Inleiding
Elk voorjaar vindt op de markt voor Android-smartphones een soort titanenstrijd plaats. De strijd wordt uitgevochten tussen de fabrikanten Samsung, Sony en HTC, die dan elk een nieuwe high-end smartphone uitbrengen. De enorme voorsprong die Samsung heeft als het aankomt op verkoopaantallen, kan doen vermoeden dat het toestel van Samsung elk jaar ook de onbetwiste winnaar is, maar dat is niet zo; de toestellen zijn in de regel erg aan elkaar gewaagd.
Daarnaast lijken de toestellen veel op elkaar. De topmodellen van de drie fabrikanten zijn ongeveer even groot, hebben vergelijkbare processors en draaien alle drie Android. Op veler verzoek plaatsten we vorig jaar rond deze tijd daarom een shoot-out, een directe vergelijking tussen de drie toppers van dat moment, waarin we onderzochten op welke vlakken de telefoons van elkaar verschillen en waarin ze uitblinken. Omdat dat artikel door jullie zo goed werd ontvangen, doen we dat dit jaar weer, met de recentste modellen van bovengenoemde bedrijven: de Samsung Galaxy S5, de Sony Xperia Z2 en de HTC One (M8), die we eerder al los reviewden.
We hebben overwogen om dit artikel uit te stellen en te wachten op de release van LG's G3-smartphone, maar omdat de datum daarvan nog niet bekend is, had dat kunnen betekenen dat dit artikel pas fors later online zou komen, waarmee de relevantie voor mensen die nu twijfelen een flinke deuk oploopt. Een uitgebreide review van de G3 volgt natuurlijk zodra we die in handen krijgen.
Op de volgende pagina's kun je over de S5, Z2 en M8 in ieder geval onder andere lezen welk van die toestellen het fijnst in de hand ligt, welk het snelst werkt, welk de beste kiekjes maakt en welk het langst meegaat op de accu.
De toestellen en hun behuizingen
De hardware van de drie telefoons verschilt weinig; ze gebruiken allemaal dezelfde Snapdragon 801-soc en ook als we kijken naar de formaten zijn de verschillen niet gigantisch. Er zijn wel kleine verschillen te ontdekken. Zo is de HTC One (M8) net wat smaller dan de andere twee, waardoor hij, geholpen door de afgeronde behuizing, fijn in de hand ligt en redelijk smal aanvoelt. Kijken we naar de vormgeving van de behuizing, dan zijn de verschillen relatief groot. Samsung, Sony en HTC kiezen elk voor een eigen aanpak, met de nadruk op eigen vormen en materialen.
Toestel | Lengte | Breedte | Dikte | Gewicht |
Galaxy S5 |
142mm |
72,5mm |
8,1mm |
145gram |
Sony Xperia Z2 |
146,8mm |
73,3mm |
8,2mm |
158gram |
HTC One (M8) |
146,4mm |
70,6mm |
9,35mm |
160gram |
/i/1400144627.jpeg?f=imagenormal)
De Galaxy S5 van Samsung is vooral functioneel. De behuizing is stof- en waterdicht, de achterkant kan verwijderd worden en de accu is verwisselbaar. Daarnaast is er een micro-sd-slot aanwezig om het opslaggeheugen uit te breiden en de kleine putjes in de matte, plastic achterkant hebben tot gevolg dat het toestel veel grip geeft. In onze review schreven we al dat we de behuizing niet luxueus vinden ogen en in de reacties zagen we dat veel mensen die mening delen. De nepchromen rand rondom doet namelijk een beetje goedkoop aan en in vergelijking met de Z2 en HTC One lijkt de Galaxy S5 een toestel uit een goedkoper segment. De usb 3.0-poort onderaan is afgedekt met een klepje ter bescherming tegen water.
De S5 heeft als enige een fysieke homeknop. Samsung heeft daarin een vingerafdrukscanner ingebouwd en achter op de telefoon zit een hartslagmeter. Beide functies komen in de praktijk niet heel goed uit de verf, maar daarover later meer.
Sony houdt voor de Z2 vast aan het OmniBalance-ontwerp dat we al kennen van eerdere Xperia-apparaten. De telefoon voelt stevig aan en is strak vormgegeven, met een volledig platte achterkant die van glas is gemaakt. Dat maakt dat hij niet zo fijn in de hand ligt als de andere twee toestellen uit deze round-up en hoewel we de glazen achterkant mooi vinden ogen, is het een vingerafdrukmagneet en natuurlijk een fragiel onderdeel van de behuizing. De Z2 is net zoals zijn voorgangers stof- en waterdicht, en voorzien van een micro-sd-slot en een fysieke cameraknop aan de rechterzijkant. Rondom zijn klepjes te vinden om de verschillende openingen te beschermen tegen water.
