Inleiding
Samengevat
De G4 van LG is een telefoon die vooral opvalt vanwege de optionele leren achterkant. Dat vinden wij meteen ook de mooiste versie, want het standaardmodel doet wat goedkoop en plastic aan. Het 5,5"-scherm van de G4 is erg scherp en oogt indrukwekkend, maar de kleurweergave is ondermaats. In het dagelijks gebruik is de G4 een vlotte telefoon en vooral de fotokwaliteit en uitgebreide opties van de camera vallen in positieve zin op, net als de mogelijkheid om de accu en de geheugenkaart te wisselen. De accu maakt weer minder indruk, want bij intensief gebruik gaat die behoorlijk snel leeg.
Eindoordeel
Het is alsof fabrikanten elk jaar met elkaar in overleg gaan over de komende generatie smartphones, in een geheime meeting, waarin besproken wordt op welke punten dat jaar de nadruk wordt gelegd. Dikwijls zien we bij een nieuwe generatie telefoons namelijk dezelfde aspecten benadrukt. Zo ook dit jaar.
Het begon een paar maanden terug met de introductie van HTC's One M9, waarbij de nadruk werd gelegd op de gebruikte materialen en de verbeterde camera. Toen volgde Samsungs Galaxy S6, met opnieuw veel nadruk op het materiaalgebruik en de camera. Deze maand moet de G4 van LG uitkomen, de nieuwste high-end smartphone van deze Koreaanse fabrikant, waarbij veel aandacht uitgaat naar - je raad het al - het materiaalgebruik en de camera.
In het geval van de G4 gaat het specifiek om de achterzijde, waarvan LG twee varianten heeft gemaakt. Bij het normale model van de G4, dat voor 649 euro over de toonbank gaat, krijg je een achterkant van glimmend plastic, net als bij de G3. Geef je echter 50 euro meer uit, dan kun je het luxere model bemachtigen, dat uitgevoerd is met een achterkant van leer, echt leer, dus niet het plastic imitatieleer dat we kennen van de Samsung-toestellen van enige tijd geleden.
Op cameravlak is LG all out gegaan om zelfs de grootste fotografiefans tevreden te stellen. Zo is de sensor vergroot en de resolutie verhoogd, is er een speciale kleurensensor aanwezig voor een betere witbalans, en is de camera-app uitgebreid. Die heeft nu een zeer uitgebreide manual-stand, waarbij het mogelijk is om foto's in zowel jpeg als raw op te slaan, zodat gebruikers na afloop nog intensief kunnen nabewerken.
Samen met bekende features, zoals laser-autofocus, een verwisselbare accu en de mogelijkheid om het opslaggeheugen uit te breiden, maakt dat van de G4 op papier een smartphone die voldoet aan vrijwel alle wensen die Android-gebruikers kunnen bedenken. Of dat in de praktijk ook echt zo is, lees je in deze review.
Behuizing: met of zonder leer?
Toen Samsung in 2012 met de 5,5"-Galaxy Note II op de proppen kwam, vonden we dat een haast reusachtige telefoon en het smartphonepubliek moest er echt even aan wennen. Hoe anders is het nu; de G4 heeft een scherm dat even groot is, maar je hoort bijna niemand meer over het formaat.
/i/2000614691.jpeg?f=imagenormal)
Dat betekent niet dat de G4 een klein toestel is. Wie zijn telefoon graag met één hand bedient, zal een flinke kluif hebben aan de G4, nog iets meer dan bij de G3 zelfs, want LG heeft de telefoon net iets langer en breder gemaakt dan zijn voorganger. Waarom dat is kon de Nederlandse tak van LG ons niet vertellen. Vergeleken met andere telefoons van 5,5" doet de fabrikant uit Korea het alsnog erg goed; ongeveer 75 procent van de voorzijde bestaat uit scherm, tegenover bijvoorbeeld 68 procent bij de iPhone 6 Plus.
| Scherm | Lengte | Breedte | Dikte | Screen-bezelratio |
LG G4 |
5,5" |
149mm |
75mm |
8,9mm |
75% |
LG G3 |
5,5" |
146,3mm |
74,6mm |
8,9mm |
76% |
OnePlus One |
5,5" |
152,9mm |
75,9mm |
8,9mm |
72% |
iPhone 6 Plus |
5,5" |
158,1mm |
77,8mm |
7,1mm |
68% |
LG heeft een aantal dingen gedaan om ervoor te zorgen dat de G4 ondanks zijn forse afmetingen fijn in de hand ligt. Zo is hij op twee manieren gekromd. Allereerst is de achterkant een beetje bol, waardoor hij bij de verticale as dikker is dan aan de zijkanten. Dat hebben we eerder gezien bij telefoons van dit formaat en het heeft inderdaad tot gevolg dat hij wat fijner in de hand ligt. Daarnaast is de G4 in de lengte gekromd, en dan niet alleen de achterkant, maar ook het scherm. Verwacht echter niet de banaanvorm van een G Flex 2; het effect is heel subtiel.
