Draagbare gamingmonitor
Samengevat
ASUS heeft met de XG17AHP een heel knap scherm voor bij je laptop gemaakt. Met een refreshrate van 240Hz is dit het snelste draagbare scherm en daarmee is het vrijwel uitsluitend bedoeld voor gamers. Die betalen flink voor het privilege om een rap scherm in de laptoptas te stoppen, want voor zeshonderd euro kun je ook zeer goed presterende, stationaire schermen van 27" en een hogere resolutie kopen. Als je zoekt naar een draagbaar scherm om op te gamen én diepe zakken hebt, dan is dit je scherm. Als draagbaarheid minder van belang is, kun je voor minder geld beter naar een traditioneel scherm uitkijken.
ASUS levert met zijn Republic of Gamers-merk high-end gamingproducten met een opvallend uiterlijk. Dat geldt ook voor de monitoren die onder de ROG-vlag worden uitgebracht, en deze zomer is daar de XG17AHP bijgekomen: een draagbaar scherm met een beelddiagonaal van 17 inch.
De ASUS ROG Strix XG17AHP, zoals het scherm voluit heet, is een draagbaar scherm voor gamers met ondersteuning voor FreeSync. De USB-monitor biedt een hoge refreshrate van maar liefst 240Hz en dankzij een accu is het apparaat ook zelfvoorzienend. Zo kun je met een laptop met een middelmatig scherm toch games spelen met hoge fps. Bovendien is het scherm met een beelddiagonaal van 17 inch groter dan menig laptopscherm. Dat hoéf je natuurlijk niet voor gaming in te zetten; ook voor productiviteit is het werken met een tweede scherm... productieverhogend.
We hebben eerder enkele USB-monitoren getest en hoewel dat kleinere exemplaren betrof, zullen we die meenemen om de XG17 aan te spiegelen. Verder kijken we naar de ergonomie, de accu, de gebruiksvriendelijkheid en uiteraard de kwaliteit van het ips-paneel.
Het scherm kost pakweg zeshonderd euro en daar krijg je een compleet pakket voor. Een iets goedkopere variant, de XG17AHP, is ook leverbaar, maar daar krijg je geen statief bij om het scherm in hoogte te verstellen. Onlangs hebben we zeven 240Hz-monitoren van 27" getest, die voor rond dezelfde prijs beschikbaar zijn. Sterker nog: enkele daarvan kosten aanzienlijk minder dan het draagbare 17"-scherm. Uiteraard nemen we die schermen, naast andere portable displays, mee in de vergelijking met de XG17.
Voordat we dat doen, kijken we even naar de prijs en de leveringsomvang, want wat krijg je voor de aankoopsom van pakweg zeshonderd euro? Naast, vanzelfsprekend, het beeldscherm met ingebouwde accu krijg je een statief waarmee je het scherm kunt neerzetten, een poweradapter, een micro-HDMI- en USB type C-kabel, een cover annex standaard, een draagtas en ook nog een kalibratierapport en uiteraard een handleiding. Dat zijn een boel accessoires, maar dat mogen we ook wel eisen voor zo'n aankoopbedrag. De volgende vraag is natuurlijk: hoe bevalt zo'n scherm?
:strip_exif()/i/2003946834.jpeg?f=imagenormal)
Het scherm in de praktijk
De XG17 wordt geleverd in een doos die een flinke laptop zou kunnen herbergen. Het scherm zit in een aparte, kleinere doos met ROG-opdruk en als je die doos opent, komt het scherm naar boven. Daaronder vind je twee klepjes met accessoires: de USB-kabel achter het ene en de HDMI-kabel achter het tweede.
In een kleine doos tref je de poweradapter aan met verwisselbare stekkers, zodat je de adapter ook op vakantie kunt gebruiken. De draagtas en de smart cover zitten bij elkaar in de grote doos, netjes verpakt in beschermend plastic. In een laatste, klein doosje zit het statief, dat je achter op het scherm kunt bevestigen. Het scherm weegt iets meer dan een kilogram; met statief komt het gewicht op ongeveer 1,75kg.
