Inleiding
De beeldkwaliteit van tablets is in de afgelopen jaren met grote stappen vooruitgegaan. Wie nu een iPad 1 erbij pakt of een van de eerste tablets met Android, zal waarschijnlijk even opkijken van de relatief lage resolutie en matige kleurreproductie. Apple maakte in één keer een grote stap toen het overging op Retina-schermen, met een resolutie van 2048x1536 pixels. Bij Android-tablets werd eerst gekozen voor de tussenstap naar 1920x1200 pixels. Inmiddels zijn veel fabrikanten een stukje verder en rusten ze hun high-end tablets uit met schermen die een resolutie hebben van 2560x1600 pixels.
We zijn nu op een punt aangekomen waarbij verhoging van de resolutie minder noodzakelijk is dan voorheen en fabrikanten richten zich daardoor op andere aspecten van de beeldkwaliteit. Zo zien we steeds vaker dat beeldschermen gekalibreerd worden; fabrikanten proberen dan in de fabriek om de kleurreproductie van de schermen zo accuraat mogelijk in te stellen.
Er is echter een ander vlak waarop nog flinke winst te behalen valt: het contrast. Een hoog contrast heeft tot gevolg dat een beeldscherm indrukwekkend oogt en dat kleuren van het scherm lijken te spatten. Dit is bij lcd-schermen in de laatste jaren verbeterd, maar voor de grote stap moet gekeken worden naar een andere techniek: oled.
Op dit moment is Samsung de enige fabrikant die de technologie in huis heeft om tablets van oled-schermen te voorzien en in deze zomer gebruikt het bedrijf die technologie voor een nieuwe tablet-serie: de Galaxy Tab S. In deze lijn komt Samsung met een 8,4”- en een 10,5”-model, beide met een oled-scherm en beide met de hoge resolutie van 2560x1600 pixels.
Wij keken in de afgelopen weken uitvoerig naar beide modellen, naar tekst, webpagina’s en video, naar foto’s en apps, in licht en in donker. Daarnaast gebruikten we onze gespecialiseerde meetapparatuur om de schermen binnenstebuiten te keren en te kijken hoeveel beter ze zijn dan wat we tot nu toe gewend waren.
Schermkwaliteit: indrukwekkend
Oled-schermen zijn Samsung niet vreemd. De Galaxy S-telefoonserie heeft al sinds het eerste model uit 2010 een zogenaamd Super Amoled-scherm en Samsung bracht in 2011 zelfs een 7,7”-Galaxy Tab met een amoled-scherm uit. Grotere schermen leken echter lange tijd buiten bereik vanwege problemen met de productie en de hoge kosten. De Koreaanse fabrikant kwam in 2013 wel met een 55”-oled-televisie, maar die is inmiddels nauwelijks meer te krijgen en er zijn nog geen plannen voor een opvolger aangekondigd.
Daarom waren we behoorlijk verbaasd toen Samsung de Tab S-serie aankondigde. Niet alleen was het gelukt om redelijk grote panelen te maken voor een acceptabele prijs, tegelijk was ook de resolutie fors verhoogd. Dat wijst erop dat de productieproblemen bij amoled-schermen vooral draaien om de grootte van het substraat waaruit de schermen gesneden worden. Het is blijkbaar moeilijker om een full-hd-scherm van 55” te maken waar geen enkele kapotte pixel in zit, dan een quad-hd-scherm van 8,4” zonder fouten.
Hoewel beide modellen dezelfde schermresolutie hebben, gaat het niet om identieke schermen. Samsung gebruikt voor de 8,4”-variant een aparte subpixelindeling, waarbij de rode, groene en blauwe pixels een andere vorm hebben, en ook niet evenredig vertegenwoordigd zijn. Voor de 10,5”-versie wordt elke pixel wel uit drie subpixels opgebouwd.
Vroeger, toen de pixeldichtheid van schermen nog een stuk lager was, kon je het verschil tussen die verschillende pixelindelingen nog goed zien. Met de resoluties die Samsung voor deze tablets gebruikt, is dat echter lood om oud ijzer; beide schermen bieden simpelweg een erg scherp beeld.
