Dat ssd’s op dit moment spotgoedkoop zijn, is voor veel tweakers geen geheim. Stilletjes profiteren ook USB-sticks van die prijsdalingen; er zit immers hetzelfde flashgeheugen in. Tijd voor een flinke test van grote flashdrives.
De USB-stick, of flashdrive zo je wilt, is anno 2020 hét middel voor het fysiek overdragen van data. Voor velen is het overprikken van een flashdrive nog altijd de snelste en handigste manier om snel een bestand van het ene systeem naar het andere over te zetten. We schrijven bewust ‘systeem’, want de introductie van de USB-C-connector heeft inmiddels ook de wereld van de flashdrives bereikt, zodat je net zo makkelijk een film voor in het vliegtuig op je telefoon zet. Mits die op Android draait, want Apple is de enige smartphonemaker die USB-C nog niet heeft omarmd, de terugkerende geruchten ten spijt.
De USB-stick versus de cloud en de externe ssd
Een USB-stick mag snel, handig en uiterst compact zijn, hij krijgt de laatste jaren steeds meer concurrentie. Die komt van verschillende kanten. Uiteraard speelt de cloud een rol. Met een terabyte cloudopslag bij een Office 365-abonnement heb je haast geen draagbare opslag meer nodig. Je bent dan natuurlijk wel afhankelijk van een internetverbinding om bij je bestanden te komen, een die liefst ook nog behoorlijk rap is als je bijvoorbeeld grote videobestanden in een acceptabel tijdbestek binnen wil hengelen.
Aan de andere kant speelt ook de opkomst van de externe ssd de traditionele USB-stick parten. Afgezien van het draadje waar zo’n ssd aan hangt, is hij bijna net zo makkelijk mee te nemen als een flashdrive, terwijl de snelheden ervan in potentie veel hoger liggen. Ga maar na: ondanks de chaos die de USB-naamgeving tegenwoordig kenmerkt, maken zelfs de nieuwste sticks in deze test zonder uitzondering gebruik van een USB 3.0-interface met een maximale snelheid van 5Gbit/s, in theorie ongeveer 600MB/s. De modernste externe ssd’s bieden volwaardige NVMe-snelheden, een veelvoud dus.
Externe ssd’s kampen echter met dezelfde nadelen als interne uitvoeringen; in kleine capaciteiten worden ze relatief traag en bovendien prijzig. De markt lijkt te zijn uitgekomen op een sweet spot voor flashdrives in de capaciteiten die we nu bespreken, terwijl je vanaf 500GB doorgaans voor minder geld een snellere externe ssd aanschaft. In 2017 bespraken we een Kingston-flashdrive met een recordcapaciteit van 2TB, die navolging noch opvolging lijkt te hebben gekregen en inmiddels amper nog leverbaar is.
Testveld en testmethode
Sinds 2017 zijn USB-sticks uitgaande van de prijs per gigabyte pakweg de helft goedkoper geworden. Sommige fabrikanten die we in voorgaande round-ups nog bespraken, zijn daarom afgehaakt of hebben hun focus verlegd. Geheugenproducent Micron heeft bijvoorbeeld zijn consumentenmerk Lexar van de hand gedaan, terwijl Corsair ons vriendelijk te verstaan gaf niet langer USB-sticks te willen opsturen, omdat het marketingbudget daarvoor letterlijk op nul staat.
Sorteer je in de Pricewatch op populariteit, dan komt een naam bovendrijven die nieuw is op deze markt: Samsung. De fabrikant is natuurlijk al jaren marktleider in ssd’s en verkoopt ook al een aardige tijd geheugenkaartjes, maar pas sinds kort steekt Samsung ook de nodige moeite in zijn line-up USB-sticks.
Een fabrikant als Samsung heeft belangrijke kostenvoordelen door veel onderdelen zelf te produceren
Drie merken zijn samen verantwoordelijk voor het overgrote merendeel van het testveld. Kingston, Samsung en Sandisk hebben dan ook belangrijke kostenvoordelen. Kingston is de grootste inkoper van flashgeheugen als het om externe opslag gaat, Samsung en WD-merk Sandisk produceren het zelf. Dat laatste geldt overigens ook voor Kioxia, de nieuwe naam van Toshiba’s voormalige geheugendivisie. Daarvan hebben we in deze test de eerste twee sticks meegenomen. Verder bestaat het testveld uit enkele modellen van de merken Integral, Mushkin, PNY, Sony, Transcend en Verbatim.
Testmethode
We testen USB-sticks grotendeels op dezelfde wijze als bijvoorbeeld geheugenkaartjes en externe ssd’s. Hoewel de accenten soms wat verschillen, zijn de gebruiksscenario’s voor dergelijke producten redelijk goed te vergelijken. Om te beginnen testen we zowel de lees- als de schrijfsnelheden bij het kopiëren van één groot bestand van 10GB en duizend bestanden van 5MB. Het eerste scenario kun je vergelijken met het overzetten van een archiefbestand of film, de tweede test komt overeen met het kopiëren van foto’s en bijvoorbeeld muziekbestanden.
Daarnaast laten we de synthetische Crystal Disk Mark-test los op de flashdrives. Die benchmark vertelt ons niet alleen de maximale sequentiële lees- en schrijfsnelheden, maar ook de snelheden bij het verwerken van middelgrote (512kB) en kleine (4kB) bestanden.
Het testsysteem dat we voor het benchmarken gebruiken, heeft dezelfde specificaties als ons ssd-testsysteem. Dat is gebaseerd op een AMD Ryzen 7 3700X-processor in een ASUS Prime X570-A Pro-moederbord met 16GB werkgeheugen. Daarop is uiteraard Windows 10 geïnstalleerd, in de May 2020 Update-smaak met versienummer 2004.