HTC heeft de nieuwe HTC One bijna volledig van aluminium gemaakt en de gebolde achterzijde loopt door van de ene naar de andere schermrand. Dankzij die bolling ligt de telefoon fijn in de hand, fijner dan zijn twee directe concurrenten. Het metaal geeft alleen niet veel grip, dus de telefoon kan wel snel van bijvoorbeeld een bankleuning glippen. Opvallend aan de voorzijde van de M8 zijn de luidsprekers. Deze bevinden zich boven en onder het scherm en bieden een veel betere geluidskwaliteit dan de luidsprekers van andere telefoons. In tegenstelling tot de andere twee toestellen uit deze round-up is de nieuwe HTC One niet stof- en waterdicht.
/i/1400144643.jpeg?f=imagenormal)
Schermkwaliteit: amoled versus lcd
Op het vlak van resolutie is er tussen de drie geteste toestellen geen noemenswaardig verschil. Ze hebben allemaal 1920x1080 pixels, maar de effectieve resolutie verschilt, omdat de schermen niet precies even groot zijn; de schermdiagonaal van de One (M8) meet 5", die van de S5 5,1" en die van de Z2 5,2".
Telefoon | Diagonaal | Techniek | Resolutie | Pixeldichtheid |
HTC One (M8) |
5" |
IPS |
1920x1080 |
441ppi |
Samsung Galaxy S5 |
5,1" |
Super Amoled |
1920x1080 |
432ppi |
Sony Xperia Z2 |
5,2" |
IPS |
1920x1080 |
424ppi |
Bij de overgang van hd-ready naar full-hd hadden we al moeite om het verschil in scherpte te zien en tegenwoordig zijn dit soort telefoons zo vol gepropt met pixels dat individuele puntjes niet meer te onderscheiden zijn. Dat zal fabrikanten er overigens niet van weerhouden om de resoluties in de toekomst nog verder op te schroeven. In onze ogen is dat compleet nutteloos; hogere resoluties leiden alleen maar tot meer stroomverbruik, terwijl de voordelen niet te zien zijn.
/i/1400055956.jpeg?f=imagenormal)
De beeldkwaliteit van de schermen in consumentenelektronica is in de afgelopen jaren sterk toegenomen. Het lijkt niet lang geleden goedkope tn- of pva/mva-panelen de norm waren, ook in duurdere telefoons en tablets, maar tegenwoordig gebruikt bijna elke fabrikant een ips-paneel of een variant. Die techniek staat bekend om zijn goede kijkhoeken en, zolang fabrikanten er een beetje moeite insteken, goede kleurreproductie. Alleen Samsung gaat zijn eigen weg met de Super Amoled-panelen in de Galaxy S- en Note-series.
Bij het beoordelen van de schermkwaliteit is een aantal zaken van belang en om te beginnen kijken we naar de schermhelderheid. Goedkope telefoons met lage helderheden lijken haast spiegels in de felle zon en dat staat de bruikbaarheid flink in de weg. Hoe hoger de helderheid, des te beter is het scherm af te lezen in omstandigheden met fel licht en bij toestellen in deze klasse zit dat in de regel wel goed.
Toch zijn er nog verschillen te ontdekken. De S5 neemt het voortouw, enigszins verrassend omdat amoled-schermen vroeger bekendstonden om hun lage helderheid. Via de handmatige instellingen kun je die hoge helderheid niet instellen, maar als de S5 in de automatische stand genoeg omgevingslicht detecteert, krijgt het scherm een extra boost. De HTC One (M8) eindigt op de tweede plek en hoeft zich met een score van 505cd/m² nergens voor te schamen. Ook de score van de Z2 zouden we alsnog goed noemen.
Bij gebruik binnenshuis heb je dit soort 'netvliesverschroeiende' helderheden niet nodig en zullen alle drie de telefoons terugschakelen naar tussen de 100 en 150cd/m². Op een zonnige dag zul je aan de Galaxy S5 echter het meeste hebben.
Ook niet onbelangrijk is de contrastratio. Dit getal representeert de verhouding tussen het witste wit en zwartste zwart dat een scherm kan weergeven. Bij schermen met een hoog contrast lijken kleuren sprankelender en ziet het zwart er veel zwarter uit. De Galaxy S5 is hier de overduidelijke winnaar, omdat hij een amoled-scherm gebruikt. Pixels worden individueel aangestuurd en als op een bepaalde plek op het scherm zwart weergegeven moet worden, kunnen de pixels daar gewoon uit.
Bij de lcd's van de HTC One (M8) en Xperia Z2 is dat niet mogelijk. Deze schermen werken met een laag kleurfilters waar licht doorheen schijnt. Om zwart weer te geven moet het licht dus geblokkeerd worden en dat lukt nooit volledig. Toch moet gezegd worden dat de M8 het met zijn contrastverhouding van 1624:1 erg goed doet voor een telefoon met lcd-paneel. Ook de Z2 doet het zeker niet slecht. De lcd's zullen het op dit vlak echter nooit halen bij het amoled-scherm van de S5.
