Wet en regelgeving zijn van toepassing in de business logica, de outcome daarvan is persisted state.
Wet- en regelgeving slaat op alles in de keten, niets staat er boven. Dat slaat op je software, hardware, beheer, enz. enz. enz. Er moet dus wel heel wat meer gebeuren. Let wel: wet- en regelgeving houdt niet op bij alleen de wet, ook bepaalde certificeringen die je moet hebben (om wat voor reden dan ook) vallen hier ook onder. Denk hierbij aan bepaalde verplichtingen vanuit de Nederlandsche of Europese Bank.
Je NAW voorbeeld is ook mooi. IT'ers van de oude strekking die enkel een database kennen maken alles relationeel.
Dat voorbeeld heeft vooral als moraal dat niet alleen de data in veel soorten en maten komt. Waarin ze opgeslagen worden en hoe ze opgeslagen worden kent ook vele soorten en maten. Er is meer dan alleen een ID veld of een foreign key.
Als er 80 integraties zijn, die ook meteen allemaal mee (moeten) veranderen bij de upgrade van 1 component hadden het misschien zelfs beter geen aparte componenten geweest. Dan zitten we al meer op het terrein van modulariteit en autonomie.
Het gaat om integratie met externe systemen, als in, systemen die geen direct onderdeel van je eigen systeem zijn maar waarmee wel gecommuniceerd moet worden. Wat componenten upgraden betreft zit je er ook een tikkeltje naast. Je kunt het systeem als zijnde 1 stuk software zien en daar een versienummer op drukken. Door gebruik te maken van componenten kun je bij kleine fixes makkelijker die fixes uitrollen. Je hoeft dan alleen de betreffende component te updaten en niet de gehele omgeving. Ik denk niet dat ik hoef uit te leggen wat voor beheer-technische en security voordelen dit heeft waarvan de klant ook profijt heeft. Om even weer terug te komen op wet- en regelgeving: ook dit heeft invloed op het wel of niet hebben van componenten en externe systemen. Er zijn nou eenmaal regels omwille van security die verplichten dat bepaalde zaken van elkaar gescheiden zijn.
De vergelijking die ze bij argenta maken met de open hart operatie zou dus mijn inziens nooit mogen opgaan, alles van belangrijke systemen van onder je bank onderuit trekken en vervangen lijkt mij vanuit mijn ervaring absoluut geen slim idee.
Dan is het wel erg duidelijk dat jij niets van klantcontact af weet. Wat hier is gebeurd is een overduidelijk geval van de klant informeren. Daarbij geef je nooit en te nimmer de volledige details, laat staan de volledige in-depth technische details. Wat je doet is domweg een simpel verhaaltje geven zodat de klant een goed idee heeft wat er gaande is, de meesten zullen de in-depth technische details toch niet begrijpen en vanuit bedrijfsoptiek is het ook helemaal niet gewenst dat klanten tot in de detail van dingen op de hoogte zijn (als je je graag werk op de hals wilt halen moet je klanten juist wel tot in detail informeren). Juist het voorbeeld van een open hart operatie is sterk. Vrijwel iedereen weet wat zoiets inhoudt en zal dat zien als zijnde iets dat complex en ingrijpend is.
Je vergeet hier om welke verhouding het gaat. Het betreft hier klant-bedrijf en niet techneut1-techneut2. M.a.w. je zit veel te veel in je eigen bubbeltje.
Mogelijk zijn er verzachtende omstandigheden en nuances die ik niet ken. Het feit dat het probleem zich op deze schaal heeft voorgedaan betekend dat er in het process serieuze zaken over het hoofd gezien zijn.
Met die eerste zin had je je moeten beseffen dat je die 2e zin nooit kunt uitspreken. Als je niet weet wat de nuances zijn (en die zullen er wel degelijk zijn, we hebben hier maar bar weinig informatie en dat zal ook nooit volledig worden) kun je ook nooit stellen dat er serieuze zaken over het hoofd zijn gezien. Iedere techneut weet dat er bij dit soort migraties en bij onderhoudswerkzaamheden in het algemeen er
altijd een kans is dat er iets stuk gaat. Meestal zijn het kleine dingen maar vaak is het ook iets heel groots. Daarom bereid je je voor en plan je voor het ergste en weet je dat ondanks dit alles er altijd een kans blijft bestaan dat dingen goed stuk gaan. Daarom zijn migraties altijd spannend, nagelbijtend spannend.
Btw, wat er overigens ook nog in het verhaal mist is dat je niet tot in de eeuwigheid blijft schaduw draaien. Op een gegeven moment bereik je een punt dat je het oude systeem gaat uit zetten. Dat betekent weer een onderhoudsronde waarbij je allerlei zaken die nu nog zorgen dat dingen netjes 2 kanten op gaan en in sync blijven weer moet ontmantelen. Dat is een net zo risicovolle operatie als de eerste stap (de opmaat naar het schaduw draaien). Je hebt dus in feite 2 cruciale momenten waarop je je nagels stuk bijt. De vraag is in hoeverre de organisatie dat acceptabel vindt (lees: hoe bereidwillig men is om dat risico te lopen).
[Reactie gewijzigd door ppl op 22 juli 2024 16:08]