Een achterkant van leer
Wat design betreft is de G4 een duidelijke doorontwikkeling van G3. Koop je de versie met plastic achterkant, dan moet je zelfs goed kijken waar de verschillen zitten. Ze zijn er wel. Zo heeft de achterzijde een diamantpatroontje, is de cameralens groter en is de aan- uitknop anders van vorm, maar erg opvallend is het allemaal niet. Smaken zullen verschillen, maar wij vinden de G4 er in vergelijking met andere telefoons in deze prijsklasse toch wat minder luxe en een beetje saai uitzien. De plastic zijkant voelt ook een beetje goedkoop aan.
Heel anders is dat als je vijftig euro extra uitgeeft en voor de leren variant gaat. De combinatie van textuur, kleur en stiksels die over het midden lopen, maakt dat deze versie veel meer in het oog springt en er uniek uitziet. In een markt waarin veel smartphones er hetzelfde uitzien, is dat toch wel een verademing. Het leer zorgt er verder voor dat je wat meer grip hebt dan bij de plastic versie. De randen van de telefoon blijven helaas gewoon van plastic en voor de meerprijs die je moet betalen hadden we het mooi gevonden als ook de rest van de telefoon wat hoogwaardiger zou aanvoelen.
De leren achterkant is, net als de kunststof versie, los te klikken, waarna je toegang krijgt tot de micro-sd-sleuf en de verwisselbare accu. Daarmee gaat LG tegen de stroom in en daar zijn we erg blij mee. De trend is immers om accu's in te bouwen en de micro-sd-sleuf zien we steeds minder vaak. In de achterkant zit een kleine uitsparing voor het geluid van de luidspreker. Die klinkt lang niet slecht, maar omdat hij achterop zit, wordt het geluid al snel gedempt als je de telefoon in de breedte vasthoudt of als hij op tafel ligt.
De backbuttons
Een paar jaar terug begon LG met het achterop plaatsen van de knoppen in plaats van aan de zijden en ook bij de G4 is dit gedaan. Volgens LG kan het de telefoon op die manier smaller maken, maar gezien de afmetingen van de G4 valt dat wel mee. Het is inmiddels natuurlijk gewoon een manier voor LG om zich te onderscheiden. Wie er nog nooit mee gewerkt heeft, zal er zeker aan moeten wennen, maar gelukkig is het na korte tijd al een tweede natuur.
Voorafgaand aan de onthulling gingen er nog geruchten dat LG een vingerafdrukscanner in de knop had verwerkt, vergelijkbaar met die van de iPhone en Galaxy-telefoons. Dat is helaas niet het geval. Een gemiste kans wat ons betreft; de plek leent zich er prima voor en een vingerafdrukscanner is een fijne en snelle manier om een telefoon te ontgrendelen.
Scherm: veel pixels, matige kleuren
Net als bij de G3 gebruikt LG voor de G4 een 5,5"-ips-scherm met een resolutie van 2560x1440 pixels, goed voor een pixeldichtheid van 538ppi. Gelukkig is er verder wel het een en ander veranderd, want het scherm van de G3 maakte maar weinig indruk vanwege zijn lage contrast, en kon zelfs soms zijn maximale helderheid niet halen omdat het te heet werd. LG zegt de technologie achter het scherm echter behoorlijk verbeterd te hebben, met een groter kleurbereik, meer contrast en een hogere helderheid tot gevolg.
/i/2000614682.jpeg?f=imagenormal)
Die hogere helderheid valt wel mee. Bij onze standaardmeetmethode, waarbij een schaakbordpatroon met zwarte en witte vlakjes wordt weergegeven, laat de G4 een maximale helderheid van 412cd/m² noteren. Dat is een degelijke hoeveelheid licht, maar er zijn tegenwoordig genoeg telefoons die richting de 550+cd/m² gaan en daardoor in de volle zon wat beter af te lezen zijn. Als we dezelfde test doen met een compleet wit vlak op het scherm, weet de G4 449cd/m² aan licht te produceren, maar dat heeft weinig relevantie voor de praktijk.
Het contrast is wel overduidelijk beter dan bij de G3. Met een verhouding van 1344:1, en 1663:1 bij volledig zwarte en witte vlakken, laat de G4 een beter contrast zien dan veel andere telefoons met een lcd-scherm. Dat is met het blote oog goed te zien; zwart ziet er een stuk donkerder uit dan op de G3 en daardoor maakt het beeld meer indruk.
