Inleiding
Heel grote telefoons kunnen we vandaag de dag niet meer wegzetten als gekkigheid, als proefballon, of experiment. De markt die ooit door Samsung verkend werd, lijkt een blijvertje te zijn en kent nu een stuk meer spelers, waaronder Sony, met zijn Xperia Z Ultra, Huawei met de Ascend Mate, Nokia met de Lumia 1520 en nu ook HTC, met de groter broer van de HTC One: de One max.
De Max lijkt als twee druppels water op de HTC One en de One mini, maar dan opgeblazen naar een formaat van 5,9". Hij kent echter ook twee nieuwe features. Allereerst is het nu mogelijk om de achterkant te verwijderen; doe je dat, dan wordt een micro-sd-kaartlezer blootgelegd waarmee je het totale opslaggeheugen kan uitbreiden. Daarnaast is op diezelfde achterzijde een vingerafdrukscanner te vinden.
Grote telefoons zijn zeker niet voor iedereen weggelegd, maar er is een groep mensen die er bewust voor kiest omdat ze vaak voordelen hebben op het gebied van accuduur en het grotere scherm is fijner voor browsen en video kijken. De minder ideale ergonomie en het feit dat je eigenlijk twee handen nodig hebt voor de bediening, zijn aspecten die je bereid moet zijn te accepteren.
Wij liepen de afgelopen periode rond met de One max om te kijken of het grote formaat in de praktijk goed wordt benut en of het een waardige toevoeging aan de One-familie is. Daarnaast gingen we natuurlijk ook druk aan de slag met de nieuwe vingerafdrukscanner.
Bekende behuizing, maar dan een stuk groter
HTC One max (links) en HTC One (rechts)
De One max is onmiskenbaar een lid van de One-familie. Net als de normale One en de One mini heeft hij een aluminium behuizing met een gebolde achterkant, twee grote speakers boven en onder het scherm en achterop een grote, ronde camera die in het midden bovenaan geplaatst is.
Omdat de One max een stuk groter is, is de aan-uitknop verplaatst van de bovenkant naar de rechterzijkant. Dat is maar goed ook, want boven zou hij nauwelijks te bereiken zijn en nu valt hij precies onder de duim of middelvinger, afhankelijk van de hand die je gebruikt om het toestel vast te houden.
Boven de aan-uitknop zitten de volumeknoppen en helemaal bovenop de telefoon zit een openig voor de infraroodzender, die weer terug van weggeweest lijkt te zijn. Deze zien we namelijk steeds vaker terug op smartphones en maken het mogelijk om bijvoorbeeld je tv of stereo via een app te bedienen. HTC levert daar zijn Sense TV-app voor mee die eenvoudig in elkaar steekt en gebruikers via een virtuele afstandsbediening verschillende soorten apparaten laat bedienen. De BoomSound-speakers, die boven en onder het scherm in de behuizing zijn weggewerkt, stellen net als bij de andere One-modellen niet teleur en samen met het grote scherm maken ze de One max ideaal om even een YouTube-filmpje op de bank te kijken.
De One max maakt gebruik van dezelfde capacitieve knoppen als de andere twee varianten. Onderaan het scherm zit dus een HTC-logo met links de terugknop en rechts de homeknop. Om het multitaskingoverzicht te openen moet je twee keer op de homeknop tikken. Een losse knop hadden we fijner gevonden, maar deze methode is in ieder geval sneller dan het lang ingedrukt houden van de homeknop, wat door sommige andere fabrikanten wordt gebruikt.
Omdat er geen fysieke menuknop aanwezig is maar ook een virtuele knoppenbalk ontbreekt, kan de One max niet elegant omgaan met apps die nog een menuknop vereisen. In die gevallen verschijnt onderin een dikke zwarte balk met een virtuele knop voor het menu. Dat is bij de andere One-toestellen niet anders en HTC heeft met zijn gekozen knoppenconfiguratie eigenlijk geen andere keus.
| Telefoon | Diagonaal | Lengte | Breedte | Dikte | Gewicht |
|---|
| Xperia Z Ultra |
6,4" |
179mm |
92mm |
6,5mm |
212gram |
| Huawei Ascend Mate |
6,1" |
164mm |
86mm |
9,9mm |
198gram |
| HTC One max |
5,9" |
165mm |
83mm |
10mm |
217gram |
| Galaxy Note 3 |
5,7" |
151mm |
79mm |
8,3mm |
168gram |
| LG Optimus G Pro |
5,5" |
150mm |
76mm |
9,4mm |
160gram |
| HTC One |
4,7" |
137mm |
68mm |
9mm |
143gram |
De One max is zeker geen toestel dat zich makkelijk met één hand laat bedienen, maar dat hadden we gezien onze ervaringen met de Galaxy Note 3 en Xperia Z Ultra ook niet verwacht. Hij is anderhalve centimeter langer dan de Note 3 en ongeveer een halve centimeter breder. Zo gigantisch als een Xperia Z Ultra oogt hij niet en voelt hij ook niet aan. Je kan de Z Ultra eigenlijk ook een kleine tablet noemen, maar de One max is in onze ogen gewoon een grote telefoon. Wel is hij met 217 gram aan de zware kant.
