Verwarrende stormen
Uitgever 2K Games heeft veel vertrouwen in multiplayer. Zo zagen we eerder dit jaar in The Darkness II een uitgebreid online-gedeelte voorbijkomen waarin zelfs een klein verhaal zat verwerkt. Ook Spec Ops: The Line krijgt multiplayer, al moet je het daarbij zonder verhaal stellen. Dat hoeft de pret natuurlijk niet te drukken, je krijgt er een squadbased online-gedeelte voor terug, waarbij je uit verschillende classes kunt kiezen.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Dat multiplayer-gedeelte vindt uiteraard wel plaats in Dubai. De stad is nog steeds grotendeels bedolven onder het zand van de storm die de opmaat vormt voor de gebeurtenissen in de campagne. Er zijn meer elementen uit de campagne overgewaaid. Letterlijk zelfs, want de zandstormen die in de campagne af en toe voorbijkomen - naweeën van de storm waar alles mee startte - zul je ook in multiplayer tegenkomen. Het zijn lekker ontregelende gebeurtenissen, want zo werkt het. Spelers zien opeens niet meer dan vier meter ver en worden langzaam een bepaalde richting in geblazen. Het is dus opeens lastiger om te gaan en staan waar je wilt en rennen is er al helemaal niet meer bij. Bovendien werkt de minimap niet meer. Je ziet daar enkel nog ruis. Een storm houdt nooit langer dan een halve minuut aan, al kan dat lang genoeg zijn om de kansen in een gevecht te doen keren. Wie goed communiceert, kan de storm gebruiken om orde op zaken te stellen.
/i/1334584012.jpeg?f=imagenormal)
Twee teams
Dat kan nodig zijn, want Spec Ops heeft een louter op teams gebaseerd multiplayer-gedeelte, waarin de kansen van de twee strijdende teams dus kunnen keren. De teams bestaan uit maximaal vier spelers. Dat is weinig, maar daar is met opzet voor gekozen, aldus 2K's producer Francois Coulon. De uitgever wilde de intensiteit van een klein team en een kleine omgeving in de game krijgen, en niet die van 32 tegen 32 spelers waarin deelnemers al snel verloren dreigen te raken. 2K wilde een game waarin samenwerken niet alleen prettig is, maar door de beperkte omvang van de teams zelfs noodzakelijk.
Overigens heeft 2K Games het ontwikkelen van het multiplayer-gedeelte uitbesteed. De campagne wordt gemaakt door het Duitse Yager Development, maar het online-gedeelte wordt in de VS gemaakt, door Darkside Games. Die naam zegt je wellicht niets, maar de studio helpt 2K wel vaker uit de brand. Hij werkte mee aan Civilization: Revolution, BioShock 2 en Borderlands.
Exiles en Damned
Multiplayer staat dus behoorlijk los van de campagne. Hier geen Captain Martin Walker en ook geen Colonel John Konrad, de hoofdrolspelers in het verhaal. Er is slechts ruimte voor twee strijdende groeperingen, de Exiles en de Damned. De Damned zijn van oorsprong Amerikaanse militairen. De groep bestaat uit wat er over is van de troepen van Konrad en het is daarmee een behoorlijk doorgedraaid militair clubje waarvan de leden denken dat Dubai hen toebehoort. De Exiles denken er uiteraard net zo over, het zijn alleen geen soldaten in uniform, maar rebellen in een wat kleurrijker plunje. De Exiles zijn bovendien getooid met stoere maskers. Het uiterlijk is dan wel verschillend, de eigenschappen van beide partijen zijn vrijwel gelijk.
Vijf classes
'Vrijwel', maar niet helemaal, want elke groepering heeft een eigen klasse waar spelers uit kunnen kiezen. Die classes zijn de basis van het online gedeelte. De vier spelers van elk team kunnen uit vijf classes kiezen, waarvan er vier hetzelfde zijn en de vijfde dus verschillend is. De basis wordt gevormd door de Gunner, Sniper en Medic. De Gunner kan een extra zwaar wapen dragen - denk aan een bazooka - in plaats van het standaardgeweer, en hij geeft bovendien een boost aan teamgenoten binnen een straal van vijftien meter. Die boost maakt dat de Gunner en zijn maten twintig procent minder schade oplopen.
/i/1334584011.jpeg?f=imagenormal)
De Sniper heeft ook een area boost, die maakt dat teamgenoten binnen vijftien meter afstand van hem extra nauwkeurig schieten. De Sniper heeft bovendien een pak dat hem onzichtbaar maakt zodra hij stilstaat. Die onzichtbaarheid wordt tijdelijk onderbroken als hij schiet. Tot slot plaatst de Sniper een markering op de tegenstander waar hij op inzoomt, die bij teamgenoten op de mnimap verschijnt. Ook de Medic heeft een buff voor zijn teamgenoten. Die genezen sneller als ze in buurt zijn. De Medic kan bovendien teamgenoten die 'down but not out' zijn genezen en zelfs tijdelijk onkwetsbaar maken.
