Inleiding: op veler verzoek
Inleiding: op veler verzoek
Als je deze lente een telefoonwinkel binnenstapt, heb je uitgebreide keuze uit nieuwe modellen. Een paar grote merken hebben nieuwe, aansprekende telefoons uitgebracht. Samsung, HTC en Sony brachten Android-telefoons uit met een full-hd-scherm, een krachtige quadcore-processor, ondersteuning voor 4g en veel extra, eigen features, voor adviesprijzen boven de 600 euro.
Er zijn veel tweakers die twijfelen tussen deze telefoons. Dat is ook logisch, want hoewel Sony dit jaar wellicht nog een topmodel uitbrengt, verschieten Samsung en HTC al enkele jaren achtereen hun kruit in het voorjaar. Wie dus nu een telefoon koopt, zal die telefoon hoogstens goedkoper zien worden, maar er komt geen model dat op elk punt beter is dan de huidige Galaxy S4 en One, zo beweren beide bedrijven ook dit jaar.
De strijd tussen de drie telefoons is ook op het forum volop onderwerp van discussie. Een topic alleen over dit onderwerp trok sinds half maart al duizenden reacties en meer dan 60.000 views. In de afgelopen maanden kreeg de redactie veel verzoeken met dezelfde strekking: hoe verhouden deze telefoons zich tot elkaar?
Hoewel we in elke review een telefoon met de concurrenten vergelijken, zetten we op veler verzoek deze toptelefoons eens naast elkaar: de Samsung Galaxy S4, de Sony Xperia Z en de HTC One. Welke is de snelste, welke heeft het beste scherm, welke doet het langst met zijn accu en welke maakt de mooiste foto's?
De toestellen: in het kort
In deze shoot-out zitten drie toestellen die alle drie zijn uitgebracht met een opvallend hoge adviesprijs, ver boven de 600 euro. Het zijn bovendien de toestellen waarop de respectieve fabrikanten hun marketing richten; voor hen gaat het om het belangrijkse toestel van het moment en wellicht van het jaar.
Er was een tijd dat de meeste aandacht uitging naar een nieuwe iPhone, maar inmiddels heeft de Galaxy S-lijn van Samsung praktisch dezelfde status. De Galaxy S4 heeft ongeveer, maar niet precies, hetzelfde ontwerp als de S III. Wat er wel is veranderd? Een scherm met een hogere resolutie, een quadcore-processor die gemaakt is door Qualcomm en diverse nieuwe sensors, zoals een thermometer.
Waar het bij de S4 niet direct duidelijk is waarin hij zich onderscheidt van zijn voorganger, zijn enkele van de onderscheidende elementen van de HTC One direct zichtbaar. Zo zitten er stereoluidsprekers aan de voorkant, wat volgens HTC BoomSound oplevert. Wat ook direct opvalt, is het ontwerp van aluminium.
De Sony Xperia Z is van de drie het langste op de markt. Hij begon met een prijs van 630 euro, maar is inmiddels voor dik onder de 600 euro leverbaar. De Xperia Z heeft als meest prominente feature dat hij waterdicht is; hij kan dus mee onder de douche. Daarnaast zijn de voor- en achterkant gemaakt van glas, zoals bij de iPhone 4. Het is ook de enige telefoon in de shoot-out zonder knoppen op de voorkant; die zitten op het scherm, zoals Google dat graag ziet bij Android-telefoons.
Accuduur: grote verschillen
De accuduur is een heet hangijzer voor veel gebruikers. De accu's van high-end smartphones zijn in de afgelopen jaren flink in capaciteit toegenomen. Zo had de HTC Desire uit 2010 nog een 1400mAh- en de Galaxy S II uit 2011 een 1650mAh-accu. Inmiddels zit de capaciteit ver boven de 2000mAh. Dat komt nauwelijks door de vooruitgang in batterijtechnologie, maar simpelweg doordat telefoons grotere schermen hebben gekregen en daardoor ook een grotere behuizing. Dat biedt meer ruimte voor de accu.
De accucapacitieit zegt uiteraard niet alles over het uithoudingsvermogen van telefoons. Zo hebben iPhone-accu's een capaciteit van rond de 1400mAh, maar door de optimalisaties die Apple doorvoert, houden ze het in onze accutests langer uit dan andere telefoons. Het is te vergelijken met de tank van een auto. Een grotere tank betekent niet automatisch dat de auto meer kilometers kan rijden, want de zuinigheid speelt ook een rol, maar het helpt uiteraard wel.
Accu |
| Capaciteit (mAh) |
Samsung Galaxy S4 |
**********
2600 |
Sony Xperia Z |
*********
2340 |
HTC One |
*********
2300 |
De telefoon met de grootste accucapaciteit in deze shoot-out is de Galaxy S4. Het is ook de enige met een verwijderbare accu; de One en Xperia Z hebben accu's die niet verwijderbaar zijn. Sony claimt dat dat nodig is voor het design en omdat de bijgeleverde lader de accu dan sneller kan opladen. Met een ingebouwde accu weet de software welke accu erin zit en kan de spanning gedurende een deel van de laadtijd hoger zijn. Daardoor staat de accu tijdens het laden al snel op rond de 70 of 80 procent, waarna de spanning wordt verlaagd en hij nog maar langzaam volloopt.
HTC claimt geen kortere laadtijden en dat is maar goed ook. Het duurt best een tijd om de One op te laden. Dat zou nodig zijn door het dunne en aluminium design. HTC plaatst de accu onder het moederbord; hij zit als het ware centraal in de telefoon. De accu verwisselen is daarom niet iets wat je zomaar doet, ook niet in een reparatiecentrum. Volgens iFixit is het vrijwel onmogelijk de One uit elkaar te halen zonder het toestel te slopen.
De Galaxy S4 heeft zoals gezegd een verwijderbare accu. De gebruiker kan dus een tweede accu meenemen en plaatsen als het nodig is. Ook vereist een defect aan de accu dan geen complete reparatie. Omdat accu's na verloop van tijd minder lang meegaan, kan dat een voordeel zijn, zeker voor mensen die meer dan twee jaar met een telefoon willen doen. Bijkomend voordeel is dat er grotere accu's gekocht kunnen worden met aangepaste achterkanten. Meestal maken die de telefoon dikker en zwaarder, maar voor degene die dat offer wil brengen, is de optie er in elk geval. De verwisselbare accu levert de Galaxy S4 daarom een pluspuntje op.
Dan de accuduur, wij meten die aan de hand van vier tests: browsen, video bekijken, bellen en de telefoon in stand-by laten staan. Daarbij staat wifi aan, en bij telefonie en in stand-by is 3g ingeschakeld en is het scherm afgesteld op 250 nits of een waarde daar dichtbij. Accutests op volle helderheid of een percentage daarvan hebben geen zin, omdat sommige schermen veel feller kunnen dan andere; je vergelijkt dan appels met peren.
De telefoons zijn zo veel mogelijk in identieke omstandigheden getest. Uitleg over onze testmethode en wat we verstaan onder zwaar, gemiddeld en licht gebruik, vind je in het achtergrondverhaal over onze accutests. In de praktijk hangt de accuduur natuurlijk ook af van zaken als het gebruikte netwerk en de geïnstalleerde apps. Bovendien kan het verbruik van exemplaar tot exemplaar verschillen.
