Mars-helikopter Ingenuity heeft zijn laatste vlucht afgelegd

NASA stopt met helikoptermissie Ingenuity op Mars. De kleine helikopter vloog daar sinds 2020 en heeft sindsdien 72 vluchten gemaakt, veel meer dan verwacht. Nu is echter een van de rotorbladen stuk, waardoor de missie eindigt.

NASA zegt dat het stopt met de Ingenuity-missie. Dat gebeurt nadat het Jet Propulsion Laboratory, dat de helikopter bestuurt, eerder al problemen ondervond met het voertuig. Eerder deze maand verloren de JPL-ingenieurs al tijdelijk contact met de helikopter. Daarop bracht NASA een afbeelding naar buiten van de schaduw van een van de rotorbladen, die beschadigd leek te zijn. De bladen roteren 2537 keer per minuut en als een ervan niet goed werkt, kan de helikopter nog verder beschadigd raken.

Het ruimteagentschap heeft daarom besloten de helikopter niet meer te laten vliegen. Ingenuity landde op 18 februari 2020 op Mars, samen met de rover Perseverance. NASA doet de aankondiging dan ook op Sol 1000, zoals de dagen op Mars worden berekend.

Ingenuity heeft zijn missie veel beter volbracht dan NASA had durven hopen. Het ruimteagentschap wist aanvankelijk niet eens of de helikopter wel zou kunnen vliegen, aangezien de dichtheid van de atmosfeer op Mars minder dan één procent bedraagt van die op aarde. NASA hoopte dat de helikopter 5 vluchten zou kunnen maken in een maand. Uiteindelijk bleek de rover in een periode van drie jaar niet minder dan 72 vluchten te maken, waarvan de hoogste tot 24 meter boven het Martiaanse oppervlak kwam. In totaal haalde de helikopter een vluchttijd van meer dan twee uur en legde hij 17 kilometer af.

Mars Ingenuity

Door Tijs Hofmans

Nieuwscoördinator

26-01-2024 • 09:56

98

Submitter: desmondio

Reacties (98)

98
96
49
1
0
24
Wijzig sortering
De NASA heeft een prachtige flight log inclusief kaart die je op deze website vindt. In het kort de stats van Ingenuity:

Flights 72
Flight Time ~128.8 mins
Distance Flown 11 miles (~17.0 km)
Max. Ground Speed 22.4 mph / 10 m/s
Highest Altitude 24m / 79ft
Max: Ground Speed is dus 36 km/u :)
Ja voor een drone dat zoveel km van aarde is is dat een hele grote stap.
Het ruimteagentschap wist aanvankelijk niet eens of de helikopter wel zou kunnen vliegen, aangezien de dichtheid van de atmosfeer op Mars minder dan één procent bedraagt van die op aarde
Dat klopt niet echt. Ze hebben hem getest in een grote vacuumkamer om de atmosfeer van Mars na te bootsen. Daar bestaan ook meerdere filmpjes van.

De vraag was eerder hoelang de rotorbladen gingen meegaan want door dat hoge toerental maakt marsstof veel meer schade aan de blade dan op aarde.
Door de test had men wel een sterk vermoeden dat het helikoptertje zou kunnen vliegen, maar zekerheid had men niet.
En wat was er dan juist onzeker? :)

Ruimtevaart is altijd onzeker. Dus je kan stellen dat je nooit weet of ene raketmotor of positiesysteem het zal doen. Ook al heb je dat door en door getest. Ik zie niet wat er nu anders is.
Je kunt wel testen in een vacuum kamer, maar de omstandigheden op mars zijn niet tot in detail bekend. De praktijk kon dus net zoveel verschillen dat vliegen niet lukt. De atmosfeer op Mars is bijvoorbeeld geen totaal vacuum en het er komen winden voor. Dat kan de missies verstoren. Het is geen helikoptertje met een remote besturing. De hele vlucht moet vooraf geprogrammeerd worden. Een stukje gruis of iets te harde wind en de vlucht is binnen de kortste keren ten einde. Komt de helikopter op zijn kant terecht, dan is het ook definitief voorbij.
In de ruimtevaart blijven er altijd een aantal onzekere factoren over. Dat zie je aan de Japanse maanlander. Alles ging perfect, alleen kwam de lander te scheef te staan en komt er weinig tot geen zonlicht op de zonnepanelen.
Je kunt wel testen in een vacuum kamer, maar de omstandigheden op mars zijn niet tot in detail bekend.
wat? Nogmaals, welke ruimtesimulatie op aarde is dan wel 100% accuraat, dat is toch nooit het geval? Dan zou je bij elke missie moeten schrijven: "Het ruimteagentschap wist aanvankelijk niet eens of de X wel zou kunnen vliegen/landen/navigeren/"
Het is geen helikoptertje met een remote besturing. De hele vlucht moet vooraf geprogrammeerd worden. Een stukje gruis of iets te harde wind en de vlucht is binnen de kortste keren ten einde.
Wat heeft dat nu met de luchtdichtheid te maken? In de tekst staat: "Het ruimteagentschap wist aanvankelijk niet eens of de helikopter wel zou kunnen vliegen, aangezien de dichtheid van de atmosfeer op Mars minder dan één procent bedraagt van die op aarde"
De praktijk kon dus net zoveel verschillen dat vliegen niet lukt.
Net zoals jij niet kan zeggen dat je een ritje naar de bakker gaar overleven. Je kan een hartstilstand krijgen. Het menselijke lichaam is immers super complex. toch ben ik 99,9999% zeker dat het je zal lukken. Dan schrijven ik het niet zeker wist is gewoon raar en daar gaat het zelfs niet om.