In de grafieken herken je de 128GB-flashdrives aan de blauwe balkjes, terwijl de 256GB-sticks een rood balkje hebben.
Synthetische tests
Allereerst werpen we een blik op de resultaten in de synthetische tests, uitgevoerd met Crystal Disk Mark. In de sequentiële leestest zijn er maar vijf sticks die de 100MB/s niet halen: de Sandisk Cruzer Glide, de Kingston DataTraveler SE9 G2, de Verbatim Store’n’Go V3 en beide Kioxia’s. In de top tien zien we scores van meer dan 300MB/s; de top zes laat zelfs ruim 400MB/s noteren. De Sandisk Extreme Pro voert zowel bij de sticks met 128GB als bij die met 256GB het veld aan met bijna 455MB/s; de Samsung Bar Plus, Duo Plus en Fit Plus volgen op enige afstand met ongeveer 420MB/s. Het gaat daarbij expliciet om de 256GB-versies; de 128GB-varianten zijn duidelijk langzamer.
Kijken we echter naar de resultaten bij het sequentieel schrijven, dan wordt het kaf veel meer van het koren gescheiden. De helft van het testveld komt niet boven de 50MB/s uit. Voor het idee: met die snelheid ben je bijna drie kwartier bezig om een stick van 128GB vol te schrijven, een 256GB-stick vullen duurt vanzelfsprekend dubbel zo lang. Bovenaan de grafiek treffen we opnieuw de Sandisk Extreme Pro’s aan, die ongestoord blijven schrijven met 431MB/s voor het 256GB-model en 415MB/s voor de 128GB-uitvoering. De nummers drie en vier zijn opnieuw twee varianten uit dezelfde serie: de Transcend JetFlash 920, met rond de 335MB/s. Daarop volgt de Kingston HyperX Savage 256GB, die 292MB/s scoort. De Samsungs van 256GB die bij de leestest nog runner-up waren, komen in de schrijftest niet verder dan een kleine 120MB/s.
Seq. Read
Seq. Write
CrystalDiskMark - Seq. Read
Usb-stick
Gemiddelde doorvoersnelheid in MB/s (hoger is beter)
De tests met middelgrote 512kB-bestanden leveren over het hele veld lagere snelheden op, maar veranderen weinig aan de onderlinge volgorde. Dat is heel anders bij de 4kB-tests. De snelste stick bij het lezen is de Transcend JetFlash 920 128GB, die leest met 19,5MB/s, omgerekend 4760iops. De 256GB-editie uit die serie en de Kingston DataTraveler Elite G2 128GB maken de top drie compleet. Ook de diverse Samsungs doen het relatief goed, met scores rond de 15MB/s, alleen de Fit Plus 128GB blijft achter. Pas rond de 12MB/s (3000iops) komen we de Sandisk Extreme Pro’s tegen, die het met grotere bestanden zo goed deden.
Bij het schrijven pakken de Samsungs overtuigend de leiding. De 256GB-versies scoren 32MB/s (8000iops), de 128GB-edities een kleine 15MB/s, in die laatste capaciteit opnieuw met uitzondering van de Fit Plus. De Transcend JetFlash 920 nestelt zich tussen beide in. Verder weten alleen de Sandisk Extreme Pro’s nog een redelijke score (9MB/s) neer te zetten. De rest van het veld is voor dit type workload absoluut ongeschikt.
4k Read
4k Write
512k Read
512k Write
CrystalDiskMark - 4k Read
Usb-stick
Gemiddelde doorvoersnelheid in MB/s (hoger is beter)
De praktijktests laten op onderdelen toch een ander beeld zien dan de synthetische benchmarks. We kunnen om te beginnen al constateren dat de snelheden over het algemeen een stukje lager liggen; de snelste sticks lezen het 10GB-bestand met ongeveer 375MB/s, tegenover ruim 450MB/s in de synthetische sequentiële test. Dit keer zijn de Verbatim Store’n’Go Vx400 en Kingston HyperX Savage het snelst, op de voet gevolgd door de Sandisk Extreme Pro’s. Het gat naar de rest van het veld is groot; de Samsungs halen nog geen 220MB/s, bijna de helft van wat we in de synthetische tests zagen.
Onveranderd blijft dat de Extreme Pro’s het snelst schrijven. Beide uitvoeringen laten 341MB/s noteren tijdens het wegschrijven van ons 10GB-bestand. Opvallend is dat veel andere sticks door de mand vallen, alleen de snelste dertien voltooien deze taak met meer dan 50MB/s.
10 GB bestand lezen
10 GB bestand schrijven
10GB-bestand lezen
Usb-stick
Gemiddelde doorvoersnelheid in MB/s (hoger is beter)
In theorie behelzen onze tests waarin we duizend 5MB-bestanden kopiëren maar de helft van de hoeveelheid data, maar doordat het om losse bestanden gaat, liggen de snelheden doorgaans een stuk lager. Bij het lezen eindigen de inmiddels toch wel usual suspects van Sandisk, Kingston en Verbatim bovenaan, met allemaal ruim 290MB/s. Alleen de traagste zes sticks halen de 50MB/s niet.
Bij het schrijven treft dat lot echter 26 van de 37 testdeelnemers. De Sandisks brengen het er met 185MB/s nog het best van af, gevolgd door de Transcend 920's met 161MB/s, terwijl zelfs de Verbatim Vx400, de 256GB-Samsungs en de Sony MicroVault Mach al op ongeveer 80MB/s blijven steken. Dat is echter nog een hele prestatie vergeleken met de bulk van de sticks, die scores in de ordegrootte van enkele tientallen MB/s laten noteren.
