Door Paul Hulsebosch en Jurian Ubachs

Round-up games zomer 2021

Hades, Death's Door en meer

14-09-2021 • 06:00

80

Singlepage-opmaak

WRC 10

Toen de nieuwe consoles op de markt kwamen, verscheen vrijwel gelijktijdig rallygame Dirt 5. Die game gaf een aardige indicatie van wat racegames zouden kunnen met de nieuwe hardware. Dat zag er goed uit en wie over een tv beschikt die HDMI 2.1 ondersteunt, kon de game ook nog eens op 120Hz spelen. Toch liep niet iedereen met de game zelf weg. Dirt 5 vertegenwoordigt de wat minder serieuze kant van de rallysport. Voor liefhebbers van het aloude ‘race tegen de klok over nauwe zandweggetjes’ heeft Codemasters de Dirt Rally-games, maar die games ondervinden stevige concurrentie van de WRC-series. Onlangs verscheen de nieuwste versie in die serie, in de vorm van WRC 10, en dat zou zomaar eens een van de meest complete rallygames kunnen zijn die we de laatste jaren hebben gespeeld.

WRC 10
Titel WRC 10
Platform Windows, PS 4, PS 5, Xbox One, Xbox Series X/S, Switch (gespeeld op PS5)
Prijs € 49,99

De World Rally Championship-games draaien om de puurste vorm van rallysport, dus het rijden van diverse proeven waarbij je aan het eind van al die proeven hopelijk minder tijd nodig hebt gehad dan je concurrenten. Daarbij raas je akelig dicht langs bomen, greppels, rotsen en afgronden. Je zou er in het echt niet aan moeten denken, maar in een game is het over het algemeen leuk en zéker uitdagend. Waar in veel racegames de ‘terugspoelfunctie’ tegenwoordig gemeengoed is, straffen rallygames je hard voor het maken van fouten. Zo ook WRC 10. Let je heel even niet op, dan is de kans groot dat je hard in aanraking komt met iets langs de kant van het parkoers en dat eindigt meestal in schade en tijdverlies. Je kunt bij een al te harde crash wel je auto weer op de weg laten zetten, maar dat kost je per keer vijf strafseconden, terwijl de opgelopen schade je waarschijnlijk nog meer tijd kost. Die schade kun je tussen proeven door repareren, maar daarvoor heb je maar beperkt de tijd en het kost, mocht je je eigen team managen in de Career Mode, ook nog eens geld.

Bovenstaande is het uitgangspunt van de sport en dus ook de basis van alle gameplay in WRC 10. Je kunt veel kanten op. Veel spelmodi spreken voor zich, maar er is een aantal opvallendere spelmodi te vinden in WRC 10. Zo keert de Co-Driver-modus terug uit WRC 9 en dat blijft een unieke spelmodus waarbij de ene speler de coureur is en de andere speler de navigator die de komende bochten en aanvullende instructies moet oplezen. Dat is nog een stuk lastiger dan je zou denken, al was het maar omdat de game je beoordeelt op het feit of je op tijd bent met je aanwijzingen en of je ook andere informatie, zoals ‘don’t cut’, ‘brake’ of ‘danger’ vermeldt. Een leuke manier om rally in co-op te spelen. Als gezegd: dit zat ook al in WRC 9, maar het blijft een toffe feature.

Wel echt nieuw is de Anniversary Mode. Hierin vind je een hele reeks uitdagingen die gebaseerd zijn op legendarische prestaties uit het verleden. Zo is er ooit een rally verreden in Portugal waarbij de mist zo dicht was dat je eigenlijk geen hand voor ogen zag. Het is aan jou om te laten zien dat je dat aankunt. Het interessante is dat je via deze uitdagingen allerlei verschillende auto’s uit verschillende tijdperken te besturen krijgt en dat is al een leuke uitdaging op zich. Enig nadeel is wel dat deze spelmodus de PlayStation 5 af en toe laat zweten. De makers hebben duidelijk willen uitpakken met deze rallies, dus er staat meer publiek langs de baan en de omgeving kent net wat meer toeters en bellen. Dat zorgt ervoor dat je hier, meer dan in andere delen van de game, wat framerate-probleempjes kunt hebben. Je hebt daar trouwens zelf invloed op door te kiezen voor een andere grafische instelling. Wij kozen voor de gebalanceerde optie, waarbij de game op 60 frames per seconde mikt. Je kunt ook grafische kwaliteit opofferen om voor 120Hz te gaan, of juist meer pracht en praal krijgen door te accepteren dat je game op 30fps zal draaien.

