Inleiding
Samengevat
De HTC One (M8) is een 5" Android-telefoon die opvalt door zijn mooie, aluminium behuizing met goede afwerking. Ondanks dat het toestel aan de lange kant is, ligt hij toch erg comfortabel in de hand. Hij heeft verder bovengemiddeld goede speakers, een mooi full-hd-scherm met goede kijkhoeken, een snelle Snapdragon 801-soc en een goede accuduur. Het grootste kritiekpunt is de zogenoemde Ultrapixel-camera. Deze zou voor betere foto's bij weinig licht moeten zorgen, maar de resultaten zijn wisselend. Daarnaast is de resolutie van 4 megapixel niet hoog, waardoor croppen en digitaal zoomen problematisch is. Afgezien van de matige camera is de HTC One (M8) echter een dijk van een smartphone.
Pluspunten
-
Mooie, stevige behuizing
-
Snel in gebruik
-
Micro-sd-slot
-
Goede accuduur
-
Mooi scherm met hoog contrast
Minpunten
-
Camera valt tegen
-
Aan de lange kant
-
Duo Camera werkt matig
Eindoordeel
Het afgelopen jaar is waarschijnlijk niet verlopen zoals HTC had gehoopt. De omzetdaling die eind 2011 begon, zette zich kwartaal op kwartaal voort. Als gevolg van het uitstel van de HTC One had het bedrijf bovendien een slechter eerste kwartaal dan verwacht. Gedurende de zomer besloten enkele hooggeplaatste functionarissen hun heil ergens anders te zoeken en in het derde kwartaal van 2013 draaide het bedrijf voor het eerst sinds de beursgang in 2002 verlies. Dankzij de verkoop van het aandeel in audiomerk Beats Audio wist HTC te voorkomen dat ook het laatste kwartaal van 2013 verliesgevend was.
Volgens het bedrijf lag de nadruk in de afgelopen jaren te veel op het high-end segment en HTC hoopt de oplossing voor deze negatieve trend te vinden in de verkoop van meer midrange-toestellen. Dat betekent natuurlijk niet dat HTC het high-end segment verlaat, verre van. Ook gedurende het afgelopen jaar hebben de ontwerpers en engineers van het bedrijf hard gewerkt aan een nieuw vlaggenschip: de HTC One. Je leest het goed, de opvolger van de HTC One heet HTC One, al plakt HTC er voor de duidelijkheid in sommige gevallen het typenummer achter: M8.
De HTC One (M8) is een evolutie van zijn voorganger en HTC legt opnieuw de nadruk op het ontwerp en de features. De behuizing bevat nog meer aluminium dan het oude model, de BoomSound-speakers zijn verbeterd, de Sense-interface heeft een opfrisbeurt gehad en HTC maakt goed gebruik van de verschillende sensors die het toestel rijk is. Paradepaardje van de nieuwe One is een tweede camera aan de achterzijde, waarmee diepte-informatie geregistreerd wordt. Dankzij die informatie is een scala aan nieuwe foto-effecten mogelijk.
In deze review gaan we in op de nieuwe behuizing en de snellere hardware. Daarnaast kijken we uitgebreid welke functionaliteit de nieuwe Duo Camera allemaal mogelijk maakt en of al die noviteiten in de praktijk goed uit de verf komen.
Duo Camera: gouden vondst of gimmick?
Camera's uit de HTC One (M8) (bron: iFixit)
Een van de grootste vernieuwingen in de M8 is de Duo Camera, een feature waaraan HTC naar eigen zeggen anderhalf jaar heeft gewerkt. De naam verwijst naar het feit dat er naast de normale camera nog een tweede camera op de achterzijde aanwezig is. Deze wordt niet gebruikt om reguliere foto's te maken, maar slaat informatie op over de diepte van verschillende objecten in de foto.
Deze metadata wordt toegevoegd aan een normaal jpeg-bestand, waardoor foto's die met de M8 gemaakt zijn op alle soorten apparaten teruggekeken kunnen worden. Wil je de metadata uit de tweede camera gebruiken, dan ben je echter aangewezen op HTC's fotogalerij-app.
HTC gebruikt die diepte-informatie voor verschillende nieuwe features in de Gallery-app. De feature waarmee het bedrijf voornamelijk adverteert, heet UFocus. Volgens HTC kun je via UFocus 'opnieuw scherpstellen' en onscherpe objecten scherp maken nadat de foto gemaakt is. Dat doet vermoeden dat de camera technisch gelijkenissen vertoont met de Lytro, maar dat is niet zo. Maak je bijvoorbeeld een macrofoto met de nieuwe One, waarbij de achtergrond enigszins wazig is, dan kan UFocus daar achteraf niets meer aan doen.
Wat UFocus feitelijk doet, is een uitgebreid blurfilter toepassen op de foto, op basis van de informatie uit de tweede camera. Daarmee wordt het effect van een foto met geringe scherptediepte nagebootst, zoals je bijvoorbeeld zou krijgen als je een foto maakt met een dslr met een telelens en een grote diafragma-opening. Door op een plek in de foto te tikken stel je die positie in als focuspunt; de rest van de foto wordt aan de hand van de gegevens uit de tweede camera onscherp gemaakt. De feature werkt niet bij foto's die met flits gemaakt zijn of in situaties met heel weinig licht.
UFocus komt niet bij elke foto even goed uit de verf. Het effect oogt het meest natuurlijk als het onderwerp vrij dicht bij de camera staat en er veel diepte in de foto zit, zoals bij een macrofoto. Ook portretten lenen zich er goed voor. De software heeft in veel gevallen echter moeite om het onderwerp van de foto netjes uit te snijden voordat de achtergrond wazig gemaakt wordt. Dat zie je vooral bij de randen van objecten, die soms wazig zijn terwijl ze dat niet moeten zijn, of vice versa. Ook zien foto's er een beetje raar uit als het focuspunt in de achtergrond ligt en de voorgrond dus onscherp is.
Naast UFocus zijn er nog een paar andere features die gebruikmaken van de informatie uit de tweede camera, zoals Foregrounder, Copy&Paste en Dimension Plus. Bij de eerste kun je een persoon of voorwerp isoleren uit een foto en daarop een losse bewerking loslaten of juist andersom. Zo kun je bijvoorbeeld de persoon op de foto in kleur hebben, maar de achtergrond in zwart-wit. Ook kun je op de achtergrond een filter toepassen. Met Copy&Paste kun je een persoon uit een foto knippen en in een andere foto plakken. Deze features hebben te kampen met hetzelfde probleem als UFocus; personen en voorwerpen worden geregeld slecht uitgesneden.