Dat is ook gebleken; oorspronkelijk publiceerden we in de Galaxy S4-review accutests die met onze gebruikelijke testsimkaart van Vodafone waren gedaan. Die tests hebben we echter herhaald met een simkaart van KPN, waarna er andere resultaten uitkwamen. Voor dit verhaal zijn alle toestellen opnieuw getest, zodat ook de invloed van eventuele updates is meegenomen.
Onder zwaar gebruik gaat de One het langst mee. Hij houdt het 16 uur uit voordat hij ermee ophoudt. De Galaxy S4 komt tot 15 uur en de Xperia Z houdt het twaalf uur vol. De One houdt het dus het makkelijkst een dag vol op een acculading.
Met gemiddeld gebruik is het al niet veel anders. De One moet aan het einde van de tweede dag aan de lader, terwijl de Galaxy S4 dat ook bijna haalt. De Xperia Z blijft ook hier weer fors achter en moet halverwege de tweede dag alweer aan het infuus.
De Xperia Z doet het in stand-by dan wel weer goed. Hij komt tot bijna zes dagen, net als de HTC One. De Galaxy S4 blijft steken op iets meer dan vier dagen. De One en Xperia Z zitten daarmee in de top van de markt, terwijl de S4 wat meer gemiddeld is.
Om een goed beeld te geven van de verhoudingen tussen de telefoons op diverse gebieden, publiceren we hier ook de individuele resultaten van de tests.
Bij browsen zijn lcd's in het voordeel. Amoled-schermen moeten harder werken om wit weer te geven, terwijl bij lcd's de backlight even fel kan schijnen als normaal. Veel webpagina's bevatten nu eenmaal een boel wit, waardoor amoleds bij deze test per definitie in het nadeel zijn.
De One zet hier de beste score neer, bijna 7,5 uur. De Galaxy S4 doet het verrassend goed in deze test, met bijna 6 uur, terwijl de Xperia Z na iets meer dan 5 uur de geest geeft. In alle gevallen is de standaardbrowser gebruikt; bij de Xperia Z is dat Chrome. Deze test opent elke vijftien seconden automatisch een andere site. De lijst met enkele tientallen sites wordt vervolgens keer op keer doorlopen, totdat de telefoon ermee ophoudt.
Het nadeel dat amoled-schermen hebben bij browsen, maken ze goed met video. Films en series bevatten vaak meer donkere kleuren dan websites, waardoor de ledjes af en toe kunnen uitstaan om zwart weer te geven en zo de accu te sparen.
Dat blijkt: waar de Xperia Z het nog geen 4 uur volhoudt en de One het na 6 uur opgeeft, komt de S4 tot bijna 9,5 uur. Dat is een hoge score, maar voor een amoled-scherm niet uitzonderlijk. Wie dus veel films en series kijkt, heeft aan de S4 een zuinigere telefoon.
Bellen weegt niet zwaar mee in de berekening bij zwaar, gemiddeld en licht gebruik, maar we houden de test er vooraslsnog toch maar in. Bellen gebeurt met het scherm uit, met vol bereik op een vaste locatie in ons hoofdkantoor. Voor zover de tijd toestaat, wordt deze test enkele keren herhaald. De Xperia Z en One doen het het best, de S4 is het minst zuinig tijdens bellen.
Bij de stand-by-test worden we slapend rijk, op het gebied van het meten van resultaten dan. Een telefoon wordt op een vaste plek gelegd met vol bereik-wifi en 3g, en synchroniseert slechts met één account, ons eigen redactieaccount. De Xperia Z is hier het zuinigst, gevolgd door de One en daarna pas de Galaxy S4.
Op het gebied van accuduur is de HTC One de winnaar; hij doet het een stukje beter dan de overige twee telefoons. De Galaxy S4 is een goede tweede en de Xperia Z neemt de laatste plaats in. Alleen als je een telefoon slechts gebruikt om bereikbaar te zijn, zal de accu van de Xperia Z je het best bevallen.
Scherm: allemaal groot en scherp
De schermen van de drie telefoons hebben een grote overeenkomst; ze zijn allemaal full hd. Dat is een vrij bijzondere ontwikkeling. Ga maar na: bij tablets en laptops zijn full-hd-schermen wel verkrijgbaar, maar nog lang geen gemeengoed. Alleen bij tv's is full hd normaal. De telefoonmarkt is echter veel groter en dus worden r&d-budgetten daarop ingezet. Vandaar dat we nu full-hd-schermen zien op een diagonaal van 5".
De schermen zijn allemaal rond de 5". De HTC One heeft als enige een 4,7"-scherm, met een bizar hoog aantal van 469 pixels per inch. Ter vergelijking: in 2010 gold de iPhone 4 met 326 pixels per inch als een technologische doorbraak. Veel laptops en sommige tablets halen de 200 pixels per inch niet eens en LG's 84"-4k-tv heeft 'slechts' rond 52 pixels per inch.
Scherm |
| Pixels per inch |
HTC One |
**********
469 |
Sony Xperia Z |
*********
441 |
Samsung Galaxy S4 |
*********
441 |
Het verschil in scherpte tussen de One en de twee andere telefoons is onzichtbaar voor mensen met een normaal gezichtsvermogen. Sterker nog: je kunt je afvragen of een full-hd-scherm wel meerwaarde heeft boven een 720p-scherm op telefoons. Hoewel het verschil wel waarneembaar is, vooral in video's en bij het lezen van kleine letters, is het niet groot. Toch is het mooi om dergelijke technologische doorbraken te zien bij zowel lcd's als amoled-schermen.
Toch zijn er grote verschillen tussen de drie schermen, ondanks de overeenkomsten in resolutie en diagonaal. Het grootste verschil is de technologie. De HTC One en Xperia Z hebben beide een lcd, terwijl de Galaxy S4 van een amoled is voorzien. Een amoled heeft diepe zwartwaarden, omdat pixels bij het weergeven van zwart uitstaan. Dat geeft hem een vrijwel oneindig hoog contrast en dat maakt dat kleuren altijd van het scherm spatten. Lcd's zijn traditioneel beter in het weergeven van wit en natuurlijke kleuren.
Bovendien zit er een verschil in subpixel-lay-out. Alle drie de schermen hebben evenveel pixels, maar de pixels op de schermen van de Xperia Z en One hebben drie subpixels; die van de Galaxy S4 moet het doen met twee. Om toch alle kleuren te kunnen weergeven, verdelen groene subpixels de aandacht tussen twee verschillende pixels.
Toestel | Galaxy S4 | Xperia Z | HTC One |
Oppervlakte |
11,05x6,21cm |
11,07x6,23cm |
10,40x5,85cm |
Technologie |
amoled |
lcd |
lcd |
Subpixels |
2 subpixels per pixel |
3 subpixels per pixel |
3 subpixels per pixel |
Die subpixel-lay-out op lagere resoluties maakt dat randen van letters onscherp worden en afbeeldingen er minder mooi uitzien, maar op deze resolutie is dat verschil minder merkbaar. Bij de Galaxy S III met 720p was er nog wel een klein verschil merkbaar, maar bij de S4 is dat opgeheven. Dat kun je aantonen door het aantal subpixels per inch uit te rekenen en dat te delen door drie. Dan krijg je het aantal pixels per inch dat het scherm zou hebben als het een normale subpixel-lay-out had. De Galaxy S III komt dan uit op rond 200 pixels per inch en de Galaxy S4 zit dan tegen 300 pixels per inch. Dat maakt ook dat de Samsung het meest profiteert van de stap naar full-hd; er is daadwerkelijk een groot verschil te zien met zijn voorganger.