Dat is niet per se nodig, want wat ons betreft ziet de game er in de gebalanceerde setting al prachtig uit. Met name in de omgevingen waar je doorheen scheurt is te zien dat WRC 10 goed gebruikmaakt van de extra grafische kracht van de nieuwe consoles. WRC 9 verscheen ook wel op de Xbox Series-consoles en de PS5, maar was primair toch gemaakt voor de oudere generatie, waardoor het effect nog niet zo duidelijk was. In WRC 10 raas je door prachtige, haarscherpe omgevingen, waardoor het bijna zonde wordt dat je zo weinig de kans hebt om even om je heen te kijken.

Toch hebben we ten aanzien van de visuele kant van het spel ook wel een kritiekpuntje. Bij sommige rallies is het, zeker als je in een wat lichtere kamer zit, soms amper te zien waar je naar toe moet. Goed, dat hoort deels bij de sport, maar in bijvoorbeeld de bossen van Chili waren we af en toe echt totaal kansloos doordat we veel te voorzichtig moesten rijden omdat we het allemaal niet goed genoeg konden zien. Dat maakt WRC 10 soms onnodig moeilijk, terwijl het van zichzelf al best een pittige game is. Het helpt trouwens wel dat de game verregaand is in te stellen. Zo kun je het niveau van je tegenstanders met een slider instellen en kun je zelf bepalen hoe moeilijk je het sturen zelf wil maken, door allerlei assists aan of uit te zetten.

Toch blijft de moeilijkheidsgraad hoog door het simpele feit dat je geen al te grote fouten mag maken. Sommige stages van een rally zijn best lang - soms tientallen kilometers - en we hebben meegemaakt dat we zo’n lange rit opnieuw moesten beginnen omdat we iets te hard gecrashed waren en nooit meer zouden kunnen winnen. Er is, zoals gezegd, geen terugspoelfunctie, dus je kunt kiezen tussen je verlies accepteren of helemaal opnieuw beginnen. Dat kan soms voor wat frustratie zorgen en het wél hebben van een terugspoelknop zou dat verhelpen. Aan de andere kant: als die er is, gebruik je hem ook en is de gameplay ineens niet half zo spannend meer. Voor beide valt dus wat te zeggen en wij zijn geneigd te denken dat rallyfans de keuze om het terugspoelen weg te laten wel kunnen waarderen: het maakt de simulatie er immers een stuk puurder op.

De puurheid van een simulatie zit hem natuurlijk met name in hoe de auto’s zich laten besturen. Natuurlijk doe je dat bij voorkeur zoals het hoort: met een stuur en pedalen. Dat is trouwens voor rallygames niet altijd een aanrader, want het is behoorlijk zwaar, maar uiteraard wel de beste manier om een game als WRC 10 te spelen, getuige ook de partnership die de makers hebben gesloten met Fanatec. Maar het mag gezegd worden dat ook gamers die spelen met een DualSense-controller een prima ervaring zullen hebben. De controller simuleert goed de verschillende soorten ondergrond en weet het gerammel van een al te heftig aangetaste wagen ook goed over te brengen. We hebben het vaker gezegd: op dit soort momenten vormt de nieuwe controller van de PlayStation 5 echt een flinke meerwaarde.

