Stratolaunch krijgt grotere raketten om satellieten vanuit de lucht te lanceren

Stratolaunch Systems, het bedrijf van Microsoft-oprichter Paul Allen, is van plan om twee nieuwe raketten en een ruimtevaartuig te ontwikkelen die het enorme zesmotorige Stratolaunch-vliegtuig op termijn moet gaan lanceren. De nieuwe raketten zijn beduidend groter dan de Pegasus-raket.

Stratolaunch Systems gaat onder meer het Medium Launch Vehicle ontwikkelen, een raket die vanaf 2022 klaar moet zijn om te worden gebruikt voor lanceringen. De raket moet 3500kg aan vracht in een lage baan om de aarde kunnen krijgen. Daarnaast wordt een zwaardere variant ontwikkeld, het Medium Launch Vehicle - Heavy. De ontwikkeling van deze raket, die een lading van maximaal 6000kg in een lage baan om de aarde kan brengen, bevindt zich nog in een vroege fase.

Tot slot bestudeert het bedrijf van Allen hoe het een herbruikbaar ruimtevaartuig kan maken, de Space Plane. Dit toestel lijkt een beetje op een kleine versie van de Space Shuttle en heeft wellicht de codenaam Black Ice. De Space Plane moet niet alleen vracht vervoeren zoals de andere twee, nieuwe raketten; het ruimtevaartuig heeft volgens het bedrijf ook niet nader toegelichte 'geavanceerde capaciteiten' die bedoeld zijn om te worden gebruikt in een baan om de aarde. Waarschijnlijk gaat het daarbij in ieder geval om het uitvoeren van bepaalde manoeuvres in de ruimte.

Stratolaunch raketten

Tot nu toe heeft het bedrijf al tests uitgevoerd met de bestaande Pegasus, een raket van het door Northrop Grumman overgenomen bedrijf Orbital ATK. Een iets grotere variant van de Pegasus-raket kan grofweg 450kg in een lage baan om de aarde brengen. Het idee is dat de Pegasus, de nieuwe raketten en de Space Plane, al hangende onder de vleugel van het Stratolaunch-vliegtuig, tot een hoogte van 10 kilometer worden gebracht, waarna ze worden afgevuurd. Allen hoopt dat dit een goedkopere manier is om satellieten in een lage baan om de aarde te krijgen, dan via de traditionele methode van een draagraket zoals de Falcon 9 van SpaceX.

Het Stratolaunch-vliegtuig moet zijn eerst officiële vlucht nog maken; het is nog onduidelijk wanneer die precies zal plaatsvinden. Het is het grootste vliegtuig ter wereld op basis van de vleugelspanwijdte van 117 meter. In maart werd tijdens taxiën een snelheid van 74km/u gehaald en in 2017 zijn alle zes motoren al eens ontstoken tijdens een test. Deze tests zijn belangrijk, omdat het enorme, 540.000kg wegende vliegtuig een startbaan van minimaal 3,7km nodig heeft om in de lucht te komen.

Stratolaunch

Door Joris Jansen

Redacteur

20-08-2018 • 21:24

49

Reacties (49)

Sorteer op:

Weergave:

Als we al het geld van concurrerende overheden en prive-bedrijven in een gezamenlijke "mensen" pot hadden gegooid vanaf 1960 woonden er nu mensen op mars.
Concurrentie en one-upmanship kunnen ook drijfveren zijn om sneller progressie te boeken, kijk maar naar de space-race in de jaren 60 en de huidige commerciëlen (SpaceX, Blue Origin, Rocket Lab, Vector Space, en vele andere). Zonder deze concurrentie zouden zowel de USSR als de USA bij lange na niet zo veel geld beschikbaar gesteld als ze uiteindelijk gedaan hebben, idem voor de genomen risico's.
De spacerace, OK,
maar daarna is het totaal ingestort, tot we nu, na de jaren 60 nu eindelijk met een falcon-heavy weer eens naar de maan zouden kunnen gaan. Dus uiteindelijk 40 jaar stilstand
Mjah... de mars rover, space shuttle en hubble telescoop waren totaal niet belangrijk.
Dat was geen vooruitgang in het veroveren van de ruimte, daar moet ik hem gelijk in geven.
Waarom niet?