Dat verhoogde contrast is volgens LG mogelijk doordat het een nieuwe manier heeft bedacht om de vloeibare kristallen te rangschikken. Er zou gebruikgemaakt worden van uv-licht om een aligment layer te maken, deze zou dan een preciezere rangschikking van de kristallen mogelijk maken, wat op zijn beurt tot minder lichtlekkage moet leiden. Het gevolg is betere zwartwaarden en een hoger contrast.
Met behulp van twee lenzen en een macroring hebben we een foto gemaakt van de pixelstructuur om te kijken of we iets konden zien van LG's uitleg. Dat is niet zo; van dichtbij zien we hetzelfde visgraatpatroon als wat we van eerdere lcd's kennen.
Overdreven kleurweergave
Aan de basis van de vernieuwingen op kleurgebied ligt een nieuw soort backlight. De meeste lcd's hebben een blauwe led met gele fosfor om wit licht te produceren, maar LG gebruikt voor het scherm van de G4 een blauwe led met zowel rode als groene fosfor. Daardoor is het volgens de fabrikant mogelijk om een groter kleurbereik weer te geven: ze hebben het over 98 procent van de dci-standaard, die gebruikt wordt in bioscopen.
Onze metingen bevestigen dat. Op de de gamut- en greyscale-grafieken is duidelijk te zien dat de primaire kleuren met meer verzadiging worden weergegeven dan de srgb-kleurruimte voorschrijft. Dat is technisch gezien een knappe prestatie, maar als eindgebruiker kun je er weinig mee. Het betekent namelijk dat kleuren niet weergegeven worden zoals dat zou moeten.
Wij zagen het vooral bij kleuren die bekend waren, zoals het rood van de YouTube-app en het groen van de Play Store. Die klopten voor ons gevoel niet. Of het je opvalt en of het iets is waar je je aan stoort, zal van persoon tot persoon verschillen, maar weet dus wel dat als je bijvoorbeeld foto's terugkijkt op het scherm, je geen compleet accuraat beeld hebt van hoe de foto eruitziet.
De Play Store op de G4 (links) en de S6. Het groen op de Galaxy S6 wordt juist weergegevens, bij de G4 is er te veel saturatie.
Samsung-telefoons hebben ditzelfde probleem, maar daar krijg je tenminste nog de keuze om voor een ander kleurprofiel te kiezen, dat wel natuurgetrouwe kleuren weergeeft. Bij de G4 is dit helaas niet mogelijk.
Het is niet alleen de weergave van de primaire kleuren die niet accuraat is, ook de grijstinten hebben een afwijking en daar zie je met het blote oog meer van. Onze greyscale-meting maakt duidelijk dat er te veel blauw in de kleurenmix zit, waardoor alles een blauwe tint heeft. Dat zie je vooral bij wit, dat hierdoor koel oogt.
Camera: mooie foto's en veel mogelijkheden
Behalve op de leren backcover is LG trots op de camera van de G4. Op dit vlak wil het de strijd aangaan met de Galaxy S6, die onlangs de lat voor smartphonecamera's weer wat hoger legde.
De camera van de G4 is opgebouwd rondom een grote 1/2,6"-sensor, hetzelfde formaat als de sensor in de Galaxy S6, met daarvoor een optisch gestabiliseerde lens met een maximaal diafragma van maar liefst f/1.8. Niet lang geleden was het nog speciaal om f/2.2 en f/2.0-lenzen te zien, maar eerder dit jaar bracht Samsung dat omlaag naar f/1.9 en nu gaat LG dus nog een stapje verder.
Voor wie niet helemaal thuis is in cameratechniek: hoe lager het f/-getal, des te meer licht door de lens naar binnen komt. Dat betekent dus betere foto's in donkere omstandigheden. Het betekent daarnaast dat het mogelijk is om foto's met een onscherpe achtergrond te maken, zolang het voorwerp waar je op scherpstelt maar dicht genoeg bij de lens staat. Vooral bij macrofoto's zie je dat goed.
/i/2000614700.jpeg?f=imagenormal)
De precieze sensor die LG gebruikt, is de IMX234 van Sony. Helaas geeft Sony maar weinig informatie vrij over zijn camerasensors, dus afgezien van het 1/2,6"-formaat en de resolutie van 16 megapixels weten we er niet veel over. Op papier vertoont hij veel overeenkomsten met de sensor in de Galaxy S6, maar gezien de andere typenummers - de S6 heeft een IMX240 - zal er toch iets anders zijn.
Wellicht is het verschil dat de IMX240 wél beschikt over fasedetectie-autofocuspunten op de sensor en de IMX234 niet. Dat zou in ieder geval stroken met onze bevindingen, want de G4 lijkt net iets minder snel scherp te stellen dan de S6. Toch is de G4 zeker niet traag, dankzij het infrarood-laserautofocussysteem van de G3, dat behouden is gebleven.
