Twee delen
Waar denk je aan als je de naam 'Need for Speed' hoort? Het antwoord zal afhangen van de games uit de franchise die je hebt gespeeld en wat je van die games vond. Uiteraard, 'Need for Speed' staat voor 'racen', alleen zullen sommige gamers daarbij denken aan een straatracers-jasje met veel mogelijkheden om auto's te tunen en het uiterlijk ervan aan te passen, terwijl andere spelers eerder aan wilde politie-achtervolgingen denken. Die laatste groep komt nu eindelijk weer aan zijn trekken, met Need for Speed: Hot Pursuit.
Getest op: Xbox 360
Ook verkrijgbaar voor: PlayStation 3, pc, Wii
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Inderdaad, de naam is hetzelfde als die van het spel dat in 1998 voor de pc verscheen. Veel fans van de NFS-serie zien de gevechten tussen de racers en de cops nog steeds als het voornaamste spelelement van Need for Speed. Lees op internet maar eens wat reviews van Need for Speed-games uit het Underground-tijdperk: overal zul je reacties lezen waarin men vraagt om de terugkeer van politie-achtervolgingen. Mensen die daar naar terugverlangen, krijgen met een nieuwe Hot Pursuit hun zin, temeer omdat wij inmiddels uit ervaring kunnen zeggen dat deze game het gevoel van Need for Speed: Hot Pursuit 2 uit 2002 helemaal terugbrengt.
Zelf indelen
Dat de game draait om achtervolgingen heb je binnen de kortste keren door. Hot Pursuit is zelfs ruwweg opgedeeld in twee delen; je speelt als racer, maar ook als cop, en beide kanten ontwikkelen zich onafhankelijk van elkaar. Je stijgt dus gescheiden in niveau, speelt apart wapens en auto's vrij en hoe je je tijd ertussen verdeelt is volledig aan jezelf. Het kan dus zo zijn dat je bij de cops al het maximum level van twintig hebt behaald terwijl je bij de racers nog op het eerste niveau bent, mochten de cops je voorkeur hebben.
Wapens
Heel prettig is dat de voortgang aan elke kant doortelt in zowel de offline als de online modus. Laten we beginnen met de races tegen de computer. Het spel introduceert langzaam verschillende spelmodi, en leert je omgaan met de verschillende middelen die je kunt gebruiken. Aan de kant van de politie heb je uiteindelijk de beschikking over spikestrips, een ElectroMagnetic Pulse-kanon -oftewel EMP, wegblokkades en een helicopter, terwijl de racers zich kunnen bewapenen met een jammer, spikestrips, EMP's en Turbo. Deze wapens worden stap voor stap geïntroduceerd, zodat je er snel mee om leert gaan.
Wapens levellen
Behalve je eigen level ontwikkel je ook het niveau van je wapens. Naarmate je ze meer en met succes gebruikt, worden ze sterker. Zo komen er bij de wegblokkades wagens bij, worden EMP's sterker en de spikestrips breder. Het is dus raadzaam om altijd al je wapens in te zetten, om de simpele reden dat ze dan sneller in rang stijgen. Bovendien is het spelen met deze wapens ook gewoon erg leuk. De lol van het stilzetten van een tegenstander met een spikestrip of een EMP is leuk, aan welke kant je ook rijdt. Het blijft een klassieker om als racer door het gaatje in een politieblokkade te scheuren, en daarbij in dat gaatje een spikestrip neer te gooien. Dikke kans dat de politiewagen die je op de hielen zit ook door dat gat moet, en het gevolg laat zich raden.
/i/1289991093.jpeg?f=imagenormal)
De offline races zijn in de regel leuk om te spelen, maar dat geldt zeker voor de zogenaamde preview-missies. Die heeft ontwikkelaar Criterion in het spel gestopt om spelers al vroeg in razendsnelle auto's te kunnen zetten. Natuurlijk speel je de echt snelle racemonsters pas later in de game vrij, maar via die preview-events kun je zomaar in een van de beste auto's terechtkomen. Het is per slot van rekening niet voor niets een 'preview event'. Het is een leuke manier om ervoor te zorgen dat spelers de eerste uren van de game niet saai gaan vinden omdat ze nog niet met de echt stoere auto's mogen rijden. Echt langzame auto's zitten er overigens überhaupt niet in Need for Speed: Hot Pursuit.