Dat zijn best belangrijke projecten geweest, misschien wel belangrijker dan een man op de maan zetten.
Dat hangt natuurlijk van je perspectief af.
Jij zegt dat die projecten geen vooruitgang in het veroveren van de ruimte zijn geweest, dat hangt ook van je perspectief af dan.
Nee, dat is aardig objectief denk ik. We zijn net iets verder dan de maan geweest (veroveren doe je nog altijd met mensen, niet met een robot in mijn boekje). Al die wetenschappelijke missies in het zonnestelsel zijn mooi, maar nog steeds staan er geen voetstappen verder dan de maan.
Je kan jezelf moeilijk kwalificeren als objectief, lijkt me dat iemand anders dat doet.

Daarnaast vraag ik me ook af hoe je erbij komt dat je veroveren doet met mensen, wie bepaalt dat dat de enige vorm van veroveren is?

Daar is geen universeel wet voor en zowel jij als ik kan daar niet over oordelen.

Het is echter wel zo dat je die talloze missies waarbij sondes en robots verkenningen doen afschrijft zonder goede reden.

Het atmosfeer van Jupiter zal je bijvoorbeeld sowieso nooit met mensen kunnen observeren, dus dan stelt een missie daarnaartoe met een sonde niks voor? Ongeacht hoeveel informatie en kennis gewonnen word?

Of een missie naar de zon? Waar de mens ook nooit kan komen, is dat dan nutteloos?

Het is juist zo dat waar de mens kan gaan het minste oplevert maar wel het meeste kost.

Machines en robots kunnen door middel van sensors, camera's en meetapparatuur veel meer ontdekken dan de mens kan.

Zelfs als een mens morgen op Mars staat kan die weinig uitrichten zonder een laboratorium om dingen te onderzoeken.

Want wat wil je daar doen dan? Je kan er juist heel weinig als mens, sterker nog het feit dat er een mens daar is belemmert juist onderzoeken die je met apparatuur kan doen omdat je geen rekening hoeft te houden met gevaar.

Je reactie vind ik daarom ook heel kort door de bocht, de mens zal waarschijnlijk op sommige plekken waar sondes al geweest zijn pas over 100 of 200 jaar kunnen komen, zoals Pluto of Venus.

Betekent dat dan dat alles wat daarvoor gedaan is allemaal niks voorstelt? Wat wil jij als mens bijvoorbeeld beter kunnen doen dan een spacetelescoop?

Terwijl ondertussen hele grote vragen worden opgelost over het universum juist dankzij de ontdekkingen van machines en sondes.
Denk dat het eerder een kwestie is van realiseren dat de maan eigenlijk niet zo heel interessant is vergeleken bij andere projecten. Niet te zeggen dat de maan totaal oninteressant is, maar je kunt de middelen maar 1x tegelijk inzetten en onderzoek naar Mars, Venus, de zon en vele andere dingen binnen en buiten ons zonnestelsel zijn uiteindelijk interessanter gebleken dan nog een keer naar de maan vliegen.
Wat @TommyboyNL bedoelt is dat er nu terug een space race aan de gang is maar nu door bedrijven.

De toenmalige space race ging hem nooit over onderzoek of vooruitgang maar was simpelweg politiek en militair gemotiveerd om er eerder te zijn dan de ander. Want communisme was slecht, kapitalisme was vele malen beter en de VS was superieur ten opzichte van iedereen. Tot er plots een Russische satelliet rondjes rond de aarde draaide, gevolgd door nog meer Russische successen.

De race naar de maan was dan ook het verkoopspraatje die nodig was om de US belastingsbetaler te winnen voor de gigantische budgetten die NASA nodig had. Er werden vele miljarden (toen al!) geïnvesteerd om als eerste op de maan te zijn. Maar toen dat lukte bleek de race het slachtoffer van zijn eigen 'succes'. Men had geen duurzaam maar wel een verschrikkelijk duur platform ontwikkeld en na de zoveelste landing was het publiek niet meer geïnteresseerd. De budgetten werden langs beide zijdes verschoven naar het ontwikkelen van ruimtestations en de spaceshuttle. En de crisis in de jaren 70 schroefde de budgetten nog meer terug. De Saturn V was simpelweg te duur om nog te lanceren.

Uiteindelijk is het nooit echt compleet stil gevallen, denk maar aan het ISS en de vele interessante satellieten die werden ontwikkeld. Echter kost het in de ruimte krijgen van mensen veel geld. Hoe saai het ook is, satellieten en robots zijn de goedkoopste manier van verkennen.

