Canon brengt EOS Ra-camera voor astrofotografie in december uit voor 2820 euro

Canon heeft de EOS Ra aangekondigd, een systeemcamera die specifiek bedoeld is voor gebruikers die onder een nachtelijke hemel bijvoorbeeld sterren en emissienevels willen vastleggen. Deze camera is gebaseerd op de bestaande EOS R-systeemcamera.

De EOS Ra is een gemodificeerde versie van de eind vorig jaar uitgekomen EOS R. De belangrijkste wijziging is een aangepast optisch low-passfilter dat volgens Canon relatief veel licht van de waterstof-alfa spectraallijn op de beeldsensor laat komen. Daardoor vangt de camera tot vier keer meer van het rode licht in de 656nm-golflengte op dan de reguliere EOS R. Dat stelt astrofotografen in staat om de rode kleuren van bijvoorbeeld nevels veel beter vast te leggen.

De Nikon D810A en de Canon 60Da zijn voorbeelden van dezelfde soort camera's die ook specifiek zijn toegerust om dit infrarode licht van objecten in de ruimte vast te leggen. De optische filters van reguliere camera's beperken de doorgifte van rood licht met een lange golflengte, om te voorkomen dat reguliere foto's een rode kleurzweem krijgen. Dat maakte ze niet heel geschikt voor het vastleggen van nevels en gaswolken die licht uitstralen op de H-alfagolflengte.

Canons nieuwe camera heeft naast het speciale low-passfilter ook enkele andere eigenschappen die specifiek voor astrofotografen zijn toegevoegd, waaronder een vergroting van 30x bij zowel de elektronische zoeker als bij de lcd op de achterkant. Dat is een stuk hoger dan de maximale vergroting die camera's doorgaans toelaten, waardoor het eenvoudiger is om preciezer handmatig scherp te stellen op bijvoorbeeld sterren. Verder zou de EOS Ra ook nog moeten kunnen scherpstellen bij weinig licht; de hoge gevoeligheid van de autofocus gaat tot -6 EV.

Verder is Canons nieuwe astrofotografiecamera gelijk aan de EOS R. Het toestel heeft een 30,3-megapixelsensor van het fullframeformaat, een kantelbaar 3,2"-touchscreen op de achterkant en een elektronische zoeker met een oledpaneel met 3,7 miljoen beeldpunten. Momenteel kost de normale Canon EOS R zo'n 2000 euro, terwijl de EOS Ra vanaf december uitkomt voor een adviesprijs van 2820 euro.

Canon EOS Ra

Door Joris Jansen

Redacteur

06-11-2019 • 12:04

49

Reacties (49)

Sorteer op:

Weergave:

Volgens mij is het juist het verwijderen van het low-pass filter dat deze camera uniek maakt. In normale camera's wordt veel infrarood gefilterd voor mooie plaatjes, voor astro-fotografie wil je die infrarood wél op je sensor.

Zoals ook te lezen in jullie eigen vorige bericht: "Fanatieke astrofotografen die hun camera's op telescopen monteren, laten hun camera's dan ook vaak modificeren waarbij het infrarood- en het lowpass-filter voor de sensor wordt verwijderd."
- nieuws: Nikon kondigt variant van D810 aan voor astrofotografie

[Reactie gewijzigd door DominoNL op 23 juli 2024 05:23]

De belangrijkste wijziging is de toevoeging van een low-passfilter dat volgens Canon relatief veel licht van de waterstof-alfa spectraallijn op de beeldsensor laat komen. Daardoor vangt de camera tot vier keer meer van het rode licht in de 656nm-golflengte op dan de reguliere EOS R.
Volgens mij ook ja, een filter kan alleen maar dingen verminderen. Bij een low-pass filter, worden alle lage frequenties doorgelaten en de hogere gedempt.

[Reactie gewijzigd door Frozen op 23 juli 2024 05:23]

Een lowpass filter in een camera slaat niet op optische frequenties (kleuren), maar op spatiele frequenties (scherpte).
Omdat een camera met gekleurde pixels (bijvoorbeeld een Bayer-patroon) werkt, wordt de afbeelding een klein beetje geblurd, om te voorkomen dat heel kleine details tot vreemde kleurpatronen leiden. Tevens om aliasing te voorkomen. Dat gebeurt door een low pass filter net vóór de sensor.

