Life is Strange: True Colors, Xbox series S|X

Life is Strange is een serie die op moment van schrijven al 5 games rijk is, en een serie die ik erg tof vind. De allereerste game heb ik ooit van een vriend voor de verjaardag gekregen, mede omdat hij vond dat ik die game eens gespeeld moest hebben. Recent heb ik Life Is Strange: True Colors uitgespeeld, en in deze review vertel ik jullie daar wat over.




Life Is Strange: True Colors is zeg maar de 4de game uit de serie, maar staat los van de vorige games. Ja er zijn wat kleine hints en links naar de vrorige games, maar dat zijn geen links waardoor je die games eerst gespeeld moet hebben. Dingen die je moet weten worden in een soort van flashback uitgelegd, dus maak je niet druk als je deze game wilt spelen en je de oude games nog niet hebt gespeeld.

Mensen die nog nooit een Life is Strange game gespeeld hebben, hier een korte uitleg van wat je kunt verwachten. Life is Strange staat bekend om een game met een verhaal, die tijdens het spelen kan veranderen. Doordat jij keuzes moet maken, kunnen dialogen anders lopen dan bij je vorige gameplay. Nu is dit niks nieuws, maar in Life is Strange heb je ook nog een soort van kracht die je kunt gebruiken. Zo is er een game waarin je de tijd kunt terugspoelen, en bij een andere heb je weer een kracht waarmee je items of personen kunt optillen. Dat is bij Life Is Strange: True Colors niet anders, maar daar kom ik zo meteen in de review nog op terug.






Jij speelt het verhaal met Alexandra Chen, ook wel afgekort naar "Alex". Zij heeft 8 jaar in een pleeghuis doorgebracht, maar mag deze in april 2019 eindelijk verlaten om bij haar broer Gabe in Haven Springs, Colorado te gaan wonen. Voordat ze weg mag, word haar specifiek gevraagd of ze haar emoties onder controle heeft, en dat is uiteindelijk een belangrijk onderdeel van het spel, mede omdat Alex de emotie van mensen kan zien. Maar goed, als je een keer aankomt in Haven Springs, dan vangt Gabe je op en geeft je een rondleiding. Haven Springs is een klein stadje die voornamelijk bestaat uit mijn werkers, deze in dienst zijn van Typhon. Je ontmoet verschillende mensen die allemaal een deel uit maken van het verhaal, zoals parkwachter Ryan Lucan en radio-dj Stephanie "Steph" Gingrich.

Terwijl Gabe Alex zijn appartement laat zien en het haar een cadeau geeft, worden ze onderbroken door Mac, die ten onrechte denkt dat Gabe een affaire heeft met zijn vriendin Riley, en valt hem daardoor aan. De woordenwisseling tussen beide heren zorgt ervoor dat de "emoties" van Alex breken, wat resulteert in het in elkaar slaan van Mac om Gabe te verdedigen. Later deelt Ryan hen mee dat Ethan vermist wordt. Ethan is de zoon van de vriendin van Gabe, dus zeg maar zijn stiefzoen. Gabe, Alex en Ryan doorzoeken het bos op zoek naar Ethan, en Gabe belt Typhon om een geplande explosie in de nabijgelegen berg te annuleren. Alex redt Ethan, maar de ontploffing gaat toch af, met als gevolg dat er een aardverschuiving plaats vindt, die Gabe in een kloof gooit en waardoor hij om het leven komt.

Alex gelooft er heilig in dat er meer speelt dan slechts een ongeluk, en besluit om samen met Ryan en Steph het mysterie op te lossen. Tussendoor krijg je vaak te maken met emoties en moet je soms hele belangrijke keuzes maken. Elke keuze heeft invloed op de rest van het spel, en dat betekend dat er dus meerdere eindes in het spel zijn. Hoewel er meerdere eindes zijn, komen bepaalde punten toch altijd samen. Ik kan natuurlijk vertellen hoe en wat, maar dan verraad ik te veel, en dat doe ik dan ook niet. Maar zoals in elke Life is Strange, heeft ook deze game een sterk verhaal.






