Het Griekenland van Alexios en Kassandra
Assassin's Creed Odyssey
Met Assassin's Creed Odyssey gaat Ubisoft verder waar de uitgever met Origins was gebleven. Dat betekent niet alleen dat hetzelfde verhaal in het heden wordt opgepakt, maar ook dat de insteek van de game opnieuw meer naar role-playing neigt dan naar 'ouderwetse' actie. Met Alexios en Kassandra - de speler mag zelf kiezen - kent de game sterke hoofdpersonages die een leuk en veelzijdig verhaal doormaken. Het vechtsysteem is verder uitgebreid en wordt leuker gemaakt door de vele wapens en items die zijn te vinden, en de extra vaardigheden die kunnen worden vrij gespeeld. Het oude Griekenland is daarnaast een prachtige, idyllische setting die goed is voor tientallen uren verkenningsplezier. De voice-acting, een verzameling grafische bugs en enkele functionele bugs vormen verbeterpunten, maar verder is Odyssey in alle opzichten een geslaagde doorontwikkeling van Origins.
Eindoordeel
Met Assassin's Creed Origins sloeg Ubisoft vorig jaar een andere weg in met de langlopende serie die zijn tiende verjaardag vierde. Dat met het oude Egypte voor een historische, herkenbare setting werd gekozen, was natuurlijk niet nieuw, maar de manier waarop de speler dat Egypte kreeg voorgeschoteld was dat wel. De serie liet het aloude 'action-adventure'-genre achter zich en zette een stap richting openwereld-rpg's. We maakten zelfs de vergelijking met The Witcher 3, in onze ogen nog steeds de beste role-playing game van de laatste jaren. Het toont aan hoe veel potentie er in de nieuwe weg van Assassin's Creed zit, en die potentie hoopt Ubisoft ten volle te kunnen benutten met Assassin's Creed Odyssey.
Gameplaybeelden van Assassin's Creed Odyssey waarin Alexios een quest uitvoert in Athene.
Oneerbiedig gezegd is Assassin's Creed Odyssey een nieuwe skin voor Origins. Uiteraard is dat veel te kort door de bocht, maar de game maakt onmiskenbaar gebruik van dezelfde tech en stijl, dus aan die vergelijking ontkomt Ubisoft niet. Hoe erg dat is, valt te bezien. De Franse uitgever deed immers exact hetzelfde met Assassin's Creed II: Brotherhood, en dat wordt nog steeds gezien als een van de beste games in de serie. Ubisoft heeft er een handje van om een 'goede' game uit te brengen met nieuwe tech, om daarna op basis van dezelfde tech een veel beter, volgend deel af te leveren. Dat zagen we in het verleden bij Assassin's Creed, maar bijvoorbeeld ook in de Far Cry-serie. Wat dat betreft heeft Odyssey uitstekende kansen.
Vanzelfsprekend beschikt Assassin's Creed Odyssey over een nieuwe setting. De verhuizing valt op zich mee, want het oude Egypte wordt ingeruild voor het oude Griekenland. Een prima switch, want weinig geschiedenisboeken zijn zo doorspekt met mythes en legendes als die over de Griekse oudheid. Assassin's Creed Odyssey speelt zich af vanaf omstreeks 431 voor Christus, ten tijde van de Peloponnesische Oorlog tussen Sparta en Athene. Dat betekent dat je rondloopt in een wereld waarin al behoorlijk wat verleden is opgebouwd. Je bent onderdeel van een nieuw hoofdstuk in de geschiedenis, maar wordt doorlopend geconfronteerd met het rijke verleden dat Griekenland zelfs dan al heeft. Dat blijkt ook wel. Elke plaats die je bezoekt heeft wel een tempel voor een van de Griekse Goden, of een begraafplaats of ander aandenken aan een van de vele helden die in de Trojaanse oorlog hebben gevochten en die voorkomen in de verhalen van Herodotus, Homerus en vele andere dichters en schrijvers.