Het 3d-effect van Dimension Plus is wellicht de grootste gimmick. Door met de telefoon te bewegen lijkt het alsof het perspectief op de foto verandert. Ook dit is niets meer dan een filter en dan ook nog eens een die niet goed werkt. Delen van de foto vervormen op rare manieren en als je het toepast op een foto van een persoon, is het net een lachspiegel.
Het is tegenwoordig steeds moeilijker om je als smartphonefabrikant te onderscheiden met zaken als de processor en het scherm, en we snappen de keuze voor de Duo Camera en de grote nadruk die HTC erop legt dan ook goed. Het is daarom extra jammer dat de effecten in de praktijk vaak niet goed uit de verf komen en het voor veel mensen niet meer dan een gimmick zal zijn. Dat gezegd hebbende zouden we fotofilters, zoals bekend van Instagram, ook gimmicks kunnen noemen en die zijn behoorlijk populair. Of Duo Camera mensen over de streep gaat trekken bij een aankoop weten we niet, maar er zal vast een groep gebruikers zijn die de feature op prijs stellen.
Opnieuw een Ultrapixel-camera
Bij de eerste One nam HTC een grote gok met de camera door zich terug te trekken uit de megapixelrace en te focussen op beeldkwaliteit. Om toch mee te kunnen komen op marketinggebied kwam HTC met de naam Ultrapixel op de proppen. Er werd gekozen voor een 1/3"-sensor met een resolutie van slechts 4 megapixel. Vergeleken met de concurrentie is dat maar weinig, maar omdat de sensor uit relatief weinig pixels bestaat, zijn de individuele pixels groter dan gemiddeld. In theorie kunnen ze daarom meer licht vangen en dat is natuurlijk gunstig voor het maken van foto's bij weinig licht.
HTC ging met de Ultrapixel-camera dus voor kwaliteit in plaats van kwantiteit, maar het eindresultaat was niet heel overtuigend. In situaties met weinig licht wist de Ultrapixel-camera veel licht te vangen, maar bij normale omstandigheden is de beeldkwaliteit niet bijzonder. Daarnaast is het vanwege de lage resolutie nauwelijks mogelijk om te croppen of digitaal te zoomen.
Ondanks de wisselende resultaten heeft HTC voor de nieuwe One vastgehouden aan het Ultrapixel-concept. Sterker nog, het lijkt om vrijwel dezelfde hardware te gaan als bij de M7; de sensor is nog steeds 1/3" groot, de resolutie is met 4 megapixel gelijk gebleven en in kleinbeeldtermen gaat het opnieuw om een 28mm-f/2.0-lens. Dankzij verbeterde verwerking van de sensordata zijn de uiteindelijke foto's volgens HTC toch beter. Die data wordt bij de nieuwe One verwerkt door twee verschillende chips: HTC's eigen ImageChip 2 en de vernieuwde isp in de Snapdragon 801-soc.
De camera-app
/i/1396245354.png?f=imagenormal)
De camera-app van de nieuwe One zit logisch in elkaar en werkt goed. De knop om een foto te nemen zit zoals verwacht aan de rechterkant, rechtsboven kun je foto's terugkijken en rechtsonder zit een knop die je naar de verschillende opnamemodi brengt. Ook de videostand is daar verstopt. Bij de eerste One had de videostand nog een eigen knop op het scherm en dat vonden we eigenlijk handiger.
Via een menuknop linksonder kun je verscheidene zaken aanpassen, waarbij het direct opvalt dat bekende opties als iso, witbalans, belichtingscompensatie en de scèneselectie nu meteen zichtbaar zijn en niet zijn weggestopt in overvolle menu's. Voor de manual-stand gebruikt HTC een nieuwe interface, die wel wat weg heeft van Nokia Camera; de sluitertijd, iso, witbalans, belichtingscompensatie en focusafstand hebben een eigen slider, waarmee je gemakkelijk aanpassingen kunt maken.
Heb je eenmaal verschillende aanpassingen gedaan, dan kun je die opslaan als preset, zodat je ze later snel kunt selecteren en gebruiken.
Beeldkwaliteit
Op papier is het Ultrapixel-concept een gouden vondst; de meeste smartphonefoto's worden enkel op een scherm bekeken en de meeste mensen zullen daarom resolutie graag inruilen voor goede beeldkwaliteit bij weinig licht. Het probleem is dat de nieuwe One dat lang niet altijd levert, omdat de camera donkere situaties vaak overbelicht, een euvel dat we ook al bij de eerste One zagen. Om dat te illustreren zijn we 's avonds de straat op gegaan met de oude en nieuwe One, en nog twee toestellen die relatief grote pixels hebben: de iPhone 5s en Nexus 5.
De foto's laten duidelijk zien dat zowel de oude als de nieuwe One de kerk overbelicht en ook nog eens een riante hoeveelheid ruisreductie toepast. De foto's uit de iPhone en Nexus 5 komen beter overeen met de werkelijke situatie. Ook is de witbalans bij beide HTC's aan de gele kant.
De overbelichting is niet in alle gevallen even sterk, maar ook in deze fotoreeks zien we dat vooral de schaduwpartijen bij de twee HTC One's flink lichter zijn dan bij de concurrentie. Gezien het feit dat de oude en nieuwe One dezelfde karakteristieken vertonen, is dit een bewuste keuze van HTC. Wellicht zijn er mensen die het mooier vinden als foto's van donkere situaties er overdreven licht uitkomen, maar wij zien graag belichting die meer overeenkomt met de werkelijkheid.
Overigens kun je dit soort foto's al een stuk beter maken door de belichtingscompensatie op -1 of -1.5 te zetten en door die op te slaan als preset heb je feitelijk een eigen 'night mode' gemaakt, die betere foto's oplevert dan de automatische stand.
Hoewel we van de low-light-prestaties dus niet extreem onder de indruk zijn, is de nieuwe One geen slechte kiekjescamera. Focussen gaat snel en afdrukvertraging is er bijna niet. Gecombineerd met de eenvoudige interface maakt dat van de nieuwe One een fijne camera om te gebruiken. Bij normale lichtomstandigheden gaat de belichting van de foto's ook een stuk beter dan in het donker. Voor Facebookfoto's kom je met de M8 dus wel weg, maar bij andere high-end telefoons hebben we zeker beter gezien.
