Vieze baan
Hoe vaak heb je een zin gelezen als 'Ik ben tevreden over hoe de kwalificatie is gelopen, al is het vervelend dat we op de vieze kant van de baan starten'? Hoe vaak heb je in een echte race niet een auto op een vervuild wegvlak zien komen, zijn grip zien verliezen, en vervolgens de grindbak in zien glijden? Vaak genoeg, op televisie. Maar nog nooit in een videogame.
Getest op: Xbox 360, PlayStation 3 (incl. Logitech G27), pc
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Afgezien van een aantal hardcore-racegames waar we onvoldoende in thuis zijn om erover te kunnen oordelen, hebben we nog nooit vervuild wegdek in een racegame gezien. Hooguit lag er wel eens iets op de baan, maar dat had dan alleen een cosmetische functie en geen invloed op de gameplay. Hoe kan het eigenlijk dat zoiets simpels niet in het hele racing-genre wordt gebruikt? Elk circuit heeft een ideale lijn en buiten die lijn is het wegdek altijd viezer en hebben auto's minder grip. Voor zover wij weten is Shift 2 het eerste racespel waarin dat echt goed is verwerkt. Je ziet viezigheid liggen, je voelt het onder je auto en als je achter iemand anders rijdt, slaat het het vuil dat door de banden van je voorganger omhoog wordt geworpen tegen je voorruit.
Natuurlijk is vuil op de weg niet de hoofdzaak van het spel, maar dit illustreert wel hoe Slightly Mad Studios heeft gekeken naar de eerste Shift-game en naar andere games in het race-genre, om vervolgens een betere titel te maken. Shift 2: Unleashed wil de speler vooral laten ervaren hoe het is om als coureur in een raceauto te zitten. Hoe ziet dat er uit? Waar moet je op letten? Vragen die door de ontwikkelaars van Shift 2 anders worden beantwoord dan door de makers van bijvoorbeeld Gran Turismo 5, Forza Motorsport of zelfs Grid.
Helmcamera
Hoewel Shift 2 op sommige punten leentjebuur speelt bij andere bekende racetitels - het neerzetten van echt bestaande coureurs als leermeesters en uitdagers is bijvoorbeeld een bekend gegeven - en inhoudelijk voor wat betreft racetypes ook weer niet zoveel anders doet dan andere racegames, weet het spel zich te onderscheiden op het gebied van beleving. Net als in de eerste Shift speelt de helmcamera daarbij een belangrijke rol. In Shift 2: Unleashed is deze camerapositie zelfs verbeterd.
/i/1298974696.jpeg?f=imagenormal)
De helmcamera moet de speler het gevoel geven echt in de auto te zitten. De randen van het beeld geven je dan ook het idee dat je door een racehelm kijkt. Belangrijker is echter dat elke beweging in de auto vertaald wordt naar bewegingen van het hoofd, dus van de helmcamera. Elk hobbeltje, elk schokje en elke bocht is 'voelbaar' aanwezig. Het simuleren van g-krachten op de nek van een coureur is nog een brug te ver, maar visueel klopt het in elk geval.
Spectaculair
Het zal niemand verbazen dat Slightly Mad Studios dit onderdeel op orde heeft. Nooit eerder kregen we het idee van in een raceauto zitten zo goed mee zonder daadwerkelijk in een raceauto te zitten. Het is uiterst spectaculair om vanuit het genoemde camerastandpunt op topsnelheid in de slipstream van een andere auto te duiken en er vervolgens voorbij te gaan. Ook de effecten van botsingen en andere momenten waarop het even mis gaat, zijn in volle glorie aanwezig. Net als in de eerste game levert een aanraking met een muur of een andere auto dus een blurry of zelfs zwart scherm op, afhankelijk van de kracht van de impact.
/i/1298974694.jpeg?f=imagenormal)
Hoe indrukwekkend deze camerapositie ook is, het levert Shift 2 wel direct een deel van de achilleshiel op die het eerste spel ook had. Wat is immers nog de meerwaarde van het camerastandpunt als je uiteindelijk kiest voor een camera achter de auto of op de bumper, wat meer gangbare keuzes zijn dan de cockpitview? De makers hebben weliswaar hun best gedaan om dezelfde features ook hier in te passen, maar het levert absoluut niet dezelfde spelervaring op. Een van de sterke punten is dus behouden en verbeterd, maar met dezelfde mitsen en maaren die ook al voor het eerste deel golden.