Waar het blijkbaar omgaat is dat ze de 1% atmosfeer blijkbaar niet goed konden simuleren. En dat betwijfel ik ten sterkste. Ze konden alles simuleren, zwaartekracht, luchtdichtheid etc.

Als het Het ruimteagentschap niet 'zeker' was dan had men het wel laten testvliegen in een parabolische vlucht. Ze hadden perfect een vacuumkamer kunnen meenemen in dat vliegtuig en die helicopter testen. Dat was echter niet nodig omdat de vacuumkamer + ophanging (en simulatie) genoeg zekerheid gaf. Er blijkt nergens uit dat ze onzeker waren dat het niet zou vliegen.

Dat een onderdeel breekt (zoals uw hart het kan begeven) is totaal een andere zaak.

[Reactie gewijzigd door Coolstart op 22 juli 2024 23:14]

In puur vacuum kan een helicopter niet vliegen. Men gaat er vanuit dat de atmosfeer overal even dicht is, maar dat hoeft in de praktijk helemaal niet zo te zijn. Is de atmosfeer op de landingsplek toevallig nog lager, dan 1% dan wordt vliegen al snel onmogelijk. Wanneer de atmosfeer sterk in beweging is, gaat vliegen misschien even lukken, maar zal resulteren in het neerstorten. Alleen met realtime besturing kan je daar dan voldoende bijsturen om te proberen om alsnog te vliegen.
Er waren dus zelfs twee factoren die eventueel roet in het eten konden gooien, maar men was wel zeker genoeg om het te proberen.
In puur vacuum kan een helicopter niet vliegen. Men gaat er vanuit dat de atmosfeer overal even dicht is, maar dat hoeft in de praktijk helemaal niet zo te zijn. Is de atmosfeer op de landingsplek toevallig nog lager, dan 1% dan wordt vliegen al snel onmogelijk.
Bron aub. Nergens kan ik uw claim (Het feit dat je kan neerstorten door een bewegende atmosfeer op mars). Er zijn idd winden op mars net zoals er op aarde winden zijn. Enkel is het op aarde moeilijker. De marswinden kan je immers amper voelen net omdat er wo weinig luchtdruk of atmosfeer is. Dus zo een wind heeft bijna geen invloed op de helicopter.

De wieken zijn extra groot en draaien extra snel. Omdat weerstand een kwadratisch verloop heeft met de snelheid heeft wind daar dus minder effect op da in een atmosfeer met veel luchtdruk. Hoe hoger je vlieg met een vliegtuig, hoe lager de luchtdruk en hoe minder de turbulentie. De concorde vloog op 18km hoogte meer dan 2000km/h op 790 milibar als een vliegend tapijt.

Dus ik betwijfel uw claim ten sterkste.
Alleen met realtime besturing kan je daar dan voldoende bijsturen om te proberen om alsnog te vliegen.
Bron aub want ik kan nergens een claim vinden dat je iets real time moet aansturen. Drones houden zichzelf recht, je hebt geen realtime besturing nodig. De realtime zit in de drone ingebakken met chips en sensoren, geen nood om de telemetrie live te doen.
Is de atmosfeer op de landingsplek toevallig nog lager, dan 1% dan wordt vliegen al snel onmogelijk.
Ik ga weer een bron vragen want dat is ook een zware claim. Een landingsplek op een berg dan? Want luchtdruk daalt met de hoogte. En ja, ook op mars kan de luchtdruk verschillen maar je gaat niet plots een vacuum tegenkomen en crashen. Dat kan ik nergens vinden. Enkel dat er dagelijks een verschil van 10% kan optreden.

De druk op Olympus Mons (22km hoog) is 0.7 milibar. Net zoals helicopters maar tot 12km hoogte op aarde kunnen vliegen zal ook de mars helicopter een limiet hebben. De limiet is de maximale rotatie van de rotorbladen en motor want als de luchtdruk zakt met de helft moeten ze dubbel zo snel draaien.
Om een helikopter te laten vliegen moet je luchtdruk hebben. Dat is gewoon natuurkunde, Op aarde kan een helikopter ook niet naar de top van de mount Everest vliegen. Straalvliegtuigen kunnen wel hoger, maar dat is vooral vanwege de straalaandrijving. Propellervliegtuigen vliegen normaal ook maar tot 7 km hoogte, al kunnen die afhankelijk van het type tot maximaal 9 à 12 km hoogte vliegen. Daarboven wordt de luchtdruk te laag en kunnen de propellers niet voldoende voortstuwing meer leveren om het vliegtuig in de lucht te houden.