Beeldkwaliteit: kleurreproductie
De hoge helderheid en het hoge contrast maken dat het scherm van de S5 het meest indrukwekkend oogt, maar dan zijn we er nog niet. Ook kleurreproductie is een onderdeel van de beeldkwaliteit, al zijn fouten in de kleurreproductie moeilijker met het menselijk oog waar te nemen. Toch willen we bij telefoons in deze prijsklasse wel weten of wat we op het scherm zien, overeenkomt met wat we zouden moeten zien.
Om dat te testen hebben we onze SpectraCal C6-colorimeter uit de kast getrokken en hebben we deze in combinatie met de CalMan V5-software gebruikt. We hebben twee zaken gemeten die beide iets zeggen over de kleurreproductie: de weergave van grijs, en de weergave van de primaire en secundaire kleuren. De afwijking op deze vlakken wordt gemeten in een waarde genaamd Delta E2000. Bij een dE2000 onder de 3 is het verschil zo klein dat het nauwelijks zichtbaar is. Onder de 5 is nog steeds acceptabel, maar voor een goed oog is het wellicht wel zichtbaar en zodra je richting een dE2000 van 10 gaat, zullen de verschillen waarschijnlijk opvallen.
De grijswaardenmeting zegt iets over de weergave van, hoe kan het anders, grijs. Bij een grijs vlak moeten de primaire kleuren, rood, groen en blauw, perfect in balans zijn, anders krijg je een kleurzweem te zien. De S5 doet het hier het beste, zolang hij in de Film-stand staat. De afwijkingen van de Z2 en M8 lijken in deze tabel iets erger dan ze in de praktijk zijn. De schermen zijn wat te blauw, vooral bij het weergeven van lichte tinten. Dat is waarschijnlijk opzettelijk gedaan om het wit, bijvoorbeeld van webpagina's tijdens het browsen, nog wat witter te laten lijken. Meer fabrikanten doen dat.
Bij de kleurfoutmeting kijken we of de weergave van de kleuren overeenkomt met het sRGB-spectrum dat de facto de standaard is voor niet-professioneel werk in de computerindustrie. De drie toestellen ontlopen elkaar hier niet veel.
De combinatie van de hoge helderheid, het hoge contrast en de lage grijswaardenfout maakt dat de Galaxy S5 het beste scherm in deze round-up heeft. Voor een telefoon met lcd doet de HTC One het erg goed en de Xperia Z2 heeft simpelweg een prima scherm zonder uit te blinken.
Accuduur: drie keer goed
Als er één gebied is waarop we een grote vooruitgang hebben gezien sinds de toptelefoons van vorig jaar, is dat de accuduur. Dat komt niet doordat de accu's zelf enorm verbeterd zijn, het zijn de componenten die zuiniger zijn geworden.
De vorig jaar uitgekomen Galaxy S4, HTC One (M7) en Xperia Z gebruikten Qualcomm-socs van een vorige generatie, de Snapdragon 600 en Snapdragon S4 Pro. Deze chips waren een jaar geleden behoorlijk krachtig, maar met een bijpassend stroomverbruik. Later dat jaar volgde de Snapdragon 800, die we onder andere terugzagen in de Xperia Z1, LG G2 en Nexus 5. Deze chip bleek mede dankzij de inzet van een ander productieproces al een stuk zuiniger en de LG G2 was dan ook lange tijd de accukoning in Android-land.
De telefoons uit deze test zijn allemaal opgebouwd rondom de Snapdragon 801-chip, een bescheiden update die weinig extra snelheid brengt ten opzichte van de Snapdragon 800, maar die het stroomverbruik wel verder terugdringt. Wat vermoedelijk ook helpt op stroomgebied is de schermresolutie, die ten opzichte van de vorige generatie niet is verhoogd. Daardoor konden de fabrikanten zich richten op het optimaliseren van aspecten als stroomverbruik.
De accu's in de telefoons verschillen in capaciteit. De nieuwe HTC One heeft met 2600mAh de kleinste accu, gevolgd door de Galaxy S5 met zijn 2800mAh-accu. De Xperia Z2 gaat aan kop met een accucapaciteit van 3200mAh.
De accuduur vergeleken
Praktijkervaringen zijn uiterst subjectief als het aankomt op accuduur. Wat voor de één normaal gebruik is, is voor de ander misschien licht of juist zwaar gebruik. Daarnaast zijn er een heleboel randzaken die van invloed zijn op de accuduur. Zo maakt het uit of de telefoon met wifi of een mobiel netwerk verbonden is en ook is van groot belang hoe sterk die verbinding is. Daarnaast zijn zaken als schermhelderheid en apps die op de achtergrond draaien van invloed.
Om een goede vergelijking te maken hebben we daarom onze gebruikelijke twee accutests gedraaid. In het eerste scenario moet de telefoon continu door een vaste lijst webpagina's browsen over een wifi-verbinding totdat de accu leeg is. Daarbij is de wifi-verbinding dus actief en daarnaast worden bij het laden van de pagina's alle processorkernen aan het werk gezet. In het tweede scenario pakken we een 1080p-videobestand en spelen we dit herhaaldelijk af totdat de telefoon het opgeeft. Die test is een stuk minder zwaar.