De bedrijven die nu aan de huidige 'space race' bezig zijn, denken echter vanuit een ander standpunt. Er zitten nu soms mensen achter met een bepaalde droom of visie, maar het moet betaalbaar zijn want er moet op één of andere manier ook winst mee worden gemaakt. Vooral die laatste 2 waren niet van belang in de jaren 60 ;) Ter vergelijking, de Saturn V die destijds mensen op de maan heeft gezet is een pak krachtiger dan de Falcon Heavy en kon ruim 2 keer meer gewicht de ruimte in krijgen. Maar de Falcon Heavy is gewoonweg vele malen goedkoper, zelfs 10 lanceringen zijn nog goedkoper dan 1 met de Saturn V.

Het enige probleem wat ik nu nog zie is de snelheid om ergens te komen :)

[Reactie gewijzigd door D-Three op 24 juli 2024 11:58]

Zíjn ze wel ècht op de maan geweest? }:O
Het was in die periode technisch gezien simpelweg eenvoudiger om naar de maan zelf te gaan dan geloofwaardige special-effects toe te passen om de landingen te faken.

De volgende vraag is echter interessanter: is het wel heel zinvol om mensen naar de maan te sturen, of is het niet veel logischer om de taken die je daar wilt doen (anders dan het tonen van je macht) uit te laten voeren door robots?
Het gaat voornamelijk om het meten van eigenschappen en het ophalen van materiaal; daar is geen mens voor nodig.
Het was inderdaad gecompliceerd. Vandaar die verhalen over wapperende vlaggen en dubbele schaduwen. }:O

Nee, ik zit gewoon te stoken. Ik denk (zonder bewijs) dat ze er heus wel geweest zullen zijn hoor.

Maar het doel was natuurlijk de wedloop winnen, niet wetenschap bedrijven.
De volgende vraag is echter interessanter: is het wel heel zinvol om mensen naar de maan te sturen, of is het niet veel logischer om de taken die je daar wilt doen (anders dan het tonen van je macht) uit te laten voeren door robots?
Het gaat voornamelijk om het meten van eigenschappen en het ophalen van materiaal; daar is geen mens voor nodig.
En keer op keer blijkt het zeer ingewikkeld om een robot te maken die zich een paar meter kan bewegen, een monster te nemen en dat ergens in te stoppen. En het blijkt nog veel ingewikkelder om die robot een monster te laten nemen op een plek die met enige waarschijnlijkheid interessant is. Iets dat een mens met een basiscursus geologie/ geomorfologie in een paar minuten kan doen, en binnen een beperkte tijdsbestek vele malen meer kan herhalen dan een robot in een paar jaar kan doen.
Probleem is alleen dat die mens een enorme hoeveelheid support nodig heeft die ook meegesleept moet worden en dat het enorm ingewikkeld en duur is om al die support zo klein en licht mogelijk te maken, zodat het op een raket past.
Per datapoint is een bemande missie vele malen efficiënter en goedkoper. Maar per missie is een bemande missie zo verschrikkelijk veel duurder dan een onbemande missie, dat het ontwikkelen van de benodigde technologie voor een bemande missie over een zeer lange tijd wordt uitgesmeerd (wat de kosten nog meer doet stijgen). In de tussentijd nemen we de extra kosten en inefficiëntie per datapoint voor lief, om met een beperkt budget toch onderzoek te kunnen doen.
[...]
En keer op keer blijkt het zeer ingewikkeld om een robot te maken die zich een paar meter kan bewegen, een monster te nemen en dat ergens in te stoppen. En het blijkt nog veel ingewikkelder om die robot een monster te laten nemen op een plek die met enige waarschijnlijkheid interessant is.
De keuze van de plaats was dan wellicht wel een dingetje, maar de Russen hebben zowel in 1970 (Luna 16) als in 1972 en 1976 (na eerlijk gezegd ook een paar mislukte pogingen) succsvol een robot naar de maan gestuurd, een sample laten nemen, en deze terug op aarde laten bezorgen.
Dat was in die tijd een hele prestatie.

Maar neem de kosten voor het hele Lunachod project en deel dat door het aantal samples dat het heeft opgeleverd. Vergelijk dat met het aantal samples dat een mens zou moeten verzamelen om op hetzelfde bedrag per sample uit te komen, uitgaande van de kosten voor een bemand project. Ik denk dat je op hooguit een paar uurtjes werk voor een astronaut uit komt.

