Kader
Nee, onverdeeld positief waren we zeker niet, toen Electronic Arts ons de eerste beelden van Need for Speed: The Run toonde. Op de E3 was een filmpje te zien waarbij een auto door de sneeuw scheurde, terwijl links en rechts raketten insloegen. EA heeft de afgelopen jaren van alles geprobeerd met de Need for Speed-franchise en dit proefballonnetje zagen we niet direct zitten. Teveel gedoe en te weinig focus op het racen, zelfs voor een Need for Speed-game.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
We zijn nu bijna een half jaar verder en kunnen niet anders dan concluderen dat we onze mening hebben bijgesteld. Need for Speed: The Run blijkt een game die heel handig de juiste elementen bij elkaar heeft verzameld om een pakkende game te kunnen zijn. De game schotelt de speler een weinig diepgaand verhaal voor, dat als excuus fungeert om zo snel mogelijk van San Francisco naar New York te racen. De winnaar van de race haalt 25 miljoen dollar op, waar hoofdpersonage Jack Rourke tien procent van krijgt. De overige negentig procent gaat naar een mysterieuze partij die Jack van zijn mafia-problemen af kan helpen.
Getest op: PlayStation 3
Ook verkrijgbaar voor: Xbox 360, pc
Afwijkend: Nintendo Wii
Het verhaal is dus niet meer dan een kader, en ook een excuus om af en toe wat fraai uitgewerkte dames door het beeld te laten paraderen. De hoofdmoot is en blijft het racen zelf. Dat wordt in The Run gedaan met uitsluitend snelle wagens, waar je nooit een cent voor neer hoeft te leggen. Jack wordt gesponsord door de eerdergenoemde mysterieuze partij, die overal in het land contacten heeft die Jack aan nieuwe, pijlsnelle auto's kunnen helpen.
De auto's zijn ingedeeld in drie verschillende categorieën, al krijg je dat tijdens het racen niet echt mee. In theorie is het zo dat Muscle cars het best zijn op snelwegen, dat 'Exotic' cars handig zijn op technische stukken en 'Sports' cars ideaal zijn in de steden. In de praktijk kozen we gewoon steeds de snelste auto, en dat werkte eigenlijk prima. De door het spel gesuggereerde keuzes komen zodoende niet echt uit de verf. Op zich helemaal niet erg, maar je gaat je wel afvragen waarom die suggestie überhaupt wordt gedaan.
Geen echte race
De opdracht die je in het begin van 'The Run' krijgt is simpel: zorg dat je als eerste in New York aankomt. Dat klinkt cool - een dolle race met meer dan tweehonderd deelnemers door heel Amerika - maar het is eigenlijk een kleine valkuil. Je hebt namelijk zelf geen invloed op je voortgang in de race. Het stuk van San Francisco naar New York is opgedeeld in Stages en elke Stage kent een aantal races. Dat kan bijvoorbeeld zijn 'zorg dat je voor de finish acht plekken hebt gewonnen'. Je kunt echter niet meer dan acht auto's inhalen, en haal je er maar zeven in, dan moet je het opnieuw proberen. Kortom: de voortgang van de race in zijn geheel staat vooraf vast. Het enige dat jij moet doen, is braaf de etappes afwerken, en uiteindelijk ben je dan eerste.
Dat gegeven haalt het idee van 'een race over zoveel duizend kilometer' een beetje onderuit. Ergens logisch: het zou nogal vervelend zijn als het wél een open race is, en je komt er ter hoogte van Cleveland een keer achter dat je eigenlijk al niet meer kunt winnen omdat de nummer één al op Broadway staat geparkeerd.
/i/1322734610.jpeg?f=imagenormal "Need for Speed: The Run")
Daarbij komt dat de afzonderlijke races vermakelijk en uitdagend zijn. De ene keer word je uitgedaagd om een bepaald aantal auto's in te halen, en een andere keer moet je met een serie rivalen afrekenen. Bij zo'n race is het de bedoeling dat je in korte tijd een auto inhaalt, en voor hem rijdt op het moment dat de tijd verstrijkt. Dat recept herhaalt zich dan een keer of vier. Zeer vermakelijk, want als je je tegenstander te vroeg inhaalt, kan hij gebruikmaken van jouw slipstream en je op het 'moment supreme' nog inhalen.