Video
Terwijl andere fabrikanten langzaam de overstap maken naar 4k-video, is de maximale opnameresolutie bij de nieuwe One nog steeds 1920x1080 pixels. HTC had daarin weinig keus, want de 4 megapixels van de Ultrapixel-camera zijn simpelweg niet genoeg om video in 4k op te nemen. Aangezien 4k-televisies nog nauwelijks verkocht worden, zien we het niet als een groot probleem. De M8 kan video's opnemen met verschillende framerates: 30fps en 60fps, en er is ook nog een slow-motionmodus aanwezig. Daarbij gaat de resolutie wel omlaag naar 1280x720 pixels.
Als gevolg van de Duo Camera moet de M8 het zonder de optische beeldstabilisatie stellen die in de M7 nog aanwezig was. De twee camera's op de M8 zijn namelijk nauwkeurig op elkaar ingesteld en de Duo Camera-features zouden niet goed werken als de lens van de hoofdcamera beweegt tijdens het maken van foto's. Dat vergroot de kans op bewogen foto's bij weinig licht, maar het grootste effect is te zien bij het maken van video's: beweging ziet er minder vloeiend uit.
Aluminium unibody en BoomSound
Net als zijn voorganger is ook de nieuw One grotendeels van aluminium gemaakt. Waar de behuizing van de eerste One echter bestond uit een metalen achterkant die overliep in plastic randen, is die hele constructie bij de M8 uit één stuk aluminium gemaakt. Het gaat dus om een zogenoemde unibody-behuizing. Alleen aan de bovenkant is een strookje plastic te vinden om de signalen van de ingebouwde infraroodzender door te sturen. De antennes voor de verschillende draadloze netwerken waarmee de telefoon verbinding maakt, zijn ook deze keer als accentstreepjes in de achterkant weggewerkt.
Dankzij het gebruik van aluminium en de goede afwerking voelt de nieuwe One duidelijk aan als een luxe, high-end smartphone die tegen een stootje kan. De randen zijn ronder dan bij de eerste One en dat maakt dat het toestel een stukje fijner in de hand ligt. In tegenstelling tot de nieuwste telefoons van Sony en Samsung is de nieuwe One niet waterdicht.
Of het de telefoon ook mooier maakt, daarover is niet iedereen het eens; een aantal mensen aan wie we de telefoon lieten zien, gaf de voorkeur aan de harde randen van de eerste One, al waren ze het ermee eens dat de nieuwe fijner is om vast te houden. Zoals bij elke metalen smartphone geldt ook voor de nieuwe One dat hij de omgevingstemperatuur snel overneemt. In een koude ruimte voelt de telefoon koud aan en gebruik je hem intensief, dan warmt hij relatief snel op. Hij wordt echter nooit té warm.
Voor een telefoon met een 5"-scherm is de nieuwe One behoorlijk groot, vooral in de lengte. Deels wordt dat veroorzaakt door de BoomSound-luidsprekers boven en onder aan het scherm. Die luidsprekers klinken overigens nog een tandje beter dan bij de eerste One; het maximale volume ligt hoger en het geluid is net wat voller. De voorsprong die HTC op dit vlak had op zijn concurrenten, is dus weer wat groter geworden. Overigens is niet alleen de geluidskwaliteit van de luidsprekers goed, ook de gesprekskwaliteit is van hoog niveau.
/i/1396290115.jpeg?f=imagenormal)
Van links naar rechts: iPhone 5s (4"), HTC One M7 (4,7"), Galaxy S4 (5"), Nexus 5 (5") en HTC One M8 (5")
Ook als we die luidsprekers even wegdenken, lijkt er nog best wat 'loze ruimte' in het ontwerp te zitten. Onder het scherm zit bijvoorbeeld een dikke zwarte rand met het logo van HTC erop, dat verder geen functie lijkt te hebben. Daarnaast zit om het scherm nog een flinke rand. Al die ruimte is volgens HTC nodig om de componenten te kunnen huisvesten. Zonder die dikke randen zou de telefoon natuurlijk niet alleen aan de buitenkant kleiner worden, ook aan de binnenkant neemt dan het volume af.
Dat alles gezegd hebbende valt het met de breedte van de nieuwe One nog mee. Met 70,6mm is hij ongeveer twee en een halve millimeter breder dan zijn voorganger, maar hij is minder breed dan Samsungs komende Galaxy S5 en Sony's nieuwe vlaggenschip, de Xperia Z2. In de hand voelt hij dus niet veel groter aan dan andere telefoons in deze prijsklasse, maar de extra lengte merk je wel als je geen al te diepe broekzakken hebt.
Rondom de behuizing heeft HTC een paar welkome verbeteringen doorgevoerd. Zo is er nu een micro-sd-slot aanwezig, zodat gebruikers eenvoudig en voor weinig geld het opslaggeheugen kunnen uitbreiden. Keerzijde van de medaille is dat het standaardmodel 16GB opslagruimte heeft, terwijl dat bij zijn voorganger nog 32GB was. Dat kleine minpuntje weegt in onze ogen echter niet op tegen de voordelen van een micro-sd-slot. Daarnaast is de volumeknop niet meer verzonken, maar steekt hij uit, waardoor hij makkelijker te gebruiken is, en het simslot slikt nu nano- in plaats van microsimkaartjes.
Hoge helderheid en hoog contrast
HTC telefoons staan al tijden bekend om hun goede beeldkwaliteit en de nieuwe One zet die traditie voort. De fabrikant maakt de schermen niet zelf, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Samsung en LG, maar HTC heeft duidelijk goede banden met leveranciers en kan daarbij hoge eisen stellen. Het paneel in de M8 heeft een diagonaal van 5" met een resolutie van 1920x1080 pixels. Dat is dus 0,3" groter dan het scherm in de eerste One, maar met dezelfde resolutie. Dat betekent dat de pixeldichtheid iets is afgenomen, naar 440ppi, een verschil dat je met het blote oog niet ziet.