Dat de luchtdruk op mars overal min of meer gelijk is, was een aanname. Redelijk, maar niet zeker. Dat er een schommeling in lichtdruk was wist men al, maar niet hoe groot die op de landingsplek zou zijn. Aangezien de helikopter op de limiet zat tussen wel of niet kunnen vliegen zat er dus een onzekerheid in. De luchtsnelheden rond de landingsplek was een andere onbekende. Of de stabilisatie die in de helikopter was ingebouwd voldoende zou zijn was niet bekend. Bij hoge windsnelheden zou het toestel niet kunnen vliegen.
Bron heb ik ooit gehad, maar dat is al wat jaartjes geleden. Volgens mij schatte men de kans dat de helikopter zou kunnen vliegen op zo'n 80 of 85% in. Zekerheden heeft men in dit soort ruimtevaart domweg niet.
Ik vlieg in het luchtruim zelf dus ik begrijp hoe vliegtuigen werken.

Ik kan gewoon uw claims niet terugvinden.

Ze lijken erg ver gezocht. Het enige wat ik me inbeelden is dat ze 80% zeker waren bij de start van het project nog voor de tests en simulaties begonnen.

Natuurlijk is ruimtevaart onzeker maar je kan alles berekenen en simulaties maken. Technische pech is de onzekerheidsfactor, niet het feit dat de luchtdruk zou zakken de rest kan men berekenen of simuleren.
Ruimtevaart is onzeker. Niet alleen vanwege technische pech, maar juist bij landingen heb je ook te maken met onzekerheden die je niet volledig kan berekenen domweg omdat de situatie op de landingsplek niet volledig bekend is. Dat zie je aan de Japanse maanlander. Landing perfect, maar als je de data van de gyroscopen uitleest blijkt de lander na de landing omgevallen te zijn en nu bijna ondersteboven moet liggen. Eén steen kan al roet in het eten gooien.

Zo ook bij het helikoptertje. Vooraf wist men dat men op de rand van de mogelijkheden zat. De originele link kan ik niet meer terugvinden. Voor mij klinken de redenen voor mogelijk falen niet onlogisch, maar misschien zijn die destijds door een journalist toegevoegd.
Ik denk dat de bedoeling dan is "in de simulatie werkt het, maar hopelijk ook in de realiteit", want de onzekerheid is er pas 100% af nadat het in de praktijk is bewezen.
Door de test had men wel een sterk vermoeden dat het helikoptertje zou kunnen vliegen, maar zekerheid had men niet.
Als je 99,9999% zeker bent vanwege computer simulaties en tests dan is "sterk vermoeden" erg zwak uitgedrukt, en "wist niet" zoals het artikel zegt is helemaal veel te zwak uitgedrukt.
De benodigde kennis mbt atmosfeer, zwaartekracht en fluid dynamics is bepaald niet mysterieus voor mensen die daarvoor hebben doorgeleerd.

Bij het praktisch inzetten van zo'n nieuw voertuig gaat het er meer om andere problemen boven water te krijgen, zo zullen ze wel erg graag willen weten waardoor precies die rotor is beschadigd.
De atmosfeer is natuurlijk maar 1 variable, de zwaartekracht op mars is ook een stuk zwakker dan op aarde, hierom was de motor bewust te zwak om op aarde het apparaat de lucht in te krijgen. Tijdens de testen in de vacuum kamer kon hij dus niet zonder ondersteuning vliegen. De eerste keer dat hij daadwerkelijk vloog was op Mars
RIP Ingenuity, je hebt goed je best gedaan!
Ik moet terugdenken aan deze xkcd-strip over Spirit.

Op een dag gaan wij deze helikopter achterna en krijgt die een verdiende plek in een museum. Tot die tijd moet Ingenuity geduldig wachten. :)

[Reactie gewijzigd door The Zep Man op 22 juli 2024 23:14]

als ie over 400 jaar er nog staat, en niet totaal onherkenbaar is , want ik geloof niet dat we binnen de 100 jaar kolonisten daar hebben ;)

Ikzelf geloof dat we het pas over 1000 jaar kunnen, om veilige kolonieen daarboven te plaatsen ;)
maargoed , een groot grondstof tekort aan metalen kan er zo verandering in brengen ;)

[Reactie gewijzigd door Metallize op 22 juli 2024 23:14]

Ontwikkelingen kunnen heel snel gaan.
Voorbeeld: ruim 100 jaar geleden vlogen we voor het eerst, 60 jaar later stonden we op de maan.
Ik ga er dus gemakshalve vanuit dat we over 100 jaar gewoon een basis hebben op Mars.
Er wordt nu immers al getraind volgens mij in barre omstandigheden met outposts.
Tel daar bij op de SpaceX ontwikkelingen mbt Starship.

