Inleiding
Inleiding
Toen Dell in 2010 zijn 5"-smartphone Streak uitbracht, kreeg het een behoorlijke lading kritiek te verwerken. Niet alleen was er technisch nogal wat aan te merken op de telefoon, maar een veelgehoorde vraag was ook of mensen wel op een 5"-smartphone zaten te wachten. Ook wij stelden onszelf destijds die vraag. Samsung bewees een dik jaar later dat mensen daar wel degelijk op zaten te wachten. De 5,3"-Galaxy Note bleek een succes en ook zijn opvolger, de Note II, legde het Koreaanse bedrijf geen windeieren.
We zijn inmiddels alweer bij de derde Galaxy Note aangeland en het is overduidelijk dat grote smartphones een blijvertje zijn. Sony introduceerde deze zomer zijn 6,4"-Xperia Z Ultra, Huawei heeft zijn 6,1"-Ascend Mate, Nokia komt naar verwachting met de 6"-Lumia 1520 en dit najaar komt HTC waarschijnlijk met de 5,9"-HTC Max. Je zou het 5,7"-scherm van de Note 3 in vergelijking met die andere toestellen bijna klein noemen.
Samsung stopt zijn Note-toestellen altijd tjokvol met de nieuwste hardware en dat is bij de Note 3 niet anders. Het toestel krijgt, in Nederland althans, een Snapdragon 800-soc van Qualcomm, maar liefst 3GB werkgeheugen, standaard 32GB opslagcapaciteit en een amoled-scherm met een resolutie van 1920x1080 pixels. Natuurlijk ontbreekt ook de stylus weer niet.
Op papier heeft de Note 3 dus alles in huis om de beste en snelste grote Android-smartphone van dit moment te zijn. Wij liepen er een tijdje mee rond en legden hem op de pijnbank om te zien hoe hij in de praktijk bevalt.
Behuizing en uiterlijk: niet voor iedereen
De Note 3 is een heel grote telefoon, daarover is geen twijfel mogelijk. Je moet dus echt van het formaat houden. Met een breedte van 79mm kun je hem prima in één hand vastklemmen, maar het wordt dan wel moeilijk om het hele scherm met je duim te bereiken. Door de telefoon een beetje op je vingertoppen te balanceren en te kantelen kom je een heel eind, maar de kans dat je het toestel laat vallen wordt dan wel groter. In de praktijk gebruikten we de Note 3 dan ook met twee handen: een om hem vast te houden en een om hem te bedienen met een vinger of de S Pen.
Vergeleken met andere grote telefoons is de Note 3 echter redelijk compact. Hij is bijvoorbeeld dunner en minder breed dan de Note 2, maar heeft wel een iets groter scherm. Qua gewicht valt hij alleszins mee en omdat het gewicht over een groot vlak uitgesmeerd wordt, voelt het toestel zeker niet zwaar aan. Wie overigens bang is dat de Note 3 niet in zijn broekzak past, kan gerust ademhalen. Zolang je geen skinny jeans draagt, is het voor de meesten waarschijnlijk geen probleem.
Telefoon | Diagonaal | Lengte | Breedte | Dikte | Gewicht |
Galaxy Note 3 |
5,7" |
151mm |
79mm |
8,3mm |
168gram |
Galaxy Note 2 |
5,5" |
151mm |
81mm |
9mm |
180gram |
Xperia Z Ultra |
6,4" |
179mm |
92mm |
6,5mm |
212gram |
iPhone 5S |
4" |
124mm |
59mm |
7,6mm |
112gram |
HTC One |
4,7" |
137mm |
68mm |
9mm |
143gram |
Xperia Z1 |
5" |
144mm |
74mm |
8,5mm |
170gram |
LG G2 |
5,2" |
139mm |
71mm |
8,9mm |
143gram |
Van voren bekeken is de Note 3 niet speciaal, al valt meteen op dat de bezels rondom relatief klein zijn en het overgrote deel van de voorkant bestaat uit scherm. Als je de telefoon van dichtbij bekijkt, kun je zien dat de bezels rondom een textuurtje hebben dat wat weg heeft van donker, geborsteld metaal. Het materiaal is natuurlijk plastic.
De zijkanten zijn voorzien van diverse groefjes die helemaal rondom lopen. Volgens Samsung wilden de ontwerpers daarmee een gesloten boek nabootsen, maar zonder die uitleg hadden we dat er niet in herkend. De knoppen zitten op de gebruikelijke plekken voor een Samsung-toestel; links kun je het volume regelen en rechts zit iets boven het midden de aan-uitknop. Vooral bij een telefoon van dit formaat is dat een fijne positie. Zat de knop bovenop, zoals bij HTC-toestellen en iPhones, dan zou je er nauwelijks bij kunnen.
Onder het scherm zit middenin de homeknop die we van Samsung-telefoons gewend zijn, met aan weerszijden de capacitieve knoppen voor 'menu' en 'terug'. Standaard lichten die alleen op als je ze aanraakt, waardoor hun functie in het begin niet helemaal duidelijk is, maar je kunt ook instellen dat ze constant branden.
Terwijl de voorzijde weinig opvalt, valt dat voor de achterkant niet te zeggen. We hebben Samsung in de afgelopen jaren bekritiseerd om zijn gebruik van goedkoop ogend, glimmend plastic, waardoor de Galaxy-telefoons niet high-end ogen of aanvoelen. Met de Note 3 slaat de fabrikant een radicaal andere richting in. In plaats van mat plastic, zoals we vaker zien, of aluminium, dat ook gemeengoed is, komt Samsung met een achterzijde die voorzien is van een leertextuur. Het is zeker opvallend en maakt dat je de Note 3 in een oogopslag herkent. We vinden het ook wel passen; de Note 3 is met zijn nadruk op de stylus geen standaardsmartphone en daar past een excentriek uiterlijk bij.
De achterkant kan gelukkig nog steeds losgehaald worden om bijvoorbeeld de accu te vervangen of om een micro-sd-kaartje te installeren.