Hoewel het Amerikaanse Apollo project na een paar maanlandingen werd beëindigd, denk ik dat de kosten per gram Maanmateriaal voor het Apollo project wel eens lager kan zijn geweest dan voor het Russische Lunachod project.
(En wanneer je de complete Maan programma's met elkaar zou vergelijken, bemand en onbemand samen, inclusief de programma's die zijn gecanceld, dan was het Russische programma vele malen duurder per gram Maanmateriaal dan het Amerikaanse. Maar dat staat geheel los van deze discussie.)
Ja, maar die landde niet op de maan, de vraag blijft dus of we wel ècht geland zijn!
Je kent het begrip concurrentie?
Ja, 3 postbodes die achter elkaar, de post bij mijn in de straat komen bezorgen. Echt daar wordt het goedkoper door.
Inderdaad. Sarcasme is misplaatst.

Toegegeven, er zijn ook nadelen. De lagere kosten zijn niet alleen het gevolg van bezuinigen op management en bedrijfshobby's, ook de postbodes hebben redelijk ingeleverd. Vroeger was het één van de beste manieren om zonder opleiding een goed salaris te verdienen, tegenwoordig is de betaling in lijn met andere beroepen.
Van mij een plusje. Ja tuurlijk bestaat concurrentie, maar sommige dingen zouden ‘voor het algemeen belang’ ontwikkeld moeten worden. Medicijnen en ruimtevaart bijvoorbeeld. Dat het niet zo is wil niet zeggen dat het een slecht idee is.
één van de redenen dat IT zo 'groot' is geworden is dat het het 'wilde westen' was (en is?).
de voortuitgang is ontstaan door snel opeenvolgende generaties van 'beter'.
Tegelijk de reden dat zoveel IT bedrijven uit USA komen. USA is het originele wilde westen ;-))
(en soms is algemeen belang belangrijker, zekers)
Ik zie eerder een groot probleem met ruimte puin,
SpaceX wil al 4000+ sattelieten in een baan om aarde brengen,

Paul Allen wil vast ook winst boeken dus dat er nog een paar honderd
Blue origin wil het zelfde
Russen en china schieten ook aardig wat weg,

voor we het weten hebben we dadelijk 10K heavy objecten rond de aarde zweven en kun je in de toekomst bijna niet meer launchen of is er een groot risk dat je geraakt wordt door puin.

Zoals china al heeft bewezen verliezen we ook nog wel eens controle dat wordt met grote hoeveelheden toch ook een issue. als 1% verliezen zijn dat 100 ongecontroleerde crashes van salelieten.
voor we het weten hebben we dadelijk 10K heavy objecten rond de aarde zweven en kun je in de toekomst bijna niet meer launchen of is er een groot risk dat je geraakt wordt door puin.
Natuurlijk moeten we het gevaar van ruimte-puin niet onderschatten of bagataliseren.
Niet meer kunnen lanceren is denk ik wel overdreven en dat is eenvoudig te illustreren met het volgende gedachte-experiment:
Volgens het CBS waren er in Nederland begin 2018 bijna 140 duizend zware vrachtvoertuigen in Nederland op de weg.
Alleen in Nederland dus. Het is nou niet zo dat je nergens in Nederland meer met je personenauto doorheen kunt omdat er overall vrachtwagens staan. Probeer die gedachte eens te extrapoleren naar een oppervlakte zo groot als (of eigenlijk nog een stukje groter dan) de hele Aarde, en dan ook nog eens in 3D, dus meerdere lagen.

Vol zal het niet snel raken dus. Wel is het zaak dat alles goed in de gaten wordt gehouden door een soort van Space Traffic Control, om ongevallen te voorkomen.
Wat is dit voor een bizarre socialistische uitspraak? Alsof dat ooit een optie was. Het zijn private bedrijven, praat niet over hun kapitaal alsof dat iet is dat je zomaar kunt confisqueren.
Ja, want op Mars is alles beter.

Als alle xenofoben op Mars zouden wonen zak wereld leefbaarder worden :)
Als we al dat geld hadden gebruikt om vervuiling op aarde tegen te gaan dan hoeven we straks niet naar Mars te vluchten.
Volgens mij is dit een beetje een kansloze missie. Volgens mij was het Musk (die natuurlijk volledig in z'n eigen straatje sprak) aangaf dat de hoeveelheid energie om een raket op 10km hoogte te krijgen met de snelheid van zo'n vliegtuig zodanig laag ligt in verhouding tot de totale hoeveelheid energie die nodig is voor een baan om de aarde, dat het onzin is om hiervoor zo'n complexe structuur op te zetten.

