Het is goed om steeds vaker dit geluid te horen want soms denk ik dat ik roep in een woestijn. Toch zie ik dat anderen ook nadenken over deze zaken. Wij die de tijd hebben meegemaakt van MSX en de opkomst van ICT hebben meegemaakt, toen dat nog niet eens zo genoemd werd hebben meer overzicht. Helaas leven we in een wereld waar overzicht die komt met leeftijd nauwelijks gewaardeerd wordt.
Maar goed, er zijn anderen die ook technorealistisch(er) denken. Wij zijn de mensen die bij Kitty Hawk het eerste vliegtuig zagen opstijgen als het ware. Wat dachten die mensen toen en later, toen het vliegen steeds normaler werd?
Edgarz laat het probleem zien. Hij stelt dat niet vooruitgang een prijs heeft maar veiligheid. Dat klopt niet. Maar iedereen die internet aangeboren heeft gekregen en opgroeide in een tijd waarin ICT vrij normaal was is behept met dat soort valse voorstellingen van zaken.
Als je ook opgroeit in een tijd zonder koude oorlog maar wel met extremisme, dan is de koppeling al voor-geïnstalleerd. Extremisme, ICT, veiligheid. Dat bepaalt het denken.
De hele zaak ligt veel breder. Het is meer dan de vraag of de politiek opgewassen is tegen ICT. Dat is ze niet. En dat komt vanwege dat fundamentelere probleem.
Het probleem op basis waarvan Edgarz zijn mening gaf en met hem vele anderen. De vraag of discussie is niet hoe je binnen de ICT veilig kunt zijn en de mate waarin ICT privacy aantast. Dat is te beperkt een discussie.
De discussie zou moeten zijn waarom politiek maar ook de samenleving als geheel niet opgewassen is tegen ICT. Ik denk dat dit komt omdat er een driehoeksverhouding is of liever, een
simplex
Aan de top staat de wetenschap. Die produceert kennis. De zijvlakken zijn politiek, bedrijfsleven en technologie. Hier op tweakers houdt men zich vooral bezig met technologie en maakt zijsprongen naar de politiek wanneer dat enigszins relevant is. Om die reden wordt je omlaag gemod als je de andere twee er bij betrekt.
Wetenschap is paradigmatisch en heeft altijd het voordeel van de twijfel. Alles kan, mag of moet onderzocht worden. We weten immers niet of 'het', 'ooit' nog eens van 'nut' kan zijn, dus onderzoeken we alles wat los en vast zit. Het is een visie op de realiteit waarbij alles tot de kleinste stukjes uit elkaar wordt gepeuterd. Cartesiaans dus. Maar hoe dan ook, ongeacht atoomwapens en biologische oorlogsvoering, technologie is goed. Per definitie.
Met die kennis kan een R&D afdeling in het bedrijfsleven een product ontwikkelen. Anders gezegd, technologie maken uit kennis en die op open markten verkopen. En anders is er wel een universiteit die iets uitvind en met het bedrijfsleven in bed ligt om het patent te verkopen of leasen etc.
In dat bed komt ook de politiek te liggen. Politiek draait vooral om één ding. Zorgen dat er banen zijn of komen want dat levert belastinggelden en andere aanverwante inkomsten op, zoals omzetbelasting en winstbelasting etc. Politiek en bedrijfsleven zijn zowat uitwisselbaar. Met die inkomsten kan de samenleving bestuurd en gereguleerd worden, de infrastructuur betaald die het bedrijfsleven nodig heeft om producten te kunnen leveren. De structuren waarover wij naar ons werk kunnen. En niet alleen wegen, maar de heel socio-economische realiteit.
En wij mensen werken in dat bedrijfsleven. Wij kopen wat ze maken en consumeren zelf die producten. En de cirkel is rond. Het is een doelloze vicieuze cirkel en de prijs is klimaat, natuur en milieu destructie.
Wetenschap is paradigmatisch en staat dus boven alle kritiek. Technologie moet want innovatie, ten goede of ten kwade, zorgt voor nieuwe producten die niemand echt nodig heeft maar wel graag wil gebruiken om de diepst mogelijk ellende in het leven mee te compenseren, namelijk de feitelijkheid van je eigen sterfelijkheid. Daardoor is kritiek op technologie, via producten, moeilijk te verkroppen. Dan krijg je uitspraken als 'vooruitgang' en 'niet achterblijven'. Onzin, we kopen alleen maar spullen om onszelf te verliezen in de waan van de dag, de kick van het moment. Maar sterven gaan we toch.