/i/1380290727.jpeg?f=imagenormal)
De stylus, of S Pen, zoals Samsung hem noemt, heeft ook een klein redesign ondergaan. Bij de Note 2 was de stylus asymmetrisch en daarom wist je ook goed op welke manier je hem in de telefoon moest stoppen. De S Pen van de Note 3 is vrijwel rond aan de achterzijde en kan daarom op verschillende manieren in het toestel opgeborgen worden. Het probleem is dat hij toch een beetje asymmetrisch is, waardoor hij weliswaar op verschillende manieren past, maar moeilijk eruit te halen is als je hem op de foute manier opbergt.
Het Samsung-logo op de pen moet aan de kant van het beeldscherm zitten als je hem wegstopt, maar dan nog is het moeilijk om de stylus los te halen. Als je net je nagels geknipt hebt is het haast onmogelijk, maar ook met nagels moet je veel kracht zetten om de S Pen los te halen. Toen we de Note 3 net hadden, waren we geregeld 10 seconden bezig om de stylus uit zijn sleuf te krijgen. Na verloop van tijd werd het minder stroef, maar makkelijk gaat het niet.
De eerste telefoon met usb 3.0
Alle Android-smartphones tot nu toe maakten gebruiken van een usb 2.0-poort om op te laden en voor de verbinding met een computer. De Note 3 is de eerste telefoon op de redactie die de usb 3.0-standaard ondersteunt. Dat gaat gepaard met een nieuw soort stekker, die een stukje breder is dan de oude. Eigenlijk is het de oude smalle usb 2.0-connector, met nog een stukje ernaast. Daarom kun je gelukkig ook gewoon een usb 2.0-kabel met je Note 3 gebruiken.
Dankzij de usb 3.0-ondersteuning kan de Note 3 sneller geladen worden dan andere telefoons. In een korte test, waarbij we de telefoon een uurtje aan de lader hingen, bleek dat de nieuwe lader anderhalf keer sneller was dan degene die Samsung meeleverde met de Galaxy S4. Dat is enigszins raar, want beide laders leveren 5V bij 2A en trekken grofweg 11W uit de muur. De snellere laadtijden zijn dus waarschijnlijk te danken aan een efficiëntere werking van het hele laadsysteem.
We hadden gehoopt dat het overzetten van bestanden met de usb 3.0-connector sneller zou gaan, maar dat is gek genoeg niet zo. Bij het kopiëren van grote bestanden naar de telefoon bleven we net onder de 20MB/s haken, even snel als bij veel andere high-end smartphones.
Hardware en snelheid: beste van het beste
Een van de bedrijfsonderdelen van Samsung is de halfgeleidertak, die onder de merknaam Exynos mobiele processors maakt. De Galaxy S, SII en S3 maken allemaal gebruik van zo'n Exynos-chip, net als de Note en Note II. Met ingang van de Galaxy S4 is Samsung voor de meeste markten echter overgestapt op chips van Qualcomm. Er worden nog steeds Exynos-socs geproduceerd, maar vermoedelijk kan Samsung dat niet in de aantallen doen die nodig zijn om aan de wereldwijde vraag te voldoen.
Snapdragon 800: topmodel
Dus hoewel de Note 3 in Korea met een Exynos 5420-chip geleverd wordt, krijgen wij in Nederland de versie met de Snapdragon 800 van Qualcomm. Daar hoeven we niet rouwig om te zijn, want de 800 is een beest van een soc. Hij bestaat uit vier Krait 400-processorkernen met een maximale kloksnelheid van 2,3GHz, aangevuld met een krachtige Adreno 330-gpu. Samsung heeft verder maar liefst 3GB ddr3-geheugen aan de geheugencontroller gekoppeld, een primeur op de smartphonemarkt.
Begin niet meteen te juichen, want een en ander laat zich niet direct vertalen in de allerbeste prestaties in de praktijk. Toen we op ons kersverse testtoestel bijvoorbeeld een grafische benchmark wilde draaien, kregen we de melding dat dit fout zou kunnen gaan omdat er zo weinig werkgeheugen vrij was. Wat bleek, van de 3GB was op dat moment maar 350MB vrij. Voor de duidelijkheid, het ging om een nieuw toestel met slechts een handjevol apps geïnstalleerd. Waarschijnlijk wordt een groot deel van het werkgeheugen gereserveerd voor Samsungs TouchWiz-schil.
Ondanks het weinig efficiënte geheugengebruik liepen we in de praktijk gelukkig niet tegen problemen aan. Apps die op de achtergrond draaien, lijken niet sneller afgesloten te worden om geheugen vrij te maken dan bij andere toestellen. Aan de andere kant levert de 3GB geheugen dus geen voordelen op ten opzichte van toestellen met 2GB. Voor de rest is de Note 3 simpelweg een van de snelste telefoons die je momenteel kunt kopen, al moeten we opmerken dat er nog steeds framedrops voorkomen in de interface. Dat wijten we echter aan inefficiency van TouchWiz en niet aan een gebrek aan rekenkracht.
Het probleem met benchmarks
We hebben ons gebruikelijke benchmarkarsenaal losgelaten op de Note 3 om te kijken hoe de hardware zich verhoudt tot die van andere high-end smartphones. Daarbij moeten we aantekenen dat Samsung de kloksnelheden van de chip in sommige benchmarks aanpast, net als bij de Galaxy S4. Meteen na het starten van AndEBench draaien de vier cores al op 2,3GHz, terwijl de belasting nihil is. Die 2,3GHz is de maximale snelheid van de Snapdagon 800-soc en die kun je bij normaal gebruik ook halen. Het is echter aannemelijk dat de 'benchmarkmodus' puur voor prestaties geoptimaliseerd is en dus zal proberen om die maximale kloksnelheid zo lang mogelijk vast te houden.
Daarnaast is er het probleem van throttling. Smartphone-socs worden tegenwoordig zo heet dat ze hun maximale kloksnelheid niet lang kunnen aanhouden. Het maakt daarom veel uit of je benchmarks draait nadat een toestel een tijdje niets gedaan heeft, of dat je ze continu draait. Soms loopt het verschil op tot wel dertig procent. Met synthetische benchmarks kun je dus eigenlijk alleen de theoretische maximumprestaties van een apparaat meten en dat zegt tegenwoordig weinig over hoe een apparaat in de praktijk presteert.
