Marvel's Guardians of the Galaxy Review

Heerlijk humorvol avontuur

Gameplay is niet perfect, wel erg leuk

De Milano is de hub waar je steeds terugkeert, maar het gros van de gameplay speelt zich natuurlijk elders af. Die actie bestaat voor het grootste deel uit vechten, puzzeltjes oplossen en stukken door werelden afleggen, op weg naar een volgende uitdaging in een van die eerste twee onderdelen. Doordat de Guardians doorlopend met elkaar babbelen, worden die tussenliggende momenten nooit saai. Sterker nog: ze zijn een pluspunt voor de game en houden de lol er continu in.

Makkelijke puzzeltjes

De puzzels hebben meestal te maken met het bereiken van bepaalde gebieden waar geen duidelijk pad naartoe loopt. De oplossing ligt altijd bij de specifieke gaven die de Guardians hebben, óf bij Star-Lords eigen Elemental Guns, die na verloop van tijd ook verschillende functies krijgen. Rocket kan bepaalde terminals hacken om deuren te openen, of door nauwe doorgangen kruipen om ergens iets open te maken. Gamora kan met haar zwaard aan een wand gaan hangen en Star-Lord zo een boost naar een hoger gelegen gebied geven. Ook kan ze met haar zwaard bepaalde doorgangen openen. Dat kan Drax ook, maar dan met zijn vuisten, terwijl hij ook zware rotsblokken kan gooien of pilaren kan omduwen of verplaatsen. Groot kan met zijn takken bruggen maken of bepaalde platformen omhoog liften om Star-Lord omhoog te helpen. Het is allemaal vrij simpel en de visuele aanwijzingen zijn zo duidelijk dat je meestal meteen ziet wat je moet doen. Het mag de naam ‘puzzel’ dan ook eigenlijk niet dragen. Niet per se erg, maar het voelt hierdoor ook niet heel veel toe aan de gameplay.

Dat laatste geldt gelukkig niet voor de gevechten. De basis is simpel: jij bent Star-Lord en kunt met je pistolen en je vuisten en voeten vijanden aanvallen. Belangrijker zijn echter de speciale aanvallen die je kunt uitvoeren. Elke Guardian heeft vier mogelijke speciale aanvallen, waarvan er drie kunnen worden vrijgespeeld met ability points en eentje gaandeweg het verhaal toegevoegd wordt. Alle Guardians vechten op eigen houtje en doen dat prima, maar je succes valt of staat met het toepassen van de speciale aanvallen. Zo leer je al snel dat Groot een klein groepje vijanden tijdelijk kan vasthouden met zijn takken en dat Drax vijanden makkelijk kan staggeren, waarna je kort extra veel schade kunt aanrichten. Gamore heeft een vernietigende aanval in huis en Rocket laat een bom afgaan die meerdere vijanden tegelijk treft.

Door deze aanvallen goed in te zetten en ondertussen zelf goed te schieten en te dodgen, versla je de meeste vijanden vrij eenvoudig. Bij sterkere vijanden die beschikken over extra sterke aanvallen en meerdere levensbalken, komen er nog quicktime-events bij kijken. Zo kun je op een makkelijke manier, door snel op de juiste knop te drukken, extra veel schade aanrichten bij een sterke vijand of die vijand zelfs in een keer uitschakelen. Vooral dat laatst gaat gepaard met mooie beelden, waarbij de Guardians vijanden naar elkaar toe lijken te meppen voordat die definitief gestrekt gaan.

De elementen gebruiken

Wat ook kan helpen in gevechten, zijn Star-Lords wapens, of beter gezegd de elemental functies die zij hebben. Vroeg in de game leert Peter hoe zijn wapens ijsstralen kunnen afschieten en later komen daar andere elementen bij. Met die functies los je puzzeltjes op. Zo kun je met je ijsstralen wat bevriezen om platformen te creëren, of je kunt er gaslekken mee dichten. De overige functies hebben soortgelijke toepassingen, maar je kunt deze manier van schieten ook in gevechten gebruiken. Elke vijand is zwak tegen een van je uiteindelijk vier keuzemogelijkheden en ze goed gebruiken kan helpen in een gevecht. Het is bijvoorbeeld best handig als je snipers van hun verhoging af naar je toe kunt trekken ...