In de browsetest is de HTC One (M8) enigszins opvallend het toestel met het grootste uithoudingsvermogen. We schrijven 'opvallend', want het is ook de telefoon met de kleinste accu. Blijkbaar heeft HTC een zuinig scherm ingebouwd en daarnaast zou het goed kunnen dat HTC de Snapdragon 801-chip wat conservatiever afgesteld heeft. Sony's Xperia Z2 eindigt op de tweede plek en de Galaxy S5 is hekkensluiter.
In de videotest zijn de rollen omgedraaid. De Galaxy S5 gaat ditmaal aan kop met een indrukwekkende score van meer dan veertien uur, die overigens goed te verklaren is. Amoled-schermen verbruiken namelijk de meeste stroom als ze wit en lichte kleuren moeten weergeven, waardoor de S5 in onze browsetest achter de andere twee eindigt. Het gebruikte videobestand bevat echter een stuk minder lichte tinten en dat is koren op de molen van de Galaxy S5. De Xperia Z2 en HTC One (M8) hebben het nakijken, maar doen het absoluut niet slecht. Om je een idee te geven; de Z2 gaat bijna vijf uur langer mee dan zijn voorganger en de M8 gaat bijna vier uur langer mee dan de M7.
Maar welke is nu het beste in de praktijk?
Zoals gezegd hangt accuduur in de dagelijkse praktijk van een heleboel zaken af, maar voor de meeste mensen zullen de resultaten van onze browsetest het meest relevant zijn, omdat de manier waarop de processor daarin wordt belast, het meest overeenkomt met het gebruik van allerlei apps. Kijk je veel video op je telefoon, dan is de S5 duidelijk de winnaar, maar het overgrote deel zal het langst kunnen werken met de HTC One (M8).
Camera: grote verschillen
De telefoons kennen op cameragebied allemaal een andere insteek. De HTC One heeft een sensor met een relatief lage resolutie, slechts 4 megapixels, maar grote individuele pixels. Dat moet goed zijn voor de lichtopbrengst in donkere omstandigheden. De Xperia Z2 heeft een 20-megapixelsensor, maar slaat de foto's standaard op met een resolutie van 8 megapixel. Door die verkleining zijn kleine oneffenheden en ruis minder zichtbaar. Samsung gebruikt voor de Galaxy S5 een redelijk traditionele aanpak: een sensor met veel megapixels, 16 in dit geval, die allemaal gebruikt worden. Wel past Samsung enkele technieken toe om de beeldkwaliteit te optimaliseren.
Toestel | Sensor | Sensorformaat | Fotogrootte | Pixelgrootte | Diafragma |
Samsung Galaxy S5 |
16Mp |
1/2,6" |
16Mp |
1,12µm |
f/2.2 |
Sony Xperia Z2 |
20,7Mp |
1/2,3" |
8Mp |
1,1µm |
f/2.0 |
HTC One (M8) |
4Mp |
1/3" |
4Mp |
2µm |
f/2.0 |
Opvallend is dat alle drie de telefoons een breedbeeldsensor hebben en niet de meer traditionele 3:2-beeldverhouding gebruiken. Aangezien foto's die met een smartphone zijn gemaakt primair op breedbeeldschermen worden bekeken, is dat een begrijpelijke keuze, maar voor mensen die ook met 'echte' camera's fotograferen, voelt het toch een beetje gek.
De camera-apps verschillen niet enorm in hun basisfunctionaliteit. Rechts in beeld staat de knop om een foto te maken, vergezeld van een knop om van stand te wisselen. De Galaxy S5 en Xperia Z2 bieden daarnaast nog een knop om meteen een video-opname te starten. Bij de One (M8) moet je daarvoor eerst de videostand selecteren. Samsung blaast hoog van de toren over de snelle focustijd van de Galaxy S5 en de telefoon stelt inderdaad snel scherp, maar de verschillen met de andere twee modellen zijn niet heel groot.
Foto's bij daglicht
Voor de bij daglicht genomen testfoto's hebben we bij alle telefoons de automatische stand gekozen. Dat betekent dus ook dat de Xperia Z2 zijn foto's op 8 megapixel heeft gemaakt en niet op 20 megapixel. Gezien de matige kwaliteit van de fullsize-foto's die de Z2 maakt, werkt die automatische stand in zijn voordeel. De volgorde is bij elke reeks foto's dezelfde: Galaxy S5, Xperia Z2 en HTC One (M8). Door binnen de imageviewer op de afbeelding te klikken krijg je de foto op ware grote te zien.
Wat bij deze foto als eerste opvalt is het verschil in witbalans. De foto die gemaakt is door de M8 is wat gelig en oogt daardoor warmer. Ingezoomd valt op dat de S5 verreweg de meeste details laat zien. Dat komt niet alleen doordat de sensor een hogere resolutie heeft, maar ook doordat de foto simpelweg scherper is. Ten slotte valt op dat de M8 voor de relatief hoge isowaarde van 125 kiest, iets wat bij dit soort lichtomstandigheden niet nodig is. De S5 en Z2 kiezen voor respectievelijk iso 40 en iso 64, en bevatten daardoor minder ruis.
