Geen spin-off maar volledige game
Over ongeveer een maand ligt Far Cry Primal in de winkels, een game die pas afgelopen najaar door Ubisoft werd aangekondigd. Mede door die vreemde aanloop is er onduidelijkheid over het spel ontstaan. Zo is er nog steeds het idee dat Primal een soort uitbreiding voor Far Cry 4 is, net als de Blood Dragon-spinoff dat was voor Far Cry 3. Dat is echter niet het geval, en daarom roept Ubisoft nu om het hardst dat het hier wel degelijk gaat om een geheel nieuw spel binnen de langlopende reeks.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Trailer van Far Cry Primal.
Gespeeld op: PlayStation 4
Verschijnt ook voor: Xbox One, pc
Het is desondanks niet moeilijk om te bedenken waarom Primal als een uitbreiding of spin-off gezien zou kunnen worden. Wie zich verdiept in de game ziet gelijkenissen tussen Far Cry Primal en Far Cry 4. In dat spel kon je in sommige stukken een tijger commanderen, en juist dat aspect - het samenwerken met een dier en gebruikmaken van diens unieke kwaliteiten - lijkt een van de belangrijkste aspecten van Far Cry Primal te worden. Het spel speelt zich zo'n 10.000 jaar voor Christus af, in een fictief gebied dat gevuld is met een breed scala aan bestaande en mythische beesten die de speler verschillende uitdagingen en mogelijkheden bieden.
De speler neemt in Far Cry Primal de rol aan van Takkar, een jager die er alleen voor komt te staan als zijn groep in een hinderlaag loopt die hij als enige overleeft. Zo begint Takkar zijn avontuur in het fictieve gebied Oros, zonder vrienden en zonder wapens. Daarin ligt meteen een groot verschil met de vorige Far Cry-games. De prehistorische setting van het spel betekent namelijk ook dat er geen conventionele wapens in Far Cry Primal zitten. Wapens zijn er natuurlijk wel, maar ze blijven beperkt tot wat jagers in het stenen tijdperk wisten te maken van voorwerpen en grondstoffen uit de omgeving.
Dat betekent dat Takkar, in een zo gunstig mogelijk situatie, is uitgerust met simpele slag- en steekwapens en primitieve pijl-en-bogen. Ook kan Takkar enkele simpele bommen maken en is hij uitgerust met wat handige extra's, zoals aas om wilde beesten mee te lokken. Die wilde beesten zijn in feite het belangrijkste wapen. Takkar kan ze temmen en ze als 'companion' meenemen op zijn avonturen. Al snel blijkt dat zo'n beestje aan je zijde bittere noodzaak is, want overleven in de pre-historische wildernis is niet bepaald eenvoudig.
Jagen en opgejaagd worden
Dat de wildernis zelf je grootste vijand is in Far Cry Primal - waarvan je je trouwens mag afvragen of het nog wel als een shooter te classificeren is - leren we al in de eerste tien minuten van onze speelsessie. We beginnen trouwens niet aan het begin van het spel, maar ergens gaandeweg het avontuur. Takkar heeft inmiddels aansluiting gevonden bij een stam, en onderdeel van de voortgang in het spel is dat Takkar de macht van zijn stam verder moet uitbreiden. Het hebben van een stam levert in elk geval wel duidelijke voordelen op: er duiken andere krijgers op die aan onze kant staan, en er zijn her en der kampen waar we even veilig zijn voor al het gevaar dat buiten op de loer ligt.
Het is niet moeilijk om dat gevaar te vinden. Zo gauw we een stap uit het kamp zetten, gebeurt er overal wel iets. Enkele tientallen meter voor ons hebben twee krijgers van een vijandelijke stam het aan de stok met een groepje hyena's. Links is de rivier, waarbij krokodillen en monsterlijk ogende vissen erop duiden dat een stuk zwemmen niet het allerbeste idee is. Rechts zien we niets, maar horen we wel het grommen van, zo klinkt het toch, een pittig roofdier dat alleen maar slecht nieuws kan betekenen. Wat is dan de minst slechte optie?