Statief
Om daarmee te beginnen: die driepoot klik je vast op een adapter, die je aan de achterkant van het scherm schroeft. Zo heb je een quick release-optie en kun je het scherm altijd snel aan de standaard klikken. Het levert wel een uitsteeksel op, waar je een beetje om moet denken als je het scherm vervoert. De 'tripod' zelf heeft, zoals de naam impliceert, drie metalen uitklappootjes waarmee het scherm redelijk stabiel staat. De standaard- of minimale hoogte van de onderrand van het scherm is 10 centimeter. Door een lockmechanisme los te schuiven kun je dat met ongeveer 11 centimeter verhogen tot een hoogte van 21 centimeter. Daarmee kan het boven je laptop gepositioneerd worden, mits je laptop dat toelaat uiteraard.
Cover
Als je de meegeleverde standaard niet gebruikt, kun je je display ook direct op je bureau of tafel zetten met de cover als standaard. Dat werkt met de bekende magnetische, vouwbare cover die je eveneens magnetisch aan het scherm klikt. Met de cover kun je het scherm in zowel portrait- als landscapestand gebruiken; met het statief is landscape de enige mogelijkheid. Een gaatje om een pen door het scherm te steken en deze als standaard te laten fungeren, zoals we eerder bij de Zen USB-schermen zagen, heeft de XG17 overigens niet.
We zeiden al dat het scherm stabiel op het statief staat, maar de diverse verbindingen, zoals het kogelgewricht van het statief en de adapter op het scherm, geven wat speling. Dat merk je alleen bij het verstellen en tijdens de bediening van het menu. Met het gebruik van de smart cover heb je daar overigens geen last van. Wat bij ons exemplaar ook opvalt, is dat de plastic bezel aan de voorkant niet bijster solide aanvoelt. We nemen aan dat die met tabs in het frame geklikt wordt en daar zit ook wat speling op. De meegeleverde tas ten slotte is groot genoeg om ook je 17"-laptop in mee te nemen. Daar is zelfs een apart vak voor, wat je weer een extra tas meeslepen scheelt. Let wel op met je adapters, want je smart cover kan je scherm natuurlijk niet tegen alles beschermen.
Bediening
Aan de zijkant van het scherm zitten vier knopjes: een powerbutton en een paar knoppen om door de menu's te lopen. Die menu's zijn behoorlijk uitgebreid en hoewel de knoppen een textuur hebben voor extra tactiele feedback, is de bediening geen pretje. Hoewel het scherm redelijk stabiel op de driepoot staat, is daar weinig van te merken als je met de menu's speelt.
In dat menu merk je het gaming-dna van de monitor. Je kunt overdrive schakelen, FreeSync en adaptive sync regelen, je kunt een fps-teller laten meelopen en je kunt diverse displaysettings schakelen, waarbij ook opties als Cinema onder de gamingopties zijn ondergebracht. Voor de lange avonden doorhalen kun je een blue-lightmodus in vier niveaus activeren.
Aansluitingen
Waar een ‘normale’ monitor over het algemeen beschikt over fullsize DisplayPort en HDMI-ingangen, geldt dat niet voor de compacte ROG Strix XG17AHP. De beeldingangen bestaan uit één USB type-C en één Micro HDMI-poort. De eerste is bedoeld voor gebruik met een laptop, hoewel niet alle gaminglaptops een USB type-C-uitgang met DisplayPort alternate mode nodig hebben om beeld over de kabel te sturen. Het voordeel van USB type-C is dat het scherm gelijktijdig ook van stroom kan worden voorzien. Heeft jouw apparaat geen geschikte USB-C-poort, dan is er ook een Micro HDMI-poort (v2.0) voorhanden. Een verloopstekkertje naar de vaker geziene fullsize-HDMI-aansluiting zit al in de doos. Houd er wel rekening mee dat je laptop net als het scherm over een HDMI 2.0-poort moet beschikken om het scherm op 240Hz te kunnen gebruiken. Gebruik je HDMI, dan kan je alsnog een aparte USB-C-stekker inprikken om stroom aan het scherm te leveren.
