Motorola heeft met de Moto G-serie al jaren een stevige positie in het budget- en middenklassesegment. Deze serie is de succesvolste van de fabrikant en dat is niet verrassend. De toestellen hebben interessante features die vaak even daarvoor alleen in high-end toestellen zaten. Zo hebben ze sinds vorig jaar een luxe ogende, glazen achterkant en heeft de G7 van dit jaar een druppelnotch. De toestellen zien er niet goedkoop uit, maar zijn dat relatief gezien wel. Dat is dan ook het belangrijkste verkoopargument in deze prijsklasse: een goede prijs-kwaliteitverhouding.
We konden de meest luxe variant van de G7-serie, de Plus-variant, al even goed bepotelen tijdens een previewsessie in Amsterdam. Er zijn echter nog drie andere varianten aangekondigd, die eveneens naar de Benelux komen. Die hebben we ook al in handen gehad, maar lang niet zo uitgebreid. Voor een overzicht van de verschillen tussen de toestellen, kun je hier terecht.
Snelheid
De Moto G7 Plus is de versie met de beste specs, maar ook de hoogste prijs. Waar de andere drie varianten tussen de 150 en 250 euro kosten, moet je voor de G7 Plus 300 euro neertellen. De vraag is natuurlijk allereerst: wat krijg je daarvoor extra ten opzichte van de andere toestellen, en dan vooral ten opzichte van de 'reguliere' G7? De Plus-versie heeft met 4GB en 64GB dezelfde hoeveelheid werk- en opslaggeheugen. De G7 Plus heeft echter wel een andere soc.
Het gaat om de Snapdragon 636. Die heeft ten opzichte van de Snapdragon 632 uit de andere toestellen meer features en is op een paar gebieden sneller. Dat geldt overigens niet voor de maximale kloksnelheid, want die is net als bij de SD632 1,8GHz. Voorheen was de Plus-versie beduidend sneller, bijvoorbeeld bij de G6-serie, waarbij de 'reguliere' G6 een SD450 had en de Plus-versie een SD630. Nu is het snelheidsvoordeel veel geringer en dat is iets om rekening mee te houden. We hebben een aantal apps, zoals Google Maps en Chrome, tegelijk gestart op de G7 en G7 Plus, en daarbij was geen snelheidsverschil waar te nemen. Natuurlijk gaat het hier om een snelle indruk en moeten we dit nog uitgebreider testen.
De SD636-soc kan wel onder meer een hogere 4g-snelheid halen. In de SD636 zit namelijk een X12-modem, die een maximale downloadsnelheid van 600Mbit/s heeft, terwijl de X9 in de SD632 maar 300Mbit/s haalt. Ook het snellere laden van de Plus-variant hangt samen met de soc. De SD636 ondersteunt namelijk Quick Charge 4 en in combinatie met de 27W TurboPower-lader kun je de 3000mAh grote G7 Plus-accu daarmee een stuk sneller opladen. Ook is het werkgeheugen sneller door gebruik van lpddr4-geheugen in plaats van lpddr3.
We hebben de G7 Plus aan de tand gevoeld door snel achter elkaar apps te starten en te wisselen. Dat gaat ongeveer even vlot als bij de Moto G6 Plus, maar die voelt ook nog steeds vrij vlug aan. Ook hebben we de vingerafdrukscanner een flink aantal keer gebruikt en we kunnen stellen dat hij ongeveer even snel is als die van zijn voorganger. Ook dat is geen belediging, want hij was al erg snel, maar het zou natuurlijk leuker zijn als hij sneller was.
Camera
Een ander belangrijk verschil, als vanouds, tussen de reguliere Moto G7 en de G7-Plus is de camera. Hoewel we na een korte previewsessie nooit veel kunnen zeggen over de kwaliteit van de camera, hebben we wel een aantal foto's gemaakt. Deze zagen er op het eerste gezicht goed uit, onder andere wat scherpte in matig belichte omstandigheden betreft. Dat kan goed komen door het heugelijke feit dat de Moto G7 Plus als eerste toestel in de G-serie optische stabilisatie heeft. Daardoor treedt er als het goed is minder bewegingsonscherpte op bij matige lichtomstandigheden en kan de camera als het goed is veilig voor een langere sluitertijd kiezen en dus meer licht opvangen. Ook zien de video's er een stuk strakker uit. OIS is een belangrijke eigenschap van een goede smartphonecamera en het is een van de redenen om voor de Plus-versie te gaan.
