Assassin's Creed: Odyssey Preview

Drie main quests

Titel	Assassin's Creed: Odyssey
Platform	Windows, Xbox One, PlayStation 4
Ontwikkelaar	Ubisoft
Uitgever	Ubisoft
Releasedatum	5 oktober 2018

Toen we Assassin's Creed: Odyssey op de E3 voor het eerst konden spelen, schreven we over de gelijkenissen en verschillen ten opzichte van voorganger Assassin's Creed: Origins. Hoewel de game diverse zaken heel anders aanpakt, is de vergelijking terecht en logisch. Odyssey komt snel na Origins en de twee delen duidelijk hun technische basis. Ook verschillende onderdelen van de interface en de menustructuur zijn jaar op jaar weinig veranderd. De gelijkenis is zelfs zo treffend dat ondergetekende op social media per abuis de verkeerde titel noemde, want ook de titels lijken op elkaar.

Gameplayfragment waarin de stealth-actie in Assassin's Creed: Odyssey naar voren komt.

Die socialmedia-post kwam vanaf een locatie in Parijs, waar Ubisoft onlangs Europese media en zogeheten 'influencers' te gast had om een volledige dag aan de slag te gaan met Assassin's Creed: Odyssey. Waar we het op dergelijke preview-events meestal met een uur of twee á drie speeltijd moeten stellen, ging het dit keer om een vette acht uur. Dat is even andere koek, maar in zekere zin ook gewoon noodzakelijk. Assassin's Creed: Odyssey legt veel nadruk op bepaalde rpg-elementen die tijd kosten om uit te zoeken. Sterker nog, voor sommige van die zaken, zoals de impact die keuzes van de speler later in het verhaal hebben, is zelfs die acht uur nog niet voldoende. Wat zagen we dan wel? De opening en de eerste twee 'acts' van Assassin's Creed: Odyssey.

De opening van de game is natuurlijk bedoeld om kennis te maken met Kassandra of Alexios, afhankelijk van wat de speler kiest. Op de E3 kozen we voor Kassandra, dus dit keer gingen we aan de slag met Alexios. Daarbij viel trouwens op dat, voor zover we nu voldoende vergelijkingsmateriaal hebben, de stemacteur van Alexios een betere prestatie heeft geleverd dan die van Kassandra. Dat zou een belangrijk argument kunnen zijn bij de keuze voor het mannelijke of vrouwelijke hoofdpersonage. Ook valt op dat Alexios behoorlijk veel op Geralt of Rivia lijkt, het hoofdpersonage van de The Witcher-games. Denk er wit haar en twee zwaarden bij, en Alexios kan zo aan de slag als Witcher.

De opening laat verder zien wat de overkoepelende 'arc' is voor Assassin's Creed: Odyssey. Nog steeds is Layla Hassan in het heden bezig, en dit keer is ze op zoek naar de legendarische speer van Spartanenkoning Leonidas. Via de Animus verplaatst ze zich in Kassandra of Alexios om in 431 voor Christus naar dat legendarische wapen te zoeken. Dat brengt diverse verhalen met zich mee. Kassandra/Alexios heeft een eigen verhaal met betrekking tot de eigen familie, maar raakt al snel betrokken bij andere verhalen. Zo is er een vreemde cult actief die weinig goeds in de zin lijken te hebben, en ondertussen staan Athene en Sparta lijnrecht tegenover elkaar voor wat de Peloponnesische Oorlog zal worden. Te midden van deze chaos zijn anderen bezig met het fundament voor wat gezien wordt als de eerste democratie, en ook daar zal de speler een hand in hebben. Er is in Assassin's Creed: Odyssey dus eigenlijk geen sprake van één main quest, maar van drie.

Op mercenaries jagen

De complexiteit van de drie hoofdverhalen met alle belangen en keuzes die daarbij komen kijken, is nog ver weg als we Alexios voor het eerst bij zijn huisje op Kephallonia zien. Ogenschijnlijk zorgeloos zit de bebaarde krijger-in-de-dop in het Griekse zonnetje. De schijn blijkt echter te bedriegen als er twee lieden verschijnen die uit naam van 'de Cyclops' verhaal komen halen over iets dat Alexios kennelijk heeft gedaan. Erg onder de indruk is ons hoofdpersonage niet. Hij wipt van zijn zonnige zitplaats af en maakt rap korte metten met de druktemakers. Vervolgens moet er een keuze worden gemaakt: laat Alexios de vechtersbazen met wat bloedende wonden en blauwe plekken vertrekken, of helpt hij ze richting de onderwereld? Wij lieten ze gaan en werden niet veel later verrast door een nieuwe aanval, nu met meer mensen. Kennelijk was het duo verslag uit gaan brengen en had de Cyclops nieuwe troepen gestuurd. Verkeerde keuze? Dat is moeilijk te zeggen, want wat zou de straf zijn geweest als we ze wel hadden omgebracht? De uitkomst zou best identiek kunnen zijn geweest.

