De grote vraag is meer, hoe houdbaar is het x86 (of eigelijk x64) ontwerp, gaan we op termijn niet allemaal richting ARM? Ik geef ruimhartig toe dat ik momenteel een AMD fanboy ben, maar het is en blijft eeuwig zonde dat er maar 2 concurrenten zijn op de x86 markt (en meer mag ook niet), en dat we heel veel oude meuk (legacy) moeten blijven ondersteunen.
Het x86-ontwerp is eigenlijk al 30 jaar over datum, eind jaren 80 was het eigenlijk wel klaar.
Helaas is binary backwards-compatibility enorm belangrijk geworden op dat platform. In tegenstelling tot andere platformen was de meeste X86-software namelijk proprietary en binairy-only. Dat was een idee van de verkoper van het belangijkste OS uit die tijd, Bill Gates. Dat is leuk als je geld wil verdienen aan de verkoop van diskettes met software, maar niet zo handig voor de gebruiker want als je een nieuwe computer koopt werkt die software niet meer tenzij de processor bit voor bit compatible is. Als je eenmaal veel geld in dat soort software hebt geinvesteerd kun je moeilijk nog naar een andere platform overstappen. Vergelijk het met de Android en Appl, mensen zitten daar ook aan vast omdat ze al veel apps hebben.
Intel is dus de ene na de andere generatie van x86 processoren gaan maken om maar backwardscompatible te zijn met de x86 processor. Nou ja, eigenlijk waren dat geen "echte" x86-processoren meer, maar iets anders met een x86-jasje er over heen. (maar goed, vanuit de gebruiker gezien is het gewoon x86).
Gelukkig voor Intel waren er eind jaren 90 geen concurrenten meer over, behalve AMD maar dat stelde niet zo veel voor. Toen kon Intel eindelijk een nieuwe architectuur introduceren zonder het risico dat hun klanten zouden weigeren om over te stappen omdat die nieuwe architectuur niet backwards compatible was. In 2001 werd de nieuwe architectuur geintroduceerd onder de naam IA64. Het plan was om er een softwarematige x86-emulator bij te doen om toch nog x86-compatible te zijn, ook al zou het dan wat langzamer zijn.
Dat was het moment dat AMD z'n slag sloeg. AMD kwam met z'n eigen architectuur genaamd x86_64. Dat was x86 met een paar 64-bit uitbreidingen er bovenop. In tegenstelling tot de nieuwe architectuur van Intel was dit geen grote verandering, maar juist een hele kleine. Alle oude software bleef gewoon op volle snelheid werken. Nu had AMD opeens de snelste X86-compatible processor in huis en nog tegen een zachte prijs ook. Het commercieel succes was gigantisch.
Het succes was zo groot dat Intel zich gedwongen voelde om ook een x86_64 processor te bouwen. Hiermee gingen ze dus de concurrentie met hun eigen IA64-platform aan, en dat heeft het verloren.
We zijn dus al 3 decennia bezig met X86 te verlaten maar dusver schiet het niet heel erg op. Op de een of andere manier hebben we leren leven met de beperkingen en gebreken van dat platform. Wat dat betreft is het net evolutie. Evolutie kiest niet voor de beste oplossing, maar voor de eerste de beste die net goed genoeg is.
Ooit zullen we x86 wel verlaten, maar ik zou er niet op gaan zitten wachten.