Software-update: Manjaro Linux 21.0.2

Manjaro Linux logo (79 pix)Manjaro Linux is een Linux-distributie gebaseerd op Arch Linux. De focus ligt op gebruikersvriendelijkheid en eenvoud. Er kan worden gekozen voor een uitvoering met een Xfce-, KDE- of Gnome-desktopomgeving en het wordt standaard met een groot aantal applicaties geleverd. Manjaro Linux maakt gebruik van zogenaamde rolling releases en gebruikt Pacman als zijn package manager. Zojuist is versie 21.0.2 van Manjaro Linux uitgekomen en de changelog daarvan ziet er als volgt uit:

Manjaro 21.0.2 Ornara released!
  • Most of our Kernels got updated
  • Mesa is now at 21.0.2 26
  • More updates to Gnome 40 Apps
  • Xorg-Server is at 1.20.11 8, which brings security fixes
  • Bluez got updated to 5.58 9
  • Plasma and KDE Frameworks got updated to their latest stable releases
  • LibreOffice got updated to 7.1.2 8
  • PipeWire is now at 0.3.25 23
  • A lot of KDE-Dev package updates
  • Other regular upstream updates including python and haskell

Get our latest daily developer images now from Github: Plasma, Gnome, XFCE. You get the latest stable releases of Manjaro from CDN77.

Our current supported kernels
  • linux44 4.4.266
  • linux49 4.9.266
  • linux414 4.14.230
  • linux419 4.19.187
  • linux54 5.4.112
  • linux59 5.9.16 [EOL]
  • linux510 5.10.30
  • linux511 5.11.14
  • linux512 5.12-rc7
  • linux54-rt 5.4.106_rt54
  • linux59-rt 5.9.1_rt19
Packages Changes
  • stable community x86_64: 1806 new and 1814 removed package(s)
  • stable core x86_64: 36 new and 36 removed package(s)
  • stable extra x86_64: 697 new and 687 removed package(s)
  • stable kde-unstable x86_64: 364 new and 363 removed package(s)
  • stable multilib x86_64: 27 new and 27 removed package(s)

A detailed list of all package changes may be found here.

Manjaro Linux

Versienummer 21.0.2
Releasestatus Final
Besturingssystemen Linux
Website Manjaro Linux
Download https://manjaro.org/get-manjaro/
Licentietype Voorwaarden (GNU/BSD/etc.)

Door Bart van Klaveren

Downloads en Best Buy Guide

19-04-2021 • 13:19

69

Submitter: gotjoen857

Bron: Manjaro Linux

Reacties (69)

69
68
52
2
1
10
Wijzig sortering
Ik ben de laatste tijd aan het kijken naar Linux distro's.
Was niet zo heel blij met Ubuntu's GUI's, maar dit ziet er wel nice uit.
Iemand enige ervaring met Manjaro, en hoe compatible is het met Ubuntu ?
Ik zie Arch, betekent dat dan dat je alles packages zelf moet compilen e.d. ?

[Reactie gewijzigd door Power2All op 24 juli 2024 10:47]

Kijk anders even naar Kubuntu.
Heb je gewoon Ubuntu maar dan met KDE.
Ik sluit me bij XFeverr aan. Vroeger veel distro-hopping gedaan maar keerde altijd weer terug naar Ubuntu voor het vaste werk, het is een probleemloos systeem dat prettig werkt. Sinds ze de beter instelbare Unity interface hebben laten vallen, zit ik nu al een jaar of vier op KDE Neon dat op Ubuntu LTS baseert. Wat mij betreft het het beste van twee werelden.

Out of the box is de KDE Plasma interface volledig naar je eigen hand te zetten en toch heel stabiel. Er is geen interface die kan tippen aan de configureerbaarheid van Plasma. Het is erg eenvoudig en je kan werkelijk tot in detail dingen instellen en problemen oplossen. Eigenlijk kan je zo met wat slepen je eigen interface maken zonder programmeren. Zo heb ik heb alles (startmenu, favorieten, app-wisselaar, desktop-wisselaar, activeitenwisselaar, notificaties/extensies, power-knop) in een dunne balk boven zitten. Mininalistischer dan kant en klare distro's en zo als ik het zelf prettig vind.

KDE is ook het rijkst aan features. Zo werkt drag en drop bijna overal, zoals je in Windows gewend bent. Ik werk met 4 activteiten die ik elk opgesplitst heb in 4 desktops. Per activiteit andere wallpapers en widgets. Ik heb zo eindelijk mijn eigen idealen kunnen realiseren.

Zo houdt ik niet van zo vensters die over elkaar heen staan (Leidt de aandacht af). Dus open ik applicaties in apparte desktops. In KDE kun je dat zo instellen dat je met alt+tab toch tussen apps kunt switchen op verschillende desktops, als je wilt alleen binnen de zelfde activiteit. En vergelijkbaar kun je instellen welke open apps op de taakbalk staan. Maar nog mooier, via vensterregels kun je instellen dat bijvoorbeeld je tekstverwerker automatische in desktop 1 opent, je browser in desktop 2, dat je virtuele windows machine opent in desktop 3 waarbij hij meteen gemaximaliseerd wordt en de titelbalk wordt verborgen, enz. en je kan geopende apps slepen naar een andere desktop op de desktop-wisselaar, of zelfs sneltoetsen daarvoor instellen. Tevens kan je appvensters (zelfs deel en dialoogventers) bij openen positioneren en schalen als ze dat zelf niet onthouden.

Ook het startmenu en de balken laten zich eenvoudig coinfigureren. Windowsprogramma's kan je zo naar de taakbalk slepen, icoontje aanpassen en gebruiken. Om een menu in taakbalk te maken sleep je er een map naar toe en plaats daar je documenten of snelkoppelingen, submappen erin. Of sleep een stuk geselecteerde tekst naar het bureaublad en hij maakt er een memo van. Waar je in andere distro's allerlei extensies nodig hebt, gaat het allemaal vlot out of the box. Je kan daarbij een groot aantal door de community gemaakte extensies/elementen toevoegen.