1000x 5 MB bestand lezen
1000x 5 MB bestand schrijven
1000x 5MB-bestand lezen
Usb-stick
Gemiddelde doorvoersnelheid in MB/s (hoger is beter)
De Tweakers USB-stick Prestatiescore is een gewogen gemiddelde van alle uitgevoerde tests, zowel de synthetische benchmarks als de praktijktests.
Wie de voorgaande pagina's nauwkeurig heeft bekeken, zal niet verrast zijn dat de Sandisk Extreme Pro's bovenaan eindigen. De 256GB-versie is nog net wat vlotter dan zijn kleine broertje en laat een score van 73 punten noteren. Runners-up zijn de Transcend JetFlash 920 met 58 punten en de 256GB-versies van de Samsung-sticks, die net niet aan de 50 punten komen.
Tegelijk moeten we constateren dat ruim de helft van de testdeelnemers niet boven de 15 punten uitkomt. Koop je bij de lokale elektronicaketen een willekeurige stick, dan heb je dus dikke kans om een behoorlijk langzame flashdrive te pakken te krijgen.
Op de markt voor USB-sticks gebeurt niet onwijs veel meer. Zoals we in de inleiding al schreven, is de sweet spot om een flashdrive te kopen zo'n beetje beperkt tot het segment dat we hier bespreken. Wil je meer capaciteit, dan ligt een externe ssd voor de hand, terwijl kleinere capaciteiten eigenlijk nauwelijks het overwegen waard zijn nu je voor minder dan twee tientjes al een 128GB-model in huis haalt.
Dat er niet veel gebeurt, betekent absoluut niet dat het niet meer uitmaakt wat je koopt. Integendeel, de verschillen zijn enorm. Wil je de langzaamste stick uit de test volschrijven, dan ben je bijna 3 uur bezig, terwijl dat met het snelste exemplaar in een dikke 6 minuten is gepiept. Duizend foto’s overblazen kan respectievelijk 7 minuten of 27 seconden duren.
128GB-sticks
Sandisk Ultra Flair
Zoals gezegd kosten de betaalbaarste 128GB-sticks minder dan 20 euro. Vooral de schrijfsnelheid van die allergoedkoopste flashdrives valt tegen. Met luttele tientallen megabytes per seconde voelt die 128GB opeens aan als een enorme hoeveelheid opslag. Wij zouden hoe dan ook een paar euro meer uitgeven aan bijvoorbeeld de Sandisk Ultra Flair 128GB van gemiddeld 25 euro, die veel respectabelere snelheden laat noteren. Deze stick is dan ook de eerste ontvanger van onze Great Value-award.
Voor een tientje meer biedt de Transcend JetFlash 920 128GB nog veel betere prestaties. Bij het lezen en schrijven van kleine bestanden is het zelfs een van de beste sticks uit de test. De sequentiële snelheden zijn nog niet zo goed als in het absolute topsegment, maar wel een stuk beter in balans dan bij veel concurrenten. Een Excellent-award valt de JetFlash 920 ten deel.
Mushkin Atom
Ministicks
Ben je op zoek naar een zogeheten ministick, bijvoorbeeld om permanent in je laptop te laten zitten als extra opslag, dan is de Mushkin Atom 128GB van gemiddeld 27 euro onze favoriet. Zeker de schrijfsnelheid valt tegen ten opzichte van wat de grotere modellen presteren, maar de leessnelheden zijn prima en met een totale lengte van twee centimeter steekt hij amper uit een USB-poort. Het grootste nadeel is de beperkte verkrijgbaarheid, op het moment van schrijven bij slechts één winkel. Hij moet zijn Great Value-award daarom delen met de Sandisk Ultra Fit USB 3.1 128GB van gemiddeld 26 euro, die iets trager is, maar wel veel breder verkrijgbaar.
USB-C-flashdrives
Samsung Duo Plus
Een andere speciale categorie is die van sticks met USB-C. Opvallend is dat fabrikanten met de nodige creatieve uitwerkingen zijn gekomen. Sommige flashdrives hebben beide USB-types, aan de twee uiteinden of met een schuif- of draaimechanisme. In de Samsung Duo Plus is een USB-C-naar-A-adapter verwerkt en de Kingston DT80 beschikt zelfs uitsluitend over USB-C. Voor dat laatste vinden we het nog wat vroeg; zo vanzelfsprekend is de aanwezigheid van USB-C zelfs anno 2020 nog niet. De Great Value-award gaat naar de Sandisk Ultra Dual Drive Go USB-C 128GB van gemiddeld 28 euro. De Samsung Duo Plus 128GB van gemiddeld 39 euro is een stuk sneller en keert daarom met een Excellent-award huiswaarts.
Transcend JetFlash 920
256GB-sticks
In de 256GB-categorie valt op dat de Samsungs alle drie exact hetzelfde presteren en bovendien een heel stuk vlotter zijn dan de 128GB-versies van dezelfde sticks. Het zou ons niets verbazen als het binnenwerk van deze sticks identiek is en je uitsluitend een kleine meerprijs ten opzichte van de ‘standaard’ Bar Plus betaalt voor de USB-C-poort inclusief USB-A-adapter bij de Duo Plus, respectievelijk het miniformaat van de Fit Plus. Alle drie komen wat ons betreft in aanmerking voor een Excellent-award. Die is er ook voor de vrijwel gelijk geprijsde Transcend JetFlash 920 256GB, die wat lagere piekprestaties laat zien bij het lezen, maar wel een stuk sneller schrijft. Enkele iets goedkopere alternatieven zijn dusdanig veel trager dat we bij de 256GB-modellen geen Great Value-award uitdelen. De paar euro die je extra betaalt voor meer snelheid, zijn het zonder meer waard.