Dat focussysteem is niet de enige technische handigheid die LG aan het camerasysteem heeft toegevoegd; voor de G4 zet het bedrijf ook nog een color spectrum sensor in. Deze meet zowel zichtbaar als infrarood licht en probeert aan de hand van die informatie de juiste kleurtemperatuur voor de foto te bepalen. In de praktijk merkten we daar niet veel van; smartphonecamera's zijn tegenwoordig al redelijk goed in het bepalen van de juiste kleurtemperatuur. De enige situatie waarin het ons echt opviel, was toen we een foto in onze videostudio maakten. Zoals verderop in de vergelijking met de S6 te zien is, in de foto van de videocamera, weet de G4 hier het witte licht goed te reproduceren.
Foto's gemaakt met de LG G4
Een uitgebreide camera-app
Niet alleen aan de camerahardware is veel aandacht besteed, ook met de software is LG flink aan de slag gegaan. En dat resulteert in de meest uitgebreide camera-app die we tot dusver op een Android-telefoon gezien hebben. Daarbij is de app erg snel. Je kunt hem starten door tweemaal op de onderste volumeknop te drukken en het duurt dan ongeveer 0,6 seconden voordat je aan de slag kunt. Op papier is dat 0,1 seconde sneller dan bij de Galaxy S6, maar in de praktijk is het van keer tot keer stuivertje wisselen tussen de twee camera's.
Er zijn in totaal drie modi: een simpele stand, zonder opties en enkel de mogelijkheid om een foto te maken, een normale stand, met een paar instellingen, en de volledige handmatige modus. In die laatste modus kun je naar hartenlust spelen met alle variabelen die komen kijken bij het maken van een foto: sluitertijd, witbalans, focus, iso-waarde en belichtingscompensatie. Daarbij krijg je zelfs een histogram te zien om de belichting goed te kunnen beoordelen.
Het enige wat niet aanpasbaar is, is het diafragma. Dat is ook logisch, want een kleine smartphonecamera biedt zoveel scherptediepte dat het niet het nodig is om die te vergroten door het diafragma dicht te draaien. Wel aanpasbaar is de sluitertijd, van 1/6000e tot 30 seconden, zodat je leuk kunt experimenteren met bijvoorbeeld lichtsporen van auto's bij nachtopnamen.
Niet iedereen zal op al die mogelijkheden zitten te wachten, maar je hoeft ze niet te gebruiken en dat is mooi. Door drie standen te maken bied je fotografen van elk niveau een interface waarmee ze goed uit de voeten kunnen. Het enige wat we een beetje irritant vonden aan de app is dat hij precies weergeeft hoe de foto gemaakt gaat worden, ook bij weinig licht. In situaties waarin de camera een lange sluitertijd kiest, wordt het beeld binnen de app stroperig en vertraagd. Andere telefoons kiezen bij de preview dan vaak voor een hogere iso. Dat is echter een klein kritiekpunt op een verder uitstekende app.
Foto's maken in raw
Wat de fotografieliefhebber vast zal aanspreken is de mogelijkheid om in raw te fotograferen. Hiervoor wordt gebruikgemaakt van het dng-bestandsformaat. In tegenstelling tot een normaal jpeg-bestand bevat een raw-bestand veel meer informatie, waardoor je achteraf beter kunt nabewerken en daarbij minder kwaliteitsverlies hebt. Gelukkig wordt de camera er niet merkbaar trager van als je naast de jpeg nog een dng-file wegschrijft, maar je opslaggeheugen zal wel een stuk sneller vol zitten. Naast de jpeg-file van zes à zeven megabyte krijg je er namelijk een extra bestand van negentien megabyte bij.
Wie had gehoopt dat een raw-file uit de G4 evenveel informatie bevat als eenzelfde bestand uit een èchte camera, moeten we teleurstellen. De sensor van een smartphone heeft simpelweg minder dynamisch bereik en je kunt dus niet eindeloos de belichting omvoeren of terugschroeven. Dat valt goed te zien in de onderstaande foto, die we expres overbelicht hebben.
De eerste foto is de jpeg zoals de app hem opslaat; duidelijk overbelicht. Daarna zie je diezelfde foto, maar dan bewerkt in Photoshop. De schaduwen en middentonen zijn donkerder gemaakt, maar de lucht en de muur rechts zijn nog steeds spierwit; hier zit simpelweg niet meer kleurinformatie in. De laatste foto is het resultaat van de raw-afbeeldingen die we bewerkt hebben in Lightroom. Dankzij de extra informatie in het raw-bestand hebben we detail in de lucht kunnen terughalen, en de witte muur rechts en de highlights op de straatstenen tonen eveneens veel meer detail.
Overigens is het bewerken van een raw-bestand uit de G4 nog best een opgave, omdat programma's als Lightroom er op dit moment er nog geen profielen voor hebben. Daardoor krijg je bij het openen van het raw-bestand een enorme bak vignettering voor je kiezen en kleuren die erg grauw ogen. Voordat je dat mooi hebt weggewerkt ben je wel even verder.