Kiezen tussen Alexios en Kassandra
In deze wereld maken we kennis met Alexios en Kassandra, een Spartaanse jongen en meisje. Het is aan de speler om te bepalen welke van de twee het hoofdpersonage is van Assassin's Creed Odyssey. De keuze heeft geen gevolgen voor de inhoud van de game, maar het is wel goed om te weten dat tussendoor wisselen - zoals bij Jacob en Evie Fry in Assassin's Creed Syndicate kon - nu niet mogelijk is. Wij kozen voor Alexios en speelden ter vergelijking ook een stukje als Kassandra. Zoals beloofd geeft dat inderdaad geen enkel verschil in speelwijze. Wel vinden we de stemacteur achter Alexios beter dan die van Kassandra, maar dat verschil is ook weer niet zo groot dat het je keuze per se moet bepalen. Ook leuk om te weten is dat Kassandra volgens Ubisoft het 'canon' hoofdpersonage is. De gelijknamige roman volgt namelijk Kassandra, dus in zekere zin is zij het 'juiste' personage. De keuze maakt verder niet uit.
Met je personage - we schrijven voor het gemak vanaf hier alleen Alexios nog op - begin je de game ogenschijnlijk zorgeloos op het Griekse eiland Kefalonia. Je bent een misthios, oftewel een huurling. Alexios doet tegen betaling wat werk voor mensen op het eiland, waaronder vriend Marcos, maar al snel raakt hij betrokken bij zaken die ver voorbij Kefalonia gaan. Een mysterieus figuur zet hem op het spoor van zijn vader, een hooggeplaatste Spartaanse legeraanvoerder. Alexios verlaat Kefalonia dan ook na de proloog, en vanaf dat moment ligt het oude Griekenland aan je voeten.
Dat Griekenland is zeer waarschijnlijk de mooiste, meest sfeervolle wereld die je ooit hebt gezien in een Assassin's Creed-game, en daarbij ook nog eens de grootste. Vergezeld door zijn vogel Ikaros, schip de Adrestia en enkele trouwe personages trekt Alexios de mediterrane wereld in. Die wereld bevat vrijwel alle stukken van Griekenland die je zou verwachten. Ubisoft heeft nog net niet het hele land in de game gestopt, maar het scheelt weinig. Wil je dus zien hoe Kreta of Kos eruitzagen in 431 voor Christus, dan kan dat. Athene en Korinthe vormen eveneens hoogtepunten, en ze zorgen voor enkele van de mooiste vergezichten in het spel. Niet zelden verloren we onszelf in het verkennen van de omgeving en het genieten van het uitzicht. Assassin's Creed Odyssey is prachtig.
Een cult, een oorlog, en democratie
Het duurt trouwens wel even voor je plaatsen als Athene en Korinthe hebt bereikt. Net als Origins is Assassin's Creed Odyssey een behoorlijk lange game die de speler de tijd geeft voor een goede aanloop voordat de belangrijkste verhaallijnen goed en wel losbarsten. Dat is logisch, want er is in Assassin's Creed Odyssey ongelooflijk veel te doen. Om te beginnen is er niet eens sprake van 'een hoofdverhaal', want eigenlijk zijn het er drie. De zoektocht naar de ouders van Alexios en Kassandra en het verdere verhaal rond die familie is er daar een van. Daarnaast is er het politieke verhaal. Zoals gezegd speelt Assassin's Creed Odyssey zich af ten tijde van de Peloponnesische Oorlog waarin Sparta en Athene het met elkaar aan de stok hebben. Dat brengt ook allerlei gameplay-elementen met zich mee, die we zo nog zullen bespreken.
Cult of Templars?
We beginnen met het 'derde verhaal', dat eigenlijk meer een schaduwverhaal is dat tentakels in beide bovenstaande verhalen heeft. Alexios komt al vroeg in de game een vreemde Cult op het spoor. Deze 'Cult of Kosmos' telt circa veertig leden die allemaal een bepaald doel nastreven. Wat dat doel precies is, is Alexios niet duidelijk, maar vast staat wel dat het geen goed nieuws is voor de bestaande Griekse beschaving. Zo komt er al snel een tweede taak naast de quests uit het hoofdverhaal: alle 'cultists' moeten worden opgespoord en uitgeschakeld. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, want ze houden zich verborgen en zijn over heel Griekenland verspreid. Alexios moet stukjes informatie bij elkaar rapen om ze te kunnen vinden, en vervolgens moeten ze ook nog worden verslagen. Elke cultist bezit bovendien een bepaald artefact dat Alexios nodig heeft om zijn 'Speer van Leonidas' te kunnen verbeteren. De jacht op de Cult of Kosmos neemt dus al snel een heel eigen plek in de game in. Aardig detail is trouwens dat het woord 'kosmos' is afgeleid van een Oud-Grieks woord dat 'orde' en 'wereld' betekent. Het wordt niet met zo veel woorden gezegd, maar kenners zien de contouren van de aloude strijd tussen de Assassins en Templars hier uiteraard in terug.
