Guardians of the Galaxy Preview

Ander uiterlijk dan in de films

Titel	Marvel's Guardians of the Galaxy
Platform	Windows, PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X/S, Xbox One, Nintendo Switch
Ontwikkelaar	Eidos Montréal
Uitgever	Square Enix
Releasedatum	28 oktober 2021

Ken je het gevoel dat je naar een film kijkt maar ‘er gewoon niet lekker in komt’? Welnu, Marvel’s Guardians of the Galaxy gaf een tegenovergestelde ervaring. Smaken verschillen natuurlijk, maar voor veel kijkers zal het niet langer dan Star-Lords iconische dansscène tijdens de openingcredits hebben geduurd voordat ze verliefd werden op de destijds nog nieuwe figuren in het Marvel Cinematic Universe. De goedlachse, zelfbenoemde ‘bad ass’ Peter Quill die er maar niet in slaagt ervoor te zorgen dat mensen hem Star-Lord gaan noemen, stal de show, maar ook Gamora, Drax the Destroyer, Rocket en Groot braken door bij het grote publiek. We zagen daarna natuurlijk de samenkomst van The Avengers en de Guardians voor Infinity War en Edgame, en ondertussen is de derde film over de Guardians zelf in de maak. Net als hun collega’s van The Avengers krijgen de helden dit jaar bovendien een eigen game, die net als Marvel’s The Avengers op de markt wordt gebracht door Square Enix.

De aankondiging van Guardians of the Galaxy, afgelopen juni, kwam enerzijds wel en anderzijds niet als een verrassing. Aan de ene kant was het volstrekt logisch dat de franchise een keer zou opduiken in een game. In 2020 gingen The Avengers ze al voor, dus dat dit in de pijplijn zat is niet vreemd. Marvel’s The Avengers was echter geen onverdeeld succes. De game kende best wat probleempjes, zoals het feit dat er te veel ‘opvulling’ in zat, in de vorm van inspiratieloze, inwisselbare missies. Daarnaast waren er technische problemen in zowel de stabiliteit van de game als de co-op. De game was nog steeds wel leuk, maar bleek lang niet de klapper die hij had kunnen zijn. In dat opzicht is de snelle komst van de Guardians enigszins verrassend. Toch moeten we aan de onderlinge connectie tussen beide games ook weer niet te veel waarde hechten. Uiteindelijk werken er andere mensen aan en verschillen de games behoorlijk van elkaar. Zo is The Avengers bedoeld voor co-op en kun je met verscheidene Avengers spelen, terwijl Guardians of the Galaxy een singleplayergame is waarin jij de rol van Star-Lord op je neemt en dus alleen over hem directe controle hebt in de gameplay.

Er is echter ook wel een heel duidelijke overeenkomst. Beide games zijn gebaseerd op een superheldenfranchise waarvan we de afgelopen jaren grote films hebben gezien. Deze games zijn echter gemaakt zonder de licentie om de gelijkenissen van de bekende acteurs te gebruiken. Dat was bij The Avengers al even wennen en dat zal bij Guardians of the Galaxy niet anders zijn. Het is niet moeilijk om te zien dat de ontwikkelaars de filmpersonages wel als uitgangspunt hebben gebruikt. De persoonlijkheden komen overeen en in de visuele stijl zijn zeker ook gelijkenissen te vinden. Maar het uiterlijk en stemgeluid van de Guardians zijn dus wel anders dan in de films.

Verlaten Nova Corps-basis

De game speelt zich enkele jaren na een verwoestende intergalactische oorlog af, en de gevolgen van die oorlog zijn nog steeds merkbaar. Te midden van dat herbouwende universum proberen de Guardians her en der wat geld te verdienen, maar dat gaat lang niet altijd zoals gepland. Sterker nog, het gaat op een gegeven moment zo mis dat Nova Corps, de galactische ordehandhavers, de Guardians een gigantische boete opleggen. Nadat zij het geld met pijn en moeite bij elkaar hebben geschraapt, bezoeken ze de Nova Corps-basis waar de Centurion die de boete heeft opgelegd zou moeten zijn. Daar aangekomen blijkt er iets niet in de haak. De basis oogt verlaten en dus gaan de Guardians op onderzoek uit. Na enige discussie, dat wel, want als het aan Rocket ligt, keren ze om en verlaten ze de basis: poging gedaan om de boete te betalen, maar er was niemand, pech! De overredingskracht van Star-Lord en de anderen wint, en daarmee begint onze speelsessie.