WRC 10

WRC 10 is een heel fijne rallygame, ook al zit er een aardige frustratiefactor ingebakken die hoort bij de sport. Wat je daarvan vindt hangt sterk af van hoe serieus je het virtuele rallyrijden wil nemen. Het ontbreken van een terugspoelfunctie maakt de game uitdagender en spannender, maar zeker meer casual racegamers zijn niet meer gewend dat een klein foutje betekent dat je een race meteen niet meer kunt winnen. Dat maakt WRC 10 niet geschikt voor elke gamer: je hebt wat doorzettingsvermogen nodig. Heb je dat, dan is WRC 10 echt een heel fijne rallygame. De performance had stabieler gekund, maar je krijgt prachtige omgevingen te zien, al zijn die soms iets te donker, zeker in een lichte kamer. Door de hoge mate van instelbaarheid kun je de game verder uitstekend afstemmen op je eigen niveau. Al met al is dit een goede en mooie rallygame die her en der beter had gekund, maar alsnog de moeite waard is.

Getest

WRC 10, PS5

Prijs bij publicatie: € 59,99

Vanaf € 17,04

Vergelijk prijzen

Bekijk alle uitvoeringen (6)

WRC 10WRC 10WRC 10WRC 10WRC 10WRC 10WRC 10WRC 10WRC 10WRC 10WRC 10WRC 10

Reacties (80)

80
76
60
8
0
13
Wijzig sortering
Moet ik Hades zien als een soort Diablo 3? Pure hack & slash? Of is het meer dan dat? Ik twijfel heel erg om deze aan te schaffen, maar Diablo 3 (of hack & slash in het algemeen) vind ik niet heel leuk, veel van hetzelfde..
Voor mij was dit de beste game van 2020.
Ik vind het vreemd om deze hier in deze 2021 roundup voorbij te zien komen.

Zoals velen al hebben gezegd is het een rogue like hack & Slash. Het dichts in de buurt (voor mij) komt Torchlight. Er zijn geen missies behalve: bereik de uitgang van de onderwereld en versla daar Hades zelf.

Maar, je hebt weinig controle over je "build", of de volgorde van levels. dit gaat echt (grotendeels) random. Soms valt alles goed en ram je zo door naar het einde, de volgende keer zit je in het 2e level al in je laatste leven. Ik vond het heerlijk.

Als je de Griekse mythologie een beetje kent is het vaak grinniken over de flauwe maar geslaagde grappen. Ik bedoel, wat gaat er nu boven het aaien van de "hellehond"? (ok, ok, Cerberus is geen hellehond maar..)
Hades is pas vorige maand uitgekomen voor Xbox en PlayStation dus voor heel veel mensen is de game pas net beschikbaar. Ik vind de vergelijking met Torchlight ook niet echt passen, dat is toch net zo'n game als Diablo en vooral gericht op spelen met een muis. Hades kan weliswaar ook met muis en keyboard gespeeld worden maar lijkt toch meer gericht op controller. Het deed mij eigenlijk vooral denken aan Ys Origin (maar die game is wat minder bekend).

Overigens kun je best veel controle hebben over je build middels de keepsakes. Vrij makkelijk om bijvoorbeeld vrijwel altijd een attack boon van Demeter en een dodge boon van Aphrodite te krijgen, een van mijn favoriete combo's voor melee builds waarmee ik makkelijk constant privileged status (+40%dmg) kan triggeren.

Soms zit het inderdaad helemaal tegen en krijg ik bv alleen maar attack hammers terwijl ik heel erg probeerde een special build te maken, maar ik complete mijn runs eigenlijk bijna altijd. Mijn eerste succesvolle run was #18. Ondertussen zit ik net over de 50 en na die eerste ben ik nog maar 6 keer dood gegaan (op wat er in de buitenwereld gebeurt na dan :+ ). Dus ik zou zeggen dat het zeker niet te random is... Maar het is ook een stukje skill om de random die er in zit in jouw voordeel te buigen.

Edit: trouwens de meeste van die keren dat ik het niet haalde was eigenlijk omdat ik een nieuwe daedalus hammer upgrade probeerde die helemaal niet bleek te werken zoals ik hoopte. Dat weet je dan voor een volgende keer en valt dus ook meer onder de game leren kennen dan puur random.