Neem wallpapers. Out of the box kan je een vaste wallpaper, een variabele wallpaper uit een map of diverse externe bronnen als Bing of NatGeo gebruiken. Daarnaast kan je een extensies toevoegen om bijvoorbeeld gifs of video's op het bureaublad af te spelen, waarbij je in kan stellen dat ze pauzeren als er het venster geopend is. Het is zo gaaf wat je met KDE Plasma allemaal kan. En het is retestabiel en alles blijft werken als je upgrade (geen brekende extensies en zo).

KDE Neon is ook onder Manjaro te kiezen of bij de originele ontwikkelaar Suze. Open Suze vond ik een heel prettig systeem. Maar helaas kreeg ik mijn printer niet werkend. En dat is dan weer het voordeel van Kubuntu of KDE neon die baseren op Ubuntu, en daar is dat net wat beter. Nadeel van Kubuntu is dat de tussenversies soms wat instabiel worden, blijf je bij de LTS versies dan mis je de laatste ontwikkelingen in de Plasma interface. KDE Neon baseert steeds op de LTS versies, en blijft zo retestabiel, maar geeft steeds de laatste stabiele KDE Plasma apps. Het beste van twee werelden.

Manjaro is gebaseerd op Arch, dus een "rolling release", waarbij al je apps steeds de laatste releases krijgen (beta's), maar dat is eigenlijk bedoeld voor ontwikkelaars zodat ze steeds feedback krijgen. Ik zit daar niet op te wachten want dat betekent soms ook instabiele apps, terwijl ik er op aan wil kunnen dat alles altijd werkt. Arch heeft een trouwe schare fans die er bij zweren, maar ik blijf liever bij op Ubuntu/debian gebaseerde distro's omdat die onder de motorkap (installatie, beschikbaarheid apps, folder-indeling, terminal commando's, drivers) hetzelfde zijn. Als het onder Ubuntu werkt dan ook op de afgeleiden. En Ubuntu is nu eenmaal in veel dingen een voortrekker.

Ik heb geen behoefte aan een minimale distro want ik kan KDE Plasma zo minimaal maken als ik wil, zonder verlies aan features, en heel efficient met resources. Daarin weten ze nog steeds besparingen te bereiken. Hij start nu op met 650MB geheugengebruik. Daarbij is KDE Plasma juist erg responsief. Op mijn zwakke subnotebook is het de best preserende Linux distritbutie. Heb je hele verouderde hardware met weinig geheugen dan kan je beter hele kale distro's kiezen. Houdt je van een bijzondere of mimimale design out of te box dan zijn er ook vele mogelijkheden, zoals Gnome, Elementary. DeepIn, enz.

Manjaro is een kant en klare Arch distributie. Arch is echt bedoeld voor techies waarbij je het hele systeem laag voor laag vanaf de grond opbouwt met de componenten die jij wil. Dat is een aardige klus die de nodige kennis vereist, maar er is uitstekende documentatie. Het grote voordeel is dat je zo een diepgaande kennis krijgt hoe een Linux systeem in elkaar zit. Je kan zo ook een kiosksysteem bouwen om alleen maar te browsen (Internetcaffé). Omdat er gewone gebruikers zijn die wel een rolling release willen voor de laatste app-updates maar niet aan zelfbouw willen doen, is er Manjora. Die kan je kant en klaar installeren waarbij je uit diverse interfaces, ook KDE Plasma, kan kiezen.

Dat wordt wel steeds minder relevant nu universele installatiesystemen als Snap en Flatpack steeds populairder worden onder developers. Daarmee kunnen ze eenvoudig de laatste versie van apps naar de gebruiker pushen op een veilige manier omdat alles in een sandbox draait. En je kan dat gemakkelijk terugdraaien. Daarmee vervalt het voordeel van rolling releases een beetje of je moet niet van Snap en Flatpack houden (Het start wat trager, initiele packages wat groter, en bestanden buiten de sandbox benaderen is wat lastiger, soms interface afwijkingen). Als je gemakkelijk wil distrohoppen zou ik liever op een Debian/Ubuntu gebaseerd systemen blijven. Je vertrouwde apps en apparatuur blijven dan werken.

Tip: als je de schijf partitioneert in meerdere systeempartities en één datapartitie, kun je verschillende Linux systemen naast er elkaar installeren die gebruik maken van dezelfde data. Als het allemaal op Ubuntu gebaseerde systemen zijn kan je ze dezelfde Home-map/partitie met documenten en instellingen laten delen. Je kan dan zo van de ene naar de andere switchen bij het opstarten en gewoon doorwerken. Op een laptop heb ik zo acht systemen naast elkaar draaien. Best leuk die variatie. Het installeren en backuppen is dan ook eenvoudiger. Voor de Apps heb ik een script gemaakt die er vijftig achter elkaar installeert in 20 minuten tijd. Omdat de systemen dezelfde homefolder, dus app-instellingen delen zijn ze meteen klaar voor gebruik.

[Reactie gewijzigd door Elefant op 24 juli 2024 10:47]

Een rolling-release distributie is m.i. niet voor serieuze [1] productie bedoeld. Daar gebruik je een stabiel OS voor, dat conservatief veranderingen doorvoert. Voor de een is Ubuntu goed genoeg, een ander wil Ubuntu LTS. Weer een ander heeft dan liever Debian.

Je kunt data tegenwoordig ook prima delen tussen Windows en Linux. Bijvoorbeeld Steam spellen.

[1] Dwz dat je het prima op een laptopje kunt draaien waarbij je relatief weinig schade ondervindt als e.e.a. kapot gaat... maar dat is geen serieuze productieomgeving. Ik kan het niet verkopen als ik op een dag vanuit het niets een uur bezig moet zijn met m'n laptop repareren.