Onderdeel van dat low pass filter (maar wel een los element) is een filter dat (infra)rood licht absorbeert - iets wat je niet wilt als je naar de 656 nm lijn wilt kijken.

Zie bijvoorbeeld deze interessante link voor meer uitleg en plaatjes.
Omdat een camera met gekleurde pixels (bijvoorbeeld een Bayer-patroon) werkt, wordt de afbeelding een klein beetje geblurd, om te voorkomen dat heel kleine details tot vreemde kleurpatronen leiden.
en die "vreemde kleurpatronen" noemt men moiré.
Wat is hier zo speciaal aan dan? Bij Nikon kon je een paar jaar terug ook al je camera aan laten passen. Dus een camera zonder low-pass filter e.d of aanpassen voor infrarood.
Alleen als je als amateur aan planeetfotografie doet heb je iets aan infrarood (>700nm). Als je gewoon foto's van de sterren(stelsels) en nevels wilt maken heb je weinig aan infrarood licht. Daarom is zo goed als elke amateurtelescoop (en cameralens) geoptimaliseerd voor zichtbaar licht (400-700nm) en dus onscherp of zelfs uit focus in het infrarode spectrum, dus wil je een filter dat dit licht tegenhoudt omdat je camerasensor anders dit onscherpe infrarood ziet en je dus onscherpe foto's krijgt. Waarom verwijdert men dan soms de low-pass filter uit een camera? Omdat de low-pass filters van zo goed als alle camera's veel minder rood licht doorlaten dan er daadwerkelijk is te zien. Vooral de H-alfa-emissielijn (656nm) wordt benadeelt, dus hop, low-pass filter eruit en een UV/IR-filter ervoor in de plaats: https://stargazerslounge....d96acaf17dec9229cf2d6.jpg

Planeetfotografie doe je niet met een systeem- of spiegelreflexcamera, maar met een (gespecialiseerde) webcam.
Als je gewoon foto's van de sterren(stelsels) en nevels wilt maken heb je weinig aan infrarood licht.

Dat is voor 99% waar, het kan namelijk wel in bijna-infrarood (NIR, tussen de 700 en 1000nm grofweg).
Josh Smith heeft dat geprobeerd bijvoorbeeld: https://www.astrobin.com/269550/?nc=user. Ik heb het ook wel gedaan, maar om nou te zeggen dat de resultaten echt geweldig zijn, nee dat niet. Hier wat probeersels van mij van de Paardenkopnevel, de Apenkopnevel en een sterrenstelsel (geschoten vanaf een remote observatory in Nerpio, Spanje). Het is wel een beetje leuk om door het stof heen te schieten, maar het houd niet over. Als je dat echt in IR wilt doen heb je een enorme spiegeltelescoop nodig (zonder IR blokkerende coatings in de optische trein) en waarschijnlijk iets als een EM-CCD of ander absurd duur apparaat, en dan nog fotografeer je in feite "warmte" dus de atmosfeer werkt ook niet mee.

[Reactie gewijzigd door uruviel359 op 23 juli 2024 05:23]

Dat zou je denken inderdaad, maar Canon zegt hier het volgende over:

Net als de Canon EOS 20Da en daarvoor de Canon EOS 60Da is de Canon EOS Ra gevoeliger voor infraroodlicht dankzij een aangepast optisch low-passfilter dat zich voor de beeldsensor bevindt. "Het filter is zo ontworpen dat het niet alleen de doorgang van elektromagnetische straling binnen het zichtbare spectrum toestaat, maar ook de overdracht van een bepaalde lichtemissie bij de bijna-infrarode golflengte van 656 nm [nanometer] mogelijk maakt"
Tot zojuist stond het iets anders in het artikel, nu klopt het inhoudelijk iig (alleen grammaticaal nog niet helemaal ;)).
Inderdaad, check mijn quote maar. Het is een beetje vreemd dat de auteur zijn fout op deze manier probeert te verhullen en het in jouw schoenen schuift.