[Reactie gewijzigd door Finraziel op 24 juli 2024 09:12]

traag, want ik was ff weg ;)

Ik wist niet dat het nu pas uit is op PS/Xbox. Weird. Ik dacht (beter: ik nam aan) dat die gelijk met de switch versie waren gedropt. Die is er toch ook al even..

mijn ervaring met Keepsakes is niet dat ik daarmee echte en build kan "forcen". Omdat je geen enkele manier hebt om echt te beïnvloeden wat er "valt". Mijn favo is poseidon/hermes met de dubbele dash van hermes en knockback van poseidon of demeter met de crystal beams) bijvoorbeeld en er zijn gewoon zoveel boons van de goden dat je niet altijd, eerder 50/50, krijgt waarop je uit bent. Voor mij is de game daardoor nog steeds interessant.
Klopt, het feit dat je het niet helemaal kunt bepalen houdt de game langer leuk. Als je gewoon uit een lijst alles kon kiezen dan was de lol er veel sneller af (voor mij dan in ieder geval).
Overigens heb je natuurlijk ook fated persuasion nog die helpt om de juiste boon te krijgen (even uit mijn hoofd, ik bedoel die waarmee je je opties van boons kunt rerollen).
Lastig. Het is inderdaad een soort van Hack en Slash, maar dan wel een hele goede. Het is officieel een Rogue-Lite.

Als je echter niet van repetitie houdt is dit niet je game. Je gaat namelijk elke keer af, en doordat je experience verzamelt wordt je elke run beter, om uiteindelijk de eindbaas te kunnen halen. En daarna wil je hem blijven verslaan met andere wapens en skills.

Het was wel echt mijn game van het jaar. Het heeft het ‘ah nog 1 keer proberen voor ik ga slapen, gehalte’

[Reactie gewijzigd door StarWolfer op 24 juli 2024 09:12]

Het was wel echt mijn game van het jaar. Het heeft het ‘ah nog 1 keer proberen voor ik ga slapen, gehalte’
De game deed heel veel heel erg goed. Vooral de narrative was heel erg vet!

Maar de gameplay zelf... Ik ben er uiteindelijk toch op afgehaakt. Terwijl ik Dead Cells maar bleef/blijf spelen.
Vooral door de final (?) boss denk ik. Ik vond deze enkel irritant, frustrerend en het duurde me te lang voor je er weer was. Ook vond ik deze niet leuk om te doen, tov degene ervoor. Het voelde ietwat onoverzichtelijk en minder controleerbaar dan de anderen.
Misschien ben ik als Souls fanaat ook teveel gewend om elke boss run iets beter te worden en steeds meer aspecten onder controle te krijgen. Maar bovenal kun je bij Souls natuurlijk een baas sneller opnieuw blijven proberen en bij Hades moet je het hele spel weer opnieuw doen. En ondanks dat het wel fun was om te blijven hakken, had ik de werelden na een tijdje wel gezien.

Absoluut geen spijt dat ik deze game heb gehaald btw. Had alleen verwacht dat ik net als Dead Cells deze op mn Switch veel vaker zou spelen dan ik nu uiteindelijk doe.
Niet mijn GOTY, wel een pareltje.

[Reactie gewijzigd door VonDudenstein op 24 juli 2024 09:12]

Ik vind dat er zeker een souls aspect in zit, bosses die ik in het begin lastig vond werden al snel een stuk makkelijker naarmate ik hun move sets doorkreeg (en zelf behendiger werd).

Maar vooral als je op den duur gevoel krijgt voor goede builds, worden runs echt een stuk makkelijker maar ook veel leuker. Je kan dan uiteraard via heats de game weer moeilijker maken. Ik heb nu bijvoorbeeld een fists build ontdekt (Ares en Athena) en die sloopt echt alles. Zelfs met extra heat. Het geeft extreem veel voldoening om zo'n build te plannen en dan te zien hoe effectief het is.
Ja maar het is juist jouw tweede punt wat ik ook heel sterk merkte. Dat je builds hebt die compleet OP voelen en anderen echt... snot gewoon. Ik had dat ook een keer met fists. Een build waarbij het meer loonde om gewoon damage te pakken en door te rammen dan te ontwijken. Gewoon omdat het een kwestie werd van hoeveel damage p/tijd kan ik doen.
Maar ik vind vooral dat wat minder methodisch. Met speer had ik na een tijdje ook wel aardige builds en bij veel bazen wel de ruimte om te ontwijken en werpen. Dat voelde wel iets 'methodischer' als je het zo mag noemen.