De verschillen in witbalans komen ook goed naar voren in de bovenstaande foto. De Z2 maakt de bakstenen roder dan ze in werkelijkheid zijn, terwijl de S5 en M8 de kleuren natuurgetrouwer weten te vangen.
De kleurkarakteristieken komen ook in deze deze foto's goed naar voren. HTC's One (M8) maakt een foto die over het algeheel wat geler is, terwijl de S5 en Z2 dichter bij elkaar liggen. Aan de kleuren van de containerwoningen valt wel te zien dat de foto van de Z2 net wat roder is.
Als we het dynamisch bereik van de camera's flink pushen door een foto te maken met zowel felle als donkere delen, springt de Z2 er opeens uit. Het lijkt alsof de camerasoftware de schaduwen wat lichter weergeeft door het contrast omlaag te schroeven. Sony's telefoon krijgt het namelijk voor elkaar om in zowel de schaduwen als de highlights detail te behouden. De foto oogt daardoor wel wat fletser dan de andere.
Foto's in het donker
Alle drie de telefoons hebben het moeilijk als er weinig licht voorhanden is. De Galaxy S5 kiest ervoor om veel ruisreductie toe te passen. Dit gaat korreligheid tegen, maar heeft ook tot gevolg dat details uitgesmeerd worden en verdwijnen. De S5 doet bij weinig licht bovendien enkele seconden over het maken van de foto, wat in de praktijk niet handig is. De Xperia Z2 weet meer detail te behouden, maar toont ook meer ruis. De app is gelukkig even snel als bij daglicht. Ook de HTC One is rap en net als bij de Xperia Z2 is er redelijk wat ruis te bekennen.
Foto's met flits
Om het de ingebouwde flitsers moeilijk te maken hebben we een foto genomen in onze videostudio met het licht uitgeschakeld. De camera's moeten dus een donkere ruimte verlichten en daarbij rekening houden met zowel de witte achtergrond als de huidskleur, een behoorlijke opgave voor een smartphonecamera.
De HTC One maakt in onze ogen de mooiste foto, omdat de tint en belichting het natuurlijkst ogen. De S5 doet het ook niet slecht, al kloppen de huidtinten niet helemaal. De Xperia Z2 levert een nogal donkere foto op, die ook nog eens rood oogt en veel ruis bevat.
Uiteindelijk geven we de voorkeur aan de camera van de Galaxy S5 en dat baseren we vooral op de daglichtfoto's. In die situatie weet hij niet alleen het meeste detail vast te leggen, maar is hij ook heel snel en maakt daarbij nauwelijks uitglijders op het vlak van belichting en witbalans. Die extra resolutie is overigens enkel interessant als je flink wil croppen of een foto groot wil afdrukken; voor de meeste doeleinden volstaat de 8 megapixel van de Z2 ook en met de 4-megapixelfoto's van de One (M8) kom je eveneens een heel eind.
Bij weinig licht levert de S5 plaatjes op die nog wel acceptabel zijn voor Facebook, maar veel detail moet je niet verwachten. In dat soort situaties ben je beter af met een Xperia Z2, op de voet gevolgd door de HTC One (M8).
Hardware en rekenkracht
Niet al te lang geleden hingen de prestaties van high-end Android-smartphones nog primair af van de gebruikte hardware. Een snellere soc betekende eigenlijk meteen ook een snellere telefoon. Vandaag de dag bezitten de snelste chips eigenlijk genoeg rekenkracht om alles wat ze voor hun kiezen krijgen rap te verwerken. Daarmee verschuift de focus naar andere zaken en worden ook de eisen hoger.
Voorheen vonden we het belangrijk dat een pagina snel geladen werd of dat een app binnen een seconde op het scherm stond. Nu we dat bereikt hebben, letten we meer op vloeiendheid; animaties moeten met 60fps en zonder stotteringen weergegeven worden en swipes moeten direct worden opgepakt. Dat bereik je niet door simpelweg snellere hardware te gebruiken, maar door de software te optimaliseren en de hardware op de juiste manier aan te sturen.
Toestel | Soc | Geheugen | Opslag | Micro-sd | Draadloos |
Samsung Galaxy S5 |
Snapdragon 801 |
2GB |
16GB |
Ja |
4g/802.11ac |
Sony Xperia Z2 |
Snapdragon 801 |
3GB |
16GB |
Ja |
4g/802.11ac |
HTC One (M8) |
Snapdragon 801 |
2GB |
16GB |
Ja |
4g/802.11ac |
Het feit dat de drie toestellen uit deze test allemaal een Snapdragon 801-soc gebruiken, betekent dus niet dat ze even snel zijn en ook benchmarks zijn niet zaligmakend. Om een analogie te gebruiken: een auto met een hoge topsnelheid gaat niet per se lekker door de bochten. Een telefoon met een supersnelle soc kan alsnog stroperig aanvoelen als er een slecht afgestelde governor gebruikt wordt of als er te veel processen op de achtergrond draaien.