[Reactie gewijzigd door Frozen op 23 juli 2024 05:23]

Inderdaad verwarrend. Het gaat om het vervangen van het standaard filter door een low-pass filter.
Hoewel ik me afvraag wat er dan nog gefilterd word.
Het volledig verwijderen van het standaard filter heeft waarschijnlijk negatieve bijwerkingen? Ik kan me voorstellen dat de scherpte wellicht niet meer optimaal is omdat lenzen er voor gemaakt zijn dat er nog een filter voor zit, wat een kleine invloed heeft op de weg die het licht aflegt.

Dat issue kom je ook tegen als je lenzen gebruikt op bodies van andere merken die daar niet voor bedoeld zijn.
Uniek in het Canon assortiment misschien maar andere merken zoals Fuji werken al vele jaren zonder low pass filter (vandaar dat ze X-trans ipv Bayer sensor gebruiken).
Bij dergelijke bedragen zou ik toch voor een gekoelde astronomische camera van een merk als ZWO of SBIG kiezen. Een DSLR is vooral bedoeld voor een lage/goedkope instap in de astrofotografie.
Ja, thermische ruis is een groot probleem met astrofotografie vanwege de lange sluitertijd. Zelf heb ik veel met CCDs en astronomische CMOS cameras gewerkt zoals de QHY23 en ZWO ASI lijn, beide kunnen koelen tot -40C onder omgevingstemperatuur. Het enorme nadeel met dat soort cameras is helaas dat je een losse voeding (12V) en computer nodig hebt, wat werk in "het veld" lastiger maakt. Volgens mij is dit ook niet zozeer bedoeld voor deep space photography (shameless plug https://astrophotography.nl/) want een goede ZWO of QHY camera heb je voor hetzelfde bedrag of zelfs goedkoper. Dit lijkt me eerder voor wide-field opnames en timelapses (scheelt ook een hoop gedoe met tracking / guiding in het veld). Overigens kun je in Nederland ook je Canon laten ombouwen door Dutch Digital Works http://www.teleskopen.nl/...era-modification-service/ maar let wel op dat dan voor dagelijks gebruik de witbalans dan totaal verkeerd is, maar je kunt altijd weer een IR filter op je objectief schroeven natuurlijk :p

[Reactie gewijzigd door uruviel359 op 23 juli 2024 05:23]

Het enorme nadeel met dat soort cameras is helaas dat je een losse voeding (12V) en computer nodig hebt, wat werk in "het veld" lastiger maakt.
Hier zijn ook wel oplossingen voor, zoals de EAGLE line van Primalucelab. Powerbank erbij en je telescoop + camera bedienen vanaf je tablet.
Zeker wel, maar op dat moment ben je al wel redelijk geïnvesteerd in de hobby. Zeker als je een stevige montering erbij hebt om te tracken is een powerbank vaak niet voldoende om een nacht plaatjes te schieten, en zit je al met een dikke motorboot accu te slepen :+
Het verhaal over scherpstellen?
"Verder zou de EOS Ra ook nog moeten kunnen scherpstellen bij weinig licht; "

Ik mag toch wel aannemen dat bij Astronomie de instelling 'oneindig' redelijk standaard zal ziin......
Dus dat het licht voor alle reële doeleinden recht en parallel de lens in komt.
Als je met een (tele)lens fotografeert is oneindig niet altijd de stand waar de sterren scherp zijn. Bij mij (Nikon) is het net voor oneindig scherp. Als je de camera achter een telescoop hangt, dan heb je sowieso niet meer te maken met de instelling 'oneindig'.
Bij astrofotografie is scherpstellen ontzettend belangrijk en tegelijkertijd niet altijd makkelijk.
Lijkt me geweldig om eens een keer wat mooie foto's van de nachtelijke hemel te schieten. En misschien er een mooie timelapse van te maken.