Slingshot
Slipstreamen is trouwens nog nooit zo belangrijk geweest als in Need for Speed: The Run. Zolang je minder dan een seconde of drie van je voorganger ligt, heb je er een klein voordeeltje van en kun je langzaam inlopen. Ben je eenmaal écht dichtbij, dan gaat er een metertje lopen dat je, als het eenmaal vol zit, als een shoort 'slingshot-boost' kunt gebruiken om pijlsnel je tegenstander voorbij te scheuren. Lig je te ver achter, dan zul je zien dat het een stuk lastiger is om de auto voor je nog in te halen. Een goed werkend systeem, dat er voor zorgt dat je meer moet nadenken over je inhaalacties dan je in eerste instantie zou denken.
Naast de slingshot-boost heb je ook een 'gewone' Nitrous-boost. Deze boost wordt sterker naarmate je een hoger Driver-level behaalt. Gevaarlijk en/of spectaculair rijgedrag wordt dan beloond doordat je Nitrous-metertje zich sneller vult, waarna je weer een snelheidsboost kunt gebruiken. Het spel speelt steeds meer manieren vrij om extra ervaringspunten te scoren. Zo gaan vanaf een bepaald level onder andere 'Cop Takedowns' meetellen voor je XP. Door de nieuwe trucjes en bonussen die je vrijspeelt, heeft het ook daadwerkelijk zin om je niveau te verhogen en bewust XP te verzamelen.
Frustratie
Gevaarlijk rijden is niet al te moeilijk in NFS: The Run. In de grote steden, waar de wegen behoorlijk breed zijn, is het een koud kunstje om op topsnelheid verkeer te ontwijken, maar op de smalle, Amerikaanse landwegen is dat een stuk lastiger. Je sleept dan automatisch de nodige boost-bonussen binnen door tegen het verkeer in te rijden of door auto's nét te missen. The Run is dan ook een racegame die je lange tijd achtereen op het puntje van je stoel houdt. Je moet wel, want een crash ligt altijd op de loer, zeker voor de ongeconcentreerde gamer.
Over de top
Binnen een aantal uur ben je druk bezig verkeer en andere obstakels te ontwijken terwijl je toch tegenstanders probeert te slipstreamen om dichterbij te komen. De spelwereld doet vrolijk mee: de ene keer scheur je een zandstorm in, dan veranderen de wegen onder je wielen in gladde ijswegen en later stort een halve stad om je heen in. The Run gaat lekker over de top. Lekker? Vonden we dat tijdens de E3 juist niet storend? Jawel, maar nu we die scène in het juiste perspectief kunnen plaatsen, klopt het plaatje veel beter.
/i/1307314495.jpeg?f=imagenormal "Need for Speed: The Run")
Toch ontbreken er aan de NFS: The Run-puzzel best een aantal stukjes. Allereerst zijn daar de stukjes gameplay die zich niet in de auto afspelen. Er gebeurt een aantal dingen die Jack uit de auto dwingen. Deze stukjes 'overleef je' door op het juiste moment de juiste knoppen in te drukken; quicktime-events dus. Goed of slecht? Dat hangt voornamelijk van je eigen smaak af. Voor ons had het niet gehoeven. Need for Speed gaat over racen, en liever zo min mogelijk over andere dingen. Aan de andere kant vormen deze niet al te moeilijke stukjes een mooie afwisseling; je hoeft immers even niet op het puntje van je stoel te zitten. Want laten we eerlijk zijn: wie neemt ooit de aangeraden vijftien minuten pauze na een uur gamen?
Schwalbe?