Een van de andere verschillen is niet in een specificatie te vangen: de kijkhoeken. Daarbij blijkt een groot verschil te zitten tussen de One en Xperia Z; de One heeft veel betere kijkhoeken dan de Xperia Z. Het verschil is groot; bij een hoek van ongeveer 15 graden wordt wit geel, blauw wordt groen en zo veranderen meer kleuren op de Xperia Z. Wie de Xperia Z in bed wil gebruiken of terwijl het toestel op tafel ligt, kan daar last van hebben. Bovendien zijn verkleuringen op lcd's onder een kleine hoek eerder iets wat je zou verwachten bij een goedkope telefoon en niet bij een duur model. De Galaxy S4 heeft net als de One prima kijkhoeken.
De schermen: getest
Uiteraard hebben we ook deze telefoons onderworpen aan onze schermtests. Daarvoor gebruiken we zoals gewoonlijk een X-Rite i1 Display Pro-colorimeter met Calman-software, in een donkere ruimte om omgevingsinvloeden op de schermmetingen uit te sluiten. Alle telefoons worden op deze manier getest.
De HTC One heeft het helderste scherm van de drie telefoons. Met bijna 500 nits is het verschil met de andere telefoons best groot. Die hoge helderheid leidt er onder meer toe dat de One in felle lichtomstandigheden het beste af te lezen is. Overigens hangt de afleesbaarheid buiten van meer af dan de helderheid alleen. Minder schermlagen leiden tot minder reflectie en dus is het scherm beter af te lezen. Bovendien gebruiken fabrikanten dynamisch contrast om zaken beter leesbaar te maken.
De Galaxy S4 heeft als enige een amoled-scherm, een displaytechnologie waarbij de pixels zelf licht geven in plaats van dat ze van achteren worden aangelicht. Amoled-schermen kunnen in principe even fel als lcd's, maar vaak leidt dat ertoe dat de pixels het sneller begeven. Desondanks heeft Samsung de helderheid van zijn amoleds weer opgeschroefd; de Galaxy Nexus en Galaxy S III hebben iets minder felle schermen. Dat leidt er inderdaad toe dat het scherm iets beter zichtbaar is buiten, maar amoled loopt op dit gebied nog altijd ver achter op lcd's.
Deze test is nooit spannend op een amoled-scherm. De telefoon schakelt de pixels simpelweg uit om zwart weer te geven, waardoor zwart gewoon zwart is. Een lcd moet altijd van achter worden aangelicht en daarvandaan lekt wat licht naar buiten. Een lcd wordt daarom nooit helemaal zwart. Lcd's dimmen vaak wel als er vooral donkere elementen op het scherm worden weergegeven, waardoor zwartwaarden dieper lijken dan ze zijn.
De Galaxy S4 heeft geen last van reflecties op het scherm en komt tot 0. De One heeft een zwartwaarde van 0,42 nits en dat is netjes, maar niet bijzonder. Sony faalt in dit opzicht opzichtig en komt tot 0,6 nits. Sony-schermen zijn al enkele jaren simpelweg niet goed, al maakt het dimmen van donkere schermen wel wat goed in het dagelijks gebruik. Sony's doen dat agressief, ook al schakel je automatische helderheid uit.
Het contrast van de Galaxy S4 is zo goed als oneindig en dat maakt dat kleuren mooi van het scherm spatten. De HTC One doet het voor een lcd ook prima, al is een contrast van 1:1159 ook niet bijzonder. De Xperia Z is zwaar ondermaats op dit gebied voor een telefoon in deze prijsklasse. Het contrast is dramatisch slecht en dat merk je doordat het scherm bij niemand een 'wow' ontlokt.
De kleurtemperatuur is bij de Galaxy S4 een medaille met meer dan één kant. Sinds de Galaxy S II bouwt Samsung diverse schermmodi in zijn telefoonschermen in. Die functie is afkomstig van zijn tv's, die dezelfde opties bieden. Samsung biedt er vier: Dynamisch, Standaard, Film en Professionele foto. Die laatste heette eerst 'Natuurlijk', maar is hernoemd. Er is geen verschil tussen het oude 'Natuurlijk' en het nieuwe 'Professionele foto'.
Wat wel veranderd is, is dat de kleurtemperatuur eindelijk goed is. De kleurtemperatuur heeft vooral invloed op de weergave van grijswaarden. Te laag betekent dat wit een rode gloed heeft; te hoog is dat het scherm te blauw is afgesteld. Met Film en Professionele foto is de kleurtemperatuur rond 6700 kelvin en dat is uitstekend. In standaardmodus is de S4 iets te blauw, maar nog niet veel. De Xperia Z en vooral de HTC One doen het in dit opzicht veel minder.
Dat is een opvallende ontwikkeling, want de kleurtemperatuur van lcd's is traditioneel beter. Vooral de One X is in dat opzicht zo goed als perfect, maar ook Sony-smartphones hebben het in dit opzicht wel eens beter gedaan.
De gemiddelde kleurfout duidt aan hoeveel het scherm ernaast zit bij de weergave van kleuren. Dat is een gemiddelde; we tellen simpelweg de kleurfouten van de zes primaire en secundaire kleuren samen met wit bij elkaar op en delen die. Een waarde onder de 2 is uitstekend, onder de 5 is goed en boven de 10 is vervelend. De laagste waarde die we tot nu toe hebben gemeten op een telefoon is 1,1 Delta E 1994, bij een telefoon waarvan de review volgende week verschijnt.
Toch is een hogere waarde hier niet voor iedereen minder. Sommige mensen houden van oververzadigde kleuren. Sterker nog: Sony heeft er met zijn Bravia-engine een verkoopargument van gemaakt. De kleuren zijn op de HTC One het meest natuurgetrouw. De Xperia Z en Galaxy S4 kunnen ook zo worden ingesteld dat ze kleuren prima weergeven, maar gebruikers kunnen ook kiezen voor oververzadigde kleuren.
Vanwege de opties voor zowel natuurgetrouwe als oververzadigde kleuren en de prima resultaten op vrijwel elk gebied heeft de Galaxy S4 het beste scherm. Wie echter veel waarde hecht aan afleesbaarheid buiten is het beste af met de HTC One. De Xperia Z neemt hier de laatste plaats in.
Onderscheidende features
Elke fabrikant probeert uiteraard zijn telefoon te onderscheiden met features die andere telefoons niet hebben. Het is lastig om op dit gebied een winnaar te kiezen. De Galaxy S4 heeft veel features, waarvan er veel wellicht niet nuttig zijn. De HTC One heeft er enkele, maar die bieden wel toegevoegde waarde. De Xperia Z is eigenlijk gericht op één belangrijke onderscheidende feature, maar die is dan ook van grote waarde voor sommige mensen.
Galaxy S4
Samsung trekt altijd veel uit de kast bij een Galaxy S-telefoon. Enkele van de features worden mogelijk gemaakt door sensoren en de frontcamera, andere zijn puur softwarematig. Het zijn er in elk geval veel; het instellingenmenu staat er vol mee. Nadeel van veel van die features is dat ze alleen werken in apps van Samsung, zoals e-mail, agenda S Planner en de browser.