Onlangs kwam naar buiten dat Samsung niet alleen staat met deze praktijken. Het gros van de fabrikanten van Android-smartphones zou zich hieraan schuldig maken. Samsung ontkent nog steeds dat het specifiek voor bepaalde benchmarks optimaliseert, maar het bewijs is overduidelijk. We kennen dit soort praktijken al van desktopvideokaarten en vinden het een trieste zaak dat fabrikanten van smartphones nu ook proberen om testresultaten te beïnvloeden.
Ook zonder het valsspelen zijn synthetische benchmarks problematisch, vanwege het throttlegedrag van moderne socs. We zijn daarom druk bezig met het bedenken van nieuwe tests die relevantere data opleveren en waarvan fabrikanten de uitkomst niet kunnen boosten. We hebben de gebruikelijke resultaten alsnog in deze review opgenomen, omdat we weten dat er nog steeds mensen in geïnteresseerd zijn. We maken wel de aantekening dat het hier gaat om de best haalbare score, met tussenpozen tussen de benchmarkruns om throttling te vermijden.
De Snapdragon 800 in de Note 3 is een ware krachtpatser als het op pure rekenkracht aankomt. Zowel bij het draaien van native code als van Java eindigt hij boven aan de lijst. Of hij echt een stuk sneller is dan de Xperia Z1 en LG G2 valt vanwege de trucage van Samsung niet te zeggen, maar dat de Snapdragon 800 snel is, staat buiten kijf.
GFXBench T-Rex HD - onscreen |
Telefoon / Tablet | SoC | framerate in fps, hoger is beter |
Apple iPhone 5s |
Apple A7 |
********
36,0 |
Samsung Galaxy Note 3 |
Snapdragon 800 |
******
26,0 |
Nexus 4 |
Snapdragon S4 Pro |
******
25,0 |
Sony Xperia Z1 |
Snapdragon 800 |
*****
24,0 |
LG G2 |
Snapdragon 800 |
*****
21,0 |
HTC One |
Snapdragon 600 |
***
15,0 |
Samsung Galaxy S4 |
Qualcomm 600 |
***
15,0 |
LG Optimus G Pro |
Snapdragon 600 |
**
11,0 |
Samsung Galaxy Note II |
Exynos 4412 |
*
4,8 |
De Adreno 330-gpu in de Note 3 is flink krachtiger dan de Adreno 320 in de Snapdragon 600 en de S4 Pro, en is op papier iets langzamer dan de nieuwe PowerVR-gpu in de iPhone 5S. Als we echter de resolutie laten meewegen, zien we een ander beeld. De Note 3 moet bijvoorbeeld veel meer pixels berekenen dan de Nexus 4, en presteert ondanks zijn snellere gpu in de praktijk dus even goed. De iPhone 5S heeft op zijn beurt juist veel minder pixels, maar wel een iets snellere gpu, waardoor hij in deze test veruit het beste presteert. Opnieuw kunnen we geen harde conclusies trekken over de prestatieverschillen tussen de verschillende Snapdragon 800-socs.
Browsersnelheid
Peacekeeper |
Telefoon / Tablet | in Punten, hoger is beter |
Apple iPhone 5s |
********
1751,00 |
Apple iPhone 5c |
****
927,00 |
Samsung Galaxy Note 3 |
****
901,00 |
Sony Xperia Z1 |
****
857,00 |
LG G2 |
****
844,00 |
Samsung Galaxy Note II |
****
789,00 |
HTC One |
***
660,00 |
Samsung Galaxy S4 |
***
558,00 |
Nexus 4 |
**
402,00 |
Samsung staat erom bekend dat het de ingebouwde browser van Android flink optimaliseert, maar er wordt niet gemorreld met hogere kloksnelheden. Het maakt, in tegenstelling tot veel andere fabrikanten, nog geen gebruik van Googles Chrome-browser, omdat het denkt zelf een betere, snellere browser in handen te hebben. In de browserbenchmarks Peacekeeper en Kraken eindigt de Note 3 in de top drie en dat hadden we, gezien de krachtige hardware, ook wel verwacht. Bij de Peacekeeper-benchmark wordt trouwens goed duidelijk hoe ver Apple momenteel voorloopt op dit gebied, dankzij de 64bits-A7-soc.
Opslaggeheugen
Samsung heeft sinds de Galaxy S3 altijd snel opslaggeheugen gebruikt voor zijn smartphones. Dat is nuttig voor de starttijd van de telefoon zelf, die met 20 seconden erg kort is, maar heeft ook invloed op hoe snel apps starten. Ook als apps al draaien kan snel geheugen van invloed zijn, omdat veel app gegevens opslaan in een SQLite-database waarmee gecommuniceerd moet worden. Via de benchmark RL Benchmark meten we deze SQLite-prestaties. De Note 3 eindigt hier op een tweede plek, nog geen seconde achter de LG G2 en dat is een goede score.
We hebben ook nog gekeken naar de meer low-level-prestaties van het opslaggeheugen en daarbij valt op dat de Note 3 een van de weinige telefoons is die sequentiële leesnelheden van meer dan 100MB/s laat noteren. Het nand-geheugen in telefoons is nog lang niet zo snel als een ssd in een moderne laptop, maar beetje bij beetje kruipen de prestaties omhoog. Wellicht hebben de goede prestaties overigens te maken met het feit dat het standaardmodel met 32GB in plaats van 16GB is uitgerust.
Draadloos: 802.11ac en 4G
De Snapdragon 800 ondersteunt, mits gekoppeld aan de juiste modem, de nieuwste draadloze standaarden, waaronder 802.11ac voor wifi en lte voor draadloze communicatie. Hoewel weinig mensen momenteel een router hebben die overweg kan met 802.11ac, maakt het de telefoon op dit vlak wel toekomstvast. Daarnaast ondersteunt hij natuurlijk ook de oudere b/g/n-standaarden.
Samsung geeft niet specifiek aan welke banden het toestel ondersteunt voor 4G, maar hij zou met alle netwerken in Nederland moeten werken. De spraakkwaliteit van de Note 3 is prima; niet veel beter of slechter dan die van andere high-end telefoons van dit moment.