Donker
Die mitsen en maaren worden nog iets versterkt door een andere vernieuwing: het racen bij nacht. Nachtelijke races zijn niets nieuws in het genre, maar wel nieuw voor Need for Speed: Shift. Hier blijkt het rijden vanuit de auto nog een klap moeilijker te zijn. De races in het donker zien er prachtig uit en zijn goed voor je adrenalineniveau, maar het is bijna ondoenlijk om een foutloos rondje te rijden. Zeker op circuits buiten steden, waar om de baan heen geen lichtbronnen zijn, zie je geen hand voor ogen en is het vaak fijner om achter iemand aan te rijden dan om voor de koppositie te gaan. Realistisch en spannend wellicht, maar niet helemaal ons idee van een lekker potje racen. Lees hier overigens niet teveel negativiteit in; het is vooral een kwestie van smaak.
Pittig
Toch is Shift 2 meer dan simpelweg een opgepoetste, doorontwikkelde versie van Need for Speed: Shift. Slightly Mad Studios heeft bijvoorbeeld goed gekeken naar de voortgang in de carrièremodus, en geoordeeld dat die spelmodus in Shift 1 te saai was. Spelers werden verplicht tot het spelen van racetypes waar ze misschien niet al te happig op waren en het geheel was vooral ook te lineair, zo vonden de makers.
Progressie
Het gaat te ver om nu te zeggen dat er volledig wordt gebroken met de structuur van Shift 1. Duidelijk is echter wel dat de makers een poging hebben gedaan om spelers zelf de controle te geven over wat ze wel en niet doen. Het begin is vrij standaard, maar al snel speel je verschillende racetypes en kampioenschappen vrij, en het is eenvoudig om genoeg ervaringspunten te verdienen om weer nieuwe dingen vrij te spelen. Deze manier van progressie voelt goed. Zo konden we in het verleden niet echt goed overweg met driften, en Shift 2 geeft je de optie dat grotendeels links te laten liggen.
/i/1298974692.jpeg?f=imagenormal)
Hoewel de progressie wat beter is, blijft het de vraag of je het einde haalt. Het doorspelen van de carrière zal al snel enkele dagen in beslag nemen, en wij kregen rond level acht al de nodige motivatieproblemen. Ja, de auto's worden sneller en de races zijn vaak ook net even anders, maar je kunt je afvragen of het concept 'carrièremodus' nog wel van deze tijd is, temeer omdat je in Shift 2 ook ervaringspunten kunt verdienen door online te spelen. Desondanks blijft het bereiken van de hoogste klassen in het spel een doel op zich.
Uitdagend
Tegen de tijd dat je die hoogste klassen bereikt, is Shift 2 erg pittig. Het zegt al veel dat wij onze allereerste race niet direct wisten te winnen. Shift 2 is uitdagend, en op de medium-moeilijkheidsgraad moet je al flink je best doen om te winnen. We maakten zelden races mee waarin we echt met overmacht wisten te winnen, terwijl we genoeg racegames kennen waarbij je de eerste uren alleen maar veel te gemakkelijke races rijdt. Shift 2 is wat dat betreft een zeer welkome afwisseling.
Het fijne is ook dat Shift 2 de speler heel veel vrijheid geeft om de moeilijkheidsgraad zelf in te vullen. Het spel levert behoorlijk wat diepte als het gaat om wat er allemaal kan worden ingevuld. Er zijn wat overkoepelende variabelen, zoals de keuze voor het niveau van je tegenstanders, en wat meer specifieke mogelijkheden. Kies je voor easy, dan zijn bepaalde opties niet beschikbaar die je wel kunt aanzetten als je voor medium of hard gaat. Denk daarbij aan het inschakelen van volledige schade, cosmetische schade of geen schade, of aan het weergeven van de ideale racelijn in de vorm van het inmiddels bekende rood, geel en groen gekleurde lijntje.
