Ik zeg toch ook nergens dat psychopatie zo gedefinieerd wordt. Stoornissen en afwijkingen worden bepaald middels scores op gedragskenmerken. Aangezien de mens grotendeels een black box is zeker wat betreft de geest, worden mensen met afwijkingen geclusterd op kenmerken. Zo onstaat een beeld van bepaald soort afwijking dat steeds verder wordt scherp gesteld en vaak weer verder uitgesplitst. Uiteindelijk ligt daar ook iets onder in de manier waarop de hersenen en verbindingen georganiseerd zijn en zich vormen. Met de voortgang in de neurologie kunnen soms verbanden worden gelegd. Als een materiele beinvloeding er niet zou zijn zou het ook zinloos zijn om pharmaceutica in te zetten. Maar ik probeer zeker niet voor te stellen dat psychiatrie een klinische wetenschap is of ooit zal worden. Het menselijk gedrag is toch een emergent verschijnsel dat je nimmer hard zult kunnen koppelen aan onderliggende werkelijkheid. Vooral ook omdat gedrag en hersenontwikkeling elkaar wederzijds beinvloeden. De geestelijke processen structureren ook weer de onderliggende materie. Gedragsafwijkingen zullen altijd op het niveau van gedragingen worden gedefinieerd, omdat die objectief meetbaar zijn.
Dat psychopaten geen rekening houden met het lijden van de andere mensen sluit niet uit dat ze er ook van genieten. Dat ze de emoties van andere mensen negeren lijkt mij onjuist, aangezien psychopaten vaak juist uitstekend weten in te spelen op de emoties van anderen en in dat proces ook eigen emoties faken. Wat ze doen is de emotionele uitwisseling gebruiken voor eigen voordeel. Die controle geeft ook weer superioriteits en machtgevoelens die samengaan met genot. Psychopaten zullen dit genot doorgaans verbergen/onderdrukken omdat ze al vroeg leren dat dit tot felle afkeerreacties lijdt. Die kant van ze komt pas naar buiten als ze volledige controle hebben over een situatie, want tegelijkertijd zijn ze juist angstig voor eigen lijden.
Machtsgevoel en sadisme hebben we allemaal in zekere mate (daarom zijn geweldgames en -films zo populair), maar wordt hij een gezond mens in evenwicht gehouden door meevoelen met anderen. Bij een psychopaat ontbreekt die tegenkracht, al wordt dat deels goed gemaakt door angst voor de reactie van de omgeving. Daar zit het probleem met anonimiteit, dat neemt een groot deel van de risicoperceptie weg, waardoor een psychopaat veilig machtsgevoelens kan gaan voeden. Om psychopaten in toom te houden is sociale controle het enige middel.
De manier waarmee psychopaten optreden is sterk afhankelijk van de grotere omstandigheden. Als ze in klem zitten zullen ze alles doen daar boven uit te komen zonder acht te slaan op anderen. Dan rijgen ze gemakkelijk alle soorten criminaliteit aaneen om hun doel te bereiken. Zodra ze een gunstige situatie bereikt hebben worden ze weer een cameleon. Een psychopaat is in gunstige omstandigheden een erg rationeel gedragend wezen, die weinig gehinderd wordt door gevoelens voor anderen, maar daardoor sterker in eigen emoties wentelt. Emoties zoals sentimentaliteit, kameraadschap, trouw vervangen het invoelen maar slaan ook gemakkelijk om in jaloezie, verraad en wraakgevoelens.
De psychopaat is een geboren manipulator die het gedrag van zijn omgeving kopieert. Als er een groep is die in staat is gebleken om psychiaters om de tuin te leiden dan zijn het wel psychopaten. Dat komt omdat zijn gedrag erg berekend is. Als het in zijn voordeel is zal een psychopaat (ook langdurig) erg behulpzaam, sociaal, voorkomend gedragen, maar als dat niet meer nodig is, kan hij met even groot gemak een andere houding aannemen waarin hij zich volstrekt gevoelloos toont. Daarom werken psychopaten goed mee met de behandeling (eigen voordeel), maar als ze ontsnappen schakelen ze gemakkelijk over op gewelddadig gedrag. Behandelaars trappen daar met enige regelmaat weer in.
Ik denk dat jij te veel leunt op het idee dat sadische gevoelens bij gezonde mensen niet voorkomen en daarom een zelfstandige afwijking zijn, die jij sadisme noemt. Vraag mensen maar eens hoe je een pschopaat moet aanpakken die slachtoffers heeft gemaakt, dat roept onmiddelijk sadistische gevoelens wakker. Dat is ook een van de probemen voor de psychopaat, naar hem toe kunnen we ons medegevoel uitstekend uitschakelen en staan we zeker genot toe om hem een koekje van eigen deeg te geven (Iets wat waar geweldgames aan appeleren). Ook daar zit vast een evolutionair mechanisme onder.
Doordat de moraliteit wraak (terecht) sterk veroordeelt en sadistisch gedrag onderdrukt, wordt het valse idee geschapen dat gezonde mensen geen sadistische gevoelens hebben. Moraliteit leert ook gezonde mensen zich anders voordoen en een masker dragen. Dat vind ik ook het verkeerde aan gezonde sociale interactie tussen mensen vervangen door van boven opgelegde repressie om gedrag van enkelingen te beinvloeden. Dan leer je mensen niet om op elkaar af te stemmen (invoelen) maar een masker op te zetten.
Ik pretendeer niet dat ik hier wetenschap bedrijf. Ik geef gewoon mijn visie op het verschijnsel vanuit mijn eigen ervaring en wat ik lees over het onderwerp. Ik verzet me tegen het elitaire idee dat alleen nog gedragswetenschappers een beeld over mensen en menselijk gedrag mogen vormen en uiten en dat er een soort absolute waarheid (het juiste beeld) in zou bestaan. Dat heeft religieuze kenmerken.
Dit is een interesant artikel over een neurowetenschapper die zich specialiseerde in PET-scans van gevoelloze moordenaars en toen een verrassende ontdekking deed.
[Reactie gewijzigd door Elefant op 23 juli 2024 06:56]