Spec Ops - The Line - Hands-on

Lang de tijd

Tijdens de E3 van 2010 schoof uitgever 2K Games opeens Spec Ops: The Line naar voren, een nieuw deel uit een serie waar lang niets van vernomen was. Tussen 1998 en 2002 verschenen maar liefst acht games in de serie en daarna bleef het stil. De rechten zijn inmiddels in handen van 2K Games, dat de ontwikkeling van het nieuwe deel in handen heeft gelegd van de onbekende Duitse ontwikkelaar Yager Development. Deze studio zal met Spec Ops: The Line zijn eerste game afleveren.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Trailer waarin te zien is wat de stormen aanrichten in Dubai.

Bij 2K heeft men veel vertrouwen in de Duitsers. Na de presentatie in 2010 moest een release volgen in 2011, maar 2K zag dat de game nog niet goed genoeg was en gaf Yager ruimschoots de tijd om de nodige verbeteringen aan te brengen. Zo werd het tijdelijk stil rond de game. The Line was niet te zien tijdens de E3 van 2011 en ook niet op de GamesCom van dit jaar. Inmiddels mikt men op een release in 2012 en is de game zover gevorderd dat hij weer kan worden bekeken. Sterker nog: we kregen van 2K Games anderhalf uur de tijd om in de game te duiken en wat missies te spelen.

Zandhappen

Wat direct duidelijk wordt tijdens het spelen, is dat de setting van het spel niet is veranderd. Spec Ops: The Line speelt zich nog steeds af in Dubai, de weelderige stad midden in de woestijn. Juist die woestijn speelt een grote rol in het spel, ten koste van de stad. Uitgangspunt van het spel is een storm, of eigenlijk een hele serie stormen, die de stad teisteren. Dat begon al maanden voor de start van het spel. Reden genoeg voor de Amerikaanse overheid om in te grijpen. Het 33e bataljon van de US Army wordt naar de stad gestuurd om te assisteren bij de evacuatie. Door de aanhoudende zandstormen is de situatie echter al snel onhoudbaar en dus wordt het bataljon teruggeroepen, in de wetenschap dat er nog heel wat burgers in de door zand geteisterde stad achterblijven.

Colonel John Konrad, die de leiding heeft over het 33e, weigert echter gehoor te geven aan het commando om zijn eenheid terug te trekken. De zandstormen zorgen ervoor dat elke vorm van contact met de stad onmogelijk wordt. De stormen blijven maanden aanhouden, waardoor er ongeveer een half jaar niets van Konrad en zijn mannen wordt vernomen - tot vlak voor de start van het spel, als opeens een warrige noodoproep uit Dubai komt, die van Konrad afkomstig lijkt. Reden genoeg om jou naar de woestijnstad te sturen.

De schoenen van Walker

Zo stap je in de schoenen van kapitein Martin Walker en krijg je de opdracht om op zoek te gaan naar Konrad, zijn mannen en eventuele andere overlevenden. Het doel is zoveel mogelijk mensen levend uit de stad te krijgen. Walker heeft alle reden om op zoek te gaan naar Konrad. De twee hebben eerder samengewerkt en Walker heeft daar erg goede herinneringen aan. Je wordt tijdens je missie bijgestaan door luitenant Alphonso Adams en sergeant John Lugo. Die laatste spreekt Arabisch en is sluipschutter, kwaliteiten die erg nuttig zullen blijken. Je start met je twee metgezellen in de woestijn, niet ver van de rand van de stad. Of niet ver van waar de stad ooit begon, want de stormen hebben grote delen aan het zicht onttrokken. Eigenlijk zijn alleen de hoge delen nog zichtbaar. De rest is onder een dikke laag geel zand bedolven.

Hands-on Spec Ops: The Line

Zodra je de eerste gebouwen van de stad bereikt, stuit je direct op slachtoffers. De grote vraag is alleen waar die aan overleden zijn. Je stuit namelijk ook al snel op gewapende tegenstand. Er blijken nog burgers in leven te zijn en die zijn niet bepaald gecharmeerd van Amerikaanse soldaten. Je tegenstanders blijken zelfs zeer fanatiek en storten zich vol overgave in de strijd. Je krijgt al snel golven agressieve stedelingen op je af, die je uit zelfverdediging omver zult moeten schieten, ondanks je opdracht om overlevenden te redden. Er zit niets anders op. De grote vraag is waarom de burgers van de stad zo vijandig tegenover Amerikaanse soldaten staan. Een andere vraag is natuurlijk wat er is geworden van Konrad en het 33e bataljon.