Ondanks zijn enorme scherm wist hij onze niet erg wetenschappelijke broekzaktest met succes te voltooien. Het formaat broekzak speelt natuurlijk een grote rol en we kunnen ons goed voorstellen dat er ook genoeg broekzakken zijn waarin de One max net te krap opgesloten zit.
:fill(white)/i/1384348845.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1384348846.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1384348848.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1384348850.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1384348851.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1384348852.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1384348854.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1384348855.jpeg?f=thumb)
Voor de zijkant heeft HTC verder geborduurd op het ontwerp van de mini: dat wil zeggen dat deze van kunststof is en niet compleet van aluminium, zoals dat bij de originele One nog wel was. Net als bij de One mini geldt dus voor voor de max dat het design van de One wat luxer oogt en dat de plastic rand een klein beetje afbreuk aan het ontwerp doet. Bij de One voel je metaal als je hem vasthebt en bij de One max voel je dus plastic. Vermoedelijk heeft HTC hiervoor gekozen omdat de behuizing op deze manier eenvoudiger te produceren is. Ondanks die plastic rand is de One max nog steeds een mooie telefoon die stevig aanvoelt.
Een verschil met de andere twee One-modellen is dat de achterkant van de Max verwijderbaar is. Daarvoor zit in de linkerrand, bovenaan een klein schuifje waarmee de achterkant wordt ontgrendeld. Wat dan losgehaald kan worden is een hele dunne aluminium plaat die bijna het gehele oppervlak van de telefoon beslaat. Met die eenmaal verwijderd kan je makkelijk bij het sim-slot en de micro-sd-kaartlezer komen. De batterij is overigens niet verwisselbaar en dat is een gemiste kans in onze ogen.
De constructie met de verwijderbare achterkant werkt op zich goed, maar voelt niet heel fijn aan. Om de achterzijde weer vast te krijgen moet je hem simpelweg aanduwen, waarbij hij op verschillende plekken vastklikt. Die klikjes voelen echter niet zo stevig en duidelijk als bij andere telefoons met verwijderbare achterzijdes en in het begin konden we moeilijk oordelen of hij nu echt op alle plekken goed bevestigd was. Storender is nog dat de achterkant van ons testexemplaar niet goed aansloot, zoals op onderstaande foto te zien is. /i/1384349093.jpeg?f=imagenormal "HTC One max")
Een vingerafdrukscanner achterop
Een van de grootste vernieuwingen ten opzichte van de andere One-telefoons is de vingerafdrukscanner die onder de camera geplaatst is. In tegenstelling tot de scanner op de iPhone 5s werkt hij niet door een vinger erop te leggen, maar door deze van boven naar beneden er overheen te vegen. We waren gecharmeerd van de scanner op de iPhone 5s, maar die op de One max leverde ons eerder problemen en frustraties op dan dat hij zaken makkelijker maakte.
Het instellen verloopt redelijk simpel. In totaal kunnen drie vingerafdrukscans ingevoerd worden en per vinger moet vier keer over de sensor geveegd worden om genoeg data te verzamelen. Welke data vervolgens opgeslagen wordt en hoe veilig dat gebeurt is niet bekend. Als de vinger eenmaal herkend is kan een actie gekozen worden, zoals het ontgrendelen van het toestel, of het opstarten van een app, bijvoorbeeld de camera.
/i/1384349589.jpeg?f=imagenormal "HTC One max")
Het grootste probleem in de praktijk is de positie van de scanner. Omdat hij achterop zit kan je hem niet zien en moet je dus een beetje gokken waar hij zich bevindt. Na een paar dagen werden we hier best goed in, maar alsnog waren we soms over de cameralens aan het vegen in plaats van de scanner. Daarbij is het ook belangrijk dat je de telefoon recht vasthoudt, want de scanner weet niet goed om te gaan met een veeg die niet recht van boven naar beneden wordt uitgevoerd.
Daarnaast kan je de scanner niet gebruiken om de telefoon uit slaapstand te halen, zoals dat bij de iPhone 5s praktisch wel zo is omdat de vingerafdrukscanner in de homeknop verwerkt zit. Bij de One max moet je dus twee handelingen uitvoeren: eerst de knop aan de zijkant indrukken en dan over de scanner aan de achterkant vegen. Dat werkt niet bijster snel, sterker nog, in de praktijk bleek het sneller om gewoon een ontgrendelpatroon te gebruiken omdat we die wel keer op keer correct konden invoeren en het succesgehalte bij de scanner lager lag.