Kans is aanwezig dat we binnen 50 jaar al een proefbasis hebben op Mars.
Na de Maanlandingen die we al in 1969 hadden dachten we dat we dan wel "snel" naar Mars gingen gaan. Alles viel echter stil, want niemand was nog geïnteresseerd. Zo een dingen kunnen raar lopen.
Na de Maanlandingen die we al in 1969 hadden dachten we dat we dan wel "snel" naar Mars gingen gaan.
Hoe lang was de technologische ontwikkeling van de mensheid voordat de eerste stap op de maan werd gezet?

Hoeveel tijd zit er tussen het zetten van de eerste stap op de maan en nu?

Volgens mij gaat het alsnog redelijk vlot. Je moet alleen over generaties heen kijken, en ook beseffen dat Mars een serieuze stap verder is dan de maan.
Tussen de eerste vlucht van de gebroeders Wright en de maanlanding zit maar 66 jaar. We zijn nu 55 jaar verder.

Mars is inderdaad een uitdaging, het is een enorme afstand verder dan de maan. Maar we zijn ook niet meer teruggekeerd naar de maan. We just stopped.
Maar we zijn ook niet meer teruggekeerd naar de maan.
Na de Apollo 11 zijn wij nog vijf keer teruggekeerd. Dat was voldoende om te concluderen dat verdere bemande vluchten richting de maan om daarop te landen niet veel toegevoegde waarde hebben op het moment.

[Reactie gewijzigd door The Zep Man op 22 juli 2024 23:14]

We just stopped.
Nee, dat deden we niet. Er waren niet echt hele goede redenen (toen) om door te gaan met het bezoeken van de maan. Te gevaarlijk, te weinig opbrengst maar vooral te duur.
We hebben daarna onze focus verlegd naar andere doelen in de ruimtevaart en we zijn daar enorm succesvol in geworden.
het heeft mijns inziens dus geen zin om die vergelijking te maken. Dat zou betekenen dat we tussen de maanlanding en een kolonie op Mars eerst minstens 5000 jaar moeten wachten?
Nee, dat werkt dus niet. Vandaar dat ik zei: 100 jaar geleden vlogen we voor het eerst, 60 jaar later stonden we op de maan. Mars is 1 steentje verder. Duurt alleen wat langer om er te komen.
Niet zo vreemd in een tijd dat alleen overheden tot ruimtevaart in staat waren, voor pakweg 100 keer de prijs van tegenwoordig voor een lancering, en sterk gemotiveerd door geopolitiek. Ruimtevaart is veel goedkoper geworden en gecommercialiseerd. Gezien alle andere ontwikkelingen staan we zeker wel binnen 50 jaar op Mars. De benodigde technologie is niet moeilijk. Het is alleen lastig omdat we nog 0 ervaring hebben met lange ruimtereizen ver buiten onze magnetosfeer. De eerste vluchten zullen moeizaam gaan en wellicht zelfs levens kosten. Daarna gaat het snel.
We hadden eerst iemand nodig met een visie, zodat de kosten baten analyse veel gunstiger zou uitvallen.

Worst case scenario, geen SpaceX, de wereld was verder doorgegaan zoals men deed (expendable rockets, hoge kg prijs, veel vertragingen, etc). Dan was die SLS vast ook wel gekomen, maar de kosten zouden astronomisch hoog zijn. SLS is primair een geldmachine, secundair een ruimteraket.

En dan krijg je een Apollo v2, winnen van China, paar missies uitvoeren en stoppen omdat de kosten-baten analyse volledig scheef is. Je krijgt uiteindelijk nooit de handen op elkaar voor miljarden per vlucht naar de maan en dan ook nog basis bouwen.

SpaceX heeft starlink, dan is hun grote drijfveer geweest, de rest profiteert leuk mee. Hun drijfveer voor starship is mars, dat is hun doel. Dat de overheid meebetaald is alleen maar mooi meegenomen, maar hoe dan ook betalen ze de prijs. Vooraf of achteraf. Want een privaat bedrijf op mars? Dat kan de VS/NASA natuurlijk niet slikken, daar zijn ze te trots voor.
Ontwikkelingen kunnen heel snel gaan.

Kans is aanwezig dat we binnen 50 jaar al een proefbasis hebben op Mars.
Je optimisme wordt gewaardeerd, maar binnen 50 jaar lijkt mij enorm sterk.

Je gaf mooie voorbeelden, maar er zijn ook tig voorbeelden waarbij de futuristische voorspellingen nog lang niet zo ver zijn.

Om even een snel voorbeeld te geven: In de 60s/70s (en zelfs 80s) was de wetenschap/technologiesector er van overtuigd dat wij als consumenten allemaal vliegende auto’s zouden hebben in het jaar 2000.

