Onderzoek: meerderheid lezers artikelen via Facebook onthoudt naam site niet

Een meerderheid van de mensen die via Facebook artikelen aanklikken, onthouden niet waar ze die precies gelezen hebben. Dat blijkt uit een studie onder 6811 Britten. Ongeveer 44 procent kon de volgende dag nog opnoemen op welke site ze het artikel hadden gelezen als ze het via Facebook vonden.

Lezers die direct bij een artikel uitkwamen, zoals via de homepage, konden zich in 81 procent van de gevallen herinneren welke nieuwsorganisatie het artikel had gepubliceerd. Bij sociale media was dat 47 procent, waarbij Twitteraars hoger scoorden dan Facebook-gebruikers: 55 om 44 procent. Als gebruikers gezocht hadden, kon 37 procent zich het medium herinneren.

De onderzoekers van het Reuters Instituut aan de universiteit van Oxford zeggen dat de uitkomsten zorgelijk zijn voor nieuwsmedia, omdat gebruikers hun naam veelal niet verbinden aan artikelen die ze hebben gelezen. Er zat wel verschil tussen lezers van diverse Britse media. Lezers van artikelen op The Guardian en Buzzfeed onthielden vaker de bron dan The Mirror en The Independent. Jongeren bleken beter te onthouden waar ze het nieuws hadden gelezen dan ouderen.

De onderzoekers volgden de panelleden bij hun surfgedrag. Daarbij keken ze naar de vorige pagina in de historie bij het lezen van een artikel op een van de twintig populairste nieuwssites in het Verenigd Koninkrijk. Als dat een pagina op hetzelfde domein was, gold dat als direct verkeer. Als dat een zoekopdracht was, gold het als een lezer die via een zoekmachine binnenkwam en als de vorige pagina een sociaal medium was, namen de onderzoekers aan dat het desbetreffende platform de plek was waar lezers de link naar het artikel tegenkwamen.

Reacties (28)

Is dat belangrijk? In mijn tijdlijn zie ik vele nieuwsberichten voorbij komen door likes en delen van anderen als ook voorgestelde berichten waar veelal nietszeggende verhalen achter zit.

De inhoud of alleen de titel wordt vaak wel onthouden als het interessant genoeg is en kan het met een simpele Google opdracht weer terug gevonden worden.

Dat is vooral belangrijk voor degene die het artikel produceert. Dit bewijst temeer dat Facebook wel exposure geeft, maar geen naamsbekendheid. Als je dus Facebook wil inzetten om 'je naam op de kaart te zetten' dan kom je volgens dit onderzoek behoorlijk bedrogen uit.

Facebook verwoordt het ook prima bij 'gepromote content': Je betaalt voor meer bereik.. via Facebook. zo houdt het platform zichzelf netjes in stand.

Schrale troost: Hoewel je geen naamsbekendheid krijgt, krijg je iig wel je reclameinkomsten, mits mensen hun adblockers niet aan hebben staan.

Door ontwikkelingen zoals AMP, waar uitgevers wel in mee 'moeten' gaan, nemen die inkomsten ook af.

Voor jou niet, voor het nieuwsmedium uiteraard wel!

Voor jou ook als je het mij vraagt. Ik vindt het toch wel prettig om een bron te hebben en op basis daarvan het nieuws op waarde te kunnen schatten

Zelf verbaas ik me dat zoveel mensen denken dat Facebook de plek is om nieuws te consumeren.

Of kunnen inschatten op indoctrinatie uit een bepaalde politieke hoek. Je kan nieuws op verschillende manieren feitelijk correct presenteren maar er toch een draai aangeven.

Ik vind het persoonlijk een positieve ontwikkeling dat mensen via Facebook in ieder geval gepresenteerd worden met nieuws uit verschillende bronnen ipv het klassieke model waarbij iemand zich op één krant abonneerde vaak gedreven uit wat ze kenden en hun leven lang zo werden geïndoctrineerd.

In de zin van "fake news verspreiden" wel. Er zijn zo veel nepberichten die mensen proberen te beïnvloeden (haatzaaien bijv.), dat men wel wat vaker mag kijken of de bron betrouwbaar is.

Helemaal gelijk,
tijdje geleden door me vriendin belaagt met allemaal "feiten" wat ik eerder als BS benoemde (weet niet meer waar over, gezond eten, wat grote evil bedrijven doen zo iets), lees ik het artikel, klik ik door naar de bron, staan er op die site alleen maar artikelen van salamander mensen, aliens en iedereen die rijk is is evil achtige berichten.

Tegenwoordig als ze met "feiten" aan komt zetten terwijl ze achter de telefoon zit vraag ik eerst maar of het Facebook feiten zijn of echte.

Dacht dat na "fake news" en de russen die mensen via facebook zouden beïnvloeden tijdens de verkiezingen wel wat beter zou zijn, maar niet dus.

Voor de uitgevers die actief zijn op Facebook is "Brand Recognition" wel degelijk belangrijk.

Het enige wat ik doe met nieuws op mijn tijdlin, of met die clickbait zooi is: "Ik wil niets meer van xxxx lezen" klikken. En dan wordt de tijdlijn lekker opgeruimd van. En mensen die te veel herposten volg ik al helemaal niet meer.

Ja, onzettend belangrijk. Het betekent dat de strategie van facebook om "het internet" in 1 site te worden succesvol is. Het geeft ook aan dat mensen de bronnen niet herkennen. En dus ook niet op basis daarvan een kwaliteitsbeoordeling kunnen doen (ohh Telegraaf dus zal het wel weer wat overdreven zijn; ohh Parool, dus focus op Amsterdam).