Karakter bepalen

Deze keuze in de tutorialfase van het spel moet spelers leren dat niets in Assassin's Creed: Odyssey zonder gevolgen is. Mensen die je helpt in een ogenschijnlijk nietszeggende sidequest, vijanden die je wel of juist niet laat leven, het kan allemaal op een bepaalde manier terugkeren op je pad. In de uren die volgden kwamen we nog een aantal van deze keuzes tegen, die niet altijd even 'overduidelijk' zijn. Zo kan zelfs de toon waarmee je Alexios laat spreken tegen mensen van invloed zijn op latere ontmoetingen. Bepaalde persoonseigenschappen, zoals een impulsief, zelfs wat opvliegend karakter, zijn een gegeven. De speler kan er daarnaast een eigen sausje aan toevoegen. Tijdens gesprekken kun je je vaak op verschillende manieren opstellen, en zo bepaal je mede met wat voor persoonlijkheid je speelt. Het is een tikje meer 'roleplay' dan we van Assassin's Creed gewend zijn.

Assassin's Creed Odyssey

De opwaartse lijn van rpg-elementen is in de serie vanaf Origins al goed te zien. Zoals we ook tijdens de E3 al schreven, zet Odyssey die lijn door. Daar hoort niet alleen meer karakterontwikkeling bij, maar ook een nieuwe manier van items verbeteren. Alexios kan materialen verzamelen in de spelwereld. Vervolgens kan hij zijn items met behulp van die benodigde materialen laten bewerken door een smit die er speciale bonussen aan kan geven. Die bonussen kunnen een speciaal soort schade toevoegen en ervoor zorgen dat de Hunter-, Warrior- of Assassin-kwaliteiten van Alexios beter uit de verf komen. Een wapen is in die zin dus veel meer dan alleen de 'Damage Per Second'-statistiek die erbij staat.

Loot

De spelwereld van Assassin's Creed: Odyssey bevat in elk geval een gezonde portie wapens en spullen voor je outfit. Jacht maken op betere spullen is zeker een wezenlijk onderdeel van de game, al gaat dat hand in hand met het uitvoeren van missies en het uitschakelen van bepaalde targets. Op veel locaties waar je vijandelijke soldaten vindt, loopt ook een Captain. Zo'n persoon heeft vaak wel een leuk item op zak. Hoe specialer en sterker de soldaat, hoe beter de loot, daar kun je wel vanuit gaan.

Assassin's Creed Odyssey

In het verlengde daarvan ligt een heel aardig, nieuw systeem. Het oude Griekenland is namelijk ook het terrein van een flink aantal mercenaries, waarvan Alexios er zelf een is. Die huurlingen voeren allerlei klussen uit, zolang ze er maar voor krijgen betaald. Als welgestelde personen het hebben gehad met een bepaalde huurling - laten we zeggen Alexios - dan wordt de jacht geopend. In de game zie je continu in beeld hoe hoog de prijs op je hoofd is, weergegeven in aantallen helmpjes. Hoe hoger dat aantal, hoe meer huurlingen als bounty hunter achter je aan komen. Dat was op zich al zo, maar nieuw is dat al die mercenaries nu in een menu staan. Als Alexios - of zijn vogel, Ikarus - ze eenmaal heeft gezien, kun je in dat menu hun sterke en zwakke punten bekijken, alsmede hun level. De mercs zijn bovendien verdeeld in 'tiers', oplopend van Tier 9 tot Tier 1. Alexios kan in deze rangorde stijgen door hoger staande mercenaries uit te schakelen. Het voegt een leuk 'rivalenmechaniekje' toe aan Assassin's Creed: Odyssey, al moet erbij vermeld worden dat Ubisoft op dit punt meer dan een beetje leentjebuur speelt bij Warner Bros. Het lijkt namelijk behoorlijk op het Nemesissysteem uit Middle-Earth: Shadow of Mordor/War.

Sterke en zwakke punten

Tijdens de acht uur speeltijd zijn we verschillende van deze mercenaries tegengekomen. Aanvankelijk ontloop je ze natuurlijk, want met je Level 1 ga je het echt niet winnen van een mercenary met Level 5. Ben je zelf voorbij dat niveau, dan kan de jacht geopend worden. Daarbij is het wel handig je tegenstander goed te leren kennen. Sommige mercenaries staan er namelijk niet alleen voor, maar hebben een huisdier bij zich. Denk aan een wolf, een beer, of iets soortgelijks. Dat maakt zo'n gevecht er natuurlijk niet gemakkelijker op. De mercenaries waar wij mee hebben afgerekend, dat waren er een stuk of vijf, hadden geen beest bij zich. Ze hadden ieder hun eigen sterke en zwakke punten. Een van hen was bijvoorbeeld resistent tegen gif maar erg vatbaar voor Fire Damage. Een ander voelde melee-aanvallen nauwelijks, maar was kwetsbaar tegen pijlen, en zo zijn er dus meer variaties. En inderdaad: na elke kill raapten we een Epic of zelfs Legendary wapen of stuk armor op. Dat looten is trouwens ook licht veranderd. Je hoeft niet elk lichaam na een gevecht apart te looten. Als je de loot-knop gebruikt, worden alle lijken in de directe nabijheid van Alexios direct leeggehaald. Wel zo gemakkelijk!