/i/2002222439.jpeg?f=imagearticlefull)
Big battles
De strijd tussen Alexios en de Cult of Kosmos staat los van de verdere oorlog. Alexios is dan ook vrij om te kiezen wie hij aanhangt, maar hij hoeft geen keuze te maken. In elke provincie waar je komt is een van beide grootmachten de baas. Er is een leider aan de macht die loyaal is aan Sparta of Athene, en de aanwezige soldaten dragen de corresponderende rode (Sparta) of blauwe (Athene) kleuren. Door deze troepen aan te pakken en Sparta/Athene op allerlei manieren dwars te zitten, kun je de macht die een factie heeft in die regio verminderen. Is een regio voldoende verzwakt, dan krijg je de mogelijkheid een 'big battle' te voeren. Ook daarbij is er een keuze. Je kunt je melden bij de legeraanvoerder van de Grieken of bij die van de Spartanen, en vechten aan de zijde van jouw voorkeur. Hierbij geldt dat vechten voor de aanvallende partij, dus de partij die op dat moment niet de macht heeft in die regio, moeilijker is. Daar staat tegenover dat het je betere beloningen oplevert. Een gewonnen gevecht levert je een (verdediging) of twee (aanval) stukken Epic gear op, een aardig bedragje aan drachmes en een sloot ervaringspunten. Bovendien is het meedoen in zo'n grote veldslag een van de spectaculairste dingen die je in Assassin's Creed Odyssey kunt ondernemen. We raden het daarom zeker aan.
Heb je eenmaal een natie aan de macht geholpen in een regio, dan opent dat weer nieuwe mogelijkheden. Op de eerste plaats kun je bovenstaand riedeltje herhalen en gewoon de andere partij weer aan de macht te helpen. Dat is altijd een goede manier om snel wat XP of toffe items te verdienen. Je kunt echter ook goedbetaalde klussen krijgen bij officieren van het leger dat aan de macht is. Je blijft tenslotte een misthios. Het soort taakjes dat je van ze krijgt kun je ook op centrale punten in de spelwereld van 'message boards' halen. Hierbij gaat het dan meestal om bounties: schakel deze legeraanvoerder uit, breng zo veel Atheense/Spartaanse schepen tot zinken, et cetera. Wijk je even van de questlijnen af, dan is er ongelooflijk veel te doen in het Griekenland van Assassin's Creed Odyssey.
Het merendeel van dat soort alternatieve bezigheden hebben we nog niet eens genoemd. Zo maakt de Arena uit Assassin's Creed Origins een comeback. Alexios kan er ook naartoe voor geld, ervaring en sterke items. Er zijn speciale missies rond het jagen op legendarische wildebeesten. Vind ze, versla ze en lever hun huid in bij Diana, een van de 'Dochters van Artemis', die ook nog eens een oogje op je heeft. Geen zin in? Neem de controle over je schip en ga op piraten jagen. Het is een goede manier om snel aan grondstoffen te komen die je nodig hebt om niet alleen je schip, maar ook je items te kunnen upgraden.
/i/2002222479.jpeg?f=imagearticlefull)
Babbelen met Perikles en Sokrates
Keer je weer terug bij het hoofdverhaal, dan kom je vroeg of laat in Athene terecht. Alexios is hier op het juiste moment op de juiste plaats, want binnen de kortste keren ontmoet je Perikles, Sokrates en andere grote namen uit de geschiedenis. In 431 voor Christus staat de democratie nog in de kinderschoenen en is hij onderhevig aan allerlei invloeden, van binnen en van buitenaf. Je hoort Sokrates orakelen over hoe het voor een leider die zelf onderdeel is van een groep vrijwel onmogelijk is om 'het juiste' te doen zonder zichzelf te bevoordelen. Je hoort ook hoe die theorie weerlegd wordt door andere grote denkers, of door Alexios zelf, mocht het gesprek die kant op gaan. Praten in Assassin's Creed Odyssey is overigens ook een taak op zich. Net als in Origins heb je in gesprekken vaak meerdere keuzes. Vaak maakt het niet heel veel uit wat je zegt, maar soms moet je een duidelijke keuze maken. Dit is een onderdeel van het 'The Witcher 3-recept' dat in Origins nog een beetje ontbrak. In Odyssey kunnen keuzes dus verstrekkende gevolgen hebben. Zeker als de keuzemogelijkheid wordt voorzien van een bepaald icoontje, weet je dat je voorkeur in potentie gevolgen heeft. Heel ingrijpend zijn die gevolgen - zover wij konden zien - meestal niet, maar het is een leuk extra laagje.