Vervelender en een stuk irritanter is het systeem rond de 'Resets'. Per race word je maximaal vijf keer teruggezet bij het laatste checkpoint als je crasht. Hoe minder Resets je gebruikt, hoe meer XP je krijgt als beloning. Tot zover niets nieuws. Vraag één, echter: waarom geldt een Reset niet bij de finish? Waarom moet je de hele race overdoen, als je alleen aan het laatste stukje genoeg zou hebben gehad - en dat is vaak zo - om je fout te corrigeren? Gevolg: als het mis ging, crashten we vaak opzettelijk net voor de finish, om op die manier wél vanaf het laatste checkpoint te mogen herkansen. Maar ja, dat voelt toch een beetje als een schwalbe...
/i/1307314509.jpeg?f=imagenormal "Need for Speed: The Run")
Daarnaast is het behoorlijk irritant dat het herladen van een hele race een stuk langer duurt dan het herladen van een checkpoint. Hand opsteken als je vindt dat we aan het muggenziften zijn. Wij vinden van niet. Dan heb je dus nét die race niet gewonnen en mag je niet eens naar het laatste checkpoint, en dan komt er nog eens bij dat het spel circa een minuut - op de PlayStation 3 in elk geval - nodig heeft om de race te herladen. Daarna ga je een race rijden die je net achter de rug hebt, dus het 'tijdverlies' komt dubbel zo hard aan.
Frustratie
Dat zou nog steeds niet heel erg zijn, als het niet vaak voor zou komen. De realiteit is echter dat de combinatie van de eerder beschreven slingshot en de mogelijkheid om te crashen door plotseling verschijnend verkeer ervoor zorgt dat je zelfs op meters van de streep nog verliest. Onze PlayStation 3-controller belandde dan ook meerdere keren met een flinke klap op de tafel. Controller, inderdaad. The Run vraagt om zulke snelle handelingen en reacties dat het spelen met een stuur ons geen enkel voordeel opleverde. De game is ook veel te arcade opgezet om een al te realistische manier van sturen te betrachten. Daarnaast zijn diverse auto's tamelijk onbestuurbaar en die stellen je niet in staat om in een fractie van een seconde je lijn nog om te gooien. Vooral toen we enkele keren tegenliggers letterlijk uit het niets op de weg zagen verschijnen om er vervolgens kansloos bovenop te klappen, bereikte de frustratie een toppunt.
Leven na 'The Run'?
Ondanks de frustrerende punten, vinden we de singleplayer van Need for Speed: The Run wel degelijk de moeite waard. Goed, het verhaal is weinig onderhoudend en af en toe heb je zin om je controller kapot te gooien, maar ondertussen rijd je wel de ene spannende race na de andere. Niet zelden schoten we concurrenten in de laatste paar honderd meter nog voorbij, op weg naar weer een zege en de volgende etappe. De omgevingen wisselen elkaar lekker af, en het geheel ziet er ook nog eens appetijtelijk uit, al ben je meer geneigd in een soort 'tunnelvisie' naar de horizon te turen om je lijnen uit te stippelen. Hoeveel je dan nog van het detailniveau en de vergezichten meekrijgt, is nog maar de vraag.
Framerate-drops
Wat je echter wel zult merken - en dat is daarmee op technisch gebied onze enige duidelijke aanmerking - zijn de prestatieprobleempjes die The Run af en toe heeft. De game is gemaakt met de Frostbite 2.0-engine en dat is vooral heel goed, maar op sommige momenten kakte de framerate van onze PlayStation 3-versie enorm in. Dan mag je racegame er misschien wel mooi uit zien, als de framerate niet stabiel blijft, heb je daar ook weinig aan.
/i/1322734458.jpeg?f=imagenormal "Need for Speed: The Run")
Mocht je niet zoveel interesse hebben in hoofdmodus The Run, dan is een goede reden om er toch mee aan de slag te gaan wellicht dat je challenges vrijspeelt die je later in losse vorm nogmaals kunt afwerken. Je tijden worden natuurlijk opgeslagen en door Autolog vergeleken met de tijden van je vrienden. Het afwerken van een Autolog-challenge levert extra ervaringspunten op, wat je algemene Driver-level weer omhoog stuwt.