Accu: goed voor drie uur gamen
Je kunt altijd een aparte USB type C-stekker in de voedingsconnector prikken, maar een laptop kan natuurlijk ook de energie leveren, zodat je maar één kabeltje nodig hebt. Als je een apparaat aansluit, krijg je een pop-up tijdens het verbinden en kun je aangeven of energie van het verbonden apparaat mag komen. Zo kun je desgewenst ook je laptopaccu sparen. Als je laptop (of telefoon) geen stroom via USB levert, komt de benodigde prik voor het scherm van de ingebouwde accu, die een capaciteit heeft van 7800mAh.
Handig voor gebruik in combinatie met een telefoon is dat het scherm ook in portraitstand gebruikt kan worden, al gaat dat weer niet als je het op het statief zet. Een telefoon aansluiten zal overigens niet altijd werken; de USB-uitgang moet beelduitvoer over de poort ondersteunen. Een Pixel 3 en 4XL werkten in ieder geval niet met het scherm, maar konden de accu opmerkelijk genoeg wel proberen op te laden.
Testmethode en testveld
We hebben allereerst helderheid, contrast en kleurweergave van alle monitoren getest met behulp van een Spectracal C6-colorimeter, een X-rite i1 Photo Pro 2-spectrofotometer en Portrait Displays Calman Ultimate-analysesoftware. We testen monitoren zoals ze uit de doos komen, waarbij we de helderheid voor kleurmetingen afstellen op een waarde die de 150cd/m² zo dicht mogelijk benadert. Eventuele sRGB- of Adobe RGB-modi meten we apart. Datzelfde doen we voor een eventuele hdr-stand. Om de kijkhoeken te bepalen, meten we onder een hoek van 45 graden de resterende helderheid en de kleurverandering ten opzichte van een loodrechte meting. Voor de uniformiteitsmeting kijken we naar de verhouding tussen de helderheid op vijftien meetpunten, gemeten op een volledig wit en zwart scherm. Ook bepalen we de relatieve kleurverschillen langs de randen ten opzichte van het midden. Tot slot meten we het energiegebruik van de monitor, zowel op de maximale helderheid als op een vaste helderheid van 150cd/m².
In aanvulling op de bovenstaande standaard testprocedure hebben we een uitgebreidere responstijdentest gedaan, aangezien dat voor deze schermen een kritische factor is. Door middel van onze gebruikelijke testapparatuur, een fotosensor en de op de foto hierboven afgebeelde LeCroy Waverunner 6100-oscilloscoop, hebben we twintig verschillende overgangen tussen helemaal zwart, 20 procent grijs, 50 procent grijs, 80 procent grijs en helemaal wit doorgemeten om een indruk te krijgen van de snelheid van verschillende transities.
Vergelijkingsmateriaal
Het vergelijkingsmateriaal voor het scherm hebben we in twee groepen onderverdeeld. Enerzijds hebben we drie eerder geteste draagbare beeldschermen in de grafieken opgenomen. Dat zijn de AOC I1601FWUX, het ASUS Zenscreen MB169AC en het HP EliteScreen S14. Deze schermen, twee 15"- en een 14"-scherm, zijn net als het XG17-scherm draagbaar, maar kosten aanzienlijk minder. De keerzijde daarvan is dat de schermen niet voor gaming gemaakt zijn en geen 240Hz ondersteunen.
Aan de andere kant van het spectrum hebben we de zeven 240Hz-schermen meegenomen die we in september hebben getest. Die vergelijken we enerzijds omdat die schermen, net als de XG17, 240Hz ondersteunen en anderzijds omdat drie van die schermen in dezelfde prijsklasse zitten en de overige vier aanzienlijk goedkoper zijn.