Nu 24 jaar later is voor het eerst in de geschiedenis een eerste prototype op de getoond (was op de CES en zag er nice uit), maar die zit nog in de conceptfase. Laat staan dat de regels hieromtrent over 5 a 10 jaar zijn goedgekeurd.

Kijk je naar voorspellingen over privé robots, dan zei men eind vorige eeuw dat we binnen 10 jaar allemaal huishoudrobots thuis zouden hebben, die het volledige huishouden kunnen doen.

We hebben nu een robotstofzuiger (en je zou eventueel een vaatwasser/wasmachine ook kunnen meerekenen), maar that’s it.

Wat ik hiermee wil zeggen is: Het gaat in mijn ogen iets minder snel met de techniek dan men in eerste instantie hoopt.
Voorspellingen van 60 tot 100 jaar geleden zeggen niets over de mate van voortgang van de techniek. Er zijn een hoop zaken uitgevonden die niemand toen ooit voorspeld had, denk bijvoorbeeld aan de huidige microprocessoren
En in diezelfde tijd had je series als Star Trek met futuristische computers en cummunicators waar de huidige technologie rondjes om draait. (Met als uitzondering het bereik van de communicators.)
Ik heb een boek liggen dat dateert uit eind de jaren 70 en uitlegt op welke manieren we ongetwijfeld tegen het jaar 2000 een Marsbasis zullen opzetten.
Ik heb een boek liggen dat dateert uit eind de jaren 70 en uitlegt op welke manieren we ongetwijfeld tegen het jaar 2000 een Marsbasis zullen opzetten.
Precies wat jij zegt probeerde ik aan de mannen hierboven 👆🏻 uit te leggen.

M.a.w. we zijn echt dus nog lang niet zo ver.
Ik kan je 'A city on Mars' aanraden, erg leuk boek way ingaat op de vraag of dit nou eigenlijk wel een goed idee is.
Vertel Amerikanen dat onder het oppervlak olie is gevonden, en Mars zal binnen 50 jaar bevrijd worden van terreur. :+

[Reactie gewijzigd door The Zep Man op 22 juli 2024 23:14]

We hebben wel een maan vol aardgas
Maan met AARDgas... Hmm.
Hier moest ik ff smakelijk om lachen.. :+
Grondstoffen zoals metalen ga je niet zo snel van een andere planeet af halen. Dan kun je veel beter een rotsblok pakken wat al in de ruimte zweeft. Dan hoef je niet 2x van een oppervlak op te stijgen. Tevens zijn er rotsblokken die voor veel groter deel uit materialen bestaan dan de aardkorst of de korst van een andere planeet.
ligt er aan of het niet goedkoper is om de producten op Mars of de Maan te produceren , dan in de ruimte , want een ruimte station met een centrifuge kan duurder zijn dan het gewoon op een planeet neer te planten ;)

Om metaal te smelten , heb je zwaartekracht nodig :Y)
Ligt eraan waar die rots dan rondzweeft, en in wat voor baan...
Zou nog wel eens mee kunnen vallen. Astronauten zitten soms meer dan een jaar in het ISS. Een reis naar mars is slechts 9 maanden. Het is dus prima te doen. Enkel voedsel en water zijn nog een probleem, maar daar wordt hard over nagedacht.
Voedsel en water zijn het minste probleem.
Het grootste probleem is het menselijk lichaam en dat veranderen we niet eventjes.

De astronauten die een jaar in het ISS zitten houden daar blijvende lichamelijk klachten aan over. Daar hebben we nog geen oplossing voor. En dat zou op Mars met de geringe zwaartekracht ook gebeuren.

Als ze nu op aarde landen, kunnen moeten ze herstellen in een ziekenhuis voor ze weer kunnen functioneren. Dat zal ook gebeurden als ze op Mars landen, alleen is daar geen ziekenhuist beschikbaar waar ze een aantal weken in kunnen herstellen. Daar moeten ze meteen aan de slag kunnen.