Puike AI, dus écht racen
De instellingen die je gekozen hebt, zijn natuurlijk bepalend voor het gevoel tijdens het racen en het gedrag van de auto's. Wij zijn meer op arcade toegespitst dan op ultrarealisme, en kozen voornamelijk voor een instelling die het midden hield tussen beide uitersten, met bijvoorbeeld traction control maar zonder de ideale lijn. Op die setting voelde Shift 2 lekker aan. Het leren sturen kostte wat moeite, omdat de timing van het insturen anders aanvoelde dan bij de meeste games. Waar dat door komt, weten we niet precies, het voelt gewoon anders.
Controller versus stuur
Eenmaal gewend, rijdt Shift 2 lekker weg. Onze setting, en we stellen ons voor dat het voor arcade ook geldt, was prima voor het racen met een controller. De volledig realistische setting is met name dankij het gebrek aan traction control en stabiliteitshulp eigenlijk te lastig om met een controller te spelen. We hebben het spel ook gespeeld met het Logitech G27-stuurwiel en dat ging perfect. Het speelt lekker, in de basis. Een puntje is wel dat dan pas blijkt hoe moeilijk Shift 2 is. Probeer bijvoorbeeld niet kort achter elkaar even naar links en even naar rechts te sturen, want zo'n actie eindigt zelfs met extra stabiliteitshulp al snel in de grindbak. We hebben, al rijdend met het stuurtje, niet één race gewonnen... maar dat kan aan ons liggen. Het zal niemand verrassen dat het sturen met een keyboard af te raden is. Shift 2 is onspeelbaar op de pc als je niet over een controller of een stuurtje beschikt.
/i/1298974698.jpeg?f=imagenormal)
De moeilijkheid zit niet alleen in het besturen van de auto's. De AI-tegenstanders leggen je het vuur aan de schenen en zijn ook niet bang om een potje mannelijkheid-tonen aan te gaan. Kijk dus niet raar op als ineens een tegenstander met een schier belachelijke inhaalactie voorbij komt zeilen, regelmatig zonder succes. Soms word je echter ook gewoon keihard uitgeremd en mag je er weer voorbij zien te komen. Ook fantastisch zijn de momenten waarbij je zelf een uitremactie probeert en je tegenstander zich niet laat kennen, waarna je er uiteindelijk samen aftettert als niemand eieren voor zijn geld kiest. Lang verhaal kort: de AI is uitstekend, en in Shift 2 rijd je daadwerkelijk een race, geen optocht in dure auto's.
Driften
Een discipline die ons trouwens verrassend goed beviel in Shift 2 is het driften. Zoals we al schreven, hebben we een slecht verleden met driften. Het is vaak best moeilijk en kan daardoor enorm frustreren. Nadat het driften in Shift 2 aanvankelijk dezelfde gevoelens opriep, begonnen we het daarna ineens onder controle te krijgen. Niet veel later gleden we moeiteloos over een circuit, en ontwikkelde het driften zich ineens tot een van onze favoriete onderdelen in Shift 2. Of het nu komt doordat Slightly Mad Studios de besturing opnieuw heeft ontwikkeld of omdat we er zelf wat handiger in waren, weten we niet, maar dat maakt op zich ook niet zo veel uit.
Multiplayer en tuning
Zoals we al aangaven, kun je in Shift 2 je ervaringspunten ook online verdienen. Los van de mogelijk om online tegen andere mensen te rijden - ja, dat kan uiteraard - beschikt Shift 2 over de Autolog-functie die we kennen uit Need for Speed: Hot Pursuit. Deze functie houdt je op de hoogte van wat je vrienden doen en, belangrijker, welke van jouw tijden ze hebben verbeterd. Uiteraard daagt Shift 2 je dan van tijd tot tijd uit om een van de tijden van je vrienden te verbeteren. Deze feature bleek in Hot Pursuit uitstekend te werken en we zijn dan ook blij dat de feature is overgenomen door de makers van Shfit 2.