[Reactie gewijzigd door Jerie op 24 juli 2024 10:47]

Of KDE Neon, dat is ook Ubuntu (LTS) maar dan met de laatste KDE packages erop.
Ik heb een paar jaar Manjaro geprobeerd, maar ben er vanaf gestapt.
Tot 5 maal toe totaal onbruikbaar systeem gekregen na updates.
Ook wordt goedbedoelde en opbouwende kritiek alles behalve ten harte genomen bij de devs.
Tot 5 maal toe in een paar jaar tijd...?? Ik zit me dan toch af te vragen hoe dat kan. Had je misschien een brakke alternatieve repository? Verliepen de updates zélf dan wel gewoon goed? En de vraag is natuurlijk ook wat de definitie is van een onbruikbaar systeem. Als je wél gewoon naar een prompt kunt booten, is er vaak nog wel een mouw aan te passen... tenzij je volledig GUI-minded bent uiteraard.

Ik verbaas me er zelf altijd over hoe goed het functioneert, zelfs als ik een half jaar wacht met updates installeren. Echt nog nooit meegemaakt dat het hele systeem faalde na updates. Iemand anders in deze draad had het er nog over hoe de AUR de boel verziekt. Maar ook daar nooit problemen mee.

Mijn ervaring is dat pas wanneer je gaat klooien met repositories er conflicten gaan ontstaan.
Ik heb er eigenlijk ook nooit issues mee, hoewel er soms na een grote update wel dingen fout gaan.
Dan heb ik het over een printer die het niet meer doet, of een AUR programma wat het dan niet meer doet. Dat blijkt dan vaak op te lossen met opnieuw builden omdat er bijvoorbeeld een library versie geupdate is waardoor het programma niet meer wil werken.

Mijn systeem is een vrij standaard intel systeem zonder externe gpu en dat werkt eigenlijk altijd.
Geen poes pas, gewoon standaard updates via normale kanalen en dat op 3 verschillende systemen.
Dat er af en toe kleine programma's niet meer werken vind ik nog begrijpelijk.
Maar letterlijk niet meer je systeem meer in kunnen booten en via allerlei kronkels weekenden lang dingen moeten fixen, no thanks.

Overigens zijn twee van deze foute updates ook toegegeven door Manjaro.
Heel veel mensen hadden er last van, dus het verbaasd me dat jij je er over verbaasd.

Mijn hoop wordt nu inderdaad ook Endeavour @desalniettemin
Hoewel ik er nog niet aan toe ben gekomen.
Draai nu een 3/4 jaar weer Windows en ironisch genoeg minder problemen, gedoe en minder kastje naar de muur.
Vooral dat laatste was ik wel goed zat met Manjaro.
Endeavour OS is een betere optie wat dat betreft. Een zeer goed forum met gebruikers die erg vriendelijk zijn en bereid je te helpen mocht je problemen hebben.
Ja kan meerdere desktop environments installeren in linux distros
Ja dat wist ik.
Alleen, vaak met Debian/Ubuntu kom ik tegen een muur waar de versies van sommige apps zwaar outdated is, net zoals HTOP in Debian nog steeds 2.x draait, terwijl die al op 3.x zit, dat was een van de redenen toen ik deze nieuws post zag.
Ok, ik had je verkeerd begrepen.
De oudere packages is de reden dat ik geen debian meer op de desktop draai :P . Voor mij was fedora de oplossing.
Oh da's ook mooi om te weten.
Heb al genoeg reacties gehad waar ik iets mee kan, vooral omdat ik een nieuwe DevOps job heb getekend vandaag, dus kan ik een mooie DevOps omgeving opzetten :)
Debian stable met backports is juist heel erg geschikt om zoiets mee te bouwen. Applicaties stop je toch in docker/podman.

Overigens is Debian Bullseye al in “hard freeze” dus kun je die nu installeren als je eigenlijk stable zoekt. Over een jaar begin je dan een beetje achter te lopen en voeg je backports toe.

En Bob is je oom!

PS voor een server zou ik never nooit een rolling release kiezen!
Fedora, Centos, Red Hat zijn systemen van RedHat, voor gebruikers standaard met de Gnome Interface. Deze zijn systemen bedoeld voor servers (ze concurreren met oa. met Unbuntu Server en Suze), het zijn superprofessionele enterprise systemen maar wel een slag moeilijker. Pas nog van een ervaren Centos aministrator gehoord, dat hij het niet voor elkaar kreeg Sellinux (beveiligingsschil) te confugeren op het nieuwe Centos, het heeft zo ontzettend veel instelmogelijkheden. Dan is Apparmor bij Ubuntu een stuk gemakkelijker . Ubuntu heeft sterk ingezet op het vereenvoudigen van het serverbeheer. Ubuntu gebruikt standaard ook de Gnome interface met lichte aanpassingen, al wordt die op de server-versie standaard niet geinstalleerd.

Het is allemaal prima, en je leert al doende. Ik zou wel kijken welke richting je uit wil en wat voor soort bedrijven je gaat werken en wat die gebruiken en verder hoe steil de leercurve is die je wil ondergaan. Wil je gelijk in het diepe springen? Zoals jerie terecht opmerkte is Arc niet bedoeld voor productiemachines.

Een misverstand wil ik uit de weg ruimen. Namelijk dat je onder Debian niet vrij gemakkelijk de laatste versie van een app kan installeren. Verschil met Arc is alleen dat Debian er juist op gericht is om standard alleen veilige stabiele apps te geven, waar het bij Arc net omgekeerd is.

Even voor de helderheid: Op Arc biedt Aur wel steeds de laaste versies maar dat zijn dus wel ongeteste apps, alfas en betas die niet per se stabiel zijn en kunenn crashen, zelfs het systeem kunnen crashen met alle risico's vandien. Dat moet je wel in het achterhoofd houden, je wil dit niet gebruiken voor een werkmachine. Voor thuisgebruik vallen de risicos in praktijk erg mee. (En als je een aparte systeempartitie van 30-40GB hebt is een backup in vijf minuten gemaakt en terug gezet) Ook kun je het updaten voor essentiele programma's stilzetten, maar het idee van Arc is dat de gebruiker als tester wil fungeren om de apps beter te maken. Daarvoor in ruil krijgt hij de laatste vernieuwingen. Ook kan hij zo zijn feedback geven aan ontwikkelaar en feature requests doen. Je bent zo actief betrokken bij de ontwikkeling, mits de ontwikkelaar daarvoor openstaat. Dat verschilt sterk per ontwikkelaar.