De onderlinge verschillen zijn klein, maar de HTC One (M8) vinden we in de dagelijkse praktijk het meest vloeiend en het snelst aanvoelen. Stotteringen en haperingen zijn dit toestel eigenlijk onbekend en het touchscreen voelt erg responsief aan. Dat betekent overigens niet dat de Z2 en S5 traag of hakkelig zijn, maar als je de toestellen naast elkaar gebruikt, valt op dat de M8 nipt in het voordeel is. Dat heeft niet enkel te maken met de echte snelheid, maar ook met de waargenomen snelheid. De animaties op HTC's toestel lijken bijvoorbeeld wat minder tijd in beslag te nemen, wat de gebruikservaring ten goede komt.
Benchmarks
In de verschillende cpu-benchmarks is het stuivertje wisselen tussen de toestellen. De One komt wat absolute rekenkracht betreft het beste uit de bus, terwijl de S5 tijdens de browserbased benchmark het hoogste scoort, wat duidt op goede optimalisaties in de meegeleverde browsers.
Op grafisch vlak liggen de prestaties van de toestellen nog dichter bij elkaar en de verschillen die we hier hebben gemeten, zul je bij het spelen van games bijvoorbeeld niet herkennen.
Geheugenprestaties
In cpu- en gpu-rekenkracht moeten we de verschillen dus niet zoeken, maar er zijn nog meer facetten die meespelen bij de overall prestaties. Een daarvan is het opslaggeheugen. Net zoals een computer of laptop sneller werkt met een ssd, heeft ook de snelheid van het opslaggeheugen in een telefoon invloed op de prestaties. Apps moeten bijvoorbeeld geladen worden vanaf het geheugen en cachingdata wordt veelvuldig weggeschreven.
Veel Android-apps gebruiken een SQLite-database om hun gegevens in te bewaren. De benchmark RL Benchmark voert verschillende handelingen uit op een dergelijke database, waaronder reads, inserts en updates, en kijkt hoe lang dat duurt. De Galaxy S5 en HTC One gaan hier nek aan nek, terwijl de Xperia Z2 duidelijk meer tijd nodig heeft. Een van de redenen daarvoor zien we in de volgende benchmark.
Bij sequentieel lezen blijft de Xperia Z2 namelijk flink achter bij de andere, terwijl hij bij sequentieel schrijven juist de koppositie pakt. De achterstand bij de eerste test is echter flink groter dan de voorsprong bij de tweede.
Wie een beetje bekend is met i/o en opslag weet dat de prestaties bij random lees- en schrijfacties belangrijker zijn dan bij sequentiële, dus ook dat hebben we getest.
Bij random reads en writes komt de HTC One (M8) redelijk overtuigend als winnaar uit de bus. Deze test maakt meteen duidelijk dat de i/o-prestaties van dit soort mobiele apparaten nog flink achterlopen op die van moderne laptops en pc's.
Bestanden overzetten
Het opslaggeheugen wordt niet alleen van binnenuit benaderd, maar natuurlijk ook extern als je bestanden naar de telefoon kopieert of ze er afhaalt. De Galaxy S5 maakt als enige gebruik van de usb 3.0-standaard en is op dit vlak dus duidelijk in het voordeel. De Xperia Z2 en HTC One (M8) maken gebruik van 'normale' usb 2.0-stekkers.
Dankzij die usb 3.0-aansluiting liggen de overdrachtssnelheden bij de Galaxy S5 flink hoger, vooral als het kleine bestanden betreft, zoals mp3's.
Software en features
De telefoons draaien allemaal Android 4.4.2, maar op het eerste gezicht zou je niet zeggen dat ze hetzelfde besturingssysteem hebben. De fabrikanten maken namelijk allemaal een eigen skin, die ze over Android heenleggen om zo hun stempel op de toestellen te drukken. Het gaat om TouchWiz van Samsung, Sense van HTC en een naamloze skin van Sony. Opvallend is dat Sense meer dan twee gigabyte extra in beslag neemt vergeleken met de andere twee Android-skins. Van de 16GB geheugen wordt bijna 6GB opgesnoept, waardoor er ongeveer 10GB overblijft. Gelukkig hebben alle drie de toestellen een micro-sd-slot, zodat je het geheugen indien nodig eenvoudig kunt uitbreiden.
Samsungs TouchWiz
TouchWiz heeft Samsung in het verleden flinke kritiek opgeleverd. De skin zou de apparaten namelijk vertragen en daarnaast was niet iedereen even gecharmeerd van de visuele stijl. Voor de Galaxy S5 heeft Samsung de software flink op de schop genomen en het uiterlijk opgefrist. De interface ziet er nu een stuk 'platter' uit, meer in lijn met stock Android en iOS 7, al gebruikt Samsung nog steeds weinig wit, omdat donkere kleuren het amoled-scherm beter liggen. Ook de prestaties zijn verbeterd, waarbij de Snapdragon 801 natuurlijk ook zijn steentje bijdraagt.