Toen we de M8 voor het eerst in handen kregen, viel de goede beeldkwaliteit direct op, vooral van het contrast waren we meteen onder de indruk. Smartphoneschermen op high-end telefoons zijn in de laatste jaren ook steeds dunner geworden, doordat minder schermlagen gebruikt worden. Het scherm van de nieuwe One lijkt daardoor haast boven op de behuizing te liggen. Dat, gecombineerd met de uitstekende kijkhoeken, draagt sterk bij aan de wow-factor van het scherm.
/i/1395995677.jpeg?f=imagenormal)
Het scherm gemeten
Naast resolutie zijn helderheid en contrast de twee belangrijkste aspecten van een smartphonescherm. Een scherm met een hoge helderheid is ook in de buitenlucht nog goed af te lezen en met een hoge contrastverhouding zien kleuren en donkere elementen er goed uit. De nieuwe One scoort op beide vlakken erg goed. De maximale helderheid van 505cd/m², of nits, is vrijwel even hoog als bij zijn voorganger en net iets minder hoog dan bij ons testexemplaar van de iPhone 5s. De verschillen zijn echter zo klein dat we ze net zo goed op een gedeelde eerste plek kunnen zetten.
Het contrast is met een verhouding van 1624:1 buitengewoon goed voor een smartphone en dat zorgt voor een diepe weergave van zwart en spetterende kleuren. We durven wel te zeggen dat het scherm in de M8 een van de mooiste lcd's is die we ooit in een smartphone gezien hebben. Alleen de amoledschermen die we bij Samsung vaak tegenkomen, laten hogere contrastwaarden noteren.
/i/1395911496.png?f=imagenormal)
/i/1395911504.png?f=imagenormal)
Minder belangrijk dan helderheid en contrast, maar toch interessant om nader te bekijken bij een smartphone in dit segment, is de kleurweergave. Kleine afwijkingen in de kleurweergave zullen niet snel opvallen, maar grote uitschieters kunnen roet in het eten gooien. Die grote uitschieters zijn bij de nieuwe HTC One gelukkig afwezig; de primaire kleuren worden nagenoeg perfect weergegeven en de secundaire kleuren zijn ook zeker goed te noemen.
De kleurbalans is echter niet perfect en het scherm is volgens onze metingen daarom aan de koele kant. Vooral bij de weergave van lichte tinten zit er te weinig rood en te veel groen in de kleurenmix. Het gaat echter om kleine verschillen die we met onze colorimeter goed kunnen oppikken, maar die je met het blote oog waarschijnlijk niet zult zien.
Hardware: gloednieuw en snel
Van de toestellen die we hebben getest is de nieuwe HTC One het eerste dat is opgebouwd rondom Qualcomms Snapdragon 801 system on a chip. De 801 is een getweakte en opgevoerde versie van de Snapdragon 800-soc, die gebruikt wordt in onder andere de Note 3, LG G2 en Nexus 5.
Aan de processorarchitectuur is niet gemorreld, maar de vier rekenkernen hebben een hogere maximale kloksnelheid, de gpu is hoger geklokt en er is wat extra geheugenbandbreedte aanwezig. De grootste wijziging is misschien wel de snellere beeldverwerkingseenheid; die komt met de Duo Camera-set-up goed van pas.
Verder zijn er nog andere kleine zaken anders ten opzichte van de Snapdragon 800. Zo is er nu ondersteuning voor versie 5.0 van de eMMC-standaard, waardoor sneller flashgeheugen ingezet kan worden, en daarnaast ondersteunt de videodecoder nu ook de hevc/h265-codec. Op draadloos gebied worden de bekende standaarden ondersteund: wifi b/g/n/ac, bluetooth 4.0 low energy en lte. Hoewel de chipset usb 3.0 ondersteunt, werkt de M8 met een reguliere usb 2.0-stekker, waardoor bestanden overzetten minder snel gaat dan bij de nieuwe modellen van de concurrentie.
In vergelijking met de Snapdragon 600 uit de eerste HTC One, die dus een generatie ouder is dan de Snapdragon 800, is de sprong in prestaties behoorlijk. De vier individuele processorkernen zijn geoptimaliseerd, waardoor ze meer prestaties per kloktik leveren, en per core is de kloksnelheid verhoogd van 1,7GHz naar 2,3GHz. Daarnaast heeft de gpu bijna tweemaal zoveel rekenkracht en ook is er meer geheugenbrandbreedte aanwezig.
System on a chip | Cores | Cpu | Gpu | Geheugensnelheid |
Snapdragon 600 (APQ8064T)
|
4 |
1,7GHz |
Adreno 320 @ 400MHz
|
lpddr3-1200 |
Snapdragon 800 (MSM8974)
|
4 |
2,3GHz |
Adreno 330 @ 450MHz |
lppdr3-1600 |
Snapdragon 800 (MSM8974AB) |
4 |
2,5GHz |
Adreno 330 @ 550MHz |
lppdr3-1866 |
Snapdragon 801 (MSM8974AC)
|
4 |
2,5GHz |
Adreno 330 @ 578MHz |
lppdr3-1866 |
Net als de eerste One heeft de M8 2GB werkgeheugen. Fabrikanten als Samsung en Sony maken al de overstap naar 3GB, maar HTC vind dat blijkbaar niet nodig. Wij zien ook geen dringende noodzaak, zeker omdat Google het geheugengebruik in Android 4.4 heeft weten te verminderen. Tijdens normaal gebruik hadden we altijd meer dan 500MB vrij, waarmee 2GB dus zeker voldoende lijkt.
In de praktijk
De nieuwe One is in het gebruik een enorm vlot toestel, een van de snelste Android-telefoons die we tot dusver gebruikt hebben. De stotteringen waar telefoons van Samsung soms nog door worden geplaagd, zijn we bij de One niet tegengekomen. De vloeiendheid waarmee alles werkt, doet ons denken aan de snelheid van de kale versies van Android die we op Nexus-toestellen tegenkomen.
Energiezuinige sensors en Motion Launch
Alle high-end smartphones van de laatste paar jaar zijn volgestopt met verschillende sensors, zoals gyroscopen, barometers, nabijheidssensors en accelerometers. Apps kunnen de gegevens van die sensors uitlezen en daar vervolgens iets mee doen. Zo kun je de gyroscoop gebruiken om te bepalen of de telefoon plat ligt en via de nabijheidssensor kun je detecteren of een telefoon zich in de broekzak bevindt.