Wat ik bij Hades en Dead Cells merkte is dat ik bazen vaak compleet sloopte of gewoon compleet stuk ging. Kortom de build dicteerde bij mij meer het success dan de manier waarop ik de baas deed.
Echt runs gehad waarbij ik als een ninja door de veld huppelde met mn speer. Zoveel mogelijk ontwijken. Maar dan echt gewoon geen schade.

Maar het is wat ontmoedigend als je denkt een goede build te hebben en dan bij de final boss te merken dat het gewoon voor geen reet werkt :P Want dan kun je gewoon weer helemaal opnieuw beginnen.

Anyway, ik vind het nog steeds steengoede game. Zonder enige twijfel een van de beste van het jaar en de afgelopen tijd. Alleen had ik gehoopt het lang leuk te blijven vinden. Misschien moet ik het binnenkort weer eens proberen.

[Reactie gewijzigd door VonDudenstein op 24 juli 2024 09:12]

Geinig, ik kon met Dead Cells helemaal niks.

Tegen de verwarring - er zijn rogue LITE en rogue LIKE.
Ik heb verschil zien omschreven als:
LITE heeft ingebouwde progressie op een of andere manier, ook al run je in basis dezelfde game.
LIKE is altijd volledig random, je wordt niet sterker of anders, iedere run begint op 0.
Ja het is heel persoonlijk. Dead Cells is ook niet perfect, super toegankelijk en altijd leuk. Beide hebben hun voors en tegens.
Dead Cells is echt fantastisch inderdaad!
Als je niet van repetitie houdt, hou je ook niet van diablo 3 of elke andere game in dat genre :). het Action RPG genre leent zich bij uitstek voor een roguelite. Path of exile, Diablo, etc. zijn gebouwd op een goede 'loop qua combat'. Hades haakt hier perfect op in, in mijn ogen.
De game staat ook op pc gamepass dus je kan overwegen een maandje een abo te nemen, kost minder dan de game zelf.
Anoniem: 159816 @Munki14 september 2021 12:18
Totaal niet vergelijkbaar met Diablo 3. Dead Cells is een goede vergelijking.
Ik vind zelf Hades veel leuker dan Diablo 3. Progressie steunt bij Diablo 3 veel meer op levellen van je stats, wat veel grinding vereist, terwijl het bij Hades meer gaat om het unlocken van skill combo's. Er zijn bij Hades ook wel wat stats die je kan levellen, maar dat zijn geen traditionele attributes zoals strength, dexterity etc. maar meer meta-stats zoals kans op bepaalde bonussen of drops tijdens een run.
Ik, met duizenden andere, hebben helemaal niets met typen games zoals Hades, maar ik heb er inmiddels al 200+ uur inzitten. Alle achievements al lang en breed gehaald, verhaal al lang helemaal uitgespeeld, maar ik blijf maar terugkomen. En dit lees ik vaker in conversaties rondom Hades. Als je het op iets als gamepass ofzo kunt proberen; zeker doen. Als je twijfelt; ik zeg alsnog, zeker doen.
Los van dat Hades je financieel niet zal uitkleden (al was hij in het begin wel goedkoper), ben ik erg blij dat ik hem heb aangeschaft. Ook ik had niet zo veel met hack & slash of dungeon crawlers (en al helemaal niet met rogue lites), maar wél wat met Griekse mythologie. Geen moment spijt gehad van de aankoop. Het verhaal en de omgeving van de game zitten uitstekend in elkaar; bij iedere run valt er weer een extra puzzelstukje op zijn plek. Het systeem van de 'boons' (upgrades van de goden) biedt je vervolgens de mogelijkheid om eindeloos te variëren. Geen run is hetzelfde. De ene run zul je vol inzetten op de ene god, om vervolgens in de volgende run dat allemaal links te laten liggen. De verschillende wapens helpen daar ook bij, ook omdat ook die weer allemaal verschillende varianten hebben. Er is ook genoeg enemy variety om de verschillende werelden interessant te houden.