Vergeleken met de Galaxy S6
Zoals gezegd moet de G4 het binnen het Android-kamp op cameravlak opnemen tegen de Galaxy S6 en dat doet hij zeker niet onverdienstelijk. We zijn met beide camera's op stap geweest en hebben vrijwel identieke foto's gemaakt. De verschillen tussen die foto's zijn minimaal. Beide camera's weten veel detail vast te leggen, al oogt de G4 net iets scherper. Dat is het gevolg van softwarematige verscherping en hetzelfde effect kan met de S6 behaald worden. Wat belichting en witbalans betreft valt op dat de G4 soms net wat helderder belicht en bij weinig licht zijn de foto's van de S6 net wat warmer. Al met al een fotofinish dus.
Video en beeldstabilisatie
De G4 kan opnemen in resoluties tot uhd en beschikt over een nieuwe versie van LG's optische beeldstabilisatie, die kleine schokjes beter moet opvangen. Dat zal helpen bij het maken van foto's bij weinig licht, maar ois komt vooral van pas bij filmen. Daarom hebben we zowel de G4 als de S6 op een frame vastgemaakt en zijn we een rondje over de afdeling gaan lopen.
Toch wel enigszins tot onze verbazing oogt het shot van de G4 wat minder vloeiend dan dat van de Galaxy S6. Dat is waarschijnlijk toch te wijten aan de kwaliteit van de optische stabilisatie; digitale stabilisatie stond bij beide telefoons namelijk uit en de toestellen waren op een frame gefixeerd, zodat directe trillingen van de hand geen factor zijn. Het resultaat van de G4 is alsnog niet slecht en ook bij het maken van foto's komt de ois natuurlijk van pas. Daarbij lijkt de kleurensensor van de G4 hier goed zijn werk te doen.
Hardware: Snapdragon 808
Chipfabrikant Qualcomm beleeft tot nu toe geen geweldig 2015. Zijn high-end Snapdragon 810 blijkt een heethoofd, waardoor telefoons als de HTC One M9 en LG G Flex 2 behoorlijk aggressief moeten terugklokken. Samsung besloot voor het eerst in jaren zelfs om alle modellen van zijn nieuwe telefoon met een eigen chip uit te rusten en Qualcomm te passeren.
Gelukkig voor LG is er echter meer keuze in het chipaanbod, ook van Qualcomm zelf. Voor de G4 is de keuze gevallen op de Snapdragon 808, het kleine broertje van de Snapdragon 810. Deze heeft twee processorkernen minder, heeft een minder krachtige gpu en gebruikt geheugen dat minder snel is.
| Snapdragon 810 | Snapdragon 808 | Snapdragon 801 |
Procedé |
20nm |
20nm |
28nm |
Aantal cores |
8 (4x A53 + 4x A57) |
6 (4x A53 + 2x A57) |
4 (4x Krait) |
Gpu |
Adreno 430 |
Adreno 418 |
Adreno 320 |
Geheugentype |
lpddr4 |
lpddr3 |
lpddr3 |
Bandbreedte |
25,6GB/s |
12,8GB/s |
14,9GB/s |
Volgens LG en Qualcomm heeft de keuze voor de 808 niets te maken met de problemen omtrent de Snapdragon 810; de keuze voor de 808 zou al maanden geleden gemaakt zijn. Wat de reden ook is, met twee Cortex A57-cores minder en een minder krachtige gpu zal de Snapdragon 808 aanzienlijk zuiniger zijn dan de 810, en dat is uiteindelijk het belangrijkst.
Behalve van de Snapdragon 808 is de G4 voorzien van 3GB lppdr3-werkgeheugen en er is 32GB opslaggeheugen aanwezig. LG wijdt verder niet uit over welk type geheugen gebruikt wordt, in tegenstelling tot Samsung, dat duidelijk trots is op zijn ufs-chips, maar het is in ieder geval rap geheugen. Vermoedelijk maakt LG gebruik van de redelijk nieuwe emmc 5.0-standaard, die door de Snapdragon 808 wordt ondersteund. Deze maakt vrij hoge snelheden mogelijk, al is de ufs-standaard, die in de Galaxy S6 wordt gebruikt, nog duidelijk sneller.
Prestaties en benchmarks
Tussen prestaties op papier en prestaties in de praktijk zit nogal wat verschil. Kloksnelheden en processorkernen laten zich niet zomaar vertalen in een vloeiende en snelle gebruikservaring, omdat er nog een dikke softwarelaag tussen zit, die even belangrijk is.