Er is ook geen koppeling tussen de vingerafdrukscanner en eventuele authenticatieschermen, zoals die in de Play Store. Feitelijk komt het erop neer dat de scanner alleen werkt vanaf het lockscreen en een vervanging is voor een pincode of een ontgrendelpatroon.
Het is een goede poging van HTC maar uiteindelijk hebben we de feature maar uitgezet en zijn we teruggekeerd naar een traditioneel ontgrendelpatroon. De functie had waarschijnlijk beter gewerkt als de scanner werkte door een vinger er simpelweg op te leggen, maar dan nog is de positie achterop niet ideaal omdat je volledig blind te werk moet gaan.
/i/1384349809.jpeg?f=imagenormal)
Hardware en prestaties
De HTC One max is op hardwarevlak gelijk aan de One. De One max bevat dus een quadcore Snapdragon 600-soc op 1,7Ghz, gekoppeld aan 2GB werkgeheugen. Het zou ons niets verbazen als HTC simpelweg het pcb en de hardware uit de HTC One gepakt heeft en die met minimale wijzigingen inzet voor de One max. Op die manier kan het bedrijf kosten besparen en dat is natuurlijk weer goed voor de winstmarge.
Heel nieuw kunnen we de hardware niet noemen, maar het zou ook nergens op slaan om het binnenwerk van de One max aan te duiden als verouderd. De technologische ontwikkelingen in deze sector gaan echter heel hard en op het vlak van absolute rekenkracht zijn er inmiddels betere componenten voorhanden, zoals Nvidia's Tegra 4 en de Snapdragon 800 van Qualcomm.
Daar merk je gelukkig weinig van als je de One max normaal gebruikt; de telefoon voelt rap aan en ook moderne games kan je er prima op spelen. Als app-ontwikkelaars, en vooral gameontwikkelaars, de systeemeisen in de toekomst gaan opschroeven zal je daar bij de One max wellicht eerder iets van merken dan bij bijvoorbeeld een Note 3, Xperia Z1/Ultra of LG G2.
Benchmarks
Sinds kort moeten we helaas in elke smartphonereview opmerken dat het benchmarken van de hardware steeds problematischer wordt. Aan de eerste reden kunnen fabrikanten weinig doen en dat is throttling; het terugklokken van de chip als de warmteontwikkeling te groot wordt. Het maakt daarom veel uit of je benchmarks draait nadat een toestel een tijdje niets gedaan heeft, of dat je ze continu draait. Wij kiezen voor grote tussenpozen tussen verschillende runs, om dit effect zoveel mogelijk te vermijden. Alsnog meet je met synthetische benchmarks dus de theoretische maximumprestaties van een apparaat.
Een ander probleem is dat fabrikanten voor ons gevoel proberen vals te spelen door te detecteren wanneer een benchmark draait, om vervolgens alle processorkernen meteen op hun maximale kloksnelheid vast te zetten. Als het goed is moet dit onder zware belasting sowieso al gebeuren, maar met deze methode willen de fabrikanten garanderen dat het toestel in benchmarks optimaal presteert. De One max doet dit bijvoorbeeld bij GFXBench en 3DMark. We kennen dit soort praktijken al van desktopvideokaarten en hoewel er niks overklokt wordt en er dus geen sprake is van valsspelen, blijft het jammer dat fabrikanten dit soort foefjes inbouwen.
We blijven de benchmarks draaien om een idee te geven van het absolute maximum dat uit deze toestellen te halen valt, maar ondertussen zijn we ook hard aan het nadenken over hoe we op een goede en reproduceerbare manier andere tests kunnen doen die een beter beeld geven van de prestaties in de praktijk.
We gebruiken AndEBench om een vergelijking te kunnen maken tussen de absolute rekenkracht van de verschillende mobiele socs. De test belast hierbij alle vier de processorkernen en draait zowel native als in Java, zodat we ook een goed beeld krijgen van de snelheid waarmee de in Java geschreven Android-apps draaien.