Visuele hulpmiddelen
Om die vraag te beantwoorden hebben we verschillende hulpmiddelen. Zo kunnen we dankzij onze 'jager-visie' snel belangrijke objecten en eventuele vijanden in de omgeving zien. Nog beter: we kunnen ons verplaatsen in onze uil, die de omgeving van bovenaf kan bekijken. Daarbij krijgen gespotte vijanden direct een tag. Op die manier is het redelijk goed te doen om de levensgevaarlijke omgeving te scouten zonder dat je daarbij zelf direct gevaar loopt. Een handige bijkomstigheid is trouwens dat je uil middels een spectaculaire duikvlucht vijanden kan uitschakelen. Zeker vijanden die in hun eentje op wacht staan zijn een dankbaar doelwit voor de vogel.
/i/2000918349.jpeg?f=imagenormal)
Op die manier kun je een zo veilig mogelijke route bepalen door de wildernis, maar toch valt niet te voorkomen dat je vroeg of laat wordt gespot door andere wezens. Dat kan verschillende gevolgen hebben. Een redelijk aantal dieren zal niet direct naar je toe komen, omdat ze in principe niet agressief zijn en alleen gevaarlijk worden als zij jou als dreiging zien. Denk in die categorie bijvoorbeeld aan de mammoet; hij zal je niet direct aanvallen als hij je opmerkt, maar als je te dichtbij komt zie je ineens twee gigantische slagtanden op je afstormen. Uit ervaring kunnen we vertellen dat het erg lastig is om een gevecht met een mammoet te overleven.
Roofdieren afschrikken
Een mammoet is een interessant voorbeeld, omdat het een voorbeeld is van een beest dat zich niet laat afschrikken door je eventuele companion. Dat is anders bij andere dieren. Zo werden wij op een goed moment gevolgd door een roedel wolven. Toen de wolven dichterbij kwamen en door hadden dat er een luipaard naast ons wandelde, braken ze hun aanval af. Een groter of gevaarlijker dier houdt meer vijanden bij je weg dan een kleiner dier. Dat kleinere beestje, laat het een wolf zijn, heeft weer andere voordelen. Het kan bijvoorbeeld ongezien naar vijanden sneaken en ze uitschakelen zonder dat andere vijanden hem in de gaten hebben
Bovenstaande aspecten kwamen mooi samen toen we een kleine, vijandige nederzetting tegenkwamen. Met de uil bekeken we de situatie van boven en kwamen we zes vijanden op het spoor, waarvan we de eerste direct door de uil lieten uitschakelen. Vervolgens stuurden we het luipaard richting een andere tegenstander. Dat trok de aandacht van de overige vijanden, die we vervolgens met pijl-en-boog eenvoudig konden neerschieten. Daarna was onze stam de trotse eigenaar van een een prachtige nederzetting aan het water!
Zelfde look, andere gameplay
De aanwezigheid van (roof)dieren en vijandige mensen is slechts een deel van de uitdaging die Far Cry Primal biedt. Ook zonder enige vorm van leven in de buurt kan overleven al een probleem zijn. Dat speelt vooral een rol in de zogenaamde 'cold zone'. Dit hoger gelegen, besneeuwde gebied is niet optimaal voor mensen die geen warme kleding dragen, en in het stenen tijdperk was er nu eenmaal minder kleding voorhanden dan nu het geval is. Er zijn echter oplossingen die je helpen om enigszins warm te blijven. Je kunt weliswaar maar drie minuten overleven voordat je bevriest, maar schuilplaatsen en vuur kunnen je weer opwarmen.
Geen vuurwapens
Daarin ligt misschien wel de grootste meerwaarde van Far Cry Primal. De originele setting zorgt voor specifieke uitdagingen die we niet, of in elk geval niet vaak hebben gezien in games. Het maakt van Primal een heel ander soort Far Cry-game dan je gewend bent ... en toch ook weer niet. Ondanks dat de setting anders is, er geen vuurwapens zijn en de omgeving op zichzelf soms al een vijand is, heeft het spel wel de kenmerkende 'Far Cry-flow'. Die flow is bijvoorbeeld te herkennen in de manier waarop je nederzettingen inneemt en op dieren jaagt, iets dat op een net wat andere manier ook een rol speelde in de vorige games.