Explosief
Daar komen dus nog de classes bij die uniek zijn voor de twee groeperingen. Die hebben beide iets met explosieven te maken. De Scavenger, behorend bij de Damned, geeft een groter bereik aan de granaten die hij en teamgenoten gooien die in de buurt zijn. Verder is de Scavenger veel beter bestand tegen explosieven. De Exiles kunnen kiezen voor de Breacher, die niet het bereik van explosieven vergroot, maar de schade die de explosieven aanrichten. De Breacher kan verder twee keer zoveel explosieven bij zich dragen, wat handig is omdat de standaardhoeveelheid zeer beperkt is.
De Officer komt laat
Tot slot is er nog de Officer-klasse, die beide partijen kunnen kiezen. Die geeft zeer krachtige boosts aan zijn team. Zo lopen teamgenoten binnen een straal van 10 meter iets minder schade op. Belangrijker is dat de boosts van de rest van het team door de aanwezigheid van een Officer met vijftig procent worden versterkt. De Officer kan bovendien een doelwit aanwijzen dat op de minimap van teamgenoten verschijnt als die in de buurt zijn. Dat is nog niet alles, de Officer kan ook een dropping met munitie en granaten oproepen. Omdat de Officer duidelijk meer boosts afgeeft dan de andere classes is er een restrictie. Alleen spelers van level 37 of hoger kunnen voor de Officer kiezen.
Perks
Dat maakt tegelijk duidelijk dat multiplayer op levels is gebaseerd. Level 45 is daarbij het hoogste en het duurt dus wel even voor je de Officer vrij speelt. Je stijgt in level door ervaring op te doen in multiplayer, wat overigens niet enkel afhankelijk is van het maken van kills. Een hoger level betekent hier, zoals gebruikelijk, meer perks. Daar zijn er vijftien van, waarvan je er twee tegelijk kunt inzetten in een potje. Elke perk kan bovendien worden opgewaardeerd. Perks geven je voordelen zoals extra bescherming als je in cover bent, extra damage tijdens melee-gevechten, en extra munitie.
/i/1334584010.jpeg?f=imagenormal)
Er zijn ook perks die wat complexer zijn. Zo kun je zorgen dat je steeds tien procent meer schade aanricht na elke kill die je maakt. Het percentage loopt daarbij dus op. Het voordeel vervalt als je dood gaat. Je kunt op vergelijkbare wijze kiezen je vijand te vertragen na elk schot dat raak is. Er zijn perks die direct impact hebben op de schade die je aanricht of oploopt en er zijn tactischer perks, waarmee je kunt zorgen dat je niet of anders op de minimap zichtbaar bent. Een andere perk zorgt ervoor dat de cursor van je tegenstander niet rood wordt als hij je in beeld heeft, zodat hij denkt dat je een teamgenoot bent.
Spelvormen
We zagen drie maps en drie spelvormen voorbijkomen. De levels waren vergelijkbaar met wat je in de campagne aan zult treffen. Denk dus aan halfingestorte flatgebouwen waar veel zand in ligt. Het ene level speelt zich wat meer binnen af, het andere wat meer buiten. De makers hebben op diverse plekken in de levels zogenaamde ziplines aangebracht, strak gespannen staaldraden waarlangs je schuin naar beneden kunt glijden, een verdieping lager. Dat maakt dat je niet alleen snel van boven naar beneden kunt, het maakt ook dat je tegenstanders kunt verrassen met snelle verplaatsingen. Het zorgt er bovendien voor dat het winnen van hoogte van groot belang is in de verrassend verticale levels.
Begraven
De spelvormen waren minder verrassend. Zo speelden we wat potjes Team Deathmatch en Rally Point, een spelvorm waarbij één lid van het team een locatie bezet moet houden terwijl de rest hem verdedigt. De bezetting duurt maar kort, om de minuut is er een andere locatie die bezet kan worden. Je scoort in de spelvorm met het bezetten van de locatie, niet met het maken van kills. In een derde spelvorm, die Buried heet, moet elk team drie doelen in de basis van de tegenstander vernietigen. Zolang een doel nog niet geheel vernietigd is, kan het ook weer gerepareerd worden, wat het lastig maakt om progressie te boeken. Pas als een team erin is geslaagd om de drie doelen van de tegenstander te vernietigen, verschijnt het vierde en laatste doel en kan het slotoffensief worden ingezet. De doelen zijn met kogels nauwelijks kapot te krijgen. Gelukkig liggen er in de Buried-levels bazooka's klaar, waarmee het wel lukt. Je kunt echter maar twee wapens dragen en moet dus je standaardwapen inruilen voor de bazooka, wat Buried een nogal explosieve spelvorm maakt. Er komen meer spelvormen in de game, al wil 2K Games nog niet loslaten welke dat zijn.