Macaber avontuur

Dat verband mag je zelf ontdekken als je de game speelt. Voor nu laten we het erbij dat Walker in een macaber avontuur verzeild raakt, vol dood en verderf. Dat laatste dien je letterlijk te nemen. Je krijgt regelmatig stevig verminkte lijken te zien, zwaar aangetast door vuur of erger nog, door witte fosfor, een middel dat vergelijkbaar is met napalm. Spec Ops: The Line bleek tijdens de speelsessie dan ook een macabere game. Niet alleen omdat je in een smerig conflict terechtkomt waarin je op burgers schiet, het is ook een game waarin met enige regelmaat lastige morele beslissingen moeten worden genomen.

Zo werden wij ergens tijdens de speelsessie geconfronteerd met twee mannen die ieder aan een touw waren opgeknoopt, levend en wel. Beide mannen werden van afstand onder schot gehouden door sluipschutters. Via een walkie-talkie kregen we de opdracht om te kiezen tussen de twee bungelende mannen, de één een burger, de ander een militair, terwijl de stem aan de andere kant van de walkie-talkie uitlegde wat beide mannen hadden gedaan. Aan ons de weinig fraaie taak om één van beide te executeren. Kies je niet, dan schieten de sluipschutters Adams of Lugo neer.

Hands-on Spec Ops: The Line

Burgers executeren

Gelukkig zit het spel zo in elkaar dat er verschillende oplossingen zijn in dergelijke situaties. Je kunt de militair neerschieten, wat eigenlijk niet de bedoeling is, aangezien je naar Dubai bent gekomen om kameraden te redden. De burger neerschieten is ook niet de bedoeling. Mocht je daarvoor kiezen, dan zal blijken dat Adams of Lugo daar niet blij van wordt, omdat het indruist tegen de eer van een militair. Die schiet niet op burgers. Er zijn echter alternatieven. Je kunt proberen te vluchten. Dat is niet gemakkelijk, met de sluipschutters die paraat staan, maar het kan wel. Je kunt ook proberen om de vier sluipschutters uit te schakelen, al zul je daar razendsnel voor moeten handelen.

Twee volgelingen

Gelukkig kun je de hulp van je twee volgelingen inschakelen. Die opereren geheel zelfstandig, al kun je ze één opdracht geven. Je kunt een vijand markeren waar ze hun aandacht op zullen concentreren. Ze zullen proberen dat ene doelwit zo snel mogelijk uit te schakelen. Wie van je twee buddy's de opdracht uitvoert, hangt af van het doelwit dat je selecteert. Adams is de bruut die zich richt op de vijanden die zich in de buurt bevinden, Lugo is de scherpschutter die afrekent met de bad guys die zich verder weg bevinden. Het spel is gelukkig niet zo gemaakt dat de mannen je opdrachten zomaar even uitvoeren. De mannen willen in leven blijven en zullen dus voorzichtig te werk gaan. Dat wil in dit geval zeggen dat ze je feedback geven als je ze een opdracht geeft. Ze zullen aangeven dat het niet lukt om de gemarkeerde vijand neer te leggen, waarna je zelf in kunt grijpen of een andere opdracht kunt geven.

Mocht je geen opdrachten geven, dan zorgen Adams en Lugo goed voor zichzelf. Je hebt er eigenlijk geen omkijken naar. Ze zoeken keurig dekking en zijn ondertussen erg nuttig door behoorlijk wat vijanden voor je neer te knallen. Je tegenstanders komen meestal in groepen op je af, dus is alle hulp welkom en er blijven genoeg tegenstanders over om het je moeilijk te maken. Spec Ops is een pittige game, dat werd uit de speelsessie wel duidelijk. Yager heeft het afgelopen jaar veel aandacht besteed aan de kunstmatige intelligentie van de bad guys.

Hands-on Spec Ops: The Line

Niets te leren

Dat merk je goed doordat Yager een simpele maar realistische opzet heeft gekozen voor het spel. Walker, Adams en Lugo krijgen er geen mogelijkheden bij. Er valt niets te leren, te ontwikkelen, te verdienen of te maken. Je kunt aan het begin precies hetzelfde als aan het einde, met als enige verschil dat je wat betere wapens hebt. Maar ook daarin probeert Yager het realistisch te houden, wat wil zeggen dat je geen superwapens krijgt. Je krijgt er eigenlijk vrij weinig. Een dienstpistool is zo ongeveer het enige. Verder ben je afhankelijk van wat je op het slagveld vindt. Je kunt welgeteld twee wapens bij je dragen, maar zult regelmatig moeten switchen omdat munitie schaars is. De enige ontwikkeling die je doormaakt, zul je zelf moeten bewerkstelligen. De tegenstand wordt merkbaar opgevoerd tijdens het spel, dus je zult er voor moeten zorgen dat je beter wordt.