De insteek van Ubuntu gebaseerd op Debian is net de omgekeerde: Stabiele apps garanderen. Even uitleggen: Een van de grote voordelen van Debian is dat alle Apps getest worden. Debian apps zijn in verschillende fases te krijgen: unstable (ongetest), tested (getest maar verouderd), stable (veilig en stabiel). In de appstore staan enkel de stable releases. Die zijn dus gegarandeerd veilig en stabiel. Ubuntu brengt elk twee jaar een LTS-versie (Lange termijn stabiele versie voor bedrijven) uit en tussendoor elk half jaar tussentijdse releases waarin ze systeemvernieuwingen voor het eerst introduceren. Bij elke release worden de appstore apps bijgewerkt met de laatste beschikbare stable versies.

Die moeten daarvoor wel door de developers worden aangeleverd. Omdat developers niet steeds de laatste versie met kleine veranderingen aanleveren (zit wat werk in), kunnen de versies in de appstore achterlopen. Net als bij de Google Play Store hangt het dus helemaal af van de developer of een app en welke versie in de appstore staat. Is dat een probleem? Nee, om een aantal redenen niet:

1: De meeste apps zijn aardig mature en veranderen nauwelijks. Je hebt zelden de laatste app nodig.
2: Je hebt de appstore helemaal niet nodig om apps te installeren. Die is er vooral voor gewone gebruikers om gemakkelijk en veilig apps te installeren. Alle andere appstores zoals van Apple en Android zijn van Ubuntu afgekeken!
3: Je kan vaak zelf de laatste installatiebestanden (.deb) bij de developer downloaden en installeren.
4: Je kan voor grotere projecten als Libere Office bronnen (repositories) aan de appstore toevoegen die steeds de laatste stabiele versies geven, er zijn echter ook bronnen voor beta's en soms zelfs alfas.
5: Vitale programma's als de internetbrowser worden sowieso steeds naar de laatste versie geupdate
6: De appstores ondersteunen nu ook FLatpack en Snap. Dat is speciaal voor de developer om de de laaste versie te pushen, en dat begint al heel populair te worden
7: Je kan altijd de laatste broncode ophalen bij de ontwikkelaar (immers open source!), deze zelf compileren en installeren. (Voor een distro als Gento is dit zelfs de enige manier.). Heel veel werk is dit niet. Je moet dan wel desgewenst zelf een menu entry maken of een snelkopperling op de taakbalk (bij KDE een kwestie van de executable slepen)
8. Dan heb je nog meer professionele package managers als Synapsis (Gnome) en Muon (KDE Plasma) waarmee je apps kan installeren. Je typt een (deel van de) naam van een programma in en hij laat gelijk de verschillende versies zien die je kan installeren. Kies er een en hij installeert ook meteen de nodige dependencies. Werkt ook voor de kernel.

Nee wees gerust, je kunt onder Debian ook de laatste beta-versie of een nieuwere stabiele versie installeren, en voor een deel ook automatisch updaten naar de laatste versies. Je krijgt alleen niet van ALLE apps STEEDS de laatste versie automoatisch geinstalleerd. En als je handmatig de laatste binairy of broncode download en installeert, wordt die NIET automatisch geupdate. Dan moet je opnieuw downloaden. Maar voor Snaps en Flatpacks gebeurt dit wel. En voor programmas met eigen bronnen dus ook.

Wat dat betreft is er ook geen verschil tussen Debian of Fedora.
Arc is de grote uitzondering.

[Reactie gewijzigd door Elefant op 24 juli 2024 10:47]

Je verhaal is een beetje onduidelijk. In de eerste reactie heb je het over GUI die outdated is en nu gaat het over HTOP. De HTOP GUI is in de console verwerkt dus is per definitie niet een GUI hoogstandje.

Debian is inderdaad niet altijd up to date omdat ze extreem stable willen zijn en proprietary code vermijdt. Het is alleen niet te vergelijken met Ubuntu wat er wel op is gebouwd maar veel meer gericht is op alles ondersteunen en gebruiksvriendelijkheid. Met Ubuntu loop je gemiddeld iets van een jaar achter en maximaal 3 jaar als je alleen de LTS versies wil gebruiken wat betreft de laatste ontwikkelingen. Dat betekent niet dat je outdated software gebruikt maar gewoon wat verder geteste software. Er zijn wel doorlopend updates om de software te verbeteren maar geen grote veranderingen. Als je geen fan bent van Ubuntu kan je daar ook afgeleiden zoals Mint voor nemen.

Bij Manjaro en Arch is er meer gericht op de laatste versie van alles beschikbaar te maken. Daar kan je wel meer problemen bij krijgen. Manjaro probeert de scherpe randjes van Arch af te halen.

Voor mij is het belangrijk dat alles blijft werken omdat het gebruik voor werk. Daarbij heb ik een hekel aan uitzoeken waarom mijn microfoon of trackpad niet werkt. Als je het niet erg vindt om af en toe te stoeien met je systeem kan je minder stabiele distro's gebruiken of los alles up to date maken.

Uiteindelijk denk ik dat de desktop environment vele malen belangrijker is dan de distributie. Dat is waar je de hele tijd tegenaan staart.
Dank voor je uitleg.
Ja ik was wellicht iets te onduidelijk, mijn excuses :)
jep outdated apps was voor mij een belangrijke reden om Manjaro te gaan gebruiken.
Ik gebruik al een paar jaar Manjaro Cinnamon tot volle tevredenheid :)

Packkages zijn uit de officiele repo vrijwel altijd pre compiled.
Uit de AUR kan het voorkomen dat dit compiled moet worden, dit gebeurd dmv een build script dus als gebruiker heb je daar in principe geen last van tenzij dit script niet werkt.

Ik ben zelf van Linuxmint afgestapt naar Manjaro vanwege oude software en ik geen zin had om veel ppa's toe te voegen en omdat linuxmint 19 problemen had met mij relatief nieuwe hardware.

