Wetenschappers van het roboticalab van het Zwitserse EPFL hebben een kunstmatige huid ontwikkeld die het gevoel van aanraking kan simuleren. De huid kan onder andere gebruikt worden voor hulp bij medische revalidatie en voor het verbeteren van vr-ervaringen.
De kunstmatige huid kan met haptische feedback het gevoel van aanrakingen nabootsen. Dit is mogelijk door het gebruik van vibraties en het uitoefenen van druk. De huid bevat pneumatische aandrijvers die een membraanlaag vormen. De kunsthuid vibreert wanneer deze vol wordt geblazen met lucht. Op deze manier wordt de tastzin gestimuleerd. Deze aandrijvingen kunnen worden aangepast naar verschillende drukgevoeligheden met frequenties van maximaal 100Hz, wat gelijk staat aan 100 impulsen per seconde.
De huid is gemaakt van siliconen en flexibele elektrodes die gemaakt zijn van een mengsel van vloeibare en solide gallium. De elektroden meten de bewegingen van de huid. Deze informatie wordt gestuurd naar een microcontroller, die met deze data de haptische feedback afstemt naar aanleiding van onder andere de bewegingen van gebruikers. De kunsthuid kan tot vier keer zijn originele grootte worden uitgerekt en kan een miljoen cycli van uitrekken en verslappen doorstaan.
Volgens EPFL kan deze huid onder andere gebruikt worden bij medische revalidatie en voor het verbeteren van vr- en ar-applicaties. In de medische wereld zou de technologie onder andere gebruikt kunnen worden voor het testen van de positiezin. Dit is het vermogen van een patiënt om de positie van het eigen lichaam te signaleren. In vr zouden gebruikers via de huid bijvoorbeeld digitale voorwerpen in het echt kunnen voelen.
Momenteel heeft EPFL de huid enkel getest op vingers van mensen. De volgende stap is het ontwikkelen van een volledig draagbaar prototype. Dit prototype moet onder andere gebruikt worden voor het stimuleren van een menselijk lichaam tijdens een onderzoek naar hersenactiviteit tijdens experimenten met magnetische resonantie, wat onder andere wordt gebruikt voor het maken van mri-scans.