Antwoord op vragen
Terwijl een nog prille lente zich langzaamaan manifesteerde in Nederland, liet Ubisoft de wereld voor het eerst kennismaken met Assassin's Creed III. Ezio en Altaïr hadden in het najaar voor nog maar eens een succesvolle aflevering in de moordenaarsserie gezorgd, maar hun taak was nu volbracht. Ubisoft verplaatste het speelgebied van de franchise naar Noord-Amerika en er werd een nieuwe held naar voren geschoven. Connor, een personage met Brits-Indiase wortels, was de nieuwe voorman in de strijd die de Assassin's altijd en overal voeren tegen de Templars.
Gespeeld op: PlayStation 3
Verschijnt ook voor: Xbox 360, pc, Wii U
Die eerste kennismaking was indrukwekkend. Ubisoft stortte een bak vol nieuwe features en verbeteringen over de aanwezige mediavertegenwoordigers uit. Het was zo veel dat het overzicht nauwelijks te bewaren was, en dan nog bleven er veel vragen onbeantwoord. Terwijl de temperatuur buiten steeg werd het vrij stil rondom Assassin's Creed. Natuurlijk, Ubisoft greep de E3 en de Gamescom aan om nog wat flarden van het spel te laten zien, maar eigenlijk draaiden de presentaties daar voor een groot deel rond de aankondiging en het tonen van de zeeslagen die de speler in Assassin's Creed III kan uitvechten. Wellicht leuk, maar niet de informatie waar fans van de serie op zitten te wachten.
Veel interessanter: hoe werkt dat nu eigenlijk met die bomen? Assassin's Creed III speelt zich voor een aanzienlijk deel buiten de steden af en daar nemen bomen eigenlijk de rol over die daken in de steden hebben. Ook belangrijk is de vraag hoe Connors mogelijkheden zich verhouden tot die van Ezio en Altaïr. We weten al dat Connor kan vechten met een wapen in elke hand, maar houdt het daarmee op? Hoe zit het met free-running?
Naar Boston
Op het antwoord op die vragen te krijgen, hebben we lang moeten wachten. Een half jaar, om niet al te precies te zijn. Zo lang duurde het voordat Ubisoft een reeks consoles klaarzette in hartje Amsterdam, met de boodschap 'ga lekker zitten en ga maar doen waar je zin in hebt'. Natuurlijk, de 'sequence' die we konden spelen bevatte een hoofdopdracht, maar hij schotelde ons tegelijk een open wereld voor die zich uitstrekte van de thuisbasis van de speler tot Boston, dwars door de Frontier heen.
Homestead: thuisbasis van de Assassin's
Die thuisbasis heet Homestead en hij is in functie vergelijkbaar met de diverse hoofdkwartieren van de Assassin's Guild waar je je met Ezio kon melden, alleen bevindt Homestead zich ver buiten de steden waar Connor in terechtkomt. Hoewel de basis niet erg verborgen ligt - er zit zelfs een bescheiden dorpje bij - voelt hij een beetje als die van Robin Hood die zich in de bossen buiten Nottingham schuil houdt. Een perfecte uitvalsbasis dus, waar bovendien je mentor woont en waar je dus gaandeweg nieuwe trucjes zult leren, zeker als het gaat om het gebruik van nieuwe wapens.
In de natuur
Rondom Homestead is de speler eigenlijk te gast in de vrije natuur van New England. Dat ondervonden we dan ook aan den lijve. Terwijl we rustig op een rotsblok stonden, onze pijl en boog mikkend op een of andere passerende soldaat, werden we ineens opgeschrikt door gegrom achter ons. Stond daar ineens een wolf die wel trek had in wat Brits-Indiaans vlees. Nu kunnen wolven over het algemeen niet goed boompje klimmen, dus een even verderop staande boom bood uitkomst, ware het niet dat de eerdergenoemde soldaat ons nu wel in de smiezen had. Het zielige was alleen dat de brave borst vrijwel recht onder Connors boom ging staan, en dat moet je bij een Assassin natuurlijk nooit doen. Een welgemikte sprong en een paar tikken later waren zowel de soldaat als de wolf uitgeschakeld.
/i/1348606315.jpeg?f=imagenormal)
In de vrije natuur rondom Homestead valt genoeg te beleven, maar gezien de beperkte tijd leek het ons raadzaam maar zo snel mogelijk richting Boston te gaan, waar immers de hoofdzaak van de speelsessie lag te wachten. Het geval wilde dat het stamhoofd van de stam waartoe Connor behoorde bij Connors thuisbasis aanklopte met de melding dat een of andere westerling heeft geprobeerd de grond onder het indianendorp te bemachtigen, uiteraard voor een habbekrats. Dat laat Connor natuurlijk niet zomaar over zijn kant gaan. En daarom trokken we richting Boston.