Klinkt mij ook wel logisch op zich, een beetje baan om de aarde is al gauw 300km hoog bij een snelheid van 5-10km/s. Dat zo'n vliegtuig je dan alvast ~10km hoog brengt en een snelheid van ~0.25 km/s is natuurlijk een schijntje.
Even snel filmpje van een willekeurige spacex launch bekeken: op 10km hoogte doet de falcon zo'n 1350 km/h. Ik kan het zo snel niet terug vinden, maar ik verwacht dat Stratolaunch zo op de helft van de snelheid zal zitten. De raket hoeft deze snelheid niet op eigen brandstof te bereiken door de meest dikke atmosfeer, dus kan daardoor veel lichter zijn. Het grootste deel van de snelheid moet nog na deze 10 km vlucht bereikt worden (ook bij de Falcon), dus ik verwacht dat deze vorm van lanceren toch wel potentie heeft.
Vergeet niet dat de helft van de snelheid een kwart van de luchtweerstand betekent. En luchtweerstand correleert lineair met benodigde kracht (en dus brandstofverbruik). Het "zwaarste" deel van de lancering komt dus nog.
Verder is er een belangrijk verschil tussen horizontale en verticale snelheid (bij verticale snelheid werk je namelijk ook nog eens tegen de zwaartekracht in), en tenzij zo'n vliegtuig hele gekke paraboolachtige vluchten gaat maken (wat ik niet verwacht gezien de gekozen constructie) krijg je dus voornamelijk horizontale snelheid mee.
Als laatste is de verhouding nuttig gewicht / totaal gewicht bij lanceringen relevant. Als je dan tot 10km hoogte een heel vliegtuig meeneemt, kan het voor de raket zelf relatief makkelijk zijn om aan de dampkring te ontsnappen, maar als je kijkt naar de TCL (Total Cost of Launch) dan is de rekensom een stuk ingewikkelder.
Ik ga er van uit dat ze die sommetjes heus wel gemaakt hebben en dat er wel een businesscase achter zit, maar het is niet zo makkelijk als dat je doet voorkomen.
Op 10km hoogte is de luchtdruk gezakt tot 0.3 bar. Aan een bepaalde snelheid is de luchtweerstand slechts 30% van deze op de grond.
Niet onbelangrijk lijkt mij.

Bovendien heeft de raket al wat kinetische energie. Of de snelheid horizontaal of verticaal is lijkt mij weinig relevant om in een baan rond de aarde te geraken.
Een raket heeft horizontale snelheid nodig om in een baan om de Aarde te komen.
Op 10 km hoogte heeft Stratolaunch al 800 - 900 km/u horizontale snelheid. Een Falcon van SpaceX heeft op die hoogte vooral verticale snelheid en moet nog beginnen met het opbouwen van de horizontale snelheid.
Ik heb het wel eens samengevat zien worden als "60.000 voet, Mach 6, 6% van de energie". Dat wil zeggen dat je voor een 6% besparing in brandstof zou moeten lanceren op 18 kilometer hoogte en met 6000 km/u. (Ik geloof dat dit naar geostationair was)

Als je nadenkt over dat soort cijfers wordt het duidelijk waarom SpaceX de enige commerciële partij is die het lukt om een raket in een baan rond de aarde te krijgen. De hoeveelheid energie is gigantisch.
Als je nadenkt over dat soort cijfers wordt het duidelijk waarom SpaceX de enige commerciële partij is die het lukt om een raket in een baan rond de aarde te krijgen. De hoeveelheid energie is gigantisch.
Er zijn een heel aantal commerciële partijen die dat kunnen.
als toevoeging om de getallen die u noemde.
de raket moet al snel een hoogte van 400km of hoger bereiken en een minimale snelheid hebben van 7800m/s om een baan om de aarde vol te houden.
en idd de hoogte en snelheid van zo'n vliegtuig zijn niet denderend. maar wat een kleine misconception is dat het wel degelijk een voordeel kan hebben om dit te doen.
persoonlijk dacht ik ook dat het vliegtuig een hogere hoogte kon bereiken en hierbij telt echt elke km die je hoger zit. met 1 grote reden. de atmosphere is een enorme "%$#" factor in het lanceren van een raket. en als je het grootste deel van de atmosphere al kan omzeilen heb je 2 voordelen. 1 je hoeft minder energie te verdoen om door die vertragende rotzooi heen te bewegen. maar wat nog een groter voordeel is. je kan je raket motor zijn "engine bell" vergroten waardoor hij efficiënter word en best wel significant meer stuwkracht uit de zelfde hoeveelheid brandstof kan halen.