Hoog contrast
Zoals gezegd is het grote voordeel van een oled-scherm het hoge contrast en dat leidt er bij de Tab S-tablets toe dat het beeld veel indruk maakt. De beste omschrijving is dat 'kleuren van het scherm lijken te spatten’ en vooral de donkere partijen zijn indrukwekkend. Wat op een lcd-scherm donkergrijs is, is op een oled-scherm echt zwart. In normale lichtomstandigheden is het verschil al te zien, maar een oled-scherm komt pas echt tot zijn recht in een omgeving met gedimd licht. ‘s Avonds op de bank of voor het slapengaan in bed, ziet het beeld van de twee Galaxy Tab S-tablets er dus op zijn mooist uit.
/i/1405342874.jpeg?f=imagenormal)
De Galaxy Tab S 10.5 (links), met amoled-scherm, en de TabPro 10.1 met pls-scherm
Dat betekent tegelijk dat als je vooral witte content bekijkt, bijvoorbeeld webpagina’s, en dat ook nog eens doet in goed verlichte ruimtes, het scherm van de Tab S niet veel mooier oogt dan bijvoorbeeld dat van Samsungs eigen TabPro-tablets met hun lcd’s. Het is dus vooral bij beeldmateriaal met veel donkere en kleurrijke elementen dat de Tab S-tablets duidelijk boven de concurrentie uitsteken.
Naast het contrast is ook de maximale helderheid bij een tablet van groot belang. Aan tablets met lage helderheden heb je buitenshuis geen bal, omdat ze veranderen in een soort spiegel. Een hoge helderheid is nodig voor enige leesbaarheid. De Tab S-modellen zijn behoorlijk slim op dit vlak. Als je de helderheid handmatig op maximaal zet, kom je uit op 330 tot 340cd/m², prima voor binnenshuis, maar niet voor in fel zonlicht. Detecteert de lichtsensor echter dat er een felle lichtbron aanwezig is, zoals de zon, dan wordt de helderheid verhoogd naar 474cd/m² bij het 8,4”-model en 397cd/m² bij zijn grote broer. Daarnaast wordt de gammacorrectie verlaagd naar een waarde van één. Binnenshuis zou dat ertoe leiden dat het beeld te helder oogt, vooral bij donkere partijen, maar buitenshuis heeft het tot gevolg dat je tenminste nog wat kan zien.
Kleurreproductie
/i/1405513171.png?f=imagemedium)
Oled-schermen kunnen in theorie meer kleuren weergeven dan de gemiddelde lcd en in het verleden heeft Samsung daar gretig gebruik van gemaakt door de kleuren die je het op het scherm ziet flink te overdrijven. Die overgesatureerde kleuren zien er wellicht imposant uit, maar natuurgetrouw is het natuurlijk niet.
Gelukkig geeft Samsung zijn gebruikers tegenwoordig de mogelijkheid om zelf te kiezen of ze extra saturatie willen, via drie verschillende schermprofielen: Bioscoop, Foto en Basic. De Foto-modus komt netjes overeen met de AdobeRGB-kleurruimte en kan dus interessant zijn voor fotografen die hiervan gebruikmaken. Omdat Android echter geen ondersteuning heeft voor kleurprofielen is het niet mogelijk om foto’s die in AdobeRGB zijn opgeslagen ook daadwerkelijk correct te bekijken, waarmee het nut beperkt blijft.
Kleurreproductie van de Tab S 8.4 (links) en 10.5 in de 'Basic-stand'
De bioscoopmodus schroeft de kleurverzadiging flink op, wat we voor het bekijken van films nog enigszins kunnen begrijpen, maar de te hoge kleurtemperatuur heeft tot gevolg dat alles te blauw wordt weergegeven. Onze voorkeur gaat daarom uit naar de Basic-stand. De naam is misschien niet spannend, maar de kleuren komen in die modus het beste overeen met de sRGB-kleurruimte, wat voor de computerindustrie de facto standaard is. Door die stand te gebruiken ben je er zeker van dat foto’s en video’s eruitzien zoals de maker ze bedoeld heeft.
De standaardinstelling draagt overigens de naam ‘Adaptive’ en past de kleurweergave constant aan, afhankelijk van wat op het scherm wordt weergegeven, maar ook bijvoorbeeld aan de hand van het omgevingslicht.
