Als de bakker bepaalt dat ik alleen krentenbollen kan kopen met een snee witbrood dan is dat helemaal legitiem in Nederland.
Legitiem misschien, maar niemand accepteert het. De ene vindt witbrood niet te pruimen, de ander de krentenbollen niet, en met @
TheHeavySoldier 's
4 brooden, 3 donuts en 7 stokbroden betreft, die donuts vind ik veel te zoet, die stokbroden zijn na ontdooien niet meer lekker 7 is dus veel te veel. Dan heeft iedereen de keus om naar een andere aanbieder te gaan die het wel los verkoopt.
Alleen kan je een specifieke film niet vergelijken met een algemeen product brood. Je kan hoogstens zeggen dat als Disney film X alleen in abbo-vorm aanbied, je bij de Blokker een andere film haalt. En dat is ook volledig legitiem.
Precies, doordat je die film X niet ergens anders, tegen andere voorwaarden kan verkrijgen gaan mensen voor de onofficiële versie. Die andere film bij de blokker is namelijk niet vergelijkbaar.
Strikt genomen, is het ook geen natuurlijk recht dat die contentmaker heeft. Ja hij kan het product voor zichzelf houden, dan heeft niemand er wat aan en levert het niets op. Maar net zoals jij het verhaal dat ik verzon aan jou vertel weer door kan vertellen aan jou kennissen, zo is dat ook met het verhaal in filmvorm. Zonder vertoning is het waardeloos. Film en andere media zijn gemaakt om gedeeld te worden.
Dát is de natuurlijke situatie. De staat, de wetgever, geeft echter de contentmaker de gunst om zijn verhaal exclusief, in een monopoly-positie te verdelen zodat die contentmaker de investeringen die gedaan zijn om die content te maken terug kan verdienen. HET IS EEN GUNST.
Zo is het ook begonnen met de boekdrukkunst. Als iemand een boek geschreven had, kon hij dat bij een drukkerijen laten drukken waarvoor die drukkerij grote kosten moest maken. Om die drukkerij te beschermen tegen het steeds maar wisselen door de schrijver van drukkerij, is het auteursrecht bedacht.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kopijrecht
https://nl.wikipedia.org/wiki/Boekenwet_1803
Echter sindsdien is het uitgebreid naar de schrijvers, naar andere soorten werken (muziekschrift, fotografie, muziekopnames, film, portretrecht), allemaal terecht maar is het ook verbreed in allerlei opzichten. Enerzijds is de beschermingsduur verlengt tot het absurde, anderzijds is, met name bij het beeldrecht, dit nu zover gaand dat een kunstenaar bezwaar kan maken als een kunstwerk verplaats moet worden, bezwaar kan maken tegen afgeleide werken en een architect bezwaar kan maken als een werk aangepast moet worden, enzovoorts. Dat laatste is tot in het absurde.
Drie voorbeelden:
- In de stad Blokzijl, aan de sluis tussen het Noorderdiep en de havenkolk stond begin 18e eeuw een herberg genaamd “In den Gouden Walvisch”. Uitbaatster was een vrouw genaamd Kaatje. Tegenwoordig bevind zich hier een
restaurant dat naar deze vrouw genoemd is en sinds 1978 een Michelinster heeft. De toenmalige eigenaars van het restaurant lieten
in 1989 een beeldje maken van deze vrouw, plaatsten dit voor hun restaurant en wilden dit later gebruiken als logo op hun menu's en briefpapier. De beeldenmaker en diens erfgenamen hebben dit laatste verboden want het auteursrecht licht bij hen.
- In Zelzate, op het terrein van ArcelorMittal Gent staat een gebouw dat daar is neergezet in opdracht van ArcelorMittal ter promotie van roestvrij staal. Het dak van dit gebouw is gemaakt van roestvrij staal. De architect, in mijn ogen een volslagen idioot, heeft er echter geen rekening mee gehouden dat dit dak vuil zou worden. Schoonmaken was alleen mogelijk door het inhuren van een grote kraan, hetgeen een kostbare operatie is. Met dit probleem geconfronteerd, wilde ArcelorMittal aan het gebouw een constructie maken waarmee schoonmakers het dak konden schoonmaken. De architect heeft dit verboden. Het enige waar de architect mee akkoord wilde gaan is een soort sprinkler-installatie op het dak waarmee het dak afgespoeld kan worden.