De One max scoort hier nagenoeg gelijk aan de One en gezien de haast identieke hardware is dat niet verwonderlijk. De toestellen met de nieuwe Snapdragon 800-soc scoren in deze test signficant hoger, dat komt omdat de maximale kloksnelheid bij die chip op 2,3GHz ligt en de Snapdragon 600 van de HTC One niet verder kan dan 1,7GHz.
| GFXBench T-Rex HD - onscreen |
|---|
| Telefoon / Tablet | SoC | framerate in fps, hoger is beter |
|---|
| Apple iPhone 5s |
Apple A7 |
********
36,0 |
| Samsung Galaxy Note 3 |
Snapdragon 800 |
******
26,0 |
| Nexus 4 |
Snapdragon S4 Pro |
******
25,0 |
| Nexus 5 |
Snapdragon 800 |
*****
24,0 |
| Sony Xperia Z1 |
Snapdragon 800 |
*****
24,0 |
| HTC One |
Snapdragon 600 |
***
15,0 |
| HTC One max |
Snapdragon 600 |
***
14,5 |
| Apple iPhone 5c |
Apple A6 |
***
13,0 |
| Samsung Galaxy S4 mini |
Qualcomm 400 |
***
13,0 |
| HTC One mini |
Qualcomm 400 |
**
9,4 |
Eén van de grootste verschillen tussen de Snapdragon 600-soc uit de HTC One max en de Snapdragon 800-soc is de vernieuwde gpu. Deze Adreno 330 is bijna twee keer zo snel als de Adreno 320 en dat helpt vooral bij hoge resoluties. In bovenstaande grafiek is goed te zien dat bijvoorbeeld de Nexus 4, met dezelfde gpu als de HTC One max, een stuk beter scoort omdat de schermresolutie lager ligt. De Snapdragon 600 laat zich dus het best combineren met een hd-ready scherm, terwijl je met een full-hd-scherm een Snapdragon 800 nodig hebt om dezelfde prestaties te halen.
Grafische prestaties zijn natuurlijk vooral van het belang bij het spelen van mobiele games en gelukkig leggen ontwikkelaars van die games de lat vooralsnog niet erg hoog. Een moderne game als Asphalt 8 draait bijvoorbeeld prima op de One max.
Ook in de Ice Storm Unlimited-test van 3DMark is goed te zien dat er flink wat prestatieverschil zit tussen de Snapdragon 600 en 800.
Browser benchmarks
| Peacekeeper |
|---|
| Telefoon / Tablet | in Punten, hoger is beter |
|---|
| Apple iPhone 5s |
*******
1751,00 |
| Apple iPhone 5c |
****
927,00 |
| Samsung Galaxy Note 3 |
****
901,00 |
| Sony Xperia Z1 |
***
857,00 |
| LG G2 |
***
844,00 |
| Nexus 5 |
***
830,00 |
| HTC One max |
***
776,00 |
| HTC One |
***
660,00 |
| HTC One mini |
**
590,00 |
| Nexus 4 |
**
495,00 |
| Nokia Lumia 1020 |
*
336,00 |
In de browserbenchmark Peacekeeper scoort de One max net wat beter dan de One, en dat is begrijpelijk. Naast processorkracht speelt ook de snelheid van de browser een rol in deze test en we kunnen ons goed voorstellen dat HTC daar in de nieuwe firmware aan gesleuteld heeft.
Kraken is een webbrowsertest die puur gericht is op Javascript en vooral singlethreaded code draait, waardoor de kloksnelheid van grote invloed is. De HTC One max blijft daarom een beetje achter bij telefoons met krachtigere socs.
Schermkwaliteit: vertrouwd
HTC staat sinds de One X bij ons hoog aangeschreven als het op beeldschermen aankomt. Het Taiwanese bedrijf maakt ze niet zelf, maar stelt duidelijk hoge eisen aan de bedrijven waar het de displays inkoopt. Het 5,9"-scherm van de One max stelt gelukkig niet teleur. De resolutie is met 1920x1080 pixels gelijk aan de normale One, die een schermdiagonaal van 4,7" heeft. Dat betekent dat er per vierkante centimeter wat minder pixels aanwezig zijn, maar dat valt in de praktijk nauwelijks op.
/i/1384431782.jpeg?f=imagenormal "HTC One max")
Met een helderheid van 422 nits en een contrastverhouding van 1082:1 oogt het scherm van de One max al bij de eerste aanblik indrukwekkend. Het zwart ziet er voor een lcd goed diep uit en de helderheid ligt hoog genoeg om op een zonnige dag ook nog wat te kunnen zien.
Beeldkwaliteit
/i/1384250383.png?f=imagenormal "HTC One Max - grayscale")
/i/1384250400.png?f=imagenormal "HTC One Max - gamut")
Als we naar de kleurreproductie kijken vallen enkele eigenaardigheden op. Hoewel de gemiddelde kleurtemperatuur in orde is, detecteert onze meter wel een overdaad aan groen in de kleurenmix. Of je dat ziet hangt een beetje van de persoon af, maar toen we de meetresultaten eenmaal gezien hadden, konden we ook met het blote oog zien dat witte oppervlakken een licht groen tintje hebben. Heel storend is het echter niet.