Verhaal in het heden
Net zo'n laagje, maar dan wat bekender en gebruikelijker voor Assassin's Creed, is het verhaal in het heden. Opnieuw volg je het team van Layla Hassan, die met een soort zelfgemaakte Animus via Alexios of Kassandra probeert te achterhalen waar de geheimen van het oude Griekenland zich bevinden, in de hoop ze uit handen van de Templars te kunnen houden. De balans tussen beide stukken van de game is zeer duidelijk in het voordeel van de oudheid, maar dan nog is het leuk om af en toe eens rond te kijken in het kantoor van Layla, en om haar documenten op haar laptop door te nemen. Daar zitten af en toe best wat leuke 'easter eggs' tussen.
Thuis op het water
De verhalen zijn belangrijk, maar het varen speelt minstens zo'n grote rol in Assassin's Creed Odyssey. We beseffen dat hier ook een minpuntje ligt. Niet iedereen vond het varen in vorige Assassin's Creed-games even leuk, en Alexios zal af en toe behoorlijke stukken moeten afleggen aan boord van de Andrestia. De aanwezigheid van deze 'naval gameplay' is misschien wel het grootste verschil tussen Origins en Odyssey. In Origins kon je ook wat zeeslagen voeren, maar die waren voor het grootste deel optioneel en speelden verder amper een rol in het spel. De Andrestia is echter je voornaamste thuisbasis in het spel, wat de dynamiek totaal verandert. Ineens is het een stuk logischer om af en toe even 'thuis' te zijn en wat schepen te verslaan en grondstoffen te verzamelen.
Mooi water
Daar komt nog bij dat de game er op het water ook prachtig uitziet. Of je nu in een storm terechtkomt of met het ondergaande zonnetje achter je een beetje rond zeilt, het is allemaal even leuk. Dat komt vooral doordat Assassin's Creed Odyssey beschikt over een van de beste zee-animaties die we ooit hebben gezien. Zelden zagen we zulke dynamische, geloofwaardige golven. Zeker in een storm duikt de Andrestia af en toe meters naar beneden vanaf een grote golf. Ook aan de stranden maakt het water indruk, als de golven rustig afrollend het strand bereiken.
Gameplaybeelden van Assassin's Creed Odyssey waarin Alexios/Kassandra's schip, de Andrestia, in actie te zien is. In het spel brengt de speler veel tijd door op zee, tussen de Griekse eilanden.
Met de bewegingen van het water houdt de geloofwaardigheid op het water overigens wel op. De manier waarop je de Andrestia bestuurt is lekker arcade en voelt hetzelfde als hoe schepen zich altijd lieten besturen in Assassin's Creed-games. Wat je met je boot kunt doen is ook min of meer hetzelfde. Je hebt boogschutters en speerwerpers, en kunt hun ammunitie eventueel voorzien van vuur om je vijanden letterlijk onder vuur te kunnen nemen. De ram op je boeg is in potentie je meest vernietigende wapen, want een welgemikte beuk in de zijkant van een ander schip geeft nog steeds de meeste schade, zoals dat eigenlijk al werkte met Kenways Jackdaw in Assassin's Creed IV: Black Flag.
Namedropping
Wat de zee-gameplay ook sterker maakt, is dat de spelwereld goed is gevuld. Daarmee bedoelen we niet alleen de schepen die je tegenkomt, maar ook de eilanden en alles daar omheen. Net als in Origins is de map gevuld met vraagtekens, en elk vraagteken staat voor iets dat interessant kan zijn. Al varend ontdekten we zo allerlei grotten die schatten herbergen, en verborgen schuilplaatsen op eilanden. Nog leuker voor mensen met gevoel voor Griekse mythologie is dat Alexios en zijn metgezellen regelmatig opmerkingen maken over oude helden, op basis van wat voor eilanden je passeert. Het Griekse eiland Skiros is bijvoorbeeld jarenlang de (verborgen) verblijfplaats van Achilles geweest, waarbij Alexios iets over Achilles en de Myrmidon vertelt. Dat soort details kunnen we erg waarderen in een game die zijn historische setting als een van de belangrijkste kenmerken ziet. Een ander voorbeeld is dat we op een goed moment een stuk gear vonden dat 'Agamemnons Armor' heette. Zeer waarschijnlijk is het fictief, maar toch was het cool. Ubisoft maakt heel slim veelvuldig gebruik van dat soort 'namedropping'.