Sandisk Extreme Pro
De snelste USB-stick
De echte tweaker weet inmiddels dat we dan alleen nog de Ultimate-awards overhouden. Die gaan onverbiddelijk naar de Sandisk Extreme Pro 128GB en 256GB, die zelfs drie jaar na hun introductie nog altijd de vloer aanvegen met de concurrentie. In vrijwel alle synthetische én praktijktests leveren ze topscores af. Alleen bij het verwerken van zeer kleine bestanden worden ze nipt voorbijgestreefd door enkele concurrenten. In de praktijk zal die specifieke workload maar voor weinigen het gebruiksscenario zijn, waardoor vrijwel elke veeleisende gebruiker de beste koop heeft aan de Sandisk Extreme Pro’s.
Wat mij opvalt is dat bij de Samsung Fit Plus 256GB de snelheid enorm veel beter is dan bij de Samsung Fit Plus 128GB Blijkbaar is de inhoud van de stick compleet anders, ik dacht altijd dat enkel de opslag capaciteit anders zou zijn.
Kan iemand het verschil verklaren?
Ik heb nu een SanDisk Ultra fit 64GB in mijn tesla model 3 zitten en ik krijg regelmatig meldingen dat het wegschrijven van de video te langzaam is, maar blijkbaar is het upgraden naar een Samsung Fit Plus 128GB niet zo nuttig maar naar de 256GB versie blijkbaar wel.
erg apart om te zien dat de capaciteit invloed heeft op de snelheid
edit:
Het lijkt alsof de 256GB versie iets van een andere generatie is
Samsung Fit Plus 256GB
118 MB/s seq write
33MB/s 4k write
100MB/s write file
Samsung Fit Plus 128GB / Sandisk Ultra Fit 128GB
28 MB/s seq write
1MB/s 4k write <- !!!! 33X langzamer, dit wordt gebruikt om de video's weg te schrijven
25MB/s write file
[Reactie gewijzigd door Madcat op 22 juli 2024 13:41]
Zoals @Vizzie al aangeeft zijn grote usb-sticks (en ssd's, geheugenkaartjes, etc.) vaak per definitie sneller doordat er parallel kan worden geschreven naar meer flashchips. Specifiek het grote verschil in de 4k-tests doet me echter vermoeden dat de 128GB-versie een compleet ander binnenwerk heeft, met een andere controller. Of dat binnen een capaciteit nog kan variëren, kunnen we op basis van een test van één exemplaar moeilijk zeggen natuurlijk.
4k write heeft niets met video te maken maar met het random wegschrijven van 4 kilobyte. Bij video ga je net sequentieel wegschrijven, voor een dashcam functionaliteit kan dat gaan om blokken van enkele honderden MB.
Het is gewoon een issue om flash geheugen te gebruiken in automotive toepassingen zeker voor dashcam functionaliteit. Er is een groot verschil tussen wat muziek van een USB stick lezen en een USB stick waar je continu naar gaat liggen schrijven, in een auto dan nog.
De writes vliegen erdoor aan extreem tempo, 4K video, front camera, back camera, voor Tesla nog is side camera's waarbij die dingen ook 24/24 7/7 opname functionaliteit hebben. Dat terwijl USB of SD flash geheugen in tegenstelling tot storage bedoeld om in een computer te steken zelden hoge endurance heeft terwijl flash net gekend staat om zijn zeer slechte endurance.
Dan heb je nog temperaturen, tijdens het rijden met de AC op zal het wel meevallen maar als de auto stil staat tijdens een hitte golf kan je richting 80 graden gaan terwijl dat flash geheugen nog altijd zijn werk zou moeten doen. (als de auto/dashcam slim is schakelen ze de boel uit). Temperaturen van 50 graden zijn dan ook niet ongewoon tijdens de zomer.
En als laatste, de voeding, auto's moeten zelf hun 12V spanning maken, ofwel via een alternator ofwel via een omvormer. Mocht de 12V in je auto de 12V lijn zijn van je voeding in je computer, het ding crashte instant wegens instabiliteit. Flash geheugen vind het niet zo leuk als de spanning even dipt bij writes, bij oudere auto's kan je dat soms zien aan de interieur verlichting die plots wat dimt of net feller gaat branden.
Kort samen gevat, we hebben een totaal andere soort test/review nodig om te weten welk flash geheugen we best kunnen gebruiken in een auto.
[Reactie gewijzigd door sprankel op 22 juli 2024 13:41]
m.b.t. de voeding in een auto - dat is dan ook de reden dat de computers hun eigen voeding / spannignsregeling hebben natuurlijk. Dus dat zal de flash-drive de kop niet kosten.
Dat er pieken en dalen zijn - dat klopt dus wel. Maar de gebruikers van de ongefiltered/ongereguleerd voeding zijn enkel simpele dingen als gloeilampen.
Maar het blijft wel een slecht plan om flash-drives te gebruiken voor dergelijke video-streams. En juist bij een ingebouwde oplossing (zoals bij oa. Telsa's) had dat ook niet gehoeven.
Zal waarschijnlijk net als bij ssd’s het aantal kanalen van de controller naar het flashgeheugen zijn dat op grotere sticks hoger is waardoor ze ook sneller (kunnen) zijn.
Voor automotive is de combi van een usb card reader (bv rocketec 3.0) met een endurance MicroSD kaart een kosteneffectieve combi. In mijn model s gingen de usb sticks allemaal na 6 maanden stuk door de vele writes.