Onze meetsoftware hangt daar vervolgens een flinke kleurfout aan voor de weergave van wit, waarmee de gemiddelde kleurfout uitkomt op 4,2 dE2000. Dat geeft een ietwat vertekend beeld omdat de kleurfout van de primaire en secundaire kanalen een stuk lager is, zo laag dat ze op het oog niet waar te nemen zijn. Als we enkel naar die kleuren kijken zou de kleurfout net onder de 3 dE2000 uitkomen en dat is een erg goede score.
Wat uit de test niet naar voren komt is dat in het scherm onder bepaalde hoeken verticale lijntjes te zien zijn. Ze vallen alleen op bij egale oppervlakken en dan vooral bij wit, bijvoorbeeld als je aan het wachten bent tot alle elementen van een webpagina ingeladen zijn. Wat die lijntjes precies zijn, weten we niet, wellicht gaat het om elektroden van het touchscreen. Heel storend is het niet, maar heb je ze eenmaal een keertje gezien dan zullen ze vaker opvallen.
Accuduur: erg indrukwekkend
Een groot voordeel van een riante telefoon is dat hij ruimte biedt aan een flinke accu. Waar de One een accu met capaciteit van 2300mAh heeft is de One max uitgerust met een 3300mAh-exemplaar, een verschil van bijna 45 procent. Een klein deel van die extra capaciteit is nodig om het grotere scherm van stroom te voorzien, maar de rest is pure winst ten opzichte van kleinere toestellen.
Zoals uitgelegd in de review van de Nexus 5 draaien we momenteel twee accutests op smartphones terwijl we achter de schermen druk bezig zijn met het bijwerken van ons accutestprotocol. De eerste van die twee is de browsetest, waarbij we het apparaat met tussenpozen door een vaste lijst met websites laten browsen tot de accu leeg is.
De One max weet het in deze test maar liefst elf uur en vijf minuten uit te houden. Die goede score komt overeen met onze ervaring in de praktijk. We hebben wel geconstateerd dat onze browsingtest niet zwaar genoeg meer is voor moderne apparaten en we zullen zeer binnenkort dan ook met een vernieuwde test komen die het de apparaten wat moeilijker maakt.
Ook in de videotest gooit de One max hoge ogen met een score van meer dan tien en een half uur. Hij hoeft alleen zijn meerdere te erkennen in de Note 3 van Samsung en de BlackBerry Z30. Die zijn beiden voorzien van een amoled-scherm, wat in deze test een voordeel is.
Software en camera: Sense 5.5 en Ultrapixels
De One max draait op Android 4.3, aangevuld met HTC's Sense-schil. Diezelfde combinatie is ook recentelijk uitgerold naar de HTC One door middel van een over the air-update. Sense is een behoorlijk ingrijpende skin die vrijwel elk aspect van Android een nieuw visueel sausje geeft. De meest recente versie is 5.5, die ten opzichte van versie 5.0 van eerder dit jaar op een aantal vlakken gewijzigd is.
Blinkfeed, de Flipboard-achtige pagina die onderdeel uitmaakt van HTC's launcher heeft bijvoorbeeld nieuwe opties gekregen. Zo kan je nu zelf rss-feeds toevoegen en als je het systeem niets vind kan je het ook geheel uitschakelen. Dat laatste kon bij de eerdere versie van Sense nog niet en het is fijn dat je als gebruiker nu de keuze krijgt.
De verdere wijzigingen zijn allemaal subtiel, maar in veel gevallen zeker welkom. Zo zijn er meer toggles in de notificatiebalk en kunnen gebruikers zelf aangeven welke toggles ze willen weergeven. Verder is de indeling van de de Galerij-app lichtelijk aangepast en de korte Zoe-filmpjes die je samen met een foto kan maken kunnen nu opgeslagen worden als animated gif.
Ook nieuw - en handig - is een Do Not Disturb, of Niet Storen-functie. Deze kennen we al van veel andere telefoons en zorgt ervoor dat alle notificaties worden uitgezet. Ze komen wel binnen, maar de telefoon geeft er geen enkele indicatie dat er nieuwe notificaties zijn, handig bijvoorbeeld voor tijdens het slapen. Je kunt geen tijden instellen waartussen de telefoon stil moet zijn, maar wel instellen hoe lang Niet Storen actief moet blijven als het is geactiveerd. Activeren gaat het snelst via een Quick Toggle in het notificatiescherm.