In de dagelijkse praktijk hadden we niet het idee dat de LG G4 vanwege de Snapdragon 808 langzamer werkt dan andere high-end smartphones van dit moment. Sterker nog, vergeleken met LG's eigen G Flex 2 is de G4 duidelijk vloeiender in het gebruik. Dat is goed te verklaren; als een chip als de Snapdragon 810 snel te warm wordt, zal de kloksnelheid constant op en neer stuiteren om dit tegen te gaan. Een chip als de 808 kan hoge snelheden waarschijnlijk langer vasthouden, waardoor de gebruikservaring consistenter is.
Bij het draaien van games ondervonden we evenmin problemen. Drukke racegames als Asphalt 8 of shooters als Dead Trigger 2 draaien zonder stotteringen en met prima framerates. En dat zelfs zonder de Game Optimizer te activeren in de instellingen. Dit is een instelling die de resolutie van spellen forceert op 1080p, om de telefoon wat te ontlasten. Dat bleek nergens voor nodig, vooral omdat veel games dit vanzelf al doen.
Benchmarks
In de dagelijkse praktijk is de G4 dus een vlotte telefoon, maar we vinden het ook interessant om te kijken hoe de Snapdragon 808 zich verhoudt tot de 810 als we beide chips met benchmarks het vuur aan de schenen leggen. We beginnen bij de cpu-kernen.
In AndEBench zien we dat de Snapdragon 808 in situaties met veel threads achterblijft bij de concurrentie, niet gek als je bedenkt dat hij slechts twee snelle A57-cores heeft. Opvallend is dat hij bij het uitvoeren van Java-code wel goed meekomt, al blijft de S6 nog wel duidelijk vooroplopen. Dat heeft de G4 hoogstwaarschijnlijk te danken aan het feit dat hij Android 5.1 draait, waarin behoorlijk wat verbeteringen aan de ART-runtime zijn verwerkt. De concurrentie zit momenteel nog op Android 5.0.2.
Ook in GeekBench moet de G4 de S6 laten voorgaan, maar hij is duidelijk sneller dan zijn voorganger.
In PCMark, dat een scala aan tests uitvoert om verschillende gebruiksscenario's te simuleren, zien we dat de G4 duidelijk sneller is dan zijn voorganger en de One M9 van HTC. De Galaxy S6 blijft echter buiten bereik.
Gpu
Een van de zaken waarop beknibbeld is bij de Snapdragon 808 is de gpu; de Adreno 418 is van zichzelf al minder krachtig dan de gpu's uit andere toptoestellen en hij is bovendien gekoppeld aan het wat tragere lpddr3-geheugen.
Het resultaat zien we in de bovenstaande grafieken. Absoluut gezien heeft de Snapdagon 808, en dus de G4, geen enorme grafische rekenkracht, maar zoals we eerder al schreven, merk je daar in de praktijk niets van. Op dit moment dan, want zodra gameontwikkelaars zich gaan richten op krachtigere hardware, zul je met een G4 wellicht sneller achteroplopen dan met zijn concurrenten.
Accuduur: niet voor de grootverbruiker
LG gebruikt alweer voor de derde generatie op rij een 3000mAh-accu en dat terwijl de hardware in de telefoons steeds krachtiger wordt. Bij de G3 zagen we daarom een terugloop in accuduur ten opzichte van de G2. Voor de G4 stelt LG het tij gekeerd te hebben door onder andere panel self refresh in te bouwen, waardoor het scherm minder stroom vreet als er een statisch beeld wordt weergegeven.
Dat zou moeten resulteren in een betere accuduur, maar de resultaten vallen in de praktijk een beetje tegen. Omdat de Snapdragon 808 op 20nm gebakken wordt, is het stand-by-verbruik erg laag. Ben je dus iemand die zijn telefoon niet veel gebruikt, dan zul je aan het einde van de dag nog een flinke hoeveelheid acculading over hebben.
Ga je echter intensief met de G4 aan de slag, dan is het een ander verhaal en loopt de accu hard leeg. In onze eigen browse- en videotests doet hij het zelfs iets minder goed dan de telefoon die hij moet opvolgen. Kijken we naar PCMark, dat verschillende gebruiksscenario's, zoals browsen, video's bekijken en foto's bewerken combineert, dan zien we dat hij het bij gemiddeld gebruik, waarbij af en toe een pauze is ingelast, nog redelijk doet.
Kort na de aankondiging ontstond er online enige verwarring over de vraag of de G4 wel of geen quick charging ondersteunt. De lader die LG meelevert, ondersteunt het in ieder geval niet, waardoor de tijd die je moet uittrekken om de accu helemaal vol te krijgen een dikke twee en een half uur is. De hardware zou het echter wel ondersteunen. Dat hebben we getest door een lader van de Galaxy S6 te gebruiken, maar dat maakte voor de laadtijd nauwelijks verschil.