Vroeger waren al die sensors via een centrale bus aan de processor gekoppeld, waardoor de processor actief moest zijn om ze te kunnen uitlezen. Qualcomm heeft echter in zijn recentste socs, waaronder de 801 uit de nieuwe HTC One, iets ingebouwd dat het de 'Sensor Core' noemt, een kleine low-power processor die data van de verschillende sensors kan verwerken terwijl de rest van de soc slaapt.
Dankzij die Sensor Core trekt het bijhouden van al die sensorgegevens dus een veel minder grote wissel op de accu. HTC gebruikt in de nieuwe One een Sensor Hub, die eigenlijk precies hetzelfde doet. Het zou ons niets verbazen als ze daarmee eigenlijk de Sensor Core van Qualcomm bedoelen.
Die Sensor Hub wordt bijvoorbeeld gebruikt door de Fitbit-app die op de M8 is voorgeïnstalleerd. Fitbit is het bedrijf achter de gelijknamige fitnessarmband, die bijvoorbeeld kan bijhouden hoeveel stappen de drager op een dag zet. De Fitbit-app op de One kan dat ook en omdat de Sensor Hub daarbij gebruikt wordt, wordt de accu nauwelijks belast. Wij konden in ieder geval geen extra stroomgebruik opmerken.
Motion Launch
De Sensor Hub wordt ook gebruikt voor een feature die HTC 'Motion Launch' gedoopt heeft. De sensors detecteren wanneer het toestel wordt opgepakt en schakelen vervolgens het touchscreen in, terwijl het scherm nog uitstaat. De gebruiker kan de telefoon vervolgens op diverse manieren wakker maken met veegbewegingen op het scherm.
Veeg je van boven naar beneden, dan verschijnt het scherm waarbij een stemcommando kan worden ingesproken. Door van links naar rechts te vegen ga je meteen naar de Blinkfeed en door van rechts naar links te vegen opent het normale homescreen zich. Een veeg van onder naar boven brengt de gebruiker terug naar de app die openstond voordat de telefoon vergrendeld werd. Een dubbele tik op het scherm heeft hetzelfde effect als het indrukken van de aan-uitknop. Die laatste feature werd ooit door Nokia geïntroduceerd met de N9 en onlangs zagen we hem nog bij LG's G2 en G Flex, onder de naam knock on.
/i/1396167184.jpeg?f=imagenormal)
Motion Launch werkt goed en went snel. In de praktijk gebruikten we vooral de veegbeweging van onder naar boven, de aan-uitknop gebruikten we maar weinig. We hadden echter graag gezien dat de feature ook zou werken als de telefoon op tafel ligt en niet alleen als het toestel net opgepakt is. Ook zou het handig zijn als het toestel kan worden uitgezet door twee keer op het scherm te tikken. Dan zou de aan-uitknop helemaal niet meer nodig zijn.
Benchmarks: cpu, gpu en geheugen
Dat de nieuwe One in het dagelijks gebruik een rap toestel is, staat buiten kijf. Toch wilden we ook weten hoeveel sneller dan zijn voorgangers de 801-soc precies is. Om daarachter te komen hebben we zoals gebruikelijk onze benchmarksuite losgelaten op de HTC One. Als vergelijkingsmateriaal hebben we andere high-end Android-toestellen meegenomen, waarvan sommige met een Snapdragon 800 en andere met een Snapdragon 600. Bij de multiplatformtests hebben we ook de iPhone 5S meegepakt. In de staafdiagrammen duiden we de nieuwe One aan met de kleur groen; de oude One heeft een oranje kleurtje.
Met de benchmark AndEBench kijken we naar de rauwe rekenkracht van de vier Krait 400-processorkernen die in de Snapdragon 801-soc zitten. De M8 scoort in het 'native' onderdeel van de test beter dan alle toestellen die we hiervoor hebben getest, al wordt hij op de hielen gezeten door de Nexus 5 van Google en LG. De nipte voorsprong is gezien de bescheiden verbeteringen in de 801-soc ongeveer wat we verwacht hadden.
In het Java-onderdeel worden dezelfde tests uitgevoerd als in het native-onderdeel, maar dan via Androids Dalvik VM, die Java-code vertaalt. Diezelfde Dalvik VM wordt gebruikt door het gros van de Android-apps. Nu scoort de M8 opeens het slechtst van allemaal. Om de een of andere reden worden bij de M8 maar twee cores belast in plaats van vier; met volle belasting zou de score op meer dan 800 moeten uitkomen. We hebben de maker van de benchmark op de hoogte gesteld, maar weten nu nog niet precies waar dit aan ligt.
Webbrowsing performance
Peacekeeper en Kraken zijn webbased benchmarks die binnen de browser gedraaid worden. Daardoor worden niet enkel de prestaties van de hardware getest; ook de snelheid van de browserengine speelt een rol. De overall-prestaties van HTC's browser, zoals gemeten in Peacekeeper, zijn dik in orde, maar Kraken laat zien dat er nog winst te behalen valt op het terrein van JavaScript-verwerking.
Grafische prestaties
GFXBench T-Rex HD - offscreen |
Telefoon / Tablet | SoC | Framerate in fps, hoger is beter |
HTC One (M8) |
Snapdragon 801 |
*********
28,1 |
Samsung Galaxy Note 3 |
Snapdragon 800 |
********
26,0 |
Apple iPhone 5s |
Apple A7 |
*******
24,0 |
Sony Xperia Z1 |
Snapdragon 800 |
*******
23,0 |
Nexus 5 |
Snapdragon 800 |
*******
23,0 |
LG G2 |
Snapdragon 800 |
*******
22,0 |
Xperia Z1 Compact |
Snapdragon 800 |
*******
22,0 |
LG G Flex |
Snapdragon 800 |
*****
17,7 |
HTC One |
Snapdragon 600 |
*****
15,0 |
GFXBench T-Rex HD - onscreen |
Telefoon / Tablet | SoC | Framerate in fps, hoger is beter |
Apple iPhone 5s |
Apple A7 |
*********
36,0 |
Xperia Z1 Compact |
Snapdragon 800 |
********
34,0 |
HTC One (M8) |
Snapdragon 801 |
*******
29,7 |
Samsung Galaxy Note 3 |
Snapdragon 800 |
******
26,0 |
LG G Flex |
Snapdragon 800 |
******
25,8 |
Sony Xperia Z1 |
Snapdragon 800 |
******
24,0 |
Nexus 5 |
Snapdragon 800 |
******
24,0 |
LG G2 |
Snapdragon 800 |
*****
21,0 |
HTC One |
Snapdragon 600 |
****
15,0 |
Met de T-Rex-test van GFXBench wordt de rekenkracht van de gpu gemeten door een grafisch complexe scène te renderen via de OpenGL ES 2.0-api. De offscreen-test laat goed zien dat de gpu in de Snapdragon 801 in absolute zin de snelste van dit moment is. Nemen we echter ook de schermresolutie in acht, dan moet de M8 zijn meerdere erkennen in de Xperia Z1 Compact en iPhone 5s, die beide een lagere schermresolutie hebben. Vergeleken met de eerste One is het nieuwe model bijna twee keer zo krachtig.