| Portable USB-schermen |
Belangrijkste specificaties |
Prijs |
| AOC I1601FWUX |
15,6" ips, 1920x1080 pixels, 60Hz |
Onbekend |
| ASUS Zenscreen MB169AC |
15,6" ips, 1920x1080 pixels, 60Hz |
Onbekend |
| HP EliteScreen S14 |
14" ips, 1920x1080 pixels, 60Hz |
Onbekend |
| High-end 27"-240Hz-schermen |
|
|
| AOC AG273QZ |
27" tn, 2560x1440 pixels, 240Hz |
Onbekend |
| AOC C27GZ2U |
27" va, 1920x1080 pixels, 240Hz |
Onbekend |
| ASUS TUF Gaming VG279QM |
27" ips, 1920x1080 pixels, 240Hz |
€ 186,99 |
| BenQ Zowie XL2746s |
27" tn, 1920x1080 pixels, 240Hz |
Onbekend |
| LG 27GN750-B |
27" ips, 1920x1080 pixels, 240Hz |
Onbekend |
| Samsung C27RG50 |
27" va, 1920x1080 pixels, 240Hz |
Onbekend |
| Samsung Odyssey G7 LC27G75T |
27" va, 2560x1440 pixels, 240Hz |
Onbekend |
Testresultaten: responstijd en inputlag
Met een ROG Strix-scherm dat gemaakt is om te gamen, zijn we uiteraard verplicht de responstijden in kaart te brengen. We vergelijken de responstijden van de XG17 met de zeven 240Hz-monitoren die we eerder hebben getest. Dat zijn forse 27"-schermen, maar ze vormen mooi vergelijkingsmateriaal. De optimale overdrive-instelling die we vonden voor het XG17-scherm, is level 5, maar zoals je iets naar onder kunt zien, maakt die instelling niet zo gek veel uit.
| Monitor |
Optimale overdrive-instelling voor 240Hz |
| AOC AG273QZ |
Medium |
| AOC C27GZ2U |
Strong |
| ASUS ROG Strix XG17AHP |
Level 5 (max) |
| ASUS TUF Gaming VG279QM |
80 |
| BenQ Zowie XL2746s |
AMA High |
| LG 27GN750-B |
Fast |
| Samsung C27RG50 |
Standard |
| Samsung Odyssey G7 LC27G75T |
Standard |
ASUS belooft een gray-to-grayreactietijd van 3ms. Al onze metingen schommelen tussen de 2 en ruim 4 milliseconden, waarbij het doven van pixels steeds iets langer duurt. We zetten de gemiddelde, maximale en minimale responstijden voor het XG17-scherm en de eerder geteste 240Hz-displays op een rijtje in onderstaande grafieken. Met het scherm in 144Hz-stand mag een overgang maximaal 6,9ms duren voordat pixels in elkaar overlopen. Met een maximale transitietijd van 4,29ms, bij de overgang van 100 naar 20 procent, komen we daar lang niet aan.
Met het scherm in de 240Hz-modus moet de tijd die een pixel nodig heeft om aan of uit te gaan, drastisch korter; een frame duurt dan immers nog maar 4,17ms. Gek genoeg zien we in deze modus langere transitietijden dan in de 144Hz-modus. De helderheidsovergangen van 50-20 en 80-20 procent duren beide 4,17ms, op het randje dus, en de 'van 100 procent terug naar 20 procent helderheid' overschrijdt die grens met 4,28ms nipt.
/i/2003943360.png?f=imagemedium)
De afbeelding hiernaast toont alle verzamelde meetresultaten voor de ROG Strix XG17 in de vorm van een diagram. Aan de linkerkant van de afbeelding staan de diverse beginwaarden, aan de bovenkant de eindpunten van de gemeten transities. Op het kruispunt vind je de gemeten responstijd of de overshoot of undershoot voor die transitie. De kleuren van de vakjes geven in één oogopslag een indruk van de snelheid van de transitie of de hoeveelheid over/undershoot.
Het XG17AHP-scherm scoort uitstekend; er is nergens een rood vakje te bekennen. Let erop dat je de overdrive voor deze scores op Level 5, ofwel de maximale instelling, moet zetten in het osd. Een mooi voorbeeld van hoe het niet moet, kun je in de AOC C27G2ZU in onze round-up van zeven 240Hz-schermen zien. De hoeveelheid rode vakjes laat zien dat het scherm veelvuldig de maximale transitietijd overschrijdt.