/i/1384682389.png?f=thumb)
/i/1384682393.png?f=thumb)
/i/1384682398.png?f=thumb)
/i/1384682399.png?f=thumb)
/i/1384682400.png?f=thumb)
/i/1384682402.png?f=thumb)
/i/1384682406.png?f=thumb)
/i/1384682407.png?f=thumb)
De camera: nog steeds ultrapixels, maar geen beeldstabilisatie meer
HTC nam bij de ontwikkeling van de One een gedurfde stap door op cameravlak niet meer mee te doen met de megapixelrace. In plaats daarvan koos de fabrikant juist voor een sensor met een relatief lage resolutie, maar met grote individuele pixels. Een grotere pixel kan meer licht vangen en dat is gunstig voor de ruisproductie, die zou dan lager moeten zijn. Daarnaast had HTC ook nog eens een optische gestabiliseerde lens toegevoegd, en dat hadden we ten tijde van de release nog nauwelijks bij telefoons gezien. Die combinatie zorgt voor relatief goede beeldkwaliteit bij weinig licht.
De keerzijde van medaille is dat de resolutie van de foto's laag is. De volle 4 megapixels krijg je trouwens alleen als je foto's in breedbeeldverhouding maakt; wil je traditionele 3:2-foto's, dan houd je nog maar 3 megapixels over. Dat betekent dat er geen speling is om een beetje te croppen en digitaal zoomen is ook geen optie. Ook uitprinten op groot formaat is niet aan te raden. Eigenlijk moet je niet meer willen dan een lageresolutieversie delen op sociale media.
| Telefoon | Sensorgrootte | Megapixels | Pixelgrootte | Diafragma | Brandpunt |
|---|
| Nokia PureView 808 |
1/1.2" |
41,3Mp |
1.4µm |
f/2.4 |
26mm |
| Nokia Lumia 1020 |
1/1.5" |
41,3Mp |
1,12µm |
f/2.2 |
25mm |
| Sony Xperia Z1 |
1/2.3" |
18,2Mp |
1,4µm |
f/2.0 |
27mm |
| iPhone 5s |
1/3" |
8Mp |
1,5µm |
f/2.2 |
30mm |
| Samsung Galaxy S4 |
1/3" |
13Mp |
1,12µm |
f/2.2 |
31mm |
| LG G2 |
1/3" |
13Mp |
1,12µm |
f/2.4 |
29mm |
| HTC One |
1/3" |
4Mp |
2µm |
f/2.0 |
28mm |
HTC gebruikt voor de One max dezelfde sensor als de One, maar heeft de optische beeldstabilisatie weggelaten en dat vinden we jammer. OIS helpt zowel bij foto's maken met weinig licht en bij het schieten van filmpjes, en het is een feature die steeds meer gemeengoed begint te worden. HTC wilde waarschijnlijk wat kosten besparen, maar met een prijs van ongeveer 700 euro ziet de consument van die besparing bij de One max helemaal niets terug.
Gek genoeg heeft HTC de belichtingsalgoritmen hier niet op aangepast. We hebben wat vergelijkende testjes gedaan met de normale HTC One, en in donkere omgevingen werd op beide toestellen steevast voor dezelfde belichting gekozen, met soms erg lange sluitertijden. Wegens het gebrek aan OIS loop je dan bij de One max veel meer kans om een bewogen foto te krijgen dan bij de One.
/i/1384682408.png?f=imagenormal "Sense 5.5 op HTC One max")
De basisinterface van de camerapp zit goed in elkaar. Aan de rechterzijde zitten knoppen voor het maken van foto's en filmpjes, zodat je niet van modus hoef te wisselen en je kan de belichting simpelweg aanpassen door op een plek in het zoekerbeeld aan te tikken. Wil je dieper in de instellingen duiken dan wordt alles wat minder overzichtelijk. Via een enkele menuknop onderin open je de instellingen die vervolgens als een grote lijst weergegeven wordt. Middels kleine pijltjes kan je vervolgens weer subopties uitklappen. Dat maakt de lijst waarin je moet zoeken behoorlijk uitvoerig en daarmee is het overzicht soms weg.