Iemand die een ernstig ongeluk krijgt in het ISS kan in korte tijd naar een specialistisch ziekenhuis op aarde gebracht worden. Die optie is er niet op Mars.
In 2063 hebben we de eerste warp drive engine. Na de 4de WW.
!Remindme 39 years
Yep, volgens Star Trek start die in 2026.
Ik krijg nog steeds rillingen als ik deze strip lees.
Oppy (Opportunity rover) heeft een hele docu gekregen na het 15 jaar te hebben volgehouden. Denk niet dat Ingenuity populair genoeg is geweest haha.
Wat er volgens mij nog niet is maar wel cool zou zijn is als er ooit echt een 24fps HD opname van op mars gemaakt zou kunnen worden van tijdens het vliegen etc.
dat idee is zeker leuk.
maar waarom 24fps?
is dat zo veel beter dan 60fps of 120fps?
24FPS is zo'n beetje het minimale wat er nodig is om de illusie van bewegende beelden op te wekken. 60FPS is 2.5x meer informatie dan 24FPS, laat staan de 5x meer dat 120FPS is. Al die data moet je wel van Mars naar de Aarde zenden. Je bent dus al 2.5x-5x meer energie kwijt voor transmissie terwijl 24FPS dus al genoeg is voor een fatsoenlijke video. Als je, zoals alle marsrovers, behoorlijk je energie moet budgetteren dan ga je niet even voor de lol een 60FPS video maken want dat betekent dat je weer minder ver kan rijden/vliegen en dingen doen.
Als ik een wilde gok mag doen: bandbreedte. Voor 60/120 fps moet je gewoon veel meer frames doorsturen, terwijl 24 fps net aan genoeg is voor een video.
Bandbreedte is geen issue. Een filmpje van 10 minuten mag er best een week over doen om naar de aarde gezonden te worden.
Het probleem is dat men oude chips gebruikt in die toestellen, omdat moderne electronica kapot gaat door de kosmische straling onderweg. De oudere chips blijven het wel doen.
Hierdoor is ingenuity erg beperkt in geheugenruimte, wat men heeft proberen op te lossen met een lage framerate. Zo heb je wel scherpe beelden, alleen hakkelt het nogal. Dit is de beste keus, want aan wazige beelden heeft niemand wat.
Bandbreedte is geen issue. Een filmpje van 10 minuten mag er best een week over doen om naar de aarde gezonden te worden.
Diezelfde bandbreedte kunnen ze waarschijnlijk beter gebruiken om wetenschappelijke informatie door te sturen.
Het probleem is dat men oude chips gebruikt in die toestellen, omdat moderne electronica kapot gaat door de kosmische straling onderweg. De oudere chips blijven het wel doen.
Oudere chips zijn beter bestand tegen kosmische straling (niet alleen onderweg maar ook op Mars), maar dan nog is het nodig om de boordcomputer vd rover (die wel oude chips gebruikt) redundant te maken.

Zou me niet verbazen als de rotor van Ingenuity is beschadigd door een glitch in de navigatie/oriëntatie vd heli veroorzaakt door kosmische straling.
[...]
Diezelfde bandbreedte kunnen ze waarschijnlijk beter gebruiken om wetenschappelijke informatie door te sturen.
Beeldmateriaal van een andere planeet is wetenschappelijke informatie. En beter beeld is betere informatie. De benodigde bandbreedte voor de upload is van ondergeschikt belang.

Dat gezegd hebbende is bewegend beeld van een planeet waar niet echt iets op beweegt niet super nuttig, daarom dat 't niet gedaan wordt.

Maar de foto's die andere mars rovers hebben doorgestuurd zijn van heel hoge resolutie.

[Reactie gewijzigd door CyBeR op 22 juli 2024 23:14]

Ik ben eens dat in directe zin weinig nut heeft. Het is meer is dat je zou doen voor het grote publiek om enthousiasme te wekken en mars op een interessante en levendigere manier weer te geven dan alleen wat losse fotos of zeer schokkerige low fps videos. Hoe interessant ook, het komt dan toch niet zo dichtbij als een scherpe en vloeiende HD video opname.
Bandbreedte is wel degelijk een issue. Het Deep Space Network zit namelijk niet de hele dag te wachten om gebruikt te worden. Er zijn maar zoveel verbindingen die ze dagelijks kunnen leggen. En een filmpje van Mars heeft niet de hoogste prioriteit. Laat staan dat ze een week lang een schotel reserveren voor wat kort vermaak.
Ik bedoelde mimimaal 24fps. Meer zou alleen maar mooier zijn
Een van de meest indrukwekkende en succesvolle Mars missies :) Super gaaf dat dit zo goed en zo lang heeft gewerkt. En dat allemaal zonder live te besturen of mee te kunnen kijken.
Drie jaar ipv 30 dagen is voor een techdemo toch verrassend succesvol te noemen. Neem aan dat er ongetwijfeld meer en betere drones mee gaan op volgende missies :)
Er wordt al een MQ-9 Reaper drone ingepakt voor het geval Rusland ook een rover naar Mars stuurt. ;)
Waarom niet nog een (destructieve) laatste missie doen? Ik lees namelijk niet dat de helikopter niet meer functioneert. Bijvoorbeeld: zo hoog mogelijk proberen te komen om alvorens neer te storten
Het (kleine) risico is dan wel dat ie de marsrover zelf beschadigd, dan ben je helemaal ver van huis..
Dat risico is er niet want dan hadden ze dat ding nooit meegenomen.
Dat rsico is altijd aanwezig. Onder normale omstandigheden is dat risico klein genoeg om de beslissing door te laten slaan naar de voordelen van een vliegende drone. Wanneer die omstandigheden door de beschadiging wijzigen en het risico voor de Marsrover groter wordt doordat er een grote kans bestaat dat Ingenuity onbestuurbaar wordt en de beschadigde rotor wellicht zelfs explosief zal desintegreren, dan wordt het risico echter te groot.
met welk doel precies?
Onderzoek naar hogere luchtlagen wellicht? En zelfs van een impact op de grond kun je data halen; spreidingspatroon, stofwolk, opgeworpen rommel..
Dat ligt aan de missie. Bijvoorbeeld kijken hoe hoog je komt
Dat ligt aan de missie. Bijvoorbeeld kijken hoe hoog je komt
Hij kan niet goed/betrouwbaar meer vliegen door defecte rotoren, dat is nou net waarom de missie beëindigd wordt!

