Terug naar Europa
Assassin's Creed IV: Black Flag was een succes. De piratengame scoorde wereldwijd hoge cijfers en beviel de consument een stuk beter dan voorganger Assassin's Creed III. Toch bleef er kritiek bestaan op de keuzes van Ubisoft. Het Amerika van de revolutie en de piratensetting pasten volgens fans van de franchise te weinig bij Assassin's Creed. De serie hoort thuis in een grote, uitgestrekte stad, vinden zij. Voor die schare fans heeft de Franse uitgever dit jaar uitstekend nieuws, want Assassin's Creed: Unity speelt zich af in Parijs.
Die keuze komt uiteraard niet uit de lucht vallen. Al sinds de game zich afspeelde in diverse Italiaanse steden zoemt de vraag rond wanneer Ubisoft Assassin's Creed naar zijn thuisstad Parijs zou brengen. Ook Ubisoft zelf keek al langer uit naar de Franse hoofdstad. De Franse revolutie leent zich immers uitstekend voor een Assassin's Creed-game. Die revolutie ging echter gepaard met massa's mensen op straat, en het is niet eenvoudig om dat op een mooie manier in een game te krijgen. Het is vooral daarom dat Ubisoft gewacht heeft tot dit moment om Parijs te laten debuteren in Assassin's Creed.
Het resultaat laat nu al zien dat de timing goed is geweest. Vanaf het eerste moment dat we hoofdpersonage Arno Dorian door Parijs zien lopen, maken de mensenmassa's indruk. Volgens Ubisoft zouden er eventueel een paar duizend mensen tegelijk in beeld gebracht kunnen worden, al lijkt dat in de praktijk niet echt te gebeuren. Desondanks: het plein waar Arno zich een weg door baant is gevuld met zeker een paar honderd mensen, en dat maakt de Parijse straten al druk genoeg.
Die grote getalen zouden niet zoveel indruk maken als het detailniveau in de mensen zelf niet zo opvallend hoog was. Je kijkt niet naar een paar honderd generieke burgers, maar naar individuen die bezig zijn met hun leven. De een voegt zich bij een groep die lijnrecht tegenover een linie soldaten staat, een ander probeert zich met zijn vrouw uit de voeten te maken en weer een ander staat betrekkelijk rustig naar alle consternatie te kijken. Levendiger dan dit Parijs heb je steden in de Assassin's Creed-franchise nooit gezien, en we betwijfelen zelfs of er ooit een game is geweest die dit beter heeft gedaan.
De Franse revolutie was een strijd tussen rijk en arm, maar in Unity is er natuurlijk meer dan dat aan de hand. Het laat zich raden aan welke kant de Assassin's en de Templars staan, en dat blijkt ook wel uit de beelden die we te zien kregen op de E3. Arno jaagt op Templars, maar schiet waar hij kan de gewone man te hulp in zijn strijd tegen de elite. Het verdere verhaal achter de setting en wat Arno precies drijft in zijn jacht is nog niet duidelijk, maar de verhoudingen zijn enigszins geschetst.
Coop-gameplay
In Arno heb je het hoofdpersonage te pakken waarmee je het singleplayer-avontuur van Assassin's Creed: Unity beleeft. Unity is dus niet, zoals menigeen wel dacht na de persconferentie van Microsoft, een volledig coöperatief speelbare versie van Assassin's Creed. Het is en blijft een spel dat je voornamelijk in je eentje speelt, maar dat er überhaupt sprake is van coöperatieve gameplay als onderdeel van het singleplayer-avontuur blijft natuurlijk een aardig nieuwtje.
Leentjebuur
De manier waarop coöp in het spel verweven zit lijkt wel een beetje op de manier hoe Ubisoft dat in Watch Dogs heeft gedaan. We wezen er de laatste jaren al vaker op dat Ubisoft regelmatig leentjebuur speelt bij zijn eigen games en dat lijkt met Unity en Watch Dogs ook weer het geval. Zo kun je in Unity, net als in Watch Dogs, samen met vrienden vrij rondlopen in de stad, zonder een missie uit te voeren. Als een van de spelers verder wil met zijn verhaal kan dat niet samen met de rest, maar samen met vrienden lekker Parijs verkennen is dus wel een optie.