Net zoals vorige versies van de software zit de nieuwste editie van TouchWiz weer vol opties en mogelijkheden, die niet allemaal even nuttig zijn. Een app als Downloadbooster, die wifi- en 4g-verbindingen bundelt, is met onze databundels bijvoorbeeld niet zo nuttig. Daarnaast biedt Samsung allerlei software die samenwerkt met de vingerafdrukscanner en hartslagsensor die in de S5 zijn ingebouwd. Geen van beide features werkt geweldig; voor de hartslagsensor moet je heel stil blijven, waardoor je hem niet kunt gebruiken tijdens het sporten, en de vingerafdrukscanner is zo precies dat het vaak sneller is om gewoon een pincode in te toetsen.
Al die mogelijkheden maken het optiemenu veel voller dan dat van andere Android-telefoons en het vinden van de juiste optie kan daardoor een forse opgave zijn. Ten tijde van de Galaxy S4 schreven we al dat Samsung er goed aan zou doen om op softwarevlak voor kwaliteit boven kwantiteit te gaan en daar blijven we bij.
Lees hier meer over de software van de S5
HTC's Sense
Net als Samsungs TouchWiz is ook Sense van HTC een ingrijpende schil die het besturingssysteem op veel gebieden aanpast. Zo bevat Sense de Blinkfeed, een pagina op het homescherm die opgebouwd wordt met content van nieuwsbronnen en sociale media. Naast een nieuw visueel sausje krijg je met Sense 6.0 nieuwe apps voor bijvoorbeeld de browser, e-mail, de klok, de kalender, muziek en foto's. Sense bevat minder extra features dan TouchWiz, maar de extra's die het wèl bevat, zijn goed uitgewerkt.
Een van de handigste is Motion Launch; sensors detecteren wanneer het toestel wordt opgepakt en schakelen vervolgens het touchscreen in, terwijl het scherm nog uitstaat. De gebruiker kan de telefoon vervolgens op diverse manieren wakker maken met veegbewegingen op het scherm. Veeg je van boven naar beneden, dan verschijnt het scherm waarbij een stemcommando kan worden ingesproken. Door van links naar rechts te vegen ga je meteen naar de Blinkfeed en door van rechts naar links te vegen open je het normale homescreen. De telefoon aanzetten kan door twee keer op het scherm te tikken.
Een feature die minder goed uit de verf komt, is de Duo Camera. De One heeft een extra camera achterop die diepteinformatie vastlegt, waardoor het mogelijk is om foto's achteraf selectief onscherp te maken. De feature werkt middelmatig en Google, Samsung en Sony hebben al bewezen dat dergelijke effecten ook zonder extra camera te bereiken zijn.
Lees hier meer over de software van de One (M8)
Sony's skin
Sony's naamloze skin bevat de minste poespas en richt zich op het visueel aankleden van Android en het ontsluiten van Sony's eigen diensten. Zo is het mogelijk om je PlayStation-account te beheren en games te kopen via de PlayStation-app. Via de What's New-app kun je muziek en films kopen bij Sony's Entertainment Network. Dat doubleert enigszins Googles eigen diensten, maar mensen die bijvoorbeeld ook een Sony-televisie hebben, kunnen natuurlijk gebruikmaken van de goede integratie van Sony's diensten.
De software op de Xperia Z2 verschilt verder niet enorm van die op eerdere Xperia-telefoons, al heeft Sony enkele nieuwe features toegevoegd. Zo is het nu mogelijk om de telefoon wakker te maken door twee keer op het scherm te tikken, net als bij de nieuwe HTC One, de LG G2 en in het verleden bij verschillende Nokia's. De functie werkt prima en is vooral handig als de telefoon op tafel ligt en je wil zien hoe laat het is of wil controleren of er notificaties zijn.