Maar 2820 euro voor die enkele keer is me dat toch iets te duur.
Helaas is er 's nachts zoveel lichtvervuiling dat het maken van mooie nachtelijke hemelfoto's op veel plaatsen erg moeilijk is (vooral in de randstad). Misschien dat je op de hondsrug in drente of op de waddeneilanden nog een beetje mooie plaatjes kunt schieten :)

Maar foto's als deze zul je met de Canon EOS Ra helaas niet kunnen maken:

https://www.spacetelescope.org/images/opo0613c/

Tip: Andromeda vind je ergens in de buurt van casiopea:

https://www.space.com/425...y-overhead-this-week.html

<

Edit: @uruviel359 hieronder: dat is erg knap gedaan! In bepaalde omstandigheden, en met het juiste filter, kun je dus zelfs in steden nog redelijk mooie plaatjes schieten :)

Edit2: ik zie dat ik qua technische kennis wat achterloop: IDAS LPS of CLS filter? Okay, check ;)

[Reactie gewijzigd door John Stopman op 23 juli 2024 05:23]

Met een snelle lens (f/2 ofzo) is Andromeda goed te doen, ook vanuit de stad. Zeker als je een filter gebruikt dat de lichtvervuiling tegengaat zoals een IDAS LPS of CLS filter (die ook als clip-on beschikbaar zijn). Dit was vanaf een dak in de binnestad van groningen ). Op de Schiermonnikoog of bij het Lauwersmeergebied (officiële dark sky parks) kun je hem ook wel vagelijk met het blote oog zien (zeker met een kleine telescoop of verrekijker) als je geluk hebt (helder, geen maan, mooi hoog in de lucht).

Edit: CLS en LPS filters blokkeren een bepaald deel van het spectrum, meestal rond de emissiebanden van kwik (Hg) en natrium (Na) lampen, die veel in straatverlichting gebruikt worden (de klassieke witte en oranje snelwegverlichting bijvoorbeeld). Door dat licht te blokkeren ontvangt de sensor meer licht in de interessante delen (ten koste van een deel van de kleur vaak). Je kunt ze in alle soorten en maten kopen. Helaas hebben ze hun langste tijd wel gehad omdat we steeds vaker op LED overstappen. LED heeft vaak een veel breder emissiespectrum wat filteren eigenlijk onmogelijk maakt. Het enige wat dan nog overblijft is smalband (narrow band). Smalband laat een heel specifiek soort licht door, vaak emissiebanden voor bepaalde ionen (zoals Hydrogen-alpha, Sulfur II en Oxygen III), dan kun je zeer nauwkeurig dat licht isoleren (op de 3nm nauwkeurig als je een zak geld hebt) ... maar het aantal emissienevels die je leuk kunt fotograferen daarmee is eigenlijk wel op 1 hand te tellen.

[Reactie gewijzigd door uruviel359 op 23 juli 2024 05:23]

Nice. Heb je de specs van de apparatuur die je hiervoor hebt gebruikt ?
Jawel, dit was:

Imaging telescopes or lenses:
Celestron EdgeHD 8, Starizona Hyperstar 3
Imaging cameras:
QHY10
Mount:
SkyWatcher AZ EQ6 GT
Guiding telescope:
Orion Mini Guide Scope 50mm
Guiding camera:
Orion Starshoot AutoGuider
Filters:
Optlong L-pro
Accessories:
Starizona Microtouch Autofocuser

Ziet er ongeveer zo uit al had ik er daar een andere camera opgeschroefd (ASI 1600MM Cool)

[Reactie gewijzigd door uruviel359 op 23 juli 2024 05:23]