/i/1402544615.jpeg?f=imagenormal)
Wil je iets meer doel bij het coöperatief spelen, dan zijn de specifieke coöp-missies echter een betere optie. Deze missies presenteren zich aan de speler als Brotherhood-missies. Dat is best een aardig gevonden invulling, want missies die samenhingen met Brotherhood-elementen waren in het verleden al vaker goed voor wat differentiatie van de standaard AC-gameplay. In Assassin's Creed: Brotherhood zelf draaide het om het opleiden van andere Assassin's, en die tak van het spel veranderde later onder meer in het uitvoeren van missies met je eigen schip en het opbouwen van een vloot, die daarna geld voor je ging verdienen. Fans van de serie zullen zich echter in deze Brotherhood-missies een stuk beter kunnen vinden dan in alles wat in de vorige games aan bod kwam, want hier gaat Assassin's Creed een veel meer terug naar zijn eigen basis.
Eigen kleur
Hoewel Ubisoft zich op de E3-beursvloer niet richtte op coöp-gameplay, hebben we die al wel even in actie kunnen zien, namelijk tijdens de persconferentie van Microsoft. Te zien was hoe vier samenwerkende Assassin's een vijand in het nauw dreven en uitschakelden. Daarbij viel misschien nog wel het meest op dat er gewerkt werd met kleuren. Elke Assassin heeft een eigen kleur en zodra hij een vijand in het vizier heeft, wordt die vijand omlijnd met de kleur van die speler, zodat de anderen ook zien dat er al een andere speler op de vijand in kwestie aan het leuren is. Op die manier is vrij eenvoudig te coördineren wie wat doet, al is nog even de vraag hoe die gameplay uiteindelijk daadwerkelijk uit de verf komt.
Een andere, niet minder belangrijke vraag: wie zijn die andere lui eigenlijk? Arno kennen we dus, maar er zijn nog zeker drie andere Assassin's in actie te zien. Hoe dat precies werkt liet Ubisoft nog een beetje in het midden, maar duidelijk is wel dat er een customization-systeem in Assassin's Creed: Unity zit. Het zou dus zomaar zo kunnen zijn dat het vier Arno's op een rijtje zijn, maar dan allemaal met een ander pakje en uiterlijk. Hoe dat zit, en hoe het spel die mogelijke uitleg zou verklaren? Dat zijn vragen waar we in Los Angeles nog geen antwoord op kregen.
Veel vrijheid
Gelukkig lag dat anders voor enkele andere aspecten van Assassin's Creed: Unity. Zo viel bijvoorbeeld op dat de game er weer een tandje beter uit ziet dan Assassin's Creed IV: Black Flag. Vooral de imposante, herkenbare gebouwen van Parijs zien er prachtig uit, in het eveneens mooi gesimuleerde zonlicht. Daarnaast hebben de 'character models' duidelijk een upgrade gehad en beweegt Arno zich weer net wat soepeler en sierlijker dan Edward Kenway dat al deed. De technische upgrade kwam echter het best tot uiting in de mensenmassas's die we op de eerste pagina al even aanhaalden.
Missies bewaren
Temidden van al die mensen kan Arno vrij bepalen wat hij gaat doen. In de korte demonstratie die we kregen, zagen we Arno al een paar keer geconfronteerd worden met optionele missies. Een soldaat valt een burger lastig? Je kunt ingrijpen, maar het hoeft niet. Een dief gaat er vandoor met iemands geld? Zelfde verhaal. Ook kom je wat serieuzere missies tegen, zoals een moordzaak die opgelost dient te worden. Mocht je dat wel willen doen, maar toch even eerst afmaken waar je op dat moment mee bezig was, dan kun je een missie opslaan in de nieuwe Quest Log, om er later alsnog mee aan de slag te gaan.
/i/1402544616.jpeg?f=imagenormal)
Bij het oplossen van zo'n mysterie, maar ook bij diverse andere missies, komt natuurlijk de bekende Eagle Sense goed van pas. Arno begint echter niet op het niveau van een Assassin die dat al volledig kan gebruiken. Arno is weer wat meer een Assassin die gaandeweg het spel de fijne kneepjes van het Assassin's-vak leert, en daarbij uiteindelijk zijn Eagle-vaardigheden ontwikkelt - van de simpelere Eagle Pulse naar de het uiteindelijke Eagle Sense.