Het enige minpunt is dat je bij grote updates beter een paar dagen kunt wachten en het forum in de gaten houden voor eventuele problemen. Manjaro update regelmatig en dat gaat in bulk zodat updates van 1GB of meer geen uitzondering zijn en er dus mogelijk issues kunnen optreden.
Maar Manjaro is volgens mij niet sneller met updates uitbrengen dan puur Arch. Updates worden eerst getest voordat ze vrij gegeven worden.
Nee, eerder langzamer omdat ze standaard updates even achterhouden.
Inderdaad, de filosofie daar achter is om een soort buffer te creëren tussen de Arch packages (die dus erg cutting edge zijn) en Manjaro om zodoende de meeste problemen (als die er zijn) er uit te halen voordat het grote publiek van Manjaro ze krijgt in de stable branch
Arch heeft andere repositories dan Debian en afgeleiden.
https://wiki.archlinux.org/index.php/official_repositories

Je kunt geen .deb pakketten installeren op Manjaro
Dat kan wel dmv debtap :)
Of dat in alle gevallen goed werkt is natuurlijk de vraag maar ik heb dat al een paar keer met succes gedaan.
Alien heb ik ooit wel is een keer gebruikt toen ik nog Linuxmint gebruikte, dat ging redelijk goed.
Alien convert vreemde packages naar deb maar dat heb ik op Manjaro niet nodig
Ik ben zelf erg te spreken over XFCE dus ik zou je Xubuntu willen aanraden :)
Het screenshot is toch ook van Manjaro met XFCE?
Oh ja nu je 't zegt. Maar hij vroeg naar Ubuntu compatibiliteit dus vandaar mijn suggestie.
Arch is een binary GNU/Linux distributie dus daar hoef je de packages niet zelf te compileren, GNU/Linux Gentoo is een source distributie daar moet je wel alles zelf compileren maar daar heb je dan een tool voor, emerge. Voor Arch heb je wel de Arch User Repository(AUR) daar kan je PKGBUILDS gebruiken en daar zullen packages tussen zitten die gecompileerd moeten worden maar dat word inprincipe binnen de PKGBUILD al voor je geregeld.
Voor Arch heb je wel de Arch User Repository(AUR) daar kan je PKGBUILDS gebruiken en daar zullen packages tussen zitten die gecompileerd moeten worden maar dat word inprincipe binnen de PKGBUILD al voor je geregeld.
AUR kan je dan ook het beste zien als een verzameling van recepten voor packages, die jouw PC zelf in elkaar kan zetten (waar inderdaad compileren aan te pas kan komen). De binaire packages van Arch Linux worden ook via dit soort recepten gebouwd, maar iemand heeft de packages al voor jou gebouwd om veel tijd te besparen. ;)

Een kanttekening is dat AUR packages niet vooraf gereviewed worden. Het advies is dus om (zeker bij nieuwe packages) altijd even door het recept, de PKGBUILD en andere meegeleverde bestanden, heen te gaan.

[Reactie gewijzigd door The Zep Man op 24 juli 2024 10:47]

Arch heeft een hele grote repo met binary package (dus je hoeft niks te compilen), daarbij heb je ook de AUR (Arch User Repository), standaard zoek je daar ook in met de yay package manager (vziw op Manjaro). De AUR geeft je misschien we de groteste toegang tot packages van alle distro's. Vrijwel alles wat ik in het verleden nodig heb gehad heeft een AUR package. Snap maakt het soms iets beter op Ubuntu, maar het kan wat mij betreft nog steeds niet tippen aan de AUR.

Dus om je vraag te beantwoorden: Nee je hoeft niks te compilen (wellicht was haalde je Arch een Gentoo door elkaar trouwens?)

Manjaro is gewoon Arch maar met wat addities en packages zijn niet even snel beschikbaar als op Arch, omdat ze nog wat meer testen vziw. Maar het is nog steeds erg current en erg dicht bij "upstream".

Een goede distro imho, en rolling, wat ik zelf wel fijn vindt.

[Reactie gewijzigd door teek2 op 24 juli 2024 10:47]

Manjaro en AUR samen raad ik dan weer af. Helaas heb ik hier twee maal problemen mee gehad.

Manjaro houd, zoals je aangeeft, hun packages wat langer vast om te testen. Als je in deze tussentijd een update krijgt van de AUR en die heeft een dependency uit de officiele repo, kan hier wat mis gaan omdat deze dan achterloopt. Destijds naar Arch gegaan en nooit meer weg gegaan, wel een grotere drempel dan een calamaris installater voor installaren, maar ik hoef zo nooit meer distro upgrades uit te voeren.
- Over Ubuntu-distro's en Desktop Environments -

De Ubuntu GUI is een Desktop Environment genaamd GNOME3.
Dit is een los onderdeel dat bovenop de Ubuntu basis geïnstalleerd is.
Omdat dit een los onderdeel is, kan je er ook meerdere tegelijk installeren, of de huidige vervangen.
Als er meerdere geïnstalleerd zijn kan je bij het inloggen kiezen welke je opstart.
Omdat verschillende DEs comptabiliteitproblemen kunnen hebben, is dit niet verstandig om te doen op een installatie die goed moet werken.
De Ubuntu-kern (of Debian-, Arch-, enz. -kern) kan zelfs zonder DE werken.
Veel servers hebben daarom geen DE geïnstalleerd, maar worden op afstand bestuurd door bijvoorbeeld een ssh-terminal.

De meeste Ubuntu distro's zijn precies dezelfde Ubuntu-basis, met andere software (waaronder de DE) voorgeïnstalleerd.
Als je weet wat je doet, kan je zelfs een distro volledig ombouwen naar een andere distro, zonder te herinstalleren.
De software voor al deze distro's staat gewoon in de Ubuntu repository.
Een uitzondering hierop is Linux Mint, deze op Ubuntu gebaseerde distro heeft zijn eigen repo's, die los staan van de Ubuntu repo's.