Naarmate je verder komt in de game speel je meer van die speciale aanvallen vrij, terwijl je Star-Lords eigen mogelijkheden verder uitbouwt door perks te unlocken. Dat doe je door in de spelwereld materialen te verzamelen waarmee Rocket allerlei upgrades kan maken. Zo kun je over sterkere schilden beschikken, of de optie krijgen om een tijdje door de lucht te zweven terwijl je je vijanden onder vuur neemt. Dat zorgt ervoor dat er doorlopend wat ontwikkeling in de gameplay zit. Met name wanneer je de vierde ability van elk van de Guardians vrijspeelt, worden de gevechten heel spectaculair. De game houdt de framerate daarbij trouwens doorlopend stabiel, wat knap is, gezien de hoeveelheid actie op het scherm. Wel merkten we op de Xbox Series X dat de framerate af en toe blijvend begon te haperen. Een snelle herstart van de game loste dat op. De game slaat je voortgang veelvuldig op, dus we verloren er amper progressie mee en konden binnen enkele seconden weer doorspelen, zonder verdere framerateproblemen.

Zelfde beest in ander jasje

Dat laatste is dus geen probleem. De herhaling in de gevechten zelf is dat mogelijk wel. Laten we dit niet dramatischer maken dan het is. Het vechten is op zichzelf leuk om te doen en voelt goed, maar er zijn zeker wat kanttekeningen te plaatsen. In de eerste plaats werkt de camera regelmatig niet lekker mee. Hij blijft achter Peter hangen, wat je regelmatig berooft van overzicht. Vijanden kunnen vlakbij je staan, maar net buiten beeld vallen en dat is natuurlijk onhandig. Daarnaast begint het vechten na verloop van tijd wat herhalend te worden. De nieuwe abilities voegen iets toe en door ze beter te gebruiken worden gevechten spectaculairder, maar toch komt het veelal neer op dezelfde handelingen. Dat valt nog eens extra op wanneer de game een beest dat je al enkele keren eerder hebt gezien weer in een net ander jasje tevoorschijn haalt. Het zijn momenten waarop de repetitiefactor op begint te vallen.

Dat komt ook wel naar voren in de stukken die je tussen de gevechten door aflegt. Eidos Montréal is groot fan van het ‘een stukje naar beneden glijden en obstakels ontwijken’ om binnen een spelwereld naar een heel andere plek te komen. Dat soort functies wordt net iets te vaak hergebruikt. Zowel voor deze elementen als voor de gevechten geldt dat de herhaling opvalt, maar niet vervelend wordt. Daar komt bij dat de game af en toe met een gave verrassing komt, in de vorm van het verschijnen van een bepaald personage of een heel goed baasgevecht. De laatste scènes zijn wat dat betreft de kers op de taart. Hier gaat de actie zo onwijs over the top dat het deels nergens meer op slaat en deels ongelooflijk vet is. Dat is precies de sweet spot die zo goed bij Guardians of the Galaxy past.

New Game Plus

Wanneer je alle verrassingen en wendingen achter je hebt gelaten, is er tussen de vijftien en twintig uur verstreken, waarna je de game opnieuw kunt spelen in New Game Plus. Je behoudt dan onder meer de vrijgespeelde Guardian Abilities en Workbench upgrades, zodat je ze de hele game lang kunt gebruiken. Je moet trouwens nog wel even zelf de moeilijkheidsgraad opschroeven, want standaard speel je New Game Plus gewoon op hetzelfde niveau als de rest van de game.

• Volgende pagina 4. Conclusie