Dus nee, Hades heeft voor mij geen moment gevoeld als 'veel van hetzelfde'. Alleen maar het klassieke gevoel van 'okee, nog één run dan'.
Het spel doet me erg denken aan Returnal (ps5)
Anoniem: 1648530 @Munki16 september 2021 16:44
Qua camera style is het idd meer diablo het is n hack n slash maar uiteraard geen gemakkelijke game
Hades is precies een jaar oud. Wat heeft dat met de zomer van 2021 te maken? :?

Ik had bijvoorbeeld The Ascent verwacht op deze lijst (daadwerkelijk uitgekomen in de zomer van 2021, volgens mij nog geen review door t.net). Twin-stick shooter voor hersenloos knallen zonder de nadelen van een roguelite, alleen of met twee tot vier personen. :)

[Reactie gewijzigd door The Zep Man op 24 juli 2024 09:12]

Dat vroeg ik me ook af, maar blijkbaar is Hades op de PS 4, PS 5, Xbox One en Xbox Series X/S gereleased op 13 augustus 2021. Op Windows, macOS en Nintendo Switch is het inderdaad al een jaar oud (17 september 2020).
Dat dus, ik speelde Haydes al een tijd op de PC, maar is recent pas verschenen op andere consoles.

Fijn dat hij ook in Game Pass zit, dat helpt zeker meer publiek te trekken. :)
Ja inderdaad. Toevallig gisteren een paar uurtjes gespeeld alleen en is toch erg pittig. Uiteraard een must have voor cyber punk lovers.
Toevallig gisteren een paar uurtjes gespeeld alleen en is toch erg pittig.
Je moet in The Ascent van alles gebruikmaken dat wordt aangeboden om het je iets makkelijker te maken. Gelukkig is dood gaan slechts een tik op de vingers, en ben je zo weer terug in de actie.

Voor de onwetende tweakers: het is cyber punk qua setting. Het heeft niets te maken met Cyberpunk 2077 als spel, en zit in een geheel andere genre. De wereld straalt wel cyber punk uit. :)
Ja en veel schuilen en vanuit dekking proberen te schieten. Dat deed ik eerst helemaal niet. Vanavond ga ik hem local Coop spelen en denk dat ie dan iets makkelijker zal zijn. Maar zeker een aanrader. Hades zit ook op gamepass zag ik. Die zal ik erna even proberen.
Dan komen er ook meer enemies om het wat spannend te houden :)
:) die enemies ook altijd he.
Hades is precies een jaar oud. Wat heeft dat met de zomer van 2021 te maken? :?
Round-up die uitgekomen is in de zomer van 2021. Geen round-up van games die zijn uitgekomen in de zomer van 2021 ;)
Wellicht heeft de auteur een Game Pass abonnement en hem daarom pas nu gespeeld omdat deze daar nu op staat? :shrug:

Eerlijk is eerlijk, zolang meer mensen Hades gaan spelen is het goed.

[Reactie gewijzigd door Aiii op 24 juli 2024 09:12]

Hades staat nog op mijn lijstje om te spelen dus mooi dat de game hier goed scoort
Hades ontdekt door gamepass. Echt een geweldig leuk spel! En heel mooi dat ik op zowel pc als Xbox verder kan gaan door de cloudsave functie.
Hades is echt de moeite waard.
Ik heb het op PC en speel het met mijn Switch Pro Controller.
Je blijft het altijd opnieuw spelen om meer van het verhaal te weten. En het verhaal is zalig LANG!!!!!
Het upgradesysteem is ook leuk gedaan.
Oke klinkt goed, ben zeker benieuwd!
Ik kende Hades niet, ziet er goed uit moet ik zeggen. Toch mis ik games als God of War (3) eigenlijk.. Hoewel ik een Switch heb en geen PS4.......... :'(
Haal Hades in huis, krijg je geen moment spijt van. Zelfs na de 100e run blijf je nieuwe dingen ontdekken.
Heh, ik zit zelf bijna aan de 500 runs, ook richting een winningstreak van 150 runs.
Hij verveelt mij nog steeds niet :D Ik heb mijn geld er meer dan uit.
Bizar. Zit nu op run 18. Had hem bijna uitgespeeld, maar net niet. Althans ik denk dat dit het einde was. Toch voelt het niet alsof ik het nog heel vaak ga bezoeken nadat ik het gehaald heb, maar ben benieuwd. Ben de laatste weken wel verslaafd.

