Inleiding
Fujifilm heeft altijd originele camera's ontwikkeld, waaronder zelfs dslr's met Nikon-mount in het recente verleden, maar het is pas echt een eigen weg ingeslagen met de introductie van de X-Pro1 en de X-mount begin 2012. De geheel eigen lijn systeemcamera's met een mooi aanbod van lichtsterke lenzen is snel populair geworden en dat is best knap in de krimpende cameramarkt. De X-T1, die begin 2014 werd aangekondigd, was een doorbaak, omdat deze camera de concurrentie met dslr's kon aangaan. Ook de kleinere en betaalbare X-T10 gooide hoge ogen met zijn prijs-prestatieverhouding. Fujifilm scoorde vooral met de prettige bediening, goede beeldkwaliteit en een goede zoekerweergave.
Natuurlijk was niet alles perfect. Fujifilm richtte zich vooral op fotografie, waardoor de videomogelijkheden werden ondergesneeuwd, en dat op een moment waarop de concurrentie hiermee juist grote stappen zette. De autofocus was vlot, maar de autofocustracking liep merkbaar achter bij dslr's en andere high-end systeemcamera's. En wie in raw wilde fotograferen, kon niet verdergaan dan iso 6400, want daarna was jpeg de enige optie. Ook de resolutie was met 16 megapixel lager dan die van de concurrentie, al heeft lang niet iedereen meer pixels nodig en werd dat voor een groot deel gecompenseerd door de hoge beeldkwaliteit.
/i/2001161131.jpeg?f=imagenormal)
X-T2
De X-T2 borduurt voort op de succesvolle X-T1 en pakt tegelijk vrijwel alle knelpunten aan. De camera heeft nu dezelfde X-trans-sensor van 24 megapixel als de onlangs aangekondigde X-Pro2. Het fraaie knoppenspel is uitgebreid met een joystickje, dat we ook kennen van andere cameramerken. Video is geen ondergeschoven kindje meer, want hij filmt in 4k en desgewenst ook met F-LOG, een onbewerkt kleurenprofiel. Ook de snelheid is verder verbeterd en hij telt 325 autofocuspunten, waarvan 169 gebruikmaken van fasedetectie. En met de nieuwe speed-boostergrip trek je nu elf foto's per seconde uit de camera in plaats van acht. En dat is nog niet alles.
Al dat moois komt wel met een prijs, want die is flink gestegen, naar 1699 euro voor alleen de body en 1999 inclusief de 18-55 f/2.8-4 kitlens. De camera komt pas in september op de markt, maar wij konden hem alvast even in de praktijk proberen in het Spoorwegmuseum in Utrecht.
Verbeteringen en specificaties
Laten we beginnen met de vernieuwingen en hoe we die in de praktijk hebben ervaren. Hoewel de camera zo'n veertig gram zwaarder is geworden en er een aantal knoppen is gewijzigd, merk je op het eerste gezicht geen grote verschillen met de X-T1. Gelukkig niet, want met het knoppenspel en de grip van de X-T1 was weinig mis. Niet iedereen zal ervan houden, maar dankzij de vele draaiwieltjes en knoppen heb je de belangrijkste instellingsmogelijkheden binnen handbereik. Zoals gebruikelijk bij Fujifilm is er geen PASM-draaiwieltje, maar de sluitertijd kies je boven op de camera en de diafragmawaarde via een ring om de lens. De joystick, die we voor het eerst zagen op de X-Pro2, is een fijne toevoeging en maakt het wijzigen van de autofocuspunten een stuk eenvoudiger én sneller. Bovendien hoef je je oog daarvoor niet van de zoeker te halen.
Met de nieuwe X-Trans-sensor van 24 megapixel zit Fuji wat resolutie betreft weer op hetzelfde niveau als de concurrentie. De 16-megapixelsensor van de vorige generatie was alles behalve slecht, maar een nieuw topmodel kon eigenlijk niet achterblijven op dit vlak. De sensor heeft nu bovendien een bedrading van koper in plaats van aluminium. Dit zagen we eerder bij de Sony A6300. Doordat koper een lagere weerstand heeft, kan de sensor sneller uitgelezen worden.
