Inleiding
Google Nest Hub (2nd gen)
De Nest Hub (2nd gen) lijkt zowel uiterlijk als wat functionaliteit betreft sterk op zijn voorganger. Belangrijkste aanpassingen zijn de verbeterde luidspreker en daarmee de betere geluidskwaliteit, toevoeging van een Thread radio en een Soli-radarsensor. Die laatste wordt gebruikt voor beperkte contactloze bediening met handgebaren én voor slaapanalyse.
Dik twee jaar na introductie van de Nest Hub, Googles eerste assistentapparaat met ingebouwd scherm, introduceert Google de Nest Hub (2nd gen). De nieuwe versie kost honderd euro en is daarmee een tientje duurder dan zijn voorganger. Uiterlijk lijken beide modellen als twee druppels water op elkaar, maar dankzij een Soli-radar kan de nieuwe Nest Hub nu ook op afstand met handgebaren bediend worden en biedt het apparaat Sleep Sensing-slaapanalyse. Tijd om uit te zoeken hoe goed het apparaat dat doet én of je Google wel in je slaapkamer moet willen.
Uiterlijk
Laten we bij het begin beginnen. De nieuwe Nest Hub bestaat net als zijn voorganger, die in 2018 als Google Home Hub werd geïntroduceerd, uit een 7"-scherm dat is gemonteerd op een ovale voet die aan alle kanten van geperforeerd luidsprekerdoek is voorzien. Het ontwerp is daarmee in lijn met de Google Nest Mini en Nest Audio-slimme speakers. In de bezel rond het scherm zijn twee microfoons, een lichtsensor, led en een nieuwe Soli-radarsensor ondergebracht. Aan de achterkant van het scherm is een fysieke schuifknop aanwezig om de microfoons uit te schakelen, evenals een volumeknop. De Nest Hub (2nd gen) is net als zijn voorganger en in tegenstelling tot de grotere Nest Hub Max niet voorzien van een ingebouwde camera. Videobellen kan dus niet en je kunt de nieuwe Nest Hub ook niet als een Nest-binnenhuiscamera gebruiken.
In de voet is bij het nieuwe model een betere luidspreker ingebouwd en ook is voorzien in een derde microfoon, waarmee de Nest Hub spraakcommando's nog beter moet oppikken dan zijn voorganger. Ook nieuw is de ingebouwde Thread-radio voor het gelijknamige, energiezuinige mesh-netwerkprotocol voor home-automation. Op dit moment zijn er nog vrij weinig apparaten die Thread ondersteunen. Aangezien Project Home over IP, waaraan Google meewerkt, echter ook Thread gebruikt, is het idee dat de Nest Hub op termijn rechtstreeks kan communiceren met andere smarthomeapparatuur die niet van wifi gebruikmaakt.
:strip_exif()/i/2004339122.jpeg?f=imagenormal)
Het scherm is opnieuw van het ips-lcd-type met een relatief lage resolutie van 1024x600 pixels. Eigenlijk is het enige detail dat verraadt dat we de '2nd gen' van de Nest Hub in handen hebben, de bezel rond het scherm. De glasplaat voor het scherm wordt nu namelijk niet langer ingesloten door een kunststof rand, maar loopt naadloos door tot de zijkant en ligt daarmee niet langer in, maar óp de behuizing. Een subtiele verandering die wellicht is ingegeven doordat vuil zich bij de eerste Nest Hub kon ophopen in de kleine kier tussen de glasplaat en de behuizing.
Basisfuncties
Wat functionaliteit betreft is de Nest Hub (2nd gen) ook voor het overgrote deel gelijk aan zijn voorganger. Het nieuwe apparaat heeft een aangepaste interface, maar die is inmiddels ook beschikbaar voor de eerste Nest Hub en voor andere Google Assistent-apparaten met een scherm, zoals de Smart Displays van Lenovo.
Je kunt de Nest Hub (2nd gen) met ingebouwde Google Assistent gebruiken voor alle taken die je ook met een Google Assistent-speaker ter beschikking hebt, waaronder het met je stem laten uitvoeren van zoekopdrachten, bedienen van smarthomeapparatuur, afspelen van muziek, radio en podcasts, raadplegen van agenda's, raadplegen van weer- en verkeersinformatie, gebruik van timers en nog veel meer.