Slim Scrollen is een van die features. Daarmee kun je bijvoorbeeld door webpagina's en foto's scrollen door de telefoon te kantelen. De frontcamera controleert of je naar de telefoon kijkt, wat per ongeluk scrollen moet voorkomen. Samsung gebruikt hiervoor de combinatie van frontcamera en accelerometer. Na het instellen is de feature prima bruikbaar bij het lezen van lange teksten, zoals een artikel met honderden reacties op Tweakers. Het nadeel is wel dat de telefoon geen onderscheid maakt tussen omhoog scrollen en even omhoog kijken om de ogen van het scherm te halen. Als het goed werkt, voelt het heel natuurlijk aan, zo natuurlijk, dat je automatisch met je hoofd gaat schudden om horizontaal te scrollen, iets wat gek genoeg niet werkt.
Ook Air View van de Galaxy Note II zit in de S4. Met deze functie kun je bijvoorbeeld een snippet van een e-mail zien, terwijl je in de inbox blijft. Ook kun je zien wat er in een map met foto's zit. Dat gebeurt door te 'hoveren'. De Note II vereist de S Pen om te hoveren, maar op de S4 kan dat ook met de vinger. Het grote probleem schuilt erin dat de software geen onderscheid maakt tussen een bewuste 'hover' en onbewust de duim boven het scherm laten zweven. Daardoor gaat het nogal eens mis en dat maakt de verleiding groot om het uit te zetten. Vooral in de mailclient is dat een issue. Air View is heel gevoelig en daardoor slaat het al aan terwijl de gebruiker alleen nog maar op weg was met om met zijn vinger iets anders te selecteren.
Ook is er Air Gesture, dat werkt via een infraroodsensor aan de voorkant. Die detecteert tot op 7cm boven het scherm of de gebruiker zijn hand wuift. Daarmee kun je bijvoorbeeld een telefoontje aannemen, door foto's scrollen in de Galerij en tussen tabs wisselen in de browser. Ook deze functie is leuk bedacht, maar in weinig gevallen nuttig en bovendien niet foutloos.
Een nieuwe functie is ook WatchON, software om je Samsung-tv te bedienen op basis van Peel, al werkt het met alle tv's en settop-boxen. Het maakt gebruik van de andere ir-zender, die boven op het toestel zit. Dat een ir-signaal wordt verzonden is zichtbaar doordat de notificatie-led, voor op het toestel, blauw oplicht. HTC doet dat beter op de One, waarbij de bovenkant van het scherm rood opgloeit. De ir-zender zelf geeft geen zichtbaar lichtsignaal.
Samsung heeft nog meer in petto. Nieuwigheden in de camera zijn Dual Shot, Drama Shot en Gum, waarover meer op de camerapagina. Daarnaast heeft Samsung nog enkele apps toegevoegd: S Health is een soort 'gezondheidsassistent', maar voegt ten opzichte van downloadbare apps alleen toe dat het de vochtigheid en temperatuur kan uitlezen. S Translator kan teksten zowel gesproken als geschreven vertalen, maar werkt nog maar in negen talen. Daar zit Nederlands niet tussen. Group Play maakt het mogelijk om met verschillende mensen via wifi-direct games te spelen of muziek te streamen.
Er zijn een paar features op de Galaxy S4 die echt een toevoeging zijn, maar veel ervan werken simpelweg niet betrouwbaar of foutloos, waardoor veel gebruikers ze na een paar dagen experimenteren weer zullen uitschakelen. De 'universele afstandsbediening', de modi in de camera en de thermometer zijn wellicht de grootste kanshebbers om veel gebruikers te krijgen.
Tussen alles wat hij heeft, ontbreekt echter een feature in de S4: een fm-radio. De One en Xperia Z hebben die wel, maar Samsung heeft hem weggehaald. Een onbegrijpelijke keuze; niet iedereen heeft de databundel om via het internet naar de radio te luisteren.
:fill(black)/i/1366703690.jpeg?f=thumb)
Xperia Z
Sony onderscheidt zich van de concurrentie met een belangrijke feature; de Xperia Z is waterdicht. Het vereist wel dat de poorten op de telefoon afgesloten worden met klepjes, maar het werkt prima. Wie dus geregeld zijn telefoon vies maakt, kan hem afspoelen. Hij kan mee onder de douche of in bad en dat is handig als je daar bijvoorbeeld naar muziek wil luisteren of een naar filmpje wil kijken. De telefoon is bovendien gemaakt van verstevigd glas en glasvezelplyamide.
In de praktijk is de waterdichtheid best handig, maar je moet wel voor ogen hebben waarvoor je hem wil gebruiken. Het scherm werkt niet onder water en matig onder de douche. Het is vooral ideaal dat je niet bang hoeft te zijn voor vochtschade bij deze telefoon.
Verder probeert Sony de Xperia Z vooral te onderscheiden via de synchronisatie met andere Sony-apparaten, in toenemende mate via nfc. Een andere functie is Smart Connect, waarmee je automatisch acties kunt uitvoeren als je een apparaat aansluit. Zo kun je automatisch muziek laten starten als je de hoofdtelefoon aansluit of de nachtmodus activeren door hem aan de lader te koppelen. Ook kan met een actie via nfc automatisch een backup worden gemaakt.
:fill(white)/i/1360941949.jpeg?f=thumb)
HTC One
HTC probeert de One te onderscheiden met diverse elementen. Naast zaken die op andere pagina's aan bod komen, zoals de camera en het design, hebben die te maken met beeld en geluid.
De opvallendste marketingterm is BoomSound. Dat uit zich in verschillende zaken. Een daarvan is het geluid uit de luidsprekers. De One is de eerste telefoon met stereoluidsprekers aan de voorkant. Hoewel alle andere telefoons luidsprekers aan de zij- en achterkant hebben, is het een logische keuze. Veel mensen kijken immers naar video op hun telefoon, waarbij je uiteraard het geluid op je af wilt horen komen.
Deze feature is zeker nuttig en maakt in de dagelijkse praktijk een groot verschil. De luidsprekers kunnen hard en vervangen zo een setje kleine luidsprekers, zoals veel mensen hebben voor een telefoon. Wie even op vakantie muziek wil opzetten, heeft daardoor aan de One genoeg.
Een andere feature met grote toegevoegde waarde is de Gallery. Dankzij de Zoe's, waarover meer op de camerapagina, zie je daar bewegende beelden.
BlinkFeed is HTC's naam voor het homescreen met tegels. BlinkFeed is gemaakt in samenwerking met Mobiles Republic, dat alles op de achtergrond regelt om zaken van Facebook, Twitter en rss-feeds binnen te krijgen. Ook tv-shows uit de Sense TV-app komen daarbij naar voren. De gedachte is dat veel mensen vaak op hun telefoon kijken om snel te checken wat er nieuw is. Die functie zou normaal gesproken door de notificatiebalk worden geregeld, maar dat betreft alleen meldingen van bijvoorbeeld breaking news en notificaties op Facebook, geen normale Facebook-statusupdates van contactpersonen.
BlinkFeed is een aardig concept en mooi uitgewerkt. Door tekst met relevante plaatjes als achtergrond te plaatsen en de animaties mooi te maken ziet het er strak uit en het combineren van gegevens uit allemaal apps maakt het relevant. Als nieuwsbronnen zijn in Nederland onder meer het ANP, bron van veel nieuwsberichten op bijvoorbeeld Nu.nl, en Tweakers aanwezig. Daarmee kun je dus aardig wat nieuws binnenharken, maar het zou fijner zijn als de gebruiker zelf feeds kon toevoegen en zo een lijstje eigen favorieten kon samenstellen.