Accuduur: geweldig bij video kijken, minder bij browsen
Amoled-schermen hebben niet alleen grote invloed op de schermkwaliteit, maar ook op de accuduur. In tegenstelling tot lcd-schermen vreten oled-panelen buitensporig veel stroom als ze veel lichte beelden moeten weergeven. De keerzijde van die medaille is dat ze juist erg zuinig zijn bij het weergeven van donkere tinten. In de praktijk betekent het dat apparaten met oled-schermen lang meegaan bij het bekijken van foto’s en video, en minder lang bij het draaien van apps en het gebruik van de browser.
Om die gedachte te toetsen hebben we onze gebruikelijke accutests gedraaid. In de eerste test moeten de Tab S-tablets continu langs een vaste lijst met websites browsen.
Met scores van een kleine zes en een half uur doen de tablets het niet slecht, maar de TabPro 10,1 loopt met zijn lcd-paneel mijlenver voor op de Tab S 10.5. Kijken we echter naar de accuprestaties bij het bekijken van video, dan zien we een compleet ander beeld.
De twee Tab S-tablets zetten geweldige scores neer bij het afspelen van video en zijn bijna niet leeg te krijgen. Samen met de geweldige beeldkwaliteit maakt dat van de Tab S-tablets de ultieme apparaten om mobiel video op te bekijken.
Behuizing: dun, licht, met aparte kleuren
Uiterlijk zijn de Tab S-tablets duidelijk gebaseerd op de Galaxy S5, want voor de behuizing is hetzelfde harde plastic met kleine putjes gebruikt. Dat materiaal voelt stevig aan en houdt fijn vast. De hoofdreden waarom de twee tablets fijn in de hand liggen, is echter het relatief lage gewicht en de geringe dikte. Het is Samsung gelukt om het gewicht ten opzichte van de TabPro-serie nog flink te verlagen. Het 8,4”-TabPro-model weegt bijvoorbeeld 331 gram, de Tab S-versie slechts 294 gram. De 10,5”-Tab S weegt 4 gram minder dan de 10,1”-TabPro, terwijl hij dus marginaal groter is. Een knappe prestatie.
/i/1405342862.jpeg?f=imagenormal)
Achter op de tablets zitten twee kleine rondjes, bedoeld om de optionele hoezen en covers mee te bevestigen. We hebben de hoezen niet meegeleverd gekregen bij onze testexemplaren, maar konden ze enkele weken geleden bij de introductie van de tablets wel even testen. Feitelijk is het een verbinding die vergelijkbaar is met een drukknoopje en als de hoes eenmaal vastzit, zal hij er niet zomaar vanaf komen. Het vastklikken vergt echter enige precisie en ook wat kracht, waardoor het bevestigen een stuk minder soepel gaat dan bij een magnetische verbinding.
:fill(white)/i/1405342865.jpeg?f=thumblarge)
Samsung gaat de Tab S-serie in twee kleurstellingen leveren: wit en titanium-brons. Wij kregen de laatste. De kleur is moeilijk te omschrijven, omdat de lichtinval veel invloed heeft op hoe het materiaal eruitziet, maar het heeft wat bruinigs en doet ook een beetje denken aan koper. In combinatie met de goudkleurige rand vinden we het niet heel mooi. De witte versie lijkt op eerste gezicht een stuk neutraler, maar ook deze heeft dat goudkleurige randje. Er is dus geen simpele zwarte of witte variant beschikbaar en daarmee neemt Samsung wel een gok, want we kunnen ons goed voorstellen dat er mensen zijn die geen van beide versies mooi vinden.
Beide Tab S-tablets beschikken over stereoluidsprekers, al zitten die bij de 8,4”-versie aan de boven- en onderkant als je de tablet rechtop gebruikt. Draai je hem echter op zijn kant, bijvoorbeeld als je video gaat bekijken, dan zitten ze dus wel in de goede positie. Je moet hem dan wel rechtsom draaien. Draai je linksom, dan komen de luidsprekers te laag te zitten, waardoor je ze met je handen afdekt. Dat was in het begin een beetje wennen, omdat we gewoon waren om linksom van staand naar liggend te draaien en veel mensen die we ernaar vroegen deden hetzelfde. De kwaliteit van de luidsprekers is zoals we vaker gehoord hebben; het volume is redelijk en zelfs op zijn hardst vervormt het geluid niet. Op veel lage tonen hoef je echter niet te rekenen.