/i/1334584009.jpeg?f=imagenormal)
Wapens
De wapens die je tot je beschikking hebt, zijn allemaal vrij standaard. De gebruikelijke AK-47's, M16's en vergelijkbaar spul. De Sniper heeft uiteraard zijn eigen wapentuig. Naast je primaire wapen heb je een pistool en kun je een zeer beperkte hoeveelheid granaten bij je dragen. Met perks is wat verandering aan te brengen in je uitrusting, zodat je bijvoorbeeld meer munitie, meer granaten of zelfs meer wapens bij je kunt dragen.
Tot zover is het multiplayer-gedeelte van Spec Ops: The Line eigenlijk vrij traditioneel. Wat het anders maakt, is dat je vanuit derdepersoon-perspectief je eigen character bekijkt, terwijl het toch gebruikelijk is dat je over de loop kijkt. Dat is met opzet zo gedaan, benadrukt producer Coulon, want ook in de campagne kijk je op de rug van de hoofdpersoon. In de campagne is dat ook logisch, want Captain Walker wordt vergezeld door twee collega's en vanuit derde persoon heb je nu eenmaal meer overzicht. In multiplayer heb je niet twee maar drie collega's om je heen, dus is het wellicht logisch om het perspectief aan te houden. Toch wordt in de meeste multiplayershooters een eerstepersoon-perspectief gehanteerd, wat maakt dat je even moet wennen aan de cameravoering in de multiplayer van Spec Ops.
Na mij de zandvloed
Daarnaast is er het zand in het spel. De zandstormen kunnen voor flink wat verwarring zorgen. Je kunt tijdelijk niet rennen en ziet weinig. Voordeel is dat je tegenstanders net zo weinig zien, dus in feite kun je even zonder al teveel risico rondlopen en die tijd gebruiken om bijvoorbeeld te hergroeperen. Er is overigens een perk die maakt dat je nog wel kunt rennen tijdens een zandstorm. Naast de stormen kun je ook actief gebruik maken van het zand in de levels. Je zult in de diverse multiplayerlevels - hoeveel dat er zijn wil 2K Games nog niet zeggen - voorraden zand tegenkomen die zijn opgesloten in kisten, achter schotten en boven plafonds.
Je kunt daar gebruik van maken door de betreffende kist, het schot of het plafond kapot te schieten. De achterliggende voorraad zand zal dan naar beneden storten en iedereen die eronder staat bedelven. Je kunt zo je tegenstanders op een prettige manier verrassen. Voor jezelf prettig, uiteraard. Voor de tegenstander minder, want de lading is dodelijk. Vreemd genoeg zijn alleen de plekken waar zand achter verborgen zit kapot te schieten. Dat geldt niet voor andere delen van de toch al half gesloopte wereld. Misschien nog vreemder is dat de levels zijn bezaaid met stapels zandzakken waar je achter kunt schuilen, en ook die zijn niet kapot te schieten of op te blazen. Je moet dus echt op zoek naar de plekken waar een voorraad los zand achter verscholen gaat.
/i/1334584006.jpeg?f=imagenormal)
Voorlopige conclusie
Het zijn de krenten in de Spec Ops-multiplayer-pap. Die zijn broodnodig, want verder is het online gedeelte vrij standaard. Het is prettig dat 2K Games gekozen heeft voor kleine teams, zodat potjes al snel intens worden. Overigens was de uitgever oorspronkelijk van plan om met teams van vijf man te spelen, wat ook overeenkomt met het aantal classes dat beschikbaar is. Maar 'minder' leek de uitgever in dit geval 'beter'. Het maakt de gameplay er alleen maar intenser op, zeker omdat 2K Games de maps lekker klein heeft gehouden.
Daarmee is het multiplayer-gedeelte van Spec Ops: The Line overzichtelijk. Potjes zijn kort en intens, door het beperkte aantal deelnemers en de kleine levels. De opzet is vrij standaard, met bekende classes en weinig verrassende perks. Daar staat tegenover dat zand juist wel een verrassende rol speelt en je met de ziplines je tegenstanders kunt verrassen. Tot slot moet worden gezegd dat op dit moment het uiterlijk van het multiplayer-gedeelte wat achterblijft bij dat van de campagne, maar dat is niet ongebruikelijk voor een multiplayer-modus. Helaas werkte de bediening daarbij niet vlekkeloos. Vooral omdat de knop voor rennen dezelfde is als voor dekking zoeken, wat lastige situaties op kan leveren als je het één van plan bent, maar de game het ander voor je in werking stelt. De game is echter nog niet af, dus Yager, Darkside en 2K hebben nog tijd om verbeteringen aan te brengen.
Titel |
Spec Ops: The Line |
|
Platform |
pc, Xbox 360, PlayStation 3 |
Ontwikkelaar |
Yager Development |
Uitgever |
2K Games |
Releasedatum |
29 juni 2012 |