Een ander onderscheidend punt van de One is de software voor de infraroodzender, die in de powerknop zit. Net als de S4 kan de One als universele afstandsbediening worden gebruikt en dat werkt prima.
/i/1362769419.png?f=thumb)
Software en snelheid in de praktijk
Alle drie de telefoons draaien Android, maar daar houden de overeenkomsten wel op: alledrie de telefoons hebben een eigen skin. De HTC One en Xperia Z draaien momenteel op Android 4.1, de Galaxy S4 op Android 4.2. De fabrikanten hebben een update beloofd, al moeten we nog zien of dat is naar 4.2 of naar een nieuwere, nog aan te kondigden versie van Android.
De skins verschillen behoorlijk: Samsung gebruikt zijn eigen, loeizware skin over Android, met als naam TouchWiz. TouchWiz bevat veel aanpassingen aan lockscreen, homescreen, hoofdmenu, notificatiebalk, standaard-apps en menustructuur. Zo heeft de S4 een menuknop, die in standaard-apps soms wel en soms niet functioneel is. De standaard-Action Overflow-knop wordt niet getoond.
Sony heeft juist een veel lichtere skin. De knoppen zitten net als bij Nexus-toestellen op het scherm. Sony past wel lockscreen, notificatiebalk, hoofdmenu en homescreens aan, maar de wijzigingen liggen dichter bij stock Android dan andere skins.
HTC heeft Sense als skin voor zijn Android-telefoons. Sense 5 is net als TouchWiz een zware skin, met onder meer een totaal anders werkend hoofdmenu. Het homescreen is standaard vervangen door BlinkFeed, een overzicht van updates in tegels. Ook standaard-apps zijn aangepast. De skin is minimalistisch vormgegeven en gebruikt wel het standaardlettertype van Android: Roboto.
Voor onze reviews gebruiken we diverse tools om de snelheid van de software en de browser te testen. Dat zijn meestal geavanceerde benchmarks, waarvan de resultaten veelzeggend zijn, maar die niet voor iedereen even herkenbaar zijn.
Voor deze shoot-out hebben we echter ook een aantal tests gedaan om de snelheid van de toestellen te meten bij zaken die veel mensen dagelijks doen op hun telefoon. Het gaat om het openen van enkele apps: WhatsApp op de melding van een nieuw chatbericht, Facebook en het laden van het nieuwsoverzicht, Twitter en het laden van de timeline, de desktopversie van de site van The New York Times, en ten slotte Temple Run 2. Daarbij is telkens gebruikgemaakt van dezelfde versie van de apps en dezelfde internetverbinding, waardoor het echt de snelheid van de telefoon is die we meten. Deze tests kunnen geen benchmarks worden, omdat apps en sites vaak van updates worden voorzien.
WhatsApp openen |
| Tijd (seconden) |
Samsung Galaxy S4 |
*******
1,24 |
HTC One |
*******
1,34 |
Sony Xperia Z |
**********
1,86 |
Het openen van WhatsApp is toch al geen taak die veel tijd vergt. In de nieuwe versie is de Android-versie snel geworden, waardoor de verschillen klein zijn. De S4 doet het gemiddeld net iets sneller dan de One en Xperia Z, maar eerlijk is eerlijk: de verschillen zijn klein.
Facebook-app openen en feed refreshen |
| Tijd (seconden) |
Samsung Galaxy S4 |
********
4,94 |
HTC One |
*********
5,40 |
Sony Xperia Z |
**********
5,90 |
Het openen van Facebook kan wel iets langer duren. De app is weliswaar in het afgelopen jaar veel sneller geworden, maar het is nog altijd niet de snelste app; zo duurt het op de Xperia Z al bijna zes seconden om via een snelle wifi-verbinding het nieuwsoverzicht te laden. De Galaxy S4 is ook op dit gebied weer iets sneller dan de concurrentie: iets onder de 5 seconden. Wat wel opvalt is dat de tijden enorm verschillen op alle telefoons. Sommige keren kwam het onder de 4 seconden, soms deed de app er 8 seconden over.
Twitter-app openen en feed refreshen |
| Tijd (seconden) |
HTC One |
*********
3,24 |
Sony Xperia Z |
**********
3,39 |
Samsung Galaxy S4 |
**********
3,55 |
Twitter is een stuk sneller dan Facebook. De One is met deze app het snelst klaar, maar de verschillen met de andere telefoons zijn slechts uit te drukken in tienden van seconden. De Xperia Z komt hier als tweede uit de bus, net voor de Galaxy S4.
Desktopsite NY Times openen in standaardbrowser |
| Tijd (seconden) |
HTC One |
*******
9,11 |
Samsung Galaxy S4 |
*********
11,12 |
Sony Xperia Z |
**********
12,71 |
Het openen van de desktopsite van The New York Times is misschien niet iets wat gebruikers snel zullen doen, maar omdat de pagina ongelooflijk zwaar is, is het makkelijker om kleine verschillen tussen de browsers te zien.
De telefoons doen dit niet bepaald snel, maar daarbij gaat het vooral om zaken op de achtergrond. De telefoons leveren al na enkele seconden een volledige en functionerende pagina, maar de laatste elementen duren vervolgens nog een hele tijd.
De One wint hier dik: hij is gemiddeld na 9,11 seconden klaar, een paar seconden sneller dan de Galaxy S4 en Xperia Z. Dat komt vooral doordat HTC's browser kennelijk sneller is dan die van de andere telefoons bij het renderen van zware pagina's met veel elementen.
Temple Run 2 starten |
| Tijd (seconden) |
Samsung Galaxy S4 |
*********
16,31 |
HTC One |
*********
17,34 |
Sony Xperia Z |
**********
18,86 |
Wie een minuutje overheeft bij de bushalte, doet er niet goed aan Temple Run 2 te starten. Het duurt namelijk wel even voordat deze nieuwe game klaar is om gespeeld te worden. Ook op deze monsterlijk krachtige toestellen, allemaal met Adreno 320-gpu, mag je gerust tussen 15 en 20 seconden wachten voordat je op de playknop kunt drukken.
De Galaxy S4, met zijn hogere kloksnelheid, is binnen 16 seconden klaar. De One eindigt weer als tweede en de Xperia Z doet er net aan het langste over, met bijna 19 seconden.

Angry Birds installeren uit Play Store |
| Tijd (seconden) |
Samsung Galaxy S4 |
*********
7,25 |
Sony Xperia Z |
**********
7,85 |
HTC One |
**********
7,98 |
De 33MB grote gratis versie van Angry Birds is een van de zwaardere apps die je kunt installeren uit de Play Store. In deze test meten we hoeveel tijd de installatie, dus niet de download, kost. Voor de download gebruiken we de nieuwe Play Store, versie 4.0. Het is onduidelijk of dat verschil zou maken, maar het is belangrijk dat alle telefoons dezelfde versie van de Play Store gebruiken om dat als factor uit te sluiten.
Het installeren van een app is bij uitstek iets waarvoor een telefoon alle processorkracht uit de kast trekt; alle processorkernen blazen op hun hardst om de app zo snel mogelijk geïnstalleerd te krijgen. De installatie kost tussen 7 en 8 econden. De S4 is weer de snelste, gevolgd door de Xperia Z, met een fractie voorsprong op de One.
Op onze klassieke frontpage-laden-test is dezelfde verhouding te zien als bij het laden van The New York Times. De statische pagina laadt veruit het snelst op de HTC One, gevolgd door de S4 en op korte afstand de Xperia Z. De browser van de One is ook hier weer de overige twee het snelst af.
