Het Britse National Museum of Computing heeft een virtuele versie van de Lorenz SZ42-machine online gezet, waarmee in de Tweede Wereldoorlog onder meer berichten tussen Hitler en zijn generaals werden versleuteld.
Het museum zegt de virtuele variant te hebben onthuld ter ere van Bill Tutte, die ongeveer honderd jaar geleden werd geboren. Hij speelde een belangrijke rol bij het kraken van de Lorenz-code. Volgens het museum was dit een van de 'grootste intellectuele prestaties tijdens de oorlog'. De Duitsers gebruikten de Lorenz-codeermachine om berichten op het hoogste niveau te coderen. Het apparaat maakt gebruik van twaalf rotors en past een codeermethode van Gilbert Vernam toe.
Het kraken van de communicatie werd uiteindelijk mogelijk doordat twee vrijwel identieke, versleutelde teksten werden onderschept die op bepaalde punten van elkaar afweken door het gebruik van afkortingen. Cruciaal daarbij was dat er twee keer gebruik was gemaakt van dezelfde instelling van de machine. Hierdoor was het uiteindelijk mogelijk om berichten die met de Lorenz-machine werden verstuurd te ontsleutelen. Dit gebeurde onder meer met behulp van de Colossus-computers.
Martin Gillow, die de virtuele machine heeft ontwikkeld, zegt dat hij dit deed omdat hij geïnspireerd raakte door het nabouwen van de Colossus, zowel fysiek als virtueel. Toen hij de virtuele versie van de Colossus had afgerond, besloot hij er een virtuele Lorenz-machine bij te maken, wat hem enkele maanden kostte. Deze kan nu door iedereen online gebruikt worden. De online machine is zelfs voorzien van geluid, dat na enkele minuten aardig op de zenuwen begint te werken, maar uiteraard uit te schakelen is.