Daarbij biedt het beeldscherm in de meeste gevallen visuele ondersteuning. Agenda-items en timers worden ook op het scherm getoond, weer- en verkeersinformatie is voorzien van beeld, zoekopdrachten kunnen foto's als resultaat opleveren bij het afspelen van muziek en via bijvoorbeeld Spotify krijg je albumhoezen en bedieningstoetsen op het scherm te zien. Daarnaast biedt het scherm mogelijkheden die de audio-only apparaten niet hebben. Zo kun je video via YouTube en Netflix afspelen, kan het beeld van Nest-beveiligingscamera's en deurbellen getoond worden en kun je bijvoorbeeld de kleurtemperatuur van Philips Hue-lampen eenvoudig op het scherm aanpassen. Als je het apparaat niet actief gebruikt, kun je ervoor kiezen om het scherm uit te schakelen of om een klok, 'kunstgalerij' of eigen foto's uit een Google Foto's-album weer te geven als slideshow.
:strip_exif()/i/2004339128.jpeg?f=imagenormal)
Het nieuwe menu van de Nest Hub bestaat uit verschillende pagina's. De hoofdpagina luistert naar de naam 'Je ochtend/middag/avond' en bestaat uit diverse tiles die informatie geven over eventuele wekkers en timers, weerinformatie, agenda-items en slaapinformatie. Het naastgelegen 'Wellness'-scherm biedt slaapinformatie, waarover verderop meer. 'Bediening voor in huis' geeft directe toegang tot lampen, camera's, speakers en televisies, routines en ruimtes. Bij 'Media' vinden we suggesties van YouTube en Spotify/YouTube Music. 'Communiceren' laat je via Google Duo bellen, praten met andere Google Nest-apparaten in huis of als intercomfunctie een boodschap naar alle Nest-apparaten in je huis sturen. Het tabblad 'Ontdekken' geeft ten slotte een achttal suggesties voor vragen of opdrachten die je door Google Assistent kunt laten uitvoeren.
Traag maar zuinig
Zoals gezegd is deze nieuwe interface ook beschikbaar op de oude Nest Hub en op andere Assistent-apparaten met een beeldscherm. De werking van de Nest Hub (2nd gen) als Assistent-apparaat is zoals je mag verwachten. De spaakherkennning is goed, waarbij commando's ook op grotere afstand en in ruimtes met omgevingsgeluid meestal correct herkend worden.
De snelheid waarmee het apparaat werkt, laat soms wel te wensen over. Wij hadden gehoopt dat de nieuwe Nest Hub wat responsiever zou zijn dan zijn voorganger, maar dat is eigenlijk niet het geval. Ondank een nieuwe, niet nader gespecificeerde quadcore-Arm-processor van 1,9GHz, voelt ook deze Nest Hub traag en laggy aan. Van links naar rechts navigeren door de interface gaat met de nodige vertraging, en met horten en stoten. Ook het openen van 'apps' en uitvoeren van stemcommando's gaan niet zo snel als je van bijvoorbeeld een moderne smartphone gewend bent. Daar staat tegenover dat het apparaat erg energiezuinig is; in actieve stand-by met het scherm uitgeschakeld komt het verbruik op ongeveer 2W. Tijdens het gebruik als fotolijstje loopt dat op tot ongeveer 4,8W, afhankelijk van de helderheid van het scherm.
Beeld, geluid en Soli-radar
Het beeldscherm van de Nest Hub (2nd gen) is feitelijk gelijk gebleven aan dat van de eerste Nest Hub en ook de 'Ambient EQ'-lichtsensor, die de intensiteit én kleurtemperatuur van het omgevingslicht meet, is gebleven. Dat betekent dat ook de nieuwe Nest Hub prima als fotolijstje gebruikt kan worden, waarbij de intensiteit en kleurtemperatuur van het scherm heel goed aan de omgeving worden aangepast en de illusie van een échte foto goed benaderd wordt. Het scherm heeft een relatief lage resolutie van 1024x600 pixels, maar gezien de afstand waarop je het 7"-scherm doorgaans zult bekijken, is dat wat ons betreft geen probleem. Dankzij die lage resolutie volstaat een relatief zwakke backlight, wat het energiegebruik ten goede komt.