Verder beschikken de tablets aan de buitenkant nog over een ir-blaster, waardoor ze ook als afstandsbediening te gebruiken zijn, en natuurlijk vinden we onder het scherm het gebruikelijke trio Samsung-knoppen, met in het midden een fysieke homeknop en aan weerszijden capacitieve knoppen. Bij een apparaat dat je vaak draait, zoals een tablet, geven we de voorkeur aan virtuele knoppen, maar Samsung vindt knoppenlay-out zo synoniem aan het Galaxy-merk dat het er niet snel vanaf zal stappen.
Hardware en prestaties: krachtige processor, toch lag
:fill(black)/i/1374557808.jpeg?f=thumblarge)
Anders dan voor zijn TabPro-tablets gebruikt Samsung voor beide Tab S-modellen precies hetzelfde hardwareplatform: de Exynos 5420-soc, een chip bestaande uit maar liefst acht processorkernen. Vier hiervan zijn gebaseerd op het Cortex A15-ontwerp en draaien op 1,9GHz, terwijl de rest gestoeld is op het zuinigere Cortex A7-ontwerp en een kloksnelheid van 1,3GHz heeft. Het idee achter die zogeheten big.Little-opstelling is dat de A15-kernen het zware werk verzetten en de A7-kernen het lichte, waardoor het stroomverbruik bij simpele handelingen binnen de perken blijft.
Als we kijken naar pure rekenkracht, dan doet de Exynos 5420 het wat minder goed dan de veelgebruikte Snapdragon 801-soc van Qualcomm. Dat is gezien de lagere kloksnelheid niet meer dan logisch. Voor alle testresultaten verwijzen we naar de twee testrapporten.
De gpu in de soc is de Mali-T628 MP6, geklokt op 533MHz, die via een 32bits-dualchannel-geheugencontroller met de cpu-kernen verbonden is. Dat levert een bandbreedte op van 14,9GB/s en een grafische rekenkracht van ongeveer 100Gflops. Dat is evenveel bandbreedte als bij de Snapdragon 801-soc van Qualcomm, die bij veel andere high-end telefoons en tablets gebruikt wordt, maar een dikke 40 procent minder grafische spierballen.
Dat komt goed naar voren in verschillende grafische benchmarks. In het veelgebruikte GFXBench komen de Tabs niet verder dan 14fps, terwijl een Z2 Tablet van Sony bijna het dubbele scoort. Android-games zijn tegenwoordig echter behoorlijk slim en schalen instellingen vaak automatisch terug om de framerate vloeiend te houden. De games die we getest hebben, draaien dan ook prima, wat weerspiegeld wordt in de 3DMark-benchmarks. We zagen wel dat niet elke game de native resolutie van het beeldpaneel gebruikt. Asphalt 8 leek bijvoorbeeld op een lagere resolutie te renderen.
| GFXBench T-Rex HD - onscreen |
|---|
| Telefoon / Tablet | framerate in fps, hoger is beter |
|---|
| Sony Xperia Z2 Tablet |
********
27,2 |
| Apple iPad Air |
******
21,0 |
| iPad mini Retina |
******
21,0 |
| Samsung Galaxy TabPro 8.4 |
*****
16,9 |
| LG G Pad 8.3 |
****
14,7 |
| Samsung Galaxy Tab S 8.4 |
****
14,1 |
| Samsung Galaxy Tab S 10.5 |
****
14,0 |
| Samsung Galaxy TabPro 10.1 |
****
13,9 |
| Nexus 7 |
**
5,4 |
Op draadloos gebied is er ondersteuning voor bluetooth 4.0 en wifi-ac, terwijl via een normale micro-usb-kabel verbinding gemaakt wordt met een computer of lader. Verder zit er op beide tablets nog een micro-sd-slot, waarmee de 16GB aan ingebouwd opslaggeheugen kan worden uitgebreid.
De Samsung-lag
We voelen ons zo langzamerhand een hangende plaat, maar we moeten toch weer opmerken dat de Tab S-tablets niet zo vloeiend aanvoelen als veel concurrenten. Datzelfde constateerden we al bij de TabPro- en ook bij eerdere Note-tablets. Ook hier willen we benadrukken dat er prima met de tablets te werken valt. Bevind je je eenmaal in een app, zoals de browser of een game, dan werken de Tabs vloeiend, maar we snappen niet waarom de simpelste dingen, zoals het naar beneden vegen van het notificatiemenu of het wisselen tussen apps, soms met haperingen gepaard moeten gaan. Ook het wakker maken van de tablet, terugkeren naar het homescreen en wisselen tussen apps gaat soms gepaard met lag.