Geheugensnelheid
De Snapdragon 801-soc ondersteunt versie 5 van de eMMC-standaard, waardoor in theorie sneller opslaggeheugen gekoppeld kan worden. De nieuwe standaard moet leessnelheden tot 400MB/sec mogelijk maken. Dat is het soort snelheden waarop desktop-ssd's niet al te lang geleden ook uitkwamen. Sneller opslaggeheugen heeft bijvoorbeeld tot gevolg dat een telefoon sneller start, maar ook het installeren of starten van apps moet er sneller door gaan.
De eerste storagebenchmark die we draaiden, is RL Benchmark. Deze test voert verschillende lees- en schrijfoperaties uit op een SQLite-database, waarbij de snelheid van het opslaggeheugen van grote invloed is. Met een score van 14,58 seconden eindigt de nieuwe One in de middenmoot, al is het verschil met andere high-end toestellen niet heel groot. De oude HTC One wordt alweer op grote achterstand gezet.
Androbench is een puur synthetische benchmark die zowel sequentiële als random lees- en schrijfacties uitvoert, enigszins vergelijkbaar met CrystalDiskMark of AS-SSD voor Windows. De test laat zien dat het opslaggeheugen in de M8 zeker snel is, maar de telefoon lijkt nog geen gebruik te maken van de nieuwere eMMC5-chips.
Verrassend goede accuduur
De accu in de M8 heeft een capaciteit van 2600mAh, niet bijzonder veel in vergelijking met andere toestellen. De LG G2 heeft bijvoorbeeld een accu van 3000mAh en Sony's Xperia Z1 heeft eveneens een 3000mAh-accu. De uiteindelijke accuduur wordt natuurlijk niet alleen bepaald door de grootte van de accu, maar ook door het stroomgebruik van de componenten en op dat vlak lijkt HTC slagen gemaakt te hebben, zeker in vergelijking met de eerste One.
De Snapdragon 801 wordt op een zuiniger procedé vervaardigd dan de Snapdragon 600 en daarnaast is de hele draadloze stack, die zorgt voor de dataverbinding, van een nieuwere generatie, die minder energie nodig heeft. Daarnaast is de schermresolutie niet verhoogd en worden er geen nieuwe draadloze netwerken ondersteund. De engineers hebben zich kunnen richten op het optimaliseren van bekende technieken, in plaats van het implementeren van nieuwe. Het is dus niet slechts één onderdeel dat zuiniger is dan voorheen; op alle gebieden zijn optimalisaties doorgevoerd om het stroomgebruik terug te dringen.
Dat alles heeft tot gevolg dat de One behoorlijk lang meegaat in het dagelijks gebruik. Het is altijd moeilijk om accuduur bij dagelijks gebruik te kwantificeren, omdat iedereen zijn telefoon anders gebruikt, maar wij kwamen er de dag zonder problemen mee door.
De accuduur getest
Om een goede vergelijking te maken met andere toestellen hebben we onze gebruikelijke twee accutests gedraaid. In het eerste scenario moet de telefoon continu door een vaste lijst webpagina's browsen over een wifi-verbinding tot de accu leeg is. In het tweede scenario pakken we een 1080p-videobestand en spelen dit herhaaldelijk af tot de telefoon het begeeft.
Deze tests geven vooral een indruk van het stroomgebruik van de system on a chip en het scherm, twee van de componenten die erom bekendstaan dat ze relatief veel stroom gebruiken. In het dagelijks gebruik zijn er echter nog een heleboel andere factoren die invloed hebben op de accuduur, in het bijzonder de 3g-verbinding. Sommige telefoons lopen sneller leeg dan andere bij het surfen over 3g en de kwaliteit van het signaal kan ook van grote invloed zijn op accuduur.
De resultaten in de browsetest zijn hoger dan we van tevoren verwacht hadden. De M8 weet maar liefst een dikke 8 uur aan browsetijd uit de relatief kleine accu te persen en laat daarbij telefoons met veel grotere accu's achter zich. Het verschil met de oude One is in deze test iets meer dan drie uur.
Ook in de videotest stelt de nieuwe One niet teleur. Een score van negen uur en vijfenveertig minuten is voor een toestel met een accu van dit formaat indrukwekkend, vooral omdat toestellen met amoled-schermen het altijd beter doen dan lcd's in deze test. Dat de M8 de Galaxy S4 met amoled-scherm weet voor te blijven, is dan ook een nette prestatie.
Extreme Power Saving
Voor de situaties waarin de accu bijna leeg is en een oplader of stopcontact niet voorhanden is, heeft HTC de 'Extreme Power Saving Mode' bedacht. Deze kan handmatig aangezet worden of automatisch worden ingeschakeld als het batterijniveau onder de 20, 10 of 5% valt. Zodra dat gebeurt, wordt de soc teruggeklokt, de helderheid omlaag gedraaid en de vibratiemotor uitgezet. Daarnaast zal de dataverbinding alleen aanstaan als het scherm ook aanstaat, worden verschillende apps en diensten die op de achtergrond draaien uitgezet, en krijgen gebruikers enkel nog toegang tot een hele simpele interface met maar een paar knoppen.
Het is dan niet meer mogelijk om alle geïnstalleerde apps te gebruiken; je houdt enkel bellen, sms'en, mail, de agenda en de rekenmachine over. Een 'echte' smartphone kun je de M8 dan niet meer noemen en WhatsAppen kan bijvoorbeeld niet meer. Met 10 procent accu zou deze modus er volgens HTC voor moeten zorgen dat de M8 alsnog dertig uur in stand-by kan staan.