Mooi ! Dacht al een hyperstar te zien idd. Welke kant van de stad zit je ? Ik woon vlakbij het stadion, erg veel lichtvervuiling daar. Dat weerhoudt mij een beetje om er echt mee te beginnen.
Dit was vanaf een dak van een appartementencomplex bij het Boterdiep :+
Ik weet eigenlijk niet of ik het kan aanraden als je niet mobiel bent (al zit je met een uurtje rijden wel op de donkerste plek van Nederland, dus dat is altijd een hele goede optie). Vanuit de binnenstad kun je deep space RGB eigenlijk wel vergeten, tenzij je meer geduld hebt dan ik. Smalband is wel een optie, maar dat is best een redelijke investering (filters, filterwiel, etc).
Daar zat ik idd wel aan te denken. Iemand waar ik veel contact mee had, een beetje een autoriteit op dat gebied met een beest van een telescoop (C11 HD) in een dome op zijn huis had al veel moeite met het schieten van mooie plaatjes. Nou verwacht ik ook geen hubble foto's maar wel zoiets wat jij hebt geschoten vanaf je huis.
Het is echt vechten tegen de lichtvervuiling. De signaal/ruis verhouding is gewoon matig, dus je bent altijd sky-limited in je opnametijden. Nu is ruis nog tot daar aan toe, maar hoe wijder je veld hoe meer ellende je ook hebt van de gradiënten in de lucht, en die zijn nauwelijks goed te corrigeren (Pixinsight Dynamic Background Extraction /kan/ wel maar het is echt niet ideaal). Ik heb er inmiddels meer geld inzitten dan ik wil toegeven, en nog doe ik bijna al mijn opnames nu vanaf een telescoop in Spanje die ik gekocht heb aldaar (en de plek huur). Als ik een nieuw setje zou kopen zou ik voor een EQ6 montering gaan, met een Rowe-Ackermann-Schmidt (RASA) 11", een minifilterwiel (je kunt zo'n adapter laten maken zodat je niet te veel van de corrector plate bedekt) en een ZWO ASI183MM Pro en dan honderden korte opnames stacken om de ruis uit te middelen. Maar ja ... bankrekening.

[Reactie gewijzigd door uruviel359 op 23 juli 2024 05:23]

Mja, inderdaad. Het moet wel een betaalbare hobby blijven natuurlijk. Bedankt voor je input.
Laat mij je niet tegenhouden hoor! Het is een prachtige hobby :D en draag iedereen die het probeert een warm hart toe (en altijd welkom om ideeën uit te wisselen). Deze komen ook gewoon uit Groningen

Hart nevel
Californië nevel
Paardenkopnevel
Iris nevel

Maar als ik één ding geleerd heb van deze hobby is het geduld en met frustratie leren omgaan :+
Schitterend, vooral de Paardenkop, dat is en blijft mijn favoriete nevel. deze komen van het dak van je appartementencomplex ?
Yep :-) met uitzondering van de Iris nevel (die komt uit Leeuwarden in de achtertuin van mijn ouders, maar zelfde idee).

Edit: belangrijk om op te merken is dat die paardenkop (naast dat ie gespiegeld is, oeps :p) geschoten is met een Hydrogen Alpha filter en een Near-Infrared filter en was maar een probeerseltje, dit jaar nog maar weer even proberen!

[Reactie gewijzigd door uruviel359 op 23 juli 2024 05:23]

Ben wel benieuwd waarom je denkt dat zulke foto's van Cassiopeia (of een ander sterrenbeeld) niet met de Canon EOS Ra te maken zijn.
Andromeda is zo achterlijk groot dat je het zelfs met het blote oog kan waarnemen. Met weinig lichtvervuiling en weten waar die is kan je het zeker vinden. Pak een verrekijker met een lage vergroting en je gaat hem zeker vinden. Vrij makkelijk.
Ja, en het blijft niet bij dat bedrag. Voor een beetje een goed belicht en scherp plaatje, zal je ook een meebewegende statief kop moeten aanschaffen (de aarde draait best snel...).

Maar het meest vervelende wat mij betreft... Je zult bij voorkeur op een koude donkere plaats gaan staan. Ik zie mezelf niet vlug in de avond/nacht naar een verlaten plaats gaan zonder lichtvervuiling (waar vind je dat uberhaupt in Nederland?). En al helemaal niet tijdens een heldere nacht in de winter. Brrr...

En dan nog. Je bent geen Hubble. :)

[Reactie gewijzigd door KopjeThee op 23 juli 2024 05:23]

Op Schokland bijvoorbeeld kan het knetterdonker zijn.
Van full spectrum weet ik dat camera's gewoon ontdaan kunnen worden van het filter, voor bijna iedere camera is er wel een howto te vinden. Een ander filter plaatsen lijkt mij dan ook mogelijk en misschien een idee om het op een oude body te proberen.
Voor een timelapse kan je prima met je eigen camera uit. Deze camera's worden gebruikt om bijvoorbeeld nebula's vast te leggen en in combinatie met een sky tracker, dus echt deep sky imaging. Maar dan hebben we het over 100 afbeelding van (bv) 90 seconden die gestacked worden voor 1 single image.
Ik vraag me dan af of de camera ook voor gewone fotografie gebruikt kan worden, die rode zweem kun je dan toch digitaal vanuit de RAW file wel wegfilteren.
Het vermengd zich wel met de zichtbare kleuren. Het kan dan best zijn dat de correctie elke keer anders is, want buiten vang je veel meer licht buiten het spectrum dan binnen en er zit een verloop in.