Google heeft wel aan de geluidsweergave gesleuteld. De nieuwe Nest hub heeft een verbeterde luidspreker, waarmee Google een vijftig procent betere basweergave belooft. Die claim kunnen we niet onderschrijven, maar feit is wel dat de nieuwe Nest Hub een stuk fijner klinkt dan zijn voorganger. Het is nog altijd geen speaker om fijn van muziek te genieten en de geluidskwaliteit valt in het niet bij de Nest Audio-speaker die we vorig najaar hebben getest, maar het geluid is beter dan dat van de Nest Mini-speakers.
:strip_exif()/i/2004339158.jpeg?f=imagenormal)
Handgebaren
De belangrijkste toevoeging bij de 2nd gen is de Soli-radar, die onzichtbaar in de rechterbovenhoek van het scherm is ondergebracht. Deze lowpowerradar, die tot een afstand van ongeveer een meter zeer kleine bewegingen kan registreren, kennen we nog uit de Pixel 4-smartphone, waarbij de sensor gebruikt werd om de telefoon met handgebaren boven het scherm te bedienen. Na de Pixel 4 werd het stil rond het Soli-project van Google, maar Soli is nu dus terug en maakt het mogelijk om ook de Nest Hub met handgebaren te bedienen. Althans, om precies twee functies met handgebaren uit te voeren. Wekkers kun je met een horizontale zwaai voor het scherm snoozen en bij het afspelen van muziek en video's kun je pauzeren en herstarten door je hand snel richting het scherm te bewegen met een slaande beweging. Swipen door muziek of videoplaylists kan niet en ook navigeren door de menu's van het apparaat of aanpassen van het volume met handgebaren is niet mogelijk.
Dat klinkt wat karig, maar waarschijnlijk is het een bewuste keuze van Google. Handgebaren kunnen uiteraard per ongeluk gemaakt worden en doordat het aantal functies beperkt is, is de kans op onbedoelde acties feitelijk afwezig. Google lijkt er, in ieder geval in eerste instantie, voor gekozen te hebben om de handgebaren te beperken tot functies die je heel snel wilt kunnen bedienen zonder eerst het 'hey google'-wakeword te moeten uitspreken.
Privacy en slaapmeting
De tweede functie die Google met de Soli-radar mogelijk maakt, is slaaptracking met de nieuwe Sleep Sensing-functie. Als je de Nest Hub (2nd gen) op je nachtkastje plaatst, kan de radar zeer kleine bewegingen van onder andere je borstkas herkennen en daaruit opmaken of je wakker bent of slaapt, waarbij zelfs je ademhalingsfrequentie wordt gemeten. Of dit een door het grote publiek lang gekoesterde functie is die dankzij deze technologie nu eindelijk mogelijk is geworden, weten wij niet. Je kunt ook redeneren dat Google een nieuwe functie voor zijn Soli-radar heeft bedacht en die nu in een product stopt. Hoe het ook zij, Google claimt uiteraard dat hier vraag naar is en zegt dan dat twintig procent van de eerste generatie Nest Hubs bij mensen in de slaapkamer staat.
Bij sommigen van jullie gaan nu ongetwijfeld de alarmbellen rinkelen. Net als andere Google Assistent-apparaten luistert ook de Nest Hub met zijn drie microfoons continu of het 'hey Google'-wakeword wordt uitgesproken, waarna hij gesproken opdrachten naar Googles cloud verstuurt om op de servers naar het juiste antwoord te zoeken. Al die (zoek)opdrachten worden naar de cloud gestuurd en daar standaard opgeslagen, al kun je er tegenwoordig ook voor kiezen om zoekdata niet op Googles server op te slaan. Hoewel de wakeword-detectie tegenwoordig vrij goed is, komt Google Assistent soms ook onbedoeld tot leven, waarbij spraak die niet voor Google bedoeld was, tóch naar Googles servers wordt gestuurd.