Inputlag
De inputlag van een display is de vertraging tussen het versturen van een beeld naar het beeldscherm en het daadwerkelijk op het scherm verschijnen van dat beeld. Om die vertraging te meten, maken we gebruik van een Leo Bodnar-inputlagtester. Dat apparaat heeft twee beperkingen; het werkt enkel op 60Hz en op resoluties van 1080p of 4k. Dat laatste is voor de XG17 geen probleem, maar wel voor de 1440p-schermen in de vergelijking. Ook de 60Hz-verversingsfrequentie is niet ideaal voor deze schermen, maar relevant voor bijvoorbeeld consolegaming.
De hoge inputlag van de Samsungs en de TUF-monitor nemen we met een korreltje zout, maar het XG17-scherm zit keurig in de lagere regionen, waarmee de inputlag in ieder geval in vergelijking met de andere 240Hz-schermen acceptabel is. We vermoeden dat die inputlag op 240Hz veel lager is, maar helaas kunnen we dat momenteel niet met metingen verifiëren.
Helderheid, contrast en kleurweergave
We beginnen met de Spectracal-metingen in de standaardweergave. Naast de 240Hz-schermen van de vorige pagina, die we met groene balkjes weergeven in de grafieken, vergelijken we ook de eerder geteste portable USB-schermen; die geven we met lichtblauwe balkjes weer.
We hebben de instellingen van het scherm hierbij niet gewijzigd. We meten eerst de maximale en minimale helderheid bij weergave van wit en stellen het contrast vast bij een ingestelde helderheid van 150cd/m².
- Minimale helderheid
- Maximale helderheid wit
- Contrast checkerboard 150cd/m²
Het contrast van het scherm is, dankzij een vrij lage minimale helderheid van 17cd/m², maar een maximale helderheid van slechts 283cd/m² met een verhouding van 920:1 redelijk in orde voor een ips-paneel. De VA- en TN-panelen scoren inherent beter, maar het scherm is contrastrijker dan de andere USB-schermen. De helderheid is, zeker vergeleken met de grotere schermen, niet geweldig en de beloofde 300cd/m² wordt net niet gehaald. Nu zul je een scherm op je bureau niet superfel willen zetten, maar mocht je dit draagbare scherm eens buiten willen gebruiken, dan is een hoge helderheid uiteraard gewenst, wil je nog iets kunnen zien.
ASUS belooft het volledige sRGB-spectrum te bestrijken en in standaardweergave komt het scherm daar met ruim 97 procent redelijk in de buurt. Dat is nogal een verschil met de behoorlijk schamele dekking van de eerder geteste draagbare schermen, die ruim onder de 70 procent blijven steken.
De kleurafwijkingen zijn voor met name magenta, blauw en rood wat hoog, ondanks de kalibratie vanuit de fabriek en het meegeleverde rapport. Voor de gemiddelde kleurafwijking noteren we een ΔE2000 van 2,27 en voor de grijswaarden is dat 2,44. Zoals bekend: alle ΔE2000-waarden onder de 3 zijn voor het gemiddelde menselijk oog niet zichtbaar. Het gemiddelde gamma komt bijna perfect op de streefwaarde van 2,2.
- Dekking dichtstbijzijnde kleurruimte op standaardinstelling
- Colorspace - gemiddelde afwijking
- Greyscale - gemiddelde afwijking
Kleurtemperatuur
Ten slotte kijken we naar de kleurtemperatuur bij de standaardinstelling en de afwijking van die kleurtemperatuur van de gewenste 6504 kelvin. Met een kleurtemperatuur van net boven de zesduizend graden is het scherm aan de warme kant.
- Gemiddelde kleurtemperatuur
- Afwijking 6504K
SRGB-weergave
In de sRGB-kleurruimte, waarvoor de XG17 is afgesteld, beslaan we gek genoeg iets minder van het spectrum. Er blijft krap 96 procent over, terwijl in standaardweergave ruim 97 procent werd gehaald. De kleurreproductie is wel een stuk strakker, met uitzondering van blauw. De gemiddelde kleurfout is met een ΔE2000 van 1,63 dan ook uitstekend.