Android 4.4 en nieuwe versie Sense
De firmware van de HTC One is gebaseerd op Android 4.4.2, maar visueel merk je daar weinig van, omdat HTC als vanouds zijn Sense-schil over Android heeft heen gelegd. De nieuwste versie heeft 6.0 als typenummer, maar de verschillen ten opzichte van versie 5.5 zijn niet groot.
De launcher van Sense leunt nog zwaar op BlinkFeed, een verticaal scrollbaar homescreen dat informatie weergeeft uit allerlei verschillende bronnen. Naast verschillende nieuwsdiensten en websites worden indien gewenst berichten van Twitter en Facebook opgenomen in BlinkFeed. Ten opzichte van de versie die vorig jaar uitkwam, zijn er meer bronnen bijgekomen, waarmee BlinkFeed anno 2014 een stuk completer en nuttiger is. Het kan overigens ook gewoon uitgezet worden.
Wie eerdere telefoons van HTC gewend is, zal meteen opmerken dat de knoppen niet meer onder het scherm zitten, maar deel uitmaken van de interface, net zoals Google dat bij Nexus-toestellen doet. Daardoor kunnen de knoppen meedraaien als je het toestel kantelt en als je een hele oude app draait die nog een menuknop nodig heeft, kan aan de knoppenbalk een extra knopje daarvoor worden toegevoegd. Tijdens het bekijken van films of het spelen van games verdwijnt de balk volledig, zodat het hele scherm gebruikt kan worden.
HTC past ook bij Sense 6 bijna elke systeem-app aan, zo zijn er nieuwe versies van de agenda, browser, mail, rekenmachine, galerij, klok en de telefoon-app. Daarnaast levert de fabrikant nog wat eigen software mee, zoals Sense TV. Daarmee kun je, nadat je de software goed hebt ingesteld, kijken wat er op televisie is en vervolgens naar een bepaald kanaal zappen via de ingebouwde infraroodzender.
Android 4.4 biedt ondersteuning voor transparantie in die knoppenbalk en transparantie bij de notificatiebalk. Daar maakt HTC met Sense 6 gretig gebruik van. Veel van de standaardapps hebben een duidelijke primaire kleur, zoals blauw voor de agenda, groen voor BlinkFeed en oranje voor de fotogalerij, en die kleur zie je terug in de notificatiebalk. Over het geheel genomen is versie 6 van Sense een stuk kleurrijker dan versie 5.5 en alles oogt daardoor wat frisser.
De apps die HTC meelevert zijn niet alleen kleurrijk, ze maken qua opbouw ook netjes gebruik van de Android-guidelines van Google. Dat heeft tot gevolg dat Sense beter aansluit op Android dan veel andere skins en het meer een geheel lijkt, in plaats van een los softwarepakket dat boven op het besturingssysteem draait.
Snellere updates van apps en firmware?
Bij de presentatie van de nieuwe One maakte HTC tegelijk bekend dat een deel van de Sense-apps via de Play Store zal worden verspreid. Het gaat onder andere om de Galerij, Sense TV, BlinkFeed en de foto-app Zoe. Dit stelt HTC in staat om deze apps bij te werken zonder daarvoor compleet nieuwe firmware te hoeven bakken. Voor de gebruiker betekent dat in theorie dus frequentere updates. Bovendien zouden nieuwe versies van Android sneller uitgerold kunnen worden.
Specificaties en fotogalerij
Merk en uitvoering |
|
Categorie |
Mobiele telefoons |
Merk |
HTC |
Serie |
One |
Product |
HTC One (M8) |
Uitvoering |
16GB Grijs |
Laagste prijs |
€ 669,- Vergelijk prijzen |
Aantal aanbieders |
8 winkels |
Eerste prijsvermelding |
Donderdag 27 maart 2014 |
Besturingssysteem |
|
Gsm-besturingssysteem |
Android |
Versie besturingssysteem |
Google Android 4.4 |
Beeldscherm |
|
Schermdiagonaal |
5" |
Schermresolutie |
1920x1080 (Full HD 1080p) |
Invoermethode |
Touchscreen |
Schermtype |
LCD |
Multitouch |
Ja |
Touchscreentechniek |
Capacitief |
Secundair scherm |
Nee |
Technische kenmerken |
|
Ssystem on a chip |
Qualcomm Snapdragon 801 |
Aantal cores |
Quadcore |
Processorsnelheid |
2,3GHz |
Werkgeheugen |
2GB |
Opslaggeheugen |
15,625GB |
Geheugenkaart (Mobiel) |
MicroSD, microSDHC, microSDXC |
Simkaart |
Nanosim |
Camera |
|
Cameraresolutie |
4,1MP |
Cameraresolutie (voor) |
5MP |
Camera-autofocus |
Ja |
Gsm-flitsertype |
Dubbele led |
Resolutie video-opname |
1920x1080 (Full HD 1080p) |
Stabilisatie |
Optische stabilisatie |
Verbindingen |
|
Mobiele netwerken |
Edge, gprs, hsdpa, hspa, hsupa, lte, lte-a, umts |
Frequentiebereik (mobiel) |
800MHz, 850MHz, 1900MHz , 2100MHz |
Verbinding (wlan) |
802.11a, 802.11ac, 802.11b, 802.11g, 802.11n |
Bluetooth-versie |
Bluetooth 4.0 |
Overige draadloze verbindingen |
Near Field Communication (NFC) |
GSM-Connector |
3,5mm-headset, Micro-usb |
Functionaliteit |
|
Berichten |
E-mail, mms, sms |
Afspeelmogelijkheden |
Audio, video |
GPS |
Ja |
Gsm-functies |
Bewegingssensor, DLNA, Handsfree, Kompas, Tril |
Accu |
|
Gesprekstijd |
20u |
Stand-by-tijd |
496u |
Accucapaciteit (mAh) |
2.600mAh |
Accutype |
Li-Polymer |
Uiterlijke kenmerken |
|
Telefoonmodel |
Bar |
Gewicht (gram) |
160g |
Lengte |
146,4mm |
Breedte |
70,6mm |
Hoogte / diepte |
9,35mm |
Kleuren |
Grijs |
Specs van fabrikant |
Productinformatie van de fabrikant |
Alternatieven
Normaliter noemen we op deze pagina toestellen die vergelijkbaar zijn met het besproken product en die, niet onbelangrijk, in de winkels liggen. De situatie rondom de nieuwe One is natuurlijk anders, want hij moet het gaan opnemen tegen de nog uit te komen Galaxy S5 en Sony Xperia Z2. Daarom presenteren we ditmaal zowel alternatieven die nu al te koop zijn, als modellen waarop je nog even moet wachten.