Snelheid
De keuze voor een auto hangt bovendien niet af van de snelheid, maar veel meer van wat je ermee moet doen. Je zult al snel typen auto's gaan onderscheiden, en dan verschilt het per race of je de snelle, lichte varianten neemt of de wat logge, maar robuuste modellen. De snelheid maakt uiteindelijk weinig uit; Need for Speed: Hot Pursuit is zo opgebouwd dat onderlinge verschillen tussen de auto's worden rechtgetrokken door de Nitrous boost. Uiteindelijk levert dat alle auto's dezelfde topsnelheid op. Criterion hoopt dat spelers hierdoor meer geneigd zullen zijn hun favoriete auto te kiezen. In veel racegames zie je, zeker online, dat spelers voornamelijk de snelste auto's kiezen. In Hot Pursuit zou dat dus minder het geval moeten zijn.
NFS meets Burnout
In de praktijk werkt dat vrij goed. Al snel merkten we dat we bij races inderdaad meer op andere eigenschappen van de auto zaten te letten dan op de snelheid. Een Dodge Charger komt bijvoorbeeld langzaam op stoom, maar als hij eenmaal zijn topsnelheid bereikt, levert een beuk veel meer op dan als je die met een veel lichtere sportwagen uitvoert. Daar staat tegenover dat het in sommige spelmodi loont om een auto te hebben die niet zozeer beuken kan verkopen, maar vooral snel kan draaien en keren.
/i/1289991098.jpeg?f=imagenormal)
Dat laatste heeft feitelijk maar betrekking op één type race, en dat vinden wij ook direct de leukste. In Interceptor speel je altijd één tegen één en is de ene speler de racer terwijl de ander namens de politie de achtervolging inzet. Beide spelers hebben hun voltallige arsenaal aan wapens ter beschikking als de spectaculaire achtervolging begint. Als racer is het zaak om te zorgen dat de politie je kwijt raakt. In deze modus heb je alle wegen van het fictieve Seacrest County tot je beschikking; er is geen vooraf vastgestelde route. Alles is toegestaan, dus verwacht rechtsomkeert makende racers, politie die blokkades en heli's inzet en bovenal: heel veel plezier.
Invloed van Burnout
Bij alle andere racetypes ligt de route wel van tevoren vast. De gameplay is daarin anders dan in Interceptor, vooral omdat er altijd een race-element in zit. De gameplay van Hot Pursuit hangt dan ook een beetje in tussen wat Need for Speed altijd is geweest en Burnout. Criterion heeft natuurlijk jarenlang aan die laatste franchise gewerkt en de invloed van de Burnout-games is dan ook duidelijk zichtbaar. Tijdens het racen zijn takedowns - oftewel: het laten crashen van andere racers - aan de orde van de dag. Ook de manier waarop je door bochten kunt driften doet denken aan de succesvolle racegameserie. De letterlijke uitleg van Criterion, "we hebben geprobeerd Need for Speed terug naar zijn roots te brengen, met ons eigen Criterion-DNA daarin verwerkt", slaat de spijker aardig op zijn kop.
/i/1289991089.jpeg?f=imagenormal)
Daarin zit nog wel een minpuntje verscholen. Het idee 'NFS terug naar zijn roots' komt extreem goed uit de verf in Interceptor, en in de andere spelmodi op zich ook, maar deze voelen soms wel wat generiek aan. Natuurlijk is het doel van een race niet altijd hetzelfde en kun je op verschillende manieren winnen, maar afgezien van Interceptor geven de spelmodi steeds hetzelfde gevoel. Of je nu een standaard-race, Hot Pursuit of time-trial rijdt, uiteindelijk doe je steeds precies hetzelfde. Dat maakt dat het spel minder geschikt is voor lange speelsessies; na een race of tien, vijftien hadden we het steeds wel een beetje gehad.
Autolog
De laatste pijler waar Need for Speed: Hot Pursuit op is gebouwd, brengt het spel definitief naar een goede beoordeling. Toen Electronic Arts de game aankondigde en begon over Autolog, waren we niet onverdeeld positief. Autolog zou een netwerkfeature voor de game moeten worden die gelijk staat aan Facebook. Dat soort uitspraken geloven we in de regel niet zomaar, maar het moet gezegd: de integratie van Autolog in Hot Pursuit is ijzersterk. Zelden zagen we offline en online functies in een game zo goed hand in hand gaan, en dat is te danken aan Autolog.