Een Desktop Environment is wel het programma waar je de hele computer mee bediend, dus een andere DE geeft een compleet andere gebruikerservaring.
Hier een lijstje van DE's en hun Ubuntu distro die je kan uitproberen:
- MATE - Ubuntu MATE - Een voortzetting van GNOME2. Een 'traditionele' interface die ontzettend goed aan je voorkeur aan te passen is, maar toch erg stabiel en vlot is. Als je 'ouderwetse' interfaces gewend bent erg fijn.
- KDE - Kubuntu - Een erg gelikte en geliefde DE met veel animaties en integratie met de eigen apps. Erg instelbaar, maar is wat langzamer en buggier op sommige punten. Voor de mensen die van 'moderne' interfaces houden.
- XFCE - Xubuntu - Lijkt erg op MATE, maar is nog lichter/vlotter en heeft meer instelmogelijkheden. Is hierdoor minder gebruikersvriendelijk, maar wel de meest flexibele uitgebreide DE. Voor degene die hun interface volledig naar eigen wens willen aanpassen en hier ook wat moeite voor willen doen.
- Cinnamon - Linux Mint - Lijkt het meest op Windows. Is bedoeld voor mensen die Windows gewend zijn en niet graag een nieuwe interface willen leren. Wel heeft de distro eigen repositories.

[Reactie gewijzigd door Wessel de NERD op 24 juli 2024 10:47]

Zo heeft Linux Mint bv alle snaps geblokkeerd.
Pop_OS is anders ook een kijkje waard: https://pop.system76.com/
Heel gebruiksvriendelijk, out of the box ervaring.
Dat geldt behalve voor Manjaro, zoals ik begrijp ook voor het eveneens Arch gebaseerde Endeavour OS en misschien ook voor arco en Garuda.

Verder noemt bijna de helft van de hier reagerenden Linux Mint, of waar dat op gebaseerd is (Debian, Ubuntu) maar die zijn dus geen van allen arch based, en evenmin Rolling Release (al was het Debian-gebaseerde, en inmiddels gestopte LMDE dat laatste wel)

Er zijn trouwens wel meer gebruiksvriendelijke distrio's, Zorin (ook genoemd), Elementary, Emmabuntüs, Sabayon, Ubuntu en zijn varianten, enz.
ja daar heb je een zeer goed punt. Er zijn veel goede instap distro's en minder zeer complexe distro's. Zorin is inderdaad een goed voorbeeld van een distro voor de absolute beginner of zoals, ik denk dat het youtube kanaal techhhut was, het noemde; a distro I would install on my grandmother's computer.

Aanvulling: Pop OS is veel stabieler dan Manjaro, die rolling distro's zijn leuk, maar ik heb ook al wat issues gehad/nog steeds die gelinkt waren aan de kernel, firmware,etc.

[Reactie gewijzigd door cy-gor25 op 24 juli 2024 10:47]

Aanvulling: Pop OS is veel stabieler dan Manjaro, die rolling distro's zijn leuk, maar ik heb ook al wat issues gehad/nog steeds die gelinkt waren aan de kernel, firmware,etc.
Dat Pop OS stabieler is, is goed, maar van de website zag ik geen enkele reden om Pop OS te kiezen boven een van de vele andere (zoals bv Xubuntu, Ubuntu Studio, of één van de elders hier genoemde)

Met een rolling release loop je altijd wat meer risico als met een periodieke. Er kunnen nog zoveel tests gedaan zijn, het kan altijd optreden dat jouw combinatie van hardware net buiten de tests is gevallen en een onderdeeltje bevat dat niet ondersteund wordt (mainstream hardware kopen in plaats van ultra-high-end, cutting edge, restposten of ultra-budget-spul scheelt) en/of jouw software-combinatie conflicten geeft.
Dat geld echter ook voor periodieke releases. Voor beide geldt, hoe meer je tegen cutting edge aan zit hoe groter de risico's.

Manjaro, waar het hier om gaat, is gebaseerd op Arch, een rolling release, dicht tegen cutting edge en gericht op eenvoudig gebruik (beginners, maar ook anderen die niet teveel willen rotzooien en puzzelen). Er wordt door sommigen aangegeven dat ze problemen hadden dat hun systeem compleet onbruikbaar werd na een update. Dan is het zinvol om een conservatievere arch-gebaseerde distro te noemen, zoals Endeavour OS, wat @desalniettemin doet, Garuda een tweede. Een andere op eenvoudig gebruik gerichte rolling release distro of een andere conservatieve rolling release distro is ook zinvol. Sabayon wat ik noemde is het eerste, Solus staat ook zo in de distro-watch. Tot de tweede categorie behoort antiX.

Een distributie met periodieke releases, maar ook gericht op eenvoudig gebruik, is dan ook een optie. Je kunt dan na release van een nieuwe versie je voorbereiden op de upgrade voordat je deze installeert. Van dat soort zijn er diverse genoemd (Zorin, Elementary, Emmabuntüs, Linux Mint, KDE-Neon, Ubuntu en varianten). Nu geldt dat je Debian dusdanig stabiel is dat je die kunt upgraden, zonder daarmee in de problemen te komen, voor Ubuntu geldt dat al minder. Daar merkte ik dat ik de pakketten die ik na installatie had toegevoegd, na de upgrade kwijt was, en opnieuw moest installeren (dat is wel al een paar jaar geleden). Bij Linux mint echter wordt het zelfs compleet afgeraden om een upgrade te doen.
Daar zeggen ze "Backuppen, fresh install doen en backup terugzetten". Dat moet je dan ook nog eens twee maal per jaar doen. Daar gaat behoorlijk wat tijd in zitten op een moment dat je daar eigenlijk niet op zit te wachten. Dat is nu net wat een rolling release aantrekkelijk maakt, maar dan moet die niet je systeem volledig onbruikbaar maken. Destijds had ik trouwens helemaal geen opslagunits beschikbaar voor een dergelijke volledige backup, geen geld voor, de PC waar ik toen linux op draaide kostte minder dan een HDD in de winkel.