Basisonderdelen
Samsung komt later deze maand met zijn Galaxy S5. Onder de motorkap bevat deze dezelfde hardware als de nieuwe HTC One. Het scherm is met 5,1" marginaal groter, maar de resolutie is gelijk. Samsung gebruikt echter een amoled-scherm, terwijl de M8 een lcd heeft.
Het grootste verschil zit 'm in de buitenkant; Samsung gebruikt geen aluminium, maar heeft de achterkant van plastic met putjesstructuur gemaakt. Daarnaast heeft Samsung een vingerafdrukscanner en hartslagmeter ingebouwd, en de behuizing is ook nog eens waterdicht. Of de 16-megapixelcamera van de S5 beter presteert dan de Ultrapixel-camera in de nieuwe One, weten we op dit moment nog niet.
Sony's Xperia Z2 staat ook op het punt van uitkomen in de Benelux. Ook deze telefoon is onder de motorkap op veel vlakken gelijk aan de S5 en M8. De resolutie van de camera is met 20 megapixels het hoogst van allemaal, al zegt dat natuurlijk nog niet veel over de beeldkwaliteit. Sony heeft de waterdichte behuizing van de Z1 grotendeels overgenomen en de schermdiagonaal is met 5,2" een fractie groter. De beeldkwaliteit lijkt dankzij het gebruik van ips-schermen verbeterd, terwijl de full-hd-resolutie is gebleven.
Wie niet de volle mep wil betalen, kan de oude HTC One overwegen. Deze heeft namelijk ook een luxe en stevige behuizing, BoomSound-luidsprekers, een Ultrapixel-camera en een mooi scherm. Hij moet het echter zonder micro-sd-slot stellen, heeft minder snelle hardware en ondersteunt geen Motion Launch.
De Nexus 5 is dankzij zijn goede prijs-prestatieverhouding een telefoon die in het 5"-segment eigenlijk altijd als alternatief moet worden gezien. Hij heeft een processor die een tikkeltje trager is dan die in de M8, maar of je daarvan in de praktijk veel zult merken, is de vraag. Het scherm heeft dezelfde resolutie, al kan de beeldkwaliteit niet tippen aan de nieuwe One.
Ook de Nexus 5 heeft een camera die vooral gericht is op goede kwaliteit en niet zozeer op hoge resolutie. In donkere omstandigheden zijn de foto's dan ook bovengemiddeld goed, deels geholpen door de ingebouwde beeldstabilisatie. Op het vlak van behuizing doet de Nexus 5 duidelijk onder voor de nieuwe One en hij bevat ook geen micro-sd-slot.
Conclusie
HTC heeft een jaar lang hard gewerkt om eigenlijk precies uit te komen waar het een jaar geleden stond. Ze hebben opnieuw een luxe, stevige telefoon gepresenteerd, met een mooi scherm, snelle hardware, goed doordachte software, maar een matige camera. Dat betekent echter niet dat de M8 geen upgrade is ten opzichte van de M7.
Op vrijwel alle vlakken heeft HTC verbeteringen doorgevoerd. Dankzij de Snapdragon 801-soc is hij sneller in gebruik en vooral op grafisch vlak heeft het toestel nu flinkere spierballen. Het scherm maakt door zijn hoge contrast veel indruk, het micro-sd-slot is een welkome toevoeging en de accuduur is sterk verbeterd. De behuizing is ook nu van zeer hoge kwaliteit en dankzij de afgeronde hoeken ligt hij nog net wat lekkerder in de hand. De verbeteringen aan de BoomSound-luidsprekers zijn niet enorm, maar op het gebied van audio loopt HTC nog steeds mijlenver voor op de concurrentie.
Een klein kritiekpuntje is de grootte van de behuizing; we hebben het gevoel dat de M8 kleiner had kunnen zijn als er meer aandacht was besteed aan het interne ontwerp en de manier waarop alles verpakt is. Het grootste kritiekpunt is echter, net zoals bij zijn voorganger, de camera.
We kunnen ons helemaal vinden in het concept achter Ultrapixels, maar de uiteindelijke foto's weten de belofte niet waar te maken. De camera-app werkt fijn en de foto's zouden we niet slecht noemen, maar de concurrentie streeft HTC hier gewoon voorbij. We hadden liever gezien dat HTC tijd en moeite had gestopt in het verbeteren van de normale foto's, in plaats van te werken aan de Duo Camera. Want hoewel het effect soms leuk uitpakt, blijft het natuurlijk een gimmick, met ook nog eens flinke haken en ogen.
De nieuwe HTC One is dus niet voor de echte fotoliefhebber, maar dat is meteen ook de enige echte smet op het blazoen. Voor de rest is de nieuwe One een van de beste telefoons die we ooit gereviewd hebben. We hopen dan ook dat HTC het financiële tij weet te keren, zodat het nog lang dit soort toestellen kan maken.
Samengevat
De HTC One (M8) is een 5" Android-telefoon die opvalt door zijn mooie, aluminium behuizing met goede afwerking. Ondanks dat het toestel aan de lange kant is, ligt hij toch erg comfortabel in de hand. Hij heeft verder bovengemiddeld goede speakers, een mooi full-hd-scherm met goede kijkhoeken, een snelle Snapdragon 801-soc en een goede accuduur. Het grootste kritiekpunt is de zogenoemde Ultrapixel-camera. Deze zou voor betere foto's bij weinig licht moeten zorgen, maar de resultaten zijn wisselend. Daarnaast is de resolutie van 4 megapixel niet hoog, waardoor croppen en digitaal zoomen problematisch is. Afgezien van de matige camera is de HTC One (M8) echter een dijk van een smartphone.
Pluspunten
-
Mooie, stevige behuizing
-
Snel in gebruik
-
Micro-sd-slot
-
Goede accuduur
-
Mooi scherm met hoog contrast
Minpunten
-
Camera valt tegen
-
Aan de lange kant
-
Duo Camera werkt matig
Eindoordeel