helaas als je echt grote vrachten de ruimte in wilt brengen is dit idee idd niet echt een.... ja goed idee idd.
maar om kleine dingetjes tot een paar honderd kilogram de ruimte in te brengen is dit juist wel weer een goed idee en de "small sat" markt is een zeer snel groeiende business en met dit soort launch providers in opkomst zullen ze een groot deel van die markt ook kunnen voorzien van wat ze willen voor een relatief goedkope prijs
De atmosfeer is onderin het dikst. Daar wordt dus ook de meeste verlies door luchtweerstand geleden. Dus het heeft wel degelijk zin om de onderste 10km over te kunnen slaan. Daarnaast kan dit vliegtuig naar elke plaats op aarde gevlogen worden. Dus ze kunnen de meest optimale locatie steeds kiezen.
Het nut van die spaceplane, anders dan de coolheidsfactor, zie ik an sich niet. De Space Shuttle heeft laten zien dat die dingen behoorlijk kwetsbaar waren, hoe vaak het hitteschild wel niet gereparareerd moest worden tijdens een spacewalk..
Er is nooit een hitteschild gerepareerd van een Space Shuttle tijdens de vlucht
de Space Shuttle was even iets anders als dat dit idee is. de SpaceShuttle was grofweg een raket met een enorme brandstof tank er aan vast en 2 kleine vleugeltjes zodat hij kon landen.

dit concept is een echt vliegtuig die een kleinere raket naar grote hoogte brengt om zo het merendeel van de atmosphere te omzeilen zodat je minder brandstof nodig hebt om te lanceren en daardoor het een stuk goedkoper kan maken voor kleine dingetjes te lanceren. want letterlijk elke kg telt in deze business die je kan besparen
Dat het op een spaceshuttle lijkt wil natuurlijk niet zeggen dat het dezelfde materialen / technieken gebruikt. Er zitten. Wat er in ieder geval al niet op zit zijn SRB's en een externe brandstof tank. Dit waren de oorzaken van de 2 ongevallen. En gezien het een commercieel bedrijf is zullen ze toch bezig moeten om de kosten laag te houden. Ik ben benieuwd of het gaat lukken, het zal afhangen van de herbruikbaarheid en de mate van inspectie die benodigd is.
Eén ongeluk, de Challenger, was de oorzaak een bevroren O ring van een SRB. Zelfs dat had de Shuttle niet hoeven te laten ontploffen als er gewoon twee ringen waren geweest, ze niet bij onder het vriespunt hadden gelanceerd. In die zin, kan je het ongeluk met de Challenger als een menselijk fout zien. Er was namelijk ook nog voor gewaarschuwd. Niet de techniek faalde, de 'commerciële' druk won het van gewoon verstand.
Bij de Colombia was het wel degelijk het hitteschild wat de schuld was van het neerstorten bij het intreden in de dampkring. Het hitteschild was beschadigd geraakt bij de lancering door isolatieschuim wat afgebroken was van de externe brandstoftank. Helaas waren de keramische tegels daar niet tegen bestand. Tegenwoordig zou het hitteschild niet meer van keramische tegels gemaakt worden, maar van een metaallegering waardoor een dergelijk afbreken van schuim van een tank niet tot zulke schade zou leiden.
De laatste keer was eigenlijk de enige keer dat de gebruikte techniek de oorzaak was van een ongeluk met de Shuttle. Maar dat betekend niet dat een shuttle ontwerp per definitie onveilig, duur en een traag re-launch-schema moet zijn/hebben.

[Reactie gewijzigd door William_H op 24 juli 2024 11:58]

Wij zijn het eens, wat ik hierboven (probeer) te zeggen. 1 ongeluk door o-ring en 1 ongeluk door externe tank i.c.m. het hitteschild.

Maar de essentie van mijn verhaal is dat beide niet aanwezig zijn op de andere shuttle achtige. Naast vele andere verschillen. En dus de vergelijking niet op gaat.
Dat is inderdaad waar, en het klopt we zijn het eens.

Wat ik mij afvraag, en misschien heb jij daar dan weer een antwoord op. Wat voor een hitteschild heeft deze shuttle?
Nee, op hun website staat hier ook niks over vermeld.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.