Stealth
Dat is een bekend onderdeel van Assassin's Creed, maar er is ook ruimte voor vernieuwing. Nieuw is bijvoorbeeld de 'Stealth button'. Met een druk op de knop laat je Arno bukken, waarna hij automatisch zo ongezien mogelijk blijft. Dat is handig als je ongezien een kamer door moet komen die vol staat met mensen die jou niet mogen zien. Daarin ligt overigens meteen een andere vernieuwing verborgen. Unity beschikt namelijk over veel meer binnenlocaties dan alle voorgaande Assassin's Creed-games. Dat komt terug in kleinere huisjes, zoals we zagen in de 'sneak-scène', maar ook in gigantische gebouwen zoals de Notre Dame en La Conciergerie.
Verbeterd free-runnen
De Stealth-knop is een voorbeeld van een verandering in de gameplay, maar Ubisoft heeft nog veel meer op de schop gegooid, en daar zit één element bij waar wij alvast heel blij mee zijn. Wie namelijk een of enkele van onze Assassin's Creed-reviews heeft gelezen, weet dat we eigenlijk altijd kritiek hebben op het navigeren door de spelwereld. Dat navigeren werkt altijd best goed, maar toch vallen we te vaak ergens kansloos naar beneden doordat het spel niet begrijpt welke kant we op wilden springen. En laat Ubisoft nu juist dat probleem rigoureus hebben aangepakt.
A of B?
Dat begint met nieuwe knoppen. Voorheen had je één knop die je diende in te drukken om te klimmen en te free-runnen, en dat worden er nu drie. De rechter-trigger gebruik je altijd, maar nu komen, op de Xbox One althans, de A- en B-knoppen erbij. Houd je A ingedrukt, dan vertel je het spel dat je een route omhoog wil. Spring jij in de richting van balk die boven je hangt en heb je A ingedrukt, dan snapt het spel dus dat jij daar een route naar boven in hebt gezien, en dat je dus niet recht vooruit een wisse dood tegemoet wil springen. Met B werkt het systeem precies andersom en ga je naar beneden, en zonder A of B zoekt Unity een route om je ongeveer op hetzelfde niveau te houden.
/i/1402544614.jpeg?f=imagenormal)
In potentie is dit een van de belangrijkste veranderingen in Assassin's Creed van de laatste jaren. Als we de eerste live gameplay die we hebben gezien mogen geloven, loopt het navigeren in Assassin's Creed: Unity nog soepeler dan het voorheen al deed. Vooral het afdalen met B, wat Ubisoft omschrijft als 'controlled descent', geeft het spel een dynamischer karakter, en het beschermt je nog beter tegen de momenten dat je per ongeluk ergens naar beneden springt terwijl dat totaal niet de bedoeling was.
Bazen van de daken
Een andere aardige vernieuwing in de gameplay is het overzicht dat je als Assassin hebt als je op de daken loopt. Ubisoft wilde de speler in Unity het gevoel van macht op de daken terug geven. Gameplay op daken is in deel drie en vier natuurlijk nooit leidend geweest, en dat moet in Parijs weer heel anders zijn. Om spelers het gevoel te geven dat de Assassin's de 'bazen van de daken' zijn, krijg je als je op het dak loopt automatisch allerlei icoontjes van interessante locaties te zien. Je kunt vanaf de daken dus precies zien waar alles is. Heel baanbrekend of doorslaggevend is het niet, maar een aardig idee is het wel.
Voor de overige gameplay geldt dat we vooral nog meer moeten zien en spelen voor we er veel meer over kunnen zeggen. Het vechten, bijvoorbeeld, oogde in de details wel anders dan bijvoorbeeld Black Flag, maar het idee blijft hetzelfde. Het is echter goed mogelijk dat we de nuances daarbij later nog meekrijgen, evenals de werking van het vechten als je inderdaad coöperatief aan het spelen bent en samen met je vrienden grote groepen vijanden uitschakelt.
Voorlopige conclusie
Een uitgestrekt Parijs in het heetst van de Franse Revolutie, een gloednieuwe coöperatieve spelmodus en diverse goede verbeteringen in zowel de gameplay als de techniek: het moet raar lopen wil Assassin's Creed: Unity later dit jaar niet heel makkelijk bij de allerbeste games van 2014 gaan horen. Ubisoft heeft heus nog wel wat vragen te beantwoorden, zeker als het gaat om de coöp-gameplay. En waar was eigenlijk die aparte Assassin's-game voor de Xbox 360 en de PlayStation 3? Of komt Unity stiekem toch gewoon ook naar de vorige generatie consoles? Hoe dan ook: Unity maakte op de E3 een ijzersterk debuut, en voor nu is dat het belangrijkst.