Driver Duel Championship
Het online racen hebben we niet kunnen testen, omdat de servers toen wij speelden voor de review nog niet online waren. Desondanks valt er het nodige over te vertellen, want Shift 2 belooft een behoorlijk uitgebreide multiplayer-modus met zich mee te brengen. Natuurlijk zijn er de opties om snel een losse race te rijden, maar interessanter klinkt het Driver Duel Championship. Hierin stappen spelers in een één-tegen-één-toernooi waarbij je je per ronde dient te kwalificeren voor een volgende ronde. De winnaar gaat door, de verliezer moet terug naar de kwalificatieronde. De bedoeling is uiteindelijk om de finale te winnen, waarna je een kroon wint. Of dat alleen 'bragging rights' zijn of dat je er ook echt iets mee kunt, weten we niet, maar het concept is leuk bedacht.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Ergens is het trouwens wel jammer dat de meest klassieke manier van head-to-head racen, namelijk samen op de bank in split-screen, geen optie is in Shift 2. Volgens de makers is de gameplay te gedetailleerd en daardoor te zwaar om volledig in split-screen te draaien, en de ontwikkelaars wilden geen concessies doen aan het detailniveau. Liever geen split-screen dan een afgeslankte versie van het spel, luidt het devies. Jammer, maar ergens ook begrijpelijk; zoals we al eerder aangaven is het juist dat detailniveau dat Shift 2 verheft boven menig andere racegame.
Customization en tuning
Voor je online je kunsten laat zien, kan het een goed idee zijn om je auto wat te verbeteren, en dat kan op twee manieren. "Customization is gemakkelijk, tuning is moeilijk", stelt EA, en dat blijkt in Shift 2. Het kopen en toepassen van upgrades voor zowel de binnen- als de buitenkant van je auto is eenvoudig. Je koopt een voorwerp, ziet direct hoeveel beter je auto erdoor wordt en wat voor rating er daarna aan je bolide hangt. Tuning, dus het handmatig afstellen van de auto, is voorbehouden aan die-hards die begrijpen wat een onderdeel doet, en dus wanneer het zinvol is om het een of ander te veranderen. Wellicht nodig voor perfectie, maar zeker niet om lekker te racen en te kunnen winnen. Shift 2 voorziet dus zowel in de behoefte aan een niet al te ingewikkeld upgrade-systeem, als in de behoefte om op niveau aan auto's te sleutelen. Het effect van de upgrades is goed merkbaar, van tuning hebben wij helaas niet genoeg verstand om te vertellen hoe zinvol het is.
Conclusie
Het is misschien leuk om te weten dat wij Shift 2 aanvankelijk benaderden met de nodige voorzichtigheid. We hadden de game een paar keer gezien, maar waren nog niet overtuigd. Vooral de vraag of het spel wel zoveel beter zou zijn dan deel één hield ons bezig. Het antwoord moge duidelijk zijn. Shift 2 levert een duidelijke evolutie met betrekking tot ieder aspect. Het ziet er mooier uit, loopt over van de details waarvan je je kunt afvragen waarom ze eigenlijk niet eerder in racegames zijn verwerkt, kent een wat fijner verloop van de carrièremodus, verweeft offline en online beter tot één geheel, en ga zo maar door. Tel daarbij op dat de helmcamera er mede voor zorgt dat er waarschijnlijk geen game is die een geloofwaardiger beeld schetst van hoe het is om als coureur in een auto te zitten, en je begrijpt dat we Shift 2 nu al nomineren als een van dé racegames van 2011.
Pluspunten
+ Uitstekende AI
+ Echt racen
+ Details
+ Autolog
+ Customizen en tunen
+ Helmcamera spectaculair
Minpunten
- Carrièremodus wel minder saai, maar nog steeds niet bijzonder
- Ander camerastandpunt is minder spectaculair
- Sommige nachtraces wel érg moeilijk
Cijfer: 9
Titel |
Shift 2: Unleashed
|
 |
Platform |
PC, Xbox 360, PlayStation 3 |
Ontwikkelaar |
Slightly Mad Studios |
Uitgever |
Electronic Arts |
Releasedatum |
31 maart 2011
|