- Dekking sRGB-gamut
- Colorspace - gemiddelde afwijking (sRGB)
- Greyscale - gemiddelde afwijking (sRGB)
Uniformiteit en kijkhoeken
Wie niet recht op een scherm kijkt, ziet over het algemeen minder kleuren en minder helder beeld. Zeker bij oude TN-panelen was dat bijzonder storend, terwijl dat bij ips-panelen als in de XG17 veel minder het geval is. We meten hoeveel van de helderheid en de kleurweergave overblijft als we het scherm onder een hoek van 45 graden bekijken. Dat doen we uiteraard onder hoeken van links, rechts, onder en boven.
- 45° links resterende helderheid
- 45° rechts resterende helderheid
- 45° boven resterende helderheid
- 45° onder resterende helderheid
Vergeleken met de drie USB-schermen is het 17"-scherm een stuk beter, maar vergeleken met de grote ips-panelen valt het toch wat tegen. Het scherm kan zich wel aardig meten met de VA- en TN-panelen.
- Gem. kleurafwijking: 45° links
- -45° rechts
- -45° boven
- -45° onder
Ook de kleurafwijking onder een hoek is vergeleken met de andere draagbare schermen een stuk beter, maar we zien weer dat de bureauschermen dat opnieuw beter doen. De uitzondering hierop zijn de TN-panelen, die er van onderaf gezien een potje van maken, een bekend fenomeen bij dat type paneel.
Uniformiteit
Om de uniformiteit van het scherm te meten, de mate waarin de helderheid gelijkmatig over het scherm is verdeeld dus, vergelijken we vijftien meetpunten op het scherm. Daarbij kijken we naar de procentuele verschillen tussen de hoogste en laagste helderheid in zwart- en witweergave, en de verschillen tussen de helderste zwart- en witweergave ten opzichte van het gemiddelde. Een volledig uniform scherm, dat overal even helder is, zou steeds 100 procent scoren.
- Wit: Laagste/hoogste
- -Gem./hoogste
- Zwart: Laagste/hoogste
- -Gem./hoogste
De wit-uniformiteit van de XG17 is uitstekend en zelfs beter dan die van de grotere schermen. Met :strip_exif()/i/2003943692.jpeg?f=thumblarge)
verhoudingen van 93 en 97 procent is de witweergave bijna perfect. Helaas gaat dat voor de zwart-uniformiteit niet op; daar scoort het scherm het minst van de geteste monitoren. Als we de foto's van de backlight tijdens zwartweergave erbij pakken, zien we ook duidelijke hotspots in de achtergrondverlichting. De backlightfoto hiernaast is met het scherm op de helderste stand gemaakt. Dat geeft een iets overdreven beeld uiteraard en de metingen in de grafiek hierboven zijn, zoals alle overige metingen, gemaakt met de helderheid genormaliseerd op 150cd/m².
Opgenomen vermogen
Een draagbaar scherm mag uiteraard maar mondjesmaat met energie omgaan, reden om het opgenomen vermogen van de XG17 met dat van andere draagbare schermen te vergelijken. Let wel: de XG17 heeft een fors grotere diagonaal dan de andere geteste USB-schermen. Dat scheelt ongeveer 60 procent in oppervlakte, dus mag het grotere scherm ook wel wat meer energie vragen. Bovendien is de verversingssnelheid aanzienlijk hoger, wat ook extra energie kost. Het vermogen dat uitgeschakeld en in stand-by wordt opgenomen, wordt waarschijnlijk veroorzaakt door het langzaam laden van de accu.
- Energiegebruik 150cd/m² - wit
- Energiegebruik max. brightness - wit
- Opgenomen vermogen stand-by
- Opgenomen vermogen uit
Accu
De ingebouwde accu is volgens ASUS goed voor drie of drieënhalf uur gamen. Volgens onze eigen test houdt de accu het drie uur en elf minuten uit, dus dat komt aardig in de buurt van de geclaimde accuduur. Daarbij was het scherm uiteraard ingesteld op een verversingssnelheid van 240Hz en de helderheid was afgesteld op 150cd/m².