Toch niet zo moeilijk?

Tijdens onze speelsessie op de E3 merkten we dat de moeilijkheidsgraad behoorlijk hoog lag. Telkens als we werden ingesloten, liep dat behoorlijk verkeerd af waardoor we een op het oog niet al te lastig gevecht meermaals over moesten doen. Het lijkt erop dat Ubisoft dat vaker heeft gehoord, want bij deze recentere speelsessie bleek de game ineens een stuk toegankelijker. Nog steeds is het onverstandig om ingesloten te raken, maar met dodge- en parry-bewegingen kom je een heel eind. Die parry, waarmee je een vijandelijke aanval blokt, lijkt nauwelijks aan timing te zijn gebonden, dus dat is vrij effectief. Het gevaar is dat dit Assassin's Creed weer verandert in die game waarbij je continu bezig bent met counteren, maar dat valt mee. Zelf meerdere aanvallen uitvoeren is altijd effectiever, en doordat vijanden dikwijls tegelijk aanvallen, zul je moeten variëren in tactiek.

Extra opties door nieuwe skills

Dat variëren kan op allerlei manieren. In de E3-preview kon je al lezen hoe je in Assassin's Creed: Odyssey verschillende speciale aanvallen kon vrijspelen via de skill-tree en ze vervolgens kon toevoegen aan je keuzemenu voor speciale aanvallen in gevechten. Dit keer konden we nog wat uitgebreider met dat systeem spelen. Alexios beschikt over passieve vaardigheden die altijd actief zijn, en actieve vaardigheden in melee en in afstandswapens, oftewel Warrior en Hunter. In de acht uur die we speelden, verzamelden we uiteraard de Spartan Kick, maar ook een vaardigheid die ons een kwart van de levensbalk liet herstellen. In de 'Hunter'-kant voegden we een dodelijk precisieschot toe dat extra schade aanricht, alsmede een schot waarmee drie pijlen tegelijk op drie verschillende vijanden worden afgevuurd.

Het verkrijgen van die vaardigheden verandert je speelstijl, maar dat geldt nog veel meer voor het wisselen van wapens. Dat is overigens niet nieuw. Ubisoft legde in Assassin's Creed: Origins al veel nadruk op de verschillen in de manier waarop Bayek vecht met de diverse wapens, en het doet doet daar in Assassin's Creed: Odyssey simpelweg een schepje bovenop. Wel hadden we meer het idee dat wapenkeuze een factor wordt per vijand. Gevechten die moeilijk waren met een normaal zwaard, werden met een speer ineens een stuk gemakkelijker.

Een van de 'big battles' in Assassin's Creed: Odyssey.

Van invloed op de moeilijkheidsgraad van de gevechten is uiteraard ook wat voor vijanden je tegenover je hebt. Alle vijanden hebben een level, maar dat is niet het hele verhaal. Er zijn, zoals altijd, diverse archetypen en meerdere rangen binnen de legers. De 'captain' van een fort is vaak lang niet de enige betere vechter. De standaardsoldaten ruim je best gemakkelijk uit de weg, maar de andere soldaten kunnen net wat meer hebben en delen zelf ook meer uit. Het is dus een kwestie van 'pick your battles'.

Stealth Gameplay

Ook daarmee konden we dit keer veel meer experimenteren. Op de E3 vroegen we ons nog af in hoeverre Assassin's Creed: Odyssey eigenlijk nog echt een Assassin's-game is. We zagen daar namelijk actie genoeg, maar nauwelijks de stealth gameplay zoals we die gewend zijn van de serie. Dat ligt dit keer heel anders. Eigenlijk is het altijd een goed idee om een vijandelijk gebied ongezien te betreden en geruisloos wat tegenstanders uit te schakelen. Op dat vlak is er weinig veranderd. De gameplay met het lokken, uitschakelen en eventueel verbergen van vijanden is een bekende formule. Eveneens bekend zijn de nogal bedenkelijke keuzes van de kunstmatige intelligentie. Soldaten lopen nog steeds als makke lammetjes naar jouw slachtbank, zelfs als er op die plek al een paar lijken liggen en je je kunt afvragen in hoeverre het slim is naar die plek te lopen. Sommige dingen veranderen kennelijk nooit.