Is dat hinderlijk? Dat verschilt van persoon tot persoon. Het staat je niet echt in de weg bij dagelijks gebruik, maar het heeft wel tot gevolg dat de Tabs minder high-end en responsief aanvoelen. Als je de Tab S als eerste tablet koopt, zal het je wellicht niet opvallen, maar als je wel eens met een iPad of Nexus gewerkt hebt, is het verschil duidelijk.
Als je een andere launcher installeert en de animaties in Android helemaal uitzet, voelt het al een stukje vlotter aan, maar dat zou natuurlijk niet nodig moeten zijn. Wie overigens denkt dit te kunnen omzeilen door een custom firmware als CyanogenMod te draaien, zal teleurgesteld zijn. Op het moment van schrijven worden de tablets van Samsung met een Exynos-processor, zoals deze Tab S-modellen maar ook sommige TabPro’s, niet ondersteund door verschillende custom firmwares. Het blijkt namelijk moeilijk te zijn om de Exynos-chips te ondersteunen.
Software: geleend van de Galaxy S5
Samsung heeft ten opzichte van de eerder dit jaar uitgekomen TabPro-tablets niet bijster veel veranderd aan de software, op functioneel vlak dan. Visueel valt op dat de icoontjes en kleuren nu helemaal in lijn zijn met de software op de Galaxy S5 en dat er daardoor minder wit gebruikt wordt. Dat is ook niet gek, de donkere achtergronden werden bij de Galaxy S5 al gebruikt om de accuduur te sparen en omdat de Tab S-tablets ook over oled-schermen beschikken, is eenzelfde keuze hier ook slim.
De software op beide tablets is gebaseerd op Android 4.4.2, zoals altijd aangevuld met Samsungs eigen skin. De tabletversie van die software bestaat niet enkel uit homescreens met iconen, maar ook uit twee ‘content home’-schermen aan de linkerzijde van de normale pagina’s. Deze Content Home-schermen zijn opgebouwd uit blokken waarin verschillende soorten content geplaatst kan worden, bijvoorbeeld artikelen uit Flipboard, e-mails of afspraken. Het staat gebruikers vrij om deze Content Home-pagina's aan te passen of te verwijderen, al blijft er altijd minimaal één zichtbaar. Veel gebruik hebben we er niet van gemaakt; ze zien er leuk uit, maar functioneel gezien voegt het in onze ogen niet veel toe.
Op het reguliere homescreen zien we zoals gezegd een andere kleurstelling en een nieuw icoontje linksonderin voor het bestandsbeheer, wat zeker handig is als je het micro-sd-slot vaak gebruikt. Wat verder opvalt is dat Samsung eindelijk een animatie laat zien als je een icoontje op het homescreen aantikt, iets wat bij de TabPro-tablets afwezig was. Het klinkt als iets onbelangrijks, maar de interactie met het homescreen voelt er wat natuurlijker door aan.
Samsung lijkt geluisterd te hebben naar gebruikers en reviewers als het aankomt op bloatware. In het verleden leverde de fabrikant gigabytes aan extra apps mee en niet iedereen zat daarop te wachten, hoewel sommige van die apps zeker nuttig zijn. Een deel van die applicaties is nu verhuisd naar de appstore Galaxy Apps, voorheen de Samsung Apps-winkel, waar ze samengevoegd zijn onder de noemer Galaxy Gifts. De totale software-installatie neemt nu zo’n 5GB in, waardoor er 11GB voor de gebruiker overblijft, naast wat je nog toevoegt via het micro-sd-slot natuurlijk.
Enkele features die we van eerdere Samsung-apparaten kennen, zoals Multi Window, zijn opnieuw aanwezig. Via die optie kan je twee apps naast elkaar draaien. Dat voelt op de 8,4”-Tab S een beetje krap aan, maar bij de 10,5”-versie past dat nog wel. Helaas werken lang niet alle Android-apps met deze functie en als je twee wat zwaardere apps samen gebruikt, kan het geheel een beetje vertraagd worden. Een serie bekijken terwijl je in het tweede venster aan het chatten bent bijvoorbeeld, werkt echter prima.