Hands-on Spec Ops: The Line

Gaandeweg tref je sterkere tegenstanders die betere wapens bij zich dragen. Vooral meer wapens die een secondary mode hebben, zoals een raketwerper. Naast twee vuurwapens kun je drie soorten granaten bij je dragen, hoewel je er daar weinig van zult tegenkomen. Er liggen kisten met munitie in het spel, maar ook daar zijn er maar weinig van. Je zult het moeten hebben van wat je tegenstanders laten vallen. Ook de fysieke opties van Walker zijn beperkt. Hij kan net als zijn twee collega's dekking zoeken en vanuit dekking schieten. Verder is er eigenlijk alleen de optie om een vrij primitieve melee-aanval te plaatsen als tegenstanders heel dichtbij weten te komen. Je hebt geen uitgebreide sluip-opties, bijvoorbeeld.

Sluipschutters en rpg's

De ontwikkeling zit hem dus in sterkere tegenstand, zoals bleek tijdens het spelen. Yager bouwt het netjes op. Eerst een aantal tegenstanders met mitrailleurs, dan meer tegenstanders met mitrailleurs en dan nog meer tegenstanders met mitrailleurs. Daarna stormt er af en toe iemand op je af, in een poging je neer te steken, wat snel ingrijpen vraagt. Vervolgens krijg je zo af en toe een handgranaat om je oren, gevolgd door een gevecht waarbij er opeens een sluipschutter meedoet. Daarna zo af en toe een raketwerper en als je dat gehad hebt gaan de makers mixen. Meer sluipschutters, meer rpg's, meer rennende messendragers en uiteraard ook zwaardere wapens, zodat je bijvoorbeeld meer granaten om je oren krijgt.

Daarmee wordt het ook belangrijker om gebruik te maken van je maatjes en een doelwit aan te wijzen dat ze aan moeten vallen. Dat brengt wat meer risico met zich mee, want de twee gaan zich daarmee kwetsbaar opstellen en zullen dus af en toe worden uitgeschakeld. Dan is het game over, althans: je zult terug moeten naar de laatste savegame. Je kunt dus niet verder spelen als één van je collega's dood is. Dat is niet zo vreemd, gezien de nadruk op het verhaal in Spec Ops.

Hands-on Spec Ops: The Line

Literaire bron

Yager is daarbij te rade gegaan bij een vertrouwde bron. De makers hebben zich laten inspireren door het boek Heart of Darkness van Joseph Conrad, waar eerder al de film Apocalypse Now op werd gebaseerd. Wie het boek of de film kent, weet dat het er in het verhaal heftig aan toegaat. Waar regisseur Francis Ford Coppola de actie van donker Afrika verplaatste naar het Verre Oosten, koos Yager de woestijn van Dubai als achtergrond. De 'darkness' uit de boektitel slaat niet alleen op de donkere jungle of de huidskleur van de Afrikanen, maar ook op de verdorven handelingen waartoe de mens in staat is. Dat aspect wil Yager in The Line terug laten komen, wat al bleek uit de keuze die we moesten maken bij de twee bungelende mannen. Er zitten meer van dergelijke dilemma's in het spel. Ook praktijken als het gebruik van fosfor zijn geïnspireerd op het boek van Conrad, die als hommage-model de naam mocht leveren van Colonel John Konrad.

Hands-on Spec Ops: The Line

Voorlopige conclusie

Spec Ops: The Line wordt dus een shooter waar je het benauwd van moet krijgen. Tijdens de speelsessie lukte dat ook goed, al ging het om een opeenvolging van wat heftige stukken uit diverse delen van het spel. In de volledige versie zit wat meer rust, beloven de makers. Maar heftig blijft het, met veel aandacht voor de verdorven kant van de menselijke geest. Spec Ops is daarbij een behoorlijk lineaire shooter, waarin het verhaal voorop staat. De mogelijkheden van Walker zijn daarbij bewust beperkt gehouden. Je krijgt niet zozeer extra skills toegewezen, je zult zelf beter moeten worden. Het lineaire karakter wordt echter wel degelijk af en toe onderbroken. Rond de belangrijke morele keuzes die je af en toe krijgt voorgeschoteld, zijn er diverse korte routes die je kunt nemen. Verder zijn de vele shoot-outs in het spel niet lineair. Bij elke confrontatie is er wel een omweg die je kunt nemen, om zo beter zicht te krijgen op je tegenstanders. Het is echter niet zo dat je gevechten kunt vermijden door er ongezien omheen te sluipen. Vechten zul je, en gezien de verdorvenheid die je krijgt voorgeschoteld is dat in Spec Ops niet altijd een pretje.