Booster grip
Fuji volgt het voorbeeld van Nikon door meer functionaliteit in de speed-boostergrip te verwerken. Niet alleen beschik je hiermee over de capaciteit van drie accu's en een verticale grip met bijbehorende knoppen, ook het aantal beelden per seconde gaat omhoog, van 8 naar 11, en de videoduur wordt verlengd. Een enkele accu levert te weinig stroom om dit te realiseren, aldus Fujifilm. De accuduur is een fractie minder dan die van de X-Pro 2, namelijk 340 in plaats van 350 foto's, maar met drie accu's kom je uit op circa 1020 foto's volgens de CIPA-cijfers. De nieuwe grip is dus eigenlijk een onmisbare accessoire voor wie belang hecht aan video, actiefotografie of een lange accuduur.
In de praktijk is de toevoeging van de grip met twee accu's overigens wel goed voelbaar. Van een lichte systeemcamera is dan geen sprake meer. Tijdens onze hands-on sessie liep de camera overigens regelmatig vast met de grip aangesloten, maar dit euvel zal ongetwijfeld opgelost zijn als de X-T2 in september op de markt komt. Overigens heeft Fujifilm ook een nieuw type accu voor de X-T2 aangekondigd, de NP-W126S. Deze wordt aangeraden voor het gebruik met 4k video omdat ze minder heet worden - wat vooral van belang is tijdens het vastleggen van 4k video.
/i/2001163665.png?f=imagenormal)
Flitssysteem
Net als bij de X-T1 wordt er een kleine losse opzetflitser meegeleverd. Het aanbod van externe flitsers was tot nu toe beperkt. De enige echte flitser is de EF-42, maar dat is een consumentenmodel dat beperkt is wat flitskracht en functionaliteit betreft. Wie draadloos wilde flitsen, moest een beroep doen op flitsers van derden, zoals Metz, Sunpak, Godox en Yongnuo. Tot nu, want tegelijk met de X-T2 heeft Fujifilm de weerbestendige EF-X500 aangekondigd met draadloze TTL-functionaliteit. De flitssynchronisatie bedraagt 1/250e seconde, maar inflitsen kan tot 1/8000e. Overigens is het jammer dat Fuji's nieuwe professionele flitser gebruikmaakt van een optisch systeem, terwijl de rest van de camerawereld net is overgegaan op radiografische flitsers.
En verder
De zoeker is niet veranderd, behalve dan dat de verversingssnelheid is toegenomen naar 100fps, waardoor het beeld vloeiender is. Dit werkt overigens alleen in de boostmodus en dat kost wat meer stroom. Ook moiré is afgenomen en de helderheid is toegenomen, en als je met 3 of 5fps schiet, is de black-out een stuk korter. Verder is het menusysteem op de schop gegaan, net als bij de X-Pro2. De opties zijn nu verdeeld in logische groepen, waar voorheen sprake was van een lange lijst met nummertjes. Ook is de camera, net zoals zijn voorganger, bestand tegen weersinvloeden. Dat geldt ook voor het kantelbare scherm, dat nu bovendien een stukje naar de rechterkant kan uitklappen, zodat je er nog beter zicht mee hebt. De standaardkitlens, de 18-55 f/2.8-4, is overigens niet bestand tegen slecht weer, maar de duurdere 16-55 /f2.8 wel.