Hoewel, dat is niet helemaal correct. Voordat de Guardians de Nova Corps-basis bereiken, vliegen ze namelijk eerst in de Milano. Dit is het ruimteschip waar de Guardians mee reizen en dat zowel door Star-Lord als door Rocket wordt gezien als ‘zijn schip’. De Milano dient niet alleen om rond te reizen in de game, maar is ook een centrale hub waar spelers meer over de personages in het spel te weten kunnen komen. Door Star-Lord met Gamora, Drax, Rocket en Groot - voor zover dat gaat - te laten praten, kom je meer te weten over wat ze van de missie vinden en wat er verder rond ze speelt. Een leuke extra, zeker voor gamers die ervan houden wat meer achtergrond uit het verhaal te halen. Het zorgt bovendien voor wat extra kans op komische gesprekken, waar de game toch al bol van staat.

Vermakelijk, maar traag

Nog voor we goed en wel zijn begonnen met de speelsessie is de unieke sfeer van Guardians of the Galaxy al niet te missen. In het wellicht tijdelijke hoofdmenu zien we de vijf Guardians chillend in de Milano, luisterend naar de ene 80’s-tophit na de andere. De jaren tachtig zijn overal in het spel voelbaar, zichtbaar en vooral hoorbaar. Zo vind je in de Milano een jukebox waarin je zelf je hitjes kunt selecteren, waarna hits als We Built This City, We’re Not Gonna Take It en meer gouwe ouwe platen door je schip schallen. Ook de gameplay wordt begeleid door relevante hits, al gaat het daarbij vooral om een voor de game geschreven originele score die, voor zover wij nu kunnen beoordelen, uitstekend uit de verf komt. Zonder echt op de verschenen films te kunnen bouwen, weet de game dus dezelfde lekkere sfeer te benaderen. Dat is alvast fijn.

Soms grappig, soms niet

Die sfeer is ook merkbaar wanneer we als Star-Lord onze eerste stapjes in de Milano zetten, in gesprek gaan met de andere Guardians en allerlei voorwerpen vinden die leiden tot interactie. De kwaliteit van de gesprekjes die dan volgen is een beetje ‘hit or miss’ en dat geldt eigenlijk ook voor de korte gesprekjes die de personages met elkaar voeren. Vooral gesprekken met Drax kunnen erg grappig worden doordat deze brute kracht alles vrij letterlijk neemt, wat voor hilariteit kan zorgen. Ook de burns die Rocket en Star-Lord aan elkaar uitdelen, zijn fijn en Groot draagt met zijn kenmerkende ‘I am Groot’ natuurlijk een steentje bij. Net als bij de Avengers-game valt op dat de schrijvers heel bewust op zoek zijn gegaan naar de humor die van veel Marvel-films een succes heeft gemaakt. In de game werkt dat soms, maar het komt ook vaak wat gemaakt of geforceerd over. Dat ‘elke 30 seconden een pun’-probleem hebben de Marvel-films zelf trouwens ook weleens, maar dat is een discussie voor een andere keer.

Guardians of the Galaxy

Bij het rondlopen in de Milano, en ook wanneer de Guardians in de Nova Corps-basis rondlopen, valt op dat alles een beetje traag gaat. De personages lopen overdreven log en traag. Dat is een gekke observatie waar we onze vinger nog niet op kunnen leggen. Het voelt wat ongemakkelijk, alsof het eigenlijk sneller zou moeten gaan en de afspeelsnelheid te laag is ingesteld. Eenmaal in gevechten ben je iets sneller, maar ook dan voelt het af en toe alsof je de game in slow-motion speelt. Als je dat gevoel uitschakelt en de gameplay analyseert, is het idee erachter wel te begrijpen. Guardians of the Galaxy is een actievolle game. Op verschillende momenten zijn de Guardians omsingeld door meerdere vijanden en wordt er van alle kanten geschoten. Dan is het fijn dat de snelheid van de gameplay lager ligt dan je zou verwachten, want het geeft je de kans beter over je aanvallen na te denken, op tijd te reageren, enzovoort. Natuurlijk zijn er genoeg actiespellen die net zoveel actie bieden maar waarbij alles zich in een veel hoger tempo afspeelt, maar die games zijn vaak best moeilijk. Het lagere tempo maakt Guardians mogelijk geschikter voor een breder publiek.

Zoals gezegd bestuur je zelf alleen Star-Lord. Hij kan vechten met zijn vuisten en zijn vuurwapens en kan zijn boosters gebruiken om grote sprongen te maken of even in de lucht te zweven terwijl hij zijn vijanden onder vuur neemt. De bewegings- en aanvalsopties kunnen sterk worden uitgebreid door gebruik te maken van de workbench, waar Rocket alleriel upgrades voor Star-Lord en de overige Guardians kan bouwen. Dat geeft meer mogelijkheden in gevechten. Tijdens de gameplay is het dus zaak om bouwmaterialen te verzamelen om jezelf continu te kunnen verbeteren.