Multiplayer
Wil je de concurrentie met vrienden of met andere mensen wat directer aangaan, dan kun je natuurlijk altijd de online spelmodus uitproberen. De spelmodi die je hier kunt spelen verschillen niet zozeer voor wat betreft de regels, maar meer ten aanzien van het type auto's en tracks. Nadat een spelmodus gekozen is, kiezen de racers in de lobby een track, draai je aan het 'Bonus wheel' om een specifieke bonus-challenge te activeren en begin je de race. Hoewel het concept niet slecht is en de races ook hier best spannend kunnen zijn, had de multipayer-modus voor ons te weinig meerwaarde naast de singleplayer-modus om er lang door geboeid te blijven.
En daarmee raken we een punt dat na afloop van de hoofdmodus al een klein beetje op de loer lag. In effectieve speeltijd duurt The Run tussen de twee en drie uur, al ben je dankzij het opnieuw spelen van gefaalde races en laadtijden er toch al snel een bescheiden dagje mee zoet. Daarna is het echter herhaling en vrij generieke online gameplay dat de klok slaat, en na de hoofdmodus hadden we daar eigenlijk weinig zin meer in. Need for Speed: The Run mist op die manier wat herspeelwaarde, en de vraag is of hoofdmodus 'The Run' alleen genoeg is om de gamer over te halen zijn centjes neer te tellen.
Conclusie
We vrezen dat het antwoord op die laatste vraag van de vorige pagina 'nee' zal zijn voor veel gamers, en ergens is dat jammer. The Run is vooral een verhaal van een origineel idee dat matig is uitgewerkt, maar dat desondanks een vermakelijke game heeft opgeleverd. The Run is feitelijk een aaneenschakeling van zeer spannende races die je constant op het puntje van je stoel houden. Helaas kunnen ook wij echter onze ogen niet sluiten voor de feiten. Need for Speed: The Run is namelijk ook kort, op diverse plaatsen niet goed doordacht, en van tijd tot tijd bijzonder frustrerend. Jammer, want met iets meer zorgvuldigheid had deze game echt een stuk beter kunnen zijn.
Pluspunten
+ Spannende races
+ Origineel idee
+ Over de top-spektakel
+ Graphics
+ XP-systeem
Minpunten
- Idee van '3000 km race' valt snel weg
- Systeem met Resets en Retry's
- Laadtijden
- Framerate-drops
- Plotseling verschijnende tegenliggers
- Verschillende moeizaam sturende auto's
- Herspeelwaarde
Cijfer: 6
| Titel |
Need for Speed: The Run |
|
| Platform |
pc, Xbox 360, PlayStation 3, Wii |
| Ontwikkelaar |
EA Black Box |
| Uitgever |
Electronic Arts |
| Releasedatum |
Inmiddels verschenen
|
:strip_exif()/i/1307314508.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1307314509.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1307314492.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1307314507.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1307314505.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1307314504.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1307314503.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1307314501.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1307314500.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1307314498.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1307314497.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1307314496.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1307314495.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1307314494.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white):strip_exif()/i/1307396231.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/1306596790.jpeg?f=fpa_thumb)
/i/1294131274.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/1276741878.jpeg?f=fpa)
/i/1203929393.png?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/193135/tigga.jpg?f=community)
/u/36659/crop65f402601bb24_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/331213/crop56ef13408ff38_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/188216/logo%2520t.net%2520.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/64029/crop5b4e6ed3481f4_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/370910/Ubuntu2.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/18149/catfish60.jpg?f=community){kind=small}
er moet iets slechts in zitten /u/296398/crop618d33cd3b82c_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/209540/crop639a155fc38be.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/79988/XD_small.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/66961/crop5c20da5d3451c_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/373647/b1aa8209a437bf987cf066823c044f0a.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/78438/klein.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/314885/crop5f78b55d2118c_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/386815/296252.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/406786/256px-Cc_kane_shot.jpg?f=community){kind=small}