Schermkwaliteit: voor ieder wat wils
De Note 3 heeft een schermdiagonaal van 5,7". Dat dit 0,2" meer is dan de Note 2, is in de praktijk moeilijk te zien. Het gaat om een Amoled-scherm, net zoals bij bijna elke smartphone die Samsung in de afgelopen jaren uitgebracht heeft. Het grote voordeel van Amoled-schermen is dat elke pixel apart aangestuurd wordt en dus ook apart uitgezet kan worden. Als diepzwart weergegeven moet worden, straalt de pixel simpelweg geen licht uit en dat is bij lcd- en plasmaschermen niet mogelijk.
In de afgelopen jaren is gebleken dat aan Samsungs implementatie van de amoled-techniek ook enkele nadelen kleven. Zo lag de maximale helderheid vaak laag, waarschijnlijk omdat Samsung bang is dat anders de leds te snel slijten en omdat het stroomgebruik dan te hoog zou zijn. Daarnaast nam Samsung het niet zo nauw met kleurreproductie.
Het scherm gemeten
Met de helderheid van de Note 3 zit het wel goed. Het scherm behoort zeker niet tot de helderste op de markt, maar met 394 cd/m² is het helder genoeg om in de meeste situaties goed afleesbaar te zijn. Overigens kun je die helderheid alleen behalen als niet het volledige scherm wit is, in dat geval wordt de helderheid namelijk begrensd tot 335cd/m², waarschijnlijk om het stroomgebruik binnen de perken te houden.
Omdat de pixels compleet uitstaan bij het weergeven van zwart, kan onze colorimeter geen zwartwaarde meten. En omdat het contrast wordt bepaald op basis van de maximale helderheid en de diepste zwartwaarde, kun je eigenlijk geen getal aan de absurd hoge contrastratio koppelen. We houden het voor de grafiek maar op een ratio van 10.000:1 om aan te geven dat het contrast vele malen beter is dan bij lcd's.
Haarscherp
De Note 3 heeft een resolutie van 1920x1080 pixels, evenveel als een hdtv, maar dan op een kleiner scherm. Als je het zo bekijkt lijkt het veel, maar in vergelijking met andere high-end smartphones ligt de pixeldichtheid relatief laag. Dat komt doordat bijna alle 5"-toestellen dezelfde resolutie gebruiken.
Het scherm maakt overigens geen gebruik van een traditionele rgb-indeling, waarbij elke pixel opgebouwd is uit een rode, een groene en een blauwe subpixel. In plaats daarvan gebruikt Samsung twee keer zo veel groene subpixels als rode of blauwe, al zijn die laatste twee wel groter ter compensatie. Waarschijnlijk zijn de schermen op die manier eenvoudiger te produceren. In de praktijk is dat allemaal irrelevant, want met een pixeldichtheid van 386 pixels per inch is het haast onmogelijk om de individuele pixels te zien.
De kleuren die jij wil
Samsung geeft gebruikers de mogelijkheid om de kleurweergave van het scherm te bepalen. Vanuit de fabriek is de dynamische stand ingeschakeld. Daarnaast zijn er nog een standaard-, een film- en een pro foto-modus aanwezig. Die laatste komt overheen met de Adobe RGB-kleurruimte en dat is natuurlijk erg tof voor fotografen die foto's op hun telefoon willen terugkijken. De meeste mensen zullen er echter weinig aan hebben, omdat vrijwel alle content van srgb-kleuren gebruiktmaakt.
/i/1380294471.png?f=imagenormal)
De dynamische stand blinkt niet uit op het vlak van kleurreproductie. Samsung lijkt namelijk ook hiermee voor het Adobe RGB-spectrum te kiezen en dat is een stuk wijder dan het srgb-spectrum. Dat betekent in de praktijk dat kleuren veel feller en gesatureerder zijn dan bedoeld. Voor de puristen is dat natuurlijk niet goed, maar voor het lekenoog ziet een scherm met dergelijke kleuren en een vrijwel oneindig contrast er juist heel mooi uit.
/i/1380294527.png?f=imagenormal)
Ook de kleurtemperatuur is in de dynamische stand niet wat hij moet zijn. Met 7895 kelvin ligt de kleurtemperatuur hoger dan de ideale 6504 kelvin en dat heeft tot gevolg dat wit een blauwig tintje heeft. Het is een veel toegepast trucje om wit nog witter en feller te laten lijken.
Wil je dus felle kleuren en vind je accurate kleurreproductie niet zo interessant, dan kun je de Note 3 prima op de dynamische stand laten staan. Voor de kleurpurist is er echter een betere optie aanwezig.
/i/1380194100.png?f=imagenormal)
/i/1380197314.png?f=imagenormal)
In de film-stand poogt Samsung namelijk wel om de standaard-srgb-kleurruimte te benaderen en komt daar redelijk in de buurt. Het compleet overdreven groen van de dynamische stand is flink teruggebracht en ook de kleurtemperatuur ligt dichter bij de ideale waarde. Met een gemiddelde kleurfout van minder dan 5 dE2000 zullen de imperfecties weinig mensen opvallen. Wel wordt het contrast kunstmatig geboost door middel van een afwijkende gammacurve.
Accuduur: lange adem
Grote telefoons bieden ruimte aan grote accu's en bij de Note 3 is dat niet anders. Met een capaciteit van 3200mAh is hij een stuk groter dan de accu in bijvoorbeeld de Galaxy S4, die een capaciteit van 2600mAh heeft. Die extra peut heeft hij ook wel nodig gezien zijn grotere scherm, maar in situaties waarin het scherm uitstaat, zoals wanneer de telefoon stand-by is of als er gebeld wordt, levert het een voordeel op.
We hebben de accuduur gemeten aan de hand van vier tests: browsen, video bekijken, bellen en de telefoon in stand-by laten staan. Daarbij staat wifi aan, en bij telefonie en in stand-by is 3g ingeschakeld. De schermhelderheid bedraagt 250 nits of komt daar zo dicht mogelijk bij in de buurt. Uitleg over onze testmethode en wat we verstaan onder zwaar, gemiddeld en licht gebruik, vind je in het achtergrondverhaal over onze accutests. In de praktijk hangt de accuduur natuurlijk ook af van zaken als het gebruikte netwerk en de geïnstalleerde apps. Bovendien kan het verbruik van exemplaar tot exemplaar verschillen.