Kan je geen 2,5" ssd in externe behuizing aansluiten? Of een NVME, heb je tegenwoordig ook USB3 behuizingen voor. Zijn vele malen sneller en een heel hogere TBW.
Heb enige tijd geleden de "Sandisk Extreme Pro 256" aangeschaft en deze een maand lang gebruikt in de xbox one x.
Na een maand had de stick nog maar 50% van z'n snelheid. Het opstarten van RDR2 duurde bijna 2x langer dan eerst.
Een test met een laptop bevestigde de degradatie.
Ben me er van bewust dat deze stick hier niet voor bedoeld is maar ben erg benieuwd naar de oorzaak van deze degradatie.
Wat gebeurt er met welk component?
En hoe verschilt de techniek van deze stick ten opzichte van een Ssd?
Aan dezelfde xbox hangt ook al ruim een jaar een Samsung 860 Evo 500gb via USB en deze geeft uiteraard geen krimp.
Vermoed dat het wear levelling protocol moeite heeft met het feit dat je maar een paar geheugen cells hebt op een stick. M.a.w. de cells gaan sneller achteruit qua write cycles. Typische SSD heeft meer cells waardoor het wear levelling protocol meer keus heeft en netjes de write cycles kan verdelen.
Mijn Extreme GO 64GB (goedkoper model) lijkt ook op deze manier te degraderen.
Ik gebruik hem als bootable Linux stick, met een gewone data partitie ernaast.
In synthetische testen lijkt hij soms even een seconde compleet uit te vallen, om daarna weer op volle snelheid terug te komen.
Dit komt overeen met het OS dat eventjes vastloopt, maar het is veel minder irritant dan booten van een stick met enorm trage write snelheden.
Ik denk dat de stick met cellen aan het schuiven is als hij even stopt, maar ik weet het niet zeker.
De data partitie lijkt hier geen last van te hebben, maar dit kan ook door de minder extreme workload komen.
Van regelmatig updaten en wat meer met het OS doen wel.
Ook slaat Linux veel logbestanden op, waardoor waarschijnlijk belangrijke processen blijven hangen als de stick even niet reageert.
Tevens heb ik ook af en toe het OS opnieuw geïnstalleerd, wat ook zwaar is voor de stick.
Ik heb al enkele jaren de 128GB versie van de Sandisk Extreme Pro (na de review op hardware.info )
Dit is mijn "main use" stick, gebruik ik dagelijks voor drivers, windows updates, bios updates, alle tools installeren na een clean install windows update, eigenlijk wordt er niet zo veel op geschreven.
De eerste die ik had gaf al na enkele maanden problemen (regelmatig dat bestanden na een tijdje corrupt waren en ik ze er opnieuw moest op zetten), na ongeveer een jaar gebeurde dit bijna constant, deze heb ik dan laten omruilen.
De nieuwe heb ik nu bijna een jaartje en hij geeft geen corrupte files, maar het valt mij wel op dat hij inderdaad met de tijd trager en trager begint te gaan (nog snel genoeg, maar het valt op)
Hiervoor had ik 2x een kingston (steeds de topmodellen ivm snelheid) en ééntje na 6+ jaar vervangen omdat hij te klein was (werkte nog perfect) de andere na +5 jaar vervangen omdat hij defect was , maar vooral de behuizing echt defect/versleten van constant in mijn broek te zitten
Dus deze Sandisk extreme pro is inderdaad wel de snelste van de test, maar ik begin wel beetje vragen te stellen bij de kwaliteit / levensduur , spijtig dat dit moeilijk op een review/test mee te nemen is
Ik heb dezelfde ervaring met USB sticks. Sinds kort heb ik een SSD, die over was, in een externe behuizing gestopt. Dat is echt een verademing en een aanrader.
voor het verplaatsen van grote bestanden, (hele VM's, ISO's, films, ....) gebruik ik al lang een externe behuizing (echte USB 3.1 (dus USB 3.2 Gen2 FU MARKETING BOYS ) ) met daar in een 250GB Samsung SSD die over was van een size upgrade.
Maar dat is me nogal groot om de hele dag in mijn broek te zitten
Ik denk wel om tegen dat deze stick aan vervanging toe is eens goed te kijken of ik gene heel compacte M.2 behuizing vind om er een M.2 stickje in te steken (misschien tegen dan al eentje die betaalbaar is met een chipje in om USB 3.x naar NVME PCI express te doen
Wie weet
Die M.2 behuizingen kwam ik een paar jaar geleden al tegen op DX, je hebt ze als SSD-behuizing voor inbouw, externe schijf USB3 en de iets duurdere waren dan in (USB) stick-vorm al dan niet mannetje/vrouwtje. Hij zit nu in een mini PCI-kaartje, dat was toch meer waar voor m'n geld.
Ik begrijp best dat deze tijdsduur tegenvalt ten opzichte van de eerdere ervaring, maar aan de andere kant is een jaar intensief gebruik toch niet heel gek voor een bedrijfsmiddel van een paar tientjes ?
In eerste instantie een oude ssd met usb3 naar sata adapter aan de Xbox one gestoken. Dat beviel goed, daarna de xbox one open gelepeld met een plamuurmes en een torx 10 en de interne notebook schijf vervangen door de 1TB ssd.
Daarna de OSU recovery software downloaden van MS en op een usb stick zetten. Zo gepiept.
Dat ding start nu instant op met het menu in plaats van 30 seconden anno november 2020.
Lijkt mij ook wel een leuk projectje maar ben bang dat ik de boel (hardware- danwel softwarematig) sloop. Hoe instant is instant in jouw geval, en staat de Xbox standby of helemaal uitgeschakeld?