Met slay the spire en Hades heb ik mijn gamepass er al ruimschoots uit. Binnenkort ga ik aan the ascent beginnen
Fyi het verhaal eindigt nog lang niet als je het oppervlakte bereikt hebt. En daarnaast zijn er nog allerlei dingen te unlocken en is er een challenge/difficulty systeem dat de boel ook nog best lang interessant kan houden.
Daar was ik ook bang voor, maar Hades blijft nog heel lang interessant. Je krijgt bij elke run wel weer een nieuw stukje verhaal, inderdaad de challenges, maar ook het steeds ontdekken van nieuwe coole combinaties van bonussen blijft leuk.
Lees jouw bericht over 100 runs nog maar eens terug ;).
Ik zie nu dat die er is voor de Switch. :) Thanks de video van Tweakers liet alleen de overige consoles zien.

[Reactie gewijzigd door Macboe op 24 juli 2024 09:12]

Omdat die bijna een jaar na de switch versie werden gelanceerd gok ik. Tweakers doet ook net of de game deze zomer is uitgekomen...
Waar ik me nog steeds over verbaas, is dat er niet eerst even genoemd wordt wat voor soort spel iets is. Ik ken de Life Is Strange serie niet, en uit de tekst heb ik nergens kunnen lezen wat voor spel het is. Waarom begint tweakers niet gewoon met het kopje type: xxxx?!
Het is een visual novel, nauwelijks een spel te noemen dus.
Geen foute informatie verspreiden, is helemaal geen visual novel. Niet eens in de buurt.
'Nauwelijks een spel te noemen' is ook volstrekt onzin.

Het komt eerder in de buurt bij spellen zoals Until Dawn, Heavy Rain, The Dark Pictures Anthology, Detroit: Become Human etc. Het is dus een interactive adventure game, het klopt dat de focus op narrative ligt.

[Reactie gewijzigd door Valandin op 24 juli 2024 09:12]

De oorspronkelijke regisseur heeft er duidelijk geen moeite mee het spel onder de visual novels te scharen: https://www.siliconera.co...e-identity-visual-novels/

En daarnaast:
In Japanese, a distinction is often made between visual novels (NVL, from "novel"), which consist primarily of narration and have very few interactive elements, and adventure games (AVG or ADV, from "adventure"), which incorporate problem-solving and other types of gameplay. This distinction is normally lost outside Japan, as both visual novels and adventure games are commonly referred to as "visual novels" by international fans.
https://en.wikipedia.org/wiki/Visual_novel

Dus als je de volgende keer pedant wilt zijn, doe wel eerst even je huiswerk.
'Dus als je de volgende keer pedant wilt zijn, doe wel eerst even je huiswerk.'
Aha, jij bent dus zo'n pretentieus ventje. Beetje jammer. Dat gaat natuurlijk helemaal nergens over, als fan van dit soort type games mag ik best iemand er op aanspreken als die iets nauwelijks een game noemt ;) Verder heb ik je eerste link vluchtig doorgenomen en zie ik nergens de oorspronkelijke regisseur het spel onder visual novels scharen.

Je wikipedia bericht kan het wel zodanig noemen, een visual novel wordt veelal gelinked aan een 2D medium voor entertainment dat afhangt van tekst, muziek en stills. Je hebt dan af-en-toe een dialoog optie die een andere wending geeft aan het verhaal.

Op het moment dat het een 3D game is waar je vrij in kan rondlopen, dingen kan onderzoeken, en interactie hebt met verschillende personages valt het over het algemeen onder de noemer (interactive) adventure game.

In de 'gaming community' wordt het ook altijd op deze manier gescheiden. Zoek maar eens op een Steam naar visual novels, of adventure games. Zit toch werkelijk een groot verschil tussen.

Verder doet het er allemaal ook niet toe, laat het dan voor het gemak maar onder beide genres vallen toch. Het gaat erom dat je aangeeft dat het 'nauwelijks een spel te noemen is' en dat is natuurlijk subjectief én ronduit onzin.