De politiek kan niets doen want mensen vertellen dat ze minder moeten consumeren is hypocrisie en gevaarlijk, net als het klimaat serieus op de agenda zetten, want welke route je ook neemt, mensen pikken het niet als ze geen nieuwe spullen kunnen kopen want dat is het doel van het leven. Daarom zegt Rutte ook dat als je werkt, je je beter voelt. Hij bedoeld dat als je werkt, je kunt consumeren en als je daarmee stopt, valt het kaartenhuis in elkaar.
En dus, de politiek gaat mensen niet moreel, ethisch of filosofisch bijsturen of spiritualiseren. De politiek is niets anders dan een tak van het bedrijfsleven dat er voor zorgt dat kapitalisme ongestoord de existentiële angst voor de dood kan camoufleren via wetgeving en regulatie. Nergens anders dan in Nederland is dat zo duidelijk, het poldermodel is het gesprek tussen overheid, bedrijfsleven en werknemers.
Werknemers willen genoeg verdienen om hun angst voor de dood mee af te kopen. Werkgevers willen meer verdienen want zij hebben hetzelfde probleem. Hun aandeelhouders willen via geld ook de angst voor de dood afkopen en dus moet er wel winstmaximalisatie plaats vinden. Die belangen botsen niet, ze komen overeen. De politiek gaat er tussen zitten omdat de politiek belang heeft bij continuatie van het hele proces.
Technologie wordt gebruikt als angstremmer en is paradigmatisch omdat het zo goed ons mensen verleid zoals men Indianen in amerika met spiegels en kralen verleidde. Het doel van technologie is simpel: appelleren aan gemakzucht en luiheid en is gebaseerd op het biologische principe in de natuur waarbij een organisme efficiency 'nastreeft' of anders gezegd, soorten die efficiënt energie kunnen gebruiken en opslaan, doen het het best en overleven. We hebben dus weinig weerstand tegen technologie.
ICT is een uitstekende vorm van technologie die recht doet aan beide noodzaken. Het levert een constante stroom van afleiding, weg van het menselijk drama, onze sterfelijkheid, met steeds nieuwe producten en diensten. De politiek jaagt dat aan want het houdt mensen afgeleid en materialistisch. Het bedrijfsleven, dat zijn we zelf, als arbeiders in fabrieken, leveraars van diensten en de hele rimram aan elkaar ondersteunende bedrijven, ofwel economie.
En het is pure gemakzucht. Overal kunnen bellen, Altijd online, bereikbaar. Vanuit je, letterlijke, 'luie stoel' boodschappen doen, shoppen. Al denkende dat ons dat onsterfelijk maakt, consumeren we, leveren onze privacy in, bevredigen we onze biologische drang om weinig te doen maar wel maximaal efficiënt te zijn en vinden het raar dat we massaal te dik worden.
De extra vet die we vergaren rond ons middel bestaat uit ijsberen, palmolie, Orang-oetangs en dus bestaat een broodje aap echt!
Dit is de simplex van ons Aardse bestaan. Gratis door Vendar. We spelen een achterlijk spelletje met onszelf ten koste van de Aarde waaruit we voortkomen. We zijn de appel die de boom waaraan die hangt zelf vergiftigt.
De enige oplossing voor het probleem van de NSA, van spionage is om het paradigma van wetenschap te doorbreken en te fuseren met spiritualiteit, zodat we als mensen beseffen dat de dood niets is om bang voor te zijn, dat kennis verzamelen die vooral bedoeld is om producten te maken dom is en niets oplost want dood ga je toch, dat daarom hyper-consumptie niet nodig is, waardoor ICT niet langer nodig is als vorm van afleiding, waardoor de geheime diensten niet hoeven te spioneren omdat de nationale belangen van economie niet langer de drijfveer zijn om wantrouwend te zijn richting anderen, waarbij volk tegen volk opstaat vanwege de eigen nationale economische belangen en concurrentiepositie.
Sjamanen van natuurvolken zeggen dat wij ziek zijn. Ik ben het met ze eens. Ons onvermogen om in het reine te komen met onze sterfelijkheid en existentiële vragen te beantwoorden is niet het probleem. We weten drommels goed waarom we op Aarde zijn. Het probleem is dat we er niet naar handelen. Elke keer twijfelen we, moeten we in god geloven, Boeddhist worden, of toch maar lid van Greenpeace worden.
Er is geen andere oplossing mogelijk, vanuit politiek, samenleving, ideologie of bedrijfsleven om ICT af te remmen, om hyper-consumptie af te remmen of om het klimaat te redden dan deze. De kern van het probleem van de NSA is ons eigen onvermogen onze sterfelijkheid te erkennen en te omarmen.
[Reactie gewijzigd door Anoniem: 399807 op 22 mei 2015 09:26]