- Foto's van
het Atomium in Brussel mochten tot in 2016, en in veel andere landen nog steeds niet gepubliceerd worden.
De erfgenamen van ingenieur André Waterkeyn bewaakten actief het auteursrecht op afbeeldingen van het Atomium.
Het
auteursrecht op het atomium vervalt op 1 januari 2076. Het Belgisch parlement keurde echter een wetsvoorstel voor
panoramavrijheid goed op 16 juni 2016. Het gevolg is een
schimmige situatie wereldwijd waarin niet alleen commerciële maar zelfs amateurfotografen niet meer vrij hun kunst uit te oefenen omdat er zich mogelijk in de achtergrond een auteursrechtelijk beschermd werk kan zijn, hetzij een beeld, maar ook een brug of gebouw of eigenlijk alles wat ontworpen of gemaakt is door mensen.
Tot slot wil ik nog aanstippen dat diverse criminele organisaties al hebben geprobeerd om auteursrecht te claimen over werken die al in het publieke domein waren gegaan (door het verlopen van het het oorspronkelijke auteursrecht) of waarvan de auteur onbekend is (meestal omdat het al oud was en ergens spontaan ontstaan).
Een bekend voorbeeld is
'Happy Birthday to you' waarvan het copyright in 1935 werd geclaimd op naam van Preston Ware Orem (gestorven 1938) en Mrs. R. R. Forman door Clayton F. Summy Publishing Company, in 1988 overgenomen door
Warner/Chappell Music, Inc. dat tot nu toe vol houdt dat het copyright tot minstens 2030 behouden blijft. Kosten om dit te publiek te zingen, bv met een scouting groep, in een school of kinderopvang, op een terras of in een restaurant: $700.
Het lied is heeft bekendheid gekregen door Patty & Mildred Hill en hun boek '
Song Stories for the Kindergarten' uit 1912 maar de bekende tekst en melodie zijn ook gepubliceerd in 1911 in 'The Elementary Worker and His Work', maar de tekst werd ook gepubliceerd in 1901 in de '
Inland Educator and Indiana School Journal, werden door de zusters Hill gezongen vanaf 1893, en er zijn diverse verwijzingen naar soortgelijke liederen.
Het in 1935 geclaimde copyright zou alleen betrekking hebben op het piano-arrangement van Preston Ware Orem en Mrs. R. R. Forman maar Clayton F. Summy Publishing Company en Warner/Chappell Music, Inc. proberen dit uit te breiden naar alle versies van het lied.
https://en.wikipedia.org/wiki/Happy_Birthday_to_You
[url=https://www.unhappybirthday.com/]
Soortgelijke claims zijn gemaakt door
*
The Richmond Organization, Inc. en Ludlow Music, Inc. voor
This Land is Your Land uit 1940 van Woodie Guthie die het in 1945 gepubliceerd had met de woorden
"This song is Copyrighted in U.S., under Seal of Copyright # 154085, for a period of 28 years, and anybody caught singin it without our permission, will be mighty good friends of ourn, cause we don't give a dern. Publish it. Write it. Sing it. Swing to it. Yodel it. We wrote it, that's all we wanted to do." Deze organisaties registreerden copyright in 1956 en probeerden het te vernieuwen in 1984.
* The Richmond Organization, Inc.voor
We Shall Overcome waarvoor copyright was geregistreerd in 1960 als werk van Zilphia Horton, Guy Carawan, Frank Hamilton, en Pete Seeger maar is oorspronkelijk van Charles Albert Tindley (gestorven 1933) uit 1901. Het copyright op de versie die zij hadden geregistreerd, gepubliceerd in People Songs Bulletin 3, in 1948 verviel in 1976. Pete Seeger had het destijds laten registreren om te voorkomen dat Hollywood er mee aan de haal zou gaan, hoe ironisch.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Copyfraud
https://en.wikipedia.org/wiki/Copyfraud
Geldwolven zullen altijd proberen aan de haal te gaan met werk van anderen. Dat is nog erger dan de copyrightschendingen doordat mensen delen wat ze mooi vinden. Helaas is wat geldwolven doen legitiem en liefdewerk illegaal.