Van al onze deeltests scoort de Note 3 het beste in de videotest en de browsetest, en die twee wegen zwaar in ons intensiefste scenario. Daarom eindigt hij met een score van 21 uur op de tweede plek.
Bij het gemiddeld-gebruikscenario laten we het stroomgebruik tijdens idle en bellen wat zwaarder meewegen. Op deze vlakken doet de Note 3 het in verhouding iets minder goed, waardoor hij net onder de Huawei Ascend Mate op de derde plek eindigt.
Accutest- licht gebruik |
Telefoon / Tablet | Accucapaciteit | in dagen, hoger is beter |
Huawei Ascend Mate |
4050 mAh |
********
7,88 |
Nexus 4 |
2100 mAh |
******
6,00 |
HTC One |
2300 mAh |
******
6,00 |
LG G2 |
3000 mAh |
******
5,51 |
Samsung Galaxy Note 3 |
3200 mAh |
******
5,45 |
Samsung Galaxy Note II |
3100 mAh |
*****
5,29 |
Apple iPhone 5s |
1570 mAh |
*****
5,16 |
Apple iPhone 5c |
1520 mAh |
*****
5,06 |
Jiayu G4 |
3000 mAh |
*****
5,04 |
Sony Xperia Z1 |
3000 mAh |
****
4,07 |
Nokia Lumia 925 |
2000 mAh |
****
3,84 |
Bij licht gebruik leggen we nog meer nadruk op het stroomgebruik als de telefoon in stand-by niets aan het doen is. Omdat dit niet de sterkste kant van de Note 3 is, zakt hij nog wat verder in de ranglijst en eindigt hij onder aan de top vijf. De verschillen met plek twee, drie en vier zijn echter niet groot, enkel de toppositie blijft ver buiten bereik.
TouchWiz: invoer met S Pen en toetsenbord
De Note 3 is alweer het vijfde apparaat dat Samsung in de Note-serie uitbrengt; naast drie smartphones zijn er ook twee tabletversies verschenen. Het bedrijf heeft met elke editie de mogelijkheden van de meegeleverde S Pen uitgebreid en dat heeft tot gevolg dat je met de stylus een stuk meer kunt dan met een generiek pennetje. Omdat hij in de behuizing opgeborgen moet kunnen worden is het wel een klein dingetje en daarmee niet erg geschikt om lang mee te werken. We gokken echter dat weinig mensen dat zullen doen.
Nieuwe trucjes
Een van de grote nieuwe features is Air Command, een speciaal pop-up-menuutje in de vorm van een halve cirkel, waarmee je een aantal acties kunt uitvoeren. Je kunt zelf bepalen wanneer het menu verschijnt: zodra je de stylus uit de telefoon haalt of enkel wanneer je met de pen boven het scherm hangt en op het knopje drukt. Vanuit Air Command kun je Action Memo, Screen Write en Pen Window starten. Action Memo is een klein virtueel notitieblokje waarop je aantekeningen kunt maken. Vervolgens kun je met die gegevens iets doen. Schrijf je bijvoorbeeld een telefoonnummer op, dan kun je met een simpele klik dat nummer bellen en je kunt een adres meteen opzoeken op Google Maps. De handschriftherkenning werkt behoorlijk goed en je hoeft niet extra langzaam te schrijven om je gekrabbel herkend te krijgen.
Met Screen Write kun je een screenshot maken en hier vervolgens op tekenen, en met Pen Window kun je een normale Android-app in een klein zwevend venster draaien. Je moet daarvoor eerst de omlijning van het venster met de S Pen tekenen en vervolgens wordt daarbinnen de app weergegeven. Dat is het idee althans, want de afmetingen die je met de pen aangeeft worden zelden precies aangehouden en vaak wordt de beeldverhouding van de app compleet uitgerekt. Teksten zijn in de kleine app vaak niet goed te lezen: in onze ogen een gimmick dus.
/i/1380706210.png?f=thumb)
Verder maken enkele oude bekenden hun opwachting. Met S Memo kun je op allerlei manieren notities maken en met SketchBook kun je met verschillende soorten brushes tekenen.
Mensen die graag een stylus gebruiken met hun smartphone, zitten bij de Note 3 zeker goed, maar we kunnen ons goed voorstellen dat er ook mensen zijn die de S Pen nooit uit de houder zullen halen. Een deel van de functionaliteit, zoals de mogelijkheden van Action Memo, kun je ook prima op traditionele wijze uitvoeren en is niet per definitie sneller met de S Pen.
Het toetsenbord
Het standaard-Android-toetsenbord is in de afgelopen jaren flink doorontwikkeld en is momenteel een van de beste virtuele toetsenborden die er zijn. Samsung doet het echter ook niet slecht. Het onscreen-toetsenbord van de Note 3 is grotendeels gelijk aan dat van de Galaxy S4 en fijn om mee te tikken. Handig is dat Samsung technologie van het bedrijf Swiftkey in licentie heeft genomen. Swiftkey wordt door velen gezien als het beste en intelligentste toetsenbord voor Android, en Samsung gebruikt dus vergelijkbare woordvoorspellingsalgoritmen.
De toetsenborden zijn echter niet compleet gelijk en we hadden toch het idee dat Swiftkey net wat sneller en accurater werkt, maar Samsung kan goed meekomen. Ook fijn is dat de rij met cijfers boven aan het toetsenbord wordt weergegeven en niet verstopt zit achter de bovenste rij letters. Dat is vooral handig bij het invullen van wachtwoorden met cijfers erin. Voor mensen die liever met één hand aan de slag gaan, is er ondersteuning voor het swipen van woorden.
TouchWiz: nog meer apps, nog meer features
De Note 3 is een van de eerste niet-Nexus-toestellen die Android 4.3 draaien. Daar merk je overigens niet veel van, want Samsung legt daar traditiegetrouw zijn eigen skin TouchWiz overheen. TouchWiz wordt met elke release meeromvattend en als je enkel ervaring hebt met Samsung-telefoons, heb je eigenlijk geen idee hoe Android er echt uitziet. Of dat goed of slecht is, mag ieder voor zich bepalen, maar wij vinden dat TouchWiz geen schoonheidsprijs verdient. Veel elementen, indelingen, iconen en kleurstellingen stammen nog uit de tijd van de eerste Galaxy S en Android 2.3 Gingerbread, en zien er weinig modern uit.