Windows 10 is tegenwoordig ook een rolling release, maar wel met alle nadelen van periodieke releases (vrijwel iedere update moeten herstarten, nu dus nog vaker)
Absoluut waar, er is helaas wat hardware die problemen geeft doordat Manjaro cutting edge is. Vaak helpt een rollback naar een lts kernel wel, maar niet altijd. Ik ga endeavour eens bekijken. Garuda deed wat teveel pijn aan de ogen.

je kan toch je home en root partities scheiden en zodoende eenvoudig een fresh install doen of heb ik dat mis?
je kan toch je home en root partities scheiden en zodoende eenvoudig een fresh install doen of heb ik dat mis?
Ja dat kan, root en home partities scheiden is in Linux zelfs bijna verplicht. Dat zou dus geen probleem moeten zijn om de bestaande partitie te behouden. Ook bij Mint zou een update in principe moeten kunnen, en die zou de homepartitie dus onaangetast moeten kunnen laten. Ik heb zelf nooit Mint geprobeerd, van de LMDE-versie (rolling release gebaseerd op Debian ipv Ubuntu) was al aangekondigd dat die niet meer bijgewerkt zou worden toen ik de image wilde gaan branden. Ja dan heeft het weinig zin meer. Ik ben toen op zoek gegaan naar een andere Debian-based distributie, en kwam toen uit op, SolydX. Installatie daarvan ging prima, maar bij de eerstvolgende update kreeg ik na het booten een zwart scherm. Dit bleek toen met alle nieuwe Debian-based distibuties zo te zijn, en ik kon op internet nergens de oorzaak vinden, de live-cd's hadden steeds wel beeld. Ook op een ander systeem (een Acer Laptop) was dat zo. Xubuntu werkte daar wel prima, dus dat is dan nog een tijdje incidenteel gebruikt. De laptop kwam op een gegeven moment nog een keer terug omdat de speakers niet meer werkten (de headphone jack nog wel) maar is kort daarna ook afgeschreven. Ook dat eigen systeem heb ik toen afgeschreven. Ik had er daarnaast ook nog Windows 7 op staan, maar als ik in een browser (qt-web en K-meleon, firefox) meer dan 3 tabs open had staan liep die steeds vast (chrome startte niet eens op, IE8 werkte gaf altijd niet-werkende paginas/werd nergens meer ondersteund) en de twee SCSI-harddisks (12 en 9 Gb) waren te klein. Het systeem had ook alleen USB 1.1 en 3,3V PCI-sloten (alle nog verkrijgbare PCI-usb-controllers werkten op 5V).

Sindsdien heb ik geen heb ik geen experimenteer-systeem meer (geen tijd) en is mijn interesse verschoven naar distro's zonder systemd en met name OpenSolaris en BSD.
ik gebruik zelf manjaro KDE sinds februari en moet zeggen dat het wel fijn werkt. Zoals hieronder ook al vermeld is manjaro op arch gebaseerd en kun je er dus geen .deb paketten (debian paketten) waar ubuntu op gebaseerd is op installeren.
Arch wil niet meteen zeggen dat je packages zelf moet compilen, manjaro gebruikt pacman (package manager) waar je gewoon "pacman -S <package_name>" kunt doen en deze alles voor je installeert zoals ubuntu "apt-get install" heeft.
Draai Manjaro op een oudere MSI GS70 laptop, met hybrid nVidia graphics, sinds 2019 en dat beviel toe nu toe prima.

De KDE desktop omgeving, als je alle toeters en bellen uitschakelt, draait IMO leaner qua ram verbruik dan andere desktop omgevingen. Manjaro vind ik persoonlijk, out of the box, ook wat completer aanvoelen (subjectief) dan één van de officiële Ubuntu smaakjes.

Wat andere hieronder ook al aangaven kunnen updates wel is een issue geven.
Dus afhankelijk van je systeem, moet je het ook wel leuk vinden om er wat dieper in te willen duiken. Als dat zo is is Manjaro echt super.

Zo ook deze update bij mij.
Dit is de eerste keer sinds 2019 dat ik tegen een bug aanloop, waarschijnlijk is iets incompatibel geworden of nog niet goed geupdate, met betrekking tot de nVidia Hybrid graphics en het switchen tussen igpu en de nVidia gpu met de applicatie Optimus-manager. Dit is in ieder geval op mijn laptop niet meer functioneel sinds de update.
Gelukkig wordt Timeshift standaard beegeleverd dus een rollback terug zetten is makkelijk gedaan.
De GUI's (neem aan dat je Desktop Environment) staan bij Linux meestal los van de onderliggende distro omdat die bij de meeste grote distro's allemaal wel kunnen worden gekozen. Zo heeft Ubuntu als je onder download kijkt de volgende DE:
https://www.kubuntu.org/
http://lubuntu.me/
https://ubuntubudgie.org/
http://www.ubuntukylin.com/
https://ubuntu-mate.org/
https://ubuntustudio.org/
https://xubuntu.org/

Dat gezegd hebbende zijn de meesten die ik help als zij van MS Windows afkomen het meest blij met ZorinOS leert mijn ervaring :) overigens ook afgeleid van Ubuntu.
Check eventueel ook andere arch based distros
Zoals arco en Garuda
Ik heb een tijdje met Manjaro gewerkt op mijn laptop en ik kon er eigenlijk prima mee uit de voeten.
Helaas heb ik mijn Manjaro Gnome installatie verknald door de Tor Browser te installeren.

Ik heb de XFCE versie ook gebruikt en die beviel me eigenlijk ook prima. XFCE geeft mij altijd heel erg het Windows 2000 gevoel.

Voor mijn werk moest ik jammer genoeg terug naar Windows 10.

[Reactie gewijzigd door Uruk-Hai op 24 juli 2024 10:47]

Je kan altijd nog WSL gebruiken wanneer je linux nodig hebt ;)
Nah, dat vind ik zo'n halfbakken oplossing.