Niet alleen de visuele stijl is overgenomen van de Galaxy S5, maar ook de vingerafdrukscanner in de homeknop. Bij de S5 waren we er geen grote fan van, omdat je de scanner met één hand eigenlijk niet goed kon bedienen. Een tablet gebruik je in de regel echter met twee handen en dan is het een stuk makkelijker om met je wijsvinger op een gecontroleerde en rustige manier over de homeknop te vegen. Die functionaliteit kan je vervolgens weer aan de zogeheten Kids Mode te koppelen, zodat de tablet in een gezin door kleine kinderen gebruikt kan worden zonder dat ze bij alle apps en content kunnen. Daarnaast is het mogelijk om PayPal-betalingen te autoriseren via de scanner.
Specificaties en fotogalerij
| Merk en Productserie |
Samsung Galaxy |
Samsung Galaxy |
|---|
| Type |
Tab S 8.4" |
Tab S 10.5" WiFi |
|---|
| |
:fill(white)/i/1403331858.jpeg?f=thumb) |
:fill(white)/i/1403331872.jpeg?f=thumb) |
| Prijs en waardering |
|---|
| Prijs |
Onbekend (14 winkels) |
Onbekend (18 winkels) |
| Eerste prijsvermelding |
zondag 22 juni 2014 |
zondag 22 juni 2014 |
| Waardering |
4 van 5 sterren
|
4.5 van 5 sterren
|
| Beeldscherm |
|---|
| Schermdiagonaal |
8,4" |
10,5" |
| Schermresolutie |
2560x1600 (WQXGA) |
2560x1600 (WQXGA) |
| Schermtype |
Super Amoled |
Super Amoled |
| Touchscreentechniek |
Capacitief |
Capacitief |
| Multitouch |
Ja |
Ja |
| Camera |
|---|
| Cameraresolutie |
8Mp |
8Mp |
| Cameraresolutie (voor) |
2,1Mp |
2,1Mp |
| Technische Specificaties |
|---|
| Processor |
Samsung Exynos 5 Octa E5420 |
Samsung Exynos 5 Octa E5420 |
| Aantal cores |
8-core |
8-core |
| Snelheid |
1,9GHz |
1,9GHz |
| Geheugengrootte |
3GB |
3GB |
| Opslag |
|---|
| Opslagcapaciteit |
16GB |
16GB |
| Hardeschijftype |
Solid State Disk |
Solid State Disk |
| Geheugenkaart (Mobiel) |
microSD |
microSD |
| Accu |
|---|
| Accucapaciteit (mAh) |
4.900mAh |
7.900mAh |
| Afspeelduur (audio) |
80u |
139u |
| Afspeelduur (video) |
12u |
12u |
| Draadloze verbindingen |
|---|
| Verbinding (wlan) |
802.11a, 802.11ac, 802.11b, 802.11g, 802.11n |
802.11a, 802.11ac, 802.11b, 802.11g, 802.11n |
| 5GHz-ondersteuning |
Ja |
Ja |
| Verbinding (Bluetooth) |
Bluetooth 4.0 |
Bluetooth 4.0 |
| Mobiel internet (3G/4G) |
Nee |
Nee |
| GPS |
Ja |
Ja |
| Uiterlijke kenmerken |
|---|
| Gewicht |
294g |
465g |
| Hoogte |
125,6mm |
177,3mm |
| Breedte |
212,8mm |
247,3mm |
| Diepte |
6,6mm |
6,6mm |
| Kleuren |
Brons |
Brons |
| Besturingssysteem |
|---|
| Besturingssysteem |
Google Android 4.4 |
Google Android 4.4 |
| Overige specificaties |
|---|
| Tabletextra's |
Bewegingssensor, Vingerafdrukscanner |
Bewegingssensor, Vingerafdrukscanner |
Alternatieven
De TabPro is het goedkopere broertje van de Tab S 10,5, met een marginaal kleiner scherm, dat gebaseerd is op pls-technologie in plaats van oled. De schermresolutie is met 2560x1600 pixels gelijk en ook de software komt grotendeels overeen. Daarnaast maakt de TabPro 10,1 gebruik van dezelfde Exynos 5420-soc. Afgezien van het scherm en het design zijn de tablets dus vrijwel identiek. Die stap terug in schermkwaliteit brengt de gebruiker een fors betere accuduur bij webbrowsen en een flink scherpere prijs.