/i/2002222441.jpeg?f=imagearticlefull)
Samenspel van items en vaardigheden
Hoe leuk het varen ook is, het merendeel van Assassin's Creed Odyssey speelt zich af op land. Dat is goed nieuws voor de gamers die het varen geen leuk onderdeel vinden. Voor hen is het dan ook fijn dat je ook in Assassin's Creed Odyssey weer kunt fast-travellen tussen 'Synchronization Points' die je al hebt bezocht. Het is dus verstandig om overal waar je komt die punten even mee te pakken. Dat scheelt later in de game veel vaarwerk.
Jagen op loot
Alexios mag dan een prima kapitein zijn, hij is op zijn best op het land. Dat begint met een vrij simpel en effectief vechtsysteem, maar het wordt al snel moeilijker en beter gemaakt onder invloed van nieuwe vaardigheden en betere spullen. De zoektocht naar steeds weer nieuwe wapens en uitrusting neemt een centrale rol in, in Assassin's Creed Odyssey. De paarse Epic-items en de gele Legendary-items beschikken over de hoogste statistieken en de beste bonussen, dus dat zijn de spullen die je het liefst wilt hebben. Vuistregel daarbij is dat hoe sterker een tegenstander en hoe moeilijker bereikbaar een plaats is, hoe beter de loot. Dat is een reden om de sterke legeraanvoerders en kapiteins van Sparta en Athene op te jagen en hun forten te bestelen, maar ook af en toe de strijd aan te gaan met andere huurlingen.
/i/2002222477.jpeg?f=imagearticlefull)
Nieuw in Assassin's Creed Odyssey is namelijk het 'Mercenary-systeem'. Dit is een overzicht van alle mercenaries in de wereld, die je overigens wel eerst moet ontdekken voor je ze kunt zien in dat menu. Het werkt als een soort ranking, waarbij Alexios uiteraard onderaan begint. Door te stijgen in level en meer mercenaries te verslaan, stijgt Alexios in rang, maar dat betekent ook dat hijzelf wordt opgejaagd door sterkere huurlingen. Die komen in actie als Alexios dingen uithaalt die strafbaar zijn, zoals het tot zinken brenken van schepen, het vermoorden van mensen of dieren, en het stelen van spullen. Op die momenten wordt er een prijs op zijn hoofd gezet en dat trekt uiteraard mercenaries aan. De gevechten tegen mercenaries horen bij de lastigste in het spel, maar leveren ook goede loot op. Het kan dus zeker geen kwaad af en toe wat huurlingen op je af te krijgen. Heb je er echter geen zin in, dan kun je de prijs op je hoofd gewoon afbetalen. Vroeg in de game voel je die kosten wellicht nog, maar zodra je wat verder bent en op elk moment meer dan 20.000 drachme op zak hebt, maakt het weinig meer uit als je af en toe wat geld weggooit om de mercenaries van je af te houden. Dat maakt hun aanwezigheid wat minder eng, maar het is ook wel handig. Soms heb je gewoon geen zin in hun inmenging, maar wil je gewoon lekker je missie afmaken. Dat kan dan gewoon.
Verschillende wapens, verschillende stijlen
Hoe effectief Alexios is in een gevecht, hangt dus af van zijn eigen level en van de spullen die hij heeft, maar ook van de beschikbare speciale aanvallen en van je speelstijl. Net als in Origins brengt elk handwapen een aparte vechtstijl met zich mee. Grote, logge wapens geven meer schade per klap, maar zijn relatief gemakkelijk te ontwijken en dus niet altijd effectief. Dolken zijn snel en veroorzaken veel schade-per-seconde, maar zijn niet handig als je meerdere vijanden tegelijk moet bevechten. Dat soort keuzes maak je aan de lopende band, en per gevecht kun je andere keuzes maken. Een leuk detail is trouwens dat je wapens kunt upgraden. Heb je een messensetje dat extreem goed bevalt maar inmiddels een paar levels te laag is, dan kun je dat setje tegen betaling upgraden naar je eigen level. Daarnaast kun je extra bonussen aan wapens toevoegen door ze te 'enchraven', waardoor je ze nog meer naar eigen smaak kunt vormgeven.