/i/1380706173.png?f=thumb)
Dat is echter puur uiterlijk en zal je tijdens het werken met de telefoon niet in de weg staan. Wat we storender vinden, is dat de features die in de laatste jaren aan TouchWiz toegevoegd zijn, het geheel rommelig en onoverzichtelijk maken. Samsung zag zich zelfs genoodzaakt om een zoekfunctie aan het instellingenmenu toe te voegen en alle opties onder te verdelen in tabs. Zo veel extra opties zijn er.
Veel apps en features
Naast veel extra opties zijn er ook veel extra apps die niet standaard in Android zitten. Zo is er de fitness-app S Health om je calorie-inname te volgen en die kan bijhouden hoeveel stappen je op een dag zet. Ook zijn de vele multimedia-apps weer aanwezig. De videospeler van Samsung ondersteunt veel meer codecs dan wat standaard in Android zit en via een speciale Hub kun je naast video ook andere media aanschaffen bij Samsung. Ook Samsungs eigen App Store ontbreekt niet. Deze heeft lang niet het aanbod van Googles Play Store, maar af en toe zijn er wel leuke acties en kortingen, waardoor het de moeite waard is om de app geregeld te openen.
/i/1380706224.png?f=thumb)
De Note 3 is het eerste toestel met Samsungs KNOX-platform, dat bedoeld is voor zakelijke gebruikers. KNOX kan vanuit het notificatiescherm gestart worden en toont de gebruiker een andere, beveiligde, variant van Android. Deze is compleet afgeschermd van de normale Android-installatie en zou daarmee geschikter zijn voor het draaien van bedrijfskritische apps. Binnen de KNOX-omgeving kun je dan ook geen apps via Google Play downloaden, maar enkel via Samsungs speciale App Store.
Niet alle apps en mogelijkheden zijn even nuttig en een heleboel ervan gebruikten we tijdens onze testperiode nauwelijks of nooit. Zo kun je door webpagina's scrollen door met je hoofd te bewegen, bladeren door met je hand voor de frontcamera te zwaaien, extra info krijgen door met de stylus boven elementen op het scherm te hoveren, en zoomen door je duimen op het scherm te zetten en de telefoon te kantelen. Die zouden we allemaal in eenzelfde categorie scharen: een groep features die het misschien leuk doen in reclamefilmpjes en op posters, maar in de praktijk helemaal niet zo lekker werken.
/i/1380706183.png?f=thumb)
TouchWiz biedt zeker meer functionaliteit dan een kale Android-installatie en bevat veel instellingsmogelijkheden en handigheidjes. Ons bezwaar is dat er voor elke nuttige feature en app een handvol features aanwezig is die je waarschijnlijk niet zult gebruiken. Sommige opties zijn verstopt als een speld in de TouchWiz-hooiberg en dat maakt dat maar weinig mensen alle functionaliteit zullen benutten. TouchWiz zou een krachtiger stuk software zijn als Samsung keuzes durfde te maken en zaken zou schrappen.
De menuknop
Ook bij de Note 3 houdt Samsung vast aan het oude concept van de fysieke menuknop onder het scherm, terwijl Google al sinds begin 2011 onscreen-knoppen en de action overflow-knop aanraadt, drie kleine puntjes die toegang geven tot veelgebruikte opties. Dat heeft onze voorkeur omdat je aan het icoon met puntjes meteen ziet dat er extra opties zijn. Bij de Note 3 moet je per app gokken door op de menuknop te drukken. Aangezien Samsung de menuknop tegenwoordig zelfs op zijn tablets gebruikt, verwachten we niet dat het op korte termijn zal overstappen op Googles manier van werken.
De aanwezigheid van de menuknop heeft als positief effect dat het volledige scherm voor Android kan worden ingezet. Samsung heeft bovendien veel eigen apps zo gebouwd dat de notificatiebalk automatisch verborgen wordt, zodat een app het hele scherm kan vullen. Dat ziet er mooi uit, ook al kun je daardoor in de praktijk niet veel extra. Samsung gebruikt namelijk grote interface-elementen en laat veel ruimte vrij rondom tekst en plaatjes. Daardoor kun je op het homescreen van de Note 3 bijvoorbeeld maar vier kolommen aan icoontjes kwijt, terwijl je op de 4,7"-Nexus 4 vijf iconen naast elkaar kunt plaatsen.
Camera: prima foto's om te delen en 4k-video
De Note 3 bevat een 13-megapixelcamera, net als veel andere high-end smartphones die dit jaar uitkwamen, zoals de Xperia Z, Galaxy S4 en LG G2. Het camerasysteem is redelijk rechttoe rechtaan; Samsung gaat nog niet mee met de fabrikanten die ervoor kiezen om hun lenzen optisch te stabiliseren, zoals Nokia en LG, en de flitser is een enkele led. Het brandpunt van het lensje komt ongeveer overeen met 31mm in kleinbeeldtermen en dat is redelijk normaal voor smartphones. De Xperia Z1, LG G2 en HTC One hebben echter een net even wijdere hoek.
De camerasoftware zit redelijk eenvoudig en intuïtief in elkaar. Je kunt de app natuurlijk starten door het icoontje aan te tikken, maar het is ook mogelijk om een snelkoppeling op het lockscreen te zetten. Deze is gek genoeg standaard niet aanwezig en aangezien het instellingenmenu van TouchWiz overvol opties zit, zullen veel mensen waarschijnlijk nooit weten dat de mogelijkheid bestaat en dat is jammer.
De camera is niet extreem snel en dat ligt vooral aan de autofocus. Het starten van de app is zo gepiept, maar daarna heeft de camera even nodig om goed scherp te stellen. Is er eenmaal scherpgesteld, dan wordt de foto meteen gemaakt. Er is dus geen sluitervertraging. Absoluut gezien valt het met een dikke drie seconde nog wel mee, maar in verhouding tot andere smartphones is de Note 3 op dit vlak aan de trage kant.