De 8,4”-TabPro lijkt op zijn beurt extreem veel op de Tab S 8,4”, al is hij net wat zwaarder. Een van de grootste verschillen is ook hier het pls-paneel in plaats van een oled-scherm, maar in dit geval is ook de gebruikte processor anders. In plaats van een Exynos 5420-soc wordt voor de TabPro 8,4” een Snapdragon 800 gebruikt. Daardoor werkt hij wat vloeiender en het betekent ook dat er custom roms beschikbaar zijn voor de tablet.
Wie een tablet rond de 10” zoekt, doet er goed aan om ook altijd de iPad in overweging te nemen. De resolutie ligt ten opichte van de Tab S wat lager, maar daar zie je met het blote oog weinig van. Wat je wel ziet is natuurlijk het mindere contrast, omdat de iPad geen oled-scherm heeft. Apples tablet is echter wel dun en licht, biedt een grote softwarebibliotheek en in het dagelijks gebruik is hij een stuk vloeiender dan de Tab S-tablets.
Voor een paar tientjes minder dan een Tab S 10,1 kan je ook de 10,1”-Z2-tablet van Sony kopen. Deze beschikt niet over een oled-scherm en heeft een schermresolutie die net wat lager is, maar biedt wel weer andere pluspunten. Zo is de tablet stof- en waterdicht, werkt hij wat vloeiender dan de Tab S en is hij nog lichter. Net als de Tab S beschikt hij over een micro-sd-slot, zodat er genoeg ruimte is voor foto’s en video’s.
Bijna even groot als de Tab S 8,4” is de G Pad 8.3 van LG. Vanwege de iets lagere schermresolutie is het beeld niet even scherp, maar het verschil is niet groot. De G Pad 8.3 is net als de tablet van Samsung erg dun en licht, en beschikt ook over een micro-sd-slot. De accuduur van LG’s tablet blijft echter behoorlijk achter. Positief aspect is weer de fors lagere prijs.
In de wereld van de kleine tablets, waaronder we de 8,4”-Tab S scharen, is de Nexus 7 van Google en Asus nog steeds een van de populairste. Hij draait altijd de nieuwste versie van Android, doet dit zeer vloeiend en snel, beschikt over een mooi scherm en heeft een lichte behuizing, gemaakt van fijn materiaal. De Tab S wint het natuurlijk op beeldkwaliteit en dankzij het micro-sd-slot kan hij ook fors meer gegevens bevatten. De Nexus 7 maakt dat voor een deel goed met zijn prijs, die zo’n 150 euro lager ligt.
Conclusie
Sinds Samsung in 2011 voor het eerst een amoled-tablet uitbracht, wachten we op een waardige opvolger en met de Tab S-serie heeft Samsung die zeker neergezet. De oled-technologie levert dankzij het hoge contrast schermen op die simpelweg mooier ogen dan alle lcd’s die we tot nu toe bij tablets gezien hebben. Niet iedereen zal gecharmeerd zijn van de oververzadigde kleuren die je vers uit de doos voorgeschoteld krijgt, maar gelukkig kan je ook kiezen voor kleuren die wel realistisch zijn.
Gecombineerd met de geweldige accuduur maakt het de Tab S-tablets tot perfecte apparaten voor het consumeren van video of het bekijken van foto’s. Kijk je dus vaak naar filmpjes in de trein of het vliegtuig, of pak je nog een Netflix-serie mee voor het slapengaan, dan is de keuze voor een Tab S-tablet makkelijk gemaakt. Dat ze ook nog eens relatief dun en licht zijn, is daarbij het kersje op de taart, al hadden we liever wat neutralere kleurvarianten gezien.
De kans dat iemand een tablet koopt voor slechts één gebruiksscenario is echter klein, en als we de Tab S-modellen beoordelen op hun algehele prestaties en functionaliteit, is het oordeel iets minder gunstig. Bij webbrowsen gaat de accu bijvoorbeeld een stuk sneller leeg en als je intensief met de tablets aan de slag gaat, valt op dat de interface lang niet zo vloeiend werkt als bij veel concurrenten, iets wat we vaker gezien hebben bij Samsung-tablets.