Conclusie
Het is heel verleidelijk om naar het XG17-scherm te kijken en er direct een te willen. Dat gevoel was al zeer verdedigbaar bij de kleinere portable schermpjes van 13 of 14 inch, en met zo'n 17-inch-draagbare display is het alleen maar sterker geworden. De lust zal echter menige potentiële koper vergaan als de prijs zichtbaar wordt. Pak 'm beet zeshonderd euro voor een 17"-scherm betalen zal immers niet voor elke portemonnee een haalbare kaart zijn.
Mocht geld geen rol spelen, dan haal je een erg goed scherm in huis met de XG17. De kleurweergave is meer dan prima, dankzij de kalibratie die ASUS vanuit de fabriek uitvoert. Maar de helderheid, het contrast, de ergonomie: dat is allemaal iets minder geweldig. Het gemak van een schermpje bij je laptop zetten is fantastisch, maar bedenk wel dat je, anders dan met de kleinere varianten, toch nog een behoorlijk apparaat meezeult. 17 inch is nu eenmaal niet klein en met een adapter voor als de accu leeg is, de voet om hem wat hoger te positioneren en de nodige kabels, begint de vraag te rijzen hoeveel je meedraagt als je een klein traditioneel scherm inpakt.
De responstijden zijn wel weer lekker vlot, dus voor wie graag op locatie serieus wil gamen met een 240Hz-scherm, is de XG17 een uitkomst. We neigen echter te geloven dat je een gesponsorde gamer moet zijn of heel diepe zakken moet hebben om voor zo'n scherm te kiezen. Bedenk dat je voor hetzelfde geld of zelfs voor bijna de helft minder een heus 27"-scherm van 240Hz kunt kopen. Dat is tweeënhalf keer de schermoppervlakte voor minder geld. En mocht je zeshonderd euro willen stukslaan op een 240Hz-monitor, dan kun je een niet-draagbare variant met hogere resolutie krijgen.
We hebben getwijfeld om het scherm een award te geven. Voor Great Value komt het scherm uiteraard gezien de prijs niet in aanmerking, maar het is wel een zeer rap scherm met 240Hz, dat de responstijden ook waar maakt. Een Excellent- of Ultimate-award zou, vergeleken met andere portable schermpjes kunnen. Daarvoor scoort het scherm op andere vlakken echter, vergeleken met even dure, grote schermen, toch niet goed genoeg. Ook voor de Innovation-award komt het scherm net niet in aanmerking, want hoewel ASUS het knap heeft gedaan, is dit niet het eerste mooie laptopscherm dat in een externe behuizing wordt ondergebracht en van een accu voorzien.
Kortom, het XG17-scherm is wat ons betreft een gadget om te begeren, maar we denken dat het verstandiger is je geld aan een groter scherm uit te geven en iets minder draagbaarheid op de koop toe te nemen.
:fill(white):strip_exif()/i/2003733826.jpeg?f=thumblarge)
:strip_exif()/i/2003946808.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003946806.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003946804.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003946810.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003946812.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003946814.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003946816.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003946824.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003946826.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003946828.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003946832.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003946830.jpeg?f=imagegallery)
/i/2003928316.png?f=imagegallery)
/i/2003928318.png?f=imagegallery)
/i/2003928320.png?f=imagegallery)
/i/2003928322.png?f=imagegallery)
/i/2003928334.png?f=imagegallery)
/i/2003928336.png?f=imagegallery)
/i/2003928338.png?f=imagegallery)
/i/2003928340.png?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2003943692.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white):strip_exif()/i/2003733826.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2004167380.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2002517720.jpeg?f=fpa_thumb)
/i/2003750654.png?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/34728/crop5d8b028eeadd4_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/385137/crop564b75609bf0c_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/10274/crop67712295188a6_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/214991/Z-Machine%25201.gif?f=community){kind=small}
/u/931897/crop5d2b5c094cef8_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/71414/images.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/260741/crop5a4e4cc5a1f75_cropped.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/423195/th_MBI_avatar_60x60.jpg?f=community){kind=avatar}