/i/1367842268.jpeg?f=imagenormal)
Design en uiterlijk
/i/1368025205.jpeg?f=imagenormal)
Je zou kunnen zeggen dat elk van de drie telefoons is ontworpen met een andere designfilosofie in het achterhoofd. Wat dat betreft is er echt een scherpe keuze; de telefoons lijken in vrijwel geen enkel opzicht op elkaar. De afmetingen vormen de grote gemene deler; het zijn alle drie forse telefoons.
Afmetingen | Galaxy S4 | Xperia Z | HTC One |
Lengte |
137mm |
139mm |
137mm |
Breedte |
70mm |
71mm |
68mm |
Dikte |
7,9mm |
7,9mm |
9,3mm |
Gewicht |
130g |
146g |
143g |
De Xperia Z voelt als de grootste telefoon van de drie. Hij is het langste en heeft bovendien de scherpste hoeken. Door scherpe hoeken kom je met je duim bij een normale ligging in de hand minder ver; een telefoon met rondere hoeken past dieper in de palm. Bovendien is de Xperia Z iets breder dan de andere twee.
De One is de dikste, maar er is een kanttekening te plaatsen; de S4 en Xperia Z zijn bijna over de hele oppervlakte van de telefoon 7,9mm dik, maar de One loopt vanaf de 9,3mm in het midden af naar 4 à 5mm aan de kanten. Daardoor is het totale volume van de telefoon vermoedelijk kleiner. De enige makkelijke manier om dat te checken zou zijn door de telefoons onder te dompelen in een bak water en vervolgens te kijken hoeveel het waterpeil stijgt, maar dat kan helaas alleen zonder schade bij de Xperia Z.
Het verschil in ontwerp laat zich grofweg samenvatten in: de Galaxy S4 is van plastic, de Xperia Z is van glas en de HTC One is van aluminium. Daardoor hebben alle drie de telefoons een totaal eigen look & feel. De overeenkomst is dat ze alle drie bij veel gebruikers in een hoesje zullen verdwijnen; elk zou bij een val bekrast raken of breken.
De voorkant van de Galaxy S4 is gemaakt van Gorilla Glass 3, een verder verstevigde versie van het al verstevigde glas. Het glas beslaat niet alleen het scherm, maar ook de rest van de voorkant, behalve uiteraard de luidsprekergrill en de homeknop. Om de voorkant zit een metaalkleurige rand van plastic. De vingerafdrukgevoelige achterkant is een gote accuklep met uitsparingen voor de camera, led-flitser en luidspreker.
:fill(white)/i/1366980104.jpeg?f=thumb)
De Xperia Z is van glas, zowel de voorkant als de achterkant. Ook de zijkanten zijn deels van glas. De hele telefoon is geplaatst in een skelet van plastic. Het ontwerp is door de grote glazen elementen gevoelig voor vingerafdrukken. De 3,5mm-jack, micro-usb-poort en andere elementen zitten achter klepjes. Dat heeft een reden; de telefoon is immers waterdicht en langs die poorten zou water naar binnen kunnen vloeien.
:fill(white)/i/1360941950.jpeg?f=thumb)
De One is grotendeels gemaakt van aluminium, maar strips die draadloze signalen doorlaten aan de zijkanten en aan de achterkant, zijn van plastic. Ook aan de voorkant zitten metalen elementen, zoals de grilles voor de luidsprekers. De One had kleiner kunnen zijn, maar HTC heeft gekozen voor luidsprekers aan de voorkant, die de telefoon langer maken dan gezien de grootte van het scherm nodig was.
Op het gebied van bouwkwaliteit voelen alle drie de telefoons goed aan, maar ze wekken de indruk snel beschadigd te kunnen raken. De One is bovendien een ontwerp dat tot in de puntjes goed uitgevoerd moet worden, omdat het er anders bijzonder slordig uitziet, zoals soms het geval was met de eerste batches, al heeft HTC beloofd dat recht te zetten.
:fill(black)/i/1363099684.jpeg?f=thumb)
Wie een versleten of defecte accu wil verwisselen, kan het beste terecht bij de Galaxy S4; die heeft een verwijderbare accu. Bovendien zit de S4 met standaardschroefjes in elkaar. De Xperia Z en One zullen bij defecten eerder naar de reparateur moeten worden gebracht.
Het is lastig om een keuze te maken tussen het design van de telefoons. De Xperia Z en One voelen luxueuzer aan, maar de Galaxy S4 wekt meer de indruk life proof te zijn. Design gaat bovendien veelal over het gevoel dat het oproept en wat dat betreft hebben alle drie de telefoons veel fans, al lijken de One en Xperia Z op dit gebied bij veel mensen een streepje voor te hebben op de S4.
Hardware en netwerk: weinig verschillen
Geheugen
Alle drie de telefoons hebben een werkgeheugen ter grootte van 2GB. De Galaxy S4 gebruikt ddr3-geheugen, terwijl de One en Xperia Z ddr2-geheugen hebben. Het opslaggeheugen verschilt wel; de HTC One heeft standaard 32GB, terwijl de Xperia Z en Galaxy S4 het met 16GB moeten doen. Daar staat tegenover dat de Xperia Z en Galaxy S4 een micro-sd-kaartslot hebben, waardoor het geheugen met 64GB kan worden uitgebreid. Op dat punt hebben de Galaxy S4 en Xperia Z dus een behoorlijke streep voor.
RLBenchmark meet hoe snel de telefoon een aantal handelingen met sql-databases achter elkaar kan uitvoeren. Omdat veel apps gebruikmaken van sql-databases voor de opslag en het opvragen van gegevens, is deze benchmark relevant voor de snelheid van de telefoon.
Samsung scoort op deze benchmark traditioneel het best, maar het verschil is niet groot. De HTC One doet 4,5 seconden langer over dezelfde handelingen, terwijl de Xperia Z daar weer twee seconden achter zit. Scores van boven de 40 seconden of zelfs een minuut, zoals we een jaar geleden nog aantroffen in high-end telefoons, zijn echter verdwenen. Alle drie de telefoons gebruiken snel geheugen om hun snelheid op te schroeven.
De doorvoersnelheid van het geheugen zegt hoe lang het duurt om bepaalde bestanden op de telefoon te zetten. Bij het overzetten van grote bestanden, zoals films, is het verschil klein; de Galaxy S4 doet dat het snelst, maar ook de One en Xperia Z komen op dit punt meer dan goed mee. De snelheden liggen veel hoger dan die van veel concurrenten.
De Galaxy S4 is ook op dit gebied de snelste, maar deze keer is het verschil groter. Wie vaak muziek of foto's overzet, is met een S4 beduidend sneller klaar. De One doet het ook nog prima, maar de Xperia Z loopt op dit gebied een stukje achter op de andere twee telefoons.
Soc
Het is nog nooit gebeurd, maar de hele top van de Android-telefoons in Nederland gebruikt socs van dezelfde leverancier: Qualcomm. Nu Texas Instruments zich heeft teruggetrokken, Samsung zelf niet genoeg Exynos-processors kan maken en niemand Nvidia's Tegra 4 lijkt te willen gebruiken, heeft iedereen zich tot Qualcomm gewend. De Galaxy S4 gebruikt in Nederland de Snapdragon 600 op een maximale kloksnelheid van 1,9GHz. De One gebruikt vrijwel dezelfde soc op 1,7GHz. De Xperia Z heeft de oudere S4 Pro aan boord, op 1,5GHz.