De gameplay is niet heel snel, en kan door iedereen zo opgepakt worden. Je kunt in theorie ook niet doodgaan, dus je kunt gewoon lekker van de game genieten zonder veel stres. De kracht van de game zit hem niet in de gameplay, maar in alles eromheen. Je loopt voornamelijk rond, moet dingen onderzoeken, puzzels oplossen en keuzes maken. Dit klinkt op papier misschien saai, maar ik kan je verzekeren dat het dat zeker niet is.

Tijdens het spelen krijg je heel vaak de optie om de emotie van andere personen te lezen, door dit te doen kun je zeg maar hun gedachten lezen. Dit kan heel handig zijn, want in sommige situaties kan dit je weer verder helpen in het verhaal. Elke emotie heeft een andere kleur, hieraan kun je een beetje zien hoe het met die persoon is. Rood bijvoorbeeld geeft aan dat een persoon erg boos is, en paars weer dat iemand erg verdrietig is. Je kunt deze kracht niet altijd activeren, maar het spel geeft je heel duidelijk aan wanneer je deze kunt gebruiken.

Het spel wordt verder aangevuld met leuke interacties, die zeker voor genoeg afwisseling zorgt. Zo wordt het spel vaker onderbroken om een spelletje tafelvoetbal te spelen, maar heb je ook de kans om gebruik te maken van een spelletje op een arcade kast. Er zijn nog genoeg andere interacties in het spel, die ervoor zorgt dat de game leuk blijft. Er zijn soms ook een soort van puzzels aanwezig, en ook deze zijn heel goed te doen. De besturing is heel eenvoudig en vraagt geen speciale training, dit is gewoon een spel dat iedereen zo kan oppakken en kan spelen.






Grafisch gezien hebben alle Life is Strange games een aparte stijl gehad, en dat is in deze game niet anders. De game oogt mooi, waar de omgeving echt het hoogte punt is. Mijn vrouw keek af en toe even mee, en ze vond Haven Springs zo mooi gemaakt. Je ziet duidelijk dat ze voor een eigen soort cartoon stijl gaan, en die stijl past gewoon perfect bij deze game. Waar de meeste games echt proberen een realistische stijl neer te zetten, weten de makers bij dit spel het op hun manier zo mooi mogelijk te maken. De personages ogen verder prima, en het acteerwerk is gewoon perfect. Erika Mori die de stem van Alex doet was zelfs genomineerd voor Best Performance op de Game Awards van 2021. Deze stijl zal misschien niet iedereen mooi vinden, maar daarentegen loopt het spel wel vloeiend en stabiel. Op grafisch gebied vind ik dit heel erg mooi, ik hou hier wel van.






Life is Strange: True Colors heeft ook hele mooie muziek, en dat is iets waar de serie om bekend staat. Bepaalde nummers vond ik zo mooi, dat ik ze gewoon heb lopen luisteren op Spotify. Zoals altijd is muziek iets dat je gewoon moet horen, en daarom deel ik een liedje met jullie. Ik heb gekozen voor het liedje Haven door Novo Amor, deze is zeker mooi om te horen.





Het spel kent een DLC, genaamd de Wavelenghts. In deze DLC speel je met Steph, die in het begin van de DLC, een baan als DJ-presentator van het KRCT-radiostation van Haven Springs krijgt. Dit speelt zich ongeveer 1 jaar voor de gebeurtenissen van de main game af. Voor de mensen die ook de andere games gespeeld hebben, Steph had een bijrol in “Before The Storm”, en elementen van die game komen terug in deze DLC. Geen nood, alles wat je moet weten, word verteld, dus je hoeft Before the Storm niet gespeeld te hebben.