Samsung vraagt desondanks de hoofdprijs. Met adviesprijzen van 399 en 499 euro zijn de Tab S-tablets fors duurder dan Samsungs eigen TabPro’s, en ook iets duurder dan de iPad Air en iPad mini Retina. Daarom kunnen we de Tab S-tablets eigenlijk alleen aanraden aan mensen die primair video’s en foto’s bekijken op hun tablet; die mogen gerust een halve ster optellen bij de eindscore. Ben je een meer allround-gebruiker, dan vind je bij concurrerende tablets of Samsungs eigen TabPro-serie waarschijnlijk wat meer waar voor je geld.
Plus- en minpunten
- Prachtig scherm
- Dunne en lichte behuizing
- Goede accuduur bij video kijken
- Relatief duur
- Op momenten laggy
Verkrijgbaar vanaf Onbekend
Plus- en minpunten
- Prachtig scherm
- Dunne en lichte behuizing
- Goede accuduur bij video kijken
- Relatief duur
- Op momenten laggy
Verkrijgbaar vanaf Onbekend
/i/1405342874.jpeg?f=imagegallery)
/i/1405513171.png?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1405342862.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1405342865.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1405342866.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1405342867.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1405342870.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1405342871.jpeg?f=imagegallery)
/i/1405513142.png?f=imagegallery)
/i/1405513143.png?f=imagegallery)
/i/1405513145.png?f=imagegallery)
/i/1405513146.png?f=imagegallery)
/i/1405513159.png?f=imagegallery)
/i/1405513161.png?f=imagegallery)
/i/1405513162.png?f=imagegallery)
/i/1405513163.png?f=imagegallery)
/i/1405513164.png?f=imagegallery)
/i/1405513165.png?f=imagegallery)
/i/1405513166.png?f=imagegallery)
/i/1405513167.png?f=imagegallery)
/i/1405513155.png?f=imagegallery)
/i/1405513156.png?f=imagegallery)
/i/1405513157.png?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1405342861.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1405342862.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1405342864.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1405342865.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1405342868.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1405342869.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1405342872.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1405342873.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1393246358.jpeg?f=thumbsmall)
:fill(white)/i/1393244219.jpeg?f=thumbsmall)
/i/1382518035.png?f=thumbsmall)
:fill(white)/i/1393850396.jpeg?f=thumbsmall)
:fill(white)/i/1378723822.jpeg?f=thumbsmall)
:fill(white)/i/1376307964.jpeg?f=thumbsmall)
:fill(white):strip_exif()/i/1403331872.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/1403331858.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/1402601298.jpeg?f=fpa_thumb)
/i/1349425400.png?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/255898/tumb.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/85308/mirko.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/474471/crop56ca038f1a1fc_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/48990/AphexTwin.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/4580/crop63277a49e9b9d_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/116283/crop5814e3224425d_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/309494/crop5937c5e619f04_cropped.png?f=community){kind=small}
. 
( Sony ):strip_icc():strip_exif()/u/8440/FlyGuy.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/343093/crop585246e32813f_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/295574/kirk60.jpg?f=community){kind=small}
/u/361659/crop5d36b9b72087f_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/280082/crop5bc9c95306f49_cropped.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/12112/snake_av.jpg?f=community){kind=small}
/u/269377/arnoud8bit.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/492949/crop627d0c893ea0e_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/25212/crop5bb715b4827b7_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/172708/crop56372738e93da_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/370910/Ubuntu2.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/2244/crop5e304d9e73ebc_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/16660/crop60ae1d39827f5_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/251795/Untitled.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/386597/crop5cee96faed6db_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/447317/crop5e9f33b668c3d_cropped.gif?f=community){kind=small}
En of reviews dat dan wel zeggen of niet, waarom zou ik me daar dan persoonlijk druk om maken?:strip_icc():strip_exif()/u/435516/crop6596ad6d651f2.jpg?f=community){kind=small}
/u/233220/crop58c922806f3c4_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/40481/crop63f777c898038_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/486203/crop5e1841193fe90_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/227038/samsungapple1.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/101960/Samuel_new_Got.jpg?f=community){kind=small}