Lees hier meer over de software van de Z2
Alle specs op een rij
Merk en Productserie |
Samsung Galaxy S |
Sony Xperia |
HTC One |
Type |
S5 |
Z2 |
One (M8) 16GB |
|
:fill(white)/i/1393277319.jpeg?f=thumbmini) |
:fill(white)/i/1393338395.jpeg?f=thumbmini) |
:fill(white)/i/1395749163.jpeg?f=thumbmini) |
Prijs en waardering |
Prijs |
Onbekend (54 winkels) |
Onbekend (20 winkels) |
Onbekend (46 winkels) |
Waardering |
4 van 5 sterren
|
4 van 5 sterren
|
4.5 van 5 sterren
|
Besturingssysteem |
Gsm-besturingssysteem |
Android |
Android |
Android |
Versie besturingssysteem |
Google Android 4.4 |
Google Android 4.4 |
Google Android 4.4 |
Beeldscherm |
Schermdiagonaal |
5,1" |
5,2" |
5" |
Schermresolutie |
1920x1080 (Full HD 1080p) |
1920x1080 (Full HD 1080p) |
1920x1080 (Full HD 1080p) |
Invoermethode |
Touchscreen |
Touchscreen |
Touchscreen |
Schermtype |
HD Super Amoled |
|
LCD |
Multitouch |
Ja |
Ja |
Ja |
Touchscreentechniek |
Capacitief |
Capacitief |
Capacitief |
Technische kenmerken |
Soc (system on a chip) |
Qualcomm Snapdragon 801 |
Qualcomm Snapdragon 801 |
Qualcomm Snapdragon 801 |
Aantal cores |
Quadcore |
Quadcore |
Quadcore |
Processorsnelheid |
2,5GHz |
2,3GHz |
2,3GHz |
Werkgeheugen |
2GB |
3GB |
2GB |
Opslaggeheugen |
16GB |
16GB |
16GB |
Geheugenkaart (mobiel) |
microSD, microSDHC, microSDXC |
microSD, microSDHC, microSDXC |
microSD, microSDHC, microSDXC |
Simkaart |
Microsim |
Microsim |
Nanosim |
Camera |
Cameraresolutie |
16Mp |
20,7Mp |
4,1Mp |
Cameraresolutie (voor) |
2Mp |
2,2Mp |
5Mp |
Camera-autofocus |
Ja |
Ja |
Ja |
Gsm-flitsertype |
Enkele led |
Enkele led |
Dubbele led |
Resolutie video-opname |
3840x2160 (Ultra-HD) |
3840x2160 (Ultra-HD) |
1920x1080 (Full HD 1080p) |
Verbindingen |
Bluetooth-versie |
Bluetooth 4.0 |
Bluetooth 4.0 |
Bluetooth 4.0 |
Overige draadloze verbindingen |
ANT+, Near Field Communication (NFC) |
ANT+, Near Field Communication (NFC) |
Near Field Communication (NFC) |
GSM-connector |
3,5mm-headset, Micro-USB |
3,5mm-headset, Micro-USB |
3,5mm-headset, Micro-USB |
Functionaliteit |
GPS |
Ja |
Ja |
Ja |
Accu |
Gesprekstijd |
21u |
19u |
20u |
Stand-by-tijd |
390u |
880u |
496u |
Accucapaciteit (mAh) |
2.800mAh |
3.200mAh |
2.600mAh |
Accutype |
Li-Ion |
Li-Ion |
Li-Polymer |
Inclusief accessoires |
Meegeleverde gsm-accessoires |
Datakabel, headset bedraad, oplader |
Datakabel, headset bedraad (noise cancelling), oplader |
Datakabel, headset bedraad, oplader |
Uiterlijke kenmerken |
Behuizing (water/stootvast) |
Spatwaterdicht, waterdicht |
Spatwaterdicht, stootvast, waterdicht |
|
Gewicht (gram) |
145g |
158g |
160g |
Lengte |
142mm |
146,8mm |
146,4mm |
Breedte |
72,5mm |
73,3mm |
70,6mm |
Hoogte / diepte |
8,1mm |
8,2mm |
9,35mm |
Kleuren |
Zwart |
Zwart |
Grijs |
Overige specificaties |
Bijzonderheden |
Hartslagsensor, Wi-Fi + 4G simultaan gebruiken, gyroscoop, nabijheidssensor, barometer, Hall-sensor, RGB-omgevingslichtsensor, gebarensensor. |
|
Het toestel heeft een dubbele camera op de achterkant, waarvan er 1 speciaal wordt gebruikt om diepte-informatie vast te leggen. |
Conclusie
Een van de belangrijkste conclusies die we moeten trekken naar aanleiding van deze vergelijkende test, is dat de telefoons behoorlijk aan elkaar gewaagd zijn. Daarnaast hebben ze eigenlijk geen zwaarwegende minpunten, terwijl die bij vorige generaties vaak wel te vinden waren. De accuduur is bij alle drie de toestellen goed te noemen, de schermen halen allemaal minimaal het niveau dat we van een high-end smartphone verwachten en over de snelheid hebben we ook niets te klagen.
Toch zijn er nog genoeg zaken waarin de telefoons verschillen, zoals de behuizing, de camera en de interface. Het is echter moeilijk om daaraan een waardeoordeel toe te kennen, omdat iedereen iets anders in een telefoon zoekt. Wie veel waarde hecht aan de camera, is het beste uit bij de Galaxy S5, zolang de foto's niet grotendeels in het donker gemaakt worden, want dan heb je een beter toestel aan de Xperia Z2 of HTC One. Bovendien is Samsungs TouchWiz-interface niet bij iedereen even populair, terwijl HTC's Sense-schil minder bloated is en net wat vlotter werkt. De behuizing van de One is dan weer niet waterdicht, terwijl de behuizingen van de S5 en Z2 dat wel zijn.
Het liefst zouden we een hybridetoestel ontwerpen met de behuizing en interface van de HTC One, de camera van de Galaxy S5, en de waterdichtheid en low-light-prestaties van de Xperia Z2. Dat is helaas geen optie.
Als we een keuze moeten maken, gaan we uiteindelijk voor HTC's One (M8), vanwege de fijne, vlotte interface, de mooie en functionele behuizing en de goede accuduur. De mindere cameraprestaties nemen we daarbij op de koop toe.