Ook het aantal megapixels is erop vooruitgegaan, hoewel dat niet altijd iets zegt. De camera achterop heeft zestien in plaats van twaalf megapixels en de camera voorop heeft twaalf in plaats van acht megapixels. Dat laatste is een mooie stap, want acht megapixels kan aan de krappe kant zijn, waar twaalf prima is. Het viel ons dan ook op dat de foto's die we met de frontcamera maakten, goed scherp zijn. We hebben echter nog geen plaatjes geschoten bij slechte lichtomstandigheden.
De lensopening, de maximale videoresolutie (4k@30fps) en de functie van de tweede camera zijn hetzelfde gebleven. De secundaire lens achterop dient nog altijd alleen voor het geven van diepte-informatie en niet voor iets als 'optische' zoom. Dat is nog een verbeterpuntje, want we hopen dat dit soort camerafuncties snel ook naar meer goedkope toestellen als deze komen.
Er is ook achteruitgang op cameragebied. Doordat er geen grote bezel meer boven het scherm zit, is er geen ruimte meer voor een ledflitser, die de Moto G6 Plus nog wel voorop heeft. Als je de flitser in de camera-app aanzet, dient het scherm als flitser. Mocht je een foto willen maken als het donker is en de camera niet al te dicht bij je gezicht houden, dan kan dat een nadeel zijn, maar verder zal de schermflitser meestal goed genoeg zijn.
We hebben nadat we de G7 Plus kregen, snel even wat foto's gemaakt om een indruk te krijgen van de camera achterop bij lastige lichtomstandigheden. Hieronder zie je de resultaten. We hebben natuurlijk nog geen vergelijkende beelden van andere smartphonecamera's, maar de beelden zien er op zichzelf acceptabel uit. Het verschil met een high-end smartphonecamera is wel duidelijk, zoals te verwachten is. Zo is de kerk overbelicht en zien highlights er niet mooi uit, waaruit volgt dat de hdr-modus voor verbetering vatbaar is. Verder is er meer ruis te zien dan we gewend zijn van een high-end smartphonecamera, maar het is natuurlijk niet eerlijk om de G7 Plus daarmee te vergelijken.
Behuizing en scherm
Meestal bespreken we de behuizing als een van de eerste dingen, maar aangezien er zo ontzettend weinig veranderd is ten opzichte van de G6 Plus, stippen we die dit keer nu pas aan. Wel is er goed nieuws. Hoewel het scherm met 6,24" een stukje groter is dan dat van de Moto G6 Plus, dat 5,9" mat, is de behuizing iets kleiner in de hoogte. Het scheelt maar 3mm, maar alle beetjes helpen. Wel is het toestel marginaal dikker dan zijn voorganger, maar dat zul je niet snel merken. De 3,5mm-poort is overigens een opvallende aanwezige, waar veel fabrikanten de poort nog altijd weglaten.
De relatieve schermgrootte van de Moto G7 Plus is 81,4 procent en dat is hoog. Het betekent simpel gezegd dat het toestel voor het allergrootste gedeelte uit scherm bestaat, met weinig randen, en dat is natuurlijk fijn. Motorola heeft dat bewerkstelligd door een zogeheten druppelinkeping, ofwel druppelnotch. Dat zien we de laatste tijd vaker, waaronder bij de OnePlus 6T en de Oppo RX17 Pro. Het leuke is dat de relatieve schermgrootte van de G7 en G7 Plus niet veel voor die van deze duurdere toestellen onderdoet. We noemen beide toestellen in één adem, omdat het scherm van de G7 en dat van G7 Plus hetzelfde zijn. Dat was in het verleden bij de G-serie anders. Naast het kleinere verschil van de soc is het scherm dus voor het eerst geen onderscheidende factor meer bij de G7 Plus, maar zitten de verschillen in andere features.
Het scherm is een lcd met een resolutie van 2270x1080 pixels en een pixeldichtheid van 405ppi. Dat is even scherp als bijvoorbeeld een OnePlus 6T, alleen is dat scherm duidelijk contrastrijker. Het is hopelijk een van de volgende stappen voor een fabrikant als Motorola: een mooi oledscherm in de G-serie zetten. Voor nu moeten we het nog doen met een prima ogende lcd.
Wat is er nieuw?