Heb enige tijd geleden de "Sandisk Extreme Pro 256" aangeschaft en deze een maand lang gebruikt in de xbox one x.
Na een maand had de stick nog maar 50% van z'n snelheid. Het opstarten van RDR2 duurde bijna 2x langer dan eerst.
Een test met een laptop bevestigde de degradatie.
Ben me er van bewust dat deze stick hier niet voor bedoeld is maar ben erg benieuwd naar de oorzaak van deze degradatie.
Wat gebeurt er met welk component?
En hoe verschilt de techniek van deze stick ten opzichte van een Ssd?
Aan dezelfde xbox hangt ook al ruim een jaar een Samsung 860 Evo 500gb via USB en deze geeft uiteraard geen krimp.
Flash drive kan hetzelfde zijn als een SSD, maar hoeft niet.
In dit geval zal er geen ondersteuning voor TRIM zin geweest en als je in sustained load leest of schrijft zal hij door de temperatuur wel minder presteren. Kan ook UASP zijn. Geen gebruik maken van SATA en alleen USB3.
Suggestie, gebruik AS FreeSpaceCleaner (van de maker van AS SSD Benchmark) met de optie "Write with FF" eens.... bij mij kwam de performance toen weer in de buurt van hoe hij nieuw was
Bij aanschaf van deze usb stick 1 of 2 jaar geleden had ik gelezen dat bepaalde mensen hier ook last van hebben. Het komt doordat deze usb stick ZEER SNEL ZEER HEET wordt bij constant gebruik en belasting ervan. Probeer de stick maar na een uur aan te raken als deze constant bezig is met het readen en/of writen van data. Je zal voelen dat deze extreem heet zal zijn wat niet natuurlijk niet goed is voor de levensduur/prestaties van de usb stick (ga ik van uit).
Ik weet niet meer waar ik het had gelezen maar deze usb stick is dus "niet" gemaakt voor constant gebruik. Als ik via mijn laptop (asus zenbook pro 15) een 4k film keek op mijn tv, met de film die direct afspeelde van de Sandisk Extreme Pro 256 usb stick werdt deze al na een kwartier tot half uur extreem heet, waardoor ik zag dat de performance dropte tijdens afspelen (m.a.w. film ging haperen en niet soepeltjes afspelen, usb stick uiteraard geplugged in een 3.0 usb poort). Het werd zo heet dat ik mijn klauwen eraan kon verbranden ik ben toen dus per direct gestopt films direct van deze usb stick af te spelen.
Heb zelf twee Voyagers, verschrikkelijke USB sticks. Vallen regelmatig uit in een USB 3.0 poort tijdens het overplaatsen van bestanden, terwijl mijn andere USB 3.0 apparaten prima werken in diezelfde poorten.
Bij mij komt er geen USB of Geheugen module van Corsair meer in huis.
Je hebt behoorlijk goede garantie bij Corsair. Nog nooit problemen gehad met de customer service.
Heb hier zelf een Voyager 32GB van 6 jaar geleden, werkt nog perfect.
Nu net een nieuwe slide en een Survivor. Herken bovenstaande dan ook niet terug bij mijn sticks.
[Reactie gewijzigd door Source90 op 22 juli 2024 13:41]
Nooit issues met Corsair geheugen en aanverwante artikelen. En van alle issues die ik had met een Corsair product (LS100 en Nexus). Had ik binnen 2 dagen een nieuwe. Afhandeling garantie van Corsair is gewoonweg fantastisch.
Met geheugen moet je wel weten wat je bestelt. Ik zie zo vaak verkeerde combinaties van MB/CPU/MEM in combinatie met Corsair. Maar dat wijt ik meer aan onkunde. Wanneer ik zie hoe veel issues ik had met G.Skil, Geil, Mushkin, Crucial geheugen dan valt het met Corsair allemaal wel mee.
Oeps, wist dit niet. Ik dacht dat Tweakers ze niet getest hadden. Jammer, want ik wil weten of ze Sandisk verslaan of niet. Dit zou voor hen een grote kans zijn voor goede reclame. Ik begrijp niet hun standpunt.
Ik ben vanwege de (buitensporig) vele verhalen over defecte Extreme Pro's (na een uur al kapot, doorgebrand) toch maar voor de Extreme Go gegaan (hier niet getest, van de klasse ~100MB/s schrijven). Duurzaamheid/betrouwbaarheid is natuurlijk even moeilijk te testen als dat het een belangrijke factor is bij de aanschaf. Ik had de Extreme Pro toentertijd al betaald, maar heb toen alsnog de aankoop afgebroken, want ik zou zo'n product dan toch altijd met wantrouwen hebben gebruikt.
Heb zelf die ervaring niet. Heb jaren een 64gb versie gehad (uiteindelijk kwijtgeraakt), en gebruik nu al een paar jaar de 128gb 3.1 versie. Die laatste wordt inderdaad erg warm maar blijft wel gewoon werken, ik heb ze gebruikt ze als bootstick en voor live-ossen (linux en windows 10 togo/ windows PE) en voor snappy driver installer en wsus offline, vele honderden systemen mee geïnstalleerd.
We gebruiken ook veel goedkopere 16 en 32GB sticks voor MDT installaties en die vallen bij bosjes, velen kun je een paar keer volschrijven en that's it.
[Reactie gewijzigd door popNL op 22 juli 2024 13:41]
Zelfde ervaring. Heb 1 goede USB stick die ik voor alles gebruik en dat is een SANDisk. Ding is al, gok ik 11 jaar oud, nog fysiek versleten, enige wat nog leesbaar is, zijn gedeelte van tekst SANDisk en Extreme. Nadeel, het is een USB 2.