Software: Android 5.1 en LG UX 4.0
De G4 draait Android 5.1 met daarbovenop versie 4.0 van LG's eigen user interface. Daarmee is LG een van de eerste fabrikanten die Android 5.1 inzetten, buiten Google natuurlijk met zijn Nexus-telefoons en Motorola met enkele modellen. Gezien de geringe ophoging van het versienummer lijkt het om een kleine update te gaan, maar onder de motorkap is in Android 5.1 veel verbeterd op het gebied van geheugenmanagement en ART, oftewel Android Runtime. Dat leidt tot merkbare verschillen in snelheid en vloeiendheid, grotendeels doordat er nu beter met vrij geheugen omgesprongen wordt, waardoor apps op de achtergrond minder snel sluiten. Vooral bij multitasken is dat fijn.
LG's eigen softwareskin is niet heel veel veranderd ten opzichte van de G Flex en G3. De fabrikant doet een weinig succesvolle poging om 'slimme' informatie naar de gegevens te pushen via de smart notice-widget. Hierop komen veel herinneringen binnen, bijvoorbeeld om het geheugen te legen of tips voor het gebruik van de telefoon. Ook kun je zo updates over files en het weer krijgen, net als bij Google Now, maar Google Now doet veel andere dingen beter en Smart Notice is daardoor in het gebruik een beetje dubbelop.
De zelfontworpen Guest Mode, waarmee je bijvoorbeeld een account voor je kinderen kon maken met enkel toegang tot een paar games, heeft het veld moeten ruimen, want Android ondersteunt tegenwoordig zelf al verschillende useraccounts. De functionaliteit is in iets andere vorm dus gewoon aanwezig.
Niet meer aanwezig is de stock browser. Het icoontje is er nog wel, maar tik je dit aan, dan verschijnt er een melding dat je Chrome moet gebruiken om het web te bezoeken. LG is verplicht om Chrome mee te leveren en vond het blijkbaar verwarrend om daarnaast nog een eigen browser voor te installeren, en dat is ergens wel te begrijpen.
Een nieuw feature op de G4 is iets dat Smart Settings heet. Dit zijn instellingen die geactiveerd kunnen worden als je thuiskomt of juist het huis verlaat. Je kunt de G4 zo instellen dat hij bijvoorbeeld wifi aanzet als je thuiskomt en bluetooth uit, of bijvoorbeeld de trilstand aanzet als je het huis verlaat. Vergeleken met apps als Tasker of Llama is de functionaliteit van Smart Settings beperkt, maar het is zeker een leuke extra voor mensen die met de standaardopties genoegen nemen.
Vertrouwde LG-features zijn ook bij de G4 weer van de partij. Zo kun je met Knock Code de telefoon ontgrendelen door simpelweg een tikpatrooncode op het scherm van de vergrendelde telefoon in te voeren. Het touchscreen wordt daarbij opgedeeld in vier kwadranten en gebruikers kunnen daarmee zelf een tikpatroon opbouwen. Het voordeel ten opzichte van een pincode of ongrendelpatroon is natuurlijk dat je niet twee handelingen hoeft uit te voeren om het toestel aan te zetten en te ontgrendelen, maar slechts één. Als we mogen kiezen hebben we nog liever een vingerafdrukscanner, dat werkt sneller, maar bij gebrek daaraan is dit een mooie optie.
Specs en fotogalerij
Gsm-besturingssysteem |
Android |
Versie besturingssysteem |
Google Android 5.1 |
Schermdiagonaal |
5,5" |
Resolutie |
2560x1440 |
Invoermethode |
Touchscreen |
Schermtype |
LCD |
CPU/SoC |
Qualcomm Snapdragon 808 |
Aantal cores |
6-Core |
Processorsnelheid |
2GHz |
Geheugengrootte |
3GB |
Opslagcapaciteit |
32GB |
Geheugenkaart (Mobiel) |
Micro-SD, micro-SDHC |
Aantal sims |
Single |
Simkaart 1 |
Microsim |
Cameraresolutie |
16Mp |
Cameraresolutie (voor) |
8Mp |
Camera-autofocus |
Ja |
Diafragma |
f/1,8 |
Gsm-flitsertype |
Dubbele led |
Resolutie video-opname |
3840x2160 (Ultra-HD) |
Stabilisatie |
Optische stabilisatie |
Mobiele netwerken |
Edge, gprs, hsdpa, hspa, hspa+, hsupa, lte, umts |
Verbinding (wlan) |
802.11b, 802.11g, 802.11n, 802.11ac |
Bluetooth-versie |
Bluetooth 4.0 |
Overige draadloze verbindingen |
Near Field Communication (NFC) |
GSM-Connector |
3,5mm, micro-USB |
Afspeelmogelijkheden |
Audio, video |
GPS |
Ja |
Accucapaciteit (mAh) |
3.000mAh |
Accu verwisselbaar |
Ja |
Meegeleverde gsm-accessoires |
Headset bedraad, oplader |
Telefoonmodel |
Bar |
Lengte |
149mm |
Breedte |
75mm |
Hoogte / diepte |
8,9mm |
Kleuren |
Zwart |
Alternatieven
De Note 4 heeft redelijk wat gelijkenissen met de G4: het is ook een grote telefoon, hij heeft een qhd-scherm, de accu is verwijderbaar en naast 32GB opslag heeft hij ook nog een micro-sd-slot. De camera doet iets onder voor die van de G4, maar niet veel, en de accu gaat wat langer mee. Daarnaast krijg je bij de Note 4 ook nog een stylus.
