Ik zie dat er hier heel veel dingen door elkaar gehaald worden in de reacties. Dynamisch bereik is niets anders dan de verhouding tussen de helderheid van zwart en wit. Over het algemeen wordt van HDR gesproken vanaf een ruime 14 stops DR (>20.000:1 contrast ratio). Op beeldschermen / TV's wordt dynamisch bereik vrijwel altijd uitgedrukt als contrast ratio, voor camerasensoren (zowel foto- als videocamera's) in stops. Soms wordt bij camerasensoren ook nog gespecificeerd hoeveel stops dynamisch bereik je onder en boven een bepaalde referentiewaarde hebt.
Bij beeldschermen wordt dat eigenlijk nooit gedaan, maar ook daar is het van toepassing. Zo kan bijvoorbeeld de Dolby Vision Reference Displayy (een LCD scherm met quantum dot enhancement film (QDEF) en full array local dimming (FALD) LED backlight) van 2000 cd/m² (800 cd/m² voor volledig scherm) voor wit tot 0,003 cd/m² voor zwart, wat een dynamisch bereik is van 19,3 stops (18,0 stops volledig scherm).
Een OLED TV komt aan de kant van zwart natuurlijk nog een stuk lager dan dat, maar aan de kant van wit is het ook lager. De LG 55EC930V heeft bijvoorbeeld een wit van zo'n 350 cd/m² (100 cd/m² voor volledig scherm). Aan de bovenkant verlies je dus zo'n 2 à 2,5 stops en aan de onderkant win je zeker zo'n 3 à 4 stops (lastig precies te zeggen aan gezien er bijna geen meetapparatuur is die donker genoeg kan meten).
Bij gelijke kijkomstandigheden (omgevingslicht e.d.) zal het LCD scherm met QDEF en FALD backlight dus beter zijn voor content met veel heldere stukken, zoals explosies. De OLED is weer beter voor content met veel donkere stukken.
De relatie tussen content en weergave is als volgt:
LDR content op LDR scherm: goede onderlinge verhouding van helderheid, maar clipping in highlights en de donkere schaduwtonen
LDR content op HDR scherm: dynamic range expansion, schaduwtonen net boven zwart worden te donker weergegeven, highlights net onder wit te helder. Beeld is te contrastrijk.
HDR content op LDR scherm: dynamic range compression, schaduwtonen net boven zwart worden te helder weergegeven, highlights net onder wit te donker. Beeld heeft niet genoeg contrast.
HDR content op HDR scherm: goede onderlinge verhouding van helderheid, realistische(re) highlights en schaduwtonen.
Ik had hier laatst ook iets over geschreven in het Canon EOS 5DS (R) topic toen Nomad schreef dat hij het contrast van foto's van een Nikon D600 vond tegenvallen:
Dat valt natuurlijk te verwachten. Het dynamisch bereik van je beeldschermen of drukwerk blijft gelijk, dus als je een groter dynamisch bereik van de camera gaat mappen naar het dynamisch bereik van je beeldscherm of drukwerk dan wordt het beeld minder contrastrijk.
Wat eerst zwart was kan nu best donkergrijs zijn, doordat dat deel dan niet meer de donkerste vastgelegde waarde is. Aan de andere kant kan een deel dat eerst clipte naar wit nu donkerder zijn, bijvoorbeeld de lucht rond de zon. Al zat dat minder snel de indruk geven van een minder contrastrijk beeld.
Een minder contrastrijk beeld is dus inherent aan een grotere dynamisch bereik van de sensor. Andersom gaat het ook op, als je een foto van een 11 stop DR sensor op een 14 stop DR beeldscherm weergeeft wordt deze te contrastrijk weergegeven.
Een groter dynamisch bereik is dus alleen direct interessant voor een HDR medium, maar ook voor LDR media is het interessant, door de veel grotere bewerkingsvrijheid die het geeft. Dit is ook precies wat je terug ziet in
[Verzamel] HDR en tonemap. Die foto's zijn strict gezien helemaal geen HDR. Wat er daar wordt gedaan is dat het dynamisch bereik van de (samengestelde) HDR bron wordt gecomprimeerd tot LDR, in plaats van dat het wordt afgekapt (clippen) zoals met een LDR bron. Maar je ziet allemaal dat het niet echt HDR is, de belichting is niet natuurlijk. Maar dat komt dus omdat je nooit echt HDR kan weergeven op een LDR medium.
[Reactie gewijzigd door Kid Jansen op 9 april 2015 15:23]
Televisies