:strip_exif()/i/2004339164.jpeg?f=imagenormal)
Als je de Nest Hub voor slaaptracking gebruikt, haal je Google letterlijk je slaapkamer in en geef je nóg meer persoonlijke data aan het Amerikaanse bedrijf. Google heeft de nieuwe Nest Hub opzettelijk niet voorzien van een camera, en de ruwe data van de Soli-radar wordt lokaal op het apparaat verwerkt en niet integraal naar de cloud verstuurd. Wél stuurt het apparaat de verwerkte informatie over het moment waarop je naar bed gaat, in slaap valt, gedurende de nacht wakker wordt, ontwaakt en opstaat naar Googles servers. Daarnaast meet de microfoon de hele nacht of je snurkt of hoest en registreert de lichtsensor gedurende de nacht veranderingen in het omgevingslicht. Ook die data wordt lokaal verwerkt, maar het resultaat wordt uiteraard wel op Googles servers opgeslagen.
Of je dat moet willen, is een keuze die ieder voor zich moet maken, maar het is wat ons betreft in elk geval een punt om bij stil te staan. Desgevraagd laat Google weten de slaapdata in een losse database op te slaan en die data niet te gebruiken voor advertentiedoeleinden. Heb je geen trek in slaaptracking? Dan kun je deze functie, net als de microfoons, uiteraard uitschakelen en als Sleep Sensing wél is ingeschakeld, wordt dit ook altijd met een icoontje rechtsboven in het beeld weergegeven. Daarnaast kun je slaapdata achteraf per nacht verwijderen, mocht je daar behoefte aan hebben.
Slaaptracking
Vanuit technisch oogpunt is de Sleep Sensing-slaapregistratie van de Nest Hub (2nd gen) heel interessant. Anders dan andere slaaptrackers die je om je pols draagt, zoals fitnesstrackers en sporthorloges, hoofdbanden die hersenactiviteit meten, of sensoren in de vorm van een mat of band die je onder je beddengoed legt, is de slaapmeting met de Soli-radar compleet contactloos.
Google raadt aan om het apparaat op een nachtkastje op gelijke hoogte met de bovenkant van het bed te plaatsen, waarbij je het scherm richting je torso moet draaien voor het beste resultaat. Bij ingebruikname moet je een korte kalibratie uitvoeren, waarbij je stil op bed gaat liggen en het apparaat zich binnen een halve minuut op jouw positie instelt. Slaap je samen met een partner, dan registreert de Nest Hub alleen de persoon die het dichtstbij ligt. Als jij later dan je partner naar bed gaat of eerder opstaat, wordt alleen jouw slaap geregistreerd.
De Soli-radar 'meet' slaap op basis van beweging, waarbij het algoritme dat Google gebruikt, getraind is met 'meer dan een miljoen uur aan slaapdata van duizenden proefpersonen'. De Soli-radar in de Nest Hub kan volgens Google bewegingen kleiner dan één millimeter registreren en herkent zodoende niet alleen of je beweegt of stilligt, maar zelfs wat jouw ademhalingsfrequentie is. Op basis van die verzamelde radardata berekent het apparaat niet alleen of je in bed ligt, maar herkent het dus ook of je wakker bent of slaapt. Hoe goed dat werkt, bespreken we op de volgende pagina.
:strip_exif()/i/2004339166.jpeg?f=imagenormal)
Aan zo'n contactloze meting kleven inherente voor- en nadelen. Voordeel ten opzichte van wearables is dat de Nest Hub uiteraard alleen slaap meet als je daadwerkelijk in bed ligt, terwijl horloges soms ook slaap loggen als je onderuit op de bank tv kijkt. Nadeel is dat hartslag(variaties) en bloedzuurstofsaturatie niet gemeten kunnen worden. Google biedt ook geen inzicht in slaapfasen als diepe, lichte en REM-slaap. Naar eigen zeggen is dat omdat mensen er niet mee uit de voeten kunnen en zich 'hulpeloos' voelen als ze dit soort gegevens voorgeschoteld krijgen, maar de vraag is ook of dit wel zinnig geschat kan worden met alleen de Soli-radar. De Nest Hub maakt, op basis van beweging, alleen onderscheid tussen slaap en rusteloze slaap.
Abonnement op komst?