/i/2002222417.jpeg?f=imagearticlefull)
In gevechten begin je met lichte en zware standaardaanvallen en de mogelijkheid om een 'parry' te doen en te dodgen. Alexios beschikt niet over een schild, dus simpelweg blokken is er niet meer bij. Die mogelijkheden brengen je heel ver. Via de skill tree kan Alexios daarnaast allerlei extra vaardigheden toepassen. Die vaardigheden vallen onder een van drie bomen, te weten Hunter, Warrior en Assassin. De Hunter-vaardigheden draaien om het boogschieten, Warrior gaat om wat je kunt gebruiken in open gevechten en Assassin bevat vaardigheden die van Alexios een meer dodelijke sluipmoordenaar maken.
Na pakweg veertig uur spelen en voorbij level 30 hadden we in alle drie de bomen al aardig wat dingen vrijgespeeld, maar we hadden duidelijk het meest geïnvesteerd in Warrior. Dat komt omdat je, zelfs als je veel in stealth probeert te doen, toch best vaak in gevechten terechtkomt. Dat zijn de momenten waarop de dood het meest op de loer ligt, dus het is belangrijk vooral door goed beslagen ten ijs te komen. De Spartan Kick werd al snel een favorietje, maar ook een speciale aanval die wat 'Area of Effect'-schade aanricht en vijanden kort uitschakelt, bleek maar al te vaak belangrijk.
Wereld en quests levellen mee
Over het algemeen geldt voor het vechten in Assassin's Creed Odyssey dat het vrij gemakkelijk is, zolang je jezelf niet in laat sluiten. Wordt er van meerdere kanten op Alexios ingehakt, dan is het snel gedaan met onze makker. Daarnaast maakt het level veel uit. De spelwereld groeit met Alexios mee, in die zin dat regio's waar je al voorbij bent, ongeveer op Alexios' niveau blijven, of een of twee levels daaronder. Soldaten van twee levels onder je zijn gemakkelijk, soldaten van twee levels boven je zijn flink lastig. Het is dus zaak om zo veel mogelijk missies op je eigen niveau uit te voeren. Doordat de wereld met je meegroeit, blijven oude quests dus ook relevant en hoef je geen 'level 12 quest' te dumpen als je zelf inmiddels al twee keer zo ver bent. Dat is een prima verandering.
Sterk in beeld, minder in geluid
We schreven het op de eerste pagina al: Assassin's Creed Odyssey is prachtig. Daarbij doelden we vooral op de omgevingen. De spelwereld is groot en ziet er verzorgd uit. Wel valt op dat Assassin's Creed Odyssey de limieten van de PlayStation 4 aardig opzoekt. Zowel op de normale PS4 als op de PlayStation 4 Pro kregen we te maken met flinke laadtijden. Daarbij komt dat textures af en toe te langzaam worden ingeladen, waardoor een witte muur voor je ogen ineens kan veranderen in een muur gemaakt van allerlei stenen. Het is geen deal-breaker, maar het zijn typisch dingetjes die je in een net iets te ambitieuze openwereldgame terugziet.
/i/2002222425.jpeg?f=imagearticlefull)
Misschien kunnen we het zelfs nog iets specifieker maken en zeggen dat het typisch zaken zijn die je in een Assassin's Creed-game vaak ziet. Want inderdaad, ook Assassin's Creed Odyssey is zeker niet vrij van bugs. Verwacht geen foutenfestival als in Assassin's Creed Unity, maar zeker op grafisch vlak gaan er genoeg dingen fout. Daarnaast kom je soms kleine probleempjes tegen, bijvoorbeeld dat je loot niet kunt oprapen. Daarbij ging het bij ons altijd om 'kleine loot', bijvoorbeeld zakjes waar een paar drachmen in zitten, en nooit om loot van verslagen vijanden. Het grootste probleem dat we tegenkwamen was een bugged quest waarbij een van de belangrijke personages niet zichtbaar in beeld werd gebracht. Sterker nog, toen we de quest goed en wel wisten af te ronden, was na de afsluitende cut-scene Alexios zelf ineens óók onzichtbaar. Gelukkig bleek dat probleem verholpen toen we het spel opsloegen, afsloten en weer opnieuw startten, maar het geeft wel aan dat Assassin's Creed Odyssey een gebruikelijke hoeveelheid Assassin's Creed-bugs bevat. Buiten bovengenoemde falende quest kwamen wij geen andere heftige bugs tegen en uiteraard staat er een 'Day One-patch' klaar om de nu bekende bugs uit de game te helpen.