[Reactie gewijzigd door Wim-Bart op 22 juli 2024 13:41]
Ik gebruik de 1ste versie van de Extreme Pro al 5,5 jaar zonder problemen, Dat is nog de zilveren versie in een metalen omhulsel (aluminium?). Ik weet niet van welk materiaal dat die zwarte versie nu gemaakt is maar het ziet er meer plastic uit dan de originele. Echt warm wordt die van mij nooit.
Wordt nu wat minder gebruikt maar nog altijd heel tevreden van. In maart 2015 op Amazon.de gekocht voor €90 (inclusief €15 verzendkosten).
Ik heb de eerste generatie plastic extreme pro. Hij wordt flink warm maar hij doet het nog steeds prima. Ik gebruik hem dagelijks om bestanden van analyse apparaten naar mijn laptop over te zetten dus hij wordt goed gebruikt. Ondanks de warmte verder geen problemen gehad.
Ik heb er ook nog zo eentje van 64GB, wordt wat minder gebruikt nu maar heeft nog altijd uitstekende schrijfsnelheden. Leessnelheden zijn voor de meeste sticks wel ok, daar kijk ik minder naar.
Da's ook een 1st gen van mij, de latere generaties waren blijkbaar langzamer.
Ik heb de eerste generatie plastic extreme pro. Hij wordt flink warm maar hij doet het nog steeds prima. Ik gebruik hem dagelijks om bestanden van analyse apparaten naar mijn laptop over te zetten dus hij wordt goed gebruikt. Ondanks de warmte verder geen problemen gehad.
Dat is dan volgens mij de Extreme Go, de Extreme Pro is nog steeds van aluminium ...of ik heb mazzel gehad en één uit een oude batch ontvangen (maandje oud)
[Reactie gewijzigd door RJWvdH op 22 juli 2024 13:41]
Jaren geleden ook 5!! Extreme pro's gehad in 1 jaar tijd. Hij was bedoeld voor Windows installaties wat ik toen dagelijks meermaals uitvoerde. Ze gingen inderdaad echt enorm snel kapot, soms inderdaad na dagen al.
Jaren geleden ook 5!! Extreme pro's gehad in 1 jaar tijd. Hij was bedoeld voor Windows installaties wat ik toen dagelijks meermaals uitvoerde. Ze gingen inderdaad echt enorm snel kapot, soms inderdaad na dagen al.
Never nooit meer zo'n ding.
Mijn Sandisk Extreme Cruzer Contour - 8GB gebruik ik al ruim 10 jaar en doet het nog perfect, nooit problemen mee gehad, apart dat jij zo veel problemen gehad heb.
Vind het alleen jammer dat de nieuwe Sandisk Extreme Pro USB 3.1 helemaal van plastic zijn en niet meer van dikke staal en plastic, en de prijzen van de Sandisk Extreme Pro USB 3.1 128GB van €41,- en €70,- erg mooie prijzen, eindelijk zijn ze een stuk goedkoper geworden, zit er echt aan te denken om misschien de Sandisk Extreme Pro USB 3.1 256GB te kopen, mooi snel, ook dan net als mijn Sandisk Extreme Cruzer Contour - 8GB een auto boot Windows 10 pro van maken, erg makkelijk om Windows te installeren, die ik ook al vanaf de begin, mijn Sandisk Extreme Cruzer Contour - 8GB koste me toen €66,40, en nu heb je voor bijna de zelfde prijs een Sandisk Extreme Pro USB 3.1 256GB.
Ik heb inderdaad ook nog een werkende Sandisk Cruzer 8GB uit 2010 die nog altijd prima werkt. Dit is wel een vervanging van dezelfde stick uit 2008. Het gebruik als stick voor portable software (zoals toen de Opera-browser) was al snel echt teveel gevraagd, terwijl het overpompen van drivers, configuratiebestanden en het installeren van OS's natuurlijk heel anders is voor zo'n ding. Het eerste heb ik dan ook nooit meer gedaan met het vervangende exemplaar.
Als je twijfelt tussen een externe SSD of een USB-stick, dan zou ik altijd wel gaan voor de SSD.
Ja klopt, ik gebruikt hem voor Windows 10 Pro installatie, erg handig, en drivers er bij gedaan en software en meer, en nu ook als ik grote bestanden wil mee nemen naar mensen toe, of van me ene naar me andere computer toe.
Geen idee vind het ook vreemd, het is een premium product, de behuizing weegt 100g, is gemaakt van dikke aluminium met koelvins aan iedere kant, blijft ook aardig koel naar lange tijd gebruik, je krijgt er twee kabels bij, een USB 3.1 Gen2 Type C naar Type A kabeltje, en een USB 3.1 Gen2 Type C naar Type C kabeltje, extra schroefjes krijg je er bij voor het geval je er een paar verliest en een extra afstand houder en zelfs een zak van stof gemaakt waar je alles in kan doen.
Aangezien ze moeten concurreren met de externe SSD's, zou het toevoegen van een SSD in de vergelijking wel zo interessant zijn geweest. Qua prijs zie je bijvoorbeeld al voor 66 Euro een halve terabyte van Sandisk met USB C G2, terwijl je 50 Euro betaald voor een 256GB stick : pricewatch: Sandisk Extreme Portable SSD 500GB Zwart
Het zou inderdaad mooi zijn geweest als ze een externe SSD hadden mee laten lopen met de test. Het liefst een "gewone" SATA SSD in een externe behuizing. De verschillen zouden erg groot zijn..
Sowieso is een SATA SSD in een externe behuizing een nobrainer als je snelle USB-opslag zoekt. Dat die sticks nog zo traag zijn terwijl er dezelfde chips worden gebruikt als in SSD's vind ik ronduit bizar. Misschien dat er minder snelle controllerchips o.i.d. worden gebruikt.