Zoals gezegd, ze heeft nadat ze gelogen heeft over haar werkervaring, een baan als een Radio DJ en beheert ze de platenwinkel waar de zendruimte ingebouwd is. Ze blijft in Haven nadat ze het uitmaakte met haar bandgenoot Izzie uit Seattle. Ze wordt door Gabe bijna gedwongen de baan aan te nemen nadat ze een tafelvoetbalspel van hem heeft verloren. In een jaar tijd moderniseert Steph het radioprogramma en de platenwinkel, en gebruikt ze haar tijd om een date te zoeken. Verder is ze bezig met het spelen van een tafelspel, dit doet ze samen met haar voormalige beste vriend Mikey North.

In het begin van het spel moet je een keuze maken dat te maken heeft met de eerste game, in die keuze moet je kiezen of je Chloe Price laten sterven of Arcadia Bay opoffert. Als je Chloe in de eerste game hebt laten doodgaan, dan rouwt Steph om de dood van Chloe en Rachel Amber. Als je Arcadia Bay hebt opgeofferd, dan rouwt Steph om de dood van haar moeder en Mikey's broer “Drew”, als gevolg van de storm. Wanneer Mikey laat blijken hoe hard hij haar nodig heeft in zijn leven als zijn beste vriend, verontschuldigt Steph zich en geeft ze toe dat ze mensen ervan weerhoudt dichterbij te komen, omdat ze te getraumatiseerd is door alle pijn uit het verleden. Ze geeft toe dat ze Mikey ook nodig heeft en belooft een betere vriend voor hem te worden.

Dit is een beetje waar de DLC om draait, het is een hele leuke aanvullen op de main game, met de focus op het verleden van Steph. Wel wil ik erbij aanvullen dat het geen sterke DLC is, en dat het zich best lang trekt op bepaalde stukken. De DLC is al niet lang, maar doordat je telkens hetzelfde doet, vragen beantwoorden, winkel opruimen enzovoorts, voelt dit eentonig aan. Maar zoals gezegd, het is een leuke aanvulling op een hele sterke game.






Ik heb deze game een keer fysiek gekocht in Duitsland, toen hij in Nederland nog gewoon gemiddeld z'n €30 was, heb ik er in Duitsland slechts €6,00 voor betaald. Ik heb hier helaas geen unboxing van gemaakt, maar heb wel een Box Cover video. Deze wil ik graag met jullie delen, om jullie een idee te geven hoe een fysieke versie van deze game uitziet, zeker in een tijd waar bijna alles digitaal is.





Dan de leukste vraag van elke review, heeft deze game een replay waarde? Dat is een dikke ja, ik heb van elke Life is Strange game tot nu toe genoten, en True Colors is echt een hele toffe game. Ik zal de game misschien niet op korte termijn opnieuw spelen, maar dit is z'n game die ik over een paar jaar van de plank pak en gewoon nog eens ga spelen. Dit heb ik ook met de vorige delen zo gedaan en elke keer als ik z'n game weer speel, dan geniet er ik weer van.






Op moment van schrijven bezit ik 19 van de 40 achievements, en dit heb ik behaald zonder van tevoren te kijken. Ik wil bij mijn volgende speel sessie proberen om ook de andere nog te behalen, want dit is z'n game waarin ik dat wel leuk vindt om het voor elkaar te krijgen. Wanneer ik dat precies ga doen weet ik nog niet, maar wat ik zo in de vluchtigheid heb gezien, is dat allemaal goed te doen.






Life Is Strange True Colors is de 4de game in die Life is Strange serie, en ik heb ook deze keer weer enorm genoten van deze serie. Wat ik gewoon leuk vind is hoe ze bepaalde elementen aan elkaar weten te knopen met de vorige games, maar het ook weer zo weten neer te zetten dat je hem gewoon los van elkaar kunt spelen. In deze game maak je gebruik van kleuren, oftewel het lezen van emoties. Dit geeft een unieke soort van gameplay, wat ook weer eens wat anders is. Het verhaal is heel sterk, de muziek is prachtig, en de omgeving oogt heel erg mooi. Haven Springs is een klein stadje waar ik zo heen zou verhuizen, zo mooi vond ik het gemaakt. Dit is een game die ik aan iedereen zou aanbevelen, vooral als je van verhaal games in combinatie met keuze maken houdt.