Telefoon | Galaxy S4 | Xperia Z | HTC One |
Soc |
Snapdragon 600 |
Snapdragon S4 Pro |
Snapdragon 600 |
Cores |
4x Krait 300-core |
4x Krait 200-core |
4x Krait 300-core |
Kloksnelheid (max) |
1,9GHz |
1,5GHz |
1,7GHz |
Gpu |
Adreno 320 |
Adreno 320 |
Adreno 320 |
Kloksnelheid (max) |
Onbekend |
Onbekend |
Onbekend |
De Galaxy S4 heeft de indrukwekkendste lijst aan specs. Zo is het voorzien van mhl 2.0 in plaats van het al langer gebruikte mhl 1.0. Dat verschil zal weinigen uitmaken, omdat mhl geen veelgebruikte functie is in de telefoons. Deze generatie betekent ook de introductie van 802.11ac-wifi in telefoons. De Galaxy S4 en HTC One hebben dat aan boord.
Veel sites die de prestaties van een telefoon willen meten, gebruiken systeembenchmarks, zoals AnTuTu. Deze testen enkele elementen, geven daar een eigen weging aan en presenteren vervolgens een score. Tweakers gebruikt die benchmarks niet, omdat de weging vaak onduidelijk is en fabrikanten daardoor de score van zulke benchmarks kunstmatig kunnen opschroeven zonder dat de telefoon sneller is. Wij gebruiken liever benchmarks die een element van de prestaties meten. Die benchmarks zijn veel minder interessant om voor te optimaliseren en dus geven die naar onze mening een beter inzicht in de ware prestaties van telefoons.
CFBench is een simpele benchmark. Hij belast de processor volop door processorintensieve taken uit te voeren en bekijkt hoe de telefoon het daarbij doet. In deze benchmark blijken de onderlinge verschillen; de Xperia Z met zijn Krait 200-cores doet het iets minder dan de overige twee. De hogere kloksnelheid geeft de S4 hier een klein voordeel.
De gpu in de Galaxy S4 lijkt ook iets hoger geklokt. Deze benchmark, met drie Adreno 320-telefoons, geeft bij herhaling de S4 een klein, maar significant voordeel. De benchmark, die loodzwaar is door de aanwezigheid van veel soorten schaduw en onder meer een ingewikkeld te renderen waterval, speelt met 15fps af op een S4. De overige telefoons komen tot 13fps.
Ook op Egypt HD, een lichtere en oudere versie, komt de S4 tot veel hogere framerates dan de One en Xperia Z. Het verschil is best groot; de One komt tot 33fps en de Xperia Z blijft steken op 31fps. Dat zijn scores die aangeven dat veel games vloeiend zullen draaien op alle telefoons en dat is ook het geval. De S4 is van allemaal het meest future proof.
De bekende pc-benchmark 3DMark is ook voor Android verschenen en in dit verhaal publiceren we voor het eerst resultaten daarvan. Ice Storm is de lichtere. Omdat er weinig vergelijkingsmateriaal is, kunnen we de resultaten alleen onderling vergelijken. Daarbij blijkt dat de One en Galaxy S4 het ongeveer gelijk doen, terwijl de Xperia Z juist weer achterloopt.
Bij de Extreme-versie van Ice Storm is hetzelfde beeld te zien. De One neemt hier nipt de leiding, maar het verschil in score is niet significant. Het verschil met de Xperia is dat wel. Dat is duidelijk te merken en tijdens het uitvoeren van de benchmark was dat ook zichtbaar.
Op basis van deze tests komt de Galaxy S4 qua hardware als winnaar uit de bus. Het geheugen, de cpu en de gpu zijn in vrijwel alle tests het snelst. De One belandt op de tweede plaats en de Xperia Z moet hier genoegen nemen met het brons.
Camera: meer dan pixels
Het is eigenlijk gek; in de meeste lijsten met specificaties van telefoons staat bij de camera alleen een aanduiding als: 13Mp of 8Mp. Nu zijn megapixels niet alleen weinigzeggend, juist bij smartphones is een camera veel meer dan een 'megapixelmachine'. Dankzij het besturingssysteem, in dit geval Android, zijn er veel mogelijkheden voor de camera bij het maken, bewerken en versturen van foto's.
Desondanks is de resolutie een belangrijke factor en dat blijkt in deze shoot-out meer dan ooit. De strijd tussen deze drie smartphones is er een tussen twee filosofieën. Aan de ene kant staan Samsung en Sony, die beide hebben gekozen voor Sony's IMX135-sensor, een 13-megapixelsensor met pixels die een lengte en breedte hebben van 1,1µm, terwijl HTC heeft gekozen voor een 4-megapixelsensor van ST-Microelectronics of Omnivision, met pixels die 1,4µm breed en lang zijn.
/i/1368020569.jpeg?f=imagenormal)
Het gevolg is dat de pixels van de HTC-camera veel gevoeliger zijn en dus onder donkere lichtomstandigheden meer licht vangen. Waar de Galaxy S4 en Xperia Z al afhaken, kan de One nog een fatsoenlijk plaatje schieten. Daar staat tegenover dat als het heel donker is, een flits nog altijd van meer waarde is dan grotere pixels; bij veel omstandigheden is dat een prima manier om meer licht in beeld te krijgen. Bij het fotograferen van sommige scenes, zoals een skyline bij nacht, heb je uiteraard niets aan een flits.
De andere kant van het verhaal is dat de resolutie van foto's van de One naar moderne maatstaven schrikbarend laag is. Als je alleen hele foto's op Facebook post, heb je daar geen last van, maar wie meer doet met zijn foto's, zoals diverse 'pasfoto's' maken van een groepsfoto of in een landschap een dier uitvergroten, loopt al snel tegen de beperkingen van die lage resolutie aan.
Het is daarom een scherpe keuze: kies je voor meer pixels en dus de mogelijkheid om meer met de foto's te kunnen als je veel aan cropping doet of kies je voor de betere foto's in het donker van de One? Een voordeel voor de One is bovendien de optische beeldstabilisatie; vooral in video kun je daar baat bij hebben. Een kleiner voordeel vormen de hdr-microfoons, om ook bij concerten filmpjes te kunnen maken zonder dat het geluid vervormt. Dat voordeel lijkt weg te vallen. Leverancier ST Microelectronics mag ze van de rechtbank in Amsterdam niet meer leveren en HTC moet dus op zoek naar een andere oplossing. De hdr-microfoons zijn inmiddels verdwenen van de specsheet.
Naast de foto's is er natuurlijk ook de software. Samsung heeft diverse modi toegevoegd aan de Galaxy S4. Een nieuwigheid is Dual Shot, waarmee een plaatje van de frontcamera in de foto geplakt kan worden. Dat kan in zowel foto's als video's. De functie is leuk bedacht, maar het praktische nut is uiteraard beperkt; het lijkt bij een groepsfoto of je aan het videochatten bent, waarbij je eigen foto klein in een hoekje staat. Drama Shot geeft de mogelijkheid om verschillende foto's van een object te schieten, waarna het object op diverse plekken in beeld wordt gezet. Gum is de mogelijkheid om een ongewilde voorbijganger automatisch uit de foto te knippen. Het enige jammere is dat Gum geen nabewerking is; je weet van tevoren niet of er per ongeluk iemand door het beeld gaat lopen.