Wat ook opvalt bij de vele moorden die je pleegt en in de gevechten die je voert, is dat dit een flink harde Assassin's Creed-game is. Ubisoft is nooit bang geweest voor bloed en pittig geweld, en Odyssey kan moeiteloos met al het andere digitale bloedvergieten mee. Het is nog net geen God of War, maar komt daar zeker bij in de buurt. Alexios duwt zijn wapens moeiteloos door zijn tegenstanders heen en de rake klappen worden begeleid door rondvliegende bloedspetters. Van het andere volwassen thema, de 'romance options', hebben we nog niet veel gezien. Vroeg in de game kom je al wel een personage tegen dat je kunt versieren, maar waar dat pad naartoe leidt, hebben we nog niet kunnen uitpluizen.

Goed in beeld, minder in geluid

De acht uur speeltijd verklapte lang niet alles rond het verhaal en de diverse missies die je tegenkomt, maar bood ons zeker wél de gelegenheid om de game wat beter te bekijken op audiovisueel gebied. Daar komt een vooralsnog wat gemixt beeld uit. Op sommige momenten is Assassin's Creed: Odyssey schitterend. De game kent een dag-en-nacht-cyclus en dat gaat gepaard met prachtige lichteffecten, met zonsondergang als hoogtepuntje. Daarnaast biedt de game schitterende vergezichten en is Griekenland heerlijk idyllisch. Bekijk je de elementen in de omgeving wat beter, dan wordt het enthousiasme iets getemperd. Zaken zoals struiken, muurtjes en huizen zien er soms wat simpel uit. Dat maakt de game zeker niet lelijk, maar het zorgt er wel voor dat Odyssey in grafisch opzicht niet bij de mooiste games van dit moment hoort.

Stemacteurs wisselvallig

Het geluid is eveneens wisselend. Sfeervolle omgevingsgeluiden en opzwepende muziek tijdens gevechten worden afgewisseld met voice-acting van wisselvallig niveau. Sommige stemmen zijn prima op orde, maar andere acteerprestaties zijn ondermaats. Dat was trouwens ook al een van onze kritiekpunten op Assassin's Creed: Origins. Aangezien we het ons niet kunnen voorstellen dat Ubisoft zo last-minute nog een blik nieuwe acteurs opentrekt, lijkt het erop dat Odyssey ook wat tenenkrommende conversaties zal bevatten. Zoals we op de eerste pagina al vermeldden, maakt ook Kassandra zich af en toe schuldig aan ondermaats acteerwerk. Dat zou een aardige aderlating zijn voor gamers die het liefst met het vrouwelijke personage spelen. Zoals gezegd speelden wij zelf met Alexios, dus we hebben Kassandra minder vaak aan het woord gehoord. Het finale verdict blijft nog even uit.

Gameplayfragment waarin het varen in Assassin's Creed: Odyssey aan bod komt.

Het laatste audiovisuele puntje dat we willen uitlichten, is de zee. Het is in de gaming community een running gag om games te complimenteren met hun schitterende water, maar in een game waarin je veel moet varen, is het natuurlijk wel belangrijk. Het is trouwens niet eens simpelweg het uiterlijk van het water, maar meer het gedrag dat indruk maakte. Richting de kust zul je golven zien omslaan, waardoor je desgewenst in de branding naar de kust kunt zwemmen. Op open zee valt de rol op die golven spelen tijdens gevechten. Ze bemoeilijken bijvoorbeeld het schieten met je boogschutters, of kunnen je extra vaart geven wanneer je met je boegram op een schip in wilt beuken. Want ja, we zouden het bijna vergeten, de schip-gameplay speelt ook in Odyssey een rol. Die rol is veel groter dan in Origins. In dat spel waren de zeemissies vooral optionele zijmisses, maar nu is het varen je voornaamste manier om van A naar B te komen, waarbij je onderweg boten kunt aanvallen en enteren om loot te verzamelen. Korter gezegd, dit is hoe bootje varen ook werkte in Assassin's Creed IV: Black Flag en Assassin's Creed: Rogue.

Voorlopige conclusie

Assassin's Creed: Odyssey wordt een goede game, maar vooral ook een typische Assassin's Creed-game. Of zelfs een soort 'greatest hits' van de Assassin's Creed-serie. Odyssey combineert een aantal van de meest populaire onderdelen uit de serie, zoals de gameplay rond schepen uit Black Flag, grote steden uit diverse Assassin's Creed-games, een flink uitgebreide variant op de bendegevechten uit Syndicate, en de openheid, vrijheid en 'look' van Origins. Voeg daar nog wat extra rpg-elementen en de keuze tussen een mannelijk en vrouwelijk hoofdpersonage aan toe, en je hebt een heel aardig beeld van wat Assassin's Creed: Odyssey gaat worden.