Sam Adams
Contactpersoon ter plaatse en ogenschijnlijk bondgenoot van de Assassins is een van Bostons oude grootheden, een man met een naam die bierdrinkers die ooit in de VS zijn geweest waarschijnlijk zullen herkennen: Samuel Adams. Daar is helemaal niets toevallig aan: het biermerk draagt de naam 'Sam Adams' om de patriot te eren voor zijn rol in de Amerikaanse revolutie. Grotere helden vind je niet in en om Boston, of je moet toevallig de Boston Red Sox kampioen hebben gemaakt...
Via Sam Adams komt Connor de verantwoordelijken op het spoor, en de Assassins besluiten de nobelen te raken waar dat hen de meeste pijn doet: in de portemonnee. In de haven van Boston ligt een aantal schepen verankerd die een vermogen aan thee aan boord hebben. Het plan: de bewakers uitschakelen, de schepen overnemen en de kisten met thee het water in gooien. Wie zijn portie geschiedenis heeft meegepakt weet het reeds: enkele momenten later zijn we live getuige van, en nemen we deel aan, de Boston Tea Party.
Nieuw rennen, nieuw vechten
Tussen al die momentjes in zit een hoop gameplay die je voor het grootste gedeelte zult herkennen van Assassin's Creed. Connor kan zich ruwweg op dezelfde manier voortbewegen als Ezio dat deed, al lijkt het tempo iets hoger te liggen. Dat komt mede doordat Ubisoft het free-runnen heeft vereenvoudigd. Alles gaat nu met één knop en Connor reageert automatisch op obstakels die op zijn pad komen, zolang jij die knop ingedrukt houdt. Dat maakt diverse stukken van het spel vloeiender, maar elders werkt het juist andersom.
Bescherming tegen onbedoeld springen
De reden dat er voor de verandering is gekozen, is namelijk dat het gebruiken van de springknop bij het free-runnen er vaak toe leidde dat mensen onbedoeld van gebouwen af sprongen. Het resultaat hiervan is dat het rennen over daken soms wat 'stroperig' overkomt. Het spel lijkt je te willen beschermen tegen onbedoeld van daken springen, ook wanneer je, om welke reden dan ook, wél even snel naar beneden wilt vallen. Dat haalt op die momenten het tempo weer wat onderuit. Het kan natuurlijk zijn dat Ubisoft hier nog wat aan sleutelt, maar vooralsnog werkt het nog niet ideaal.
/i/1339366656.jpeg?f=imagenormal)
Datzelfde geldt trouwens voor het navigeren via de bomen buiten de steden. Zoals gezegd hebben de bomen buiten de stad de functie die de daken in de stad hebben, maar tot nu toe blijkt dat een minder compact netwerk dan de daken in Boston. Het komt er vooral op neer dat de bomen een fijne plek zijn om je even schuil te houden. Er zijn wel stukken waar je een heel pad door de bomen kunt afleggen, maar een compleet netwerk van takken is het allerminst. Zo kan het dat je regelmatig een boom tegenkomt waar geen tak meer achter zit, waardoor het pad even doodloopt. Niet heel erg, want je hebt het dan ook niet echt nodig, maar het kan wel voor wat verwarring zorgen.
Vuurlinie
Ook het vechten kan wat vraagtekens oproepen, maar dan om een andere reden. We gingen met Connor een aantal keer de strijd aan met de soldaten in en om Boston en legden het daarbij veel vaker af dan het geval was in de vorige Assassin's Creed-games. De voornaamste reden daarvan is dat vijanden een nog gevarieerdere aanpak vragen dan voorheen, en dat ze nu allemaal een geweer hebben. Vooral de momenten waarop een groepje soldaten aanlegt voor een salvo kan dodelijk zijn als je niet weet wat je er tegen kunt doen... en wij wisten dat inderdaad nog niet.
/i/1348606311.jpeg?f=imagenormal)
De diepgang van het vechtsysteem kwam pas goed naar voren toen we een fort van de Templars gingen overnemen. Deze forten zijn een beetje vergelijkbaar met de 'Assassin's Dens' van het vorige spel. Connor moet het fort ontdoen van bewakers, de wapenvoorraad opblazen en de vlag van de patriotten hijsen. Op dat moment verandert het fort dus in een basis voor de patriotten, al zijn die ook niet altijd even vriendelijk tegen Connor als Connor zich niet helemaal netjes gedraagt.