Ik wil of volledig Linux of volledig Windows. Ik hoef niet twee OS'en op mijn hardware als ik er maar eentje tegelijkertijd echt nodig heb.
Mja, voor developen is het voor mij prima te doen met Windows.
Moet wel met mijn desktop, aangezien alle spellen die ik zou willen spelen, helaas meestal Windows-only is, en de nieuwe MSI Raider laptop werkt alleen prima onder Windows, nog even gedult hebben alvorens ik het e.e.a. kan checken op puur Linux nivo.
Manjaro schijnt in het begin stabiel en snel te zijn, maar na updates minder stabiel en snel. Althans volgens sommige. Ik zou het niet weten, want enige dat ik tot nu gebruikt heb en nog steeds gebruik is Peppermint. Endeavour OS schijnt een betere optie te zijn. Heeft net als Manjaro een eigen installer. Calamares als ik me niet vergis.
Na lange tijd dual boot linux Manjaro & Linux met desktop Cinamon nu definitief alles op Mint. Als je van Ubuntu komt is dat een aanrader om te proberen. PopOS is ook hip en werkt bij mij 11 jarige zoon prima op een oude laptop. (Inc minecraft en wat oudere steam games die inmiddels geschikt zijn voor linux)... _/-\o_
Ik ben 3 jaar geleden overgestapt van Kubuntu naar Manjaro KDE. 1e jaar twee keer een rebuild moeten doen door problemen met diverse software na een update. Ik kwam uiteindelijk bij de Arch community uit maar man, wat een horken. Met noob, rtmp (read the man pages) wordt je dan het bos ingestuurd.

2x een rebuild gedaan maar nu rete stabiel op m'n ryzen 3950x / rtx 2080 super / 32Gb / 2x 970 EVO Plus 1TB. Nog nooit ook maar een hapering. Ik gebruik aardig wat software voor m'n ML development met Python,en Go, video en audio bewerking, gitaar opnemen. All good!

[Reactie gewijzigd door blackSP op 24 juli 2024 10:47]

Heb zelf wel een vaker zitten te knutselen met arch linux in VMware , maar krijg daarin niet aan de praat zelfs 3 tot 4 tutorials woord voor woord gevolgt, maar nope, krijg t gewoon niet in een GUI , dan maar Fedora of Ubuntu (alhoewel mn fedora VM ook eens een keer gecrashed was, en drna niet meer eens bootte )
Mischien dat dit wat vriendelijker is kwa VM's :Y)

[Reactie gewijzigd door Metallize op 24 juli 2024 10:47]

Manjaro heeft een makkelijke installer dus denk dat je kans op slagen dan zeker hoger is als bij Arch.

Al heeft Arch sinds 01-04-2021 ook een installer, zie:
https://archlinux.org/new...on-medium-with-installer/
Inderdaad , maar het is juist leuk om Archlinux op te bouwen vanaf het begin. maar de frustratie was gewoon dat het gewoon had moeten werken .. vanavond maar eens weer proberen :Y)
In dat geval, een tip. Kijk geen tutorials maar pak de wiki erbij.
Deze is veel leerzamer en altijd up-to-date.

https://wiki.archlinux.org/index.php/installation_guide

Succes en veel plezier }>

[Reactie gewijzigd door Riesch op 24 juli 2024 10:47]

Heb je die wel eens geprobeerd?
Die installeer is zo basaal, gewoon een lachertje.
Waarschijnlijk ook zo bedoeld, want hij kwam op 1 april uit.

Als je niet handmatig wilt installeren zijn er voldoende scripts op de markt.

Archfi bijvoorbeeld of de eerder genoemde EndeavourOs.
Voor wat luie mensen, zoals ik, probeer eens Mint, dat is een Ubuntu smaak met verschillende desktop varianten.
Mint komt standaard toch ook alleen met cinnamon? Bij ongeveer alle distro's kan je vrij eenvoudig een extra DE installeren.
Nee, ook MATE en XFCE.

Reactie op atmos: Als luie Ubunt gebruiker kan je ook de kant-en-klare Ubuntu distro's gebruiken, dit is vergeleikbaar met de 3 keuzes van Mint.
Linux Mint heeft zijn eigen repositories, die los staan van de Ubuntu repo's. De Ubuntu distro's gebruiken meestal wel de standard Ubuntu repo's.
Cinnamon is het hoofd OS zeg maar. Krijgt ook altijd als eerste de nieuwste features en later de andere releases, zoals XFCE en Mate. Er is ook een Debian Mint, LMDE.
Ik heb hier een paar maanden geleden naar liggen kijken. Als KDE liefhebber (die nu Cinnamon dagelijks gebruikt) lijkt mij dit een mooie distro.

Over compatibiliteit kan ik niet direct iets zeggen, ik heb het gewoon even simpel liggen testen. Maar wat ik probeerde werkte wel gewoon. Volgens mij werd ook mijn hardware gewoon gedetecteerd.

Je hoeft niet zelf packages te compilen, de 'store' bevat gewoon apps die je met een klik kunt installeren.

Trouwens, nu dat ik het bericht nog eens lees: Er staat niet voor niets 'De focus ligt op gebruikersvriendelijkheid en eenvoud'.

Als compatibility met Ubuntu erg nodig is, en je een andere GUI wilt, kun je eens kijken naar Linux Mint Cinnamon. Dat is, kort gezegd, Ubuntu met een ander GUI laagje (Gnome achtig laagje).

En als je het wilt testen, maar (nog) niet je huidige installatie wilt veranderen (Windows of Linux), probeer dan eens de distro in Virtualbox. Virtualbox is een sandbox omgeving waarin je OSen uit kunt testen. Daarin kun je uitproberen wat je wilt (minus games, een GPU in sandbox werkt niet zo goed).
En Linux Mint Cinnamon is een hele goede optie als je van Windows komt en eens een Linux distro wilt proberen. Makkelijk te installeren en te gebruiken, want doet aan Windows denken.

[Reactie gewijzigd door desalniettemin op 24 juli 2024 10:47]

Gisteren al de update ontvangen :)
Als je het zelf wilt controleren welke versie je hebt:
sudo lsb_release -a

Zoals Duckman al zei, update gisteren ook weer 1.1 GB, maar was binnen half uurtje klaar :)
Updaten en klaar.
Vandaag mee gewerkt, geen problemen mee ondervonden. Fijne distro
Gebruik Manjaro met D.E. Xfce 4.16

power2All, packages hoef je zelf niet te compilen, alles gaat vanzelf met de sofwareupdater.

[Reactie gewijzigd door Renard op 24 juli 2024 10:47]

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.