Aan de grafische kant van het spel valt verder op dat de gezichtsanimaties een stap vooruit hebben gezet. De animaties van de personages an sich zijn en blijven sterk. De audio kan dat niveau voor het grootste deel volgen, maar niet continu. Zo wordt de achtergrondmuziek in de menu's na een tijdje wat irritant en blijft de voice-acting wisselvallig. Sommige personages komen goed uit de verf, andere totaal niet. Dan kun je ook nog vraagtekens plaatsen bij het 'Grieks-Engelse' accent dat alle personages hebben. Dit hoorden we ook al in Assassin's Creed Origins en onze conclusie is dat het een kwestie van smaak is. De een zal het niet storend vinden, de ander had liever normaal Engels gehoord, precies zoals de Spartanen in de film '300' ook normaal Engels spraken en geen nep-Griekse tongval hadden.
Conclusie
Assassin's Creed Odyssey is in alle opzichten een verbeterde versie van Assassin's Creed Origins. Dat die vergelijking zo direct kan worden gemaakt, geeft ook aan dat de games veel op elkaar lijken, wat wellicht niet iedereen meteen aanspreekt. De sterkere setting, betere hoofdpersonages, meer veelzijdige verhaallijnen en intrigerende spelwereld van Odyssey maken dit echter een niet te missen Assassin's Creed-game. Met zijn bugs en af en toe matige voice-acting laat Assassin's Creed Odyssey best wat steekjes vallen, maar de pluspunten zijn vele malen belangrijker. Rondlopen in de tempels van Zeus, Hera, Apollo en vele andere goden, de graven en standbeelden van Ajax en Achilles bekijken, alleen dat soort zaken is al reden om Assassin's Creed Odyssey in huis te halen. Met Assassin's Creed Odyssey komt Ubisoft heel dicht bij het niveau van The Witcher 3, als het die game al niet evenaart. Daarmee mag Odyssey zich voor even een topper in de ranglijst van openwereldgames noemen, al ligt er met Red Dead Redemption 2 komende maand natuurlijk nog een uitdager van formaat op de loer.
Eindoordeel
:fill(white):strip_exif()/i/2002038013.jpeg?f=thumblarge)
:strip_exif()/i/2002222397.jpeg?f=imagearticlefull)
:fill(white):strip_exif()/i/2002789330.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2002038019.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2002194625.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2002035795.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/u/678134/crop568a33500842d_cropped.jpeg?f=community)
/u/581763/crop671d464e1d270_cropped.png?f=community)
:fill(white):strip_exif()/i/2002038009.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2002038015.jpeg?f=thumbmedium)
/i/2002194627.png?f=fpa)
/i/2002035797.png?f=fpa)
/i/1206095876.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/2002002775.jpeg?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/134224/crop565f06e682bb1_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
Het spel zal ongetwijfeld goed in elkaar zitten. :strip_icc():strip_exif()/u/247150/SOnic_ava.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/691815/crop59d72cba00e5e_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/90159/l33t.gif?f=community){kind=small}
/u/32287/crop5704f5348305b.png?f=community){kind=small}
Tegen het einde van het spel sla je ze met bosjes tegelijk neer 
/u/741353/crop56d8016c31e07_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/421470/crop5851203431803_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/176404/crop5d8a18233281d_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/189798/rsvandijklogofooter.png?f=community){kind=small}
/u/475916/Globalstripe%2520Avatar%252060x60.png?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/986663/crop5a61fcd426afd_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
#DTV/u/388904/crop5b854129b3f25_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/269321/crop60dec0d47c918_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/1054665/crop5be31086906cf_cropped.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/491234/crop61447582d50e4_cropped.jpg?f=community){kind=small}
/u/343363/crop5695601fa5d16_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/3319/GoT-Logo%2520-%2520Webicon.gif?f=community){kind=small}
/u/121902/woosh.png?f=community){kind=small}
/u/215060/crop60c87cf439ed8_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/4634/ratbuddy_ORIGINAL.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/114152/ava2.gif?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/489455/7750.gif?f=community){kind=small}