Samplefoto's
:fill(white)/i/1384865931.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1384865930.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1384865929.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1384865928.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1384865927.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1384865926.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1384865925.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1384865924.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1384865923.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1384865922.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1384865921.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1384865919.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1384865918.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1384865917.jpeg?f=thumb)
Specificaties en productfoto's
| Merk en uitvoering |
|
| Categorie |
Mobiele telefoons |
| Merk |
HTC |
| Serie |
One |
| Uitvoering |
max |
| Afbeeldingen |
:fill(white)/i/1381744974.jpeg?f=thumblarge) |
| Prijs en beoordeling |
|
| Laagste prijs |
€ 682,44 Vergelijk prijzen |
| Aantal aanbieders |
14 winkels |
| Eerste prijsvermelding |
dinsdag 15 oktober 2013 |
| Toestel |
|
| Telefoonmodel |
Bar |
| Gsm-besturingssysteem |
Android |
| Versie besturingssysteem |
Google Android 4.3 |
| Uiterlijke kenmerken |
|
| Kleuren |
Zilver |
| Gewicht (gram) |
217g |
| Lengte |
164,5mm |
| Breedte |
82,5mm |
| Hoogte / Diepte |
10,29mm |
| Beeldscherm |
|
| Schermdiagonaal |
5,9" |
| Schermresolutie |
1920x1080 (Full HD 1080p) |
| Invoermethode |
Touchscreen |
| Multitouch |
Ja |
| Touchscreentechniek |
Capacitief |
| Secundair scherm |
Nee |
| Camera |
|
| Cameraresolutie |
4M |
| Cameraresolutie (voor) |
2,1MP |
| Camera autofocus |
Ja |
| Gsm-flitsertype |
Enkele led |
| Resolutie video-opname |
1920x1080 (Full HD 1080p) |
| Functionaliteit |
|
| Berichten |
E-mail, mms, sms |
| Afspeelmogelijkheden |
Audio, Video |
| GPS |
Ja |
| Gsm-functies |
Bewegingssensor, DLNA, Handsfree, Kompas, Tril, Vingerafdrukscanner, Voicerecorder |
| Verbindingen |
|
| Mobiele netwerken |
edge, gprs, hspa, lte, umts |
| Frequentiebereik (mobiel) |
800MHz, 850MHz, 900MHz, 1800MHz , 1900MHz , 2100MHz , 2600MHz |
| WiFi aanwezig |
Ja |
| Verbinding (wlan) |
802.11a, 802.11ac, 802.11b, 802.11g, 802.11n |
| Bluetooth aanwezig |
Ja |
| Bluetooth-versie |
Bluetooth 4.0 |
| Overige draadloze verbindingen |
Near Field Communication (NFC) |
| GSM-Connector |
3.5mm headset, Micro-usb |
| Technische kenmerken |
|
| GSM-Chipset |
Qualcomm Snapdragon 600 (APQ8064T) |
| Processorsnelheid |
1,7GHz |
| CPU Core |
Quad Core |
| Werkgeheugen |
2GB |
| Opslaggeheugen |
16GB |
| Geheugenkaart (Mobiel) |
microSD |
| Accu |
|
| Gesprekstijd |
28u |
| Stand-by-tijd |
585u |
| Accucapaciteit (mAh) |
3.300mAh |
| Accutype |
Li-Polymer |
| Overige specificaties |
|
| Meegeleverde gsm accessoires |
Datakabel |
:fill(white)/i/1384348847.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1384348849.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1384348853.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1384348856.jpeg?f=thumb)
Alternatieven
Huawei's Ascend Mate heeft een iets groter scherm dan de One Max, maar dan wel met een een lagere schermresolutie en een minder snelle soc. Daar staat tegenover dat hij grofweg de helft van het bedrag van de HTC kost. Op het gebied van accuduur zijn zowel de Ascend Mate als de HTC max toppers.
De Z Ultra van Sony spant de kroon als het op schermformaat aankomt met een beelddiagonaal van 6,4 inch. De telefoon is een flink stuk groter dan de One max en zal door sommigen eerder als tablet dan als telefoon aangeduid worden. Sony's telefoon heeft snellere, modernere hardware dan de One max, maar kan wat accuduur betreft niet aan HTC's telefoon tippen.
De Galaxy Note 3 heeft een scherm dat slechts 0,2 inch kleiner is dan de One max, maar dankzij zijn compacte behuizing is de telefoon significant kleiner dan de max. Op accugebied kunnen de twee toestellen zich goed met elkaar meten, maar op hardwarevlak wint de Note 3 met zijn snellere Snapdragon 800-soc.
LG's Optimus Pro is met zijn scherm van 5,5" misschien klein vergeleken met de One max, maar we classificeren hem nog steeds als grote telefoon. Hij bevat dezelfde Snapdragon 600 als de One max en heeft dezelfde schermresolutie, waardoor de prestaties vergelijkbaar zijn. Op het vlak van accuduur moet de G Pro zijn meerdere erkennen in de One max.
Conclusie
De One max is op veel vlakken gewoon een opgeblazen versie van de One: het design komt grotendeels overeen, de gebruikte soc is dezelfde, de schermkwaliteit is vergelijkbaar en ook de Sense-software is weer aanwezig. Daarmee neemt hij veel positieve aspecten van de One over. Er zijn natuurlijk ook zaken anders: zoals de grootte van de accu, de vingerafdrukscanner en de verwijderbare achterkant, en die komen niet allemaal even goed uit de verf.
De grote 3300mAh-accu zorgt ervoor dat de One max heel lang meegaat op een volle batterij. We maakten ons tijdens de testperiode nauwelijks zorgen over het accuniveau en hadden ook niet de neiging om het toestel gedurende de dag aan de oplader te leggen, en dat is bij veel andere telefoons wel anders. Samen met de prima hardware en het mooie scherm maakt dat de One max een fijne telefoon om intensief te gebruiken.