Hierdoor kan het dus zijn dat als je corrigeert op een object dichtbij, dat de lucht helemaal uitgebeten is, maar als je de lucht rechttrekt je onderwerp er niet meer uitziet. Niet echt ideaal dus.

Wat evt wél kan is een filter op de lens schroeven die het tegen houd.

[Reactie gewijzigd door Fairy op 23 juli 2024 05:23]

Duidelijk, de sensor zal eerder gesatureerd zijn wat dat betreft en afhankelijk van het moment van de dag/bewolking etc telkens weer anders...

Een filter op de lens, dat worden een stuk of 6 filters e die telkens er weer af als je een andere body gebruikt.

Uiteindelijk kan je beter zo nu en dan eens een camera huren hiervoor en dan een meer dedicated stuk gereedschap.

Of je moet alleen maar sterren staren natuurlijk, maar dan nog zou wat meer dedicated spul wellicht beter kunnen leveren.
die rode zweem kun je dan toch digitaal vanuit de RAW file wel wegfilteren.
Vergeet niet dat met IR gevoelige sensoren bomen, gras en andere begroeiing er als albino's uit zien. Maargoed, met een IR filtertje op je lens ook opgelost.
Niet helemaal correct. Zonder 'hot mirror' ziet je sensor het verschil niet tussen infrarood, ultraviolet en de andere kleuren en krijg je een soort van vervaagde jaren 70 foto met fletse kleuren. Waar jij het over hebt is een sensor waar de hot mirror vervangen is door 1 die alleen infrarood licht doorlaat en de rest niet. Omdat wij geen infrarood kunnen zien krijg je een rood/witte foto, omdat rood de kleur is die net voor het infrarode spectrum zit. (Stel dat de mens kan geen rood zou kunnen zien; dan zou rood 'infrageel' heten en alles als geelig/wit worden weergegeven).
Waar jij het over hebt is een sensor waar de hot mirror vervangen is door 1 die alleen infrarood licht doorlaat en de rest niet.
Juist ja. De gelinkte foto is inderdaad gefilted naar "monochroom" IR.

Met m'n IMX290 (CCTV/Astro sensor met relatief klein IR bereik (NIR)), zonder enig kleurfilter, zijn bomen en dergelijk knalroze :D .

[Reactie gewijzigd door SirNobax op 23 juli 2024 05:23]

Het probleem met dergelijk grote toestellen is het gewicht aan je telescoop en de balancering en bevestiging aan het oculair gedeelte. Er komt behoorlijk torsie op de bevestiging en ik heb liever dan een kleiner en compacter (lichter) toestel zoals een Canon Eos 100D of een gemodificeerde webcam, waarbij de IR-cut filter eruit gehaald is.
Een willekeurige astrofotografie setup, denk aan dedicated ZWO, SBIG, ATIK, met filters en noem maar op weegt richting de kilogram a anderhalf. Denk dat een beetje degelijke telescoop geen moeite heeft met 660 gram hoor!
"Daardoor vangt de camera tot vier keer meer van het rode licht in de 656nm-golflengte op dan de reguliere EOS R"

Ben ik de enige die zich dan afvraagt of met "vier keer meer" wordt bedoeld: vier keer zoveel, of vier keer erbij, dus vijf keer zoveel?
In de fotografie rekenen we met stops licht meer of minder, wat zich weer vertaald in factoren. Een stop meer licht is 2 keer zo veel licht, een stop minder licht is de helft van het licht. Vier keer meer licht kun je het beste dan vertalen naar 2 stops meer licht, of vier keer zoveel licht. Een soort samentrekking van die twee.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.