Verschil met X-Pro2
Wie de onderstaande specificaties vergelijkt, vraagt zich waarschijnlijk af wat nu het verschil is tussen de onlangs aangekondigde X-Pro2 en de X-T2. Waarom twee camera's met vergelijkbare specificaties in hetzelfde prijssegment? Beide camera's hebben echter hun eigen doelgroep. De X-Pro2 is een rangefinderachtige camera, met de zoeker aan de zijkant. Dat kijkt wat prettiger, doordat je niet met je neus tegen het scherm zit en door de platte body kun je wat minder opvallend te werk gaan. De X-T2 heeft meer het uiterlijk van een dslr. De troefkaart van de X-Pro2 is uiteraard de hybride zoeker, waarmee je kunt schakelen tussen optisch en elektronisch. Overigens adviseert Fujifilm bij deze camera om vooral compacte primes te gebruiken, want grote lenzen belemmeren het zicht van de optische zoeker.
|
Fujifilm X-T2 |
Fujifilm X-Pro2 |
Fujifilm X-T1 |
Sensor |
24 megapixel X-Trans CMOS III |
24 megapixel X-Trans CMOS III |
16 megapixel X-Trans CMOS II |
Autofocus |
325 punten (169 fasedetectie) |
273 punten (169 fasedetectie) |
77 punten (15 fasedetectie) |
Zoeker |
Oled (1024x768 pixels, 100fps) |
Optisch en oled (800x600 pixels) |
Oled (1024x768 pixels) |
Isobereik |
200-12.800 (uitbreiding naar 100-51.200) |
200-6400 (uitbreiding naar 100-25.600) |
200-6400 (uitbreiding naar 100-51.200 in jpeg) |
Snelheid |
8-11fps |
8fps |
8fps |
Lcd |
3" (900x600 pixels) |
3" (900x600 pixels) |
3" (720x480 pixels) |
Sd-kaartslots |
2 (2x uhs-II) |
2 (1x uhs-I) |
1 (uhs-II) |
Filmfunctie |
2160p @ max. 30fps |
1080p @ max. 24fps |
1080p @ max. 60fps |
Wifi in behuizing |
Ja |
Ja |
Ja |
In de praktijk
De body is een beetje gefinetuned. De grip is iets dieper geworden en de knoppen en draaiwieltjes zijn iets gegroeid, zodat je ze beter kunt bedienen. De camera voelt daardoor in de praktijk nog iets prettiger aan en je krijgt meer feedback bij het indrukken van knoppen. De draaiwieltjes kunnen nu bovendien vergrendeld worden, wat een prettige toevoeging is. Hiermee voorkom je dat de sluitertijd of isowaarde per ongeluk gewijzigd wordt. We hadden dat ook graag bij het wieltje voor de belichtingscompensatie gezien; dit zit immers helemaal aan de rand en kan nog steeds per ongeluk gedraaid worden. Het aantal stops daarvan is overigens toegenomen van -5 tot +5EV.
Beeldkwaliteit
Over de beeldkwaliteit kunnen we nog geen definitief oordeel vellen. We werkten met preproductiecamera's en de beeldkwaliteit daarvan was volgens Fujifilm nog niet definitief. Het is echter aannemelijk dat de prestaties in lijn liggen met die van de X-Pro2. Afgaande op de resultaten van DPReview, dat de camera al in zijn testkaartendatabase heeft opgenomen, is er ten opzichte van de X-T1 sprake van wat meer detail dankzij de toegenomen resolutie. Het ruisniveau lijkt min of meer gelijk, hoewel
er een fractie meer kleurruis te zien is op hoge iso's, maar het lijkt iets beter dan bij de Sony A6000 en A6300.
Een technisch verschil ten opzichte van deze camera's is dat de X-T2 in combinatie met de koperen bedrading ook nieuwere versterkers gebruikt, dezelfde als die van de Sony A7R II. De camera schiet nu op alle isostanden in raw, terwijl de X-T1 boven de 6400 iso overschakelde naar jpeg. Je kunt nu bovendien kiezen voor lossless compressie, waardoor er meer foto's in de buffer en op het sd-kaartje passen.
Dat de camera nu is uitgerust met twee sd-slots, is een belangrijke verbetering, vooral voor wie semiprofessioneel te werk gaat en geen risico wil lopen dat foto's verloren gaan door een schrijffout. Beide slots zijn ook uhs-II compatibel, waardoor ze overweg kunnen met de snelste kaartjes. Of dit echter ook een snelheidsvoordeel oplevert, hebben we nog niet goed kunnen testen; de X-T1 was ondanks de uhs-II ondersteuning vrij traag met wegschrijven.