/i/2000918348.jpeg?f=imagenormal)
De gelijkenissen gaan verder. Dat is niet vreemd, want Far Cry Primal gebruikt dezelfde engine die werd gebruikt voor Far Cry 3 en 4. De Dunia 2-engine is de opvolger van de Dunia-engine, die weer een bewerking was van de CryEngine van Crytek. De 2.0-versie werd voor het eerst gebruikt voor Far Cry 3. Far Cry Primal zou weleens de zwanenzang van deze versie kunnen worden, waarna een volgende Far Cry-game vermoedelijk wordt voorzien van een nieuwe engine. Op technisch vlak zal Primal dan ook niet veel verschillen van zijn sterke, maar toch al respectievelijk drieënhalf en anderhalf jaar oude voorgangers.
Open wereld
Ook de voortgang in het spel is vergelijkbaar met die in de vorige spellen. Zo is daar weer de herkenbare kaart, waarop alle activiteiten, nederzettingen en eventuele verhaalmissies met icoontjes staan weergegeven. Wie Far Cry 3 of 4 gespeeld heeft zal de stijl zeker herkennen. Net als die games is Far Cry Primal weer 'gewoon' een openwereldspel. Takkar is dus vrij om te gaan en staan waar hij wil, met slechts de flora en fauna als eventuele grensbepalende factoren. Sommige confrontaties kun je daarbij misschien maar beter ontlopen.
/i/2000918350.jpeg?f=imagenormal)
Wilde dieren temmen
Toch hoef je niet altijd met een grote boog om dieren heen te lopen die er afschrikwekkend uitzien. Er bestaat in Primal namelijk ook de mogelijkheid om dieren te temmen. Door lokaas neer te leggen kun je wilde, tembare dieren aantrekken. Terwijl ze eten, benader je ze rustig, om ze uiteindelijk te kunnen africhten. Een getemd dier kun je daarna gebruiken als companion. Hoe sterker en gevaarlijker zo'n beestje is, hoe beter. Wie wil er immers niet met een levensgevaarlijke sabeltandtijger aan zijn zijde op pad?
In de korte tijd die we konden doorbrengen met Far Cry Primal was het vinden en temmen van dieren het leukst. We kunnen ons goed voorstellen dat het veel voldoening oplevert als je een zeldzaam dier vindt, temt, en zo kunt toevoegen aan je collectie companions. Het mag trouwens ook gezegd worden dat die companions niet onoverwinnelijk zijn. Ze vechten altijd voor je, maar laten daarbij ook het leven. Overleden companions zijn niet zomaar weer op te roepen, maar moeten eerst 'revived' worden, en dat vereist bepaalde planten die je dan maar net in je bezit moet hebben. Het is dus best raadzaam om enigszins zuinig om te gaan met je beestjes.
Voorlopige conclusie
De korte speelsessie gaf ons nog weinig duidelijkheid over de inhoud van het verhaal, want aan verhalende missies konden we ons niet wagen. Een algemeen beeld van het spel kregen we echter wel. Far Cry Primal wordt een game die oogt en aanvoelt als een Far Cry-game, maar met dank aan de originele setting speelt het spel toch significant anders. Primal dwingt je op een andere manier om te gaan met de omgeving en met de wezens die er te vinden zijn. Waar je in de vorige games zelf meestal de gevaarlijkste en sterkste was, zijn er dit keer aardig wat beesten die jou gemakkelijk kunnen verslaan. Dat levert een interessante, andere benadering op. Dan nog zal het spel moeten bewijzen écht een andere spelervaring te bieden, anders is het nog maar de vraag of gamers zin hebben om opnieuw zes tientjes uit de portemonnee te halen voor een derde Far Cry-game die met dezelfde engine is gebouwd.