De Xperia Z heeft Superior Auto Mode, een functie waarbij de telefoon de scene detecteert en instellingen daarop aanpast. Dat werkt vaak goed, maar soms ook niet. Bovendien is de resolutie in die modus een tikkeltje lager. Er zijn veel scenes, zoals een caleidoscoop, fisheye, nachtmodus en tal van andere effecten. De camerasoftware van de Xperia Z is uitgebreid en heel compleet.
De One heeft vooral Zoe: in Zoe-modus wordt continu een film opgenomen, terwijl er ook twintig high-res foto's worden gemaakt. Het filmpje in mp4-formaat duurt 3,6 seconden; de 0,6 seconden voordat je de sluiterknop indrukt, wordt meegenomen, evenals de 3 seconden erna. Zoe's zijn dus een combinatie van een 3,6 seconden durend 1080p-filmpje en twintig 4-megapixelfoto's die zijn geschoten op 6fps. Zoe's zijn zichtbaar in de Gallery, waar ze beginnen als foto en vervolgens het filmpje laten zien. Let er wel op dat vooral Zoe's in de Gallery weliswaar niet zichtbaar zijn als aparte foto's en filmpjes, maar wel veel ruimte innemen. Een Zoe is al snel 30MB en dat is fors meer dan de 1MB voor een losse foto. Met 32GB intern geheugen zit de One niet snel vol, maar het gaat wel rap als je veel beeldmateriaal schiet.
Verder is er software om van diverse foto's van hetzelfde evenement een filmpje te maken met overgangen en een soundtrack. Dat doet hij automatisch; je hoeft niets te doen om die filmpjes te maken. HTC zet er een filter overheen en gooit er vervolgens ook nog een vintagemuziekje onder. Deze software kan een gouden greep blijken te zijn. Immers, de telefoon maakt zelf filmpjes en de gebruiker hoeft ze alleen maar te delen.
Foto's
Dan de plaatjes zelf: elke telefoon heeft zijn sterke en zwakke punten op cameragebied en dat blijkt duidelijk in onze test. We hebben diverse foto's genomen op dezelfde momenten en met diverse instellingen. Telkens zijn de beste foto's van de diverse apparaten gebruikt voor de vergelijking.

De Galaxy S4 wint hier dik. De Xperia Z geeft details in goed licht net wat minder scherp weer en heeft bovendien een iets mindere kleurweergave. De One komt simpelweg pixels te kort om de tekst op het flesje cola gedetailleerd te kunnen weergeven, ook al is het flesje maar een centimeter of 20 van de telefoon verwijderd. Wie echter niet op pixelniveau kijkt, ziet bij de One ook een prima plaatje met goede kleurweergave.

Bij deze vergelijking is in een grotendeels, maar niet helemaal verduisterde ruimte een foto gemaakt van een fles… ja, wat eigenlijk? De tekst is bij geen enkele telefoon goed te lezen. De Xperia Z geeft ondanks de vele ruis de meeste details weer en de HTC One heeft veruit het meeste licht gevangen, zoals je mocht verwachten. De One is bovendien de enige die de kleur juist weergeeft: de fles is wit.

Als de flits ingezet mag worden, liggen de verhoudingen anders. De Galaxy S4 komt hier veruit als beste uit de bus; de foto heeft de minste ruis, het meeste detail en de beste kleurweergave. De telefoon lijkt de omstandigheden het beste te hebben geschat. De Xperia Z doet het ook nog goed en de One komt opnieuw pixels tekort om de details te vangen.

Bij deze laatste vergelijking is de situatie nog wat moeilijker gemaakt. Een zwarte stekker met lichte opdruk is geplaatst tegen de achtergrond van een witte muur, met aan de zijkant een groene muur en met weinig licht; de ruimte was deels verduisterd.
De Galaxy S4 faalde bij deze foto keer op keer. De flits verlichtte niet het juiste object en alles wat restte was een foto zonder flits in Nacht-modus. De Xperia Z doet het iets beter. Wie goed kijkt, kan op beide foto's het CE-logo op de stekker zien, maar beide telefoons hebben de muur achter de stekker groen gemaakt, terwijl die wit is. De One heeft als enige de kleuren juist weergegeven, maar slaagde er niet in om detail te vangen.
Specs naast elkaar
Merk en productserie |
Samsung Galaxy S4 |
Sony Xperia Z |
HTC One |
Type |
16GB/32GB/64GB |
16GB |
32GB |
|
:fill(white)/i/1363354289.jpeg?f=thumbmini) |
/i/1357747775.png?f=thumbmini) |
:fill(white)/i/1361290173.jpeg?f=thumbmini) |
Prijs en waardering |
Prijs |
Onbekend (36 winkels) |
€ 168,12 (36 winkels) |
Onbekend (21 winkels) |
Eerste prijsvermelding |
zaterdag 16 maart 2013 |
zaterdag 19 januari 2013 |
woensdag 20 februari 2013 |
Waardering |
4 van 5 sterren
|
4 van 5 sterren
|
4.5 van 5 sterren
|
Beeldscherm |
|
4,99" |
5" |
4,7" |
|
1920x1080 (Full HD 1080p) |
1920x1080 (Full HD 1080p) |
1920x1080 (Full HD 1080p) |
Camera |
Achter |
13Mp |
13Mp |
4Mp |
Voor |
2,1Mp |
2,2Mp |
2,1Mp |
Video |
1920x1080 (Full HD 1080p) |
1920x1080 (Full HD 1080p) |
1920x1080 (Full HD 1080p) |
Technische kenmerken |
|
1,9GHz |
1,5GHz |
1,7GHz |
|
2GB |
2GB |
2GB |
|
16GB |
16GB |
32GB |
Accu |
|
2.600mAh |
2.330mAh |
2.300mAh |
Uiterlijk |
|
Zwart/wit |
Wit/zwart/paars |
Zilver/zwart |
|
130g |
146g |
143g |
|
136,6mm |
139mm |
137mm |
|
69,8mm |
71mm |
68mm |
|
7,9mm |
7mm |
9mm |
Conclusie: van alle drie een beetje
Hoewel de drie telefoons op alle specslijsten grote overeenkomsten vertonen - een quadcore-soc van Qualcomm, een werkgeheugen van 2GB, 4g-ondersteuning en meer - zijn de verschillen groter dan ooit. De drie telefoons staan voor de drie ideeën die de makers hebben over wat een dure telefoon anno 2013 moet bieden.
De Galaxy S4 heeft voor op de overige telefoons dat hij een verwisselbare accu heeft. Bovendien is het scherm bloedmooi en heeft hij vrijwel alle denkbare sensors voor een telefoon aan boord, wat hem heel compleet maakt. Het ontwerp van de Xperia Z voelt luxe en verfijnd aan en de waterdichtheid is een groot pluspunt dat we in elke telefoon zouden willen zien. De One heeft eveneens een schitterend design en bovendien enkele leuke features, zoals de front-facing speakers en goed uitgewerkte fotosoftware, om niet te vergeten.
Het liefst zouden we dus elementen van alle telefoons pakken. Welke over de hele linie de beste is, is vooral een kwestie van smaak. Alle drie de telefoons hebben een grote schare fans en dat is terecht. De One heeft wat ons betreft net een streepje voor op de rest doordat de features goed zijn uitgewerkt, het design mooi is afgewerkt en de accu het langste meegaat, maar eerlijk is eerlijk: het is een fotofinish. Het is in elk geval knap dat elk van de drie fabrikanten een Android-smartphone die zo goed is in de winkel heeft gelegd.