De acht uur speeltijd verklapte lang niet alles rond het verhaal en de diverse missies die je tegenkomt, maar bood ons zeker wél de gelegenheid om de game wat beter te bekijken op audiovisueel gebied. Daar komt een vooralsnog wat gemixt beeld uit. Op sommige momenten is Assassin's Creed: Odyssey schitterend. De game kent een dag-en-nacht-cyclus en dat gaat gepaard met prachtige lichteffecten, met zonsondergang als hoogtepuntje. Daarnaast biedt de game schitterende vergezichten en is Griekenland heerlijk idyllisch. Bekijk je de elementen in de omgeving wat beter, dan wordt het enthousiasme iets getemperd. Zaken zoals struiken, muurtjes en huizen zien er soms wat simpel uit. Dat maakt de game zeker niet lelijk, maar het zorgt er wel voor dat Odyssey in grafisch opzicht niet bij de mooiste games van dit moment hoort.
Stemacteurs wisselvallig
Het geluid is eveneens wisselend. Sfeervolle omgevingsgeluiden en opzwepende muziek tijdens gevechten worden afgewisseld met voice-acting van wisselvallig niveau. Sommige stemmen zijn prima op orde, maar andere acteerprestaties zijn ondermaats. Dat was trouwens ook al een van onze kritiekpunten op Assassin's Creed: Origins. Aangezien we het ons niet kunnen voorstellen dat Ubisoft zo last-minute nog een blik nieuwe acteurs opentrekt, lijkt het erop dat Odyssey ook wat tenenkrommende conversaties zal bevatten. Zoals we op de eerste pagina al vermeldden, maakt ook Kassandra zich af en toe schuldig aan ondermaats acteerwerk. Dat zou een aardige aderlating zijn voor gamers die het liefst met het vrouwelijke personage spelen. Zoals gezegd speelden wij zelf met Alexios, dus we hebben Kassandra minder vaak aan het woord gehoord. Het finale verdict blijft nog even uit.
Gameplayfragment waarin het varen in Assassin's Creed: Odyssey aan bod komt.
Het laatste audiovisuele puntje dat we willen uitlichten, is de zee. Het is in de gaming community een running gag om games te complimenteren met hun schitterende water, maar in een game waarin je veel moet varen, is het natuurlijk wel belangrijk. Het is trouwens niet eens simpelweg het uiterlijk van het water, maar meer het gedrag dat indruk maakte. Richting de kust zul je golven zien omslaan, waardoor je desgewenst in de branding naar de kust kunt zwemmen. Op open zee valt de rol op die golven spelen tijdens gevechten. Ze bemoeilijken bijvoorbeeld het schieten met je boogschutters, of kunnen je extra vaart geven wanneer je met je boegram op een schip in wilt beuken. Want ja, we zouden het bijna vergeten, de schip-gameplay speelt ook in Odyssey een rol. Die rol is veel groter dan in Origins. In dat spel waren de zeemissies vooral optionele zijmisses, maar nu is het varen je voornaamste manier om van A naar B te komen, waarbij je onderweg boten kunt aanvallen en enteren om loot te verzamelen. Korter gezegd, dit is hoe bootje varen ook werkte in Assassin's Creed IV: Black Flag en Assassin's Creed: Rogue.