Autofocus
De X-T1 had een sensor met 77 geïntegreerde fasedetectie-autofocuspunten, maar bij de X-T2 en X-Pro2 is dit gegroeid naar 169 stuks. De gevoeligheid is flink toegenomen, van 0,5 naar -3EV, wat betekent dat de camera in het donker een stuk sneller en accurater kan scherpstellen. Ook zijn de punten meer over het beeld verspreid, waardoor tracking flink verbeterd is. Inclusief af-punten voor contrastdetectie zit het totaal nu op 325 punten. Dat is ook een kleine toename ten opzichte van de X-Pro2, die er 273 heeft, maar het aantal fasedetectiepunten is gelijk.
Er zijn twee modi: een grid met 7 x 13 af-punten, waarvan 49 met fasedetectie-autofocus, en een grid met 325 punten, waarvan 169 met fasedetectie-autofocus. De toename van het aantal punten is vooral voor actiefotografie van belang, waarbij je in de af-c-modus een bewegend onderwerp probeert vast te leggen.
Om het de gebruiker makkelijker te maken, heeft Fuji een keuzesysteem in het menu gestopt waarbij je kunt aangeven wat je precies fotografeert, zodat de autofocus daarop afgesteld kan worden. Het maakt immers nogal wat uit of je bijvoorbeeld een voorbijrazende motor vastlegt of een die met hoge snelheid dichterbij komt. Je kunt ook een eigen 'custom'-modus toevoegen. Overigens hebben we de autofocus in de praktijk maar beperkt kunnen proberen, aangezien de treinen in het Spoorwegmuseum stilstaan, maar dat de autofocus verbeterd is, kunnen we beamen.
Video
Video was tot nu toe nooit een speerpunt van Fuji, hoewel het regelmatig nieuwe functionaliteit heeft uitgerold via firmware-updates. Met de introductie van de X-T2 lijkt de achterstand te zijn ingehaald. Niet alleen biedt Fujifilm nu ook de mogelijkheid om in 4k te filmen, er is ook een F-LOG-mogelijkheid, waarmee de beelden met een groter kleurbereik worden opgeslagen. De beelden moeten dan wel nog bewerkt worden, want ze zijn vrij vlak, maar juist voor video-editors biedt dit betere bewerkingsmogelijkheden. Het videoknopje boven op de body is overigens verdwenen; je selecteert de videomodus nu met de schakelaar rondom het isowieltje, waarmee je ook van transportstand wisselt.
De camera is voorzien van een aansluiting voor een externe microfoon. Een koptelefoonaansluiting ontbreekt, maar deze functionaliteit kan worden toegevoegd met de nieuwe grip. Die heeft ook een positieve invloed op de maximale opnameduur. Zonder grip is dat in 4k beperkt tot tien minuten, maar met grip wordt het dertig minuten. De X-T2 kan filmen met 24, 25 en 30fps in uhd en met 24, 25, 30 en 60fps in hd. We missen alleen nog een touchscreen. Als je het focuspunt wil verleggen, moet je nu de joystick gebruiken, wat hoorbaar kan zijn en waardoor de camera kan bewegen. Met een aanraakgevoelig scherm hoef je alleen zachtjes het scherm op de juiste plek aan te raken en dat is veel handiger. Een volledig kantelbaar scherm, zoals de Panasonic G7, was voor dat doel overigens helemaal ideaal geweest.
De toevoeging van 4k-functionaliteit is extra opvallend, omdat de X-Pro2 vrijwel dezelfde hardware gebruikt, maar deze mogelijkheid niet biedt. Dat heeft waarschijnlijk te maken met een nieuwere processor: de X-Processor Pro2.
Een objectief met stabilisatie is wel aan te raden voor video, want met ongestabiliseerde primes is het beeld een stuk minder rustig. Deze zijn voor video dus minder bruikbaar of je moet extra hulpmiddelen aanschaffen, zoals een rig. Met gestabiliseerde lenzen werkt het goed. Een gestabiliseerde sensor zou ideaal zijn geweest. Op de volgende pagina staan twee voorbeeldvideo's.