/i/1289991094.jpeg?f=imagenormal)
Zoals de naam al impliceert, houdt Autolog vooral heel veel bij. Wanneer je een race kiest om te spelen, zie je behalve de standaardcriteria voor gouden, zilveren en bronzen medailles ook de tijden die contacten in je vriendenlijst hebben genoteerd. Autolog daagt je op dat moment uit deze tijden aan flarden te rijden. Lukt dat, dan maakt het systeem daar melding van bij de gamers die je op dat moment hebt verslagen; zij krijgen op hun beurt de uitdaging om hun tijd weer aan te scherpen en jou van de troon te stoten.
Goede interface
Nu is dat op zichzelf niet zo baanbrekend. Je tijden vergelijken met die van je vrienden kan al in meer racegames. Het gaat ons echter vooral om de manier waarop Autolog het je allemaal voorschotelt. De interface geeft je constant het idee daadwerkelijk samen met je vrienden in een netwerk te zitten. Op het online netwerk van de Xbox 360 debugconsole hadden wij voor deze review een aantal internationale journalisten toegevoegd, die ook bezig waren met de review. Hierdoor kregen we vrijwel na elke race een update van wie in welke race een nieuwe snelste tijd had neergezet.
/i/1289991097.jpeg?f=imagenormal)
Natuurlijk kan er via Autolog ook online worden geracet, met maximaal acht personen. Dat werkte bij ons steeds vrij goed, onafhankelijk van welke spelmodus er werd gekozen. Wel vonden we dat het door Criterion verzonnen systeem, waarbij Nitrous boosts de onderlinge verschillen tussen auto's moest compenseren, niet helemaal uit de verf kwam. Ook bleek dat het, als je eenmaal achter ligt, erg moeilijk is om nog een rol van betekenis te kunnen spelen. Dat is misschien realistisch, maar het past niet echt bij een type racegame als Hot Pursuit, waarin een catch-up systeem beter tot zijn recht zou zijn gekomen.
Aantrekkingskracht?
Zo is Need for Speed: Hot Pursuit een prima game, erg volledig en bovendien voorzien van flashy graphics. En toch knaagt er iets. Het kan een kwestie van smaak zijn, maar na een uur of tien spelen misten we de 'drive' om onze console aan te zetten en de game nog eens te spelen. Er is online wel een bepaalde verslavingsfactor, maar nadat je alle racetypes een paar keer hebt gehad en je de tijden van je vrienden over en weer hebt verbeterd, begint het spel aantrekkingskracht te missen. Wellicht speelt dat niet mee als je een die-hard racegamefan bent, maar wij betwijfelen of Hot Pursuit de aandacht op langere termijn weet vast te houden.
Conclusie
Need for Speed: Hot Pursuit is een prima racegame. Het spel weet het gevoel van de oude Hot Pursuit-games terug te brengen en daarvoor zijn we EA erg dankbaar, want daar koesteren we nog steeds mooie herinneringen aan. De game zit bovendien goed in elkaar. Het idee dat Nitrous boosts de onderlinge verschillen tussen auto's compenseren, waardoor spelers hun favoriete auto kunnen kiezen in plaats van altijd de snelste te selecteren, is bewonderenswaardig, maar werkt afwisselend goed en niet goed. Autolog is een schot in de roos, het zorgt ervoor dat je daadwerkelijk de moeite neemt een race twintig keer opnieuw te rijden om die ene tijd van een van je vrienden aan diggelen te krijgen.
Toch mist Need for Speed: Hot Pursuit in onze ogen blijvende aantrekkingskracht. Na tien uur hadden we nog lang niet alles gedaan en zeker de hoogste niveaus nog niet bereikt, maar de game wist ons steeds minder te boeien. Dat gevoel kunnen we moeilijk onderbouwen, want met de gameplay is weinig mis. We kunnen ons dan ook voorstellen dat lang niet iedereen dit op dezelfde manier ervaart. Wij deden dat echter wel, en dat maakt dat Hot Pursuit voor ons niet de topgame is die hij had kunnen zijn.
Pluspunten
+ Ouderwets politie & boefjes spelen!
+ Keuze auto niet afhankelijk van snelheid
+ Stijgen in niveau, offline en online
+ Interceptor-spelmodus
+ Autolog
Minpunten
- Nitrous boosts compenseren verschillen niet altijd
- Andere spelmodi voelen wat generiek aan
- Hoe lang blijft het leuk?
Cijfer: 8
Titel |
Need for Speed: Hot Pursuit |
 |
Platform |
PC, Xbox 360, PlayStation 3, Wii
|
Ontwikkelaar |
Criterion |
Uitgever |
Electronic Arts |
Releasedatum |
Inmiddels verschenen |