Opvallend is dat Google aangeeft dat kopers van de Nest Hub de nieuwe Sleep Sensing-functie 'de rest van het jaar' gratis kunnen gebruiken. Dat betekent voor de goede verstaander dat het daarna dus een betaalde dienst wordt, maar hoe deze dienst eruit gaat zien en wat die gaat kosten, is nog onbekend. Google liet wel doorschemeren dat het een onderdeel kan worden van een groter wellness-abonnement, dat wellicht wordt samengevoegd met Fitbit Premium, de abonnementsdienst van de wearablesfabrikant die Google vorig jaar heeft overgenomen. Specifieke informatie over die eventuele integratie met Fitbit wil Google op dit moment nog niet geven. Desgevraagd liet Google ons wel weten dat de Sleep Sensing-slaapalgoritmes van de Nest Hub geheel door Google zelf ontwikkeld zijn en dat het team van Fitbit hier dus niet bij betrokken is geweest.
Slaaptests
Voor deze review hebben we de slaapregistratie van de Google Nest Hub twaalf nachten lang getest. Gedurende zeven nachten daarvan hebben we de data vergeleken met die van andere apparaten die slaap registeren. Het gaat daarbij om de Garmin Forerunner 945-, Polar Vantage V2- en Fitbit Sense- sporthorloges, en de Sleepace Reston-slaapmonitorband, die onder het beddengoed gelegd wordt. Daarnaast hebben we gedurende deze nachten vlak voor het slapen en direct na het ontwaken handmatig het tijdstip gelogd als eigen observatie. Deze tijden kunnen als maximaal mogelijke slaaptijd gezien worden; buiten die perioden waren we immers in elk geval wakker. Reden dat we de Nest Hub (2nd gen) met zoveel verschillende slaapmeters vergelijken, is dat geen van de andere apparaten als een wetenschappelijke benchmark gezien kan worden en we door meer apparaten te gebruiken, beter vergelijkingsmateriaal hebben.
Wat opvalt, is dat de Nest Hub (2nd gen) over het totaal van zeven nachten dicht in de buurt komt van de andere trackers. Hij registreert tijdens de zeven nachten gemiddeld 6:36 uur slaap, iets meer dan de Polar Vantage V2, die gemiddeld op 6:32 uur uitkomt. De Fitbit Sense houdt het op 6:48 uur, de Sleepace Reston op 6:49 uur en onze eigen observatie komt uit op gemiddeld 6:44 uur. Vreemde eend in de bijt is Garmins Forerunner 945, die op een gemiddelde slaapduur van 7:12 uur uitkomt en daarmee duidelijk te enthousiast slaaptijd uitdeelt.
/i/2004334322.png?f=imagearticlefull)
Slecht één ochtend dacht de Nest Hub buiten de eigenlijke registratietijd van ontwaken dat we nog sliepen. Tijdens alle andere nachten bemerkte het apparaat een paar minuten voordat we het zelf doorhadden, dat we wakker werden. Ook de tijd van in slaap vallen wordt consequent vlak na ons eigen registratiemoment gezien en aangezien wij geen problemen hebben met in slaap vallen, lijkt dat plausibel.
/i/2004334324.png?f=imagearticlefull)
Tijd in bed, rusteloze slaap en perioden wakker
De Nest Hub (2nd gen) geeft niet alleen weer hoe laat je bent gaan slapen en wakker bent geworden, maar ook hoe laat je naar bed bent gegaan en daadwerkelijk bent opgestaan. De tijd voor en na het slapen wordt dus ook bijgehouden. Dat geldt ook voor perioden gedurende de nacht waarin je meer beweegt, aangemerkt als 'rusteloze periode', en voor momenten dat je tijdens de nacht wakker bent en eventueel uit bed gaat. Zoals we in onze recente round-up van smartwatches schreven, wagen we ons niet aan een oordeel over slaapfasen, maar tijdens de zeven nachten zijn we éénmaal 's nachts kort uit bed gegaan, wat door de Nest Hub keurig werd geregistreerd.
Snurken, hoesten, lichtverandering en ademhalding
De nieuwe Nest Hub gebruikt de Soli-sensor niet alleen om te bepalen wanneer je slaapt, maar meet ook ademhaling. Naast de Soli-sensor gebruikt de Nest Hub de ingebouwde microfoon om snurken en hoesten te detecteren en wordt de lichtsensor gebruikt om lichtveranderingen gedurende de nacht te registreren. Al deze data kan, samen met de slaapdata, worden weergegeven op het scherm van de Nest Hub zelf en in de Google Fit-app. Het verwerken van de data neemt overigens wel wat tijd in beslag. Na het ontwaken duurt het tot ongeveer dertig minuten voordat alle slaapgegevens op het apparaat en in de Google Fit-app beschikbaar zijn.
