebben ze die tijdsbesparing bereikt?

[fastbikkel]

Wauw, dit is echt rete snel.
Ik had al eens gelezen dat het ze in 6 uur konden doen, dit is echter nog sneller.

[Gluten Parody]

Totaal off-topic, maarre... heb je deze podcast al beluisterd?

“Een Nederlandse sterrenkundige gaat in zee met China om zijn grote droom waar te maken. Wat gebeurde er net na de oerknal? Voor het antwoord op die vraag moet astronoom Marc Klein Wolt naar de achterkant van de maan. Eén probleempje: daar is nog niemand geweest. Als hij in zee gaat met opkomende ruimtemacht China, blijkt samenwerken niet zonder risico.”
https://www.nporadio1.nl/podcasts/de-man-en-de-maan/

[Reactie gewijzigd door Gluten Parody op 25 juli 2024 01:07]

[sjoemie1985]

zit er dan een verschil tussen de voorkant en de achterkant van de maan?
Het is toch het 1 en het zelfde materiaal?
Snap niet echt hoe je informatie op die kant van de maan kan vinden over een vermeende oerknal.

[Gluten Parody]

Als je 'achter' de maan zit, heb je geen last van radiogolven die op aarde worden uitgezonden. Dat blijkt gunstig in het doen van radiometingen. In de podcast wordt eea toegelicht, het is echt een spannend en leuk verhaal!