Waarom zou je dan dat soort dingen doen. Daarnaast is het ook niet heel erg wetenschappelijk relevant hoe hoog hij kan komen. Een hoogterecord is leuk, maar niet wetenschappelijk noodzakelijk.

Als je dan dingen wil bestuderen lijkt het me handiger om dat aan toekomstige misies over te laten die dan speciaal daarvoor uitgerust kunnen worden, ipv Inguinetiy te gebruiken voor iets waar het niet voor bedoeld was, en wellicht ook niet de juiste apparatuur ervoor aan boord heeft.
Hij kan niet goed/betrouwbaar meer vliegen door defecte rotoren, dat is nou net waarom de missie beëindigd wordt!
Ja no shit, maar dat staat dus niet in het tweakers artikel.
Waarom zou je dan dat soort dingen doen. Daarnaast is het ook niet heel erg wetenschappelijk relevant hoe hoog hij kan komen. Een hoogterecord is leuk, maar niet wetenschappelijk noodzakelijk.
Wie bepaald of dat niet wetenschappelijk is? Het ging mij er ook meer om, waarom dat ding laten verstoffen als je er nog mee kan vliegen, ook al is er een grote kans dat hij dan stuk gaat. Maar dat kan dus niet meer, helaas.

[Reactie gewijzigd door langestefan op 22 juli 2024 23:14]

Dat kapotte rotorblad is op zich al een probleem in verband met onbalans, maar ik vermoed dat een heel veel grotere zorg is dat de helikopter onbestuurbaar wordt en de Rover zou kunnen raken. Tot nu toe hebben ze hun uiterste best gedaan om de vluchten zo te plannen dat dat risico minimaal was.
Bovendien vraag ik me ook af wat het nut is van het kapot laten vliegen van de helikopter, anders dan de amusementswaarde...
Dat zorg je eerst dat er voldoende afstand is. Wat het nut is heb ik hierboven al uitgelegd.
Wat het nut is heb ik hierboven al uitgelegd.
Nou, nee. Althans, als "kijken hoe hoog je komt" is niet bijster nuttig. Die maximale hoogte zegt niets als je de test uitvoert met een kapot rotor-blad.
Hoezo niet? Als er meer missies met helikopters komen dan zal een kapot rotorblad nog veel vaker voorkomen. Dan kun je je daar nu al op voorbereiden.
Je bent nu wel heel erg aan het zoeken naar argumenten :)
Kinderachtige reactie :)
Misschien. Maar ook weer niet onverwacht. Verschillende mensen hebben nu al vraagtekens gezet bij de noodzaak om een kapotte drone op te laten stijgen "om te kijken hoe hoog je kunt komen en om daarna neer te storten". Dat is waar je mee begon. Geef toe: niet bepaald een idee uit de koker van een wetenschapper of techneut.
Je komt daarna met wat meer onderbouwing (goed om te weten wat je met een kapotte rotor nog kunt doen), maar ook die lijkt niet erg doordacht en wordt daarom ook met de nodige scepsis ontvangen.
Dus ja, het komt op mij over dat je in je enthousiasme ietwat ondoordacht iets hebt geroepen en daar vervolgens wat argumenten bij hebt gezocht. Ik heb nog niets gezien om me op andere gedachten te brengen.
Geef toe: niet bepaald een idee uit de koker van een wetenschapper of techneut.
Het was een voorbeeld.
Ik heb nog niets gezien om me op andere gedachten te brengen.
Aangezien lezen moeilijk blijkt te zijn kopieer ik speciaal voor jou nou nog een keer mijn reactie hieronder:
Kennis over hoe je kan vliegen met een beschadigde helikopter op mars. De helikopter vliegt nu geen kritische missies, maar komende missies voor andere helikopters zijn dat vast wel. En reken er maar op dat er meer ongelukken gaan gebeuren en dan kun je maar beter weten hoe je alsnog de missie kan voltooien.
Dat had ik gelezen, maar het helpt niets. Het is niet meer dan met iets meer tekst hetzelfde proberen te vertellen. Gezien de energie, tijd en geld die je moet steken in testen als deze doe je ze alleen maar als je zeker weet dat je er data uit kunt halen en je iets aan die data hebt. In dit geval is de kans daarop bijzonder klein.