Speciale aanvallen van andere Guardians

Hoewel je geen directe controle over ze hebt, kun je de Guardians wel orders geven. De speciale aanvallen die je al hebt vrijgespeeld, zijn via het ‘Guardians menu’ in te roepen. Dat is belangrijk, want daarmee kunnen specifieke vijanden effectief worden aangepakt. Ook krijg je af en toe de kans om op bepaalde knoppen te drukken waarna de Guardians speciale handelingen verrichten. Rocket kan bijvoorbeeld op de rug van een vijand springen om diens shield generator los te trekken, waarna de rest ongestoord op de betreffende vijand in kan hakken. Rocket beschikt verder over een speciale aanval met granaten, Drax kan een vernietigende beuk uitdelen en Gamora kan als een nauwelijks zichtbare sluipmoordenaar achter haar vijanden opduiken. Groot is handig voor crowd control; zijn tentakels kunnen meerdere vijanden tijdelijk vasthouden zodat jij je over hen even geen zorgen hoeft te maken. De speciale aanvallen van de Guardians kunnen bovendien met elkaar worden gecombineerd, voor allerlei extra schadelijke effecten. Daarmee spelen belooft een van de leukste dingen in de gameplay te worden.

Guardians of the Galaxy

Terwijl je vecht, is er ook een balkje in beeld dat zich steeds verder vult. Is dat balkje vol, dan kan Star-Lord een ‘huddle’ starten. Alle teamleden steken dan de koppen bij elkaar, terwijl de actie even stilstaat. Er is overleg, er worden wat beledigingen en complimenten uitgewisseld, maar belangrijker: er moet een aanpak worden gekozen. Maak je de juiste keuze, dan worden alle teamleden volledig genezen van enige schade die ze hadden én krijgen ze allemaal een buff mee. Maak je de verkeerde keuze, dan gelden die effecten alleen voor Star-Lord. Een huddle kan het tij keren in een wat lastiger gevecht. Lastige gevechten zul je vast meemaken, want zelfs in onze relatief korte speelsessie gingen wij best vaak dood. Dat gebeurt vooral wanneer je ingesloten wordt en je teamgenoten down zijn. Voor zover we nu konden zien, kun jij ze wel op de been helpen, maar zij jou niet. Dat klinkt onlogisch, dus wellicht hebben we dat gewoon verkeerd gezien. Het zou de actie in elk geval een stuk lastiger maken.

Bij het vechten krijg je uiteraard te maken met verschillende soorten vijanden en sterkere varianten ervan. We weten ook al dat de Guardians op een vreemde planeet terechtkomen waar ze worden aangevallen door gekke ‘blob-achtige’ vijanden die kwetsbaar zijn voor Star-Lords ‘elementale aanvallen’. In het level dat wij speelden, ging het daarbij alleen om een ijs-aanval, maar als het goed is, worden het er later meer. Het ijs is ook handig om normale vijanden een tijdje vast te zetten en je zult het af en toe moeten gebruiken bij het oplossen van puzzeltjes in de spelwereld. Daarvan kregen we ook alvast een klein voorproefje toen Star-Lord en de rest een paar deuren moesten zien te openen door stroom naar de juiste deur toe te leiden door schakelaars om te halen. Niet bepaald vernieuwend, maar dat bleek niet storend.

Op audiovisueel gebied staat Guardians of the Galaxy zijn mannetje. De personages zien er goed uit en hun bewegingen ogen geloofwaardig. Het verloopt allemaal in een voor ons te laag tempo, maar wat er gebeurt ziet er goed uit. De spelwereld waarin we rondliepen, kwam soms wat ongeïnspireerd over, maar een Nova Corps-basis is wellicht niet de beste plek om al te veel creativiteit kwijt te kunnen als levelbouwer. De effecten, met name ook rond het starten van een huddle, maakten veel goed. Het is nog even wachten tot we meer hebben gezien en echte conclusies kunnen trekken over de visuele kant van Guardians of the Galaxy.

Voorlopige conclusie

Hoewel Guardians of the Galaxy sterke kanten heeft, maken we ons toch zorgen. De gameplay voelde al met al niet lekker genoeg, wat met name te wijten is aan de lage snelheid ervan. Een game waarin het oogt alsof de personages in slow-motion lopen, wekt een rare indruk. Het voelt alsof het niet klopt. Misschien hadden we, spelend via streamservice Parsec, te maken met een gekke bug en klopt het inderdaad niet, maar dat klinkt niet aannemelijk. Dat we de optie open houden, zegt echter genoeg. Is dit wel de juiste snelheid, dan is het mogelijk een kwestie van wennen. Het levert je als speler meer controle en rust in de gameplay op. Als dat het geval is, zou Guardians of the Galaxy zich alsnog kunnen ontpoppen tot een heel fijne en bij vlagen zeer grappige singleplayer-actiegame. Er is echter nog veel te bewijzen en dat is een maand voor de release geen fantastisch uitgangspunt.