De afmeting van 5,9" is niet voor iedereen weggelegd, maar hij kan gewoon nog in de broekzak meegenomen worden. Je hebt wel twee handen nodig voor fijn gebruik, maar dat mag voor de mensen die naar een telefoon in deze klasse zoeken geen verrassing zijn.
De vingerafdrukscanner en verwijderbare achterkant hebben ons niet weten te overtuigen: het is fijn dat er nu een micro-sd-slot aanwezig is, maar de afwerking van de telefoon kan zich niet meten met de unibody van de originele HTC One. De vingerafdrukscanner blijkt in de praktijk eigenlijk geen voordelen te bieden ten opzichte van een ontgrendelpatroon en daarnaast is het jammer dat HTC de optische beeldstabilisatie bij de camera weggelaten heeft.
Als hij scherp geprijsd was hadden we de One max wellicht durven aan te raden, maar dat is hij niet. Met een prijs van bijna 700 euro is hij ongeveer 200 euro duurder dan een normale HTC One, en dat prijsverschil is niet goed te praten voor een toestel dat nagenoeg dezelfde hardware bevat en op sommige vlakken net wat minder is. De One max is zeker geen slechte telefoon en is met een paar maanden misschien een leuke aanschaf als hij goedkoper is, maar op dit moment is het simpelweg een slechte deal.
Pluspunten
-
Goede accuduur
-
Micro-sd-slot
Minpunten
-
Afwerking teleurstellend
-
Vingerafdrukscanner komt niet goed uit de verf
-
Geen OIS meer
-
Duur
Eindoordeel
:fill(white)/i/1384348849.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1384348845.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1384348846.jpeg?f=imagegallery)
/i/1384348848.jpeg?f=imagegallery)
/i/1384348850.jpeg?f=imagegallery)
/i/1384348851.jpeg?f=imagegallery)
/i/1384348852.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1384348854.jpeg?f=imagegallery)
/i/1384348855.jpeg?f=imagegallery)
/i/1384349809.jpeg?f=imagegallery)
/i/1384682389.png?f=imagegallery)
/i/1384682393.png?f=imagegallery)
/i/1384682398.png?f=imagegallery)
/i/1384682399.png?f=imagegallery)
/i/1384682400.png?f=imagegallery)
/i/1384682402.png?f=imagegallery)
/i/1384682406.png?f=imagegallery)
/i/1384682407.png?f=imagegallery)
/i/1384865931.jpeg?f=imagegallery)
/i/1384865930.jpeg?f=imagegallery)
/i/1384865929.jpeg?f=imagegallery)
/i/1384865928.jpeg?f=imagegallery)
/i/1384865927.jpeg?f=imagegallery)
/i/1384865926.jpeg?f=imagegallery)
/i/1384865925.jpeg?f=imagegallery)
/i/1384865924.jpeg?f=imagegallery)
/i/1384865923.jpeg?f=imagegallery)
/i/1384865922.jpeg?f=imagegallery)
/i/1384865921.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1384865919.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1384865918.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1384865917.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1384348847.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1384348853.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1384348856.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1368522794.jpeg?f=thumbsmall)
:fill(black)/i/1372150347.jpeg?f=thumbsmall)
:fill(white)/i/1380809094.jpeg?f=thumbsmall)
:fill(white)/i/1372672672.jpeg?f=thumbsmall)
:fill(white):strip_exif()/i/1381744974.jpeg?f=thumblarge)
:fill(white):strip_exif()/i/1381744974.jpeg?f=thumbmedium)
/i/1362397391.png?f=fpa)
/i/1378151656.png?f=fpa)
/u/415430/38639.png?f=community)
/i/1227885093.png?f=fpa)
:strip_exif()/u/2177/avatar.gif?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/167548/crop5e2883dc97d17_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/155722/Looneytunes.png?f=community){kind=small}
/u/350964/crop5fb6c43152bba_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/419666/Real-right-size.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/386815/296252.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/406786/256px-Cc_kane_shot.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/12030/Einstein%2520Tweakers%2520icon.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/470847/crop5d49451199205_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/449263/crop59b00bd24834c_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/158536/850RGot.jpg?f=community){kind=small}
/u/367878/crop617adb2541776_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/388360/Ryu%2520-%2520kopie.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/154623/Avatar.gif?f=community){kind=avatar}
:strip_exif()/u/356502/crop5b17f4bc39e72_cropped.gif?f=community){kind=small}
/u/169118/stewie.JPG?f=community){kind=small}
/u/208170/crop6775b1d0b5db9.png?f=community){kind=small}
/u/386187/Untitled-2.png?f=community){kind=small}