Een rotorblad breekt nooit op dezelfde manier af, dus de onbalans in de rotor en de verstoorde aerodynamica is in elke situatie per definitie verschillend. Elk rafelrandje, elke uitstekende strook composietmateriaal zorgt voor een totaal ander gedrag. Bovendien kun je deze testen ook op aarde heel goed, reproduceerbaar en vooral goedkoop doen, waarbij je de lagere luchtdruk ook nog goed kunt simuleren. En je kunt heel veel meer waarnemingen doen.
Een rotorblad breekt nooit op dezelfde manier af, dus de onbalans in de rotor en de verstoorde aerodynamica is in elke situatie per definitie verschillend.
Dat maakt niet uit. Het gaat er om hoe je met een defect omgaat. Want het gaat in de toekomst nog vaker gebeuren.
Laat ik het dan anders vragen.

Welk wetenschappelijk doel heeft het om te weten hoe hoog een defecte helikopter kan vliegen op mars?

Wat levert dat de wetenschap op?
Kennis over hoe je kan vliegen met een beschadigde helikopter op mars. De helikopter vliegt nu geen kritische missies, maar komende missies voor andere helikopters zijn dat vast wel. En reken er maar op dat er meer ongelukken gaan gebeuren en dan kun je maar beter weten hoe je alsnog de missie kan voltooien.
Kan wel leuke plaatjes opleveren. En het kost niks. Nu staat ie letterlijk te verstoffen :)
Waarom niet nog een (destructieve) laatste missie doen?
De rotor is stuk. Hij kán niet meer vliegen.
Dat is een beetje de vraag. Ik lees dat nergens expliciet zo terug, al toonde een foto in de video van Scott Manley hierover dat er best flinke schade aan het rotorblad is: https://mars.nasa.gov/res...-its-damaged-rotor-blade/

Met bij ~2400rpm is dat zeer wss ook vragen om problemen met onbalans e.d. maar niet _per definitie_ ondoenlijk. Maar de kans dat het dat ie ongecontroleerd zijwaarts / in een spin / verzin het maar gaat en daarmee schade aan de Perseverence oid zou kunnen veroorzaken is denk ik te groot.

Sowiezo zitten ze 67(!) vluchten boven het beoogde missie doel van 5. Ik denk dat ze er 'vrede mee hebben' en verder risico willen uitsluiten.

Tijdens de laatste vlucht zijn ze in de daling / landingsfase ook even contact verloren, dus de oorzaak van de schade is een beetje onduidelijk volgens mij: https://mars.nasa.gov/tec.../flight-72-status-update/

Edit 2: Hier staat dat er wss zo'n ~25% van iig 1 vd rotorbladen mist. Dat lijkt me 'vrij definitief' ... :P

[Reactie gewijzigd door CaptainKansloos op 22 juli 2024 23:14]

Niet per definitie onmogelijk. Redelijk zeker zelfs dat er nog wel een beetje mee gevlogen zou kunnen worden.
Echter ook 100% dat dat met heel heftige trillingen gepaad gaat en een redelijke grote kans dat de rotor daardoor nog meer beschadigd raakt en Ingenuity crasht.

Nu is Ingenuity een stationair observatorium geworden, dat nog bepaalde tijd beelden en gegevens door kan sturen. Wanneer het het zou laten crashen 'voor de leuk' houdt alles op.
Dat dacht ik ook, misschien willen ze het apparaat bewaren voor latere analyse of voor een museum ver in de toekomst
En hoe ga je dan die impact analyseren/controlere, binnen zo een korte tijd na impact?
@DigitalExorcist

[Reactie gewijzigd door Th0rsten op 22 juli 2024 23:14]

De impact tijdens de landing? Of de impact die dit project(je) heeft gehad op andere Mars-missies?
Op welke impact doel je? Hij staat aan de grond, hij is niet gecrashed, dus van een impact op die wijze lijkt me geen sprake?

De impact op de wetenschap zal verder geanalyseerd moeten worden voor eventuele toekomstige missies, dat lijkt me een ongoing iets, en daar heb je de helikopter zelf niet per se meer voor nodig. Die data is immers al verzonden.
Ik doelde met deze vraag op een antwoord van DigitalExorcist, was gewoon nieuwsgierig.
Met de Orbiter of de rover die er ook al is of radiocommunicatie .. dat ding stof laten happen kan altijd maar een crash site veroorzaken kan ook nuttige dingen opleveren.

Ongetwijfeld zal er over nagedacht zijn hoor, daar niet van. En er is besloten om het niet te doen. Maar dan ben ik benieuwd naar de reden..
Rover wordt moeilijk maar die Orbiter zou kunnen.
Gaan we nu ook al Mars bevuilen. Niet echt sustainable dit.
Verbeter de wereld en begin bij jezelf: stop met het gebruik van internet om te klagen over vervuiling van andere planeten.
Duidelijk een cover-up bericht. In werkelijkheid neergehaald door de Mars luchtverdediging :)

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.