/i/1380703358.jpeg?f=imagenormal)
Functioneel steekt de app prima in elkaar en het is een grote verbetering ten opzichte van de standaard-app die met Android meegeleverd wordt. Als je de app voor het eerst start, krijg je een beeldvullend zoekerbeeld te zien, wat betekent dat de beeldverhouding standaard op 16:9 staat. Wil je traditionele 4:3-foto's, dan moet je dat handmatig aanpassen.
Door middel van een grote sluiterknop rechts kun je foto's maken en daaronder zit een knopje om verschillende soorten fotostanden mee te selecteren. Bovenaan zit dan weer een knop om meteen te beginnen met video opnemen. Linksboven zit een knopje dat het instellingenmenu opent. Hier kun je bijvoorbeeld bepalen of je de flitser aan of uit wilt, hoe de lichtmeting gedaan moet worden en of je met de volumeknoppen wilt zoomen of ze wilt inzetten voor het maken van foto's.
Beeldkwaliteit
Dankzij de hoge resolutie van 13 megapixels weet de Note 3 veel detail vast te leggen, zeker in goede lichtomstandigheden. In vergelijking met andere smartphonecamera's wordt redelijk veel verscherping toegepast, waardoor de foto's op het eerste gezicht lekker scherp ogen, maar bij nadere inspectie wel wat artefacten vertonen. Ook hebben we het idee dat Samsung het contrast in de foto's wat opschroeft. De fotopurist zal daar niets van moeten hebben, maar een beetje extra contrast en verscherping hebben wel als voordeel dat de foto's die je op Facebook en Twitter deelt, er op het oog goed uitzien.
In slechtere lichtomstandigheden, zoals in de schemering en bij het maken van flitsfoto's in een slecht verlichte ruimte, past Samsung een flinke dosis ruisreductie toe, waardoor het meeste detail verdwijnt. Op het gebied van witbalans en belichting hebben we weinig te klagen.
:fill(white)/i/1380704055.jpeg?f=thumb)
De bovenstaande galerij bevat foto's die met de Note 3 gemaakt zijn, rechtstreeks van de telefoon en zonder nabewerking. Klik in de galerij op een plaatje om tot pixelniveau in te zoomen.
Video's opnemen in 4k
Van alle smartphones die we hebben getest is de Note 3 de eerste met de mogelijkheid om video's in 4k op te nemen. Die feature wordt mogelijk gemaakt door de Snapdragon 800-soc en we zullen daarom in de komende maanden zeker nog meer toestellen gaan zien die in 4k kunnen opnemen. Aangezien er nog nauwelijks 4k-tv's in omloop zijn, is het natuurlijk een beetje onzin om filmpjes met een dergelijke resolutie op te nemen, maar de Note scoort wel punten in de categorie 'leuk dat het kan'.
De video's worden gecodeerd met de AVC-codec, met High Profile en Level 5.1 voor de videostream. Audio wordt in AAC-formaat opgeslagen. De bitrate voor video ligt rond de 50Mbit/s en voor audio wordt een bitrate van 128kbit/s gebruikt. Daarmee komt een minuutje video uit op ongeveer 340MB.
YouTube hanteert nogal zware compressie, dus we stellen ook het originele bronbestand beschikbaar. Klik hier om het te downloaden.
Alternatieven
Er zijn maar weinig echte alternatieven voor de Note 3 en met 'echte' doelen we dan op grote smartphones met een stylus. De ervaring leert dat er ook genoeg mensen zijn die een Note kopen omdat ze gewoon een grote telefoon willen en de stylus is dan bijzaak. Voor deze alternatievenpagina kijken we dus naar telefoons met een scherm groter dan 5", met en zonder stylus.
Is de Note 3 je te klein? Dan kun je ook voor de Xperia Z Ultra kiezen. Deze 'smartphone' is voorzien van een 6,4"-scherm en deelt veel van de interne hardware met de Note 3, zoals de Snapdragon 800-soc. Vanwege zijn formaat is hij echter moeilijk als telefoon te gebruiken en in een broekzak te vervoeren.
De Ascend Mate van Huawei is op specificatiegebied lang niet zo indrukwekkend, met een lagere resolutie en een tragere soc, maar hij heeft wel een lekker groot 6,1"-scherm en is bijna de helft goedkoper dan de Note 3.
De Note 3 is niet de enige telefoon met een stylus. Asus komt eind dit jaar met een vergelijkbaar apparaat. De Fonepad Note heeft net als de Note 3 een full-hd-scherm, maar een minder snelle soc en bijvoorbeeld geen 4g-ondersteuning. Hij gaat waarschijnlijk wel een stuk minder kosten.
We pakken de LG G2 ook mee, omdat hij met zijn 5,2"-scherm net iets groter is dan de huidige high-end smartphones. Ten opzichte van de Note is het scherm wat kleiner, maar de resolutie en gebruikte soc zijn gelijk. Met een prijs van grofweg 550 euro is de G2 ook een klap goedkoper dan de Note 3.
Ook Acer wil meespelen op de markt voor grote telefoons en stapt later dit jaar in met de Liquid S2. Dit toestel beschikt over een full-hd-scherm van 6", een Snapdragon 800-soc, 4G-ondersteuning en een forse accu. Interessant dus als de Note 3 niet groot genoeg is. Wat de S2 gaat kosten is nog niet bekend.
LG maakte eerder dit jaar een goede indruk met zijn 5,5"-Optimus G Pro. Net als bij de Note 3 is de resolutie 1920x1080 pixels, maar de G Pro moet het met een iets tragere soc doen. Met een prijs van iets minder dan 500 euro bevindt de G Pro zich wel in een aantrekkelijkere prijscategorie dan de Note 3.