Baasgevecht
Bij het innemen van het fort rekent Connor af met groepjes soldaten waarvan de meeste vrij snel verslagen zijn. Een ervaren Assassin's Creed-speler zal de archetypes uit voorgaande delen er weer vrij snel uitpikken, maar er is meer. De leider van het fort blijkt namelijk een uitdaging te bieden die de naam 'bossfight' wel mag dragen. In dit gevecht wordt Connor flink aangepakt en word je als speler uitgedaagd gebruik te maken van de mogelijkheden die je hebt. Het duurde uiteindelijk een aantal minuten voordat we de chef neer hadden en het fort in bezit kregen. Lekker pittig dus!
Zeeslagen en multiplayer
Natuurlijk viel er nog veel meer te ontdekken in de spelwereld. Zo waagden we ons nog even aan een van de zeeslagen die je in Assassin's Creed III dus kunt spelen. Dit zijn in feite de minigames van het spel, zoals elke Assassin's Creed-game kennelijk een minigame moet hebben. Vermakelijk is het zeker. Het geeft een aardige kick om allerlei schepen tot zinken te brengen met flinke salvo's van je kanonnen. Heel realistisch is het natuurlijk niet, maar zo wordt het ook nooit gepresenteerd. Simpel maar effectief gemaakt, leuk voor erbij.
Domination
Een 'leuke extra' zouden we de multiplayer niet willen noemen, want die is wel bedoeld als serieus spelonderdeel. We speelden twee spelmodi, waarbij de aanwezige Ubisoft-medewerkers ons continu probeerden te stimuleren om maar vooral na te denken als een Assassin. Een potje in een Domination-achtige spelmodus leverde de gewenste gameplay wel op. Verdedigers stelden zich vaak slim op om eventuele aanvallers die op een van de zones af kwamen te kunnen verrassen. De spelmodus werd zodoende een mix tussen het heen en weer rennen tussen zones om ze te veroveren en het verrassen van vijanden die hetzelfde probeerden te doen. Niet heel schokkend, maar wel erg vermakelijk.
/i/1348606312.jpeg?f=imagenormal)
Daarna gingen we aan de slag met een coöperatieve spelmodus, waarbij je in een team van Assassins op jacht moet naar een aantal doelwitten. In de praktijk brengt dat een ware sprint van vier spelers op gang die allemaal zo snel mogelijk de verschillende doelwitten willen vermoorden, maar dat levert niet veel succes op. Ronde zes halen voelt dan wellicht aardig, maar als er iets rustiger zou zijn gespeeld, zo verzekerde Ubisoft ons, dan zouden we meer punten hebben gescoord. Die punten leveren een tijdbonus op, dus dan hadden we meer tijd en waren we ook wat rondes verder gekomen. Een kwestie van oefenen.
Nieuwe engine, oude hardware
Een laatste aandachtspunt bij de natuurlijk altijd te korte tijd die je krijgt om een aankomende najaarstopper te spelen, is het grafische aspect. Zoals bekend is Assassin's Creed III gemaakt met een nieuwe engine, Anvil Next, al is dat feitelijk gewoon een doorontwikkeling van de engine waar de vorige games mee zijn gemaakt. Daarbij komt dat de game ook moet draaien op dezelfde hardware. Het spel ziet er op bepaalde punten beter uit dan zijn voorgangers, maar niet overal. Vooral de omgevingen zijn nog niet van een heel hoog niveau en ook het water lijkt, als je er niet specifiek naar kijkt, soms meer op een groot grijs vlak dan echt water. Daar staat tegenover dat de animaties weer een stuk zijn verbeterd. De personages zien er ook prachtig uit. Het lijkt dan ook vooral een kwestie van kiezen voor de ontwikkelaars, al valt niet uit te sluiten dat de poetsbeurten aan het einde van de ontwikkeling nog best wat op kunnen leveren.
Voorlopige Conclusie
Deze hands-on heeft best een negatieve lading gekregen, en dat is niet helemaal fair. Assassin's Creed III kwam begin dit jaar als een vuurpijl binnen in de ranglijst van games waar veel van verwacht wordt. Nieuwe engine, nieuw gebied, nieuw hoofdpersonage: allemaal prachtig. Je zou kunnen zeggen dat dat een erg hoog verwachtingspatroon heeft geschapen, in elk geval bij ons. Feit is dat Assassin's Creed III in alles een fijne Assassin's-game is. Connor is cool, de nieuwe mogelijkheden zijn dat ook en de game is net als zijn voorgangers zeer sfeervol, met daarbij wellicht zelfs meer variatie dan voorheen. Wie na het lezen van de tekst dus een zorgelijk beeld krijgt bij Assassin's Creed III kunnen we geruststellen: het blijft een game met veel meer plus- dan minpunten.
Titel |
Assassin's Creed III |
 |
Platform |
Xbox 360, PlayStation 3, pc, WiiU |
Ontwikkelaar |
Ubisoft |
Uitgever |
Ubisoft |
Releasedatum |
30 oktober 2012 |