Ik vind het jammer dat Android toestellen met Apple achtige prijzen (zoals de Samsung galaxy s6 uit 2015) vrij snel geen update meer krijgen.
Voor niks gaat de zon op. De OP3 is op een bepaalde manier illustratief. Die is/was een relatief goedkoop voor de hardware die je krijgt. Als je veel hardware krijgt voor je geld, is er minder geld over voor software. Support is iets voor de lange termijn. Het geld moet je binnen halen bij de verkoop van de telefoon en bewaren voor de toekomst. Als je dat niet doet dan kom je later in de problemen. Ik geloof dat OnePlus er op gokte dat ze de ondersteuning voor oude toestellen konden betalen uit de winst op nieuwe toestellen. Dat is op een bepaalde manier gokken met je klanten en dat vind ik niet zo netjes. Maar ja, dat is de zakelijke wereld, keihard.
Probleem is dat niemand geld over heeft voor software, terwijl software het belangrijkste "onderdeel" van een telefoon is. 50 euro voor een OS voor een telefoon van 500 euro vinden de meeste mensen veel te veel, terwijl geen enkel ander onderdeel meer invloed heeft op de ervaring en levensduur van zo'n apparaat. Dan hebben we het nog niet over de telefoons van 200 euro die de meeste mensen kopen.
Eigenlijk zouden we het moeten omdraaien en 80% van het geld uitgeven aan software/updates/ondersteuning en slechts 20% aan de hardware. Zeker nu we steeds meer "in the cloud" werken is de hardware steeds minder belangrijk. Alles is goed genoeg als het zware werk toch op een server in de cloud gebeurt. Misschien moet iemand eens over een ander model nadenken.
Idee*: Wat als we niet langer hardware verkopen maar diensten. Net zoals de meeste mensen geen eigen modem of TV-kastje kopen, maar er eentje in bruikleen krijgen van hun provider. Het gaat niet om de hardware maar om de diensten die er bij zitten. Dat zou je ook met een telefoon kunnen.
Als leverancier beloof je dat je klanten gedurende de contractperiode kunnen bellen en internetten op een snelle en veilige manier. Je zegt niet precies welke hardware of software de klant daar voor krijgt. Als leverancier zorg je dat ieder klant een redelijk moderne telefoon heeft, maar niet iedereen heeft altijd het nieuwste nodig, als het maar snel genoeg is om de beloftes van de leverancier waar te maken, net als bij een kabelmodem.
Daarbij zorg je voor softwarediensten. Je wil zo min mogelijk informatie op de telefoon zelf hebben staan, dat moet een domme terminal zijn zoals een Chromebook. Als de hardware vervangen, door leeftijd, beschadiging of verlies, stuur je de gebruiker een nieuwe stuk hardware en de gebruiker kan weer verder.
Als de hardware niet meer geschikt is voor een modern OS dan vervang je de hardware. De aanbieder bepaalt wanneer en hoe. Als gebruiker hoef je daar allemaal niet over na te denken.
Je koppelt als het ware de hardware los van de software en diensten. Wederom, net als bij kabelmodems.
Dat idee is minder wild dan je misschien denkt. Het is al in praktijk getest door... de PTT. Vroegah*, toen we nog van die grijze draaitelefoons hadden, was dit het enige model. Je kon zelf geen telefoon kopen, je moest er wel een huren van PTT.
* Ik zeg niet dat dit model perfect is en de oplossing van al onze problemen. Er zitten ook nadelen aan, maar ik zou het wel weer eens uit de stal willen halen om te kijken of het oplossingen kan bieden voor onze hedendaagse problemen.