Testfoto's en video's
Hieronder zie je een aantal foto's die we gemaakt hebben met de Fujifilm X-T2. Het gaat dus om een preproductiemodel, waarvan de firmware nog niet definitief is. De camera komt pas in september uit en Fujifilm wil benadrukken dat er dus nog geen definitief oordeel geveld kan worden over de beeldkwaliteit. De foto's zijn grotendeels gemaakt in combinatie met de XF35mm f/2 R WR en in een aantal gevallen met de 18-55 f/2.8-4 kitlens. De exif-instellingen zijn bij de foto's vermeld. Het betreft onbewerkte jpeg's.
Video
Hieronder staan twee video's. Beide zijn gemaakt in 4k met 30fps, de eerste in combinatie met de XF35mm f/2 R WR prime zonder stabilisatie, de tweede met de 18-55mm f/2.8-4 kitlens met stabilisatie.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Voorlopige conclusie
De nieuwe Fujifilm X-T2 is wat ons betreft zonder meer indrukwekkend. Hij heeft de goede punten van de X-T1 behouden en veel van de minpunten verholpen. Zo is dit de eerste camera waarmee Fujifilm echt werk heeft gemaakt van video. Bij de vorige generatie camera's was dit meer een verplicht nummer, omdat de concurrentie het ook deed, terwijl Fujifilm zelf benadrukte dat de camera vooral bedoeld was voor fotografie. Met F-LOG, 4k en een externe koptelefoonaansluiting (in de grip) hoopt Fujifilm nu ook de groeiende groep filmers aan te spreken en onze eerste indruk is dat dit goed lukt. Ook de verminderde black-out kunnen we waarderen, evenals het toegenomen aantal frames per seconde en de verbeterde autofocus, waarmee de camera zich nu ook goed lijkt te lenen voor actiefotografie, al hebben we dat in het spoorwegmuseum niet echt kunnen testen.
Al dat moois heeft wel een prijs. Letterlijk, want een adviesprijs van zo'n 1700 euro voor alleen de body en 2000 euro inclusief de 18-55mm f/2.8-4 kitlens is aan de forse kant. De camera is daardoor niet echt in het bereik van de hobbyfotograaf, terwijl dat met de X-T1, met een bodyprijs van 1200 euro, nog net wel het geval is. Voor wie al geïnvesteerd heeft in XF-glaswerk en graag verder wil groeien, is de X-T2 zeker een interessante upgrade. Wie echter wil overstappen naar Fujifilm en nog geen lenzen heeft, zal dus flink in de buidel moeten tasten.
Daar komt bij dat je er dan eigenlijk nog niet bent. Zonder grip is het al een goede camera, maar dan haal je er niet het maximale uit. Met de grip kun je beduidend langer filmen, zowel in hd als 4k, worden de shootinginterval, de releasetimelag en de black-out verkort, en haal je een burst van 11 in plaats van 8fps. Bovendien kun je dan een stuk langer achter elkaar werken, dankzij de drie accu's. Je zult deze functionaliteit niet altijd nodig hebben, maar voor een optimale ervaring is het een must. Daarvoor moet je echter wel nog 329 euro bij de prijs optellen.
Door de hoge adviesprijs zit de X-T2 in hetzelfde prijssegment als diverse fullframe-camera's, zoals de Sony A7 II, Canon 6D, Nikon D610 en Pentax K-1, en ver boven de prijzen van andere aps-c-topmodellen, op de Nikon D500 na. Daar staat best wat tegenover, maar het werpt toch een drempel op voor potentiële overstappers.
Dat neemt niet weg dat de X-T2 een zeer positieve indruk bij ons heeft achtergelaten. Met het voorbehoud van een uitgebreide praktijktest en het beoordelen van de definitieve beeldkwaliteit kunnen we zeker stellen dat de X-T2 een prettig bedienbare camera is die, met 4k, 11fps en een vlotte autofocus, van alle markten thuis is.