[Reactie gewijzigd door Valandin op 24 juli 2024 09:12]

Pretentieus is denken dat je het beter weet dan de regisseur. En daarmee basta.
De regisseur noemt het ook geen visual novel. Zucht.
De flow in Hades is briljant. Ook een heerlijke pick-up and play game. Maar die is inderdaad al een poosje uit.

Twelve Minutes. Tja. Zou precies mijn type game moeten zijn. Maar vond het een absolute borefest. En de interactie tussen de personages voelen mij heel erg onnatuurlijk aan.

Life is strange. Was groot fan van het eerste deel en de spin off. Het tweede deel deed mij niks. Met true colors hebben ze weer wat moois gemaakt! Het ziet er proper uit. Je hebt het idee dat je met echte personages aan het interacten bent. De "scènes" zijn precies lang genoeg. Ik geniet er erg van.
Ik sluit mij aan bij je mening over Twelve Minutes. Het was allemaal erg clunky en de dialogen zijn erg houterig. Terwijl ik het concept juist fantastisch vind.
Soms frustrerend bij Hades? Het is een roguelite, het is moeilijk bedoeld by design.
Moeilijk hoeft niet frustrerend te zijn, dus als mensen Hades frustrerend vinden (reviewer vindt dat blijkbaar) dan hoeft dat niet per se omdat het moeilijk is te zijn, en als dat wel zo is, is dat een goed argument. Ik heb genoeg games gespeeld die moeilijk waren maar niet frustrerend (Hades is daar één van, voor mij. Ik vond hem totaal niet frustrerend : P)
Ik ga Deaths Door eens checken, ziet er erg goed uit! Spelen een aantal van jullie toevallig PC only games ook op de TV d.m.v. streaming? Ik zou dat graag willen doen met dit spel. :)

Kunnen jullie meer van dit soort artikelen plaatsen? De nieuwe Sonic game heb ik bijvoorbeeld gemist (review), er komt een Hotwheels game aan en vast een heleboel andere als deze waarvan ik nog nooit gehoord hebt.
Ik heb al heel veel games via mijn Steam Link op de TV gespeeld, maar voor Souls-likes is dat absoluut niet aan te bevelen. Ook al is de input lag maar een paar ms, dat is al meer dan voldoende om ervoor te zorgen dat je altijd net te laat bent met aanvallen of ontwijken.

Cuphead en Hollow Knight waren bijna onspeelbaar op deze manier. De Ori games zijn iets trager dus dat viel heel goed mee.

Meestal speel ik games zoals Hitman of Elite Dangerous via de Steam Link en dat werkt zeer goed. Dus het zal er wat van af hangen hoe "souls-like" Deaths Door zal zijn.
Het spel blijft uiteindelijk gewoon te koop te staan op de Xbox One. :)

Helaas heb ik wel zo af-en-toe last van framedrops, maar dat is ook de reden dat ik spaar voor een console upgrade. Wel een leuk en mooi spel! :D
Speel je deze over UTP-bekabeling of via WiFi? Welke settings heb je aanpast? Steam Link werkte over WiFi niet goed bij mij, al vond ik de hele ervaring niet zo super en had ik veel last van lag.

Hetzelfde was ook met de Xbox app, al deed ik dat zoals gezegd over WiFi 802.11ac - nog niet geprobeerd met 802.11ax.
Hoofdzakelijk utp, dat werkte altijd zonder enige vorm van (merkbare) lag. Via wifi was het niet altijd even stabiel, maar dat komt vooral door ons eigen huis/afstand tot de router.

Voor verdere settings/ervaringen: Steam Link ervaringen
Twelve Minutes: Dafoe maakt deze game zó sfeervol, echt geweldig. Het point en click gehalte en zelf de regie hebben om van alles te proberen, gaf mij een beetje een day of the tentacle adventure gevoel. Maar, eens dat het verhaal niet zo sterk eindigt. Na 2-3 avonden ben je er ook wel klaar mee. Ik zou het daarom 3 uit 5 punten geven.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.