Volgens mij zijn dit soort nieuws-links juist interessant als het om nieuwe onbekende onderwerpen met (locale/gespecialiseerde) informatie gaat die je anders niet zou lezen, dus 9 van de 10 keer zal de bron toch niet kennen. Dus dan is het ook lastig om te beoordelen; bijvoorbeeld wie weet of de zuid-Delaware dorpsmedia een kwaliteitskrant of roddelblad is als ze over rechter in een patent-rechtzaak in hun stad rapporteren? Maar ze zitten wel het dichtst bij de bron.

PS: zit zelf niet op faceboek, maar zal wel niet anders zijn dan google of andere artikelen.

Dat is wel degelijk belangrijk. De bron van de informatie kan immers mede bepalen hoe je tegenover de informatie staat. Is het marketing? Is het nieuws geschreven door een kanaal dat enorm links/rechts is?

Zwart/wit: als je ervan uitgaat dat wat je leest waar is dan is de bron enorm belangrijker.

Maar in een tijd van "fake news" (en dan bedoel ik niet perse NYT die over Trump schrijft waarbij Trump dat afdoet als fake news) rondom verkiezingen waarin onwaarheden als waar werden gepresenteert dan is het juist belangrijk dat je kan zie wie het zegt. De NYT? Mogelijk waar. RealWorldNewsNow.com? Nooit van gehoord, korreltje zout dus.

Het gaat er denk ik ook om dat mensen dus misschien ook niet opletten of het artikel wel op een legitieme, betrouwbare site staat. Echter vind ik dit dan niet de beste manier om dat te onderzoeken. Ik let bijvoorbeeld wel degelijk op waar een artikel dat ik op facebook aantref vandaan komt voor ik het ga lezen, maar ik zou je de volgende dag niet in alle gevallen meer met zekerheid kunnen zeggen wat die bron dan precies was. Vanaf het moment dat ik (vóór het artikel te lezen) heb geconcludeerd dat het een legitieme bron is, is de exacte bron niet meer heel erg belangrijk, en inderdaad, die informatie kan als het echt nodig is ook weer worden opgezocht, via Google, of de browsergeschiedenis.

Wat niet meehelpt aan het probleem is dat men op de mobile app van Facebook gedwongen wordt om de achterliggende Facebook-browser te gebruiken. Daardoor lijkt het net alsof je gewoon op Facebook blijft bij het lezen van een artikel elders. Persoonlijk vind ik het erg jammer dat een link in de Facebook app niet standaard in de browser geopend wordt die jij wil (dit kan alleen door op opties te drukken "open deze link in ...") zoals Opera, Chrome etc. Ik begin er echt een hekel aan te krijgen.

Ga eens naar Instellingen > Appinstellingen > Externe links openen aanzetten. De naam van de optie slaat nergens op , maar hij zorgt er dus wel voor dat alle links automagisch in de default browser van je apparaat worden geopend.

Dat is de manier om je binnen de facebook omgeving te houden. Facebook wil helemaal niet dat jij zelf met je eigen browser gaat rondsurfen, jij moet binnen facebook blijven.

Ik snap natuurlijk het hele idee erachter. Maar volgens mij is het bijna machtsmisbruik. Als ik een link open vanuit bijvoorbeeld gmail, een google app, opent deze gewoon met mijn standaard ingestelde browser. Ik kan geen app opnoemen waar dit niet het geval is. (m.u.v. Instagram, ook Facebook).

Mijn grootste zorg is dat mensen wel artikelen lezen maar zich dus niet van de bron bewust zijn.
Een makkelijke manier om Facebook gebruikers te beinvloeden door gebruik te maken van websites die herkenbaar zijn door de gebruiker als nieuwssite, maar in werkelijkheid geen journalistiek uitvoeren.

[Reactie gewijzigd door rutje1 op 20 juli 2017 12:48]

Als ik een artikel lees via Facebook, en het is iets interresants, of ik geloof het niet helemaal, dan check ik wel de bron/website die het gepubliceerd heeft. Maar zodra ik bevestig of het wel of niet legitime site is dan vergeet ik de bron naam weer (niet meer relevant voor mij).

Ik vergeet Facebook ook altijd

Het zou mij eigenlijk nieteens verbazen als een redelijk aantal mensen dit onbewust heeft door vooral te onthouden "Dit heb ik gelezen op facebook" ip/v "in de krant" of "gehoord op het journaal", vaak hebben mensen niet een legio aan kranten of journaals die ze volgen, dus is dat ook eigenlijk makkelijker omgekeerd te herleiden.

helpt natuurlijk ook niet mee dat je geen goedkeuring krijgt op je advertentie als je bedrijfslogo in de voorbeeldfoto staat.

Dit verbaasd me niets.

De komst van Facebook heeft een enorme impact gehad op met name content websites (magazines, kranten etc). Voor facebook was er een gezonde verdeling over kleine, middelgrote en grote content websites. Van een gezonde verdeling is nu geen sprake meer. De middelgrote groep is grotendeels gedecimeert en om van een kleine site door te groeien tot een grote is bijzonder moeilijk geworden.

Facebook is niet de enige reden maar heeft hier een grote rol in gespeelt. Veel mensen blijven op FB rondhangen en klikken alleen naar een andere site als ze iets voorbij zien komen wat interessant genoeg is. En zelfs dan nemen ze vaak genoeg met de headline.

Google deed ook een grote duit in het zakje. Producten en merken zijn belangrijker dan content. Een nieuwsbericht over Adidas is in de search results ondergeschikt aan de Adidas website of een online shop die Adidas verkoopt.

Langzaam maar zeker verschraalt door deze twee bedrijven het internet en blijft alleen de commercie over.