In eerste oogopslag is er niet enorm veel vernieuwing ten opzichte van de G6 Plus, maar soms zit het in de details. Zo rept Motorola zelf niet met grote woorden over de vernieuwde trilmotor, maar die vinden wij zeker het vermelden waard. De motor is krachtiger en kan ook een krachtige korte haptische tik geven. Niet zo sterk als een high-end Galaxy-telefoon, laat staan een iPhone, maar het geeft zeker een degelijker gevoel bij de Moto G7 Plus. De reguliere G7 heeft overigens dezelfde motor, maar de Play en de Power hebben die niet.
In de software zitten ook een paar vernieuwingen. Zo kun je een verlengd screenshot maken door met drie vingers over het scherm te bewegen. Dat werkt echter bepaald niet vlekkeloos op dit moment. We moesten vaak met drie vingers over het scherm gaan om het te laten werken. Daarnaast werkte het niet in de Chrome-browser en dat is toch een van de apps waarin we dit het meest zouden willen gebruiken.
De software van Motorola is geen Android One, maar wel een schone versie van Android Pie in dit geval, zoals we van de fabrikant gewend zijn. Naast de schone en fijne Android-installatie krijg je er de Moto Experiences bij, waaronder de hierboven genoemde softwarefuncties. Ook is er bijvoorbeeld een fijn always-onscherm en ontbreken de inmiddels bekende bewegingen om de zaklamp of camera aan te zetten niet. Het nadeel van het feit dat het geen Android One is, is dat je minder updates krijgt. Bij Android One krijg je elke maand een beveiligingsupdate, maar bij dit toestel eens in de drie maanden, behalve als er erg urgente updates zijn. Ook krijg je geen twee, maar een grote Android-upgrade bij al deze toestellen. Android Q kun je dus nog verwachten, maar daarna houdt het op.
De G7 Plus heeft nu ook voor het eerst stereoluidsprekers, die volgens Motorola door Dolby afgestemd zijn, waar de andere G7-toestellen dit niet hebben. We hebben een aantal YouTube-video's afgespeeld op het toestel en de basweergave valt wat tegen, zoals natuurlijk vaker op smartphones, maar het klinkt wel een heel stuk ruimtelijker dan bij zijn voorganger. Het is wat ons betreft in deze prijsklasse inmiddels een even terechte als fijne toevoeging.
Een fijne feature van alle nieuwe G7-toestellen is de twee jaar durende, onbeperkte opslag op Google Photos die je erbij krijgt. Natuurlijk kun je altijd onbeperkt opslaan op Google Photos, maar dan worden je foto's gecomprimeerd tot een twaalfmegapixelversie. De zestienmegapixelfoto's die je met de G7 Plus schiet, worden gewoon onbeperkt zo opgeslagen in Googles digitale wolk.
Iets wat erg prettig is aan de hele G7-serie, is dat je er twee simkaarten en daarnaast een micro-sd-kaart in kunt steken. Je hoeft dus niet, zoals bij veel toestellen, te kiezen tussen opslaggeheugen uitbreiden of een tweede simkaart.
Tot slot
De initiële prijs van de Moto G7 Plus is net als die van de Moto G6 Plus 299 euro. Dat is goed nieuws, maar is er genoeg vernieuwd? Het toestel heeft een wat oudere soc, die geen enorme stap voorwaarts is op het gebied van processorkracht. Bovendien ziet het er bijna hetzelfde uit. Wel heeft hij een wat groter scherm met druppelinkeping, zonder dat de telefoon zelf groter is geworden. Ook de komst van optische stabilisatie is een pluspunt voor de camera en de frontcamera is erop vooruitgegaan, hoewel er helaas geen frontflitser meer op zit.
Een andere goede toevoeging van de G7 Plus is het vlotte laden met de bijgeleverde 27W-lader. Dat is in lijn met de snellaadtrend in de smartphonemarkt die we laatst hebben besproken en het is interessant dat een feature als deze naar een toestel in de lage middenklasse komt en niet voorbehouden is aan high-end toestellen. Ook zijn er een paar kleine verbeteringen doorgevoerd bij de G7 Plus ten opzichte van zijn voorganger. Zo is de sterkere trilmotor erg welkom en hebben de stereoluidsprekers wat ons betreft absoluut meerwaarde.
Al met al is de G7 Plus in zijn geheel een prima stap voorwaarts ten opzichte van de G6 Plus en lijkt het ook voor veel mensen het overwegen waard om niet te beknibbelen door voor de uitgeklede G7 te kiezen.