Specificaties en fotogalerij
Merk en uitvoering |
|
Categorie |
Mobiele telefoons |
Merk |
Samsung |
Serie |
Galaxy Note |
Product |
Samsung Galaxy Note 3 |
Afbeeldingen |
:fill(white)/i/1378316459.jpeg?f=thumblarge) |
Prijs en beoordeling |
|
Laagste prijs |
€ 698,- Vergelijk prijzen |
Aantal aanbieders |
3 winkels |
Eerste prijsvermelding |
zaterdag 7 september 2013 |
Beoordeling |
Score: 4.5 (3 reviews) |
Toestel |
|
Telefoonmodel |
Bar |
Gsm-besturingssysteem |
Android |
Versie besturingssysteem |
Google Android 4.3 |
Beeldscherm |
|
Schermdiagonaal |
5,7" |
Schermresolutie |
1920x1080 (Full HD 1080p) |
Invoermethode |
Touchscreen |
Schermtype |
Super Amoled |
Multitouch |
Ja |
Touchscreentechniek |
Capacitief |
Secundair scherm |
Nee |
Camera |
|
Cameraresolutie |
13Mp |
Cameraresolutie (voor) |
2Mp |
Camera autofocus |
Ja |
Gsm-flitsertype |
Enkele led |
Resolutie video-opname |
1920x1080 (Full HD 1080p) |
Stabilisatie |
Digitale stabilisatie |
Functionaliteit |
|
Berichten |
E-mail, mms, sms |
Afspeelmogelijkheden |
Audio, Video |
GPS |
Ja |
Gsm-functies |
Bewegingssensor, Tril, WiFi Direct |
Verbindingen |
|
Mobiele netwerken |
lte |
WiFi aanwezig |
Ja |
Verbinding (wlan) |
802.11a, 802.11ac, 802.11b, 802.11g, 802.11n |
Bluetooth aanwezig |
Ja |
Bluetooth-versie |
Bluetooth 4.0 |
Overige draadloze verbindingen |
IrDA, Near Field Communication (NFC) |
Technische kenmerken |
|
GSM-Chipset |
Qualcomm Snapdragon 800 (MSM8974) |
Processorsnelheid |
2,3GHz |
CPU Core |
Quadcore |
Werkgeheugen |
3,072GB |
Opslaggeheugen |
32GB |
Geheugenkaart (Mobiel) |
microSD, microSDHC |
Accu |
|
Accucapaciteit (mAh) |
3.200mAh |
Accutype |
Li-Ion |
Uiterlijke kenmerken |
|
Kleuren |
Zwart |
Gewicht (gram) |
168g |
Lengte |
151,2mm |
Breedte |
79,2mm |
Hoogte / Diepte |
8,3mm |
Overige specificaties |
|
Meegeleverde gsm accessoires |
Datakabel, Headset bedraad, Oplader |
Bijzonderheden |
MHL 2.0 poort Sensoren: Gesture, Accelerometer, Geo-magnetic, Gyroscope, RGB, Proximity, Barometer, Temperature & Humidity, Hall Sensor |
Conclusie
De Galaxy Note 3 is geen verrassend toestel, op de stijl van de achterkant na misschien. Het is duidelijk een evolutie van de Note II, waarbij Samsung op bijna elk vlak verbeteringen heeft doorgevoerd. Het scherm is scherper, de beeldkwaliteit is verbeterd en de gebruikte soc is een van de snelste van dit moment, waardoor het toestel erg rap in gebruik is. Daarnaast wordt hij standaard geleverd met 3GB geheugen, 32GB opslaggeheugen, ondersteuning voor 802.11ac en lte, en is de accuduur dik in orde.
Boven op al die indrukwekkende specs heeft Samsung het toestel marginaal kleiner weten te maken dan de Note II, waarmee het toestel op bijna alle vlakken een fikse upgrade is. We zeggen bijna, want de stylus is een stuk minder makkelijk uit de behuizing te krijgen dan bij de Note II.
Met de vertaalslag van de specs op papier naar de praktijk gaat het bij Samsung nog wel eens mis en dat geldt deels ook voor de Note 3. Van de indrukwekkende hoeveelheid geheugen blijft in onze ervaring niet meer over dan bij toestellen met 2GB en ondanks de razendsnelle Snapdragon 800-soc kwamen we bij dagelijks gebruik sporadisch nog stotteringen tegen in de TouchWiz-interface. Niet erg of frequent genoeg om het toestel traag te noemen, verre van, maar het doet een beetje afbreuk aan de high-end uitstraling.
Datzelfde TouchWiz is in het dagelijks gebruik zowel een zegen als een vloek. Zonder Samsungs skin zou je een heleboel missen, waaronder de S Pen-ondersteuning, handige instelmogelijkheden en enkele goede apps. Daarom zijn we blij dat Samsung de moeite neemt om Android aan te vullen. Die medaille heeft wel een keerzijde, want TouchWiz is bij tijden ook onintuïtief, rommelig, verouderd, onoverzichtelijk en traag. Welke van die twee zijdes overheerst, zal voor iedereen verschillend zijn.
De Note 3 is dus een toestel dat op hardwarevlak indruk maakt en op softwarevlak datzelfde niveau net niet haalt. Een ander, maar zeker niet onbelangrijk kritiekpunt, is de adviesprijs van maar liefst 749 euro. Gelukkig wordt hij al voor een lagere prijs verkocht, maar het is nog steeds de duurste Android-telefoon van dit moment.
Ben je op zoek naar een telefoon met stylus, dan is de keuze momenteel heel makkelijk, maar ook zonder de S Pen is de Note 3 een goede telefoon, zolang je maar van het grote formaat houdt. Vanwege dat grote formaat en zijn hoge prijs is de Note 3 duidelijk een nicheproduct. Binnen die niche staat hij echter met stip bovenaan.
Samengevat
Samsungs Galaxy Note 3 heeft een flink 5,7"-scherm maar doordat de telefoon redelijk compact in elkaar zit valt het met de afmetingen nog wel mee. Toch blijft het een grote smartphone en daar moet je van houden. Zoals gebruikelijk maakt Samsung gebruik van een amoled-scherm waardoor de kleuren en het contrast erg indrukwekkend zijn. Ook de hardware en accuduur zijn dik in orde. Op softwarevlak biedt de Note 3 veel opties en mogelijkheden, vooral omtrent de meegeleverde stylus, maar de software is soms erg onoverzichtelijk en ondanks de snelle hardware is er af en toe wat vertraging merkbaar. Binnen het segment van grote telefoons is de Note 3 duidelijk één van de toppers.
Pluspunten
-
Veel functionaliteit
-
Verwisselbare accu en micro-sd-slot
-
Goede hardware
Minpunten
-
TouchWiz is bloated
-
Stylus komt soms niet lekker uit de behuizing
-
Erg duur
Eindoordeel