:strip_exif()/i/2004339200.jpeg?f=imagenormal)
Analyse en tips
Je kunt uiteraard zelf door al die data gaan grasduinen, maar de Nest Hub (2nd gen) geeft je ook graag advies over je slaap. Op de vraag 'Hey Google, hoe heb ik vannacht geslapen?' kun je als antwoord krijgen: "Zo te zien heb je een goede hoeveelheid slaap gehad en was het behoorlijk rustgevend. Je bent vroeg naar bed gegaan, maar hebt acht uur en vijfendertig minuten geslapen." Je kunt daarnaast vragen hoe jouw ademhaling vannacht geweest is, waarna informatie wordt gegeven over je ademsnelheid en eventueel snurken.
De nieuwe Nest Hub kan na een trainingsperiode van veertien nachten ook suggesties geven voor hoe laat je naar bed zou moeten gaan. Daarnaast wordt door middel van tiles op het Wellness-scherm informatie over jouw slaap gegeven. Zo kregen wij na twaalf nachten, ondanks de gemiddeld (te) korte slaapduur tijdens deze testperiode, een 'pluim voor het op schema blijven' met als achterliggende verklaring: "Elke dag rond hetzelfde tijdstip naar bed gaan én wakker worden is een belangrijke stap op weg naar een gezonde slaap. Ga zo door!" De Nest Hub suggereert ook om de vraag: "Hoe was mijn ademhaling vannacht?" te stellen, maar als antwoord daarop kregen wij consequent: "Het spijt me, ik begrijp het niet." Misschien een kinderziekte die in de komende tijd wordt opgelost.
Conclusie
De Google Nest Hub (2nd gen) lijkt als twee druppels water op zijn voorganger en biedt ook alles wat de eerste Nest Hub bood, plus iets meer. Een derde microfoon zorgt voor nog betere spraakherkenning en de betere luidspreker maakt dat de nieuwe Hub beter klinkt bij muziekweergave, al is het wat ons betreft nog steeds geen écht fijne luidspreker voor muziek. Het belangrijkste verschil met zijn voorganger zit hem in de toevoeging van een Thread-radio voor (toekomstige) home-automationtoepassingen en de nieuwe Soli-radar. Met die laatste kun je een zeer beperkt aantal functies bij de nieuwe Nest Hub op afstand met handgebaren bedienen en kan het apparaat draadloos informatie over jouw slaap verzamelen.
Onze test laat zien dat de nieuwe Nest Hub slaap goed lijkt te loggen. Het apparaat herkent vrij nauwkeurig wanneer we op bed gaan liggen, in slaap vallen en ontwaken. Daarbij worden ook de ademhalingsfrequentie en perioden waarin je snurkt of hoest, gemeten en houdt de Nest Hub bij hoe het licht in de ruimte verandert. Al die data is op het scherm van de Nest Hub zelf terug te kijken en is ook beschikbaar in Google Fit.
:strip_exif()/i/2004339194.jpeg?f=imagenormal)
Nadeel van deze nieuwe functie is dat je Google er letterlijk mee de slaapkamer in haalt, waarbij het apparaat de hele nacht jouw bewegingen bijhoudt en, lokaal, continu luistert of je snurkt of hoest. Het resultaat van al die metingen gaat uiteraard Googles cloud in, waarmee je de Amerikaanse techgigant van nóg meer persoonlijke data voorziet. Of je dat moet willen, is een persoonlijke afweging, maar wij raden je aan er in ieder geval goed bij stil te staan voordat je Sleep Sensing op de Nest Hub in gebruik neemt. Lijkt die slaapanalyse je wél wat? Houd er dan rekening mee dat de functie tot het eind van dit jaar gratis is, maar je er daarna waarschijnlijk een betaald abonnement voor moet afsluiten, waarbij nog onduidelijk is welke kosten daaraan verbonden zijn.