4.5 van 5 sterren
(17 reviews)
Apple heeft sinds eind vorig jaar ook een grote telefoon in zijn assortiment: de iPhone 6 Plus. Deze heeft net als de G4 een 5,5"-scherm. De behuizing doet luxer aan, maar de telefoon zelf is een stuk forser. De beeldkwaliteit ligt bij Apple hoger, maar het is weer niet mogelijk om de accu te wisselen de 16GB aan opslaggeheugen is niet uitbreidbaar. Op cameravlak zijn de toestellen aan elkaar gewaagd.
4 van 5 sterren
(0 reviews)
Als je een 5,5"-telefoon wilt heb je de beste bang-for-buck met de OnePlus One. Dit 5,5"-toestel kost minder dan 300 euro en voor dat geld krijg je een stevige telefoon, met prima scherm, een grote accu en de mogelijkheid om custom roms te draaien. De software kent wel wat bugs en de camera haalt het niet bij die van de huidige topmodellen, maar overall krijg je veel waar voor je geld.
4.5 van 5 sterren
(1 reviews)
De Galaxy S6 heeft een iets kleiner scherm dan de G4, maar dat scherm is kwalitatief wel beter. Het toestel beschikt in tegenstelling tot de G4 niet over een verwisselbare accu of micro-sd-slot, maar kent wel andere handige extra's als een vingerafdrukscanner en quick charging. Op het gebied van accuduur doet de S6 het net wat beter en op cameravlak zijn de twee telefoons extreem aan elkaar gewaagd.
4 van 5 sterren
(11 reviews)
Wie een grote telefoon wil, maar dan voor wat minder geld, kan ook naar de Desire 820 kijken. Net als de G4 heeft deze een 5,5"-scherm, die wat minder scherp is, maar kleuren beter weergeeft, en een micro-sd-slot. De accuduur is ongeveer gelijkwaardig en met de snelheid is weinig mis.
4 van 5 sterren
(21 reviews)
Conclusie
LG brengt met de G4 een telefoon op de markt die veel dingen goed doet. Mensen die een verwisselbare accu en een micro-sd-slot belangrijk vinden, worden met de G4 op hun wenken bediend. Verder sluit LG zich aan bij andere fabrikanten die sinds dit jaar hun topmodellen standaard uitrusten met 32 in plaats van 16GB, waardoor je met de G4 niet snel opslagruimte tekort zal komen.
Daarnaast heeft LG enkele minpunten van de G3 aangepakt. Zo is het contrast van het scherm veel hoger, waardoor het indrukwekkender oogt, en de hitteproblemen van het scherm zijn aangepakt, waardoor je op de G4 gelukkig nooit de melding krijgt dat hij te heet wordt. De kleurreproductie vinden we echter ondermaats; van een telefoon in deze klasse verwachten we een scherm dat beelden accuraat weergeeft, en dat doet de G4 niet.
De prestaties zijn duidelijk beter dan bij de G3. Op papier legt de Snapdragon 808 het weliswaar af tegen de concurrentie, maar de G4 is alsnog een vlotte telefoon in het dagelijks gebruik. Daarnaast heeft LG een grote stap gezet bij de camera; de kwaliteit van de foto's is erg goed en zowel voor de casual fotograaf als voor de expert heeft de G4 dankzij de verschillende cameramodi genoeg te bieden.
Bij de behuizing hinken we op twee gedachten. Het standaardmodel voelt net als de G3 wat goedkoop aan, maar kost met 649 euro wel 100 euro meer dan de G3 vorig jaar bij zijn introductie. Voor 699 euro koop je de leren versie, die er zeker origineler en wat luxueuzer uitziet, maar een ander achterkantje verandert niets aan het plastic frame en 50 euro voor enkel een backcover is geen klein bedrag.
Dan is er nog de accuduur. Wie zijn telefoon niet intensief gebruikt, komt de dag dankzij de goede stand-by-tijd gemakkelijk door, maar leg je de G4 het vuur na aan de schenen, dan zakt het accuniveau in een hoog tempo.
Dat maakt van de G4 een telefoon met duidelijke plussen en minnen, die iedereen voor zichzelf zal moeten afwegen. Toch heeft hij genoeg mooie aspecten om enthousiast van te worden en hem met een goede score te beoordelen.
Eindoordeel