Prettig ook dat er wat achtergrondinformatie bij staat, qua relatie tot ssd en stand van zaken een paar jaar geleden en zo, niet alleen maar puur testcijfers.
Een test als deze wordt niet elk jaar gedaan en moet daarom jaren mee, dan is het (nog) handig(er) om wat perspectief erbij te hebben.
Ik ben op zoek naar een USB-C mini stick om in mijn laptop te laten zitten. Vergelijkbaar aan Sandisk Ultra Fit of Samsung Fit Plus, maar dan alleen op basis van USB-C. Mijn laptop heeft geen USB, alleen 3 USB-C poorten. Helaas heb ik hier nog nooit een oplossing voor gevonden.
Met die stick steekt de USB-A-kant uit je laptop. Iets met ergens achter blijven hangen en beschadiging en zo. @WinchKing bedoelt -denk ik- een stick met alleen een USB-C-aansluiting maar die lijkt op een mini-stick. Die kan dan permanent blijven zitten, en steekt vrijwel niet uit.
Lijkt me erg lastig... Bij USB-A heb je ruimte over in de plug zelf en dat is wat ze gebruiken om de chips in te stoppen. Bij USB-C lijkt me dat niet te gaan en dus zal er altijd meer uit moeten steken.
Dat dacht ik inderdaad ook. In dat geval is de aanwezigheid van een microSD-kaartlezer wel weer handig, dan kun je de opslag op die manier uitbreiden. Vandaar wellicht dat de afwezigheid daarvan bij de recensies van laptops vaak toch als minpunt wordt genoemd.
Ja, inderdaad, het valt mij ook tegen dat er nog steeds geen echte USB-C sticks zijn,
Vooralsnog moeten we het doen met sticks met de breedte van standaard USB-A sticks waar toevallig een male USB-C aan vast zit.
Op een microSD past tenslotte ook tot 1TB NAND plus een flash-controller die zaken zoals bad-block mapping en wear leveling regelt, en over UHS(-I/II) met een apparaat praat (sommige modellen voor industrial-toepassingen beschikken zelfs over RAM write cache en SMART). Dus formaat en snelheid moet het probleem niet zijn.
Ik heb een stick die aan ene kant USB-A en andere kant USB-C is. Gewoon schuiven in behuizing en gewenste kant komt uit, rest beschermd. Dat vind ik mooi ontwerp.
Diverse ontwerpen waarbij je met kapje moet afdekken vind ik niet mooi. Die kan je kwijtraken of knapt eraf. Beter alles in behuizing doen.
Inderdaad, de Extreme (Pro) micro-SD van Sandisk met de bijhorende B531 reader is niet veel groter dan de Samsung FIT Plus, en rapper dan een groot deel van de sticks in deze test. Alleen 4K performance valt wat tegen (maar nog steeds sneller dan een hoop sticks), waarschijnlijk doordat ze intern grote blocks gebruiken, want het doel is uiteraard grote files zoals foto's en videos opslaan van vele MB's. Hetzelfde zie je bij SD kaarten.
[Reactie gewijzigd door SirNobax op 22 juli 2024 13:41]
Zelf had ik er ooit zo een: https://images-na.ssl-ima...Rj1pcwJmL._AC_SL1000_.jpg
Daar vervangt de SD kaart het plastic blok in de USB-A plug. die steekt dus echt nauwelijks uit de USB poort. Geen idee hoe de prestaties van de controller op dit formaat zijn alleen. Maar voor een goede kwaliteit hoef je ook niet veel groter te gaan, zoals die Sandisk lezer.
Dat formaat readers heb ik ook liggen, maar die zijn allemaal USB 2.0.
De chinese USB3 micro-sd readers ("frontloaders", dus ook met de sd kaart in het USB-A gedeelte) zijn iets kleiner dan de Sandisk B531, maar halen maar zo'n 40-80MB/s. Sowieso kan enkel de B531 (en zijn fullsize SD broer) >100MB/s halen met Sandisk micro-sd's, gezien die voor deze snelheden via een Sandisk-eigen protocol praat met de reader. UHS-I gaat tenslotte maar tot 100MB/s.
Daarom zie je ook zoveel verwarde mensen op amazon.com (en reviews op Tweakers) die niet begrijpen waarom Sandisk (micro-)SD kaarten met generieke SD readers (of laptops/telefoons, etc) geen 170MB/s read halen.
[Reactie gewijzigd door SirNobax op 22 juli 2024 13:41]
Omdat de mushkin een mini usb stick is. Als je daar naar op zoek bent dan is de keuze een stuk beperkter. Soms wil je ook graag een zo klein mogelijke stick. Ik gebruik er in mijn auto en mediaspeler. Zeker in de auto zou de stick anders snel afbreken aangezien de usb aansluiting in een opbergvakje zit.
Heb zelf een Samsung Bar Plus aan de sleutelbos hangen omdat die volgens mij wel een x jaar heel blijft. Puur gekeken naar bouwkwaliteit, niet hebben van een broos plastic draagringetje of dopjes die eraf kunnen vliegen. Dat ie toevallig in de prijzen valt is leuk meegenomen.
Ik heb precies hetzelfde. Voorheen kregen de Kingston Datatraveler, ondanks metaal, het teveel te verduren. De Samsung stick is tot dusver een stuk robuuster. Verder moest hij alleen niet pokketraag zijn en overtreft dat criterium. Er zijn best wat andere aspecten belangrijk aan usb sticks maar ik begrijp dat je niet de test voor iedere wens relevant kunt maken.